ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE
HET OOGSTDANKFEEST IN NEDERLAND
Woensdag
6 Oct. '43
Telefoon no, 32
100ste Jaarg.
No, 15361
Dlrectenr-Adminletrateur (Advertentiechef) waarin opgenomen de Zierikzeesche Courant van 1797-1889 ÊHtofdredaotenr
K 2630
A. J, DE LOOZE, Zlerlkzee
Uitgave N.V. „De'Ziorikzoesclio'KlouwBbode"
II. J. KOSTEN, Manhuisstraat, Zierlkzee no. 137677
Dr. SEYSS-INQUART EN MUSSERT SPRAKEN
TE GRONINGEN IN «DE HARMONIE»
In beknopten vorm is reeds melding
gemaakt v,an de bijeenkomst in de Har
monie" te Groningen, waar, ter viering
van het Qogstdankfeest, de Rijkscommis
saris $n Ir. Mussert het woord hebben
gevoerd voor een graate menigte, die van
deze viering getuige wilden zijn. Als
eerste spreker voerde Ir. Mussert het
woord, die wees op het feit, dat hier de
gedachten bepaald worden bij de voed
selvoorziening en hetgeen verband houdt
met de hoogere dingen daaraan verboin-
den.
Wij staan in het vierde oorlogsjaar en
er moet ons toch een groot gevoel van
dankbaarheid overstroomen, wanneer wij
weten dat het op het oogenblik nog .roe-
gesteld is met de voedselvoorziening. Er
moet dankbaarheid zijn jegens God en
dankbaarheid jegens de mensdhen. Laten
wij goed begrijpen, de mensch kan de
natuur helpen of verstoren. Maar de na
tuur is de eerste, de tweede en de derde
factor.
Wanneer er dit jaar zulk een söhoojie
oogst gekomen is, dan willen wij onze
dankbaarheid in de eerste plaats aan
God betuigen. De natuur gaat tewerk
volgens vaste wetten, die wij slechts ten,
deele kennen. Waarom is er b.v. nu dit
jaar bij de suikerbieten een bijzonder
hoog percentage aan suiker te verwach
ten? Waarom is ook de olievoorziening
zoo bijzonder? Wij weten het niet. Dat
doet de natuur,-de natuuir, die wij in de
eerste plaats moeten ondersteunen en
helpen, zooveel wij kunnen.
Het menschenwerk, in dit geval het
werk van den boer en de boerenarbei
ders, is in dezen tijd niet zoo gemakke
lijk als vroeger. Het is echter de plichts
getrouwheid van den eenvoudigen mensch
waarop tenslotte alles is opgebouwd. Het
zijn niet de sterren, de uitblinkers, die
tenslotte de wereld maken tot wat zij is.
Ook zij zijn noodig, maar wiat komt er
van de wereld terecht, wanneer niet
honderdduizenden en millioenen eenvou
dige werkers altijd weer bereid zijn op
een eenvoudige plaats 'hun plicht te doen.
Dat is het fundament der natie, dat is
het fundament van de geheele samenle
ving.
VoecMvernUtiging in vroeger ija en
Toen de zeeën nog open waren vjoior
ons, toen werd drie millioen ton graan
per jaar uit overzeesohe gebieden aange
voerd en er waren toen vele menschen in
Nederland, die zich afvroegen waarvoor
wij eigenlijk boeren hebben. Ik herinner
mij hoe een van de liberalen vian de
Tweede Kamer, het was een vrouw, een
heel mooie berekening opstelde volgens
welke het niet meer noodig was de Zui
derzee droog te maken omdat de rente
standaard 'ter beurze zoo hoog was. Het
is reeds eenige jaren geleden en wij
hebben daartegen genoeg gefulmineerd.
U weet hoe het in de kapitalistische pe
riode ging: millioenen tonnen aan graan
werden ingevoerd en onze producten wer
den vernietigd En wij weten het ook, het
is vernietigd op bevel van het groot
kapitalisme uit Londen en New York,
ofschoon hier het v,olk voor een groot
deel het toch noodig had, of schoon mil
lioenen Duitschers het gaarne zo.uden
willen hebben. Het werd vernietigd op
bevel van de heeren uit Londen van het
groot-kapitalisme, dat hier heerschte bij
monde van Colijn.
