Neemh
AKKE/ftJE
RADIO-PROGRAMMA
Zaterdag 24 Januari
HILVERSUM I. 415.5 M.
7.16 Gram.; 7.45 Ochtendgymnastiek;
7.55 Gram.; 8 Brandende kwesties; 8.15
Gram.; 8.20 Ochtendgymnastiek; 8.80BNO
Nieuwsberichten; 8.45 Gram.; 9.15 Voor
de huisvrouw; 9.25 Gram.; 10 Ernstige-
^nu2iek (opn.); 11 Voor de vrouw; 11.20
"Zang met pianobegeleiding; 11.40 Gram.;
12 Orgelconcert en zang; 12.40 Almanak;
12.45 BNO: Nieuws* en economische be
richten; 13 „De organisatie van de vis-
schers"; 13.15 Orkest Malando; 14 Onze
Nederlandsche Taalclub; 14.20 Na gedanen
arbeid... muziek en vroolijkheid15.50
Gram.; 16 Bijbellezing; 16.20 Pianovoor
dracht; 16.50 Gram.; 17.15 BNO: Nieuws-,
economische- en beursberichten; 17.30
Giam.; 17.35 Duitsche taalcursus; 18
Gram.; 18.15 Het kwartier van den ar
beid; 18.30 Rotterdamsch kamerensemble;
19 Actueel halfuur; 19.30 Bonte avond.
Van 20.15 alleen voor de Radiocentrales
die over een lijnverbinding met de studio
beschikken; 20.15 Gram.; 20.30 Concert
gebouworkest (opn.); 20.45 Gram.; 21.45
BNO; Nieuwsberichten; 22 BNO: Engel-
sche uitzending: „Dutch News Reel" of
gram.; 22.15 Hongaarsche muziek (opn.);,
22.45 Gram.; 23.15—24 Dansmuziek (gr.pl.)
HILVERSUM II. 301,5 M.
7.lè—8 Zie Hilversum I; 8 Gram.;
8.15—8.45 Zie Hilversum I; 8.45 Gram.;
10 Morgenwijding; 10.15 Gram.; 10.30
Lichte muziek (opn.); 12 Zang met piano
begeleiding; 12,45 BNO: Nieuws- en eco
nomische berichten; 13.05 Omroep-Har-
monie-orkest; 13.40 Voor de jeu§d; 14
Rotterdamsch Philharmonisch orkest; 14.45
Eenige opmerkingen over cultuur in het
algemeen en kunst in het bijzonder; 15
Het .Rotterdamsch Philharmonisch orkest;
15.45 Hier W.A.16 Otto Hendriks en
zijn orkest; 17 Voor de binnenschippers;
17.15 BNO: Nieuws-, economische- en
beursberichten; 17.30 Orgelconcert; 18
Cyclus „In een nieuw licht bezien" (voor
bereid door de NSB); 18.15 De Ramblers;
18.45 Als ik 't voor 't zeggen had; 19
BNO: Praatje in Groningsch dialect; 19.10
BNO: Nieuwsberichten; 19.20 Cello en
piano; 20 Causerie over Jan H. Eekhout;
20.15 Roemeensch orkest Gregor Serban;
20.45 Bonte avond; 21.30 Filmpraatje;
21.45 BNO: Nieuwsberichten; 22 BNO:
Toelichting op het weermachtsbericht
22.10—22.15 Avondwijding.
DE OVERTU G'NG VAN EEN
W H N. BLOKHOOFD
Een blokhoofd van de W.H.N". in Zee
land schrijft aan het Provinciaal Bureau
der Winterhulp te Middelburg:
Hoe kopit het dat ik steeds meer ben
gaan gevoelen vqfr het werk der Winter
hulp?
Vanaf het. begin heb ik deelgenomen
aan de WHN-collecten. Het eerste jaar
liep ik als velen mee, met zeer veefli
twijfel in mijn hart. Maar sedert 'het
begin van het seizoen 1941—1942 ben
ik voorgoed gewonnen. Ik kan me niet
voorstellen het werk nog ooit te zullen
opgeven, zoolang ik daartoe niet ge
dwongen wordt. En wel, omdat het col-
lectewerk mij een sterke overtuiging heeft
gegeven.
