ABDIJSIROOP Êmmmaxmm-iMi Menschen van karakter Uw kind? ALGEMEENE SOCIALE AANGELEGENHEDEN IN DE BEDRIJVEN DE REDEVOERING VAN Dr. MÜNZER Sociaal politiek document Een andere afdeeling van het Duitsche arbeidsfront is het Bureau van de pres tatiewedstrijd van de Duitsche bedrijven. De grondslag van deze prestatie-wedstrijd is gegeven in de verordening van den Führer op 29 Aug. 1986; hierin is sprake van: Bedrijven, waarin de gedachte van de nationaal-socialistische bedrijfsgemeen- schiap in den zin van de wet ter orde ning van de nationale arbeid en in den geest van het Duitsche arbeidsfront door bedrijfsleider en gevolgschap het meest volkomen is verwezenlijkt, kunnen de onderscheiding„nationaal-socialistisch modelbedrijf" verkrijgen. Deze stichtingsoorkonde bewijst duide lijk, dat niet het economische ofI het technische als maatstaf voor den wed strijd wordt aangelegd, doch dat het zuiver en alleen daarom gaat, dat zich een nationaal-socialistische bedrijfsge- meenschap ontwikkelt. Deze oorkonde is een uitgesproken sociaal-politiek docu-1 ment; hier bestrijdt men elkaar om so ciale belangen. Onder het parool „wij marcheeren mee" wordt in beginsel ieder bedrijf ter deel name aan deze prestatie-wedstrijd op genomen. Om de deelnemers, die natuur lijk niet in één nacht en waarschijnlijk dikwijls niet na jaren de „gouden vaan" als hoogste onderscheiding voor een mo delbedrijf kunnen verwerven, niet te ont moedigen, worden tusschenonderschei- dingen in de vorm van diploma's in de afzonderlijke gouwen en prestatie-onder- scheidingen voor verschillende bijzon dere gebieden ter beschikking gesteld. Heden doet bijna het geheele Duitsche economische leven, van het kleinste één- mans-bedrijf tot de grootste wereldfirma, aan den wedstrijd mede. Zelfs tijdens den oorlog, die men ons opgedwongen heeft, gaat het sociale werk verder. Dit zal zich pas na het zegen volle einde van den oorlog, in volle omvang kunnen ontplooienwant dan wil Duitschland eerst met recht de groot ste en beste sociale staat zijn, tussehen wiens grenzen vrije en levenslustige, werkzame en gezonde menschen zich die sociale ordening schiepen, die het leven waard maakt te leven: een leven in werk en vreugde Als verdere bureaux van het Duitsche Arbeidsfront zijn er verder nog: het bureau voor rechtskundigen bij stand, het wetenschappelijk instituut voor de arbeid, het bureau voor technische wetenschappen, het sociale bureau, het bureau voor huis en heem, naast het reeds vermelde bureau voor eigen haard, het bureau voor bedrijfsopvoeding en bedrijfsleiding, het bureau voor volks gezondheid, en daarnaast vele vakkun dige bureaux, als voor ijzer, en metaal, energie, verkeer, banken, handel, bestuur enz. Eén bureau wil ik nog in het bijzonder vermelden en wel: „de beroeps-wedstrijd voor alle werkende Duitschers". Voorheen heb ik U de prestatie-wed strijd van de Duitsche bedrijven geschil derd. In den beroepswedstrijd voltrekt zich de prestatiestrijd van ieder mensch afzonderlijk, voornamelijk van de jeugd. Op 1 Maart 1934 gaven de jeugdleider van het Duitsche rijk en de leider van het Duitsche Arbeidsfront de volgende OPROEP: Duitschland is sinds oude tijden het land van het werk, het land van het succes geweest. Nauwgezetheid en trouw van zijn arbeiders verzekerde hem dit succes voor alle andere naties op de wereld. Als wij heden de geheele Duitsche jeugd ter deelname aan de eerste rijks-beroeps-wedstrijd oproepen, dan doen wij dit in de verwachting, dat Duitschland's jeugd zich van de draag wijdte