Nu staat het zoo, dat niemand in Ne
derland er meer aan denkt om voedsel
le vernietigen, behalve dan die paar ver
dwaasde misdadigers, die hoeven inbrand
steken. Het mag toch eigenlijk geen naam
hebben, die enkelingen; het volk in zijn
geheel staat er volmaakt afwijzend tegen
over en de boeren en de boerenleiders
werken in getrouwheid om zooveel mo
gelijk voor het volk voort te brengen.
Het systeem echter, dat de bezettende
overheid hier heeft aangetroffen, is niet
in een handomdraaien te veranderen.
Want één ding gaat voor alles: risico
mag er niet genomen worden, want
wanneer er iets niet goed gaat met de
voedselvoorziening zeggen wij niet, „dat
is niet erg".
Het zwaartepunt naar de boeren
Vroeger voeren wij uit -naar het Oosten
en het Westen, naar het Noorden en
het Zuiden. Wij zijn nu op ons zelf aan
gewezen. De bezettende overheid "kan niet
plotseling veranderen datgene wiat was.
Maar Iwij zelf kunnen er geleidelijk maar
zeker voor zorgen, dat het nati-onaal-
soc-ialisme daarvoor in de plaats komt,
Want dit is niet ons systeem. Het sys
teem, dat er nu is, is eenvoudig een be
stendiging van wiat er was. Een afleve
ringsplicht moet er b.v. zijn, dat spreekt
vanzelf, maar het zwaartepunt moet ge
bracht worden naar de boeren en naar
de boerenarbeiders. De boeren en de
arbeiders moeten volkomen doordrongen
zijn van hun plichten ten aanzien van de
gemeenschap en het is onze taak en onze
roeping om de boeren en de boerenar
beiders zoover te brengen dat zij zelf
van hun boerenerf en hun boerengemeen
schap uit ervoor Zullfen kunnen zorgdra
gen, dat ons volk datgene heeft wat het
noodig heeft.
De boer wil terug hebben 'zijn hoeren
eer: dat hij zïjn baas is in eigen huis!
in den goeden zin van het Woord. De
boerenarbeider wil sociale gerechtigheid
hebben. Hij' wil niet als paria staan te
midden van zijn volksgenooten en niet
behoorien tot diegenen, die men met het
minste afscheept. Zij' behooren tot het
fundament der natie. Het zwaartepunt
zal na korteren of langeren tijd ver
legd moeten worden naar boer en boe
renerf. Zijn leiderscapaciteiten zullen naar
voren moeten komen, de verzorging der
boerenarbeiders Zal vastgesteld moeten
worden en de producten Zullen een re
delijken prijs moeten opbrengen, die het
loon is naar werken. Dit alles z'al' ook
onder nationaaLsocialistische inschakeling
centraal geleid moeten worden, maar de
uitvoering daarvan kan eerst goed ko
men, wanneer er is een sterke doelbe
wuste Landstand. Wil men omschakelen,
dan moeten wij van het eene apparaat
naar een ander apparaat, maar je kunt
niet omschakelen van een apparaat naar
niets. Er was nu een ander apparaat,
dat in ieder geval het groote voordeel
had, dat het Nederlandsche volk tot op
,den huldigen dag gevoed is kunnen wor
den. En wanneer wij een ander, systeem
willen hebben, moet ook) een .ander apL
paraat. een boerenlandstand, worden op
gebouwd.
Voedselvoorziening volgens
nationaal-socialistische principes
Wij zullen het met elkaar moeten doen
in eerste instantie, want anders ga.it
het niet. De voedselvoorziening', ook in
oorlogstijd, zal meer en meer naar nat -
socialistische principes worden uitgevoerd
en wanneer wij dan hier deze taak met
elkaar bespreken, dan weten wij' dat,
zooals wij thans leven, dit alleen moge
lijk is omdat er een met de wapenen
strijdend DiuitsCh volk is, dat zoo hier
en daar geholpen wordt. Het wordt ge-
Ver volg kolom 4).
