Loonsverhoging van 5 pet. door Overdenking
de regering krachtig aanbevolen
1 KERSTFEEST
IVOR*OL
IWAN MOLENSKY
Voor mannelijke en vrouwelijke werknemers
boven 23 jaar
KERSTFEEST
Kerstfeest dat ls Christusfeest.
Als Kerstfeest voor ons géén Chris
tus-feest Is, dan is het helemaal geen
Kerstfeest, dan is er zelfs geen spra-
In de laatste weken ls, onder Iel- kende leonbijslag van lh- per ko van „feest". Het Kerstfeest in dit:
dins van de secretaris-generaal van week d f4.50 per maand, zal te- God, de Verborgene, geopenbaard ln
het departement van Sociale Zaken, zanten mot de hierboven genoemde ona vlees, in onze menselijke natuur,
mr. dr. A. K, van Khijn, tussen het loonsverhoging definitief ftt de loon- Toen God zich aldus in de gedaante
Interdepartementale loon- en prijs- bepalingen worden verwerkt. Het van da mens openbaarde, was dit
commissie en de Stichting van de is de bedoeling der regering de ean naar buiten verschijnen van uit
Arbeid, uitvoerig overleg gepleegd poeitie van het overheidspersoneel zÜn hemelse heerlijkheid, ro&èr in-
over te volgen loonpolitiek. Dit over- afzonderlijk te regelen. cognlto! Immers, hoe meer God zich
leg heeft geleid tot een resultaat onthult, hoe groter zijn mysterie
Wat betreft de loonsverhoging ls Invoering per bedrijfstak wordt. Hoe dichter Hij bij ons komt,
overeenstemming bereikt over het des te onbegrijpelijker Hij voor ons
toestaan van een verhoging van ma- regering beveelt in overeon WOrdt. Hoe meer wij van Hem we-
.inuai 5 ingaande 1 Januari 8 mot hel gevooleii van de ten> boe mjnder wij Hem van men-
1950, van de ln geld genoten lonen Stl^hng van do Arbeid het ïnvoe- aelijk standpunt bezien, begrijpen,
van alle manelljke en vrouwelijke ren Per bedrijfstak van deze loens- En aIs dan bet eeuwige Woord
werknemers, die de leeftijd van 23 vof. 8'D8 krachtig aan. In die ge- jngaat in o n s vlees, wordt de ver
jaar hebben bereikt Sjti? invoering m een borgenbejd het grootst. Dan kunnen
p t bedrijfstak of in een bepaalde oor we n;Gt meer dénken; alleen maar
Een verhoging van 5 pet zal derneming tot moeilijkheden aan- djnken Bn aanbidden!
eveneens worden toegepast op de leiding geeft, zal bet collegevan Zo zuUen wy moeten by
kmderbijslagen, evenwel zonder in- Rijksoemidde.aars, gehoord de Sticl> d kribbe van Bethlehem waar-
achtneming ven een leeftijdsgrens^ ting van de Arbeid, een bindende m het heil der wereJd liEt'
Voor de mannelijke werknemers beslissing nemen. Het is gewenst. d Rethelehem doet
geldt bij toepassing van een looins- dat beslissingen terzake van 'de h ie u h, j z„
verhoging vanTB ipet en bij een vol- loonsverhoging zoveel mogelijk voo,r zielsogen ontving een machtige
ledige werkweek een minimum-ver- 1 Januari worden gemmon. In die drie.eenheid; de ,iibbei het kruiSi
hoging van 12.—. Voor wat be- gevallen, waarin znks met moge- d kro0n
treft de mannelijke en vrouwelijke lijk blijkt, zal aan de te nemen he- nit kindis „ewnrden de man
werknemers beneden de leeftijd van siissing terugwerkende kradht tot Smarten die al onze krankhe-
23 jaar zal de mogelijkheid worden 1 Januari 1950 worden verleend!. d 0_ zich beeft Benomen en onze
geopend om, onder goedkeuring van M verband met bet feit, dat het 8chande heeft Hii gédraeen- reeds
het college van Rijksbemiddeiaars. de bedoeling der regering is die. S®?®
de Stichting van de Atbeid géhoord, kolensubsidie af te schaffen, het-* 11161 op 4 h0Ut der krlbbe' straks
de jeugdlonen van het 18e jaar af geen gepaard zal gaan met ver-I
tot het 23ste jaar geleidelijk op- hiciogde kosten voor huisbrand en
klimmend te verhogen, indien en gas. zal voor het lopende stook-!
