y érrBm
WIE
WAS ZIJ TOCH?
Gibraltar gebombardeerd
•All een werkende vulkaan»
a. A LINE A
GI8RA LTAR(mr$CH^L
Oi Euriqa
i=5,r^r \"i^^/^CEUTAÉ
sjriïernat-jft' TAfcJGER
=Ge})ieci=
XJrimaar-
Trarafl
De marinebasis van Gibraltar is Vrijdag
naar Stefani meldt, opnieuw door de
Italiaansche luchtmacht aangevallen. De
zware bombardementen, waaraan de En-
gelsche vesting werd blootgesteld, hebben
opnieuw bewezen, dat de Italiaansche
luchtmacht ook bij herhaling in staat is
tot het uitvoeren van lange afstandsvluch-
ten, die zonder weerga zijn en die op elk
gewenscht oogenblik zich kunnen richten
tegen vijandelijke doelen, hetzij in de
Middellandsche Zee of in Afrika, dan
wel in Azië. De eenheden, die in de
vroege uren van den dag dit bombarde
ment uitvoerden, waren talrijker dan vo
rige maal. De Italiaansche machines ver
schenen op groote hoogte boven Gibraltar
en naderden vervolgens in glijvluchten de
gestelde doelen. De schepen, die aan de
kleine kade gemeerd lagen, de verdedi
gingswerken van de marinevesting, de
benzinedepots en de magazijnen langs de
kade werden bestookt met bommen van
groot kaliber, met granaten en met
brandbommen.
Alle doelen werden ten volle geraakt
en in de haven braken talrijke branden
uit. De aanval kwam zoo plotseling, dat
eerst luchtalarm werd gegeven toen de
eerste bommenregen al op de vesting
was neergedaald. Langs den hemel vlam
den de stralen van de zoeklichten, die
met de ontploffende bommen en de licht
spoormunitie het uitspansel boven Gi
braltar in een feilen gloed zetten, als van
een uitbarstenden vulkaan. Het gedreun
der ontploffingen en het gedonder van
het geschut gaven, aldus de beschrijving
van Stefani, een tragische noot aan dit
apocalyptisch schouwspel. Na hun taak
te hebben voltooid en al hun bommen te
hebben neergeworpen, keerden alle ma
chines op hun bases terug.
Van elders wordt gemeld, dat de be
woners van T anger werden gewekt
door het gedreun van de kanonnen en
de ontploffingen van de bommen. Eenige
minuten later duidde het lichtschijnsel
aan den hemel boven Gibraltar aan, dat
er geweldige branden woedden. Zooals
gewoonlijk tijdens een bombardement liep
de vloot de haven van Gibraltar uit om-
naar volle zee te vluchten.
Vluchtelingen, die gisterochtend te
Ceuta zijn aangekomen, vertellen, dat de
luchtaanvallen een paniek verwekten,
zelfs bij de soldaten en dat de enkele
burgers, die in Gibraltar waren gebleven,
door de straten renden. Talrijke soldaten
werden gedood, omvangrijke branden bra
ken uit, vooral in het tuighuis. Schepen
werden getroffen, maar men kent geen
bijzonderheden over de verliezen, die aan
zienlijk moeten zijn.
Dezer dagen zullen alle Poolsche krijgs
gevangenen vrijgelaten worden. Hun aan
tal bedraagt nog ongeveer 250.000 die
voor een groot gedeelte nog in gevan
genkampen waren ondergebracht. Deze
Polen zullen zelf mogen kiezen waar
zij een nieuwen werkkring willen hebben,
in Duitschland of in het gouvernement-
generaal. Uit hun midden 'heeft men in
de afgeloopen tien maanden de geschool
de vakarbeiders uitgezocht, voor wie
reeds speciale arbeidskringen in Duitsch
land en in het gouvernement-generaal
in uitzicht zijn gesteld.