Aanvallen op de Dnjepr-linie
werden afgeslagen
Succesvolle vernietiging
van benden in Italië
Verscheidene nachtelijke aanvallen op
het verkleinde Koeban-bruggehoofd wer
den bloedig afgeslagen. Aan'den middenr
Dinjepr leverden de eigen aanvallen van
vijandelijke gevechtsgroepen, die de ri
vier waren overgestoken, in weerwil van
den hef ti gen tegenstand, goede resul
taten op.
In het gebied van de Pripjetmonding
en in het gebied ten Westen van Smo
lensk vielen de bolsjewisten ook gisteren
met vrij sterke strijdkrachten vergeefs
aan. In de overige sectoren van het
Oostelijk front vonden daarentegen slechts
plaatselijke, zij het soms ook levendige,
gevechten plaats.
Aan het Zuid-Italiaansche front werden
in het gebied ten Noorden van Napels
en ten Noordwesten van F o g g i a eenige,
door pantserwagens ondersteunde, aan-
vallen der Britsch-Amerikaansche ge
vechtsgroepen afgeslagen en daarbij ver
scheidene pantserwagens vernietigd. Op
het eiland Corsica viel de vijand gis
teren meermalen de stellingen van onze
achterhoede rondom Bastia aan. 'Hij werd
echter na korten strijd teruggeslagen.
Duitsche troepen zetten in Istrië de ope
raties tot vernietiging der communis
tische benden met succes voort. Na zui
vering van het gebied ten Oosten van
Goerz, wordt thans het gebied ten Oos
ten' en Zuidoosten van Triëst 'bevrijd >un
daarbij verscheidene benden groepen tot
den strijd gedwongen en vernietigd.
Formaties vijandelijke vliegtuigen bom
bardeerden gisteren overdag plaatsen in
het bezette gebied in het Westen. Er
ontstonden verliezen aan menschenlevms
en aanzienlijke vernielingen, vooral in
woonwijken van eenige Nederlandsche
steden.
In den afgeloopen pacht vielen vijande
lijke bommenwerpers Kassei aan. De
schade, hoofdzakelijk in de oude stad, is
aanzienlijk; de bevolking leed verliezen.
Luchtverdedigingsstrijdlcrachten vernietig-
j den bij deze aanvallen 44 vijandelijke
vliegtuigen» Twee andere en een vier
motorige vliegboot werden neergeschoten
boven de wateren ten Westen van Enge-
i land. De luchtmacht bombardeerdejin den
j afgeloopen naCht vliegvelden 'en andere
militaire installaties in Groot-Brittannië.
Duitsche verdragende batterijen bescho
ten in den afgeloopen naCht de Britsche
I kust en plaatsten treffers te Ramsgate,
Deal', Dover en Folkestone*
«Wanneer het er op aan komt»
„Wij zijn niet bang voor den vijand.
Aan onze zijde staat niet alleen het
recht, maar ook de macht. Dat zal blijken,
wanneer het er op aankomt".
Met deze woorden besluit Rijksminister
dr. Goebbels in het weekblad „Das Reich"
zijn jongste artikel, dat verschenen is
onder het opschrift„Wanneer het er
op aankomt", Dr. Goebbels legt er den
nadruk op, dat in dezen reusachtigeln
strijd „geen oorlogvoerend land niet reeds
een d.oodelijk schijnende crisis heeft door
gemaakt". De Engelschen hebben haar
beleefd na Duinkerken, de bolsjewisten
toen onzQ troepen iop het punt stonden
Mosjtou in de tang te vatten en de
Amerikanen na Pearl Harbor en na het
verlies van de Philipfetjnen. Het zou meer.
dan merkwaardig zijn, indien ons Duit-
sohers in dezen oorlog dergelijke harde
beproevingen bespand bleven. Zij zijn
voor óns materieel gemakkelijker te over-
winnen dan voor de tegenpartij, omdat
wij kunnen, putten uit een rijken voor
raad van in ons bezit zijnde reserves,
j Maar het verdragen van verliezen eh
tegenvallers vereischt een zekere training
1 en juist dat mankeert ons. Dat de vijand
j overigens ernaar streeft, ons onze gun-
i stige kansen op succes uit het hoofd te
praten, spreekt vanzelf. Hij gelooft, ons
op die wijze te kunnen bewegen tot een
toegeeflijkheid, die hij met cfe wapens
van ons niet kan afdwingen.