voorzover zulks in het belang der seizoen 'dpor de regering, o(pi eea
scholing nodig is. De met ingang loader aan te geven wijze, een corn
r?a;a 1 November 1948 tijdelijk toege-
a tgnnco tongen (HAA53 tHJlflEl tonnoi tonnoi ronpoi tonnen pannen CHAAE35
Don zingen kinderstemmen weer van vrede op aarde
H En spreidt het Kerstkaarsllcht zich schaduw op de wand.
H Zacht glanst in kroeg en har het rood weer van de lampen, c
g Het pierement kreunt lied ren, 't reine feest verwant,
Zo vele duiken uit de maalstroom van het leven
H Weer even onder In de Kerstmls-romantlek.
Ijj Zij dromen van een sfeer, waarin ze niet geloven g
b En vieren Kerstfeest zonder hemelse muziek. n
vj Zelfs In gevangenissen zet men deuren open, j:
a Vlug schikt op 't kleed der zieke een hand een takfe groen,
5 Men vindt het Kerstkind zelfs In winkels voor de ramen, n
o Want ieder haast zich om toch ook weer „mee te doen".
2 Maar 't Kind, dat kwam uit volheid van Gods liefde, 5
S Zoekt zich vergeefs een plaats aan onze dis. p
g Het gaat voorbij, omdat aan Iedere tafel
a De mens reeds lang als God gezeten Is. p
S Br'haven P. L. B. 5
reifanncimnncTifanncnrannci rgnnPitonqciranncniqnngirgqrcgiranngjfi]
stuurstld de heer A. de Koning. De
onderwijzeres mejuffrouw Capeilo
hield een Kerstvertelling. De kin
deren zongen kerstliederen.
De tr notatie 'werkte er natuur,
lijk eveneens toe mee, «n ven het
geheel een uiterst geslaagde mid
dag ie maken. Aan de kinderen
werd een door hen zelf vervaar-
dgld kaïendiertje 1950 uitgereikt,
In rijn slotwoord gewaagde de
heer ide Korring met blijdschap en
dankbaarheid van het toenemend
herstel van de ondehwtjzeree rnej.
van Dijkje. HIJ hoopte dat zij in
1950 haar teak tweer zou mogen
hervatton.
▼T7T71 geneetmlddel
1*1 hij d I v r I l
verkoudheden
SEM-MOEST BONBONS-NEUS DRUPPELS
Heilsdemocratie
Vreemd feitelijk, dat vele schry-
op het hout des kruises. Vele men
sen kunnen wéten van dit won-
|der, maar zij zién het niet. Ze zijn
veel te druk bezig met zich zelf
3n hun eigen werk. Góds wonder-
iA 'werk ontgaat hun aandacht En die
p®fat® v"Ji;- ^elS^,|00 Ult" het zien, bedekken hun ogen met de
gekeerd worden* handen vanwege de gloed van Gods
Verhoging andere uitkeringen werk. Als gij niet wordt als een kin-
irssv i "i deke, gij zult het Koninkrijk Gods
Naast deze maatregelen o,p ihiet niet ingaan. Ja, daar is ook nog het
vers" "en cprokers rond" de kersttijd ®6W«d der lonen, werd voorts nog kind, dat openstaat voor God. Het
steeds weer de fout maken dat zij overeengekomen om de regering de heeft een kans eer en meer uan iets
de tegenstelling tussen de vrede van volgende punten aan te bevelen: anders! Gelukkig, als we het hebben
Kerstmis en de" onvrede op deze Overeenkomstige verhoging van leren zien als een kind.
