EERSTE KAMER
BEVRIJDING
MACHTELOZE HELDEN OP DE GREBBEBERG
Een Spinster
De wet op de Ondernemingsraden goedgekeurd
Verhoging bijzonder invoerrecht op benzine en wijziging
Motorrijtuigenbelastingwet
B1j de voortgezette behandeling
van het wetsontwerp op die Onder
nemingsraden vroeg de heer Vijcse-
boxse (CH) zich af of de P.B.O. er
wei itn zal slagen volkomen aan-
ePuItiang te be re-ken met de onder
nemingen. Dene aansluiting mist
men steeds wanneer die maatschap
pij te grote sprongen maakt tn
haar sodaal-ecnnomische ontwikke
ling. Zou men voorschrijven, dat die
Cfviernemingsraden van piersctnieels-
zijjde alleen zouden mogen bestaan
uit leden ener vakvereniging, dian
zou men een onvoldoende verte
genwoordiging van het gehele per-
Misschien dat de vrijheid verge
leken moet worden met een munt,
die welzijn waarde behoudt, maar
door het „gebruik" raakt afgesleten.
De waarde van de vrijheid is even
groot als in de eerste jaren na die
wonderlijke en heroïsche intocht der
geallieerde legerscharen. Maar wij,
dat zijn we allemaal tesamen, sprin
gen zo gemakkelijk om met die vrij
heid. Er is vaak zo weinig werke
lijk besef over de kostbaarheid van
de vrijheid en de prijs, die er voor
betaald is. Daar komt trouwens nog
iets bij. Vrijheid is 'n gedenatureerd
woord geworden. Schelmse streken
van heel grote machthebbers gaan
schuil achter de mantel der vrij
heid, zoals het heet. Alle ongerech
tigheid wordt bedreven om een dus
genaamde vrijheid. Er is dus enig
misverstand over het begrip „vrij
heid" en het mag al een wonder
heten, indien er landgenoten zijn
die de dingen nog zo scherp voelen
als in de eerste dagen na de capitu
latie van Duitsland. Toen waren er
verse graven en nauwelijks ver
welkte bloemen bij menig graf. Er
waren nog geen trotse kunstzinnige
monumenten voor de gesneuvelden,
maar houten kruisen als simpele in
dicatoren van de plaatsen waar zij
lagen, die voor de vrijheid stierven.
Nu zijn daar vijf volle jaren over
heen gegaan. Deze vijf vredesjaren
hebben ook hun sporen achtergela
ten. De vrijheid is een gewone zaak
geworden en lang niet ieder uur
van die heetbegeerde vrijheid wordt
benut in overeenstemming met de
werkelijke waarde. Na vijf jaren
van vreedzame wederopbouw staat
het Nederlandse volk weer stil bij
het feit van de herkregen vrijheid.
Er is niet zo'n groot voorstellings
vermogen voor nodig om de bevrij
ders in gedachten weer te zien. De
gebruinde en sterke Canadezen, de
in stijl blijvende Engelsen en de
kauwende Amerikanen. Zij brach
ten de vrijheid en nadien werden
de sluizen opengezet, waardoorheen
de problemen van een moeilijke
vrede als een nimmer eindigende
stroom op het volk werden losge
laten.
Het eerste lustrum der bevrijding
gaat Nederland vieren, zonder de
luidruchtigheid van de jakkerende
tanks in de overvolle straten, zonder
Engels, kauwgummi en „Sweet Ca-
porals". Om onnaspeurlijke redenen
heeft Nederland van de herdenking
der herwonnen vrijheid nooit veel
poespas gemaakt. Maar goed
ieder denkt toch weer terug aan die
tijd en wie even stil staat op de
weg, ziet toch weer de beelden en
proeft nog iets van de sfeer van
toen. Het zal niet voldoende zijn.