Avenol treedt al als
secretaris van den Volkenbond
De secretaris-generaal van den Vol
kenbond, Avenol, heeft tegen 31 Augus
tus zijn ontslag gevraagd.
De leiding van het secretariaat zal',
naar men verneemt, Worden overgeinio-
Imen door drie hooge ambtenaren van.
den Volkenbond, die daartoe een. com
missie zullen vormen.
In den brief, waarin hij mededeeling
doet van zijln demissie, verklaart Avenol
o.a.
„Daar de Volkenbiondsinstelliingein op
het oogenblik niét kunnein bijeenkomen,
hebben de bevoegdheden van het secre
tariaat in feite opgehouden te bestaan.
Het bestuur door een kleine groep amb
tenaren en het beheer vani die finaneieele
hulpmiddelen van den Volkenbond recht,
vaardigen niet meer de instandhouding
van een politieke opperleidiug die wiet
meer aan de feitelijke verhoudingen be
antwoordt".
(De Franschman Joseph Louis Anne
Avenol vervulide sinds 1933 de functie
van secretaris-generaal vlain dew Volken
bond, nadat hij' te voren vanaf 1923 tot
1932 gedeputeerd seceretaris-generaal lwas
gëweest.
Hij' Werd geboren in 1879, is thans
dus 61 jaar oud' en maakte, na zijn stu
die te Parijs te hebben voltooid, een
specifiek finantieele carrière. 'Van 1916
tot 1923 Iwas hij financieel gedelegeerde
van de Fransche regeering te Lonideln.
Zijn activiteit bij iden Volkenbond da
teert van 1920, toen hij1 benoemd Iwerd'
tot lid van de financieeile commissie van
deze instelling).
FEUILLETON
23
Ja..,. Iets, iwat u een heelen tij'd
niet gezien heeft. Ze knielde naast
hem neer en vroeg zacht: Zal ik het
u dan laten zien?
Wat bedoel je, kindje?
Lady Barbara deed haar hand open
en legde die op Zijln knie, iwaardoor hij
dus het gouden hartje kreeg te zien,
dat hij nu gaulwi naar zich toetrok.
Dat moest je niet genomen heb
ben, Barbara. Waarom heb je het eigen
lijk gedaan? Je had niet in mijln schrijf
tafel moeten komen!
Maar dit is niet dat uit ufw schrijf
tafel, oom Alan. Want dit is ook niet
het gouden hartje, dat u mij heeft la
ten zien! U heeft dit zelve voor meer
dan twintig jaren gezien, toe u het
gaf aan uw vrouw.
Ziji drukte op de veer en het hertje
vloog open. Huiverend en met een. ge
laat, dat nog blieeker zag dan het hare,
boog Lord Southmoor zich voorover en
Jas de 'woorden, die in het hartje wa-
JOSEPH AVENOL
a de bevoegdheden van het secre
tariaat van den Volkenbond hébben
in feite opgehouden te bestaan
Economische blokvorming
in Azië, Amerika en Europa
Zooals Duitschland zich de toekomstige
economische ontwikkeling van Europa
voorstelt als de vorming van een hecht
aaneengesloten blok, waarbinnen de sta
ten, die erin vereenigd zijn, in hun aller
belang economisch zullen samenwerken,
zoo zien wij ook elders dit streven naar
blokvorming. Zoo zal het nieuwe Japan-
sche kabinet, wil het levensvatbaar zijn,
zijn aandacht voor een goed deel moeten
wijden aan het scheppen van de voor
waarden voor de vorming van een eco
nomisch blok in Oost-Azië, terwijl
ook de Vereenigde Staten van Noord-
Amerika als een dergelijk economisch
verband moeten worden beschouwd; dat
zich hier de blokvorming ook op staat
kundig gebied heeft voltrokken doet
hieraan niets af, is veeleer als een uit
vloeisel van de primaire economische
aaneensluiting te beschouwen.