van deze opdracht bewust moge zijn en zich het erfgoed van hun va deren waardig moge toonen". Een buitengewoon groote werkloosheid, de ^rationalisatie en de bevoorrechting van .ongeschoolde werkkrachten in de industrie, hadden een innerlijk contact van den jongen arbeider met de quali- ficeerende en uit diepe ethiek geboren beroepsarbeid grootendeels verstoord, of in het geheel niet tot ontwikkeling doen komen. Reeds de eerste succesvolle be roeps-wedstrijd droeg er het zijne toe bij, om ongezonde ontwikkeling niet slechts te stuiten, doch ook om de lee- rende en werkende jeugd weer met hart. en ziel aan hun werk te binden. Met het oog op de bovenmenschelijke prestatie van den Führer aan het groote bouwwerk voor de toekomst, moest de jeugd zich aan de andere kant van haar verplichting bewust worden en meehel pen aan dit bouwwerk. Baldur von Schirach uitte zich destijds over de politieke beteekenis van den rijks-beroeps-wedstrijd in volgende be woordingen: „Het moet onze taak zijn, de socialisti sche idee van dezen beroeps-wedstrijd van jaar tot jaar zuiverder en duide lijker naar voren te brengen en den rijks-beroeps-wedstrijd tot het kenmerk van de anti-kapitalistische gezindheid van het opgroeiende Duitschland te doen zijn. Het gaat er niet slechts om een ge schoolde jonge generatie voor het Duit sche economische leven op té kweeken. Essentieeier is wellicht de andere wijs heid. die dé jeugdige deelnemer auto matisch door zijn. medewerking opdoet: Dat namelijk de werkende mensch en niet de kapitalist het lot van de natie bepaald, idat de beslissing niet ligt bij het geld, doch bij' de scheppende pres tatie! In 1985 namen reeds 1.450.000 jongens en meisjes, doch ook arbeiders tot '70 jaar aan dezen wedstrijd deel. Het aantal stijgt van jaar tot jaar; de winnaars smaken elk- jaar de zoete vreugde op 1 Mei door den Führer te worden ont vangen. Eén bureau heeft als bijzondere taak de ethische idéé van de arbeid weer te ontplooien: „Schoonheid van don arhoid" Ook hier een voorbeeld. Ik bezocht een groot bedrijf in de provincie Zeeland en bezichtigde de werkplaatsen van de leerlingen. Zonder twijfel waren deze technisch goed in orde, ook al kan het een vergelijking met de meeste Duitsche werkplaatsen vo,or leerlingen niet door staan. Ook de werktafels van de ver schillende leerlingen afzonderlijk waren betrekkelijk schoon. Wat wij meteen op viel was, dat men veel meer op de zin delijkheid van de werktafels en van het gereedschap, dan op de zindelijkheid der menschen had gelet. Deze menschen had den geen lokaal, waar ze hun brood kon den opeten; practische lokalen voor het verkleeden, wasschen en douchen ontbra ken. De menschen gingen, net als vroe ger bij ons, in hun werkgoed naar huis, hielden dit misschien thuis ook aan, en bleven smerig rondloopen. Zooals de mannen, die bij mij in den tuin werkten en die nog nooit een bad genomen, had den. Als dus eerst de machine en het ge reedschap en dan pas de mensch komt is het geen wonder, dat deze het werk als een straf en een noodzakelijk kwaad beschouwt. Feuilleton 6 O, maar de heer Trent is ,ook rechtskundige en wat geeft die nu om meisjespraat! Ik beloof u, dat ik dezen keer heel levendig zal zijn. Goed. Maar weer niet al te! Het juiste midden houden, weet je! Om het mevrouw Klein naar den zin te maken, was dan ook heel lastig. Het zou Alletta benieuwen, hoe die neef daarin slaagde! Zijn bezoek bracht intusschen heel wat drukte voor haar mee. Ze wist dat ze er haar werkgeefster niet ai te veei bij