Wil het goed zijn, dan dient de be
vrijding zich onophoudelijk door te
zetten. Een mens als onderdeel van
een volk moet dagelijks bevrijd
worden van een heleboel, waarmede
hijzelf noch de gemeenschap is ge
diend. Die wetenschap kan de basis
worden voor een juiste herdenking
der bevrijding. Wij allen moeten ons
van allerlei dingen bevrijden, dlo de
doorbreking van de echte guldon
vrijheid in do weg staan. Hot klinkt
wat dwaas, maar or zijn voel men
sen die nog altijd „bezet" zijn. Zo
zijn bezet door de haast, door de
geldzucht, door de angst of wlo weet
wat. Zij zullen zich 6 Mei anno 1050
los moeten wrikken uit hun belem
merend pantser en de wind van de
ware vrljhoid door de geopende ven
sters van hun hart moeten laten
spelen. Velen zijn te bang oen gees
telijke verkoudheid op te doen. Zij
ïljn weggedoken in hun onbewo
genheid, verscholen achter een mas
kertje van bravour of weggestopt in
een heilig huisje, dat zij zelfs niet
zonder enige verbetenheid, verdedi
gen. ZU hebben allen eon bevrijding
nodig. Bij de gedachte alleen aan
het grote wonder op 5 Mei 1945, kan
het verlangen daarnaar sterk wor
den. Daardoor kan do herdenking
zinrijk worden. De militaire bevrij
ding van vijf jaar geleden wordt dan
tot symbool van een dagelijkse be
vrijding, die voert tot de toppen van
het menselijk geluk, binnen de be
grenzing die dit aardse leven nu
•enmssl noodzakelijk stellen moet.
soneel krijgen. De ondernemingsra
den dienen door de ondernemers
niet te warden beschouwd als een
noodzakelijk kwaad, maar als een
nuttig instrument voor de onder
neming.
De heer Ragout (KVP) betoogde,
dat deze wet parallel Loopt met
de P.B.O. Als verdiensten van dit
wetsontwerp noemde spr. dat het
ruimte laat voor verdere ontwik
keling en de zelfstandige functie
van de ondernemer erkent Ten aam-
zien van de afzonderlijkheid van
dit wetsontwerp sloot epr. zich aan
bij de heer Vbcsefeoxse.
Een ernstige ontsiering van het
ontwerp achtte spr. de bepaling,
dat leidinggevende personen van de
ondernemingsraad zijn uitgesloten
omdat zij geacht worden door de
directie te zijn vertegenwoordigd.
De heer Brandenburg (CPN) be
toogde dat de arbeiders hun be
drijf skemen verdedigen moeten te
gen het standpunt van deze wet^.
Deze wet heeft ten doel voor de
ondernemers onwelgevallige kernen
uit de wereld te helpen en Is daar
om in strijd met het arbeidiersjbe-!
lang.
De heer Kramer (Arb.) meende,
dat ongeorganiseerden niet thuis ho
ren in een ondernemingsraad'. Zij
zouden niet met kennis van zaken
kunnen spreken en een mislukking
van de ondernemingsraden bevor
deren.
Antwoord van de minister
Minister Joekes zeide 'algemene
instemming te hebben geconstateerd
behoudens bij de communisten.
Slechts hebben sommigen betreurd
dat hier niet een afzonderlijke
wet gekomen is, maar ook zij zul
len to9g.even, dat het ontwerp een
belangrijke stap voorwaarts bete
kent. Aanvankelijk gingen de advie
zen dn de richting van één rege
ling, tezamen met de bedrijfsorga
nisatie. De regering verwachtte ech
ter, dat de gang van zaken bij de
P.B.O. anders zou zijn dan bij de
ondernemingsraden. Wanneer het
tot de toepassing komt, Zal de eer
ste per bedrijfstak dienen te wor
den overwogen, terwijl met de in
stelling van de .ondernemingsraden
direct zal kunnen worden begon
nen. Politieke overwegingen waren
aan de beslissing der regerinlg
vreemd. De wet op de P.B.O. is
bovendien een kaderwet, terwijl
men hier te doen heeft met eeif
wet, die rechtstreeks kan werken.
De minister wees op het grote ver
schil in karakter van bedrijfsorga
nen en onderrJemilngsraden, dje ook
geheel verschillende bevoegdheden
hebben. Bij een verdere voortschrijh
dilng zal het wellicht gewenst zijn,
voor te schrijven, dat de candidaat-
steLing uitsluitend geschied door
de vakorganisaties. Doch thans zijn
er nog aantallen ondernemingen, die
slechts weinig georganiseerd per
soneel hebben. Daarop kan men
nïet wachten met het instellen van
ondernemingsraden. Deze instelling
zal een belangrijke stap zijn op de
weg van erkenning van de arbeid
jr. het arbeidsproces.
