DE ZEEUWSCHE BOERDERIJ
ii uitgesproken Frankisch
I.
De Zeeuwsche hoeve aldus Ir. 't Hooit
in zijn boekje „Nederlandsche boerderij
en", is uitgesproken Frankisch. Het zijn
gemengde bedrijven, waar de akkerbouw
het hoofdbestanddeel is. Daarom is de
behoefte aan bergruimte groot en de
gevraagde stalruimte klein. De tasruimten
zijn gescheiden door de dwarsdeelen,
maar een afzonderlijk element voor de
stallen ontbreekt. Ze liggen langs den
langen gevel, als een enkelzijdige groep
stal, geheëi naar Saksisch model, doch'
met een verhoogde voergoot. De oudste
voorbeelden hebben nog lage zijwanden
met een steile rieten kap. De wolf seinden
ook hier waarschijnlijk om constructieve
redenen ontstaan, hellen flauw en een
beetje slapjes. De groote mendeuren
in de gevels steken een flink eind in de
kap, om hoog opgetaste oogstwagens
binnen te laten. Hierbij is niet als in het
hallehuis of de friesche hoe.ve de deur
eenvoudig zooveel teruggezet als noodig
bleek, maar om ruimte te winnen is
de dakvoet plaatselijk wat opgelicht.
Daardoor' ontstaan groote dakkapellen,
die er wel behoorlijk uitzien, maar de
nobele rust van het groote dak gaat
verloren. Er zijn niet veel meer van
zulke boerderijen te.vinden, want al vroeg
is men begonnen om de zijwanden hoog
op te halen, De nok bleef op hetzelfde
niveau, waardoor de kaphelLing flauw
wordt. Deze groote hoogten, bij breed
ten van tien tot vijftien meter, maakt
den indruk van die Zeeuwsche schuren
formidabel. Door de •houtconstructie van
de wanden wojd't de groote lengte nog
gepronoceerd want de horizontale plan
ken worden gepotdekseld (met een
kleine overlap over elkaar gespijkerd),
waardoor elke plank een sprekend relief
krijgt.
Het woonhuis aanvankelijk op Bra-
bantsche wijze onder dezelfde kap ge
bouwd, wordt uit steèn opgetrokken.
Enkele kleine boerderijtjes hebben 'dit
type nog, maar op de grootere bedrij
ven wordt het al spoedig een geheel
zelfstandig onderdeel. Het materiaalver-
schil en de schaalverandering van huvs
en schuur, plaatsen den boerentiimimer-
man voor een probleem, dat moeilijk op
te lossen ds. Den schoonen vorm van
den Frieschen halsgevel heeft hij nooit
toegepast, maar radicaal hakte hij den
knoop door en bouwde het woonhuis
los op het erf. Dikwijls vinden wij on
gemeen fraaie voorbeelden van deze
huizen.
Vooral de beplantingen, tezamen
met een paar losse bijgebouwen geven
de Zeeuwsche boerderijen zulke interes
sante ruimtewerkingen. Dat is trouwens
altijd een sterke zijde van d!e Zeeuwsche
architecten geweest. Kijk maar eens naar
Zierikzee en Goes. Geweldig ruimtelijk
zijn ze gedacht, met hun nauwe, flauw
gebogen straatjes én ruimte pleinen. Het
heele Zeeuwsche land ds er vol van
Natuurlijk vinden wij dit besef ook
terug bijde boerderijen. Een hobbelig
weggetje sukkelt soms steeds dieper het
land in, rhythmisch begeleid door d'e
wijd uit elkaar staande knotwilgen langs
den slootkant. Bij het voorerf wordt
de reeks" onderbroken dioor een eenvou
dig houten hekje, dat fleurig wit en
groen geverfd ds,. Het geeft toegang tot
het bloementuintje, voor het huis, waar
ook de voordeur van de woning uitkomt.
Er naast ds een moestuin, afgesloten door
een breede rij bessenstruiken. Aan de
wegzijde zijn een paar vruchtboomen,
meer symbool van den onmisbaren boom
gaard, dan werkelijkheid, maar de wil
is in ieder geval aanwezig geweest. Het
bleekveldje naast het huis wordt een
zelfstandige ruimte, door de welover
wogen, goed begrepen plaats van het
waschhokje.
M M M
Waarachtige groei is aanhoudende ver
nieuwing.
