y érrBm WIE WAS ZIJ TOCH? Gibraltar gebombardeerd •All een werkende vulkaan» a. A LINE A GI8RA LTAR(mr$CH^L Oi Euriqa i=5,r^r \"i^^/^CEUTAÉ sjriïernat-jft' TAfcJGER =Ge})ieci= XJrimaar- Trarafl De marinebasis van Gibraltar is Vrijdag naar Stefani meldt, opnieuw door de Italiaansche luchtmacht aangevallen. De zware bombardementen, waaraan de En- gelsche vesting werd blootgesteld, hebben opnieuw bewezen, dat de Italiaansche luchtmacht ook bij herhaling in staat is tot het uitvoeren van lange afstandsvluch- ten, die zonder weerga zijn en die op elk gewenscht oogenblik zich kunnen richten tegen vijandelijke doelen, hetzij in de Middellandsche Zee of in Afrika, dan wel in Azië. De eenheden, die in de vroege uren van den dag dit bombarde ment uitvoerden, waren talrijker dan vo rige maal. De Italiaansche machines ver schenen op groote hoogte boven Gibraltar en naderden vervolgens in glijvluchten de gestelde doelen. De schepen, die aan de kleine kade gemeerd lagen, de verdedi gingswerken van de marinevesting, de benzinedepots en de magazijnen langs de kade werden bestookt met bommen van groot kaliber, met granaten en met brandbommen. Alle doelen werden ten volle geraakt en in de haven braken talrijke branden uit. De aanval kwam zoo plotseling, dat eerst luchtalarm werd gegeven toen de eerste bommenregen al op de vesting was neergedaald. Langs den hemel vlam den de stralen van de zoeklichten, die met de ontploffende bommen en de licht spoormunitie het uitspansel boven Gi braltar in een feilen gloed zetten, als van een uitbarstenden vulkaan. Het gedreun der ontploffingen en het gedonder van het geschut gaven, aldus de beschrijving van Stefani, een tragische noot aan dit apocalyptisch schouwspel. Na hun taak te hebben voltooid en al hun bommen te hebben neergeworpen, keerden alle ma chines op hun bases terug. Van elders wordt gemeld, dat de be woners van T anger werden gewekt door het gedreun van de kanonnen en de ontploffingen van de bommen. Eenige minuten later duidde het lichtschijnsel aan den hemel boven Gibraltar aan, dat er geweldige branden woedden. Zooals gewoonlijk tijdens een bombardement liep de vloot de haven van Gibraltar uit om- naar volle zee te vluchten. Vluchtelingen, die gisterochtend te Ceuta zijn aangekomen, vertellen, dat de luchtaanvallen een paniek verwekten, zelfs bij de soldaten en dat de enkele burgers, die in Gibraltar waren gebleven, door de straten renden. Talrijke soldaten werden gedood, omvangrijke branden bra ken uit, vooral in het tuighuis. Schepen werden getroffen, maar men kent geen bijzonderheden over de verliezen, die aan zienlijk moeten zijn. Dezer dagen zullen alle Poolsche krijgs gevangenen vrijgelaten worden. Hun aan tal bedraagt nog ongeveer 250.000 die voor een groot gedeelte nog in gevan genkampen waren ondergebracht. Deze Polen zullen zelf mogen kiezen waar zij een nieuwen werkkring willen hebben, in Duitschland of in het gouvernement- generaal. Uit hun midden 'heeft men in de afgeloopen tien maanden de geschool de vakarbeiders uitgezocht, voor wie reeds speciale arbeidskringen in Duitsch land en in het gouvernement-generaal in uitzicht zijn gesteld. Avenol treedt al als secretaris van den Volkenbond De secretaris-generaal van den Vol kenbond, Avenol, heeft tegen 31 Augus tus zijn ontslag gevraagd. De leiding van het secretariaat zal', naar men verneemt, Worden overgeinio- Imen door drie hooge ambtenaren van. den Volkenbond, die daartoe een. com missie zullen vormen. In den brief, waarin hij mededeeling doet van zijln demissie, verklaart Avenol o.a. „Daar de Volkenbiondsinstelliingein op het oogenblik niét kunnein bijeenkomen, hebben de bevoegdheden van het secre tariaat in