Het wetsontwerp werd zhst.
goedgekeurd met aantekening dat
de communisten tegen stemden.
Benzine en motorrijtuigen
De Kamer heeft verder behandeld
het wetsontwerp: verhoging van het
bijzonder invoerrecht op benzine én
wijziging van de motorrijtuigenbe
lastingwet.
De heer Steinkuhler (k.v.p.) zou
gaarne eenheid hebben gezien met
betrekking tot de belastmgontw&r-
pen. Het ware ook logisch gee west
dat de regering eerst een vermirf-
dering van belasting op het bedrijfs
leven doorvoerde alvorens voor een
1 gedeelte dier toekomstige een com
pensatie te zoeken.
Spr. waarschuwde tegen optimis
me ten aanzien van opvamging van
bet verhoogde kostenpeil door een
meer doelmatige bedrijfsvoering en
voorts tegen het 'gevaar, dat be
paalde industrietakken, door voort
durende kostenverhoging, hun pro
ducten niet meer kwijt kunnen met
als gevolg kapitaalverlies en werk
loosheid.
Uitstel gevraagd
De heer Wandelaar (v.v.d.) ver
klaarde, dat dit wetsontwerp hem
niet sympathiek is. In het bïjzonf-
der het bedrijfsleven wordt er weelr
door getroffen. Een der eerste ta
ken van de overheid is, het verkeer
zoveel mogelijk te bevorderen. Dit
ontwerp werkt het verkeer tegen.
De minister heeft in de Tweede)
Kamer gezegd, dat voor 1 Mei een
nieuwe millioenennota zou verschij
nen. Dit is niet geschied. Daarom
zou spr. gaarne zien, dat de be
handeling van het onderhavige ont
werp zou worden uitgesteld. Het
is waarschijnlijk een kwestie van
een paar weken.
De heer Vixseboxse (cih.) betoog
de, dat, om de betalingsbalans in
evenwicht te brengen, niet alleen
verhoging van productie nodig is.
maar ook verlaging van de con
sumptie. Dit laatste nu is alleen te
bereiken via de fiscus. Spr. is dus
niet tegen verhoging van indirecte
belastingen en oiok niet tegen ver
hoging van deze verbruiksbelasting.
De beer Tjalma (a-.r.) betoogde,
dat deze verhoging niet voldoende
gecompenseerd wordt door de ver
laging der niptorrijtuigenbelasting.
Van compensatie is feitelijk geen
sprake. Spr. ziet allerlei' nadelige
gevolgen van deze verhoging. De
autobusdiensten zullen al direct hun
tarieven moeten verhogen. Onren
dabele lijnen zullen worden opge
heven, zodat deze verhoging voor
het platteland isolerend zal wer
ken. Het taxivervoer zal nog meer
bemoeilijkt worden. Spr. merkte op.
dat door ambtenaren nog altijd te
veel in auto's wordt gereden en
dat vele ambtenaren ver b'uiten de
plaats wonen waar Zij werken. Is
het juist, dat de KLM faciliteiten
geniet ten aanzien van de benzine
bei as ting? Spr. voelde ook voor uit
stel van behandeling.
(Slat volgt).
DRIE DAGEN STRIJD
Kinderen kunnen reisje met
de „Willem Ruys" verdienen
Aan enige honderden kinderen,
die 3000 leerlingen van de hoogste
klassen van de lagere scholen '&n
leden van de jeugdorganisaties ver
tegenwoordigen, werden in de bur
gerzaal vain het Rotterdamse stad
huis bouwplaten en instructieboek
jes uitgereikt. Al deze leerlingen,
tullen in verband met de havent&ru-
toonstelling Rotterdam-Ahoy" mo
dellen vervaardigen van de „WiUiem
Ruys" en de ^Garoet", twee sche
pen van de Koninklijke Rotterdamse
Lloyd tn,v.
Voor de beste modellen, waar
voor het benodigde hout evenoonjs
tor beschikking wordt gestold, zijn
prijzen uitgeloofd, oi.a. voior zes kin
deren een kort reisjb met een deir
schepen van de Koninklijke Rotter
damse Lloyd.