In het artikel wordt dan verklaard',
dat er „slechts eenmiddel bestaat om
den oorlog werkelijk te doen beëindigen
en tot een werkelijken vrede terug te
keerèn: dat is de Duitsche" overwinning.
Wanneer ooit in ,pe geschiedenis een
volk tot in d§ kleinste hut besloten!
was een opgedvvongen oorlog alleen met
de overwinning te beëindigen, dan is
het thans het Duitsche volk. Hoe meer
de vijand ons door zijn terreur berooft
van de gemakken en genoegens van het
leven, des te kariger worden wij in 'onze
eischen van dit oogenblik, des te harder
evenwel ook in onze latere eischen. Geen
macht ter wereld zal ons ertoe kunnen
dwingen, af te zien van ons elementairs
recht op vrijheid, een leven vol van
nationale onafhankelijkheid en mogelijk
heid tot ontwikkeling. Een volk dat, zop;-
als het onze,1 zooveel heeft meegemaakt
en zooveel heeft geofferd, is tot alles
besloten. Het gevaar heeft ons onver
moede grachten gegeven.
DE STRIJD IN ITALIË
Ds Po-vlakte als basis voor den strijd
Het centrum van het verzet tegen de
geallieerden is geheel naar Noord-Italië
verlegd. Anders dan het ver naar voren
springende en dus kwetsbare Zuid-Italië
kan dit deel van het land, met inbegrip;
van de Po vlakte, Vast in het Midden-
Europcesehe blok worden opgenomen.
Tegen een bedreiging uit het Zuiden
wordt het beschermd door de Apennij
nen, die volgens den correspondent van
de „Berliner Börsen Ztg." wellicht een
nog sterkere scheiding vormen dan de
Alpen. Bovendien staat het onder opper
bevel van een van Duitschlands beste
WaarschalkenRommel. Zoo is de Po-
vlakte meer en meer bestemd om de
basis voor den arbeid en voor den strijd
in Italië te worden.
Dieze uitlatingen betreffende de waarde
van de Povlakte en van de beschermen
de Apennijnen zijn Zeker niet 'Zonder be
lang en men zou er wellicht een aan
wijzing in kimnen vindien, hoever de Duit.
sche legerleiding bereid is eventueel oij'
een beweeglijke oorlogvoering naar het
Noorden terug te trókken. Ten Zuiden
van de Apennijnen zijn de geallieerden
nog altijd door hun vloot en straks wel
licht ook nog door krachtige bezettin
gen op Sardinië en Corsica, in het voor
deel, waartegenover de gesloten land-
massa ten Noorden van het gebergte in
ieder geval de voortzetting van iedere
landingsoperatie tot een zuiveren land-
strijdi zou maken.
Intusscben bieteekent dit geenszins, dat
de Duitsche troepen Midden-Italië nu on
middellijk zullen opgeven. De taaiheid,
waarmee ook thans in de beweeglijke
verdediging aait ieder gunstig verdedi-
gingsobjet wordt vastgehouden, bewijst
dit reeds duidelijk. Nog afgezien van de
inspanningen en verliezen, waartoe men
den tegenstander op deze manier dwingt,
wordt er ook tijd gewonnen. Ook als
de geallieerden er op uit Zouden Zijn,
in Italië alleen maar een basis voor ope
raties tegen den Balkan te veroveren,
ware dit voordeel geenszins te onder
schatten, omdat in dien tijd weer het
noodige kan worden georganiseerd. Wel
ke gevolgen dit kan hebben, blijkt reeds
duidelijk uit de snelle reactie op Bado-
glio's capitulatie. Italië zal intussschen
slagveld en opmarschgebied blijven en
de vrede blijft aldus voor de Itaianen
voorloopig meer dan ooit een illusie.
Denk aan de inlevering van Uw
Radiotoestel.
Adres Ie verdieping Stadhuis,
Te Groningen werd
Zondag een
oogstdankfeest ge
houden, waar de
Rijkscommissaris,
dri Seyss-Inquart,
en .de Leider der
Nationaal-Socialis
tische Beweging der
Nederlanden, Mus
sert, een rede
hielden. Een over
zicht tijdens de
bijeenkomst.