Welke economische politiek binnen het
kader van een dergelijke kongsie moet
worden verwacht, kan voor niemand twij
felachtig zijn, wanneer men ziet naar
wat er in Amerika in dezen is ge
daan en wanneer men nagaat, welke in
dit opzicht de principes der totalitaire
mogendheden zijn. De Vereenigde Staten
ren gegraveerd: „Alan aan IsabéL Troy'w
tot in den dood."
Het gleed uit zijin hand en bllleef aan
het kettinkje haken.
Geleid door een plotselinge ingeving,
sloeg Lady Baibara de armen om zijn
hals en barstte in snikken uit.
O oom, ik ben op „De Berg" ge-
iwieest en daar zag ik, dat zij' het om
den hals droeg. Ik heb bet onmiddellijk
herkend. Ze vertelde mij; dat haar moe
der het haar had omgehangen, toen het
schip ten onder ging en. dat Zij het
sindsdien altijd gedragen heeft. Maar zij
Iwist niet dat het open ging. Dat weet
Zij nu nog niet, dat moet u haar ver
tellen. O, denk toch eens aain: ze heeft
steeds vlak bij u gewoond en heeft;
daar niets van gel wie tenUw eigen doch
ter, het eenige kind van uw vrouw!
HOOFDSTUK XVI.
De sneeuw, die heel den dag a'l' ge
dreigd had, iwas gaan vallen, Zoodra het
avond iwerd'. Om acht uur viel ze dik
en iweldra waren vélden ein wegen over-
dekt idoor een Iwit kleed.
Maar hoe gezellig het daar odk Was
de vrouiwi en die heer des huizes op
„De Berg" stonden onder de portiek
naar buiten te staren, ontsteld êfn. be
zorgd.
Er was iets niet in orde op de hoeve.
bereikten door een consequent doorge
voerde auiarchische politiek, dat zij het
ideaal der zelfvoorziening vrijwel volko
men verwezenlijkten, zoodat zij econo
misch onafhankelijk van iederen anderen
staat zijn geworden, vele andere landen
hebben de laatste jaren meer en meer
dezelfde politiek gevolgd.
Wanneer wij nu nagaan, welke conse
quenties een en ander voor Neder
land met zich meebrengt, dan moeten
wij beginnen met vast te stellen dat ook
voor ons de autarchie geen nieuw be
grip is: gedwongen door wat vele an
dere landen deden, hebben ook wij ons
land door verschillende tolmuren moeten
omringen; bovendien werd bescherming
van de eigen productie door de toene
mende oorlogsdreiging steeds noodzake
lijker. Nietteminhebben velen tot het
allerlaatst het beginsel der ongelimi
teerde vrijhandel gepropageerd. De gang
van zaken in de laatste maanden heeft
dezulken echter volkomen in het ongelijk
gesteldwanneer b.v. onze graan-
verbouw niet door het heffen van
invoerrechten op buitenlandsche granen
in stand was gehouden, zou het er thans
met de voedselvoorziening van ons volk
somber hebben uitgezien. Duidelijk is nu
gebleken dat de instandhouding van de
primaire bedrijvBBs -e-- waartoe land- eii
tuinbouw, mijnbouw, veeteelt en vissche-
rij moeten worden gerekend ook in
derdaad van primair belang is. Alleen
al op grond van het bovenstaande zou
het* niet te verantwoorden zijn geweest
om de belangen van deze bedrijven
en dan denken wij speciaal aan den
landbouw achter te stellen bij die
van een betrekkelijk kleine groep om
vrijhandel roepende handelaren, afgezien
nog van de werkloosheidsramp, die het
gevolg zou zijn van het op non-activi
teit stellen van alleen al het agrarische
bevolkingsdeel, waartoe direct en indi
reet meer dan vijftig procent van het
Nederlandsche volk moet worden gere
kend.