Bij de eerste lijstcolleete van dit jaar
moest ik in een klein Zeeuwsch stadje
collecteeren in een arbeiderswijk^ waar
waar de meeste gezinsinkomens vele ja
ren varieerden van twaalf gulden en in
vele gevallen nog minder in de jaren
van werkloosheid, tot hoogstens twintig
gulden per week. Sedert geruimen tijd
kende ik er van nabij de armoede, welke
er geleden werd. Het jaar tevoren had
ik er ook gecollecteerd, maar de resul
taten waren toen zeer gering. In ver
schillende gezinnen hield men er zelfs
<F>
In belangrijke omstandigheden moet
men er zich minder op toeleggen om
'gelegenheden te scheppen dan om de
gelegenheden, die zich voordoen, te be-
nujten.
de deur gegrendeld. Na een jaar Winter
hulp was de stemming echter geheel om
geslagen. Vrijwel geen huisje of er werd
gegeven; een kwartje of twee kwartjes.
In één gezin waar de man in Frankrijk
werkte een man, die ik jarenlang als
werklooze had zien rondloopen ont
ving ik zelfs een gulden. Met de inge
vulde lijst bezocht ik daarna een deur
waarder, die liog nooit aan de Winter
hulp gegeven had: „Nou moet je eensl
kijken", zei ik hem vol geestflrift en :lan-
baarheid over het bereikte verrassende
resultaat. „Zouden al die menschen aan
Winterhulp gegeven hebben, als ze de
beteekenis van diit werk niet begrepen?"
De deurwaarder, die deze gezinnen zoo
goed kende als ik, tastte in zijn porte-
monnaie eh bleef sedert dien een gul
gever.
j Het was dien middag of ik een meta-
i morfoze had ondergaan, 's Avonds vond
een blokhoofdenvergadering plaats en ik
zag de lange gezichten van hen, die
collecteerden in de buurten der welge-
j stelden. „Indien ik bij wijze van beloo-
ning maar eens per jaar mog collecteeren
in de buurt, die ik vanmiddag bezocht,
dan wil ik voor de rest van 'tjaar daar
gaan, waar nieai niets of zoo goed als
niets geeft", riep ik uit. Ik had verre
weg de hoogste gemiddelde opbrengst
behaald en ik was eerlijk waar ontroerd,
door wat ik geleerd had. Toen kwam er
nog een verhaal ter tafel van een arm
bestuur dat in een miseriegezin met zeven
kinderen en een invaliden vader nooit
meer. dan een paar guldens per week
had verstrekt, terwijl, de bakker er al
zooveel crediet had gegeven', dat zijn
vorderingenver boven de honderd gul
den bedroegen. Ik kende den bakker als
een man, die zijn geld heusch niet over
de balk smeet. Maar toch had hij duizend
keer meer verantwoordelijksbesef tegen
over zijn arme stadigenooten getoond dan
het armbestuur. Wat die man gèdaan
had tegenover dat gezin noemde ik voor
taan volksch, wat het armbestuur gedaan
had de geste van een innerlijke vermolm
de instelling, dat een ziek gezwel vormde
in onze samenleving.
Ik spotte sedert dien dikwijls met de
menschen, die door hun eeuwige kléin-
kruideniersmentalateit de door Winter
hulp gesteunde gezinnen bevitten met
opmerkingen over het koopen van een
haarpermament en het eten van door
waardebonnen verkregen koekjes. Alsof
een arm meisje niet op precies dezelfde
manier mag trachten te behagen als de
meisjes van de welgestelden en alsof or
iets onnatuurlijks in zat, dat ook de ar
men graag koekjes eten! Ik heb in de
laatste maanden, zeer veel gepraat over
Winterhulp en er is geen argument meer,
dat men kan aanvoeren tegen Winter
hulp of ik kan het op afdoende manier
weerleggen Tegenover den felsten te
genstander. Heusch ik heb het herhaal
delijk beproefd en uiteindelijk steeds ge
lijk gekregen.
Waarom, zoo vraag ik mij nu herhaal
delijk af, zijn er dan toch nog zooveleni,
die er wel voor gevoelen en toch achter
wege blijven om het werk te doen
gedijen zooals het moet gedijen. Vooral
in de kleine dorpen en stadjes van Zee
land weten toch zoovelen hoezeer de
nood dringt, hoe gemakkelijk hier een
ideaal Winterhulpwerk kaïi geschapen
worden.