Feuilleton
Roman van Christel Broehl-Delhaes
45 Nadruk verboden
Van dezen dag af heeft Gitta het ge
wonnen, althans zoolang jhet initiatief
van haar blijft uitgaan. Wanneer zij een
maal bij elkaar zijn, is er geen sprake
van eenige onverschilligheid ofafkeer
in zijn gedragingen jegens haar, maar
zij beleeft toch niet, dat hij haar uit
zichzelf opzoekt. Wanneer ze hem niet
opbelt, of er niet zelf voor zorgt hem
hier of daar te ontmoeten, laat hij niets
van zich hooren. Deze zonderlinge te
genstrijdigheid in zijn houding laat haar
geen rust. Het jkomt niet bij haar op,
dat slechts het ontbreken van diepere
gevoelens in hun wederzijdsche verhou
ding van een en ander oorzaak kan zijn.
De schier verbijsterende oppervlakkigheid
en geesteloosheid achter haar verblin
dend uiterlijk, vermogen haar niet het
besef bij te brengen, dat deze man ten
slotte slechts met geheel andere mid
delen te vangen is.
Niettemin krijgt ze nu een beperkte
macht over hem en wanneer zij op ze
keren dag, wanneer hij haar vader om
ambtelijke redenen in diens villa een
Ophaaldienst voor oude materialen
en afvalstoffen
Zooals bekend mag worden veronder
steld, is er op 10 October 1940 door
den Secretaris-Generaal van het Depar
tement van Handel, Nijverheid en Scheep
vaart een VERBOD uitgevaardigd om
^oude materialen en afvalstoffen (lom-
'pen, oud papier, glasscherven, oude rub
ber, oude metalen, oude conservenblik
ken, oud ijzer enz.) te VERNIETIGEN,
WÉG TE WERPEN, of zoodanig te be
waren, dat die stoffen niet meer ge
bruikt knunen worden als grondstof voor
de industrie.
Tegelijkertijd is toen bepaald, dat *de
AFLEVERING van deze oude materialen
en afvalstoffen slechts mocht geschieden
aan den ERKENDEN VAKHANDEL.
Het vernietigen enz. en het niet-afleve-
ren aan den erkenden vakhandel kan
bestraft worden met ,een hechtenis van
ten hoogste 6 maanden of een geldboete
van ten hóógste f1000.—
Tot nu toe werd het opkoopen en in
zamelen van die stoffen overgelaten aan
de handelaren, die een vergunning daar
toe hadden verkregen van het Rijksbureau
voor Oude Materialen en Afvalstoffen te
's-Gravenhage.
De meeste particulieren, 'winkeliers en
kleine bedrijven moesten echter consta-
teeren, dat de door hen bewaarde afval
stoffen niet of zeer onregelmatig door
gemelde handelaren werden ingezameld,
zoodat genoemd vernietigingsverbod vrij
wel niet kon worden nageleefd.
Het Rijksbureau voornoemd heeft ge
meend, dat de organisatie van die inza
meling niet langer gehee^l aan het initil-
atief van die handelaren kon worden
overgelaten, zoodat het Rijksbureau de
organisatie daarvan na overleg met
die handelaren ter hand heeft geno
men.
In overleg met de desbetreffende auto
riteiten der gemeenten, waar die orga
nisatie door het Rijksbureau geschiedde,
zijn OPHAALDIENSTEN voor oude ma
terialen en afvalstoffen ingesteld, waar
bij deze gemeenten zijn verdeeld in een
aantal wijken, waarin in de toekomlst
door' (eien KLEINHANDELAAR in oude
materialen en afvalstoffen de door de
ingezetenen van die wijk bewaarde oude
materialen en afvalstoffen geregeld zul
len worden opgehaald.
Voor iedere wijk in een dergelijke
gemeente is door het Rijksbureau voor
noemd een kleinhandelaar aangewezen,
die verplicht is ieder woonhuis, iederen
winkel en ieder bedrijf in zijn wijk te
bezoeken en wel EENS PER WE|EK,
op een bepaalden dag, teneinde daar lom
pen, oud papier enz. in te zamelen of
op te koopen. Aan eenige zoogenaamde
„thuiszittende" kleinhandelaren is voorts
vergunning verleend om oude materialen
en afvalstoffen in hun pakhuis te koopen.