moest raadplegen, want dan zei die dat ze daarom toch geen hulp bij zich genomen had; en, handelde ze geheel op eigen initiatief, dan zou ze er weer aan herinnerd worden1, dat zij zich vol strekt niet verbeelden moest, hoe zij meesteres was in huis. Tegen den tijd, dat Aietta zich ging kleeden was ze dan ook zóó moe, dat ze dien neef van mevrouw Klein mijlen ver wensehte. Maar toen ze haar mooie witte avondjapon maar eenmaal aanhad, kreeg ze weer moed en ging ze het wel prettig vinden, om eens een ander gezicht te zien en een® iet® heel anders te hoor en! Ze was ook blij, dat ze nu meteen eens aanleiding had, om idiie japon te dragen, die ze nog niet aangehad haidi. Mevrouw Klein was gul van aard te noemen, en, meer om haarzelfwille, zag te dragen, die ze nog niet gedragen had, te voorschijn kwam. Dus, smaakvol gekleed, en met de hooge hakken van haar satijnen schoen tjes grappig klip-klappend, kwam Aietta langzaam beneden. Haar werkgeefster had haar namelijk te verstaan gegeven, dat ze niet vóór het laatste oogenblik verschijnen moest, want: „Mijn neef en ik zullen elkaar heel wat te vertellen hebben". Dat uur vooraf in den salon was den heer Otto Torn langzaam omgekro pen en het was hem een verlichting ge weest, toen de andere gast Robert Gilse, verschenen was. Toch waren die beide jongelui le verschillend van aanleg, dat de conversatie hard vlotten zou. Precies bij het luiden van de gong trad Aietta binnen en mevrouw Klein kondigde aan: Mijn gezelschapsdame, juffrouw Aietta Moor. Ze is al eenige jaren bij mij- Let trad naderbij met fieropgericht hoofdje. Als er een gast was, wilde ze altijd toonen, dat mocht ze dan al een ondergeschikte wezen ze daar om volstrekt nog niet onderdanig was. Mijn neef, de heer Otto Torn, zei mevrouw Klein weer. Aietta boog beleefd, maar nam niet de hand aan, die dè gast haar bood', want ze kwam tot de verbluffende ont R A DIÖ-PROGRAMMA Zaterdag 29 Maart i HILVERSUM li 415.5 M. 1 7.15 Gram.; 7.45 Ochtendgymnastiek; 7.55 Gram.; 8 Causerie „Brandende kwes ties" (opn.); 8.15 Gram.; 8.20 Ochtend gymnastiek; 8.30 BNO: Nieuwsberichten; 8.45 Gram.; 9.15 Voor de huisvrouw; 9.20 Gram.; 10 Ernstige muziek (opn.); 11 Voor de vrouw; 11.20 Zang met piano begeleiding; 12 Gerard Lebon en zijn or kest; 12.40 Almanak; 12 45 BNO: Nieuws- en economische berichten; 13 De Landar beider is boer"; 13.15 Klaas van Beeck en zijn orkest; 14 „Waarom leeren wij eigenlijk?" 14.20 Na gedanen arbeid Muziek en vroolijkheid15.45 „Wat zaaien we in April in den groententuin"16 Bijbellezing; 16.20 Koor van „Zanglust" met pianobegeleiding; 16.45 Bollanseh in strumentaal kwintet; 17.15 BNO: Nieuws- economische- en beursberichten; 17.30 Gram.; 17.35 Duitsche taalcursus; 18 Theo Uden. Masman en zijn dansorkest; 18.15 Kwartier van den Arbeid; 18.30 Theo Uden Masman en zijn dansorkest; 18.50 j BNO: Nieuwsberichten; 19 BNO: De we- reldmeening uit den aether geplukt; 19.10 Gram.; 19.15 Als ik 'tvoor het zeggen had; 19.30 Avond; Van 20.15 al leen voor de Radio-centrales, dfë over een lijnverbinding met de Studio beschik- I ken; 2o.l5 Stedelijk orkest van Maas tricht; '21.45 BNO: Nieuwsberichten; 22 Gram.; 23.15 pianosoli, opn.; 23.30—24 Gram. 'V HILVERSUM II. 301,5 M. 7.15—8 Zie Hilversum I; 8 Gtam.; 8.15 —8.45 Zie Hilversum I; 8.45 Gram.; 9.25 Toonkunstkoor afdeeling Amsterdam; 10 Morgenwijding; 10.15 Gram.; 10.30 Lich te muziek, opn.; 11.20 Ensemble Timm; 12 Pianovoordracht; 12.45 BNO: Niéuws- en economische berichten; 13 Muziek corps van de Weermacht; 13.40 Voor de jeugd; 14 Passiemuziek naar het Evan gelie van Johannes van Joh. Seb. Bach; 16.30 Orgelconcert, gram.; 17 Voor de binnenschippers; 17.15 BNO: Nieuws-, eco- nomische en beursberichten; 17.30 Orgel spel; 18 De Radio brengt.... 