Wanneer er op iedere 25 gezinnen een
blokhoofd komt, is het een werk van
Feuilleton
Roman van Christel Broehl-Delhaes
49 Nadruk verboden
Zich innerlijk ergerend over zichzelf,
gaf Gitta aan de uitnoodiging gevolg.
Zij vond eenvoudig niet het groote woord,
waarmee ze deze hatelijke vriendelijk
heid als volkomen ongewenscht kon af
wijzen. Ze praatte en gaf antwoord,
maar het klonk stug en vijandig en ze
nam niet eens de moeite om haar inner
lijke leegte te verbergen. Johanne schrok
van de grenzenlooze oppervlakkigheid,
waarvan haar wporden getuigiden. Wat
kon Erich, de intelligente, fijngevoelige
Erich, in dit meisje hebben aangetrokken?
Zou het dan toch eerzucht zijn ge
weest. eerzucht om als schoonzoon van
den burgemeester van een vrij giroote ge
meente tot roem en aanzien te komen?"
Öf was het alleen maar de charme, die
er van dit bekoorlijke schepseltje uit
ging, welke hem blind had gemaakt voor
haar vele innerlijke tekortkomingen?
Kyber wendde zich plotseling tot Jo-
hanne, kennelijk verlangend haar in hun
gesprek te betrekken.
Meneer Braubach vertelt me daar
een en ander van zijn reiservaringen in
Italië en Egypte. Jo. Ik geloof, dat hij
je heel wat adviezen van waarde kan
geven, waardoor je dan straks tenmin
ste niet wildvreemd tegenover alle mo
gelijke. gebruiken komt (e staan.
Gitta Menschlin greep dit onderwerp
onmiddellijk dankbaar aan, in de hoop
nu toch eindelijk een wapen te hebben
gevonden, waaribee ze haar tegenstan-
ster op de knieën zou kunnen brengen.
Ach, bent u nog nooit in het bui
tenland geweest, juffrouw Gahl? Dat is
haast onbegrijpelijk. Men beweert alge
meen, dat men de beste levenservarin
gen op reis opdoet. Als klein meisje
ben ik al met mama naar Spanje ge
weest en later naar Schotland en Scan
dinavië. Italië en den Balkan hebben
we al herhaalde malen bezocht.
Erich fronste, pijnlijk getroffen, zijn
wenkbrauwen en Braubach had moeite
een schampere opmerking te onderdruk
ken. Jo liet het kind, dat slechts wilde
imponeeren, rustig uitspreken.
Nee, ik ben tot mijn spijt nog nooit
in het buitenland geweest, juffrouw
Menschlin, omdat het me tot dukver
steeds aan het daarvoor benoodigde geld
heeft ontbroken. Ongetwijfeld schuilt er
niets om zich in te zetten. Het blok
hoofd heeft dan niets anders te doen,
dan zich op de hoogte te houden van
den toestand der gezinnen, op te geven,
waar geholpen dient te worden, hoog
stens eens om de 14 dagen een uurtje
te collecteeren en daar de waardebons
te brengen waar ze noodig zijn.
Laat men nu eindelijk eens iin alle
gemeenten zorgen, dat dit in orde komt.
Dan hebben we het allerbeste verricht
voor ons Nederlandsche volk, wat wij
in deze dagen kunnen verrichten. Ge
staalt bovendien Uw kraikter. Ik- lach
al lang om de verdrietigheden, die ge
bij het werk tegenkomt, omdat ik de
eerlijke overtuiging heb, dat er niemand
in geheel Nederland te vinden is, die
mij kan afpraten dat ik geen goed werk
verricht..
RADIONIEUWS
IntaroMante grepen uit het
programma van don dag
Zaterdag 24 Januari
Ernstige muziek:
De bekende sopraan zangeres Ruth
Horna zingt op, 12.01 uur Hilversum I
een programma"*van Schumann, Schubert-
en Brahms liederen.
Van 14—14.45 uur en 15—15.45 uur
Hilv. II speelt de solist bij het Rotter
damsch Philharmonisch Órkest Klaas de
Rook behalve Webers Concertino voor
klarinet en orkest ook nog Debussy's
zelden gespeelde klarinèt-rhapsodie. Een
Haydn-symphonie, Beethoven Leonore II
en de symphonische fragmenten uit
Franck's Psyche voltooien het programma.
Het geheel staat o.l.v. Eduard Flipse.
Piet Lentz cello, en Cor de Groot
piano, spelen om 19.20 uur Hilv. I een
recital van Sonate's (o.a. de Sorihte op.
