NA ZEVEN JAREN RADIO-PROGRAMMA Woensdag 26 Juni JAARSVELD 414,4 M. VAR A-uitzending. 8 berichten ANP; 8,10 orgelspel; 8,30 gram.; 10 VPRO: morgen wijding; 10,15 gram.; 10,20 declamatie; 10,40 gevarieerd programma (opn.); 11,40 declamatie; 12 berichten; 12,05 VARA- orkest; 12,45 berichten ANP; 1 gram.; 1,10 VARA-orkest; 2 Esmeralda; 2,40 gram.; 3,15 orgelspel en zang; 3,45 voor de kinderen; 5,30 accordeonduetten; 3,45 5,45 VARA-orkest; 6,40 letterkundig over zicht; 7 berichten; 7,05 felicitaties; 7,10 koorzang; 7,30 „De Golfbrekers"; 7,40 hobo en piano; 8 berichten ANP; 8,15 puzzle-uitzending; 8,30 de Ramblers; 9 radiotooneel;'9,25 Rosian-orkest; 10—10,10 berichten ANP. KOOTWIJK, 1875 M. AVRO-uitzending. 8 berichten ANP;8,15 gram.;'9 berichten Fransch; 10 morgen wijding; 10,15 gewijde muziek (gr.pl.); 10,30 de Twilight Serenaders; 11,15 be richten Engelsch; 11,30 omroeporkest; 12,30 berichten Duitsch; 12,45 berichten ANP; 1 AVRO-amusementsorkest; 1,45 berichten Fransch; 2 berichten Duitsch; 2,15 omroeporkest; 3,15berichten Fransch; 3,30 „La forza del destino", opera (opn.); 4,40 orgelspel; 5 berichten Duitsch; 5,15 AVRO-amusementsorkest; 6,15 berichten Engelsch; 6,30 AVRO-aeoIian-orkest; 8be richten Duitsch; 8,15 berichten Engelsch; 8,30 berichten ANP; 8,45 zang en orgel spel; 9,15 berichten Engelsch; 9,30 AVRO- dansorkest; 10 berichten Duitsch; 10,15 berichten ANP, sluiting. 11,15—11,30 be richten Fransch. OMZWERVINGEN VAN EEN PEELSOLDAAT Een gedwongen voetreis van 240 K.M. Een gedemobiliseerd militair heeft aan een vertegenwoordiger van de Rotter dammer verteld van zijn ervaringen als gemobiliseerde in Brabant, België en Noord-Frankrijk en welke een maand poo- dig heeft gehad om weer behouden thuis te komen. i Toen men bemerkte dat bij het terug trekken in Brabant alle toegangswegen naar het Noorden, naar Holland, waren afgesneden, stond alleen de weg naar Zeeland nog open. Via Princenhage, Ant werpen, St. Jansteen, Hulst, Axel be reikten wij Sas van Gent. Dat was op tweede Pinksterdag. Doch ook in Sas van Gent bleven wij niet lang. Over IJzendijke en Schoondijke bereikten wij de bekende badplaats Cadzand. Na drie dagen bleek echter de noodzakelijkheid de terugtocht voort te zetten. Deze vond plaats langs de Belgische kust naar het Zuiden over Ostende en Nieuwpoort naar de Fransehe grens, 's Zondags na Pinkster bereikten wij Duinkerken, waar we in een oude kazerne werden ondergebracht. Hier hebben de Franschen ons alle auto's en verdere vervoermiddelen afgenomen, ten einde deze te gebruiken voor den' ófvoer van de burgerbevolking. In ruil daarvoor zouden wij de beschikking krijgen over een transportschip, dat ons naar Zuid- Frankrijk zou brengen. Een vreeselijke nacht Wij werden 's avonds op het transport schip ingescheept en bij het invallen van den nacht verlieten wij met ca. 1300 man de haven van Duinkerken. Wij waren nog maar nauwelijks twee uur in zee, of we werden ontdekt door een bommen werper, die onze boot klaarblijkelijk voor een troepentransportschip aanzag en dus tot den aanval overging. Drie bommen vielen naast ons schip, doch de vierde was raak. Achter de commandobrug hoor den wij een ontzettende ontploffing. Het S8 88 8S 88 SS SSS 8» 8» CÖ5 8» Als \id\& een dier mj&t liefde gadeslodri zullen \w\e spoedig merliép. dat het even wel behpefffl heeft aan eeh vriendelijk ïu\cord ien e&n aanhaling als aan clftn. FEUILLETON 23 Nadruk verboden In het eerst (had1 Frances geen pleeg zuster (willen hebben. Met Will's (hulp Ikon ze het best alleejh af, had1 zie tegen' den dokter gezegd; maar, toieln er een1 twleek voorbij1 was en er gefein verbete ring intrad, de toestand eer erger Iwleird, stond' de dokter er