De ruilverkaveling voor de eigendommen
van „Schouwen" in hetvnnr van het debat
De Zwarte Vlek
Dagblad „Trouw" deed onthullingen over £0ïïbZ'ïïïuu
Stichting „Door de eeuwen trouw"
Wie zoekt naar een baan moet telkens
geruime tijd wachten
Tweede Kamerlid vraagt nadere inlichtingen
ajs. emiïranhjnrelzen naar Gaaada
aanvangen. Vermoedelijk zul de af
vaart op 7 Augustus de laatste
emigrant unreta va» de „Volaodam"
naar Canada zijn.
Het Twoedo Kamerlid Goedhart 8. Heeft de regering van een der-
(Arb.) heeft aan do Ministers van gelijke seiaonrwariag niets verno- Moedige redder verdronken
Justitie en vm^>nnemhtóse Zakan ^^^"gedaan B« een geslaagde poging om een
o.m. de volfleüdo stfcrifteiijke vra- xianke de binnenlandse veilig tweetal meisjes, die Zondag met een
«én gesteld: faeidstiianst de aandadit vén [die re- roeiboot op het IJselmeer aan het
i u gering niet tijdig op deze zaak b>- spelevaren waren, te redden, is de
le Hebben de ministers kenoJö heer Kortekaas uit Muiderberc ver-
gemomon van de onthullingen van
het dagblad „Trouw" over de acti
viteiten van het te 's-Gravenhage
gevestigde bureau van de z.g. Re
publiek der Zuid-M.oiukken en de
financiering hiervan door die stich
ting »,Docr de eeuwen trouhv" en
Vestigd?
Emigrantenreizen naar
Canada
heer Kortekaas uit Muiderberg ver
dronken. De meisjes waren met
haar boot enige kilometers van de
kust afgedreven en toen zij bemerk
ten, dat zij door de ruwe golfslag
de oever niet meer konden bereiken,
trachtten zij de aandacht te trek-
Heden (Woensdag) wrtrekt uit ken door ^gaieQ en r0 Haar
kunnen zd, barestfcen, dat de datrrn Hotterdam het as. „VoJendam" van werden gemerkt door de
vervatte mededelingen althans m de. Holland-Amerika Lijn voor ajn heer Kortekaas ïfeze bega( ricJl
hocidzaak Juist aijn? ^Q^STS^dT o-*™ per kano, uitgerust
2. Indien het inderdaad juist is. [n Rotterdam zullen circa 1500
dat het bedoelde bureau zich in emigranten uit verscMUende del'^n
verbinding gesteld heeit met inter. .vain ons Und 2toh inschepen. Bij "U1
nationale avonturiers en eenvUeg- ih{m bevinden zich meer dan dertig de1 roe?boot te v°orkon>en- gm6 WJ
tuig, radiozenders, wapens en mu- pn0cant kinderen en ongeveer 160 ?le' am boord> doch P°°|da
initio heeft laten aankopen ter voor- buitenlanders o.a. Belgen en een ?et mee te,2wemmen' 0n"
bereiding van gevechtshandlelingen ,0rOep Zivieden, die met een vlieg- der de °8en de meisjes vef"
iqgen de republiek Indonesië, moet Tuig de reis naar ons land zullen dwee" hy echter door mtPuttm« in
hier dan naar het oordeel van de maken. In Le Harvre zullen no® de J°}ven'
regering niet gesproken "worden van zestig personen embarkeren. Nadfr. w°rdt n0®,,Ba™eId: Toen
een samenzwering tegen een mo- Op 26 Juni as. aanvaardt hdt meisjes in moeilijkheden waren
Igendheidl, waarmee Nederland, nor- sohip de thuisreis met ongeveer ger!>akt k™e!1 ee,r,st efn matroos
'male relaties onderhoudt? 900 Amerikaanse en Canadese' stu- en 'wee ;butgera, <Ue zich in een
denton, waarvan zestig procent f°eib°ot de °ab«bald bevonden,
meisjes, die hun vacantiTin Euro- 'e ,Z« n™an .de meisjes aan
HET JAPANSE VREDESVERDRAG pa zullen doorbrengen. boord' Lieten daarby haar boot m
A Op 28 Juni wordt de „Voleadam'' de 1teekT ^Ui,deu^ugi+^An
Amerika en Frankrijk in Quebec verwacht te bereiken brak kort daarna een
voeren besprekingen Het tot emigrantenschip orn^ In w"??
