In en om de Heilige Grafkerk hernieuwde belangstelling De folklore rond Pasen verheugt zich in een Het „Paaseiland" is een geheimzinnige stip in de Grote Oceaan PAASOS Getallen met zes nullen op Barneveldse eierveiling de BRIEF UIT ISRAËL jrr i, 1 ,i 5 den dleo»ten mogen houden. EtgOo- Waar ligt \jOlgOtna lijk la de Heilige Grafkerk e«n va> zameling van kapellen. Men kan zeggen dat de heuvel Golgotha ge- Onder de ontelbare heiligdommen, kerktormatles, met uitzondering van doorgraven en volgebouwd U. dia de CbrtatrmheM In de loop dier de proteatantm De voornaamste b®- Rondom de eigenlijks grafkapel lig- —it— heerdere zijn de Grleka-Katholieke de kapel r Heilige Kroisviiv- eauwen heaft gebouwd, rifc er een Rooras.Ksttloiieke kerken; de k,pel vaThM OprlSwn paar, die een bijzondere plaats In- verder hebben de Ab«6stniëi», de van Kruis, de kapel der Na- nemen, voornamelijk doordat zij Armeniër», de Kopten en de Sy- gei^ aan j,et Krols, de kapel van zich op plekken bevinden, Welke rtërs er rechten op. De koster d<* de Verdeling der Kleren, in onmiddellijke relatie mat de Bij- ^^rt^^T^Sulzen- -N?" de overlevering luidt, zou M staan. We behoren hier maar dea restau- ie herinneren aan de Sint mer „tie van het bedehuis, terstond WJ- „ift ^torid ^W^Tdto t« Rome, het bedehuls, dat - g«- een rijn Indien elke k«rk een deel mmj£ dat naaJn fjSrfSdhle- UJk de traditie «vil - bet graf vo°' ho®f delpiaata" verband houdt met bet van d» apostel Petrus overkoepelt, d« gevd tovdei ao- vlnden va." ,Ada?'' 'ohedel de V«i bekender zijn «vedvej de tonen (Cgeen kan i*. heiligdommen, die vertrtmd houden den tot het verkrijgen van grote* da idhtóel w Aton^ met bet begin en het eind van zeggensdhapover de kerkjhe^t B^slve het graf van QiriiW leven; de Geboortekerk "J*® <*e»e methode niet toegepast, ook do graven van t. Bethlehem en d« Hel^e Graf- W VaLjord^" om"? ta de krodtóeuvel mo»- kerk to Jerusalem, kerkrestauratie uit zijn beurs te be- len ll«gwl' koatlgen, werd afgewezen. M^ngunt\ Over de plaats van Golgotha is Bekend li, dat de kerk van het hem evenmin rechten op het kerk- *nen &et overigens ndg lang niet Heilig Graf vorig Jaar door brand gebouw, dat op zijn gebied bet eens, al heeft de Heiige Grafkerk werd geteisterd. Daarbij liep de Arabische deel van Jeruzalem traditie van ongeveer zestien koepel ernstige schade op. Uit d,« staat. eeuwen. Volgens vei'er overtuiging besprekingen over het hArstel van De bedoeling ls nu dat het her- Ii8t de heuvel veel t/e dicht bif deze schade kan men opmaken hae stel van de kerk wondt bötaaDd bet tempelplein. De BijbAl schrijft vreemd de positie van dezA kerk uit de opbrengst ener internatio immers dat de plaats der kruisi- ls. ZIJ behoort ln eigendom toe nalQ ciommissie, gehouden onder toe- gMg buiten de stad lag. Maar dezfi aan de verschillende christelijke ^dht van een neutrale commissie. P*ek lig* zo nabij het centrum, dat Geen der belanghebbende partijen ook al zou er een stadsmuur tus- zal er dan bijzondere voordelen van 8011 .geweest rijn, het gekerm der hebben en alien tezamen trekken kruiselingen tot op het tempelplein Beslissende wedloop profijt van de gerestaureerde kerk. gehoord kon tworden. F*™ T7or»un.0iinw iror«ii»« °°k de aanwezigheid (elders bij Het ls een eigenaardig verschijn- verzame g Kape Jeruzalem) van een heuvel, dieveri sel, maar het gros van de Chris te- Uiteraard komen er het hele