op, dat er leien zuster zo,u komien uit het ziekenhuis tei Rud-j mire. 1 t De zuster lw!as een kalmiei vrouw met stalen zenufw-'en ep -een ijzeren wil' e<nl zij nam ineens de leidipg, ze onvoorwaardelijke gehoorzaamheid eisch- te van haar helpers. Zoo kropen de zomerdagen langzaam vöorbïj; len brak reeds de zes-en-tiwrn- tigste Augustus aan, Wat Nell's trouw dag zou zijn gelwpest. maar dien Zijl nui doorbracht in een donkere kamieir, Zwe vende tusschen levien eini dood. Er is volstrekt geen hoop meai;, (zei de dokter ronduit tegejn Will', Want èls de koorts ook af afneemt, dan heeft zij toch geen weerstandsvermogen (meer. Er is gedaan, Wiat gedaan kan Worden; nu moeten we vierder maar rustig op het einde Wachten. Will hpprdje die uitspraak Zwijgend aan. geheele schip werd opgelicht en even later weer teruggesmakt op zee. „Niet aan dek", zei ik tot mijn kameraads, „dat is te gevaarlijk, want dan worden we beschoten". Maar al te spoedig bleek de waarheid hiervan. Zij, die in de aller eerste paniek naar het dek waren gerend, kregen mitrailleurvuur te incasseeren, daar het aanvallende vliegtuig was te ruggekomen. Verschillende opvarenden sprongen in zee in de hoop naar de kust le kunne::- zwemmen, want de duinen waren nog goed te onderscheiden. Weer land De situatie van het schip, dat zwaar beschadigd was, was intusschen zoo pre cair geworden, dat de overgebleven offi cieren den kapitein dwongen zijn schip aan land te zetten. Dat werd onze red ding, want vanaf dat moment liet het aanvallende vliegtuig ons met rust. Wij wachtten, tot het licht begon te worden. Gelukkig was het water vallend en toen wij van boord gingen was de diepte on geveer anderhalve meter. Met behulp van een touw lieten wij ons omlaag zakken. Toen zagen wij ook welk een enorme verwoesting op het voordek door de bom was aangericht. De aalmoezenier is het langst aan boord gebleven voor de ver zorging van de gewonden. Bij deze ramp waren, naar later bleek, 117 dooden en vermisten te betreuren. Tachtig perso nen waren gewond. Deze werden allen naar een ziekenhuis te Calais overge bracht. Een enorme voetreis Eenmaal aan land gekomen stonden we voor de vraag, wat nu te beginnen. We bezaten geen enkel vervoermiddel en waren volkomen berooid. Het beste leek ons van Calais naar Boulogne te gaan loopen. Dat voornemen konden we echter niet ten uitvoer brengen, want inmiddels was de Duitsche opmarseh reeds zoover gevorderd, «dat we precies tusschen twee frontlinies kwamen te zit ten. Zoo goed en zoo kwaad als dat ging zochten we dekking in een oude boerderij, waar we met 1000 man vier dagen gezeten hebben zonder eenig voed sel. We aten, wat we zoo hier en daar vonden, terwijl de granaten door de lucht suisden en we in de verte Calais voo-' drie kwart in brand zagen staan. Inmiddels geraakten we in Duitsche krijgsgevangenschap. Onze officieren ver telden, dat we ongewapend waren en niet aan het gevecht hadden deelgeno men, hetgeen dadelijk werd geloofd. Van dat moment was het zaak uit de vuurlinie te komen. Dat ging alleen te voet. We hebben toen in acht dagen 240 kilometer geloopen door Noord-Frankrijk over Ab beville, Montreuil, naar Kamerijk. Dat viel lang niet mee. Eerst hadden we vier dagen vrijwel niets gegeten, toen kwamen deze inspannende dagmarschen. Het is geen wonder dat er onderweg van de 1000 man ca. 800 zijn uitgevallen. Naar huis l In Kamerijk vonden we tenslotte auto bussen gereed staan. Deze brachten ons naar Charleville. Daar werden we in een eidelooze goederentrein geladen. Met duizenden andere krijgsgevangenen van allerlei nationaliteit ging het nu door Luxemburg naar Trier waar we in een groot gevangenenkamp werden onderge bracht. De