Daar het in Europa te vormen blok
niet één staat, doch een groep van naties
zal omvatten, zal ook het beginsel dei
autarchie op ruimer basis moeten warden
gesteld. De zelfvoorziening zal door een
dergelijke samenwerking, in dit staten
blok een grootere mate van volkomen
heid kunnen bereiken dan voorheen, ter
wijl er binnen dit stelsel een gezond en
vrij handelsverkeer zal kunnen: zijn. Ook
behoeft het opbouwen en consolideeren
van zulke economische eenheden het han
delsverkeer tussehen landen, die tot ver
schillende groepen behooren, niet lam
te leggen. De voorwaarden voor handel
blijven door verschil in soort en kwali
teit der artikelen toch wel bestaan, ter
wijl, wanneer ieder blok een groote mate
van economische zelfstandigheid heeft,
de landen meermals gelijkwaardige par
tijen in het handelsverkeer tegenover
elkaar komen te staan, waardoor er ten
dezen een steeds grootere mate van vrij
heid zal kunnen worden toegestaan.
Nederland zal in het Europeesche blok
ook zijn nationale productiemo-
g e 1 ij k h e d e n ten volle moeten ont
plooien en waar ons werelddeel tot dus
ver nog niet in zijn eigen graanbehoefte
heeft kunnen, voorzien, zullen onze ko
renakkers waarbij wij ook denken
aan die in de toekomstige Zuiderzee-
provincie en die op andere nieuw te
winnen cultuurgronden zeer zeker van
groote beteekenis worden. In welke mate
dit het geval zal zijn en of in de toe
komst misschien een verschuiving van 't
belangrijke graan naar andere producten
gewenscht zal blijken, zal er voor een
groot deel van afhangen, hoe de econo
mische betrekkingen met Rusland, Euro
pa's grootste graanleverancier, zich zul
len ontwikkelen.
Voedt Uw huid 's nachts met Purol
want zij wordt er zoo zaoht en mooi, zuiver en gezond door. Doe
dit 1 of 2 x per week. Ook vetwormpjes, vlekjes, pukkels en uit
slag verdwijnen er door. Tnbe 45, Doos 60—30 ot.
QUESSANT OF HElSANT
Het thans door de Duitsche troepen
bezette eilandje Quessant of Heisant,
vo,or de kust van Bretagne, vormt de
Westelijkste punt van Frankrijk. Ques
sant aan deze en Lainds Eind aiam gene
zijde geven de Westelijke grens van het
Kanaal aaln. Het eilandje op zichzelf
is slechts 16 vierkante K.M. groot en
wordt door ongeveer 3000 menschen be
woond, die in hum levensonderhoud voor
zien door vischvangst. Een ainder be
staan zou overigens niet mogelijk zijn
op dit stukje Woesten rotsbodem midden
in den Oceaan, dat veertig meter boven
het oppervlak van de zee uitsteekt. De
twee machtige vuurtorens roepen den
zeeman reeds van verre het welkom toe.
De kust is bijna ontoegankelijk voor de
scheepvaart, miet uitzondering van één
kleine haven. Wélke ligplaats b'iedt voor
schepen van gemiddelde grootte.
In de geschiedenis van de zee-oorloi-
gen heeft Quessant in de achttieinde ieeuiw
twee maal een,rol! gespeeld in dien strijd
ter zee tussehen Franschen ©n Engel-
sehen. Den 27en Juni 1779 liet de Fran
sche Admiraal Orvilliers een Engelsche
vloot onder Admiraal Keppel tot dicht
onder het eiland' maderein, iw'aar de Fra|n-
sch •-» zeer voorc'eelige stellingen had
den ingenomen'. Hij: bracht daarop den
Engolsehem een zoo gevoelige inlederlaag
toe, dat het hun slechts met de groot
ste moeite gelukte, een dieted van hun
vlóiot van den ondergaing te redden.