jaar gelijkenis met een hoofdschedel lijke feestdagen is pasklaar gemaakt door mensen op bezoek in de H&i- heeft, maakt de plaats van Gol- voor een groiotdeels ontkerstende llge Grafkerk. Tallozen hebben gotha tjwijfelaohtig. De totale ver- wereld. Rond Kerstmis is er veel reeds een blik geslagAn in het Goesting van Jeruzalem door de licht en goed) eten, dat de aandacht krypte, waar men zegt, dat een- Romeinen in 70 na Christus, heeft afleidt. D,e Kerstman is een gezel- maal Jezus' dode lichaam heeft ge- alle herinneringen aan Jezus' lijden llge ouide kab'outerbaas met louter legen. Het is een zeer kleine kapel en sterven ^weggevaagd, zodat lniet verrassingen in zijn onevenredig met graftombe en altaar; zij blijft iwel voor eeulwig onbekend zal Mij- grote schoiiiderzak. Het treft dan het gemeenschappelijk eigendom van ven of de Heilige Grafkerk jnd'dr- verder goed, dat met Pasen juist alle kerken, die er op gezette tij- daad het graf van Christus dekt. het voorjaar is begonnen. De schoonmaak is een element rond de Paas-idyile en natuurlijk de Paas haas. die met eieren goochelt, dat het een lust is. Maar met Goede Vrijdag weten velen geen raad. Men huivert er voor die dag als een „erkend phrJstelijke feestdag" te beschouwen, want er is feitelijk niets aan Ersatz te bedenken voor Aan de Westkust van Chili ligt in keerde hij op vaderlandse bodem te- dat ontstellend gebeuren in de och- de Grote Oceaan een eilandengroep, rug, maar was een totaal ander tend van o<nze jaartelling. Het is Oceanië, waarvan het Oostelijkste mens geworden. Zijn vrijzinnige ook oen droeve geschiedenis, dat eiland de merkwaardige naam van denkbeelden waren de Middelbur- 6terVen van Christus en het strookt Paaseiland draagt. Die naam heeft gers te bar en hem werd de toe- ntet ierg met de oppervlakkigheid het te danken aan de Nederlander gang tot de stad ontzegd. Op aan- onzer dagen. En wie zou droefheid Jacob Roggeveen, een Middelburgse sporing van zijn vader besloot Jacob en dood een bijzondere plaats wil- notaris uit de 18e eeuw. Hoe een no- Roggeveen een wereldreis te maken len geven in het herdenken. Er taris ertoe kon komen een ontdek- in de hoop, nieuwe gebieden te ont- 3s immers zoveel geleden in de ja- kingsreis te organiseren, wordt U dekken. In vier jaar tijds vergaarde ren achter ons. Het is wellicht b'eter duidelijk, als we iets uit zijn leven hij de nodige gelden, zijn vader te- de vrolijke Paashaas het volle pond vertellen. kende een aantal zeekaarten en, na- te geven en niet teveel te prakki- Zijn vader, Arent Roggeveen, was dat de West-Indische Compagnie zeren over dat schandelijk stukje een bekend zeevaartkundige, die hem drie schepen had toevertrouwd, onrecht op Golgotha. Het is lang daarnaast nog het merkwaardige koos hij op 16 Juli 1721 zeeZijn geleden en in de jareni van oorlog ambt van gouseerder, d.i. wijnproe- bedoeling was om Kaap Hoorn te en bezetting is er zoveel rechtsver- ver, had. Arent beoefende boven- zeilen, om het nog onbekende Zuid- krachting geweest, dat dit ene voor- dien wiskunde, cosmografie en aard- land te ontdekken. De reis verliep beeld nauwelijks nog voldoende re-- rijkskunde en gaf les in de theorie voorspoedig en Kaap Hoorn werd lief krijgt. Het is ook geen gemak- van de zeevaart. Zijn zoon had aan- in het voorjaar van 1722 bereikt, kelijke zaak met al die „Christelijke vankelfjk meer zin in het leven van