In de gemeente Zierikzee zal deze
wijkophaaldienöt met ingang van 26
Januari 1942 in werking treden.
Op iedere ingezetene, die tot nu toe
geen oude materialen en afvalstoffen be
waarde, wordt hierbij een uitdrukkelijk
beroep gedaan ,om die afvalstoffen te
bewaren en aan den wijkophaler te ver-
koopen of af te geven, teneinde aldus
mede te werken tot het welslagen van
deze ophaaldiensten. Aan de ingezetenen
die tot nu toe reeds geregeld hun lompen
of ,oud papier e.d. afstonden aan hande
laren in die afvalstoffen of aan instel
lingen, die zich met de inzameling daar
van bezig hielden, wordt verzocht deze
afvalstoffen voortaan aan den daartoe
aangewezen kleinhandelaar af te leve
ren, ook al zal dit in sommige gevallen
een ander zijn dan degene aan wien zij
gewend waren af te leveren.
De .Nederlandsche industrie is drin
gend om grondstoffen verlegen en een
belangrijk gedeelte van deze grondstoffen
kan het publiek aan de industrie ver
schaffen door tijdige afgifte of verkoop
van de door hen bewaarde lompen, oud-
papier e.d. aan den kleinhandelaar in
hun wijk. Tevens wordt daardoor die
kleinhandelaar aan een redelijke brood
winning geholpen, omdat de geheele op-
bezoek brengt, in een opwellinigi van,
uit gekrenkte ijdelheid voortkomende
wanhoop om zijn hals valt, verlooft zij
zich onder den verbaasden blik van haar
juist binnen komenden vader met Erich
Kyber. Hij heeft geen enkel motief om
dezen o\%rrompelenden aanval af te
slaan, want tenslotte weet thans vrijwel
de geheele stad, dat hij reeds sinds lang
j met de dochter van den burgemeester
in het geheim liefdesbetrekkingen onder
houdt.
Het eenige, wat hem overblijft, is aan
zijn moeder en mevrouw Gahl te ver
zoeken .voorloopig niets van dit nieuwtje
aan Johanne te schrijven. Bij haar terug
keer zal hij zijn beste en waarachtigste
vriendin wel persoonlijk van zijn ver
loving op de hoogte stellen. Hoewel
mevrouw Kyber van verrukking nauwe
lijks vermag te zwijgen, aarzelt ze toch
geen oogenblik dezen wensch van haar
zoon te vervullen.
Johanne schrijft, dat ze zich zeer ver
moeid voelt. Het eeuwige heen- en weer
reizen, alsmede de voortdurende inspan
ning van lichaam en geest doen haar
naar wat rust verlangen. Ze is van plan
een paar dagen naar huis te komen en
dan voor eenigen tijd naar h$t Zuiden
fe gaan.
Ze heeft woord gehouden. Ze is maan
denlang weggebleven. Als ze terug komt,
zijn zelfs de straten der stad mat een
brengst der door hem opgehaalde oude
materialen en afvalstoffen voor hem be
stemd is.
De wijkvergunninghouder is kenbaar
aan een hem uitgereikt ovaal plaatje
met het opschrift „ophaaldienst-Rijks
bureau voor Oude Materialen en Afval
stoffen".
VERSGHILLENDE BERICHTEN
Hartverlamming tengevolge van de koucfe
Te Bussum kwam een 69-jarige wiel
rijder te vallen en bleef dood liggen.,
Een ontboden geneesheer constateerde
hartverlamming, vermoedelijk van de
koude.
Eenige uren later ireed een 56-jarige
wielrijder met zijn fiets op den Bussem
mer grintweg. Ook hij kwam te vallen
en bleef eveneens dood liggen. Ook deze
man bleek aan hartverlamming tenge
volge van de vorst te zijn overleden.
Boorde ij afgebrand
Zaterdagmiddag ontstond brand in de
boerderij van den.' heer J. Poot te M i ri
de n me e r. Tengevolge van den wind
greep het vuur zeer snel om zich heen;
en tastte al spoedig het geheele gebouw
aan. Enkelè'"Handbouwmachines, een trac
tor, circa 150 hectoliter gedorsehte tarwe,
een hoeveelheid stroo en een groote partij
onbewerkt vlas werden een prooi der
vlammen. Slechts een gedeelte van het
huisraad kon worden gered. De brand
spuit van Wierinigermeer kon -weinig an
ders doen d'an nablusschen. Alles was
matig verzekerd.