van verdriet doorknaagde wereld, de uitkeringen van de Notodwet-? Als wij zelfgenoegzaam zijn, als
als uitgangspunt maken van hun be- ouderdomsvoorziening, van de in- wij óns werk, ónze idealen, ónze be
toog. Zy vereenzelvigen daarmede validiteitswet en van de Rijksregie- langen voor het éigenlyke in ons
de vrede van Efratha's velden en de Ito®» voor sociale bijstand (waar- leven houden, dan blijft het Kerst
rust van de statige Wijzen uit het onder de overbruggingsregelinjg) 2 wonder ons verborgen. Maar wie
Oosten met de eventuele wankele overeenkomstige verhoging door Gods Geest geleid, alle zélf-
en zwakgefundeerüe vrede, die op vaïl de gezinsledentoeslag vpor de- waan laat varen, die krijgt oog voor
dit ondermaanse periodiek gelukkig gemen, die onder de Rijksregelin- Gods werk in Jezus en hij komt als
terugvluchten naar het rotshol in de S011 vcpr sociale bijstand (waai- 't ware te wonen in het hart van
vreugde daarover ontsproten ook einder de overbruggingsregeling) het wondert
een verheugenis met beven. vallen.' en van de kinderbijslag vopr Het wonder gebeurt in ons hart:
Wij geloven dat dit alles er heel wivaliditeitsrentetrekkers; de heerlijkheid Gods wordt in onze
weinig mee te maken heeft. De vre- ^et bevorderen van een over- binnenste ziel geopenbaard: Chris-
de van Kerstmis steekt dieper, het eenkomstige verhoging van de tij- tus de Zaligmaker, wordt in ons ge-
is een vrede des harten, die juist dehjke uitkeringen ingevolge de on- boren.
uitgaat boven de uitwendige toeval- ff1 ff.10611"1 Al was Jezus duizendmaal in
lige omstandigheden. Een vrede, die ®e;den hraebtens de ziektewet Bethlehem geboren,
zich niet laat meten met econo- 4 verhoging van de Ipongr^is En niet dan nQg
rnische, poUtieke of zelfs sociale vcor de sociale verzekenngswetten verloren>
maatstaven. Een vrede, die zich nog J:*t J 45004 echter onder voorbe-
minder laat forceren met de culi- houd van nader overleg met be- o Jezus! hoogste heil, in need'rïg-
naire overvloed van sommigen en trekking tot de ziekenfionds-verzo- heid gekomen,
het rood en geel van lampen en kering. Gij kwaamt tot zaligheid van elk,
Het is de bedoeling der regering die in zyn ziel
om! wetsontwerpen van deze strek- u, die de Wijsheid zyt, met smaak
de 'School met de Bijbel alhier.
Niet al Leen alle ouders waren aan
wezig, maar ook -veie belangstel
lenden. Het afwisselende program
ma wiend vlot afgewerkt.
De «voorzitter van het Schoolbe
stuur, ide heer K. van Dljke, open-
id© id© bijeenkomst met Schriftle
zing en gebed en verwelkomde de
aanwezigen met een korte toe
spraak. D© teerlingen van .de 'hoog
ste klassen 'brachten vervolgens ten
gehor© een aantal profetiën, en een
van hen zei uit het hoofd Liukas
2 op. Het ging alles op keurige
Wijze. Na samenzang vertelde de
onderwijzeres der school de aloude
Kerstgeschiedenis.
Na ide «eerste pauze kwamen ide
oudere 'leerlingen voor de twteede
keer naar voren om een keur van
Kerstliederen te reciteren* Daarna
vertelde het hoofd der school een
Schouw{s Kerstverhaal, -dat zeer in
ide smaak viel* Evenals de eerste,
bracht ook de twieede pauze een
heerlijke tractatie*
De leerlingen der laagste klassen
verbaasden een ieder door 'hun
sterk geheugen, toen zij een Kerst
cantate op aardige wijze ten ge
hore brachten. Tot slot ontving
ie,der kind een mooi kerstboekje.
Hiermee was «het programma, dat
steeds met allerlei bekende kerst
liederen iwerd afgeswissed, ten ein
de. Dhr. J. v. d. Panne eindigde
met een slofiw|oord en dankgebed.