Geraffineerd oplichterstrucje
ging niet op
Een nieuwe opl'lchtierstruo heeft
de Rotterdamse politie to d'o klont
gesmoord. Het bettiof hier zg. En
gelse koffie, die noch Engel and haid
gezien nooh lets met koffie te ma
ken had. Het was nl. doodgewone
Nederlandse gebrantd/e gerst.
Het Idee voor de truc was uitge
gaan 4van do 37-jarige radlo-hanidlo-
laar H. C. H. en do 84-jarige Chip
K., belden te Rotterdam. Zo koch
ten In Sc/hledam blikjes, lieten eti
ketten drukken, vul'den alle bus
jes, behalve éém, met gebrande
gerst en gingen met dat one
waarin natuurlijk echte koffie zat,
waarvoor H,. zijn 444-bon had ojpJ
geofferd, de boer op. Op dat monJ
ster werden de busjes bij honder
den verkocht aan een restaurateur
en twee winkeliers. Als „handels
reizigers" traden hiervoor pp
28C-jarige H. van M., de 32-jarige A
S. van der P. en de 421-jarige J. A#
Van der P. had zichzelf voor (die
verkoop aangemeld, maar het on
geluk wilde, dat hij zonder goed
monster moest werken, Waarvan het
zetsel niet bruin werd en d'e smaak
niet aan koffie herinnerde. Toch
verkocht hij er wat van, maar het
spel was spoedig gedaan. Da „fa
brikanten" zijn gearresteerd, idle
„reizigers" kregen een proces-verJ
baal' ien bij de drukker warjdlen (de
Clidhé's voor de etiketten in be
slag genomen.
(Van een onzer verslaggevers)
Het is nu tien jaar geleden, dat
de germaanse horden over onze Oos
telijke grenzen trokken en alle
gedane beloften ten spijt onze
neutraliteit schonden.
Wij kunnen ons die morgen van
die gedenkwaardige tiende Mei nog
zo goed herinneren; de dagen van.
spanning en onzekerheid, die er op
volgden en ten laatste de verplet
terende mededeling van de capitula
tie, na het verschrikkelijke bombar
dement van Rotterdam.
Wanneer wy de feiten beschou
wen, het verloop van de gevechts
acties zien en weten hoe erbarme
lijk slecht het met de verdediging
en bewapening gesteld was, dan
maakt een warm gevoel van bewon
dering zich van ons meester: be
wondering voor hen, die ondanks
dit toch gedaan hebben wat hun
plicht was en hun bijna hopeloze
taak goed trachten te volbrengen.
Eén van de plaatsen waar verbit
terd gevochten werd, is de Grebbe-
berg, een onderdeel van de Grebbe-
linie. Daar werd een strijd gestre
den, die een nadere beschouwing
waard is.
De Grebbelinie, zoals die voor de
laatste wereldoorlog was, liep van
de voormalige Zuiderzee tot aan de
Rijn, aansluitend op de Betuwe, de
Maas-Waal- en Peel-Raamstelling.
Zij bestond uit een liniedijk en veld
werken van aarde en hout, die nog
juist voor het uitbreken van de oor
log gedeeltelijk versterkt waren
door twee soorten kazematten, de
z.g. „stekelvarkens", opgetrokken
uit gewapend beton en de kazemat
ten met gietstalen koepels, die het
meest effectief bleken. Verder was
de linie vestevigd door tankgrach
ten, prikkeldraadversperringen, mij
nenvelden en inundaties.
Reeds in 1794 werd de toen ver
vallen linie opgehoogd en verbe
terd. Men oordeelde het toen even
eens nuttig de grote liniedijk aan
te leggen, welk werk in 1799 haar
beslag kreeg. Nadien werd zij weer
verwaarloosd en zo af en toe ging
men er toe over het een en ander
weer te herstellen.
Een degelijk onderhouden reeks
vestingwerken is er nooit geweest.
Daardoor is het wellicht voor een
deel dan ook te verklaren, dat het
Grebbefront zo spoedig in elkaar
viel. Zo was b.v. de inundatie vol
strekt niet afdoende. Een gemaal dat
de hoogte van het water op peil
moest houden, was er niet en door
de lage waterstand stonden vele
plaatsen droog. De graafwerken wa
ren niet geheel uitgevoerd; de hopen
uitgegraven grond belemmerden het
zicht en boden de vijand een goede
dekking.