behandeling was hier uitste kend. Zet dat maar gerust in de krant, al dus onze militair. Men kwam ons steeds op de meest welwillende wijze tegemoet en we werden in het geheel niet als viianden behandeld. Van Trier gingen we naar Keulen, vandaar naar Aken en Maastricht. De thuisreis was verder een verzetje. Per trein kwamen we tot even voorbij Roer mond. Daar vonden we een vrachtauto, die naar Rotterdam ging dwars door Brabant. In de Maasstad aangekomen, waren we tenslotte nog met slechts 4 man over. En toen was het natuurlijk zaak zoo spoedig mogelijk naar ons dorp te komen. Op 8 Juni was ik, na een spannende tocht, eindelijk weer thuis. We hadden er bijna een maand over gedaan! —TT—I Hijl Iwas ler iniet pver verbaasd; maar heit 'dieed hem innig leed, twlamt hij! hield tp.ch io,ok zooveel van Nell. De zes-en-twintigste Augustus was een 'bijzonder Iw&rme dag, zoodat het zelfs naar ppwleer dreigde. Nell was steeds heel ziek en rusteloos geWëjest, maar tegen den avond twlerd zijl kalmer en| viel in slaap. En de zuster, die gedu-» rende den middag IwJat gerust had, loste inu Frances (wleer af en stopd- er op, dat zijl nu (wat zo,u gaan liggen of wat iim den tuin zou gaan. i Frances koos dit laatste want slaap had zij niet; ze Was alleen maar heel troosteloos. Ze had de ervaren zuster nog eens gevraagd, hoe die over den toestand dacht en de zuster had het ook beter geoordeeld, haar ronduit te zeg- gen, dat er geen hoop was. Geen hoop!Dus Nell was ten doode gedoemd!... Ze zou nooit de vrouw van Will zijn en dit, terwijl ze hem jaren lang zoo trouw was gewe'est. Toen Will Frances daar onder de beu ken zag zitten, schoof hij een stoel naast haar. Ze roerden niet het droeve onder werp aan, waarvan hun beider gemoed vervuld was. Opeens, daar ging het tuinhek open en twee personen traden binnen. Frances keek eens goed, maar door de dichte heg langs het grasperk kon zfj toch niets onderscheiden. Wie zou dat zijn? vroeg ze mat. DE KOLENVOORZIENING De saneeringiregeling buiten werking Uit de dezer dagen door den direc teur van het Rijks kolehb'ureau aan demi groothandel in brandstoffen gezonden cir culaire blijkt, dat de kleinhandel gedu rende de komende 4 maanden- niet meer dan l/ö van zijn jaarlijkschm omzet mag ontvangen. Volgens de voorheen gelden de regeling mocht jn het tijdvak 1 April —30 September niet meer dan de helft van den omzet van vorig jaar (worden afgeleverd. In de maand April' iwias in het algemeen niet veel' afgeleverd', ter- Wijl na het uitbrek©11 van den oorlog de aflevering geheel tot stilstand is geko men. Neemt men aan dat in deze periode 10 pet. van den jaar,omzet is afgeleverd (welk cijfer door de meeste zaken nieal gehaald W|o:rdt), -dan blijkt dat per 30 Sept. indien in de inieu'we regeling ge stelde no-rme'n (wlorden gehoudens de' ko lenhandel ongeveer Vd van zÖn jaarom zet zal hebben ontvangen, terwijl volgens de oude regeling dan de helft binnen z'ou moeten zljm (derhalve verschil van 50 pet.). Wij1 zien daarbij' af vain het feit, dat de oude regeling reeds kunstmatig (w'as (omdat de kleinhandel gedurende de zo mermaanden meer dan 50 pet. van zijn jaanom'zet tracht op te slaan. De afleve ring aan particulieren blijft voiorloiopig nog verboden. Nu de kleinhandel over zooveel minder kolen de beschikking zal krijgen, zal hiervoor een nieulwie regeling getroffen moeten (worden. Intusschen kan nog - (worden medegedeeld, dat de z.g'. saneeringsregeling, Waartegen zooveel cri tiek is geoefend, b'uitein fwerking is ge steld. VERSCHILLENDE BERICHTEN Da verschrikkingen van den oorlog Ontroerend is wat Dr. G. Brillenburg Wurth schrijft in het Kerkblad van Rot terdam-Zuid „Het valt mij nog niet gemakkelijk de