bouwde s.s. „Zuiderkruis" zal op Kortekaas - werkzaam aan het bo-
De Frans-Amerikaanse besprekin 25 Juli a»s. zijn eerste reis van Rot- ^^verhuurbedrijf de boot bijna
gen over het .vporgestejdie Japansa terdam na ar OanaJdia gjaam maken genaderd toen de zware golfslag
vredesverdrag hebben projbleme^i Men veroviadht, dat het idie reis in me^ kano omsloeg. Hij
onbeslist gelaten, welüoe langs idtf- zeven dagen zal vdbreflT^jen. Na idle kree£ daarbij klaarblijkelijk veel
ploanatieke -wieg goregelfdi ztullen verbouwing; zulten 700 passagiers water naar binnen en kon zich niet
Wanden, aldus een Maandag te Pa/- te een aantal 2- tot 10-persopinshut- meer boven water houden. Met an-
rijs uitgegeven cotómjuniqué. ten lw(orden ondergebracht en 10 derhalve roeispaan wist de matroos
De speciale afgezant yaa ptresif- opvarenden Iwiondlan in kleine zaal- zwaar bemande boot tenslotte
ident Tinman, J»ohn Flpster Dull os?» tjes ondergelbtracfht. Dit sdhip bb- *ocb naar de kust te roeien,
had het ontwierp /met Alexandre P^- schik't o.a. o.ver .een biosdbop en Xfrvr-u<wmFU
radii en andere fun/üt^amyrissien van ean kindierzaal. WELVERZORGDE HANDEN
het Franse ministerie ,van Buitenf BdhalVe dit sdhip, zal hot s^. in elk jaargetij Hamea-Gelei
lan/dse Zaken besproken.
Naar verluiildjt, zijn wtednig vorde
ringen gemaakt.
Dinsdag zou Dulles een (onderhoud
met ide Franse president, Vincent
Auriob hebben en Wpensjdag naar
Londen terugkeren.
met een paar extra roeispanen, op
zee. Inderdaad wist hij de meisjes
te bereiken. Om overbelasting van
De twee verdwenen
Britse diplomaten
Politie zoekt in de richting
van Andorra
Het zoeken naar de twee veif-
idwenen Britse diplomaten is thans
gericht op Andorra pa een ver^
klaring van een jiechtsilaiijcUge tef.
genover d.e politie, ,dat hij .de vorige
wjeek Dadderdag met beiden ijn bit
Pyrenese Idorpje Fpix gesproken
heefL De jurist, per. Lannes, zeilde»
(drie dagen later de foto's van de
verdwenen Britse diplomaten in
een krant gezien te hebban. Uit
deze foto's herkende /lij twJOQ
Engelsen waarmede hij Donderdag
in een winkel pa Foix een gjesprek
gevoerd had. Vpoixiat de Engelsen
van hem afscheid) hadden genomlen,
hadden zij hem gevraagd of de
Envaiiraj-pas, küe toegang geeft tot
Andorra, jopen wlas. JLannes .antf-
wpordde bevestigend. De EngeL^to
stapten daarna in pen auto, die
naar mr. Laimes gelqofidje, oen
Brits isurümerboild had, en reden
weg.
Onmiddiellijk nadat mr. jLannes
zijn relaas gedaan faad, is (de politie
van Parijs en Andorra gealarmeerd-
De twee bezoekers, (dóe veriedteq
•week Foix bezochten, blijken v^-
cantiegangers uit Jersey pa Zijn gef-
wteest. De jurist j^annes blijft vol
houden, dat de twtoe mannein, die
hij in Foix heeft gesppokeai, een
treffende gelijkenis vertjqntön met
de gepubliceerde foto's van Buif
gess en Mac Lean.
