WIE
WAS ZIJ TOCH?
HET NIEUWE POSTKANTOOR
TE ZIERIKZEE GEOPEND
Beslaat een oppervlakte van 725 M' en kost totaal pl.m.
1 ton - Herinneringen aan de postale historie vah Zierikzee
Zaterdagvoormiddag had in het post
kantoor, hoek Poststraat—St. Antbonie-
straat, de plechtige officieedie opening
plaats van het mieulwb gebouw van het
PTT-bedrijfBij deze plechtigheid Waren
tegenwoordig de hoofdinspecteur A. P.
F. Duijnstee, de afd. inspecteur, de heer
S. Weisfeit, de heer Loeber, van het te
lefoondistrict, de heer van Lyndon, onder
directeur der Rijksgebouwendienst, ir. J.
de Bruijn, architect bij dezen dienst, dhr.
Barendsen, districtsboutw'kundige te Mid
delburg, de bouwkundig opzichter, dhr.
Bastmeijer. Verder Waren uitgenoodigd
•en aanwezig het College van B. en W|.f
hoofden van registratie en belastingen,
de directeur der RHBS, leden van de
Kamer van Koophandel, industriëelien,
dankdirecties, kantonrechter en griffier,
RTM, ZLM, besturen der middenstands
bonden, Directeur en personeel van het
PTT-bedrijf, Waren, voorzoover de ar
beid zulks toelet, mede tegenWoordig1.
Overdracht van het gebouw
Inspecteur Wmsfeld veiWelkomde de
aanwezigen in het inieuwe gebouw, dat,
naar hij hoopte, beter zal volldoen aan
de eischen van verkeer en personeel.
Spr. verwelkomde speciaal den hoofd
inspecteur Duijnstee, en de andere reeds
genoemde heeren, om daarna het Woord
te verleenen aan den) onder-directeur van
den Rijksgebouwendienst, de heer Vdn
Lijnden. Deze verklaarde gaarne de taak
te vervullen, die hem was opgedragen,
vooral ook, omdat hij prettige herinne
ringen heeft aan Zierikzee, Waar zijn
moeder werd gebaren. Spr. wenschte het
gemeentebestuur geluk met deze aan
winst. de tweede sedert korten tijd (n.l.
de RHBS). De taak van den RGD is,
zoo zei spr„ niet altijd gemakkelijk en
aangenaam. Is er orde geschapen in een
gebouW, dan gaat d© RGD er uit, en
trekken de gebruikers er in. Spr. hoopte
dat de PTT hier lange jaren in het
nieuwe gebouw zal mogen werken. De
eer van het ontwierp' komt toe aan ir.
de Bruijn, in Wiens handen den bouw
werd gelegd en welke rekening moest
houden met aanpassing aan. het vele
mooie oude, Waarvan helaas al veel ver
loren is gegaan. Hij' mocht niet al te
veel moderniseeren, maar zulks toch pok
tot uitdrukking brengen, omdat het hier
een belangrijk overheidsbedrijf gold. De
architect en met hem de heer Bastnueijer.
hebben het ontwerp uitgevoerd, waar
van de resultaten voortreffelijk zijn. Ook
de aannemer heeft goed Werk verricht.
De kosten Worden geraamd op f75000,
Wat in M3. uitgedrukt een matig be
drag is. Daarvoor is verkregen >een doel-
maitg en schoon geboulw. Alle betrok
kenen kunnen tevreden zijn. Spr. droeg
daaropi het gebbufW aan het PTT-bedrijf
over.
Aanvaarding door de P.T.T.
Dan verkreeg de heer Duijnstee het
Woord:
Wanneer ik de ligging van, de suc
cessieve postkantoren van Zierikzee ev«n
naging, toen kw'amejni bij' .mij tw©e dim
den naar voren. De eerste Was, dat de
post in vroegeren tijd nogal eeinjs vatn,
Werkplaats veranderden, waarschijnlijk
.omdat ze niet veel te beduiden had 'en
elk huis (wielt kon dienen voor eeiru k'am-
FEU1LLETON
24
Met mij?.... Ik heb haar in het geheel
niet gezien.
Wat bedoel je? Maar ik heb u gezien!
betuigde Tom met grooten nadruk.