feite opgehouden te bestaan. Het bestuur door een kleine groep amb tenaren en het beheer vani die finaneieele hulpmiddelen van den Volkenbond recht, vaardigen niet meer de instandhouding van een politieke opperleidiug die wiet meer aan de feitelijke verhoudingen be antwoordt". (De Franschman Joseph Louis Anne Avenol vervulide sinds 1933 de functie van secretaris-generaal vlain dew Volken bond, nadat hij' te voren vanaf 1923 tot 1932 gedeputeerd seceretaris-generaal lwas gëweest. Hij' Werd geboren in 1879, is thans dus 61 jaar oud' en maakte, na zijn stu die te Parijs te hebben voltooid, een specifiek finantieele carrière. 'Van 1916 tot 1923 Iwas hij financieel gedelegeerde van de Fransche regeering te Lonideln. Zijn activiteit bij iden Volkenbond da teert van 1920, toen hij1 benoemd Iwerd' tot lid van de financieeile commissie van deze instelling). FEUILLETON 23 Ja..,. Iets, iwat u een heelen tij'd niet gezien heeft. Ze knielde naast hem neer en vroeg zacht: Zal ik het u dan laten zien? Wat bedoel je, kindje? Lady Barbara deed haar hand open en legde die op Zijln knie, iwaardoor hij dus het gouden hartje kreeg te zien, dat hij nu gaulwi naar zich toetrok. Dat moest je niet genomen heb ben, Barbara. Waarom heb je het eigen lijk gedaan? Je had niet in mijln schrijf tafel moeten komen! Maar dit is niet dat uit ufw schrijf tafel, oom Alan. Want dit is ook niet het gouden hartje, dat u mij heeft la ten zien! U heeft dit zelve voor meer dan twintig jaren gezien, toe u het gaf aan uw vrouw. Ziji drukte op de veer en het hertje vloog open. Huiverend en met een. ge laat, dat nog blieeker zag dan het hare, boog Lord Southmoor zich voorover en Jas de 'woorden, die in het hartje wa- JOSEPH AVENOL a de bevoegdheden van het secre tariaat van den Volkenbond hébben in feite opgehouden te bestaan Economische blokvorming in Azië, Amerika en Europa Zooals Duitschland zich de toekomstige economische ontwikkeling van Europa voorstelt als de vorming van een hecht aaneengesloten blok, waarbinnen de sta ten, die erin vereenigd zijn, in hun aller belang economisch zullen samenwerken, zoo zien wij ook elders dit streven naar blokvorming. Zoo zal het nieuwe Japan- sche kabinet, wil het levensvatbaar zijn, zijn aandacht voor een goed deel moeten wijden aan het scheppen van de voor waarden voor de vorming van een eco nomisch blok in Oost-Azië, terwijl ook de Vereenigde Staten van Noord- Amerika als een dergelijk economisch verband moeten worden beschouwd; dat zich hier de blokvorming ook op staat kundig gebied heeft voltrokken doet hieraan niets af, is veeleer als een uit vloeisel van de primaire economische aaneensluiting te beschouwen. Welke economische politiek binnen het kader van een dergelijke kongsie moet worden verwacht, kan voor niemand twij felachtig zijn, wanneer men ziet naar wat er in Amerika in dezen is ge daan en wanneer men nagaat, welke in dit opzicht de principes der totalitaire mogendheden zijn. De Vereenigde Staten ren gegraveerd: „Alan aan IsabéL Troy'w tot in den dood." Het gleed uit zijin hand en bllleef aan het kettinkje haken. Geleid door een plotselinge ingeving, sloeg Lady Baibara de armen om zijn hals en barstte in snikken uit. O oom, ik ben op „De Berg" ge- iwieest en daar zag ik, dat zij' het om den hals droeg. Ik heb bet onmiddellijk herkend. Ze vertelde mij; dat haar moe der het haar had omgehangen, toen het schip ten onder ging en. dat Zij het sindsdien altijd gedragen heeft. Maar zij Iwist niet dat het open ging. Dat weet Zij nu nog niet, dat moet u haar ver tellen. O, denk toch eens aain: ze heeft steeds vlak bij u gewoond en heeft; daar niets van gel wie tenUw eigen doch ter, het eenige kind van uw