Toen koerste de kleine vloot Noord waarheden", er Is zoveel over ge- landrot, werd opgeleid in staatsza- waarts op zoek naar onbekend land gediscussieerd en gepreekt, dat men ken en, na een tijd als notaris werft- en op Paasmorgen van dat jaar door al de theologische bomen het zaam te zijn geweest, vertrok hij in scheen het doel bereikt. Groot was bos niet meer kan Zien, En dan1706 naar de Oost om er Raad van te teleurstelling toen het ontdekte is de wetenschap ver gekomen. D« Justitie te worden. Negen jaar later land slechts een oppervlakte bleek eerste de beste parapsycholoog weet het veel beter, dan de apostelen. die onbegrijpelijke Joodse mannen met hun geestelijke complexen en visionnaire neigingen. Zo staat de sceptische mens van 1950 in twijfel over de geloofswaa- beden, klemt zich vast aan de stro halmen van gedurfde hypothesen of dartelt meit de Paashaas In het onschuldige gras van de voorjaars wei Maar Christus is gestorven. Het is een "belangrijker feit, dan de machtsusurpatie der aardse grootmachten. Het is de spil der gebeurtenissen, het £3 het zitob'e- palende feit van het leven. Gol gotha vormde het concentratiepunt van alle vrees, haat, kleinmenselijk zelfbedrog en bruut ongeloof. Hier op dite kale heuveltop werd de wed loop tussen verlossingsmogelijkheid en trieste verlorenheid definitief en voor alle tijden met onovertref bare felheid gelopen. De uitslag op de Paasmorgen liet geen twijfel- over. En met die uitslag krijgjt ieder mens te maken. Ook rij „die inöet 'aan wonderen geloven". Zij staren zich blindt op de „onna tuurlijke dingen" en begrijpen niet, dat de natuurlijke even moeilijk en even wonderlijk zijn. De mys te- fles van ééfci waterdroppel zijn reeds voldoende om een mens klein moedig te maken. Hoezeer dan de verlossingsdaad van de Man van Smarten, Die boette voor de twijfel, de gemakzucht, de eigenwijsheid ©n onrechtvaardigheid, van een dishar monische wereld'. Het was een groot jen vreselijk offer, om een ontsnap pingskans te creëren uft het moeras, waarin ook het raderwerk onzer Ingewikkelde maatschappij schijnt vastgelopen. Het „goede" van de dood op Vrijdag, wordt openbaar op de Paasmorgen, wie het zjo vermag te ïöen. Schepen van vriend en vijand kwamen er te hebben van circa honderd vier kante kilometer en dus onmogelijk Zuidiand kon zijn. De schepelingen gingen aan land en qntmoetten vreedzame inboorlingen, die op het onherbergzame eiland een bestaan vonden in de visvangst en de teelt van tropische producten. Na de beide Paasdagen op het eiland te hebben vertoefd, stak de vloot weer in zee, om na lange omzwervingen in Oost- In dië terecht te komen, waar de schepen door de Oost-Indische Com pagnie verbeurd verklaard werden. Ontmoedigd kwam Jacob Roggeveen weer in Middelburg aan, waar hij zijn bevindingen te boek stelde en in 1729 overleed. Inmiddels was echter het licht ge vallen op de eilandengroepen aan de Chileense westkust en andere mogendheden kregen hiervoor be langstelling. Een andere ontdek kingsreiziger, James Cook, trok er op uit en hij stichtte aan de enige landingsplaats ln de moeilijk toe gankelijke kust de Cookshaven. La ter nam Chili het bestuur van de eilanden over en stuurde xendelin- gen naar de Polynesiërs; de koop lieden begonnen zich voor de ba nanen, bataten en suikerriet te In teresseren. In 1888 werd er een Chileense strafkolonie gevestigd, waar vele misdadigers