18.15 Schram- meikwartet; 19 Orkest van Gerard van Krevelen; 19.30 BNO: Nieuwsberichten; 19.40 Spiegel van den dag; 19.50' BNO: Praatje in Groningseh dialect; 20 Hier W.A.; Van 20.15 alleen voor de Radio centrales, idie over een lijnverbinding met de Studio beschikken; 20.15 Gram.; 20.45 Bonte Avond; 21.30 Filmpraatje; 21.45 Nieuwsberichten; 122 BNO: Toelichting op het weermachtsbericht; 22.10—22.15 Avond wijding. RADIONIEUWS Zaterdag 29 Maart Ernstige kluziek. Om 12.01 vangt het programma „Mu ziek van Beethoven's Tijdgenooten" aan. De pianist Alex v. Amerongem brengt Bedenk dat verwaartoozen gevaarlijke gevolgen peeft- Geef Uw kind daarom direct de uit oude geneeskruiden bereide Akker's Abdijsiroop. Vanouds beproefd by hoest» griep, bronchitis, asthma. AKKER'S Wees vo\or uzelf hetmeest op uw hoede, gif zift uzelvm de yrpotste vifand. dekking, dat die wasniemand meer of minder dan hoor verschrikkelijke cri ticus uit het Kreupelbosühje; en ze was er zeker van, dat hij haar ook herkende. Haar plaats aan tafel was naast Robert Gilse...... Ze praatte heel vlot met hem; maar de jongg dominé voelde zich niet op zijn gemak met haar; vooral nu zij zoo bijzonder elegant gekleed - was. Hij vond dien avond iets onnatuurlijks in haar. Waarom ter wereld sprak zij toch maar steeds van schilderijen en vain de opening van Pulchri. Mevrouw Klein scheen ook niets op te Jiebben met die keuze van onder werp en scherp vroeg zij: Weet je niet wat amusanters om over te praten? De kunst is zoo interessant, be tuigde Let met klem. Dominé Gilse is dat zeker toch ook weel met mij eens? Nu, die kon niet anders zeggen, dan dat hij heel veel hield van schilderijen en Otto Torn keek haar eens aan met een glimlach, die haar een duidelijk be wijs was, dat hij er alles van begreep, maar er zich ook allesbehalve verlegen onder voelde. Na tafel verzocht mevrouw Klein haar of zij wat zingen wilde. Dat moest er nu nog maar bij ko men, dacht Let, dat zij1 zingen zou, om een man te amuseeren, die haar belee- digd had'! Ze kreeg een geweldige kleur; iets, waar Otto Torn plezier in had; niet alleen uit een artistiek oogpunt, maar ook, omdat hij het grappig vond, haar werken ten gehoore van Jos. Woelfl (1772—1812), Joh. Ladislaus Dussek (1761-1812) en Anton Ebert (1766-1807) (Hilversum II). Over den zender Hilversum I hoort ge een der zangklassen der Vereeniging „Zanglust", aan den vleugel begeleid door Joh. G. de Jong. De Sonate Op. 14 van C. Stamitz, als mede de Suite voor fluit, viool, altviool cello, harp, van E- d'Agrêves, opgedra gen aan het Hollandsch Instrumentaal Kwintet, zijn te beluisteren, uitgevoerd door voornoemd kwintet. (Hilversum I). De uitzending vindt plaats om 16.45 uur. Lichte muziek. Van 19.30—20.15 uur, Hilversum I en van 20.45—21.30 uur, Hilversum II, hoort U een bont programma, gewijd aan bet slot dezer week. Dora Schrama en Henk Visüci'I zullen tezamen met het Amuse- ments-orkest, o.l.v. Hugo de Groot, eenige melodieuze operette-melodieën zingen. Rie Hellmig afwisselend begeleid door het Roemeensche Ensemble van Gregor Serban en Het Musette-ensemble van Fr. van Capelle, eveneens haar vocale me dewerking verieenen, vroolijken het ge heel op, terwijl Julia de Gruyter in sap pig Vlaamsch een leutige geschiedenis van Ernest Claes zal