vrouw! HOOFDSTUK XVI. De sneeuw, die heel den dag a'l' ge dreigd had, iwas gaan vallen, Zoodra het avond iwerd'. Om acht uur viel ze dik en iweldra waren vélden ein wegen over- dekt idoor een Iwit kleed. Maar hoe gezellig het daar odk Was de vrouiwi en die heer des huizes op „De Berg" stonden onder de portiek naar buiten te staren, ontsteld êfn. be zorgd. Er was iets niet in orde op de hoeve. bereikten door een consequent doorge voerde auiarchische politiek, dat zij het ideaal der zelfvoorziening vrijwel volko men verwezenlijkten, zoodat zij econo misch onafhankelijk van iederen anderen staat zijn geworden, vele andere landen hebben de laatste jaren meer en meer dezelfde politiek gevolgd. Wanneer wij nu nagaan, welke conse quenties een en ander voor Neder land met zich meebrengt, dan moeten wij beginnen met vast te stellen dat ook voor ons de autarchie geen nieuw be grip is: gedwongen door wat vele an dere landen deden, hebben ook wij ons land door verschillende tolmuren moeten omringen; bovendien werd bescherming van de eigen productie door de toene mende oorlogsdreiging steeds noodzake lijker. Nietteminhebben velen tot het allerlaatst het beginsel der ongelimi teerde vrijhandel gepropageerd. De gang van zaken in de laatste maanden heeft dezulken echter volkomen in het ongelijk gesteldwanneer b.v. onze graan- verbouw niet door het heffen van invoerrechten op buitenlandsche granen in stand was gehouden, zou het er thans met de voedselvoorziening van ons volk somber hebben uitgezien. Duidelijk is nu gebleken dat de instandhouding van de primaire bedrijvBBs -e-- waartoe land- eii tuinbouw, mijnbouw, veeteelt en vissche- rij moeten worden gerekend ook in derdaad van primair belang is. Alleen al op grond van het bovenstaande zou het* niet te verantwoorden zijn geweest om de belangen van deze bedrijven en dan denken wij speciaal aan den landbouw achter te stellen bij die van een betrekkelijk kleine groep om vrijhandel roepende handelaren, afgezien nog van de werkloosheidsramp, die het gevolg zou zijn van het op non-activi teit stellen van alleen al het agrarische bevolkingsdeel, waartoe direct en indi reet meer dan vijftig procent van het Nederlandsche volk moet worden gere kend. Daar het in Europa te vormen blok niet één staat, doch een groep van naties zal omvatten, zal ook het beginsel dei autarchie op ruimer basis moeten warden gesteld. De zelfvoorziening zal door een dergelijke samenwerking, in dit staten blok een grootere mate van volkomen heid kunnen bereiken dan voorheen, ter wijl er binnen dit stelsel een gezond en vrij handelsverkeer zal kunnen: zijn. Ook behoeft het opbouwen en consolideeren van zulke economische eenheden het han delsverkeer tussehen landen, die tot ver schillende groepen behooren, niet lam te leggen. De voorwaarden voor handel blijven door verschil in soort en kwali teit der artikelen toch wel bestaan, ter wijl, wanneer ieder blok een groote mate van economische zelfstandigheid heeft, de landen meermals gelijkwaardige par tijen in het handelsverkeer tegenover elkaar komen te staan, waardoor er ten dezen een steeds grootere mate van vrij heid zal kunnen worden toegestaan. Nederland zal in het Europeesche blok ook zijn nationale productiemo- g e 1 ij k h e d e n ten volle moeten ont plooien en waar ons werelddeel tot dus ver nog niet in zijn eigen graanbehoefte heeft kunnen, voorzien, zullen onze ko renakkers waarbij wij ook denken aan die in de toekomstige Zuiderzee- provincie en die op andere nieuw te winnen cultuurgronden zeer zeker van groote beteekenis worden. In welke mate dit het geval zal zijn en of in de toe komst misschien een verschuiving van 't belangrijke graan naar andere producten