Voor verruiming van het schoots
veld mochten geen objecten afge
broken worden, wanneer dit grote
kosten met zich meebracht. Zuinig
heid voor alles 1
De eerste aanval
Op 11 Mei lagen in deze stellingen
de manschappen van 8 R.I. (8e regi
ment infanterie). Zij hebben het
leeuwenaandeel gehad in de volgen
de strijd tegen de Duitse troepen.
Onderdelen van het achttiende Duit
se leger hadden na door de IJs-
Een mislukte tegenaanval met vermoeide man-
schappen, onvoldoende bewapend en zonder
enige steun
8ellinie gestoten te zijn ln de
late namiddag Wageningen bezet.
Spoedig hierna viel het SS-Stan-
darte „Der Führer" de voorposten
der Nederlanders aan.
Slecht geoefend als zij waren
moesten deze spoedig het voor hun
sterkte veel te grote terrein ont
ruimen. De soldaten, die niet aan
oorlog gewend waren, trokken orde
loos terug en verwekten in de ach
terliggende onderdelen wanorde. De
vijand daarentegen drong vrij on
verwacht op en wist uitstekend ge
bruik te maken van de voordelen
die het terrein hem bood.
In de nacht kon men enigszins
bekomen en zich op de hoogte stel
len van de door de Duitsers ge
maakte vorderingen. In alle vroegte
van de twaalfde Mei werden de
operaties voortgezet De Duitsers
rukten op over de onvolledig ver
nielde Grebbesluis en langs de .enige
holle weg, die niet versperd was en
ook niet door vuurwapens bestre
ken werd. Hun aanval werd ge
steund door hevig artillerievuur en
door duikbommenwerpers. Van Ne
derlandse zijde kon men dit vuur
niet voldoende beantwoorden en er
was geen materiaal om de lekken
in de verdediging te stoppen. Mach
teloos schoten onze soldaten met
hun karabijnen op de laagvliegende
zware bommenwerpers.
In der haast werd door de leger
leiding een stoplijn gecreëerd, die
liep vanaf de RJjn tot Horst, maar
hij werd door de Duitsers spoedig
doorbroken bij de kunstweg Grebbe-
Rhenen. Ook deze weg was op de
plaats van doorbraak niet versperd
en de Duitsers trokken, slechts op
enkele plaatsen gehinderd, in Noor
delijke richting.
Een tegenaanval
De hogere staven beraamden na
deze slechte berichten een tegen
aanval. Het vierde bataljon infante
rie werd aangevoerd uit de Maas-
Waalstelling en had heel de weg te
voet afgelegd. Hét was een oude
lichting, die onvoldoende bewapend
was en op dat tijdstip niet geschikt
voor de aanvaL Door verschillende
oorzaken werd de tegenaanval in
de morgenuren verlaat. De artille
rie was hierover niet ingelicht en
opende het vuur enige uren te
vroeg. De zwaar vermoeide troepen
vielen aan, niet meer gesteund door
kanonvuur, in geheel onbekend ter
rein. Zij stonden tegen een over
machtige vijand, die wel gesteund
werd door geschut en daarbij nog
de hulp had van duikbommenwer
pers. Slechts enkele onderdelen van
het Nederlandse leger wisten de hun
opgedragen punten te bezetten, maar
vonden zich toen van hulp versto
ken en geheel afgesneden van de
overige strijdmacht.
De tegenaanval was geheel mis
lukt. In de grootste wanorde trok
ken de volkomen gedemoraliseerde
troepen terug, talrijke doden en
gewonden achterlatend.
Op de middag van 13 Mei gaf de
commandant van het veldleger be
vel om terug te trekken op de Ves
ting Holland. Het drama op de
Grebbeberg was ten eindeDe
moed van de soldaten had niet ge
baat. De defaitistische propaganda,
het verraad, de verwarde bericht
geving ,de slecht onderhouden ves
tingen, de onvoldoende en verouder
de bewapening en nog talloze oor
zaken meer, vormden de bittere
achtergrond van hun strijd.