Vermoedelijk moet de oorzaak worden
gezocht in een poging om de waterleiding
te ontdooien.
Brlfscha bommtn
Donderdagavond en -nacht zijn talrijke
Engelsche vliegtuigen naar Nederlandsch
gebied gevlogen. Een vrij groot aantail
brisant- en brandbommen werd lukraak,
meestal van groote hoogte en in hoofd
zaak op open terrein, neergeworpen,
maar ook op woonwijken. In een plaats
in Noord-Holland werden eenige woom
huizen volkomen vernield, verscheidene
andere werden zwaar beschadigd. Van
de bewoners dezer huizen vonden zes
den dood, twee werden zwaar, zeven lid.it
gewond. In een stad in het Zuijten des
lands ontstond ten gevolge van het neer
werpen van bommen op woonwijken deels
zware, deels lichte schade aan gebou
wen. Een persoon kreeg daarbij zware
verwondingen. (ANP)
A'baicUrs ond«r «en locomotief geraakt
Drie arbeiders uit Beugen, die met
hun fietsen op de spoorbrug over de
Maas reden, zijn door een locomotief
aangereden.' De arbeiders reden tusschen
de rails en hebben, vermoedelijk doordat
zij oorkleppen droegen, de naderende lo
comotief niet hooren aankomen. Toen de
machinist, die een fiets hoorde kraken,
de locomotief deed stoppen, was het
ongeluk reeds gebeurd. Hierbij is J. uit
Beugen gedood. Een andere arbeider is
zwaar gewond JTbr auto naar het zie-
kenhuis te Nijmegen vervoerd. De derde
kon, na verbonden te zijn, huiswaarts
■keeren.
Vaatjos vol zilvergeld
Het was de politie onlangs ter oore
gekomen, dat een winkelier aan den
Overtoom te Amsterdam vrijwel al
het zilvergeld, dat hij ontving, aan de
circulatie onttrok.
Daarop werd een onderzoek in zijn
zaak ingesteld. Aanvankelijk liet hij
slechts een bakje met klein geld zien
en beweerde, dat dit alles was, wat hij
in huis had. De rechercheurs lieten zich
echter niet van de wijs brengen en on
derzochten den winkel, waarbij al spoedig
een paar ha ring vaatjes voor den dag
kwamen, die geheel met kwartjes en
dubbeljes waren gevuld, tezamen meer
dan f 10.000 uitmakende.
Ook een groot bedrag aan zilveren
rijksdaalders en guldens kwam te voor
sneeuwlaag bedekt, zóó ver iin de winter
gevorderd.
Gitta dringt er bij Erich op aan zijn
skischoenen in orde te laten maken. Elk
oogenblik belt zij hem op uit hetres
taurant op de ijsbaan, waar zij haar tij'd
zoek brengt, wanneer hij geen gelegen
heid heeft een ski-tocht met haar te
maken. Zij laat hem niet tot rust, niet
tot bezinning komen. Haar eigen onrust
en de nerveuze onevenwichtigheid, welke
eigenlijk haar geheele karakter kenmerkt,
zijn den laatsten tijd nog toegenomen;
zij heeft het gevoel voortdurend tegen
iets te moeten strijden, maar ze weet
niet waartegen. De .naam van Johanna
Gahl werd tusschen haar en haar ver
loofde niet meer genoemd,maar juist
daarin lag eigenlijk iets angstwekkends.
Zou dan deze, in het duister blijvende
vrouw de geheime draden, die naar
Erichs' hart leidden, in haar veilige, van
strijd afkeerige handen houden?
Gitta Menschlin raasde in gedachten
tegen deze andere, die haar nooit iets
had gedaan, haar nooit iets had ontno
men en die ook nu nog niet tegen haar
optrad. Zij speurde de sterkere in het
laatste restje van haar zelfbeheerschlng
viel ten offer aan de onhoudbaarheid
van haar bedenkingen.
Johanne kwam 'diep in den nacht te
rug. De eenig overgebleven taxi, welker
bestuurder over voldoende optimisme
bleek te beschikken om dezen laatsten
schijn, De man is wegens belemmering
van het maatschappelijk verkeer gear
resteerd en al het zilvergeld is in be
slag genomen. £)it is later vanzelfspre
kend tegen betaling onder een aantal
instellingen en winkelzaken gedistribu
eerd om zoodoende weer in omloop te
kunnen worden gebracht.