De Zwitserse politie en die tdioi^-
ane-functiiOnarissen te Gpfojdio aan
jde Sómplonpas hebben de geruchf-
tegi» dat het twteetal Maandag de
pas is gepasseerd, niet kunnen be
vestigen. f
Margaret Truman
in Nederland aangekomen
Dinsldag,achtend is Margaret TTuj-
man miet de „Amhem" te^Hoek van
'Hollandi aangekomen. Om vijf mi
nuten over acht stapte Zij aan walt
Ter begroeting w'aren onder meeff
aanwezig de Amerikaanse dmtbasi-
sadjcnir en mrs. Chapiin. Per auto
vertrok het gezelschap naar Den
Haag, naar de residentie van de
Amerikaanse ambassadeur, Waar
het ontbijt weujdi gébruikt Om |0d$-
go veer 11 uur is Zij per auto naar
A/mStertiiaim vertrokken. Vjoor de
Lunch Wenrtdi Zij ontvangen d(oar de
burgemeester van AJm^teifjimn. In
de middag stonden oen b^ojék aan
het Rijksmuseum en een boottocht
door de graichten en havens op
het programtna. Des ayotnlds koerde
zij naar Den Haag terug, Waar zij
ten huize van de Amerikaanse amf-
bassadeur verblijft
Algemene vergadering Waterschap Schouwen
Nog geen benoeming van Ontvanger-Griffier
Het bestuur van het Waterschap
Schouwen kwam Maandagmiddag in
's Landskamer in algemene vergade
ring bijeen, onder voorzitterschap
van de heer J. Klompe. De heer
Hoogenboom zond bericht van ver
hindering.
De notulen werden na kleine wij
zigingen gearresteerd. Onder de in
gekomen stukken bevonden zich di
verse door G.S. goedgekeurde be
sluiten van de Algemene Vergade
ring. Mededeling werd gedaan van
het overlijden van de wed. L v. d.
Klippe-Jonker, de laatste pensioen-
trekkende van „Schouwen".
Ter sprake komt een voorstel van
het D.B. tot het aangaan van een
rekeningcourant-overeenkomst per
1 Juni j.l., met de Stichting „Pen
sioenfonds voor de Vervoer- en. Ha
venbedrijven" te Rotterdam, tot een
bedrag van f 200.000. De voorzitter
deelt mede, dat een kasgeldlening
thans niet mogelijk is. Er is geen
geld beschikbaar en zeker niet op
lange termijn. Andere aanbiedingen
behalve de onderhavige kwamen
niet in aanmerking. De rentevoet
bedraagt voor de R.C.-overeenkomst
4 met provisie. „Het is niet
mooi", aldus de voorzitter, „maar
het kan niet anders". De heer Pan-
ny voelt er voor een obligatie-lening
op het eiland uit te schrijven. Daar
zou zeker op ingeschreven worden,
volgens zijn mening. Beneden ZVz
komt men dan echter ook niet klaar
en het brengt nog 1 aan kosten
met zich mee. Het voorstel van het
D.B. gaat dan onder de hamer door.
Eveneens enkele begrotingswijzigin
gen 1950. Een voorstel tot verkoop
vas 50 c.A. watergang in de ge
meente Brouwershaven, aan dhr.
H. J. Gast, verkrijgt de goedkeuring
van de vergadering.
DE RUILVERKAVELING
Dan volgt een uitvoerig debat
over de ruilverkaveling. Het D.B.
stelt voor om, wat betreft de eigen
dommen van het Waterschap, vóór
de voorgenomen ruilverkaveling te
stemmen. „Het bestuur", aldus de
voorzitter, „ziet voor „Schouwen"
een tweeledig belang". De eigen
dommen van „Schouwen" bestaan
uit ongeveer 50 H.A., meest karre-
velden. Het D.B. beziet evenwel het
plan in zijn geheel en wijst op de
verbetering van de wegen en de
ontwatering.