gewenscht zal blijken, zal er voor een groot deel van afhangen, hoe de econo mische betrekkingen met Rusland, Euro pa's grootste graanleverancier, zich zul len ontwikkelen. Voedt Uw huid 's nachts met Purol want zij wordt er zoo zaoht en mooi, zuiver en gezond door. Doe dit 1 of 2 x per week. Ook vetwormpjes, vlekjes, pukkels en uit slag verdwijnen er door. Tnbe 45, Doos 60—30 ot. QUESSANT OF HElSANT Het thans door de Duitsche troepen bezette eilandje Quessant of Heisant, vo,or de kust van Bretagne, vormt de Westelijkste punt van Frankrijk. Ques sant aan deze en Lainds Eind aiam gene zijde geven de Westelijke grens van het Kanaal aaln. Het eilandje op zichzelf is slechts 16 vierkante K.M. groot en wordt door ongeveer 3000 menschen be woond, die in hum levensonderhoud voor zien door vischvangst. Een ainder be staan zou overigens niet mogelijk zijn op dit stukje Woesten rotsbodem midden in den Oceaan, dat veertig meter boven het oppervlak van de zee uitsteekt. De twee machtige vuurtorens roepen den zeeman reeds van verre het welkom toe. De kust is bijna ontoegankelijk voor de scheepvaart, miet uitzondering van één kleine haven. Wélke ligplaats b'iedt voor schepen van gemiddelde grootte. In de geschiedenis van de zee-oorloi- gen heeft Quessant in de achttieinde ieeuiw twee maal een,rol! gespeeld in dien strijd ter zee tussehen Franschen ©n Engel- sehen. Den 27en Juni 1779 liet de Fran sche Admiraal Orvilliers een Engelsche vloot onder Admiraal Keppel tot dicht onder het eiland' maderein, iw'aar de Fra|n- sch •-» zeer voorc'eelige stellingen had den ingenomen'. Hij: bracht daarop den Engolsehem een zoo gevoelige inlederlaag toe, dat het hun slechts met de groot ste moeite gelukte, een dieted van hun vlóiot van den ondergaing te redden. Den len Juni 1794 gelukte het den Eingelschen admiraal' Lord1 Hei we deze nederlaag uit te (Wisschen. Met een Bn- gelsch smaldeel uitgezeild, zette hij'koers naar Quessant, iwtaair Wijl de Fransche oorlogsbodems jwist te verrassen en hun op zijin beurt een zjware nederlaag toe te bbengen. Coöp. Veiling Zierikzee Veiling 26 Jali 1940 Druiven 65, tomaten 8-12, kruisbessen 10-11witte bessen 9-10, roode bessen 9-11, morellen 20-23, etokenijboonon 7-14, prin- oesseboonen 7-8, postelein 7 ot per kg, bloemkool i 11-18, sla f 1,50, andijvie f 0,75-1,70 per 100 stuks. Een paar maal was Mir. Garland tot aan het hek .ge,treden 'en Iwas dam te ruggekeerd met ©en dikke laag donzige sneeuw op hoofd en schouders. Hiji (was nu bezig de witte vlokken af te schudden, terwijl hij vroeg: Wanneer zei je ook Iweer, dat je haar voor het laatst gezien hebt, vroulw? Zooiwat om leen uur of zes, even inadat Lady, Barbara |wieg was. Ik was boven gejwteest en toen ik maar bellieden ging, ontmoette ik haar biji haar kamer. Ik zei er iets van, dat Mr. Haydon lang Wegbleef, maar Ziji gaf geen antwoord1, sloeg enkel de armen om mijn hals én fuiste mij', liepi haar Jtamer Iw'eer binnen en schoof den grendel op haar deur. Ik vond het vreemd van Klok, Want het Was niets voor haar, om op die ma nier te kussen. Ik riep haar ook toe of haar iets scheelde; of zijl missdhien ziek Iwas of hoofdpijn had en ziji riep' terug dat zij: heel gauW beneden zou komen. En ik dacht niet meer over haar, tot Mr. Haydon nu een half uur ge leden thuis kWam en zij! weg was,... Maar Iw'aar kan Ziji dain toch heen gegaan Zijn? vroeg Mr. Garland, ander maal in de duisternis turend. Wat zou ze buiten hebben te doen? Dat mag de Hemel Weten! Maar daar kan ze flink kou mee vatten! Hoor je nog niets, vader? Zijn Mr. Haydojn en Tom samen BEPALINGEN?BETREFFENDE HETü HOUDEN VAN VERGADERINGEN Het is wellicht goed nog eens de aan dacht te vestigen op