Hotelbrand
Vrijdagavond heeft in het hotel ,,Ger-
mania" te V e n 1 o een hevige brand ge
woed, waarbij twee kinderen van den
gerant het leven hebben verloren, n.l.
een jongetje van 5 en een meisje van
4 jaar.
In het cafélokaal bevonden zich ook
enkele Duitsche militairen. Een onder
officier spoedde zich langs een anderen
weg naar boven, gevolgd door enkele
burgers. De Duitsche militair baaende
zich, met een gasmasker op, een Weg
door de vlammen en den verstikkenden
rook en wist tot de slaapkamer van de
kinderen door te dringen. Inmiddels wa
ren de anderen in de dakgoot gekleu
terd en de onderofficier wist de kinde
ren uit hun bedje te halen en aan twee
helpers in de dakgoot over te géven.
De kinderen waren reeds bewusteloos
door den rook. Zij zijn naar het zieken
huis vervoerd en idaar tegen midder
nacht, zónder tot bewustzijn te zijn ge
komen, overleden.
De bovenverdiepingen van het hotel
zijn totaaluitgebrand. De schade, die
zeer groot is, wordt door verzekering
gedekt. De brand is ontstaan door on
voorzichtigheid met vuur in een van de
personeelsvertrekken. Met groote waar
schijnlijkheid kan worden vastgesteld.dat
een kleerkast het eerst vlam heeft gevat.
Naar S.P.T. uit Lpnden meldt, is daar
medegedeeld, dat president Roosevelt en
minister-president Churchill hebben be-
,'sloten tot de oprichting van een „oor
logsraad in de Pacific". Behalve
de Vereenigde Staten en Groot-Brittannië
zouden hierin pok de Sowjetunie, China
en Nederlandsch-Indië worden vertegen
woordigd,
Het Japansche hoofdkwartier meldt,
dat Japansche duikbooten, die in de Ne-
derlandsch-Indische wateren opereeren, pp
15 Januari vier vijandelijke schepen met
een gezamenlijken inhoud van 37.000 ton
tot zinken hebben gebracht, in dezelfde
wateren hebben Japansche oorlogssche
pen drie vijandelijke koopvaardijschepen
met -éen gezamenlijken inhoud van 4000
ton opgebracht.
Uit de Nieuwsbode
van vóór vijftig Jaar
Van 19—25 Januari 1892. Te Zie
rikzee overleed op 15 Januari de heer
J. C. Boeije, ontvanger der registratie
aldaar.
Het nieuwe post- en telegraafkan
toor te B r u i n i s s e zal 1 Februari in
gebruik worden genomen.
Tot directeur van het post- en te
legraafkantoor te Bruinisse werd be
noemd de heer F. Buwalda.
Ds. P. F. v. d. Berg hooplt 6 Maart
zijn intrede te doen in de Ned. Herv.
kerk te Zierikzee.
Aangenomen het beroep naar Je
Ned. Herv. gem. te BruLnisse, ds. P. Bokma
te Hien en Dodewaard.
RECHTZAKEN
D* dood van P-t®r Ton
Voor het Vredesge rechtshof te 's-Gra
venhage heeft terecht gestaan de agent
van politie. S. J. Bijleveld, verdacht van
doodslag op den 28-jarigen W.A.-man
Peter Ton aldaar. Deze vond den idool g
tijdens een incident op den hoek van 1
de Javastraat en dé Balistraat op, 7 Sep-
tember 1940.
31 getuigen warén door het O.M. en
zes door den verdediger gedagvaard.
Primair was den verdachte ten laste
gelegd, dat hij met het oogmerk Éeter
Ton van het leven te berooven, althans
hem zwaar lichamelijk letsel toe te bren
gen, den dienstrevolver op diens hoofd
heeft afgevuurd, tengevolge waarvan Pe
ter Ton is overleden, subsidiair, dat hij
in een volksmenigte hoogst roekeloos
een revolverschot heeft afgevuurd, waar
door Peter Ton doodelijk werd getrof
fen en aan de verwondingen is over
leden.