BRU1NISSË
Kerslfeesl Kleuterschool
Onder zeer grot© belangstelling
der ouders vierde de Keuterschood
haar Kerstfeest rond een fraai ver
sierde grote kerstboom. Het Kerst
verhaal iwiendi verteM door het be-
DE GEHEIMZINNIGE
KERSTNACHT
Talrjjk zijn de overleveringen,
die spreken van de gebeurtenis
sen tijdens de kerstnacht. De
vlier- en de appelboom bloeit, al
het water verandert in wijn, de
onderaardse klokken luiden, al
bet hout is zoet-hout, en de
koeien en paarden op stal spre
ken in de menselijke taal.\
In Staphorst is het nog zonder
linger. Wanneer iemand daar tij
dens de kerstnacht bij de baard
gaat zitten met een binnenste
buiten gekeerd hemd naast zich,
dan ziet hij het gezicht van zijn
aanstaande ofde doodskist.
Het zien van het laatste betekent
dat men ongetrouwd blijft.
Al deze sprookjes schijnen over
blijfselen te zyn van de Ger
maanse mythen en sagen, die la
ter vermengd zyn met christe
lijke gedachten.
RADIONIEUWS
Strijdkrachtenprogramma voor de
feestdagen
Hieronder volgt een overzicht van
het Strijdkrachtenprogramma voor
de Kerstdagen en Oude jaar.
Zondag 25 December, van 18-10
uur, vla Hilversum I: a. Kerstbood
schap door de minister van Oorlog
en Marine, mr. W. F. Schokking;
b. Kerstliederen; c. Kerstgroeten;
d. Kerstboodschap door de H.V.K,
H. J. Lovink; e. Kerstmis in de
West; f. uitreiking Niwin-paketten
in Indonesië; g, Kerstgroeten; h.
Kerstliederen; e. Reportages uit de
Oost.
Maandag 26 December, van 18-19
uur: a. Kerstverhaal door Anthony
v. Kampen; b. Groeten uit Oost en
West; c. Klankbeeld door Flip van
Ewijk.
Dinsdag 27 December, van 18-19
uur: a. Kerstverhaal door Wim Snit-
ker; b. De stem van Niwin.
Zaterdag 31 December, van 18-19
uur: Overzicht van bijzondere ge
beurtenissen bij zee-, land- en lucht
macht in het afgelopen jaar.
H.H. AGENTEN
gelieven de ingekomen
Nieuwjaars-advertenties
begin.volgende week aan
ons op te zenden.
De Adm.
Tanden wit als
a/pensneeuw mee
TA N O PASTA
De KERSTMIS van
kaarsen, al kan de mens daar ook
vreugde aan beleven.
De echte vrede van Kerstmis is
de vrede des harten, die blijkens het
oude Schriftverhaal niet voor allen,
maar slechts voor sommigen is; wat
herders in het licht van het hemel
vuur, enkelingen van het oude volk,
die de Messias verwachtten sinds
lang, een paar geroepenen uit het
Oosten, die de ster zagen. Zy zijn
slechts de enkelingen, die het ware
Kerstfeest hebben gevierd in de eer
ste prille tijd der belofte ver vulling.
Nadien heeft door de eeuwen de
heilsboodschap zich voortgeplant
door de wereld. Er is een schare ge
komen, die „niemand tellen kan'"
king, voor zover nodig, zo spoe
dig1 mogelijk bij de Statein-Generaal
aanhangig te maken.
Bij Ruwe Handen,
Ruwe Huid, Ruwe Lippen.nn
iden,
pen.30ct.
heeft aangenomen
voor 't wézenlijke Brood, dat uit de
hemel viel.
ZEERIKZEE
Kerstboodschap van
de Paus
Kerstfeestviering
NecL Herv. Vrouwenvereniging
In de stemmig verlichte grote zaal
van het Ned. Herv. Verenigingsge
bouw, waarin ook een grote kerst-
yboom prijkte, vierde Donderdag-
r. avond de Ned. Herv. Vrouwenver-
Paus Prus de teaalfde heeft g». enj to Kerstfeest.