Naar den kant van het laantje, waar de
weg ombuigt naar de Roode Klip.
Ik bon die richting niet uit geweest;
ik ben naar Schorne geweest. Maar heb
je Klok gezien?
Ja! riep Tom. Ik zou zweren, dat
het Klok was. O, hoe kon ik toch ook
zoo dom zijn! Maar er was een rijtuig,
dat zag ik! En u zegt, dat u het
niet was, dien ik gelijk met haar zag?
Dan moet het Guy Luttrell zijn geweest!
Lord Southmoor herinnerde zich ook
niet njeer, hoe of in welke termen hij
Gilbert Haydon vertelde, dat het vermiste
meisje in waarheid zijn dochter was,
Isabel Dashwood en niet de onbekende
Goudklok!
Hij herinnerde zich enkel nog den
stevigen handdruk, waarmee de jonge
man zijn mededeeling had aangehoord
en de vastheid van overtuiging, waar
mee hij van zijn kant vertelde, dat zij
zijn verloofde was.
HOOFDSTUK XVII.
(Besluit)
De vurige paarden draafden lustig
voort en eerst, toen het rijden op de
wat kalmer was geworden,
sprak een vaiv het viertal weer. De graaf
boog zich name?Jjk naar Gilbert Haydon
en vroeg:
Is het zeker, dat wij op het juiste
spoor zijn? Zouden wij dezen weg wel
gegaan zijn?
toor en directeurswoning. We ziem hel
postkantoor van 1766—1870, dus in een
goede eeuiw, 8 maal van zetel veran
deren.
De tweede indruk, die men krijgt is,
dat de Oude Haven hier een belang
rijk stadsdeel is of géwieest is. en heel
wat goede flinke huizen telt of telde.
Want op de Oude Haven alleen zijn 6
verschillende postkantoren geweest, alles
samen een 70_tal jaren. Van 1871—1940
zetelen (we in het oude Hotel „Die Kroon'
aan de Meelstraat hoek KL'okstraat, om,
tenslotte te belanden (wiaar we hoeren,
in de Poststraat.
Hoe men destijds zaken deed op, naar
onzen smaak, nogal krenterige maimer,
is dat de gemeente Wilde ze een
telegraafkantoor krijgen moest begin
nen geboujw' kosteloos in gebruik te ge
ven. Dat deed de gemeente en het te
legraafkantoor (wierd 15 Juli 1860 ge
opend, ook al (wfeer aan de Oude Haven
en (wiel in A 346, een paar huizpm dus
van het toenmalige postkantoor (A 340).
De gemeente en da post
In Januari 1870 Werd het „grand jeu".
De postdirecteur had bericht, dat tel
kens bij' optreden van een mieulwien ti
tularis het kantoor maar een ainider pand
Was overgebracht, waarbij de eigenlijke
dienstlokalen er niet altijd op vooruit
gingen. De gemeente (wilde het ihuispaast
het postkantoor (A 340) en bet post1-)
kantoor zelf aankofopen, het geheel1 in
richten en aan het Rijk verhuren.
De Minister v.ond dit nogal aardig en
Iwilde de kapitalie huursom van f 600 be
talen. De gemeente vond dat te Weinig!.
Zij gaf in overlweging, dat het Rijk
zou koopen >em verblauwen en; dat zij
een subsidie zou geven tot het bedrag
dat het Telegraafkantoor bij verkoop' Zou
opbrengen. De Minister (wilde echter gben
kosten voor rijksrekening imemeim. En de
onderhandelingen Werden afgebroken.
De telegraafdirecteur nam de zaak aan
het einde van 1870 over en hij (Was ge
lukkiger. Hij vestigde de aandacht o,p
het hotel „de Kro,on". dat te koop1 was.
Dit werd door de heeren Van der Made
en Gips aangekocht en ingericht. Het
Rijk huurde het voor f 900. Hiervan kWam
een deel voor gemeenterekeniinig. Dit
deel bestond uit de rente van de ver
koopsom van het oude telegraafkantoor,
dit is f 125 per jaar.
