In Memorian D Optimistisch U.N.O.- K. Parmentier id uit de Lichtstad Johannes Post ANNE DE VRIES schreef... De levensroman vasi WMEen treffend boek over een Nederlandse held O, alles te mogen verliezen als gij Voor het dierbaarste goed ons gegeven En dan nog te kunnen sterven zo blij Met een glimlach ten groet aan het leven! Koene Dirk Parmentier wend 26 September 1904 te Amsterdam ge boren. Hij kreeg, zoals de meeste K L.M.-piloiten uit de jaren van voor de oorlog, zijn vliegerop- leiding bij de militaire luchtvaart afdeling te Soesterberg. 29 Nov. 1926 meldde ihij zich bij' de toen malige kapitein W. Versteegh, die destijds leider der militaire vllieg- school was. De sergeant-majoor P. J. van der Griendt werd Pair- mentier's instructeur. Op 7 April 1927 werd Parmentier gebrevet teerd. Spoedig daarna werd hij' bij de K.L.M. gedetacheerd. Op 1 Mei 1929 kreeg Parmentier een veste aanstelling b)ij de Neder landse Luchtvaartmaatschappij. In October 1933 zond de heer Plas man. hem naar Amerika om alle hulpmiddelen ter beveiliging van het naehtvliegen te bestuderen. In de zomer van het daarop volgende jaar werden Parmentier en de toenmalige vertegenwoor diger in Amerika en hoofdwerk tuigkundige der K.L.M., Hendrik Veenendaal aangewezen om van de DoiUglas-f abrieken te Santa Mo- nica in Californië over te nemen en het toestel over te vliegen naar Newi York. Op 16 Augustus 1934 koos deze Douglas DC-2, voorzien van de registratieletter PH-AJU voor het eerst het lucht ruim, zes dagen later begoh deze machine, die later de naam „Uiver" kreeg, de vlucht naar New York. Daar werd het toe stel aan boord van de „Staten dam" gebracht, die op 4 Sept. naar Rotterdam vertrok. 19 Sept. ,1934 stond de „Uiver" op Neder landse bodem en op die dag maakte Parmentier de eerste van de serie proefvluchten boven het vliegveld Waalhaven. Op Zaterdag 20 October 1934 ,was de „Uiver" met haar be manning K. D. Parmentier, ge- zagvoerder, J. J. Moll, eerste officier, C. van Brug, radio-tele grafist en B. Prins, werktuigkun dige, klaar om te starten in de Macpherson Robertsonrace. In de daarop volgende dagen w'as er niets, dat in Nederland meer de aandacht trok dan de prestaties van de normale verkeersmachine de „Uiver" en haar bemanning. Ondanks een noodlanding op de renbaan van Al'bury, ongeveer 250 kilometer van het doelMelbour ne, kwam de „Uiver" ais tweede binnen, na de speciale race-ma chine van Scott en Campbell Black. Velen zullen zich die spannen de dagen herinneren en zich o.a. het door de radio uitgezonden telefoongesprek tussen minister H. Colijn en de heer' A. Plasman enerzijds en de bemanning van de „Uiver" anderzijds te binnen brengen. De vier Nederlanders werden door H. M- de Koningin benoemd tot ridder in de orde van Oranje Nassau. De aandacht van de gehele we reld wias wederom geconcentreerd OP Nederland. Woensdag 21 Nov. 1934. 's middags om zeven minuten over twee, landde de „Uiver'* na een zegetocht door Nederlands Indië, op het vliegveld Schiphol. Duizenden waren daar getuige getuige van. Later op de middag wërd de bemanning in een open auto naar Amsterdam gereden, waar de bevolking van de hoofd stad haar een enthousiaste ont vangst bereidde. Parmentier vloog op alle lij nen der K.L.M. Hij bracht na de bevrijding de eerste K.L.M. Lock heed „Constellation" en de eer ste K.L.M. Douglas DC-6 naar Nederland. De heer Parmentieir was hoofd van het vliegbedrijf der K.L.M. Het is de tragiek van na-oorlogs Nederland geweest, dat het verzet er in de waardering zo onbarm hartig kaal is afgekomen. Er zijn er zovelen in hoogheid gezeten, die het verzet en de illegaliteit met een hautain glimlachje als zinloos avon tuur hebben gekwalificeerd, alle ge- legenheidstranen bij officiële her denkingen ten spijt. Zij pogen met een beschaafd geschoeide voet dit stukje staalharde Nederlandse on verzettelijkheid te vertrappen. An deren malen niet meer om het ver zet. Wat zal men zich druk maken over het verleden, als het heden zoveel eist en de toekomst allesbe halve rooskleurig er uit ziet. Weer anderen schudden het hoofd en snappen maar niet, wat die kerels heeft bezield, zich zo druk te ma ken voor een volk, dat hun bloe- deerd. Ze gaan op 5 Mei maar niet dige strijd zo matig heeft gewaar- meer naar de dodenakeer, want als de gefusilleerde verzetsmensen alles eens wisten En dan verschijnt plotseling op de boekenmarkt Anne de Vries' ro man over het leven van Johannes Post, de eenvoudige Drentse boer, die het bracht tot landelijk K.P.