Den len Juni 1794 gelukte het den
Eingelschen admiraal' Lord1 Hei we deze
nederlaag uit te (Wisschen. Met een Bn-
gelsch smaldeel uitgezeild, zette hij'koers
naar Quessant, iwtaair Wijl de Fransche
oorlogsbodems jwist te verrassen en hun
op zijin beurt een zjware nederlaag toe
te bbengen.
Coöp. Veiling Zierikzee
Veiling 26 Jali 1940
Druiven 65, tomaten 8-12, kruisbessen
10-11witte bessen 9-10, roode bessen 9-11,
morellen 20-23, etokenijboonon 7-14, prin-
oesseboonen 7-8, postelein 7 ot per kg,
bloemkool i 11-18, sla f 1,50, andijvie
f 0,75-1,70 per 100 stuks.
Een paar maal was Mir. Garland tot
aan het hek .ge,treden 'en Iwas dam te
ruggekeerd met ©en dikke laag donzige
sneeuw op hoofd en schouders.
Hiji (was nu bezig de witte vlokken
af te schudden, terwijl hij vroeg:
Wanneer zei je ook Iweer, dat je
haar voor het laatst gezien hebt, vroulw?
Zooiwat om leen uur of zes, even
inadat Lady, Barbara |wieg was. Ik was
boven gejwteest en toen ik maar bellieden
ging, ontmoette ik haar biji haar kamer.
Ik zei er iets van, dat Mr. Haydon lang
Wegbleef, maar Ziji gaf geen antwoord1,
sloeg enkel de armen om mijn hals én
fuiste mij', liepi haar Jtamer Iw'eer binnen
en schoof den grendel op haar deur.
Ik vond het vreemd van Klok, Want
het Was niets voor haar, om op die ma
nier te kussen. Ik riep haar ook toe
of haar iets scheelde; of zijl missdhien
ziek Iwas of hoofdpijn had en ziji riep'
terug dat zij: heel gauW beneden zou
komen. En ik dacht niet meer over haar,
tot Mr. Haydon nu een half uur ge
leden thuis kWam en zij! weg was,...
Maar Iw'aar kan Ziji dain toch heen
gegaan Zijn? vroeg Mr. Garland, ander
maal in de duisternis turend. Wat zou
ze buiten hebben te doen?
Dat mag de Hemel Weten! Maar
daar kan ze flink kou mee vatten! Hoor
je nog niets, vader?
Zijn Mr. Haydojn en Tom samen
BEPALINGEN?BETREFFENDE HETü
HOUDEN VAN VERGADERINGEN
Het is wellicht goed nog eens de aan
dacht te vestigen op de thans bestaande
bepalingen betreffende het houden van
vergaderingen.
Voor vergaderingen in de open lucht
(ook voor optochten is dit zoo), is altijd
vergunning noodig. Deze vergunning
moet dus vóór elke vergadering worden
aangevraagd en wel zoo tijdig, dat er
ruimte is voor onderzoek en beslissing.
Zoolang de vergunning niet is verkre
gen, kan de vergadering niet doorgaan.
De aanvrage moet voor Zeeland wor
den gericht tot den Procureur-Generaal,
fungeerend directeur van politie te 's-Gra-
venhage.
Vergaderingen in een besloten ruimte
kunnen slechts belegd worden door het
bestuur eener vereeniging, het bestuur
eener afdeeling, het bestuur eener stich
ting. Voor deze vergaderingen is geen
vergunning noodig. Wel moet men ech
ter van het voornemen van zulk een
vergadering kennis geven aan den hier-
voren genoemden Procureur-Generaal. De
ze heeft na te gaan of het houden van
zulk een vergadering hem met het oog op
de handhaving van orde en rust onge-
wenscht voorkomt. Daarom moet minstens
zeven dagen vóór den datum der ver
gadering kennis worden gegeven van het
voornemen om deze te houden. Hoort
men niets, dan kan de vergadering door
gaan.