teren via radio Vatieana zijn Kerst- Na een opemngs-welkomstwoord
taodsehap tot de wereld ge richt, van de pres;dente mevr. Steendam
maar toch z«n die velen nog weinig Hij verwaarde dat het komende Quaak werd begonnen met ean
in vergeiyking met de grote wereld- )aar, het heilig jaaP', een jaar mooie kerstuturgie, getiteld „Komt
massa, die met de sneUuad van auto vah geestelijke hiernieuwmg zen aanbiddek». Hierna werd
en vliegtuig voorb^ de kribbe z»jm Ter..aanzien van het missie- gepauzeerd> jn wejke pauae enige
Ja, waar werk zeWe de Paus, dat het aantal I*. etónenheden werden
jaagt, op weg naar.... v,u~ wei™ je«-e ae reus, u»i uei .«n. zakelyke aangelegenheden werden
eigenlijk naar toe. Meestal naar de tot het christendom(overgeganeiper- afgeh^deld de chocoladeketel
plaats waar zg hun eigen, op per- scnen to de periode van 1925 tot sd koekjesschaal rondgingen.
Na de pauze volgde een afwisse
lend programma. Diverse geestelijke
tort
soonlyke smaak en zin voor kleur 1950 verdubbeld is e& dat afge-;
afgestemde, Kerstfeest vieren en in legen delen van Afrika, bolwerken
vele gevallen ook nog wel nam de yan christendom waren geworden. gêzÖnllmM.èn.7.
paleizen van Herodes. Zo goed als Daartegenover waren gedeelten van Duivendyk las de ballade van Efra-
de Wijzen, die aanvankelijk ook Azié en China „hoven des doods" ha>a herders y0 maar het hoo^e.
dachten dat een koning toch nun- geworden. Het heilig Jaar", al- deavond vormde wel het
stens in het goud en satdn van het dus de Paus, is de gelegenhleid £erat el De man die verwacht
machtige en rijke Romeinse impe- voor „een krachtige oproep tot d/ Aandachtig werd dit spel van
rium zou zijn neergelegd.
broederschap tussen d<e volkeren"
deze tijd, waarin op treffende wijze
Ieder jaar worden deze dingen en tot jiropagerteg van de vrede, de kerstgedachte ingeweven was, en
weer gezegd, omdat ze gezegd moe- De „todivwuahsteohe orde", wel- aan s[ot alQade kerstverhaal
ten worden. Rond de christelyke de soda.© nood en gebrek aan ver-
hoogtijdagen, ingezet met het Kerst
feest, moet inderdaad de veelge-
loofde „democratische vrijheid" wor
den prijsgegeven.
Er is maar één manier om het
Kerstfeest te vieren, dat is neer
knielen met de herders en Wijzen in
de schamelheid van schuur en stal.
Erkennen dat Christus in de ver
werd uitgebeeld. Hierna werden nog
enige liederen gezongen, waarbij
drie aanwezige heren, welke als
gasten uitgenodigd waren, zich apart
lieten horen, werd de jaartekst uit
gedeeld en volgden nog enige trac-
i tiiio j-jc.1 uijcii. va wa L^v m taties. In haar slotwoord mocht de
Prinsesjes naar Londen vjg presidente getuigen van een welge-
Z.KH. Prins Bomhard is Don- slaagde Kerstviering, welke met het
zingen van Gez. 280 1 en 5 besloten
aintwciordelijikheld ten opzichte van
de naasten had veroorzaakt, bevond
zich „vrijwel overal in een crisis".
Prins Bernhard cn twee
nedering gaan moest, om menselijke deridagmorgien met de twee oudste ™aeI
onwil en menselijk gebrek. Wie dat prinsesjes toot een kort bezoek werQ-
naar Londen vertrokken. Zij woon
den idies middags ©en circusvoor
stelling aldaar bij'.
ten volle onderschrijft, ervaart de
betekenis van de „heilsdemocratie",
waartegenover de vermeende per
soonlijke vrijheid wordt tot een
gebondenheid, die op één lijn staat
met slavernij.
Dat inzicht in de betekenis van
het kerstgebeuren, betekent het op
gaan van de „Zon des Heils", die
dode harten wekken kan tot leven,
wanneer tenminste de deuren des
harten voor dit verkwikkende licht
worden opengezet.
HOOGWATER TE ZIERIKZEE
over
de maand
December
25.
7.03 v.m.