wefden opgeborgen, van wie sommigen zich vermeng den met de inboorlingen. In de oor log schijnt het eiland nog een ty pische rol te hebben gespeeld bij de strijd ter zee, omdat om beurten schepen van de Engelse en Duitse marine kwamen fourageren, althans volgens de mededelingen van de be volking. Eigenaardige beelden Een merkwaardige bijzonderheid van het eiland zijn de wonderlijke vijf meter hoge beelden, grof be werkte steenmonumenten, die daar overal worden aangetroffen, meren deels afbeeldingen van grote man nenkoppen. De meeste van deze beelden, die uit lava zijn vervaar digd, vindt men in en om de krater van de grootste vulkaan op het eiland en een plaatselijke overleve ring geeft een verklaring voor hun aanwezigheid en ook voor de merk waardige lange oren, die deze beel den kenmerken. Volgens deze le gende splitsten de oorspronkelijke bewoners van het eiland zich op een gegeven ogenblik in twee groe pen. Hun lichaamsbouw was aan deze splitsing blijkbaar niet vreemd, want het verhaal wil, dat de „kort- origen", die afstamden van een ze kere Hoatoematoea, zich in de laag vlakte terugtrokken, terwijl de „Iangorigen" met de broeder van Hoatoematoea, Machaa genaamd, zich om de top van de vulkaan ne der lieten. Zo leefden beide stam men in pais en vree, totdat een „langoor" het op een dag in zijn hoofd kreeg, dertig jonge knapen van de stam der kortorigen op te peuzelen. Dit werd door Hoatoema toea en de zijnen bloedig gewroken, zo bloedig zelfs, dat zij alle Iang origen uitroeiden. Men denkt nu, dat de eigenaardige beelden de vroegere langorige voorvaderen voorstellen, wier geesten men door het eren van hun beelden vreed zaam hoopt te stemmen. Ook de te genwoordige bewoners van Paas eiland hebben n.l. nog een groot ontzag voor deze beelden. Hoe dit nu ook zij, Paaseiland is alleen voor vorsers nog van belang en zal verder wel als een onbelang rijk eilandje in de Stille Oceaan voortbestaan, waarbij slechts zijn naam nog een herinnering zal vor men aan het roemrijke Nederlandse verleden. Tenzij er vandaag of mor gen uranium wordt gevonden,... We hebben de Passossen nog niet gezien. Toch zijn ze er, want berich ten van veemarkten en tentoonstel lingen van de keur der Nederlandse stallen, hebben reeds berichten ge stuurd. De Passossen zullen dus nog wel komen. Het is een trieste weg die de Paas- os volgt. Zij het met enige nervosi teit, pleegt hy toch met een zekere trots door de straten te lopen. Het is een laatste gang, ondanks het rood van zijn strikken en de glanzlng van ztfn huid. De Paasos vertoont sich in al de indrukwekkende kracht van zijn vlezig vermogen. Toch ls er fan tasie voor nodig om de geest te transformeren van dit logge koe beest naar de sputtering van een biefstuk in de pan en de bloedbe- traande vettigheid van een rollade. Die weg is niet alleen triest, maar ook lang. Eerst wanneer de slager zijn mes der onttakeling in het in terieur van de geweldenaar gaat zwaaien, komt er begrip voor de grote consumptieve mogelijkheden die dit mestproduct in zich draagt. Die en die prijs in de serie dikbil- ligen zegt niets, maar een kwab vlees van een halve meter, een kuip vet en ander lillends van die trotse Paasos spreekt cullinaire boekdelen. Toch is de gang van een Paasos iets wat op e«i of andere onver klaarbare wijze pijn doet. Een dier op zijn tocht door de straten, een laatste tocht voor hij aan de mens ten