Voor wat vergaderingen in een beslo
ten ruimte, die een politiek karakter dra
gen, betreft, geldt hetzelfde.
Eveneens is bepaald, dat vergaderin
gen, uitgaande van staatkundige vereeni-
gingen of van haar afdeelingen, en ver
gaderingen, die niet uitgaan van een po-
litieken kring, doch die wel politieke
onderwerpen zullen behandelen, in den
regel zoo moeten zijn samengesteld, dat
alle deelnemers persoonlijk schriftelijk
zijn uitgenoodigd.
•er opi uitgegaan? vroeg Mr. Garland.
Neen, Mr. Haydon is naar het Huis
en Torn naar het dorp gegaan. Maar
laten wij binnengaan; ik ben half
bevroren en met al ons uitkijken krij-
j gen Iwe haar toch' niet eerder terug!
1 Nauwelijks waren de oude lui binnen
of er Iwerd luide op de deur geklopt.»
j Tom deed open ien stond versteld... Daar
1 traden de beide gedaanten binnen van
1 Lord Southmoor ien Lady Barbara, toch
1 nog goed kenbaar hoezeer ook over-
sneeuWd door dat kleine eindje vain het
hek naar de deur.
i Ze zagen er bleiden bleek en oinitdaan
uit. Lord Southmoor Iw'as zelfs zóó op
gewonden, dat het hem niet eeins trof,
hoe ontsteld de l'uidjes op „De Berg"
j keken. Onverwijld vertelde hij hun de
geschiedenis van het hartje, in zoo Wei
nig mogelijk lw!o,orden. Het was het sou-
veniertjie, dat hij' aan Zijln joinge vrouw
had gegeven, aan zijn jonlge vrouW, van
Wie ze misschien niet eens hadden; ge
hoord, die dit Wist hij' zeker was
vergaan bij' een schipbreuk. Het droeg
dan ook haar naam en de zijne. Hij
zou hen het pen dant er vain la tem zien.
Dit hield hiji hen voor m'et trillende han
den en terfwlijl zijin oog vochtig was
van ontroering.
En het meisje, Iw'ier leven rij! hadden
j gered en die dat kleinood nu al! mieer
dan 20 jaar had' gedragen, WajS.y. zijd
In de drie volgende gevallen is ook
voor vergaderingen in besloten kring geen
kennisgeving aan den Procureur-Generaal
noodig, nl.:
1. vergaderingen, waaraan niet meer
dan twintig personen deelnemen;
2. vergaderingen van een besloten ge
zelschap
3. vergaderingen, die een zuiver gods
dienstig of artistiek karakter dragen.
VERSCHILLENDE BERICHTEN
Samensmelting van slagerijen
De Vee- en Vleeschhandel schrijft:
Te Rotterdam zijn door de gebeurte
nissen van 14 Mei, 114 slagerijen met den
grond gelijk gemaakt. Nu rijst bij ons
de vraag: Wat zal er gebeuren? Zullen
I al deze 114 bedrijven ieder voor zich
I weer opgebouwd worden? Is dit eigen-
lijk oeconomisch wel verantwoord? We
weten allen, dat er in het slagersbedrijf
een overbezetting bestaat; het aantal slaw
gerijen is te groot. Gevolg: per slagerij
I een te geringe omzet, procentueel hooge
I bedrijfskosten en een sober, vaak zelfs
noodlijdend bestaan voor den eigenaar.
Is het onder deze omstandigheden niet
raadzaam, dat de verschillende gedupeer-
j den de hoofden eens bij elkaar steken
I en nagaan of zij door een samensmelting
j van bedrijven zich voor de toekomst niet
j een beter bestaan kunnen scheppen? Wel-
licht, dat een dergelijk samengaan ook
nuttig zal zijn in verband met het ver-
I krijgen van financieelen steun van over
heidswege. Zooals bekend is, kunnen zij,
die door oórlogsmolest zijn getroffen, in
aanmerking komen voor een Rijksvoor-
sehot. Deze credietverleening heefteven-
wel slechts plaats voor zoover kan wor
den aangetoond, dat het bedrijf ook on
der de nieuw ingetreden omstandigheden
alle kansen op levensvatbaarheid biedt.