(Bildarchiv Arbeits-
bereich der NSDAP
Stax>f Pax s)
holpen door de ZWarthemden van Mus
solini, door Hongarije en Roemenië en
het wordt nog geholpen door een aan
tal Nederlanders, die toch in ieder geval
hun kern vinden in de NSB. Terwijl wij
de taaie hebben hier te vechten, zien
Wij natuurlijk met de meeste belangstel
ling naar wat daar buiten gebeurt. Maar
wat daar buiten gebeurt in militair op
zicht, is niet aan ons ter beoordeeling'.
(Het is wel aan ons ,om onder alle om
standigheden te blijven gelooven, te blij
ven vertrouwen en innerlijk zeker te
Zijn, dat de Zege toch Zal zijn aan Adolf
Hitler ien zijn mannen. (Applaus).
Blijft bij alles, wat gij doet, .zoo be
sloot Mussert, het onderscheid zien tus-
sehen goed' en kwaad, Blijft begrijpen,
blijft beseffen, dat God almachtig ten
slotte het al regeert. Wendt u bewust -
af van drogredenen, van die drogrede
nen, die u wijs willen maken, dat het
wereldkap'italisme van Angel-Saksischen
huize voor ons milddadig zou willen zijn.
Blijft ver van degenen, die u willen
zeggen, dat het bolsjewisme uiteindelijk
rechtvaardig zal zijn. Weest trouw aan
onze beginselen, die zuiver zijn en ge
richt op het welzijn der natie. Weest
trouw aan uw roeping en bedenkt daar
bij, dat de Almachtige ons volk' door
honderden jaren heen gevoerd heeft en
ons altijd weer op het rechte spoor
heeft gezet en dat wij' daarvan dienaar
willen blijven, opdat Nederland zal her
leven.
Een nieuw Nederland in een nieuw
Europa. Diat kan alleen door de Zege
der Duitsche wapenen. Het kan alleen
door de samenbinding, het samenhouden
van alle nationaal-socialisten of zij nu
Duitsehers zijn of d'at Zij Nederlanders
zijn. De kameraadschap tusschen ons is
het begin van de kameraadschap' tus
schen de Germaansche volkeren en die
kameraadschap en die lotsverbondenheid
vormen het fundament, dat noodig is
voor het veilig stellen van Europa, want
alleen in een veilig Europa kunnen wij
leven. HouZee. (Applaus).
Rede van dan Rijkscommissaris
Dieze o.ogstdankdag is een dag van be
zinning, dus van verinnerlijking, van
overweging. Het is goed wanneer men
ziclj, somtijds doch tenminste eenmaal in
het jaar, iets verwijdert van het leven
van allien dag, vooral thans, nu dit levn
van allen dag door de oorlogsgebeurtenis
sen bijzonder afmattend is. Wanneer men
zoo eens nadenkt over den 'zin van ons
werken en het doel van ons handelen,
wanneer men eens uitgaat van het grond
beginsel, dat zaaien, rijp worden, oog
sten en dan weer een tijd van rust be-
teekent. om den eeuwigen kringloop' der
natuur opnieuw te beginnen, dan wordt
het ons duidelijk, dat ons leven een zin
rijke eenheid vormt, waarin wij als wer
kende en verantwoordelijke menschen zijn
geplaatst. Ons leidt niet het onbewuste
instinct van een dier in het veld of in
het bosch, doch de gave van het in
zicht. niet om ons uit de natuur te ruk
ken, doch om ons uit vrijen wil in deze
wetten der natuur te voegen.
Het gaat in den huidigen strijd
niet om variaties van het leven in de
Europeesche landen. Het gaat er veel
eer om of onze Europeesche levensorde
überhaupt voortbestaan zal met den vrijen
boer op den vrijen bodem', of dat de
instellingen van het bolsjewisme van de
kolchose, of die van het Amerikanisme,
van de farmers, voor ons bindend zul
len Zijn. Het is ons duidelijk dat het
bolsjewisme het brute geweld, de vol
komen slavernij van den boer beteekent
en dat de farmer, die Zoogenaamd woont
in het land' der onbegrensde mogelijkhe
den en in volkomen vrijheid, zich toch
geplaatst ziet tegenover de volkomen on
geremde vrijheid van (kapitalistische uit
buiting. Vaak is reeds een kleine ver
andering van de graanprijzen, die de
genen, die de touwtjes in handen heb
ben op de beurs der agrarische produc
ten, bewerken, voldoende om het bestaan
van honderdduizenden farmers ,op het
spel te doen staan» Zij moeten hun land
laten liggen en werkeloos naar de steden
trekken.