indrukken van deze onvergetelijke dagen weer te geven. Het was mij door den Duitschen Ober- stabartzt toegestaan om in het Zuider- Ziekenhuis de gewonden te bezoeken. Wat ik daar in die enkele dagen ge hoord, gezien, beleefde heb, is om het levenslang niet meer te vergeten. Maar het onder woorden brengen, wat daar in je omging, het is een onmogelijkheid. Dan ziet en tast men het: wat is de oorlog onzegbaar vreeselijk! Ik denk b.v. aan Maandagmiddag, toen de stroom van gewonden vande Moerdijk aankwam. Allemaal jonge kerels, de een al er barmelijker verminkt dan de ander. Een jonge vaandrig,1; de schedel gespleten, met laatste stervende lippen nog zijn groeten aan zijn vrouw dikteerend, een vliegenier het hoofd en voeten verbrand, brandend uit eep vliegmachine neerge stort, nog in leven, en zoo maar door, eiiïdelooze verwondingen; de stumperds in wanhoop, zoodra zij het zich realiseer den voor hun levenlang ongelukkig te zijn Een hel van angst en pijn en benauwd heid! En dan het tragische, die vier massagraven naast het ziekenhuis, waar je degenen, die bezweken waren., uit zag dragen en zoo maar naast elkaar in de aarde zag neerleggen. Rechts 'de Duit- sch-ers, links de Hollanders". Voorzichtig met granaten 1 Ondanks de vele (waarschuwingen, Wiel' ke zijin gepubliceerd1, ten. aanjoizien van onontplofte granaten, z'ijh er nog steeds menschen, die hun inieuiwsgierigheid niet kunnen bedwingen, -eP daardoor .onge lukken, niet zelden vap zeer ernstigep aard, veroorzaken. Zaterdagmiddag (was de 21-jarige H, Tundierman in zijin Wohiing in de vap Malsenstraat te Rotterdam bezig met het demointeeren van enkele granatep, Iwielke hijl een dezer dagen in zij|ni be- !zit had1 gekregen. Plotseling ontplofte! een van de granatefa, Welke hijl een de zer dagen in Zijn bezit had gekregen Het is nu al tijden geleden, dat er bezoek kwam! Misschien is het dokter Turner wel hij heeft gezegd, dat hij vanmiddag eens zou terugkomen, antwoordde Will. Even later zei Frances weer: Kijk, de eene is Sir Frederick Car- donna en de andèr is een vreemde. Wat zou er van hun verlangenzijn? En zich toen hun laatste onderhoud herin nerend, keek ze op naar Will en vroeg: Misschien wil je hem liever niet zien? O, het kan mij niet schelen! Hij heeft zeker van Nell's ziekte gehoord en komt nu naar haar vragen.. Toen de heeren dichterbij waren, stond zij op en met haar gewone bevalligheid trad zij hen tegemoet. Dit is een verrassing, Sir Frederick; ik had gehoord, dat u op het Vasteland,1 was, zei ze buigende, maar hem niet de hand toestekend. Dat was ook zoo. Maar twee dagen geleden ben ik onverwacht weergekeerd. Belangrijke zaken riepen mij terug. Mag ik u voorstellen mijn vriend mr. Hunt? Miss Rosslyn mr. Compton en hij zijn oude kennissen naar ik meen. Zoo? vroeg Frances. Aan de hou ding van Will zou ze „dit anders niet zeggen. Sir Frederick lachte .onbeschaamd. Ja, een oude kennis; maar in die dagen ging uw vriend one Ier een anderen naam door, dan dien. hij nu draagt, waardoor de jongeman drie vin gers van de linkerhand werden afgerukt. Per auto, van den g.g. en g.<t tw(erd hij' naar (het Zuiderziekenhuis overge bracht, .(waar hij ter verpleging is opge nomen. in de (woning werd ©enige scha de aangericht. 