offer valt, is eigenlijk een zie lige vertoning. Kwaad steekt er niet in, dv es moet toch dood en het ?aat er maar om de aantrekke- lijkheaen en deugdelijkheden van het r«.a*0\,;».cht op een comfortabele manier te etaleren. De slager kan moeilik met xjjn bloederige last en rijn kuipen gaan sjouwen om te la ten rien, wat hij heeft. Maar het thema Paasos bracht ons die rond gang weer in gedachten en dat een mens feitelijk wreed is, ook al moet het en al gaat het vaak soms zo maar gedachtenloos. Het Paaseitje is wel verzekerd Vruchtbaarheidsfeest werd een vreugdebetoon! akkers vruchtbaar zullen w'otnden en de 'boomgaarden veel fruit dra gen. Hier 'blijkt duidelijk de samen hang met het oude vruchfbö a rfhieids- feest van onze heidense voorva deren. Die brandstapel wordt ontstoken onder 'het zingen van christelijke liederen door er 'een brandend stuk hout uit de haard in te werpen, in de roomskathojieke streken' d(oar een geestelijke. Men houdit dan rei dansen rond het hoogoplaaiende vuur en zingt oude liederen. Wan neer het vuur langzamerhand be gint te doven vangt men aan met het „zfwartmaken" van de meisjes een voorrecht, dat natuurlijk spe- oiaa.l voor de jongens gereserveerd ds. Na afloop van het feest neemt iedere aanwezige een verkoold stuk hout mee naar huis. Zo'n stuk hout heeft gTote waarde als talisman tegen ziekten en ongerief. Ook hiier blijkt duidelijk de oude afstamming. In die verschillende dorpen zijn er nog kleine bijzonderheden, af wijkingen van de gebruikelijke gang van jaken. Juist deze verbreken de eentonigheid en geven aan leder paasvuur een eigen cachet. Men laat gedeelten weg van de alge mene ritus of voegt er andere gebfuiken aan toe. Zo rijn er te Heegen (wee paasvuren. De jon gens proberen daar elkanders vuur qntijdig aan te steken. (Van een verslaggever) Zo omstreeks Pasen begint de huisvrouw een grotere belangstel ling aan de dag te leggen voor de eierprys dan gewoonlijk. En dat is te begrijpen, want wat is Pasen zon der eieren? Van ouds her heeft men op het Paasmenu een grote plaats ingeruimd voor de producten van de gepluimveerde tweevoeter, die met luid gekakel "haar waren aan prijst en geen verdere reclame van node heeft. In de oorlog en de eerste tijd daar na behoefde die plaats echter niet zo groot te zijn, maar thansja, om ons daarvan op de hoogte te stel len zyn wy naar Barneveld getogen om een kijkje te nemen op de eier markt aldaar, die de grootste van Nederland is. Vlak bij de kerk en het beeld van Jan van Schaffelaar staat 't nieuwe gebouw van de eiermijn. Een mo derne hal, waarin licht en lucht on gehinderd kunnen binnenstromen. Talloze boeren en handelaars scho ven bij ons binnentreden door el kaar en grote hoeveelheden kisten, en manden met eieren stonden langs de wanden en tussen groepen pndei> handelende kopers en verkopers. Men zag daar de echte Veluwse boe ren met hun zwarte pakken, nauw sluitende broeken en hoge zwart zijden petjes. Ook een enkele boe renvrouw met de karakteristieke kanten muts en gouden oorijzers, probeerde haar eieren aan de man te brengen. Heel de ruimte was ge vuld met pratende en rokende boe ren en kopers. Wij kregen de indruk, dat de za ken uitstekend gingen en daarom maakten wij zo hier en daar een praatje, om eens te horen wat de belanghebbenden er zowel van dachten. Tegenstrijdige meningen Marinup van het Hofke, een ge zellig dik Veluws boertje, had