De heer Panny zegt kennis geno
men te hebben van de publicatie
van de heer Moolenburgh en voelt
zich met hem angstig, gelet op de
hoge cijfers. „Wij kunnen niet in de
toekomst zien", aldus de heer Pan
ny, „en weten niet of de grond veel
in waarde zal stijgen". De voorzitter
merkt op, dat er zoveel vooruitgang
met de karrevelden zal worden ge
maakt door ruilverkaveling, dat de
pacht verdubbeld zou kunnen wor
den. Spr. licht toe, dat inderdaad
ook aan de karrevelden zal worden
gewerkt. Betere ontwatering zal
worden verkregen door ophoging.
„Het vormt een prachtverbetering
voor de karrevelden", aldus de
voorzitter, die speciaal wijst op het
gebied achter de Plompetoren, dat
ook aanzienlijk in waarde is voor
uitgegaan. De heer Panny wijst ech
ter op de slechte ondergrond van de
karrevelden, waarbij de heer v. (L
Bout zich aansluit. Heemraad Boo-
gerd geeft toe, dat er in de praktijk
met de karrevelden niet die erva
ring is opgedaan als aanvankelijk
werd verwacht. Hij wijst echter op
de resultaten bij het „Diepe Gat" in
de Vierbannen Polder, welke gron
den bij het besluit tot ruilverkave
ling (voor de tweede maal) in 1947
op de waarde van goed weiland ge
schat werden.
Onvoldoende „erf"?
De heer Boogerd merkt nog op, dat
bij het opspitten van de grond bij
voldoende regenval een goede ont-
loging van de grond plaats vindt. De
heer B. Th. de Vrieze merkt op, dat
het op de karrevelden geen kwestie
van waterstand is. Er bevindt zich
onvoldoende „erf" op, hetgeen ge
varen in zich houdt bij het egali
seren. De voorzitter zegt dat de
slechtste grond het meest zal op
knappen en hij acht het plan met
betrekking tot de ruilverkaveling
dan ook alleszins verantwoord. De
voorzitter wijst er dan op, dat het
debat dient uit te gaan boven even
tuele persoonlijke opvattingen t.a.v.
de ruilverkaveling in zijn geheel.
Het gaat thans over het belang van
Schouwen. De financieel-technische
kanten van de zaak en de politiek
van de Grondkamer ten opzichte
van de pachten, doet hier niet ter
zake. Overigens is hij van mening,
dat men in Zeeland niet erg mee
gaand is wat betreft pachtverho-
ging, zulks in tegenstelling met Gro
ningen, waar men veel drastischer
durft ingrijpen.
De heer Gerritsen sprekend over
het algehele verkavelingsplan, ge
bruikt de kwalificatie „volkomen
„onverantwoord". Op zijn vraag
deelt de voorzitter mede, dat de kos
ten voor „Schouwen" jaarlijks on
geveer f 1500 bedragen.
Verdere critlek
De heer de Vrieze acht het ge
vaar aanwezig, dat de grond minder
wordt. Hij wijst op de landbouw-
revolutle die zich voltrokken heeft,
waardoor de grond voortaan heel
licht bewerkt moest worden. Nu
gaat men aldus deze spr., alles heel
intensief omwoelen en dat zou dan
opeens niets geven. De voorzitter
wil dit aan de deskundigen over
laten. De heer de Vrieze herhaalt
zijn kritiek: „de grond is ongeschikt
er zijn veel sloten en er is weinig
„erf". De voorzitter verwijst naar
een perceel land, waar vóór drie
jaar een halve vrucht groeide en
waarop thans uitstekende gewassen
staan. De heer de Vrieze houdt vol
dat de grond in de richting van de
heer Smallegange niet is te verbete
ren. Bij het uitnemen van de grond
gaat deze aanzienlijk in kwaliteit
achteruit. De weiden zullen moeten
worden omgespit „en dan kunnen
wij ons vee wel opruimen".