1 Brandstichter betrapt Een officier van het Nederlandsche le ger. die met Zijn auto, op den (weg1 in de buurt van Teriet reed, zag in de beide een man in opvallende houding ge- blogen staan. De officier stopte en zag even later tot Zijn verbazing, (wat -er aan de hand Iwas, want plotseling ste gen rookwolken op en lekteim vlamfnen d-oor de droge heide. De brandstichter liep enkele passen achteruit en bleef vandaar, blijkbaar zeer voldaad, toekij ken. Toen do officier kWam toegesneld, begon de man het vuur te dooven, io (wielke poging hij' slaagde. De officier maakte korte metten met den brandstichter en dlwiopg hem in den auto, te stappen, (waarna naar het poli tiebureau te Ede (werd geneden. De man Iwerd1 daar opgesloten ©n na eep voor- lo.opig verhoor ter beschikking van den Officier van justitie gesteld. Gaen kermissen'in Brabant De gemeentebesturen in Noordbrabant hebben van den Commissaris der Konin gin een schrijven ontvangen, waarin deze als zijn meening te kennen geeft, dat het hem afgescheiden van de practische moeilijkheden niet wenschelijk voor komt in dezen tijd kermissen te orga- niseeren. Verscheidene Brabantsche ge meenten hebben reeds besloten de ker mis dit jaar geen doorgang te doen vin den, anderen hebben de desbetreffende voorstellen reeds aan den gemeenteraad doen toekomen. Generaal «z*g«l» pardon Het is gebleken dat het kort geleden bekend gemaakte z.g. „generaal pardon", inzake sommige belastingen, bij verschil lende contribuabelen den wensch heeft naar voren doen komen om ook ten aanzien van overtredingen van de zegel wet de aan den lande verschuldigde be lastingen alsnog te Voldoen, indien hun daartoe de gelegenheid zal worden ge boden, zonder dat zij zich bloot stellen aan een vordering van boeten. In verband daarmede is bepaald dat ten onrechte ongezegefde stukken' of on voldoend gezegelde stukken tot en met 15 Juli 1940 aan de ambtenaren van het zegel kunnen worden aangeboden ter ze- geling en dat deze zegeling dan plaats vindt zonder dat proces verbaal wordt op gemaakt of boeten worden gevorderd. KORT EN BONDIG Na de opderteeklening van het Framsdh Duitsche fwapenstilslamdsverdrag ver zacht kolonel-generaal v. Keitel den aan wezigen leden van de Duitsche iep Fran sch© Wapenstilstandsoommissje de van Weerszijden gevalfen do.oden die hun trouW aan het vaderland met hun le ven 'hadden bezegeld, eerbiedig t© ge denken. Een minuut van stilzwijgen volg de. Tpen verlieten de Franschen. den (Wagon teneinde zich (na0* Italië te be geven. m Turkijie (wacht af tof)' welke Wijlzfe dei (wapenstilstand van ipnvlfoed zal zijin- op. den toiestaind in de Middellapdsch© Zee iem vooral in Syrië. Men heeft grootel belangstelling vppr de vraag, of hel; Fransehe koloniale rijk den strijld zal voortzetten. Het bericht van de onder- teekening van -den- (wapenstilstand is in Turkijie kalm' opgenomen. De bladen heb ben tot dusver geen commentaar ge geven. De hertog van Windsor is met zijh gemalin te Madrid aangekomen, (waar hijl zich naar de Brits che ambassade be gaf. De hertog zal slechts kort in del Spaansche hoofdstad blijven en dan naar Lissabon doorreizen. Hij heette toen Wilfred Douglas niet Will Compton, zooals je hem in Australië hebt gekend, hé Hunt? Deze legde de hand op den arm van Sir Frederick en fluisterde hem iets in, waarvan Frances alleen verstond: „Niet in haar biizijn! Ze wierp het hoofd fier in den nek en drong Nu, beantwoordt u, als 't u blieft, de vraag, mr. Hunt. Sir Frederick heeft er al eens meer op gezinspeeld, dat mr. Compton niet het recht heeft op den naam, dien hij' voert. Als u waarlijk een oude kennis is, spreekt u dan uit, zoodat deze vraag voor goed onder de oogen gezien wordt. Mr. Compton zelve. dit laatste met verontwaardigden blik naar Will schijnt het van geen be lang te achten. Hoie kon hijl er Pu Zoo het zW,ij gen toe doen? vroeg Ziji zich ongeduldig af. Hoe kon hij' daar zoo kalm Wijistaan1, tenwtijf sir Frederick die smet pp z'ijh ie©r (Wierp? Kwam dit doordat h'iji er onverschillig voor Was, of doordat hij niet durfde antwlonrden En Will zelve dacht intusschen: Wat klwlam het er nu nog opaan?v Nell lw!as