- leider. Alweer een oorlogsboek zeg gen de mensen'. Oorlogslectuur is niet meer in trek. Dat is een geluk kig verschijnsel, want het betekent dat ons volk zich weer neigt naar de vrede. Het wil de vaal-trieste bezettingsdroom vergeten en dat is goed, want geen mens vermag die last blijvend op de schouders te dra gen. Maar in dit vergeten schuilt ook 'n gevaar. Met 't vergeten van het ganse scala van Duitse dwang maatregelen, van honger, kou, eva cuatie, van verwoesting, gevaar en dood, kan ook de aandacht blijvend worden onttrokken aan het verzet en aan de mannen daarvan, die klein in getal streden tot stervens toe. Het boek over het leven van Jo hannes Post kan dit verhinderen. Hierin vindt men het leven van een der grootste verzetsstrijders ten voe ten uit getekend. Van het ogenblik af, dat hij als een teer hoesterig wicht in een donkere Drentse hoe renkamer het levenslicht aan schouwde, tot op het moment dat hij zijn geschonden lichaam voor over boog in een grafkuil in de Bloemendaalse duinen, om het do delijk schot te ontvangen. Johannes Post was geen wondermens, al grensde zijn doorzettingsvermogen en ondernemingsgeest aan het won derbaarlijke. Hij putte die kracht echter niet uit zichzelf. Hij was een man, die in het geloof verder ging op een weg, die hem voerde naar een wisse dood. In al zijn plannen had hij deze mogelijkheid verdis conteerd en daarom bleef hij de zelfde onwankelbare mens tot aan zijn laatste levensuur. Die geest was alleen niet karakteristiek voor Post, al vindt men haar bij hem wel tref fend belichaamd, die geest was ka rakteristiek voor het verzet met een grote V. Geloof, onvoorwaardelijk geloof in Gods leiding met land en volk, onvoorwaardelijk geloof ook in de goede zaak, die bewust of on bewust in alle schakeringen, gele dingen en verbanden werd getetst aan eeuwige wetten, die een mens niet straffeloos mag negeren. De grote verdienste van de schrijver is het dat hij deze geestelijke achtergrond van het verzet in de persoon van Post telkens zo raak getypeerd heeft. Dit boek geeft een oprecht en juist antwoord naar de beteke nis van het verzet. Wie het heeft gelezen, zal de verzetsstrijd niet langer meer meten met bur gerlijke maatstaven, of het willen confronteren met toestanden en ver houdingen van het ogenblik. Het verzet grijpt hoger. Het vraagt niet naar waardering of kleinmenselijke op- of aanmerkingen. Het werd ge ïnspireerd door een heilig vuur, niet ontstoken door mensenhanden, maar aangevlamd door de Almachtige zelf, die Johannes Post en zijn ka meraden had geroepen deze zware taak op zich te nemen. Wij weten dat er van verschillen de zijden ernstige critiek op dit boek is uitgeoefend. Inderdaad zijn er boeken geschreven, waarin met gro ter psychologisch kunnen de perso nen, in het bijzonder de bijfiguren, tot leven zijn gewekt. In de roes van het opzichzelf ontstellend le venstempo vervlakken de figuren vaak tot zwak getekende schimmen, die te weinig reliëf krijgen tegen de achtergrond van het geheel. Toch lijkt het ons dit boek onrecht aan te doen, door uitsluitend de psycho logische en ook niet de historische kwaliteiten als maatstaven te gebrui ken. Het accent valt op 't verzet, be ter nog op de daden verricht binnen het kader van't verzet. Dit is begrij pelijk. Nederland is nog maar be trekkelijk kort bevrijd en de histo rie van de ondergrondse strijd moet nog allerlei aanvullingen