een uitstekende bui. Geen wonder, want In Huissen werpt men Judas in de vlammen Talrijk rijln de volksgebruiken romd het Paasfeest. Iedereen kent het paasei, dat welhaast in elke streek andere gewoonten met zich mee brengt. Palmpasen is vooral in de streken boven de grote rivieren een echt kinderfeest. Die prachtige palmpaas, versierd met haantjes en kransen van brood, uitgeblaizen eieren, dennegroen en snoepgoed, is in w"ezen niets anders dan de heidense Meiboom, die tod in onze tijden ijs blijven bestaan. Minder bekend is de „Poask'aai" fn 't Home land yan Groningen. De jongen', die daar op Goede Vrijdag te lang itn rijn bed bleef liggen, werd tot „Paaskaai" (paasei) gebombardeerd Ün welke functie hij de gehele ver dere dag geplaagd werd. In Noord- Holland' kennen wij eenzeflfde ge bruik bij het „luilakfeest" met Pinksteren. In ons land' vinden wij echter nog 'een andere gewocnte, die ook al zeer oud is. Wij bedoelen het branden van paasvuren, In de provinciën Groningtn, Drente, Overijsel, Gelderland, Noord- Ljjmbiurg en in sommige delen van Brabant worden op Paaszondag of Paasmaandag grote vuren ontsta ken. Bij1 onze Oostelijke buren bran den ze in geheel Nederssksen, van de Rijn tot de Moezel. In de Ger maanse tijd deed men dit ook om ongeveer dezelfde tijd als dit nu geschiedt. Waren bet echter to©n vrOBchtb'aarheidsvuren ter ©re van de Zonnegod, thans wil 'men Ze meer zien als vreugdevuren voor de weerkomende len tie. Al weken van te voren wordt door de schooljongens de nodige brandstof aangevoerd. Takkebossen, stro, snoeihout, hele bomen, alles ls welkom. In Drente zingt men daaiblj %èn speciaal liedje: Hej ook olde maanden Die wiw met Poasen braanden, Of 'n b'ossiien strooi pf riet, aandens braandt oes Poasvuur niet. Op eön hoge plaats wordt de brandstof opgetaslt. Midden in de hoop zet men een lange paal met in de top een oude teerton of zonne- rad, bekroond dpor een palmtak. Het paasvuur moet op «en zo hoog mogelijke plaats opgericht worden, want de oude overleveringen zeg gen, dat zover de rook komt en het licht van het vuur adiljnt, da Judas en Krioter In het dorpje Beugen (bij Box meer) steekt men pas op Baloken Pasen het vuur aan, terwijl men te Wleel een pop met twee koppen in de teerton zet. Een zeer bijzondere paasviering, heeft het plaatsje Dene kamp. Het paasvuur vinden we daar terug onder een menigte van andere gebruiken, die sinds mensenheugenis daar ieder jaar plaats vinden. Ni'et de gehele schooljeugd verza melt het hout, do,ch dit doen sleclhts tw'ee jongens, die voor deze ge legenheid de namen dragen van Judas en Krioter (misschien is deze naam een verbastering van Iska-< riot). Uit een naburig bos wordt een boom gehaald, die op de aloude vuurplaats gezet wordt. Boven in de top plaatst men weer een teer-i ton. 's Avonds Zet men een ladder tegen ide 'boom; Judas klimt er op en verkoopt bij opbod1, onder hoon-i gelach en allerlei plagerijen van de omstanders, de duigen en som§ de hoepels van de ton. Judas steekt hier met veel ceremonieel het vuur, aan. Overigens mag hij zich zalig prijzen, dat hij' niet in Huifcsen, woont, want daar is het gebruike lijk, om de Judas (van stro!) in hét vuur te werpen. Zo heeft iedere plaats, ieder dorp, zijn eigen gewoonten en gebruiken en het is te hopen dat deze niet verdwijnen in de loop der tijden. Gelukkig ziet het er thans niet naar uit. Integendeel. Men bespeurt