De voorzitter vraagt zich af, hoe
dan eigenlijk het hoofd van de Cul
tuur-Technische Dienst zijn goed
keuring zou kunnen geven aan een
dergelijk project als het er niet be
ter van werd. Hij stelt eveneens de
Vierbannen als voorbeeld. „Dat is
zachtere grond", aldus de heer de
Vrieze. Hij is tevens van mening,
dat de apart geprojecteerde weg on
nodig is, gezien de lage verkeers
intensiteit. De voorzitter wijst er
op, hoe de laatste dertig jaar door
spitten, dempen enz. ontzaglijk veel
aan de grond is verbeterd. Er komt
een grote waterleiding waaruit
grond vrijkomt. „Derry" zegt de
heer Panny. De voorzitter: „het is
behoorlijk goede grond". De heer de
Vrieze acht een grote vaart reeds
voldoende. Wanneer de bestaande
waterloop voldoende gedolven zou
worden, is dé zaak voor elkaar. De
ontwatering is dan voldoende.
Wegenplan en ruilverkaveling
De heer Moolenburgh valt het
Wegenplan aan binnen het kader
van de ruilverkaveling. Hij vreest,
dat „Schouwen" eventueel voor de
nieuwe te projecteren Wegen zal
kunnen opdraaien. Hij acht de plan
nen niet in overeenstemming met
een oorspronkelijke uitspraak van
de heer Franke ter zake, maar de
voorzitter spreekt in dit verband van
een spraakverwarring, die bij de
heer Moolenburgh tot een verkeerde
voorstelling van zaken heeft geleid.
In het algemeen is het principe zo,
dat alle blokken land aan verharde
wegen komen te liggen. De heer M.
is echter van mening, dat de heer
Franke heeft gezegd, dat niet alle
wegen zullen kunnen worden ver
hard. De voorzitter trekt dit in twïj-
feL Het gaat, aldus de voorzitter,
hoogstens om de kwalificatie ter
tiaire of verharde weg.
Jhr. v. Citters meent, dat „Schou
wen" zal moeten betalen, indien de
provincie een subsidie van 65
weigert voor de weg parallel aan de
Bitumenweg over de zeedijk. De
heer v. d. Bout: „wij moeten wel
licht betalen". De voorzitter merkt
op dat het totaal aantal kilometers
door rechttrekken zal worden ver
minderd. Ook de heer J. Vriesen-
dorp van Renesse ziet het zorg op de
grote kosten van een geheel nieuwe
weg, die buiten twijfel intensief zal
worden gebruikt. „Het zal schatten
geld kosten", aldus deze spr.; „het is
onverantwoordelijk en de grond
leent zich niet voor éen weg".
De voorzitter merkt op, dat alle
verbetering nog met strijd is ge
paard gegaan op Schouwen-Duive-
land. Zo is het volgens hem ook
thans.
Wat de wegen betreft geeft de
voorzitter nog een vergelijking met
de wegen op Walcheren.
De heer Moolenburgh is de me
ning toegedaan dat „Schouwen" een
verkapte subsidie geeft aan de ruil
verkaveling. Dit hangt zi. samen
met de gehele financieringsregeling
van ontwaterings- en ruilverkave
lingsplan.
De voorzitter sluit dan het debat
waarna tot stemming wordt over
gegaan. Het voorstel wordt aango-
nomen met 18 tegen 7 stemmen.
De benoeming van een ontvanger
griffier wordt, na een breedvoerige
discussie, waarop wij nog nader te
rugkomen, uitgesteld tot de volgen
de vergadering.
P.T.T.
Verzending zeepost
Met de volgende schepen kan zee
post worden verzonden. De data,
waarop de correspondentie uiterlijk
te post moet zijn bezorgd staan, tus
sen haakjes, achter de naam van
het schip vermeld:
Indonesië: m.s. „Oranje" (20/6);
Antillen: m.s. „Hydra" (26/6).
Ingezonden mededeling
BIJ ONZE IMMIGRANTEN IN AUSTRALIË
Dan is het koffietijd, dan de baas weg en
dan weer theetijd
(Van onze Australië-correspondent)
En de baas Ihatdt nog 'een „sm'ail
cottage" op die adhterlharodi, hetgeen
een |gmtc aantrekkelijlklheid was.
Aan dat alles iwias die „m'aar" v«r-
biotnden: zes diagen per tvvieek, van
7-5 uur, -des Zondags Kippen voe
ren. Even royaal als aangeboden.