krijgen, waartoe de schrijver met dit boek zeker heeft bijgedragen. Er zal een tijd komen, waarin het boek ver schijnt, dat het allesomvattende en geestelijk volkomen juist gefixeerd beeld van het verzet bevat. Zover zijn we thans nog niet, maar dit als verwijt aan te voeren bij het ver schijnen van het boek over Post, lijkt een onbillijke voorbarigheid. Ondanks deze ongetwijfeld aanwijs bare fouten is dit „oorlogsboek" ge worden tot een monument voor de beste zonen van ons volk, die in de verzetsgelederen de eerste wallen tot aan het gloren van de vrijheids morgen bezet hielden. Het is vrij gebleven van goedkope sentimenta liteit en vrij van elke zweem naar sensatie. Het is als Johannes Post zelf gesneden uit eikenhout, maar soms trilt de humor en de levens blijheid er doorheen als een warm- menselijke melodie. Daarom geeft dit boek steun in een tijd nu de on zekerheid de toekomst versombert en de angst velen als een vampyr heeft besprongen. Anne de Vries: De levensroman van Johannes Post Uitgave: J. H. Kok N.V., Kampen. Tien vroegere artsen en ver pleegsters van het krankzinnigen gesticht HadamaT hebben vonnissen gekregen variërend vaö dertig maanden tot acht jaar en~ twee artsen zijn ter dood veroordeeld, wegens het „elimineren" van pa tiënten tijdens het regiem van Hitler Hun verzoek om gratie is afgewezen De express trein van Santa Fé naar Californië is gisteren in Kan sas ontspoord. Daarbij zijn 65 pas sagiers gewond, van w|ie 15 ernstig. Berlijnse mist klaart op De delegaties bij de Uno zijn vanavond zeer optimistisch gestemd en menen dat de verwarring over Berlijn morgen zal opklaren als de Veiligheidsraad bijeenkomt. Na een bijeenkomst met de zes „neu tralen", waarin de laatste haind is gelegd aan de resolutie, die deze landen morgen zullen indienen, heeft dr. Bramuglia een onderhoud gehad met Wysjinski. De Rus had de door de Zes opgestelde resolutie naar Moskou gestuurd en idaarop reeds antwoord gehad toen hij Bra muglia ontmoette. Engeland, Frank rijk en Amerika zijn het eens met het plan. Hoewel Wysjiinsky zlwiaar verkouden is, zal hij' morgen aan wezig zijn. Bramuglia^ schijnt zo vol hoop te zijin, dat blij heeft aangekondigd dat 'hij volgendewieek naar Madrid e!n Londen zal vliegen. 23. Zon op 7.18; onder 17.30 Maan op 20.17; onder 13.41 24. Zcin op 7.20; onder 17.28 Maan op 21.27; onder 14.33 Laatste kwartier 25 Oct. HOOGWATER TE ZIERIKZEE 24.1 6.46 v.m. 19.10 n.m. 25; 7.35 v.m. 20.11 n.m. 26j 27. 8.39 v.m. 21.33 m.m. 10.12 v.m. 23 07 in.m. 28. 11.46 v.m. n.m. 29. 0.31 v.m. 12.54 n.m. 30. 1.29 v.m. 13 44 nm. 31'. 2.21 v.m. 1433 njro. De toekomst der Neder landse steenkoolmijnen Onlangs is het rapport-Couvée verschenen, betreffende de socialisatie van onze mijnen. Daarbij is ook het vraagstuk van de kolenvoorraden in ons land aan de orde gesteld. Omtrent de vermoedelijke levens duur van onze mijnen lopen de schattingen zeer uiteen. De Doma- niale mijn is nu bijna uitgeput, en de levensduur zal dan ook waar schijnlijk niet meer bedragen dan ongeveer 10 jaar. Voor de andere mijnen neemt men over het algemeen de jaren 2000 tot 2050 als maatstaf. Wat nieuw te ontginnen gebieden betreft, denkt men met name aan Swalmen, aan de rand der Peelvelden, waar 659 meter diep steen kolen worden aangetroffen. Hierbij kan worden opgemerkt, dat de aanleg van een nieuwe mijn ongeveer 10 jaar in beslag neemt. Kleine stijging der werkloosheid Op 30 September waren bij de arbeidsbureaux ingeschreven 25.900 geheel werklozen tegen 24.800 op 31 Augustus. Fanny niet naar Sanny Fanny Blankers heeft zich tot haar spijt genoodzaakt gezien de invitatie vanuit Zuid-Afrika te moeten af wijzen. Wanneer namelijk de reis naar Australië en Amerika doorgang vindt officieel staat nog niets vast is het positief noodzakelijk, dat ze enige tijd rust neemt en daarna weer begint aan de opbouw van haar conditie-training.

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1948 | | pagina 5