Post en Telegraaf onder één hoofd
Het nieuwe kantoor Werd in Juli 1871
door den Post- en Telegraafdienst be-
trckL" Het Was gehuurd van 1 Ju.j,
187130 Juni 1896. De directies van Post
en van Telegraaf Werden onder één di
recteur gebracht, de heer J. C. Pilfaar..
De huur heeft maar 6 jaar geduurd.
Het Werd 1 Juli 1877 eigendom van het
Rijk, voor f13000. Sinsdien Werd het
kantoor herhaaldelijk verbbuWd'.
De ophanden lijnde a ut om1 a tiseo-
ring van den telefoondienst maak
te in 1936 den aankoop van een perceel
voor de stichting van een centrale (nood
zakelijk. Het oude PTT-géb'ouW was zeer
i oud en vervallen; de inrichting in hooge
mate onbevredigend. Allerlei pogingen
Werden in het werk gesteld, o.a. voior den
aankoop1 van de Sociëteit „Concordia",
het gebouW van de Insulaire Hypotheek-
- Ja. Anders hadden zij „De Berg"
moeten passeeren, om Schorne te berei
ken en dit is dus niet zeer waarschijn
lijk. De weg naar Culverthorpe is bijna
vier mijlen korter.
- Maar het gevaar op den weg..^.
en in dit weer!
Daar zullen ze niet aan denken!
Zijn ze ons al een eind vóór? Of
zou het mogelijk zijn, dat wij ze inhaal
den?
Dat hoop ik! Als wij ze niet dicht
bij Culverthorcpe inhalen, dan zal het
te laat zijn!
Waarom?
Ieder half uur loopen er treinen van
hier, tot middernacht.
Lord Southmoor leunde weer achter
over en geen van allen spraken ze, daar
ze zoozeer ander den indruk waren van
het gevaarlijke van den tocht met het
rijtuig over dit deel van den weg, van
daar dat zij den koetsier ook niet tot
meer spoed durfden aanmanen.
Wij zijn nu bij het hoogste punt.
Denkt u niet, dat het beter zou zijn,
o'u uit te stappen, mylord?
Reeds hield hij het portier open, sprong
uit het riituig, terwijl hij de anderen
voor ging.
Enkele meters vóór hen uit klonk een
angstkreet, geslaakt door een stem, die
hun maar al te zeer bekend was.
De paarden trapten haast bij de over
blijfselen van een ander rijtuig en bij
de koppen van de paarden, die hiervoor
hadden gestaan, waren twee mannen aan
het worstelen: Guy Luttrell en een an
dere.
Een oogenblik keken de neven elkaar
verwoed aan en toen sprong Gilbert
Haydon op den ander toe, daarbij geen
acht slaand op het dreigend gevaar, zoo
vlak bij den afgrond.
Maar de slag, dien de opgeheven arm
had willen geven, zou nooit neerkomen,
want juist kwam er een derde tusschen-
beide, die met een kreet van ontzetting
bank, etc. Het eene Was te duur, het an
dere te ongunstig qua ligging of vorm.
Maar het is nog een Rgd die Waakt en
bicedeeldc dat de Staat tWee pereeelen
in eigendom had. Het eene Was gelegen
hoek St.-Anthonie of Manhuisstraat
Poststraat, het andere kwam uit in de
Poststraat. Een tusschengelegen panid C 75
(plm. 200 M.2) Was te koop. Voeg daarbij
een deel van de speelplaats der R.H.B.S.
i en het perceel C 73 (200 M2), dan ontstaat
- een terrein van 33 x 22 M. of rond 725 M2
Zooals gebruikelijk (wierd aan het Hoofd
bestuur der Posterijen in overleg met
den afdeelingsinspecteur een schets
plan opgemaakt, da door den RGD. Werd
uitgewerkt en op 8 November 1937 werd
ingezonden met eem raming van f67.000
j (inclusief Centralle VerWarrming en Eliectr.
installatie).
i Tot dusver is uitgegeven f 68.000.
Waarop de zaak wel zoo wat zonder ter
rein neerkomt. Met terrein taxeer ik het
geheel op rond f90.000—, zeg met de in
stallatie een ton. Wat de directie be
treft van het kantoor, men heeft mij een
20-tal directeuren opgegeven, waarvan er
zijn, die in aansluiting op hulni verblijf te
Zierikzee, een mooie loopbaan in het be
drijf hebben doorkropen.