Jheb ik voor die baan bedankt. Je
gaat arbeidsuren rekenen.over
time Dan kun je beter ergens
anders 'wierken en een huis iOf ka
mers huren.
„Experiënd ahdl inexperitend m'en"
wiordt 'gevraagd door de Posterijlen'
Uit journalistiek oogpunt geenktwia-
de baan, je fejoort, leest en ziet
nogal fwat in een Sydney.-postkan-
toor.
De man van het Employment Of
fice, die die onmiddellijke banen"
heeft aan te bieden, ïn'oest persé
getuigschriften zien. Daar hing ik
'weer op.
Hij was weer „sorry", maar de
baan als labourer b5jl de Australi
sche P.T.T. wild' hij tóe niet geyen
want dan moet ik teerst genaturali
seerd zijn. Dat zou dus een baan
'over vijf jaar Kunnen zijin
Zo héb ik nog teen paar adressen
i.beWerKt", hetgeen je .een hélébbel
tijld kost. Want er moet glenoeg
woorden gewacht hier; dan is het
kofftetijld. dan is de chef voor zijn
lunch hét gébouw uit, vervolgens
de tea-time en om half vijf gaan vde
meeste kantoordeuren dicht.
Ondanks die pagina's advertenties,
de schreeuwende borden en velé
verlokkingen voor (werknemers
heeft het me toch een aardig! poosje
geduurd, alvorens ik een echte
baan kreeg.
Nu ben ik igeen voorbeeld votcw
onze Hollandse émigranten, hoog
stens voor journalisten die nog na
ml komen. En, bet zij in alle be
scheidenheid gezegd, voor ander©
tóensen met intellectuele beroken.
Wat moeten ze hier gaan be
ginnen.
Als je een „kei" bent in Engels
Als je een heel er\ge kei bént in
het Engels, even vlot schrijft als
spreekt, je een grote dosis geluk
of een beste relatie hebt, dan lukt
bat 'wiel eens ,om eigens op ©en
offioe of zo terecht te komen.
Maar ik heb hier een collegia
pntmloet die schoenen stond te ver
knopen ien een architect die eelt
lop zin handen heeft van het hame
ren >en zagen. Dat is hier heel ge-
«'Woon en doet je overigens niet da
len in de algemene achting en,,
standing.
Weet ge, de standing-separatie
tussen de hand- en hoofdarbeider is
in Australië verdwenen.
Laat ik er bij viertellen, dat dje
handarbeider hier in vele opzichten
in beschaving, algemene verzorging,
gedragingen enz. niet onder doet
Voor de meer intellectuelen.
Daarom is „terugschakeling" vpocr
veel Nederlanders, die fater komen
tóet een hoge graad van „stand"
aiiet zo heel erg moeilijk, al valt
dat voor velen niet mee! Dit als
troost vojor de intellectueel ge
schoolden in Holland.
Met dat ai had ik nog steeds
niet het gewenste baantje dat mé
de gelegenheid! zou geven Austra
lische arbeidstoestanden te leren
kennen en zo terloops p|o|g eeö
paar pondjes bij1 te verdienen.
Maar nu heb ik toch een baaü:
Dinsdag mag ik beginnen ,op een
heel grote fabriek waar men radio
toestellen maakt. Thuis had ik ook
•een radio en vroeger heb ik op
een marconist en cursus cog een
beetje kennis omtrent alles Wat
draadloos was en is, opgedaan
Ga tien pond „schoon" per /week
verdienen.
Min vrouw, hoeft in de stad1 een
prachtig servies zien staan...
Perzaë beeft president Tniman
Dinsdag geantwoord op gijn perf
soonMjke boodschap van 1 Juni jL
Mossadeq verzekert de Amerikaanw
se president diat PerzJië er op gef
ste^l is *de bestaande hartelijke
betrekkingen met Groc^-BtrnJtanrrië
te har$haveri", Waaraan hij" toe
voegt: „Er bestaat geen réden voor
ongerustheid! van de zijde van re
gering en volk van Engeland".
FEUILLETON
90
door Niek van der Zwaan
„Dat is gemakkelijker gezegd dan
gedaan, mevrouw", zei hij bedacht
zaam. „Maar om te trouwen moeten
er twee zijn."