5 no. 3 van Pieter Hellendaal),. dat om
20.15 uur Hilv. II wprdt vervolgd met
„Pohadka" van den Tsjechischen com
ponist van Leos Janaczek.
Lichte Muze:
Van 1930—2015 uur Hilv. I en van
20.45—21.30 uur Hilv. II is de uitzending
wederom gewijd aan het amusement. In
het eerste gedeelte zullen de Melodisten
in samenwerking met het Dameskoor
„Aethercharme" een vlot en onderhou
dend programma uitvoeren, terwijl de Ki-
lima-Hawaiians hun typische en zoozeer
geliefde melodiën doen hooren.
In het tweede gédeelte speelt Klaas van
Beek, waarbij ter afwisseling ook de
„Venlo-zangers" zullen optreden.
Reportages.
Van 19.45—20 uur Hilv. II zijn „De
wetenswaardigheden yan de week'.'.
LANDBOUW EN VEETEELT
Geleide van dieren
Wij vestigen nog eens de aandacht op
Afd. V van de Wegenverkeersregelingl,
waarin wordt voorgeschreven, dat rij
dieren, trekdieren en vee een geschikten
bestuurder of geleide^, moeten hebben
Aan den bestuurder of geleider wordt
"de eisch gesteld, dat zij in voldoende
mate invloed op de dieren kunnen uit
oefenen. De rij- en trekdieren moeten
voor hel verkeer geschikt zijn, anders
zal de verkeerspolitie het gebruik ervan
moeten verbieden of er voorwaarden aan
verbinden.
Vee moet op den wegberm worden
voortgedreven; waar geen berm is, mag
van den rijweg gebruik worden gemaakt.
Paarden, welke geleid worden, moeten
aan elkaar gekoppeld zijn, terwijl op
elke vier paarden een geleider aanwezig
moet zijn.
Bij duisternis of mist moeten bij het
begin en het einde witte of geelachtige
lantaarns worden meegevoerd, alleen bij
het geleiden van paarden is één lantaarn
voldoende. (L.S.B.D.)
Zondagartscndianst Zierikzaa
Zondag 25 Januari:
Dr Boogerd en dr Verspyck.
veel waars in uw woorden, dat men
door ite reizen veel levenservaring op
doet. maar dat neemt niet weg, dat
men ook in eigen omgeving, van mensch
tot mensch, zeer veel kan leeren.
Gitta Menschlin verzette zich tever
geefs tegen een gevoel van brandende
schaamte over haar nederlaag.
Dat is ook volkomen mijn meening,
zei Braubach. Erich wachtte zich wel
een oordeel uit te spreken, maar zijn
ontstemd gezicht bewees voldoende, hoe
hij er over dacht.
Johanne kreeg plotseling medelijden,
met het meisje. Het kind wist tenslotte
niet beter. Het was natuurlijk van huis
j uit verwend en met de noodige opper-
vlakkigheid opgevoed in qen gezin, waar
het geld geen rol speelde. Waarschijn
lijk zou ze wel niet veel meer geleerd
hebben dan ze noodig had om in haai*
kringen niet voor onbeschaafd te wor-
den aangezien; wat haar ontbrak, meen-
de ze door haar knap gezichtje, en haar
vrijmoedig optreden te kunnen compen-
seeren. Het moest een dankbare taak
zijn in dit mooie lichaam de mooie zieT
te wekken. Johanne was plotseling vast
besloten dit experiment te wagen. Ze
stak Gitta met een hartelijk gebaar.haar
hand ,toe en haar blik was zoo drin
gend warm, dat Gitta deze hand ook
aannam.
Het Calemiteuze Waterschap Bruinlsse
Een afscheid dn een installatie.
In de Woensdag in „Het Veerhuis"
te Bruinisse gehouden vergadering
van den Dijkraad van de waterkeering
van het calamiteuze waterschap Bruinisse
heeft de voorzitter de heer S. Hage,
wegens het bereiken van den 70-jarigen
leeftijd, als zoodanig afscheid genomen.