Zoo de heer Post UiterWeer, - die later
Inspecteur te LeéuWarden was, F. A. de
Klerck, de latere inspecteur en directeur
te Amsterdam en G. M. de Blo.eme„ die
Hoofdinspecteur der Telegrafie is gewor
den.
Het toegevoegde personeel is in het
midden der 19e eeuWi, 1 dr. 1 klerk en
1 besteller is 3 man. In 1900 Was dat
1 diri, 5 'klerken enj 5 bestellers is 11 man
In het afgeloopen jaar 1939 Iwias dat 9
kantoorambteinaren ep 7 bestellferrs is
16 man, een vermeerdering van 50 pet.
Uitbreiding van den dienst
In 1899 (waren de plostontv!ainigste(n
f 27.000, de geldelijke ontzet f 540.000*.
In 1939 (dus 40 jaar later)Postontvang-
[sten f fl02.0001, dus bijna 4 ke©r Zoogrqot
Een. stijging van rond 400 o/o, 'de gelde
lijke 'pimzet 11.6 millioen, dus 'ruim 21
keer zoo gropt.
De telegraaf en telefoon in 1909:17330
en 8244 is 25574, 25 a 26000 gesprekken
•en telegramhuen brachten het in* 1939 tot
160.895 en 10.863 is 171.758 is rond 172 000
(7 maal zoo .groot).
De kantoorruimte is op dezen groei
berekend. Als het verkeer in de eerst
volgende 40 jaar Iweer evenveel toe
neemt 'als in de afgeloopen 40 jaar, z'al
het kantoor n.l. nog ruimschiooits aap
de behoeften voldoen. Het zal zeker niet
noodig Zijn zooals met het oude kan
toor het geval W'as daaraan 2 mapl
zooveel te verbouwen alk het aanvan
kelijk kostte.
Ik meen deZe kleine bfeschouiwing ie
mogen beëindigen imiet dank te betuigen
en hulde te brengen aap dein RGD, met
name aan den architect, den) heer De
Bruin en zijn opzichter, belast met het
dagelijkisch toezicht en aan de aanne
mers Rietveld en Verdoom voor het uit
stekende fwierk.
Ik spireek de, hoop uit, dat de direc
teur, dhr. Opdien, 'en zij'n ambtenaren in
aangename samenwerking hun taak mo
gen vervullen in het vrije vaderland1, to,t
genoegen van het heele eiland Schlou-
Wen en Duivéland.
De posl In vroeger jaren
Hierna verkreeg de Wnd'. burgemeester
mr. C. J. B. du Croo het Woord:
Toen. het gemeentebestuur van Zierik
zee de uitnoodiging ontving tot blijWpp
ning van de in gebruikneming van het
den arm vasthield. Hij schudde dien van
zich af, misschien niet wetend van wel
ken kant zij van hem stond.
Zij wankelde op de verschrikkelijke
rotspunt en met een wanhoopskreet
stortte zij toen over de Roode Klip.....
Een oogenblik leek het, dat haar vader
haar volgen zou, maar gelukkig werd
hij tegengehouden door den stevigen
greep van Tom Garland.
Haydon had zi& plat op den grond
geworpen en keek over den besneeuw-
den rand naar beneden. IJlings sprong
hij weer op en liep naar de koppen van
de gevallen paarden.
Een mes, Tom! Gauw! Je draagt
immers een mes bij je? Zij ligt op de
tweede richel, een goede twaalf meter
omlaag.... De teugels.... Snijd alle riemen
door, die kunnen mijn gewicht wel dragen
Zijn opgewondenheid deelde zich mee
aan de anderen. In zeer korten tijd
waren de riemen aan elkaar gegespt en
hem onder het lichaam en onder de ar
men vastgemaakt. Er werd geen woord
meer gesproken. De uiteinden werden
stevig om een ruw steenen bank ge
knoopt, die daar stond, en zoo werd hij
voorzichtig neergelaten over de rotspunt.