„Ja", antwoordde ze zuchtend,
„dat begrijp ik. Maar je bent nog
jong, hebt een goede zaak en staat
goed aangeschreven in de stad.
Waarom zoek je niet een aardige
jonge vrouw, die je genoeg kunt
hoogachten om er mee te trouwen?"
„Ja, U kunt wel gelijk hebben,
maar weet U wat het is? Ik heb het
eigenlijk te druk met mijn werk.
Bovendien bemoei ik me weinig
met andere mensen. Ik heb nage
noeg geen kennissen. Dat is welis
waar mijn eigen schuld, want ik heb
tal van uitnodigingen, ook na de
dood van mijn vrouw, vriendelijk,
maar beslist van de hand gewezen.
Ik was er toen natuurlijk niet voor
in de stemming. Misschien is het
verkeerd geweest, doch het feit ligt
nu eenmaal zo."
„Juist, het is inderdaad wel een
beetje fout geweest om je zo te iso
leren. Je sluit jezelf teveel op. Je
leeft je eigen leventje. Daardoor ben
je niet in de gelegenheid kennis te
maken met jonge vrouwen. Was je
bijvoorbeeld op de zangvereniging,
dan zou je verschillende aardige
jonge meisjes ontmoeten."
Hij lachte. „Ik en de zang! Ik kan
helemaal niet zingen! Nee, daar be
gin ik niet aan. Maar en zijn ge
zicht werd zeer ernstig inderdaad
heb ik er al eens over gedacht om
te hertrouwen. Al was het alleen
maar om m'n kleine meid. Het is
niet goed, dat zij hier blijft. U be
grijpt natuurlijk, wat ik bedoel en
U weet, dat ik het geweldig op prijs
heb gesteld, toen U indertijd on
middellijk bereid waart haar in huis
te nemen. Ze had geen betere ver
zorging kunnen hebben, maar...."
„Je dochtertje hoort thuis", vulde
mevrouw De Rooy aan. „Juist, zo
denk ik er ook over. O, we houdfen
allen veel van de kleine schat en
ze is buitengewoon lief. Maar beter
zou het voor haar zijn, ook met het
oog op de toekomst, dat ze bij jou
in huis kwam en dat daar een lieve
vrouw als een goede tweede moeder
haar verder zou verzorgen."
,3est. Maar ik zou momenteel
heus niet weten: wie. En als ik her
trouw, dan wil ik de vrouw, die ik
naar het altaar geleid, liefhebben.
Natuurlijk zal ik nooit zoveel van
haar kunnen houden als dat het ge
val geweest is met Tini."
„Och, dat weet je niet", weerlegde
de oudere vrouw. „Het was Tini's
tweede huwelijk ook. En hield ze
niet veel van je?"
„We aanbaden elkaar", antwoord
de Wijnandse zacht.
Gonnie kwam thuis en zo werd
er die dag verder niet meer over
het onderwerp gesproken.
's Avonds thuis dacht hij nog eens
over het gesprek na. Maar tot een
oplossing kwam hij niet. Enkele da
gen verliepen en in deze tijd begon
Wijnandse ernstig na te denken
over zijn plan om te hertrouwen,
uitsluitend met het oog op Tini. Een
maal stond hij op het punt in een
der dagbladen een huwelijksadver
tentie te plaatsen, doch toen hij de
copy er voor klaar had, las hij het
nog eens over en schudde zijn hoofd.
Nee, dat was toch niet de manier.
Langzaam verscheurde hij het con
cept in kleine snippers en wierp
het in de prullemand naast zich.
Maar wie dan in 's hemels naam?
Hij kende zo bitter weinig meisjes
en jonge vrouwen in het stadje.
Op een avond, toen hij met zijn
werk klaar was en nog eens over
dit netelige probleem nadacht, schoot
het hem eensklaps te binnen, dat er
één vrouw in Willemspoort was, die
van hem hield. Juist, dacht hij, Miep,
mijn medewerkster. Maar hield hij
van haar?
(Wordt vervolgd)