verdragen. Land en Volk. Om 13 uur, Hilversum I, volgt de uit zending: „De Landarbeider is Boer". Om 15.45 uur, zelfden zender, spreekt A. J. Herwig over „Wat zaaien we in April in den Groententuin?" Dirk van den Hul spreekt om 19.15 uur, over den zender Hilversum! I over „Als ik 'tvoor bet zeggen had". De ondertitel van deze uitzending luiidt: „Wat niet is kan komen". jAuistergids in brailleschrift, Ter gelegenheid van het heuge lijke feit, dat vandaag het eerste nummer van den Luistergids voor de blinde luisteraars in braille schrift is verschenen, brengt de Ned. Omroep hedenavond in „De Spiegel van den Dag" om 19.40 uur over den zender Hilversum II een speciale reportage uit het blin dentehuis „Sonnewaerdt" te Ermelo waar de programmabladen gedrukt worden. Een trouwe en betrouwbare luistergids voor blindeu De Persdienst van iden Néd. Omroep meldt: Iedere Nederlander, die in zijn radio, iets meer ziet dan een muziekdoos, waar uit hij wat muziek kan trommelen, vindt in den Luistergids een goede geleide voor zijn speurtochten naar een concert van klassieke meesters, een licht ver teerbaar programma van dans- of amu sementsmuziek, een boeiend luisterspel of wat hij ook maar wenseht. Hij vindt dat gewoon, is dat eigenlijk altijd zoo gewend geweest en zou hoogst verbolgen zijn wanneer hij dien trouwen jachthond in het radioparadijs zag sneu velen door een onverbiddellijk schot van de papiersehaarschte. Maar heeft hij wel eens één oogen blik gedacht aan de vierduizend volks- genooten, die voor hun geheele leven van het gezichtsvermogen zijn beroofd? Aan hen, die nog veel meer dan zij een goeden gids wenschen, omdat zij zich door het ontberen van een der kostbaarste zintuigen dubbel aangetrok ken voelen tot de jongste dochter der techniek „De Radio"? Wij wachten niet op het antwoord, omdat de Nederlandsche Omroep dit van daag reeds gegeven heeft door aan de blinden in Nederland een Luistergids in brailleschrift aan te bieden, die in de toekomst een trouwe en betrouwbare leidsman zal zijn. streven waar te nemen, om zich toch vooral niet aangenaam te maken! Ik geloof, dat ik vanavond maar liever niet zingen moet, antwoordde zij. Ik ben wat schor! Wat een dwaasheid, kind! Je bent net zoo min schor als ik! Maar ik heb niets nieuws om te zingen. Dat geeft niet. Mijn neef kent je re pertoire immers niet. Ik zal dankbaar van het mij ge- bodene genieten, viel Otto in. Heel vriendelijk van u! U is zeker een zacht criticus. HOOFDSTUK V. Aietta had van nature een lieve sym pathieke stem en mevrouw Klein had gezorgd, dat die wèlgeschoold was. Ze zong een eenvoudige Duitsche ballade en zong die goed. Toen ze ophield, werd ze gewaar, dat Torn dichtbij haar was komen zitten. Word nu niet nerveus, omdat ik hier' ben, zei hij. U zingt zeer goed. Laat u zich meer gaan. U moet niet uw best doen, om het mooier te willen maken door een tremolo. Hoe durfde hij zich toch over alles een oordeel aan te matigen?.... Maar nu dit zoo gunstig luidde, stond zij er ook niet zoo vijandig tegenover. Mevrouw Klein gaf weer orders, dat zij wat zou zingen en Aietta deed haar best. Otto luisterde aandachtig en na afloop BEWAAR UW LEDIGE KRUSCHEN - FLACONS! Tot nu toe kon de verpekkiog yen Kraeohen hier te lende nog regel- melig toortgeag vinden. De voorreed Kraeohen ie nog geraiaen tijd vol- doende, dooh gles-soheeriohte be moeilijkt thens de levering - Deeroa ken voor teen Uw epotheker of drogist slechts Krasohen efleveren, indien U hen een onbeschadigde ledige Kruschen-flacon met deksel