Tegenover de anderen, die er werk
loos en in ademlooze spanning bij ston
den, leek het een minuut, die een uur
scheen te duren, eer er een kreet ver
nomen werd. Met vereende krachten
heschen ze toen de teugels op, die twee-
menschenlevens droegen. Eindelijk stond
Haydon behouden op den weg, met Klok
bewusteloos tegen zich aangedrukt.
Behoedzaam vlijden zij haar neer en
voor het eerst sloot haar vader haar in
de armen. Zij was niet dood, maar in
het licht van de lantaarns zagen ze,
hoezeei die val haar gehavend had. Ze
goten haar enkele druppels brandewijn
tusschen'de lippen, wreven haar handen,
betten haar voorhoofd, met dit gevolg,
dat zij dan ook tenslotte de oogen op
sloeg. Maar ze keek niet naar Haydon;
nieuiwe Postkantoor, heeft ons College
volgaarne daaraan gevolg Willen geven.
Zeer tot zijn spijt is de Burgemeester
door ambtelijke afwezigheid verhinderd,
deze plechtigheid bij te Wonen, zoodat
op mij, als Waarnemend hoofd der Ge
meente de aangename taak rust, inamens
het Stadsbestuur van Zierikzee het Staats
bedrijf der Posterijen, Telegrafie en Te
lefonie geluk te Wenschen met de inge-
bruilcr.eming van dit mooie, iniieuiwe en
praetische geb'oulw.
Niet alleen is dit mieujwe gebouw een
gelukjwensch waard voor het Bestuur der
Posterijen, maar zeer zeker mag Zie
rikzee zich gelukkig prijzen met deze
nieplwe aanwinst, welke uit een. oogpunt
van bouwtrant zeer zeker aanpast bij -
en strekt tot verhooging van deun aan
schijn der Gemeente.
De relatie tusschen de Posterijen en
de Gemeente Zierikzee stamt reeds van
ouden datum en het is merkwaardig uit
de oude archiefstukken (welke de Ge
meente-archivaris zoo Welwillend was
voor deze gelegenheid na te sllaan
in het kort de ontwikkeling van het
Postwezen in Zierikzee na te gaan.
Brieven per beurtschipper
Tot in de twieede helft der 18e eeiiw
Werd het vervoer van brieven, speciaal
naar Holland, verzorgd' do;or beurtschip
pers. In het begin dier eeuiw werd' reeds
een verzoek ontvangen valn den „Post-
(meester tot Bergen pp Zoom en Steen
bergen" om „een piosterijie te mogen op-
negten fwiee maal ter weke van Z'zee
opi Bergen 'en (wieder tweemaal temgge
opi Zierikzee". Dit verzoek Werd bij
Raadsbesluit van 1 Augustus 1717 in han
den van Burgemeester en Tfoesaurieren
gesteld. De zaak schijnt daarna in de
'doofpiot te Zijh gegaan, in elk geval
komt eerst op. 20 September 1737 de
zelfde kiwiestie wieer in de Raad teri
sprake. Op dien datum Wordt „Seker
project Reglement, om een Post-Comp-
toir, tusschen deze Stad en Bergen op
den Zoom op1 te regtem door den Post
meester van Bergen op' den Zoom,, in
handen van Burgemeester eni Thesaurie-
ren gesteld. Weer schijnt de zaak hier
mee voorloopig te Zijn afgedaan. Pas
in 1766 op1 10 April neemt de Raad
een besluit betreffende de instelling van
een „Post-Comiptoir"pp verzoek van den
heer le Jeune, Ontvanger vaini de Ge.
meente Posterije in Holland, iw'ordt hem
toegestaan ^omlmle zoo als in andere
sfeeden deeser Provincie, ook binnen dee.
se Stad te mogen opregten een Post-
Comptoir, Waar dpor regulier tweemaal
des Weeks langs 'de route van Seherpe-
nisse .en Steenbergen alle Brieveln zoude
conmeri Wordep verzonden op en uij't
all!e de Zeeuwsche steeden gelijk ook
uijt Holland en verder".
In 1768 Iwiordt door den Postmeester
getracht om van den „Prinoe vap la
Tour en Taxis" toestemming te krijgen
om de Fransche brieven o,ok in het
pakket van Steenbergen te vervoeren.