Er zit een les in voor de toe
komst. Nederland moet waken, dat
een dergelijke onachtzaamheid en
bekrompenheid geen kans meer
krijgt om nogmaals het leven van
talrijke mensen te bedreigen. Het
Noordatlantlsch Pact en de wapen
hulp uit Amerika kunnen veel voor
komen, maar niet alles I
Wij zullen degelijk acht moeten
slaan op de reeds geuite waarschu
wingen dat onze vestingen weer
verwaarloosd zijn. Een commissie
van parlementsleden heeft de minis
ter van Defensie hiervan op de
hoogte gesteld. Spoedig ingrijpen
kan een herhaling van hetgeen bij
de strijd in de Grebbelinie bleek,
voorkomen. V*
RADIOPROGRAMMA
Vrijdag 5 Mei
HILVERSUM I. 402 M.
7 NCRV; 4-12 Nationaal programma.
7 nieuws. 7.15 gewijde muziek. 7.45
Een woord voor de dag. 8 nieuws
en weerberichten. 8.15 gram. 9.15
voor de zieken. 9.30 waterstanden.
9.35 gram. 10.30 morgendienst. 11
hoboconcert. 11.15 tenor en piano.
11.45 gram. 12 trio. 12.30 medede
lingen. 12.33 piano en orgeL 1
nieuws. 1.15 mandolinemuziek. 1.45
gram. 2.40 voordracht. 3 gram. 3.15
pianovoordracht. 3.40 voordracht.
4-12 Nationaal programma ter her
denking van de bevrijding van Ne
derland: 4 fanfare. 4.02 toespraak
door Prof. Dr. J. B. Kors O.P. 4.07
Promenade-orkest. 4.40 voor de
jeugd. 6 nieuws. 6.15 „Afscheid van
„Anneville", causerie. 6.25 Metropo-
ie-orkest. 7 toespraak door H.M. Ko
ningin Juliana. 7.10 marsmuziek.®^
7.35 „5 Mei 1945", klankbeeld. 8
nieuws. 8.05 „Strijd, overwinning,
vrijheid"; bijeenkomst in de Nieuwe
Kerk te Delft. 9.05 radio-philharmo-
nisch orkest. 9.30 toespraken door
veldmaarschalk Montgomery en ge
neraal Foulkes. 9.55 gram. 10 geva
rieerd programma. 10.50 reportages.
11 nieuws. 11.15 gevarieerde muziek
11.45 gram. 11.57-12 Wilhelmus én
sluiting.
HILVERSUM H. 298 M.
7 VARA. 10 VPRO. 10.20 VARA.
12 AVRO. 4-12 Nationaal program-
7 nieuws. 7.15 ochtendgymn. 7.30
gram. 8 nieuws en weerberichten.
8.18 gram. 8.50 voor de vrouw. 9
gram. 10 „Thuis", causerie. 10.05
morgenwijding. 10.20 gram. 10.30
voor de vrouw. 10.45 sopraan, alt en
piano. 11.10 voordracht. 11.30 lichte
muziek. 12 gram. 12.30 mededelin
gen. 12.33 sportpraatje. 12.45 gram.
1 nieuws. 1.15 lichte muziek. 1.45
gram. 2 voor de vrouw. 2.20 strijk
kwartet. 3 voordracht. 8.20 reporta
ge. 3.30 koor en kamerorkest. 4-
12 Nationaal programma ter herden
king van de bevrijding van Neder
land (zie programma Hilversum I).
Koolmeesjes in één
brievenbus
Men zou eon huisvestingspro
bleem van de koolmoesjes kun
nen veronderstellen nu in één
brievenbus van een villa te
Laren twee koolmeospaartjes hun
nestjes hebben gebouwd. Het is
oen vredige samenwoning. De
mezen bebroeden respectievelijk
9 en 5 eitjes. De postbode wordt
er opmerkzaam op gemaakt de
bus voorlopig niet te gebruiken.
Australische wol
behaalde recordprijs
Op <1Ie wolvei,llng te Geejong wior-
dien de hoogste prijzen genoteerd,
welk© oott in Australië worden b®-
taakt, Er bestond levendige mede
dinging van do zljdo der Ver. Sta
ten, do Sovjet-Unie en blmmenlawdse
kopers, terwijl vertegen/wiooTdLgcirs
uit Europa en Bradford goede steun
boden. Voor Superfine Merino lams
wol werd boft 157 pence per Jb'
bedongen, voer fijne Merino Vlas
wol 1431/2 pence en voor Comeback
wol 128 pence. Het uLt 10,000 balen
bestaande aanbod werd geheél ver
kocht.