19.28 n.m.
26.
7.40 v.m.
20.12 n.m.
27.
8.22 v.m.
20.59 n.m.
28.
9.09 v.m.
21.55 n.m.
29.
10.10 v.m.
22.58 n.m.
30.
11.19 v.m.
n.m.
31.
0.06 vun.
12.23 n.m.
Aan de Techn» Hogeschool te
Delft slaagde voor cand. exaimen
clv. ingenieur, onze vroegere stad
genoot, de heer J. M. van Duin GzJ.
ZONNEMAIRE
Kerslfeestuiering
Bijzondere School
Er twas Wo©nKd agavonid bijzonder
Zuiver en wit lagen de velden on
der de versgevallen sneeuw. De
avond was bitter koud en de natuur
lag zwijgend en wezenloos onder de
koude deken. De zwarte stammen
der dennen staken fel af tegen de
blankheid der sneeuw. Hoog, koud
e!n ongenaakbaar rezen de bergen op
uit de vlakte. Grimmig en vastbe
raden beschermden zy hun schat: de
Poolse partisanen.
Onbereikbaar voor de Duitsche
troepen streden zij hun zware strijd
tegen terreur en willekeur, een
strijd, die reeds jaren geduurd had,
maar die thans ten einde scheen te
lopen. Wanneer de wind 's nachts
Oost was, hoorden de partisanen
heel, heel in de verte het gebulder
der kanonnen, de kanonnen van hun
üevryders, de Russen.
•De mannen spraken daar dikwijls
over. Het nog zwakke geluid klonk
hen als muziek in de oren.
De vrijheid was naby
Zij hoorden van hun verspieders,
dat de Duitsers bezorgd en de sol
daten de oorlog moe waren. Het
aantal deserteurs nam toe, maar
eveneens werd de terreur scherper.
Om een klein vergrijp werden tal-
kze burgers vermoord. De vrouwen
werden weggevoerd, de huizen leeg
geroofd. Als zy deze berichten ver
namen, dan kwam er een verbeten
trek op hun gezichten en werd de
haat tegen de nazi's nog feller.
Deze avond dachten zij daar niet
aan. Er was iets anders. Morgen,
morgen, zou 't Kerstmis zyn!....
Nu maakten zy hun toebereidselen,
versierden de rotsholen en verzorg
den een feestmaaltijd.
Eén nam aan dit werk geen deel.
Het was Iwan Molensky, een Oekraï
ner. Het was de anderen wel opge
vallen, dat hij de laatste tijd zo stil
was. Men meende echter, dat het de
ouderdom was. Hij dacht misschien
wel aan vroeger, toen hij nog thuis
het Kerstfeest vierde. Maar zij ver
gisten zich.
Iwan dacht niet aan vroeger,
dacht niet aan Kerstmis. Hij was
bezorgd. Hij keek naar het werk
der anderen, naar hun vreugde en
optimisme met pijn in 't hart. „Mijn
God, wat zal 't hen tegenvallen".
Hi) kende de methoden der bolje-
wisten van vroeger. Zij beloofden
vrijheid, maar brachten slavernij.
Hun juk was nog ondragelijker dan
dat van de tsaar. Dat zy veranderd
zouden zijn, geloofde hij niet. De
oude haat tegen de godsdienst bleef
smeulen en zij zou weer opvlammen
als de tijd ervoor gunstig was. Voor
de godsdienstvervolging was hij ge
vlucht naar Polen. Daar had hy tus
sen mensen van ander geloof ge
leefd, ongestoord. Toen waren de
Duitsers gekomen en hy was mèt de
anderen de bergen ingevlucht, zijn
nieuwe vaderland getrouw.
Nu waren de Russen in aantocht.
Hij huiverde.
„Ik ga Wladi aflossen", zei hy
plotseling. Buiten sloeg de bijtende
kou op hem. Hij waadde door de
sneeuw en zocht een ogenblik het
pad, dat naar de voorste wachtpost
liep. Warj, de wolfshond, had het al
gevonden en liep met zijn neus bij
na in de sneeuw voor hem uit. Daar
zag hij Jan al staan. Verbaasd vroeg
deze hem, toen hij dichterbij geko
men was: is mijn tijd nu al om?