Postbedrijf nationaal
Aanvankelijk Wordt een contract vain
3 jaar met 'den Postmeester le Jeune
gesloten, later een nieuW contract voor
14 jaar. Later tracht Zierikzee toe te
treden tot een tusschen dep Postmees
ter le Jeune eenerzijds en de steden
Goes, Tholen, Vlissingen ep Veere an
derzijds bestaand contract.
Twee leden van den Raad worden'
benoemd tot Commissarissen van de PoS-
terij1, om toezicht uit te oefenen.
In 1799 .ontstaat het beginsel vap post-
vrijdom voor officieel© stukken; voortaan
haar blik dwaalde verder en het nauw
gefluisterde woord was niet zijn naam,
maar die van Guy!
Gilbert Haydon keek naar haar vader
en zag, dat die iets zeggen wilde, maar
hij voorkwam hem.
Laten wij hem hier roepen, sir. Laat
zij hem nog mogen zien! Van hem schij
nen haar gedachten vervuld en het kan
nu toch niet meer gevaarlijk zijn!
De graaf antwoordde enkel met een
kreunend geluid. Haydon trad terug naar
Huy Luttrell, die er al die tijd roerloos
bij gestaan had.
Ga onmiddellijk naar haar toe,
maande hij. Zij heeft naar u gevraagd.
Zij is stervende en ze zal dood zijn
eer ze „De Berg" bereikt hebben.
Te zeer ontsteld om te weigeren, gaf
Guy gevolg aan dien oproep en Gaydon
sloot het portier achter hem, nadat hij
eerst nog getuige was geweest van den
glimlach op het gelaat van de stervende,
toen zij Guy gewaar werd. Haar vingers
tastten naar zijn hand.
Lergzaam reed het rijtuig terug, zoo
als het dan ook niet anders betaamde
voor den lijkstoet, die het weldra worden
zou.
Zij droegen haar naar „De Berg", waar
zij twintig jaar het zonnetje was geweest.
De glimlach bleef haar om de lippen spe
len, terwijl ze haar op de sofa vlijden,
waar zij eenige uren nog gezeten had.
dobberende tusschen haar onbegrijpelijke
en toch zoo innige liefde voor Guy Lutt
rell, en haar trouw tegenover den man,
wien zij haar woord had gegeven.
De vader, dien zij nooit had gekend,
knielde naast haar, af en toe een snik
niet kunnend onderdrukken, en Lady Bar
bara schreide de droefste tranen, die zij
ooit geschreid had.
Mr. Garland en zijn vrouw hielden zich
bescheiden op den achtergrond, terwijl
toch ook hun hart getroffen was, haast
of zij een eigen dochter hadden verloren.
Daar stond ook Gilbert Haydon, de
mag geen geld mleer Worden gevorderd
voor brieven of pakketten welke door
den Lande verzonden Wordetn. In het
voorgaande jaar had de Overheid de
postverzorging in eigen hapd genomen
en met ingang vap 1 Januari 1799 het
pos tl we zen „Nationaal verklaard".
Na dien ontving Zierikzee geep blaten
(meer uit de posterij. In 1803 is hiertoe
nog Wel een poging gedaan, doch zon
der succes. Iti 1805 verbiedt het De
partementaal bestuur aan alle gemeenten
besturen zich niet de posterij te be
moeien.
Na laatst genoemd jaar vallen Weinig
feiten meer te vermelden, die van spe
ciaal belang zijn vo,or de verhouding
tusschen posterij' en de gemeente Zie
rikzee.
Vóór 1766 Iwerden de brieven vervoerd
door de verschillende beurtschippers op
Rotterdam, Middelburg, Amsterdam enz.
De postdienst van dhr. le Jeune ging
via Viane, Tholen, Steenbergen, later door
middel van speciale postillons, die geen
andere kenmerkende uitmonstering had
den dan hun pet ep: insigne.
Zien Wij thans de behuizing:
Da eerste postmeester
Het „post-comptoir" Was de particu
liere W'oning van dep Postmeester, die
tot 's avonds zitting hield tot het in
ontvangst nemen der brieven. De eerste
postmeester iwas Hendrikus van Hekke,
Wonende waar thans de Rotterdamsche
Bank gevestigd is.