inlevert ven gelijke grootte. Hij ver goedt U deervoor 5, 3 of 2 cent», neer grootte Kruschen wordt uitsluitend verkocht in de bekende gele verpakking Vorhooging van de iadiolnisterbijdrags Met ingang van 1 Mei zal de luister bijdrage voor radioluisteraars worden verhoogd van i 9 tot f 12 per jaar. Dit wil dus zeggen; dat men tolt 1 Mei ((dus over de eerste vier maanden van dit jaar) 75 ct. per maand heeft te voldoen, en voior de maanden na 1 Mei fl per maand, zoodat de werkelijke luisterbij drage over 1942 niet f 12 doch fll zal bedragen. Met 1 Mei verschijnt er een nieuwe radiozegel van f 1. Met deze verhooging van de luister bijdrage gaat gjepaard een verlaging van de abonnementskosten van de radiodistri- butiecentrales, die van f 18 op f 15 wor den teruggebracht, om aan de minder goed gesitueerden in welke groep in overwegende mate de aangeslotenen van de radi ©distributie zitten, zekere tege moetkoming te geven. Voorts blijft als tot dusver van kracht, dat een bepaald percentage van de luisteraars, 10 als maximum, wegens onvermogendheid to tale vrijstelling kan krijgen van de luis terbijdrage. LAND- EN TUINBOUW Primeurs Op de veiling te Monster is de eerste bloemkool aangevoerd, die 30 cent per stuk opbracht. Te Honselersdijk is de eerste dunsel aangevoerd met een op brengst van. 53 cent, en te 's-Gravenzande de eerste sla uit de stookkassen, waar voor tot 131/2 cent per krop werd betaald .-gS» RECHTZAKEN Driftige vader Voor de rechtbank te Alkmaar stond een arbeider uit Anna Paulowna terecht, omdat hij een man met een mes en rug en pols had gestoken. Het slachtoffer was door een gelukkigen samenloop van omstandigheden en door een zorgvuldige langdurige verpleging1 in leven gebleven. De man had den ander onverhoeds aan gevallen; hij was in drift ontstoken, om dat zijn zoontje van het slachtoffer een draai om de ooren had gekregen, wijl het kind ondanks waarschuwingen den man in zijn werk als chauffeur hinderde. De officier van justitie had twee jaren gevangenisstraf gevraagd. De rechtbank veroordeelde den driftigen vader wegens zware mishandeling tot anderhalf jaar gevangenisstraf. Opzienbare verduistering In een ziekenhuis te Laren is eenige maanden geleden overleden een bejaard ingezetene van Blaricum, die aldaar een landhuis bewoonde. De man, die geheel hoorde ze hem hartgrondig „Bravo" roe pen. U is zeker een autoriteit op mu zikaal gebied, mijnheer Torn? vroeg zij, zich ineens omkeerend op haar tabouret Ik weet wel wat af van muziek. Ik heb de beste zangeressen en zangers gehoord. O, gehóórd?.... Van het hóóren van goede muziek wordt men nog geen kenner, maar door zélve de kunst te beoefenen. Speel of zing jij, Otto? vroeg de gastvrouw. Zeker wél?.... Je moeder ik meen je vader was.... Toen u mijn vader kende, was hij muziekonderwijzer. Maar daar heeft hij het niet bij gelaten. Hij heeft zich opge werkt tot een van de beste operazangers En wat zijn pianospel betreft: hij had een prachtigen aanslag. Ik ben niet trotsch op veel, maar ik ben er trotsch op, als ik mij herinner, dat.... mijn vader mijn vader wast Hij sprak luide en met grooten nadruk Dominé Gilse was aan het venster ge treden en keek uit in den tuin. Aietta was hem gevolgd, uit kieschheid tegen over den spreker, terwijl die zijn her inneringen ophaalde. Voor het eerst had zij sympathie met Toni gevoeld. Zij schaamde ziéh tenmin ste niet over zijn afkomst. Aietta, die zeer scherp hoorde, vernam het volgende: (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1942 | | pagina 2