Op zichzelf is deze eisch heel normaal.
Ook de Overheid mag geen geld steken
in een bedrijf, dat het waarschijnlijk niet
zal kunnen bolwerken. Voor degenen, die
het crediet wenschen te ontvangen, zal
het evenwel niet altijd even makkelijk
zijn die toekomstige levensvatbaarheid
aan te toonen, vooral wanneer in het
jongste verleden de exploitatie-uitkom
sten niet overmatig gunstig waren. Juist
daarom kan een samenvoeging van be
drijven die n.l. het fundament voor
den nieuwen opbouw verbreedt van
beteekenis zijn.
Ook elders in den lande mogen onze
bedrijfsgenooten wel eens terdege over
wegen of het langzamerhand geen tijd
wordt voor een nauwere zakelijke sa
menwerking; vooral ook met het oog
op de distributie.
Diefttal van begeerd goed
Een dief heeft gisternacht van het Ro-
kin te Amsterdam een pak met inhoud
gestolen, dat duizenden rookers zal doen
Iwlatertanden. Er zaten Amerikaansche si
garetten in, die vervoerd Iwaren met den
Haagschen Paketdienst. Was de miaJn op
den reuk afgekomen, of is het zuiver
toeval, dat hijl zich vergreep' aan een
artikel, dat in deze dagen een onbe
reikbaar „ideaal" is? Men heeft in ver
schillende (winkels kuninlein zien, dat de
klanten bijlna genieigd twiarejn slag te le
veren om het laatste pakje „American-
blend-sigarettes". Het leek er op, of er
geen enkele waarheid school in het ge
zegde, dat een tevreden rookler geenj
onruststoker is. Of is een roioker alleen
maar tevreden zoolang hij! op zijn eerste
(Wenken wordt bediend? Énlfiln, deze dief
sloeg zijin slag en verdween met de
10.000 Amerikaansche sigaretten, die op
den twlal lagen. Als de man büitön de
(handen der politie blijft, zal hij heel
Iwiat dagen kunnen rooken.
dochter! Zij' had geen beiw'ijls noodig;
hij' hoefde geen ander, dan dat al in
Zijln bezit iw'as. Zij was zijn dochter,
Lady Isabel Dashwood, en als haar va
der kiwam hijl haar opeischen!
Niet, zei hij; en hijl vatte met groote
hartelijkheid de hand van Mr. Garland,
dat ik verwacht, hoe ik nog in langen
tijld aanspraak kan maken op zooveel
teederheid als u en uw vrouw bezitten,
en ik zal ook nooit trachten, haar van
u af te halen. Daarvoor is mijln dank
baarheid te groot; zóó groot zelfs, dat
ze niet kan denken aan vergelding. Maar
mijln erkentelijkheid is diep! Waar is
mijln dochter nu? Dat ik haar aam het
hart kan drukken!
Ze is laat op den middag uitge
gaan, en ze is nog iniet teruggekeerd.'
Maar Mr. Haydon is haar ga;an zoe
ken en ieder oogenblik verlwachtem Wijl
haar terug.
Nog nauwelijks had Mr. Garland deze
two,orden gesproken, nf er werd haastig
op de deur geklopt en Mr. Haydon trad
binnen; maar.... alleen!
Hij1 boog Werktuigelijk voor den graaf,
(maar keek steeds naar Tom.
Waar is zijl? Heb' je haar gevonden?
Ik haar gevonden? Natuurlijk niet!
Ik héb! haar met u gezien!
i ,.j (Wordt vervolgd).