de thans bestaande bepalingen betreffende het houden van vergaderingen. Voor vergaderingen in de open lucht (ook voor optochten is dit zoo), is altijd vergunning noodig. Deze vergunning moet dus vóór elke vergadering worden aangevraagd en wel zoo tijdig, dat er ruimte is voor onderzoek en beslissing. Zoolang de vergunning niet is verkre gen, kan de vergadering niet doorgaan. De aanvrage moet voor Zeeland wor den gericht tot den Procureur-Generaal, fungeerend directeur van politie te 's-Gra- venhage. Vergaderingen in een besloten ruimte kunnen slechts belegd worden door het bestuur eener vereeniging, het bestuur eener afdeeling, het bestuur eener stich ting. Voor deze vergaderingen is geen vergunning noodig. Wel moet men ech ter van het voornemen van zulk een vergadering kennis geven aan den hier- voren genoemden Procureur-Generaal. De ze heeft na te gaan of het houden van zulk een vergadering hem met het oog op de handhaving van orde en rust onge- wenscht voorkomt. Daarom moet minstens zeven dagen vóór den datum der ver gadering kennis worden gegeven van het voornemen om deze te houden. Hoort men niets, dan kan de vergadering door gaan. Voor wat vergaderingen in een beslo ten ruimte, die een politiek karakter dra gen, betreft, geldt hetzelfde. Eveneens is bepaald, dat vergaderin gen, uitgaande van staatkundige vereeni- gingen of van haar afdeelingen, en ver gaderingen, die niet uitgaan van een po- litieken kring, doch die wel politieke onderwerpen zullen behandelen, in den regel zoo moeten zijn samengesteld, dat alle deelnemers persoonlijk schriftelijk zijn uitgenoodigd. •er opi uitgegaan? vroeg Mr. Garland. Neen, Mr. Haydon is naar het Huis en Torn naar het dorp gegaan. Maar laten wij binnengaan; ik ben half bevroren en met al ons uitkijken krij- j gen Iwe haar toch' niet eerder terug! 1 Nauwelijks waren de oude lui binnen of er Iwerd luide op de deur geklopt.» j Tom deed open ien stond versteld... Daar 1 traden de beide gedaanten binnen van 1 Lord Southmoor ien Lady Barbara, toch 1 nog goed kenbaar hoezeer ook over- sneeuWd door dat kleine eindje vain het hek naar de deur. i Ze zagen er bleiden bleek en oinitdaan uit. Lord Southmoor Iw'as zelfs zóó op gewonden, dat het hem niet eeins trof, hoe ontsteld de l'uidjes op „De Berg" j keken. Onverwijld vertelde hij hun de geschiedenis van het hartje, in zoo Wei nig mogelijk lw!o,orden. Het was het sou- veniertjie, dat hij' aan Zijln joinge vrouw had gegeven, aan zijn jonlge vrouW, van Wie ze misschien niet eens hadden; ge hoord, die dit Wist hij' zeker was vergaan bij' een schipbreuk. Het droeg dan ook haar naam en de zijne. Hij zou hen het pen dant er vain la tem zien. Dit hield hiji hen voor m'et trillende han den en terfwlijl zijin oog vochtig was van ontroering. En het meisje, Iw'ier leven rij! hadden j gered en die dat kleinood nu al! mieer dan 20 jaar had' gedragen, WajS.y. zijd In de drie volgende gevallen is ook voor vergaderingen in besloten kring geen kennisgeving aan den Procureur-Generaal noodig, nl.: 1. vergaderingen, waaraan niet meer dan twintig personen deelnemen; 2. vergaderingen van een besloten ge zelschap 3. vergaderingen, die een zuiver gods dienstig of artistiek karakter dragen. VERSCHILLENDE BERICHTEN Samensmelting van slagerijen De Vee- en Vleeschhandel schrijft: Te Rotterdam zijn door de gebeurte nissen van 14 Mei, 114 slagerijen met den grond gelijk gemaakt. Nu rijst bij ons de vraag: Wat zal er gebeuren? Zullen I al deze 114 bedrijven ieder voor zich I weer opgebouwd worden? Is dit eigen- lijk oeconomisch wel verantwoord? We weten allen, dat er in het slagersbedrijf een overbezetting bestaat; het aantal slaw gerijen is te groot. Gevolg: per slagerij I een te geringe omzet, procentueel hooge I bedrijfskosten en een sober, vaak zelfs noodlijdend bestaan voor den eigenaar. Is het onder deze omstandigheden niet raadzaam, dat de verschillende gedupeer- j den de hoofden eens bij elkaar steken I en nagaan of zij door een samensmelting j van bedrijven zich voor de toekomst niet j een beter bestaan kunnen scheppen? Wel- licht, dat een dergelijk samengaan ook nuttig zal zijn in verband met het ver- I krijgen van financieelen steun van over heidswege. Zooals bekend is, kunnen zij, die door oórlogsmolest zijn getroffen, in aanmerking komen voor een Rijksvoor- sehot. Deze credietverleening heefteven- wel slechts plaats voor zoover kan wor den aangetoond, dat het bedrijf ook on der de nieuw ingetreden omstandigheden alle kansen op levensvatbaarheid biedt. Op zichzelf is deze eisch heel normaal. Ook de Overheid mag geen geld steken in een bedrijf, dat het waarschijnlijk niet zal kunnen bolwerken. Voor degenen, die het crediet wenschen te ontvangen, zal het evenwel niet altijd even makkelijk zijn die toekomstige levensvatbaarheid aan te toonen, vooral wanneer in het jongste verleden de exploitatie-uitkom sten niet overmatig gunstig waren. Juist daarom kan een samenvoeging van be drijven die n.l. het fundament voor den nieuwen opbouw verbreedt van beteekenis zijn. Ook elders in den lande mogen onze bedrijfsgenooten wel eens terdege over wegen of het langzamerhand geen tijd wordt voor een nauwere zakelijke sa menwerking; vooral ook met het oog op de distributie. Diefttal van begeerd goed Een dief heeft gisternacht van het Ro- kin te Amsterdam een pak met inhoud gestolen, dat duizenden rookers zal doen Iwlatertanden. Er zaten Amerikaansche si garetten in, die vervoerd Iwaren met den Haagschen Paketdienst. Was de miaJn op den reuk afgekomen, of is het zuiver toeval, dat hijl zich vergreep' aan een artikel, dat in deze dagen een onbe reikbaar „ideaal" is? Men heeft in ver schillende (winkels kuninlein zien, dat de klanten bijlna genieigd twiarejn slag te le veren om het laatste pakje „American- blend-sigarettes". Het leek er op, of er geen enkele waarheid school in het ge zegde, dat een tevreden rookler geenj onruststoker is. Of is een roioker alleen maar tevreden zoolang hij! op zijn eerste (Wenken wordt bediend? Énlfiln, deze dief sloeg zijin slag en verdween met de 10.000 Amerikaansche sigaretten, die op den twlal lagen. Als de man büitön de (handen der politie blijft, zal hij heel Iwiat dagen kunnen rooken. dochter! Zij' had geen beiw'ijls noodig; hij' hoefde geen ander, dan dat al in Zijln bezit iw'as. Zij was zijn dochter, Lady Isabel Dashwood, en als haar va der kiwam hijl haar opeischen! Niet, zei hij; en hijl vatte met groote hartelijkheid de hand van Mr. Garland, dat ik verwacht, hoe ik nog in langen tijld aanspraak kan maken op zooveel teederheid als u en uw vrouw bezitten, en ik zal ook nooit trachten, haar van u af te halen. Daarvoor is mijln dank baarheid te groot; zóó groot zelfs, dat ze niet kan denken aan vergelding. Maar mijln erkentelijkheid is diep! Waar is mijln dochter nu? Dat ik haar aam het hart kan drukken! Ze is laat op den middag uitge gaan, en ze is nog iniet teruggekeerd.' Maar Mr. Haydon is haar ga;an zoe ken en ieder oogenblik verlwachtem Wijl haar terug. Nog nauwelijks had Mr. Garland deze two,orden gesproken, nf er werd haastig op de deur geklopt en Mr. Haydon trad binnen; maar.... alleen! Hij1 boog Werktuigelijk voor den graaf, (maar keek steeds naar Tom. Waar is zijl? Heb' je haar gevonden? Ik haar gevonden? Natuurlijk niet! Ik héb! haar met u gezien! i ,.j (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1940 | | pagina 2