eer der een toename van het aantal paasvuren. En -dit is een verheu gend verschijnsel, want we kun nen nooit zuinig genoeg rijn iop onzJe folklore. a A. R. K. zijn eieren hadden een goede prijs opgebracht. Op onze vraag of hij nogal tevreden was, werd met een brede lach geantwoord: „Dat gaat best meneer, we mogen, niet klagen. Het gaat weer lijken op vroeger èn wat het aanbod èn wat de vraag betreft. De prijzen, och, ze konden beter, maar er is toch nog voor te werken". Wij lachten even, want als een boer zo praat, dan weten wij wel dat de zaken heel best gaan. De voorzitter van de Exportgroep Barneveld, was niet zo bijster goed te spreken over de huidige gang van zaken. Zeker, de aanvoer was groot en deze begint al weer aardig op de vooroorlogse te lijken. De vraag gaat ook wel, maar de prijs.i Het buitenland wil geen dure eieren en de boeren verkopen ze niet voor een schijntje. Zo zit er voor de handelaren weinig winst in en de exporteurs ondervinden daar de narigheid van. Zij mogen zelf niet van de boeren kopen als ze geen verzamelvergunning hebben. Zij zijn dus afhankelijk van de han delaars, die wel zo'n vergunning hebben. Nee, leuk is het niet meer, maar ach, het zal wel beteren. Dat hoopten wij ook en Wij maakten meteen van de gelegenheid gebruik om eens wat over de markt te vra gen. „Hoe groot is de aanvoer weke lijks?" „Ja, dat is niet zo gemakkelijk te zeggen. In de wintermaanden onge veer 330.000 stuks per week. Dat loopt langzaam op tot circa 1 mil- lioen in het gunstigste seizoen." „Merkt omstreeks Pasen n.j- van een grotere vraag?" „Vroeger wel. Toen kwamen de kopers uit alle plaatsen van ons land naar Barneveld. Ze kochten hui. eieren voor een lage prijs en kte- gen nog „kneusjes" op de koop toe- Dat waren gouden tyden. Maar zo als ik net al zei, mag dat niet meer. Tegenwoordig moet men een ver gunning hebben om op de markt te kopen. Eens in de drie weken wordx er wel eens eentje gesnapt door de controleurs." 33 millioen export-eieren per week Het rinkelen van de telefoon be tekende het einde van ons gesprek. De voorzitter haastte zich naar het kantoortje, na ons aan een expor teur overgedragen te hebben. Deze vertelde ons iets over zijn werk op en buiten de markt. Per week worden ongeveer 33 milloen eieren geëxporteerd naar alle streken van de aarde. Zojuist had hy nog een zakenreis naar Griekenland gemaakt, voordien had hij contracten afgesloten met En geland, Frankryk, België enz. Het gekleurde ei is in het buitenland veel gevraagd, terwijl ook de smaak en de grootte veel ter zake doen. Het eerste is natuurlijk zuiver een kwestie van vertrouwen in de ex porteur èn in het land van herkomst. Wanneer men eenmaal slechte eie ren geleverd heeft, krijgt men niet gauw een nieuwe opdracht. Daarom is de eierkeuring van zoveel belang. In Nederland zelf zorgen de gros siers voor de kwaliteit. Export- eierén worden voorzien van een stempel, dat voor het buitenland een waarborg is voor goede kwaliteit. De eiermijn te Roermond werkt mo menteel bijna geheel voor de ex port, terwijl hier in Barneveld de eieren voor het binnenlandse ge bruik en de verzending naar het buitenland gekocht worden. Eierfetend Nederland behoeft zich niet ongerust te maken over een eventueel tekort aan eieren. Dat heeft het bezoek aan Barneveld ons wel duidelijk gemaakt.

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1950 | | pagina 5