„Nee, maar toch kom ik je aflos
sen. De anderen treffen voorberei
dingen voor het Kerstfeest. Daar
moet jij ook bij zyn, want het
Plotseling zweeg hij en luisterde
ingespannen. Beneden in het dal
hoorde hij schieten. Nieuwe répre-
sailles van de Duitsers? Het bleef
aanhouden en nu hoorden zij boven
het nijdige gekef van karabijnen
ook het scherpe geratel van mitrail
leurs.
Een ogenblik keken de beide man
nen elkaar aan. Dan spraken zy
bijna gelijktijdig hun gedachten uit:
de Russen.-Nog een ogenblik bleven
zij luisteren, maar dan zei Iwan:
„Ga jy de anderen waarschuwen.
Ik blijf hier op post". Wladi haastte
zich zo snel mogelijk naar de kwar
tieren, waar het nieuws grote
vreugde veroorzaakte. De meesten
wilden onmiddellijk naar het dorp
afdalen en de Russen gaan steunen
en na een kort beraad van comman
dant met de oudste strijders, werd
besloten dat ze allemaal naar be
neden zouden gaan.
Even later trok een lange colonne
bewapende mannen naar het dal.
Eenzaam stond Iwan boven op
wacht. Men had hem vergeten te
waarschuwen.
In 't dorp aangekomen zagen de
partisanen nog juist de stoottroepen
wegtrekken. Alleen een kleine groep
soldaten maakte de kwartieren
klaar. Met gejuich werden zij ont
vangen door de bevolking, met wan
trouwen begroet door de Russen.
Een officier kwam naar hen toe en
vroeg op scherpe toon, wie ze wa
ren. Koud en onvriendelijk bleef
zijn gezicht, totdat de commandant
zijn verhaal beëindigde. Toen ver
scheen er een sluwe glimlach. „Wij
moeten de zaak nog even verder
onderzoeken. Legt u de wapens zo
lang af. U mocht eens voor een vij
and worden aangezien.
Zonder enig kwaad vermoeden de
den de partisanen wat hun gevraagd
werd en liepen daarna het dorpje
verder in. Steeds meer mensen kwa
men naar 't marktplein. Men lachte:
het Kerstfeest zou nu ongestoord
in vrijheid gevierd kunnen worden.
Door de menigte werkte zich een
povere, armelijke figuur. Ongezien
naderde hij het kerkje en met een
lach van blijdschap op zijn mager
gezicht luidde hij het enige klokje.
Verrast keken de mensen op. Wie
luidde daar? De klokken waren toch
gestolen?
Dan verschenen plotseling de
Russen weer. Vloekend renden zij
naar het kerkje en smeten de pries
ter opzij. Enkele klommen naar bo
ven om de klok te vernielen. Mach
teloos moest de bevolking toezien.
De partisanen begrepen nu waarom
men hen de wapenen had ontnomen.
Met van woede vertrokken gezich
ten en gebalde vuisten keken zy toe.
Zij waren bevrijd.
•t
Boven in de bergen stond Iwan
Molensky. Langzaam voelde hij zijn
lichaam verstijven. „Waarom komt
men mij niet aflossen?" mompelde
hij. Hij liep op en neer in de sneeuw.
Ineens hief hij luisterend het hoofd
op. Wat was dat? Klokkengelui? Ja,
hij hoorde het toch goed. Helder
klonk het door de nacht.
Iwan luisterde met een tevreden
glimlach. Hy ging zitten en luister
de stil. Warj jankte even en likte
hem in het gezicht. „Stil Warj, stil.
ftoor de klokken".
In gedachten zag hij het kerkje,
waar hij als jongen zo vaak geweest
was. Hij zag zijn vader en moeder
en de oude, grijze pope. Het geluid
hield plotseling op en stierf weg.
Vreemd dat het maar zo kort duurde.
Iwan had het niet meer gemerkt.
Hij lag languit in de sneeuw en
sliep met een vredige glimlach op
het gezicht. Zo vonden de partisa
nen hem, de volgende dag, toen ze
terugvluchten naar het rotshol in
bergenVASTO BELLACO