Do Landstandjais ordenende macht
In den landstand is het de voornaamste
taak, dat elkeen een goed en redelijk
landbouwer is. De leiding van den land
stand riidht zich naar de vereischten van
het werkelijke en van de verantwoorde
lijkheid bewuste leven van het hoeren
dom. De taak van den landstand is er
zoowel een van vakkundigen aard als
ook een taak van menschelijke leiding.
Mijn taak kan het slechts zijn, den weg
voor den landstand te effenen. Voor de
boeren in den landstand spreekt het van
zelf, dat zij dezen weg in eigen verant
woordelijkheid opgaan, den weg die ten
slotte leidt naar het welzijn van den boer
alsook naar het welzijn van de geheele
volksgemeenschap
De boerenleider bevindt zich op
het oogenblik inderdaad in geen gemak
kelijke positie. Gevoelig zijn de moeilijk
heden voor het verkrijgen van de noodige
meststoffen. Stikstof is ook van zeer
groote beteekenis voor de oorlogsindus
trie. Phosfor is slechts in beperkte mate
voorradig. Kali hebben wij nog ter be
schikking in hoeveelheden zooals in vre
destijd Het is zeker, dat het tekort aan
meststoffen mettertijd verlagingen in de
opbrengsten van den Nederlandschen
landbouw zal teweegbrengen.
De landbouwwerkkraohten
Van speciaal belang voor den Neder
landschen landbouw is de kwestie van de
tewerkstelling. Wij. hebben er naar ge
streefd, juist bij de terugvoering van de
krijgsgevangenen en bij de tewerkstelling
in Duitschland, om den landbouw zooveel
mogelijk in het bezit té laten van zijn
werkkrachten.
Stellig heeft de kleine boer heden ten
dage zijn bijzondere zorgen, omdat hij
vroeger met behulp van ingevoerd vee
voeder zijn brood had met het fokken
van varkens en het houden van kippen.
Deze mogelijkheid is thans vervallen. Wat
hem is overgebleven,- dat is zijn werk
kracht Voorloopig kunnen wij er slechts
toe aansporen, 'dat de kleine boer zijn
werkkracht zoo intensief mogelijk in het
bestek van zijn beperkten grond en bo
dem gebruikt door het kweeken i;an
groenten en knolgewassen of dat 'hij
zijn arbeidskracht ter beschikking stelt
van andere landbouwers, die dringend
werkkrachten noodig hebben.
Op langen termijn, dus voor later ge
zien, is het de overtuiging, niet allen van
de verantwoordelijke mannen hier in Ne
derland, hetgeen vanzelf spreekt, doch
ook van de bevoegde mannen in Duitsch
land, dat Nederland, in het nieuwe Europa
moet worden opgenomen als het bijzon
dere land van de veredelingsproduCtie.
Immers, de veefokkerij en de groente
en fruitteelt staan hier op een zoo toon
aangevend peil, dat Nederland juist op
die gebieden in zijn volledig productie
vermogen behouden moet blijven. En ook
voor den kleinen boer zal dan weer de
mogelijkheid ontstaan om in het bestek
van de steeds gfooter wordende ontslui
ting der Oostelijke gebieden als produ
centen van veevoeder, overeenkomstig de
gewijzigde omstandigheden, terug te kee-
rem tot zijn eigen bedrijfsmethoden, voor-
zoover hij niet zelf uit eigen initiatief
als pionier en kolonisator in het Oosten
werkzaam wil zijn.
Veöl&verisg on Yetpositio
De boer, die de Nederlandsche volksge
meenschap juist op het zoo belangrijke
gebied van de verzorging met vet helpt
door van zijn boerderij zooveel mogelijk
melk voor de vetproduCtie af te staan,
zal een zeker voorrecht krijgen bij het
afleveren van vee voor de vleeschpro-
ductie. Ik hoop dat deze maatregel ertoe