Na de gebruikelijke opening memo
reerde de heer Hage, hoe juist op dezen
dag, 70 jaar geleden, de waterkeering
calamiteus werd verklaard en dat al
dien tijd het ambt van voorzitter werd
waargenomen eerst door zijn vader ge
rende 42 jaar en nu door hem 28
jaar. Hij heeft in die 28 jaar verschil-'
lende leden van den Dijkraad zien ko
men en gaan. De heer van der Sluis^
die reeds zitting had toen spreker zijn
ambt aanvaardde is thans nog als Be
stuurslid hier aanwezig. Verder zijn al
leen de heeren C. J. Hanke en I. Hagel
nog in leven. Hij richtte tenslotte nog
een persoonlijk woord tot de leden van
het Bestuur, tot de leden van den Dijk
raad en tot de ambtenaren. Als blijk;
van waardeerin'g voor de aangename sa
menwerking gedurende een lange reeks
van jaren bood' "dé heer van Vessern;
namens allen d'en scheidenden voorzit
ter als herinnering een boekwerk in 4
deelen aan: het bekende geschiedkun
dige standaardwerk van dr. Jan Ro-
meijn „Erflaters onzer Beschaving".
De heeren Krepel, namens 'het bestuur,
van der Sluis als oudste lid van den1
Dijkraad, Zeijler namens de Dijkraadsle-
den van den aangrenzenden polder, Krij
ger in zijn kwaliteit van secretaris-ont
vanger, Leendertse als waterbouwkun
dig ambtenaar en Ir. Swaters namens
den Prov. Waterstaat spraken ieder op
hun beurt den scheidenden voorzitter toe,
waarbij door allen de ondervonden aan
gename samenwerking geroemd werd.
Hierna werd overgegaan tot de in
stallatie van den nieuwen voor
zitter, als hoedanig door den secre
taris-generaal van Waterstaat is benoemd
de heer F. D. van Vessem.
De voorzitter las het desbetreffende
schrijven van den secretaris-generaal als
mede het proces-verbaal van de eeds
aflegging in handen van den burge
meester van* Bruinisse, aan de verga
dering voor en sprak daarna den heer
van Vessem toe, hem feliciteerende met
zijn benoeming. Hij memoreerde hoe ook
de vader van den heer van Vessem lan
gen tijd deel heeft uitgemaakt van het
bestuur der waterkeering. De heer van
Vessem zelf neemt nu reeds vele jaren
de plaats van zijn vader, eerst als lid
van den Dijkraad en later als lid van
het bestuur in. Als zoodanig heeft hij
altijd veel activiteit getoond. Spr. hoopte
dat deze activiteit in het belang der wa
terkeering ook in zijn voorzittersloop
baan tot uiting zal komen.
De heer van Vessem vervolgens zelf
aan het woord komende, dankte de auto
riteiten die tot zijn benoeming hebben
medegewerkt en hoopte dat de op hem
gevallen keuze werkelijk een goede zal
blijken te zijn geweest. Hij zal, om dat
te verwezenlijken, zijn beste krachten
geven. Als lid van den Dijtfraad sinds
1916 en als bestuurslid sinds 1926 was
er altijd een goede verstandhouding on
derling en een aangename samenwerking
Hij hoopte dat dit als voorzitter zoo
zal mogen blijven en richtte zich daarbij
speciaal tot de vertegenwoordigers van
den Provincialen Waterstaat, met wien
hij nu in het vervolg meer dan voor
heen in directe aanraking zal komen.
Ook met hen hoopt hij in het belang
van de waterkeering op een aangename
samenwerking.
De heeren Krepel, Zeijler, Flohil, Leen
dertse, Krijger en Ir. Swaters wensch-
ten allen op hun beurt den heer van
Vessem geluk met zijn benoeming, de
-verzekering uitsprekende dat alles zal
worden gedaan om de goede gang van
zaken en de prettige en aangename sfeer,
waarónder onder de oude voorz. mocht
worden gewerkt, te handhaven en te
bestendigen.
In de vacature als bestuurslid, ont
slaan .door de benoeming van den heer
F. D. van Vessem 'als voorzitter van
dat bestuur, werd de volgende voor
dracht opgemaakt: 1. W. van den Berg
Dz., 2. A. Flohi^ en 3. B. Jonker.