In 1799, toen de Posterij' een „Staats
bedrijf" Werd, was het postcomptoir ge
vestigd in het huis van den toenma-
ligen Commies der Posterij Cornells Ni-
colaas van de Velde, Oude Haven (thans
door Ir. Ilcken bieWoopd).
Voor de in gebruikstelling in 1871 van
het tegenwoordige post- dn telegraafkan
toor Waren beide diensten gescheiden en
resp1. gevestigd in de panden thans be-
twOond door den heer Nagelgast en de
wed. Mom'maas aan de Oude Haven.
En nu, na een diensttijd van bijkans
zeventig jaren heeft de omvang van het
post-, telegraaf- en telefoonverkeer het
noodzakelijk gemaakt ook een uitbreiding
in de behuizing te brengen. Wij zien
hier thans een gebouw, waarin de mo
derne techniek efficiency en hygène tot
een schoon geheel heeft saamgeweven.
Kortom het is een gebouw, dat af is
en waarin het personeel van de Poste
rijen met opgewektheid zijn drukke en
aan tijd gebonden taak zal vervullen.
En ik wil eindigen met namens het Ge
meentebestuur van Zierikzee de hoop uit
te spreken, dat dit mooie gebouw met
zijn praetische inrichting en indeeling ten
volle aan de daaraan gestelde verwach
tingen moge beantwoorden.
Da post ook tevreden
De directeur, de heer B. Opdien, sprak
als volgt:
Na alles Iw'at er over het gebouw js
gezegd wiordt het mogelijk op prijs ge
steld te vernemen hoe het personeel'
denkt over het nieuWe gebouw. En dan
kan ik mededeelen dat dit oordeel on
verdeeld' gunstig is; 'en in alle opzich
ten. De (doelmatige indeeling, de licht-
verdeeling, de keurige afwerking, kort-
lOtm alles, men heeft er niets dan lof
over. De tegenstelling met het oude is
ook wel zeer groot.
Het ia zeker dat de mgebrinkneming
de arbeidsvreugde zal verhoogen; het
zal, zooals iemand zoo typeerend zei,
'nlust zijn er te Werken. Eni dat is wel'
de meening van allien'.
Ik moge dan ook mede namens
man, wiens vrouw zij zou zijn gewor
den.... stom in zijn smart. En dan ten
slotte de aanleiding van heel die droe
vige ontknooping. Guy Luttrell, die na
enkele minuten het gelaat afwendde en
het huis verliet.
Het haar van Lord Southmoor is bijna
wit, zelfs zijn baard toont grijze strepen
en, terwijl "hij tot nog toe zoo kaars
recht liep, is zijn gestalte nu gebogen.
De heer van Schorne wordt een oude
man; maar hij is niet alleen, want zijn
nichtje is bij hem, zooals ze hem dit
immers beloofd heeft „tot de rechte haar
weghaalt". En die man kwam dan ook;
maar hij haalde haar niet weg, want
het was Gilbert Haydon, de eenige, dien
zij ooit had lief gehad.
Ze zipi gelukkig; hij zoowel als zij;
maar onder het succes, dat zijn pen
hem bezorgt', heeft hij nooit vergeten
het schoone jonge meisje, dat zoo droef
aan haar einde kwam. En Lady Barbara
is gelukkig, want zij weet al wat achter
hem ligt maar ook, dat Gilbert haar
wel zeer lief heeft. Zij zijn niet rijk,
want Gilbert Haydon houdt nog steeds
vast aan dien naam den eenigen,
waarop hij recht heeft, ofschoon hij zich
met zijn vader verzoend heeft.
Toen de oude heer stierf, wensehtt
hij geen verandering te zien aange
bracht in het testament, zoodat het for
tuin verviel aan Guy Luttrell, die het
verkwistte en verspeelde binnen een
paar jaar en ergens in den vreemde
den dood vond.
Op het kleine kerkhof te Yule Ketton
staat een wit marmeren grafmonument,
waar iedere toevallige bezoeker wat lan
ger bij stil staat. Het draagt enkel de
woorden: „Goudklok, 23 jaar oud".
Geen van de dorpelingen weet dat
daaronder rust: Lady Isabel Dashwood,
dochter van Lord Southmoor.
EINDE.