FEUILLETON
59 in de Zon
naar het Engels
van Myrtle Reed
De deur stond open; ze Ijlde bin
nen en liep instinctmatig de biblio
theek ln, waar Ralph alleen zat, met
het hoofd op de handen geBteund.
„Dokter Ralphl" riep ze. „Hier
ben ik."
Hl) keek óp en trad op haar toe.
Een blik in haar verheerlijkt ge
zichtje zei hem wat hij weten wilde
en opgewonden fluisterde hij:
„Undine, heb je je ziel gevonden?"
„Ik weet niet wat ik gevonden
heb", snikte Araminta van uit de
beschutting van zijn armen, „maar
ik ben gekomen om voor goed bij
U te blijven, als U het wilt?"
„Het wilt? Mijn kleine heilige, het
is él wat ik verlang!"
„Ik weet wat het ls om getrouwd
te zijn; dat heeft dominee Thorpe
mij vandaag verteld. Het 1b, dat je
altijd samenbont met degeen dien
je liefhebt. Dat je alle vreugd en
leed samen draagt. Mijn moeder was
getrouwd; uw moeder was getrouwd
en de moeder van tante Hitty ook.
Dominee Thorpe zou eveneens ge
trouwd zijn, maar zij is gestorven.
Dit heeft hij mij verteld en hij heeft
mij haar portret laten zien. Ik ben
nu voor goed bij je gekomen en ik
zal je nooit weer verlatenl"
„Düs zullen wij trouwen, jij en
ik?"
„Maar ik bezit niets. Enkel acht
lappendekens, maar die zullen uit
ons huis verbannen zijnl Dat zal
ik tante Hitty zeggen."
„Neen, dat zal ik haar zélf wel
vertellen. Morgen dan?"
Het was even over tienen toen
Ralph Araminta naar huis bracht.
Miss Mehitable zat uit to kijken
voor het venster van de zitkamer.
Ze was al meer dan een uur thuis
en, ofschoon ze ruimschoots goede
raad had gekregen van do orthodoxe
doken uit haar kerk, voelde ze zich
nog allesbehalve gerust op haar
pleegdochter.
Daar kwam Araminta, de He
mel beware haarl mot een man!
Miss Mehitable herkende hem als
do Jonge dokter, die nu ook nooit
zijn vier on een halve dollar zou
hebben, tonzl) hU dit honorari
um gerechtelijk opeiste!
Ze praatte én lachte en Ralph's
zwartgemouwdo arm was om haar
wit mousselientje geslagon. Lang
zaam liepon zo naar het hek, waar
zo stil stonden. Zij vlijde het hoofdje
vertrouwelijk tegen zijn schouder
en hij hield haar vast in de armen
gesloten en kuste haar herhaalde
lijk.
Eindelijk namen ze dan toch af
scheid, terwijl hij op zachte, tedere
toon sprak:
„Tot morgen, liefste! Tot mor-
genl"
Zingende liep ze de trap op en het
was geen gezang, maar het een of
ander „goddeloos" lied, dat zij, de
Hemel weet waar, had opgevangen.
Steeds neuriënd ging ze naar haar
kamer en al gauw was het licht daar
uit en bad zij:
„O Heer, behoed mU voor de ramp
om niét met hem te trouwen!
Amen!"
HOOFDSTUK XXIV.
ZU vertelt het tante Hitty.
Araminta werd wakker, tegelijk
met de vogels. In het eerst was het
nog donker, maar van verre kwam
het gekweel van een roodborstje.
Toen de eerste zonnestraal in haar
kamer binnendrong en iedere vogel^
in het rond begon te zingen, leek
het haar of zo tot nog toe nooit
waarlijk geloefd had.
De liefde had de steen weggerold,
die tante Hitty voor de poort van
Araminta's hart had geschoven en
huar gevangen hart sloeg de vleu
gels uit, even verheugd als de vo
gels! Iedere zenuw in haar trilde.
Als ze ouder was geweest en meer
van de wereld had afgeweten, dan
zou de liefde niet zó tot haar zl)n
gekomen. Maar, daar zij ontwaakte
als de schone Slaapster in het Bos,
was ze in extase.
Haar angst voor tante Hitty was
verdwenen, even geheimzinnig als
plotseling.
(Wordt vervolgd)