stervende. Binnen een paar dagen, misschien bininen een paar uren, (mocht heel de Wereld de waarheid we ten die dan (Wel bitter zo.u z'ijh voor Sir Frederick! Spreek 1 Beantwoord1 de vraag I riep W-LKINS NIEUW NOORDPOOLPLAN De bekende Poolvorscher, Sir Hubert Wilkin8, koestert een plan voor een fantastische exp ditie naar de Noord pool met een miniatuur onderzeeboot, waarmede hy onder het poolss door de Noordpool denkt te bereiken. Naar (w'ij1 vernemen wprdt op zeer kor ten termijn het geheele departement van sociale zaken overgebracht van Bezui- 'difcjnhout 30 te 's-Gravenhage naar het; nieuWe gebouw van de KLM aan d©nj RaamWeg. Het ligt in het voornemen, dat reeds in de .eerstkomende dagen die eerste ambtenaren naar het nieuWe gebouw verhuizen, waarna de verdere overbrenging geleidelijk zal geschieden. De voormalige pranSche minister-pre sident Pierre Laval en de burgemeester van Bordeaux, Marquet, Zijn benoemd to.t ministers van staat in het kabinet^ van maarschalk Pétain. Hi j en Laval kwa- (men reeds bij1 het aftreden van het kabinet Reynaud als nieulwe miristersi in aanmerking, n-.l. Marquet als minis ter van buitenlandsche zaken en Laval als minister van justitie. Ziji hebben ech ter toen de portefeuilles geweigerd. De Fransehe diplomaat Jean Prouvoust heeft tegenover een Amerikaansch jour nalist verklaard', dat iedere Franschman de verklaring van Pétain goedkeurt. De dpiloroatieke betrekkingen tusschen Lom- den er. de te Bordeaux zetelende regee ring Pétain zijn iniet verbroken. De Fran sehe gezant blijft te Lohden. De Engel sch© gezant Campbell heieft echter Bor deaux verlaten, omdat hij; niet gevan gen (wil worden genomen-. s In tegenstelling met die armzalige vluch telingen, die nog gee;n jaar geleden na de verovering van Catalonië door gene raal Franco- in eindelooze karavanen naar Frankrijk trokken, overschrijden thans vrijWel uitsluitend vertegenwoordigers van de vermiogendste. internationale krin gen -de btrug van jrun jnnar Spanje. De politie neemt streng©: voorzorgsmaatre gelen. e Tengevolge' vah den stroom vlhchtei- lingen uit Frankrijk hebben de Spaan- sche autoriteiten gisteren de Fransehe grens bij Irun gesloten. Alleen diplo maten en personen1, die in het bezit van een doprreisvisum voor Fransch- Marokko zijin, m-ogein nog over de grens. KERKNIEUWS Ned. Herv. Kerk. Bedenkt voor het beroep naar Hem- - Venhuizen (N.-H.) -door ds. W. E. Heiji- r 'blo-er te OuWerk-erk. Frances op gebiedenden toop. Kent u h-em? Het antwoord werd zoo schoorvoetend gegeven, -en met zop'n smeekenden blik naar Will, dat Sir Frederick een kleur kreeg van drift. Kan je dan niet sprekem? viel hijl - ruwf uit. Waarvoor heb' ik je anders hierheen gebfachtVerdi-en je geld! Ver tel haar, ho© en Waar je hem gekend hebt. Ik heb1 hem eerst pp de goud- Velden ohtmoet. Ik had den claim (het land1, Iwlaarpp miein recht heeft) naasti dien van Will Com'pton, sprak Hupt. Will Compton?.... Maar deze heer is Will Qoinpton! riep prances. Hunt schudde (het hoofd. Neen, Miss, die is hijl niet. Hijl is Will Douglas, de kameraad van Will Compton. maar niet Will Compton zélve. Er bestond een sterke gelijkenis tusschen hen en ©en vreemd,©, of iemajn(d, die (ze niet zoo goed' kendie). zou ze licht voor elkaar houden. Will Compton W!as niet zoo- groot en niet z'oto. fliinlk ge-, bloulwld als Will Douglas en hij bezatj pok niet zooveel energie. Wil'l Com'pton Iwias ie©r. bijzonder edelmoedig nnensch, hij! zou z'ijln laatsfetn stuiver gedeeld heb'- tyén niet iemand', die slechter af w.as dan hij1, maar hiji W|as pok hieel makkelijk te praten! Will Douglas niet, die stond Zijp mam! (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1940 | | pagina 2