Na het verhoor der getuigen nam de
fungeerend procureur-generaal zijn re
quisitoir. Spr. concludeerde tot bewezen
verklaring van dood door schuld, doch
met ontslag van rechtsvervolging. Het
vredesgerechtshof zal Donderdag 29 Ja
nuari a.s. uitspraak doen,
Luistoran naar verboden zender
In de zitting van het Duitsche land-
gerecht van 13 Januari 1942 is een be-
klaagde wegens het verbreiden van be
richten van een verboden zender tot
een tuchthuisstraf van twee jaar veroor
deeld. Hij had berichten van een ver
boden zender verder verteld aan een
beperkt aantal personen.
MIJNHEER PIMPELMANS HEEFT ALWEER PECH
door Q. Th. Rotman (Nadruk verboden)
83. Meneer Pimpelmans wilde stop'pën,
daar hij iets verdachts achter zich be
merkte. maar opeens voelde hij iets
warms en kleverigs langs zijn kale sche
del schuren; de stier kreeg blijkbaar trek
in dat mooie, glimmende tooverballetje
daar vlak voor hem en begon er aan
te likken. Vol schrik gaf meneer Pim-
pèlmans vol gas.
84. ,,Als ik maar flink doorrijd, zal
hij .me misschien niets doen!" dacht hij
en dus reed hij met een pijlsnelle vaart
voort, met de bedoeling, den stier met
een maar naar de stad op de veemarkt
te brengen; daar moest hij toch naar
toe en misschien maakte hij alles dan
weer goed bij Knol, die een goeie klant
van hem was.
gewoonlijk zeer slecht bezetten trein af
te wachten, bracht haar naaT de plaats
van1 bestemming- De chauffeur, het eenig
menschelijk wezen, dat bij haar t$rug-_
keer tegen haar sprak,, maakte nog een
goeden dag, want hij ontving een zeer
ruime fooi.
Johanne had haar aankomst opzette
lijk niet nauwkeurig meegedeeld, omdat 1
zij niet wenschtete worden afgehaald.
Zij wilde vermijden, dat' Erich, hetzij
geheel ontbrak, dan wel met de reserve
van een vreemde aan haar ontvangst
zou deelnemen. Teneinde haar moeder
niet in haar nachtrust te storen, nam1
ze haiar .intrek in een hotel. Den volgen
den morgen nadat zij dien halven
nacht wakker had gelegen, waarbij haar
tenslotte van eenzaamheid en verlaten
heid de tranen over de wangen liepen
nam zij wederom een auto, omdat zij
vreesde op straat te zullen warden aan-
gehouden door meer en minder goede i
kennissen met verheffende informaties
als deze: Wat zeg je daar wel van?-
Een gladde kerel, wat? Kyber en die
dochter van MenschlinDie weet wel,
hoe je er komen moet. Die is nog niet
zoo domEn dat zou wel het laat
ste zijn, dat ze op dit oogenblik zou
kunnen .verdragen. Zoo nam ze dan
alleen maar een arm vol bloemen mee.
Voor moedertje, voor Hermine en ook
voor mevrouwKyber. Het mocht nu een
maal in geen>enkel opzicht anders wor
den. Waarom zou ze tegenover mevrouw
Kyber nu plotseling minder attent zijn?
De auito reed voorzichtig over de glin
sterende sneeuw. Toen de chauffeur
stopte, opende de oudé vrouw reeds de
deur. I-fet gebeurde immers maar zelden,
dat voor het kléine huis in de stille
straat auto's voorreden. Ze sloeg haar
handen in elkaar van blijdschap.
Blijf binnen, moeder, riep Jo, terwijl
ze den chauffeur betaalde. het is te
koud voor je! In werkelijkheidwilde ze
ongezien in de schemering van het por
taal haar armen om den hals van haar
moeder slaan omdat zij er niet zeker
van was, dat ze haar tranen zou kunnen
bedwingen.
Eindelijk was de huisdeur achter haar
gesloten en het volgende oogenblik lag
zij in dé vertrouwde armen van haar
moeder. En het kwam, zooals ze ver
wacht had: ze snikte, dat haar schou
ders ervan schokten.
Huil je? vroeg mevrouw Gahl ver
schrikt, maar zij probeerde tevergeefs'
haar dochter van zich af te duwen om
haar iin hét gezicjit te zien.
Johanne vlijde haar wang tegen die
van haar moeder en fluiserde: - Van
blijdschap... dat kan je "toch wel be
grijpen, moedertje. Je bent toch zelf ook
zoo...
(Wordt vervolgd)