Voelt U weer krachtiger -
méér fit en vrij van Pijnen
Juist nu moet ge zorgen voor weer
standsvermogen en hebt ge behoefte aan
een versterkingsmiddel. Daarom be
gin vandaag nóg de beroemde Kruschen-
kuur. Kruschen is door zijn samenstel
ling het bloedzuiverende versterkings
middel bij uitnemendheid. De zes
minerale zouten waaruit Kruschen is
samengesteld werken als een tonicum,
ze oefenen een actieve, aansporende
werking uit op lever, nieren en inge
wanden. Reeds bij een kort maar regel
matig gebruik van Kruschen kunt U dat
merken. Uw spijsvertering wordt beter,
ge voelt U krachtiger, jeugdiger, ooik
meer fit envrij van Rheumatisc.iei
pijnen! Kruschen het oude beproefde
recept sinds 1889. Bij alle Apoth. en
Drog. f 1.47, 0.76, 0.41.
Geef Uw leège Kruschen-flacons aan
Uw Apotheker of Drogist terug, zij ver
goeden per onbeschadigde flacon met
deksel, resp. 5, 3 of 2 cents naar
grootte. (Adv.)
MIJNHEER PIMPELMANS HEEFT AI^VEER PECH
door Eh. Th. Rotman Nadruk verbodtiv)
91. Onderwijl was pieneer Pimpelmans
op het* Turfplein gearriveerd, waar een
agent het verkeer regelde van een prach
tige „verkeerstoren" uit, waar hij hoog
en droog stond. Weer kreeg meneer
Pimpelmans een duw tegen zijn arm en
wéér raakte hij z'n stuur kwijt
92. Bons! Daar ging de heele verkeers
toren de lucht in en in 't zelfde oogen
blik lag de agent op den rug van den
stier. Vlak achter de auto kwam op
dat oogenblik boer Knol aan, die zijn
motorfiets gepakt had en meneer Pim-
peln\ans achternagekomen was
Ik hoop, dat u mij er niet van
verdenkt te willen schoolmeesteren, want
dat ligt allerminst in m'n bedoeling,
maar ik 2ou het prettig vinden, wan
neer we bij mij thuis over dit thema;
nog eens wat uitvoeriger zouden kun
nen babbelen. Mag ik er op rekenen,
dat u me eens komt opzoeken?
Gitta was blind voor de gulle gave,
die haar hier in den schoot werd ge
worpen. voor de groote gunst van een
waarlijk hoogstaand mensch, die zich te
genover haar wilde uiten, een deel van
diens eigen ik te mogen ontvangen. Koel.
maar toch ietwat onzeker onder den blik
van ideze mooie, bijna smeekende oogen,
zei ze: Als ik er even gelegenheid voor
kan vinden. Mijn tijd is helaas nogal
beperkt. Erich en ik zullen waarschijn
lijk wel gauw gaan trouwen en u be
grijpt, dat daar heel wat voor komt
kijken.
Op deze woorden volgde een beklem
mende stilte, welke Gitta in haar on
zekerheid tenslotte zelf verbak door zich
ongeduldig tot Erich te wenden.
Ben je van plan hier den heelen
avond te blijven hokken? Er zich on
middellijk weer beheerschend, met een
charmant lachje, dat voor den gastheer
bestemd \vas: Laat meneer Braubach
daarvoor zulke zalige dansmuziek ^pe
len?
De jeil|jd wil dansen, moest Brau-
j bach toegeven, daarmee Gitta's verdwij
ning excuseerend. Doe je plicht, Kyber,
al valt het misschien wat moeilijk. Wij
ouderen blijven nog maar wat hokken
1 en praten;-dat doen we veel liever.
Johanne sloot, toen zij hoorde, hoe
j Braubach haar als vanzelf bij de oude
ren rangschikte, even haar oogen.
En Gitta Menschlin had op 't laatste
oogenblik toch nog haar triomf, al had
ze er dan niet zoo heel veel plezier!
van. Zij wist, dat ze de jeugd verper
soonlijkte, maar dat dit feit alleen nooit
in staat zou zijn Erich Kyber geheel
aan zich te binden. Nog nagenietend
van haar triomf, zag ze zijn duister
gezicht en op dit oogenblik besefte ze,
dat ze van dezen man hield, meer dan
ze ooit van iemand gehouden had. Ze
verlangde naar datgene, waar voor haar
verborgen bleef. Ze vermoedde niet, dats
ze evenals elke andere vrouw het
zelf in de hand had gehad hem te be
koren en zijn liefde onvoorwaardelijk
te verwerven. Misschien zou Johanne
Gahl haar daartoe den weg hebben ge
wezen, maar dat vermoedde ze niet;
achteloos en eigenzinnig ging ze deze
groote kans van haar leven voorbij.
(Wordt vervolgd)
