IK HEB GEKOZEN
„DE 4-DAAGSCHE", dqor Vico Actus
G. Mqoirman N.V., Nijmegen.
Nu het bericht is afgekomen, dat dit
unieke sportfestijn dit jaar niet kam-door
gaan, zal ongetwijfeld dit bloiek in het
middelpunt der belangstelling staain; im-
me$s, nu men de Vierdaagsche niet zien
kan, zal men er over willen lezeln. Dit
boek zal niet nalaten, zeer de aandacht
te trekken; hoewel het vanzelfsprekend
het meest van belang is voor Vierdaag-
sche-deelmeaners en -enthousiasten!, heeft
het aan iedereen, die wandelen ®(ni le
zen kan, iets te zeggen.
De schrijver is er volkomen in ge
slaagd voor de wandelsport waardevolle
en gezonde propaganda te makefn. Deze
tippelaar verstaat de kunst smakelijk te
vertellen en tevens goed uit zijfn» oog^m
te kijken. De deelnemers aan dit sport
festijn zullen er plezier aan beleven.
UIT VROEGER DAGEN
Mishandeling van een predikant
Toen de Predikant van Haamstede, ds.
Den Hollander zijn intrede deed, mocht
ik. evenals onlangs vajn Zoinmemaire, ©en
opgaaf in de Nieuwsbode plaatsen van
de Hervormde Predikanten, die in dejn
loop der jaren de Hervormde Gemeente
van Haamstede hebben gediend.
Onder de Predikanten komt nok voor
Ds. Salomo Pieterman, die van 1766 tot
1795 in de Gemeente Haamstede werk
zaam is geweest.
Van dezen Predikant staat aafngetee-
kend van een gewelddadige otntmioetiinig,
welke hij in den nacht vain 27 en 28
October 1787, in Zijln eigen huis had,
alsoiok van den eed, welke van hem ge
vorderd werd.
Ik vond die geschiedenis eenigsZi|nS uit
voerig beschreven in een vroegere jaar
gang van de Zierikzeesche Kerkbode.
Vermoedelijk was de beschrijving ont
leend aan het Burgerlijk en Kerkelijk
Gedenkboek van Haamstede, door ds. D.
Nieuwhof (1857). Dit boekje is uit offi-
cieele bronnen samengesteld. Ik mogb
dan uit de Kerkbode de geschiedenis aan
de lezers van de Nieuwsbode mededeelen.
„Den 28 September van het jaar 1787,
werd de predikant en de gansche Kerke-
raad, zoowel als elk lid der gemeente
boven de 16 jaar oud en van het manne
lijk geslacht, onder den bloot en hemel
en voor het Regthuis (van Haamstede)
in den eed genomen, onder besturing
van den Ambachtsheer en van al de
heeren Wethouders, die mede den eed
aflegden. Allen deden den eed van ge
trouwheid aan de wettige souvereinen
van den lande met het Stadhouderschap,
zweerende de vastgestelde constitutie
van 1747 en 1766 te zullen handhaven.
Eenigen moesten zich met eede zuive
ren van nooit tot eenig genootschap van
wapenhandel of van eenige patriottische
vereeniging behoord of tot soortgelijke
fondsen eenig geld bijgedragen te hebben,
welke eed door velen van de Wethouders
en ook door eenigen uit het volk werd
gedaan. Twee hunner bevestigden met
eede, dat zij alle zoogenaamde vereeni-
gingen, die ontstaan waren door de heer-
schende geschillen in den lande, af te
zweren, zich nooit weder daarin zouden
begeven, of eenig geld schenken. De eene
daarvan was de predikant Pieterman
van Haamstede, die van eenigen uit de
gemeente werd verdacht, lid van de
vaderlandsche genootschappen geweest te
zijn en daaraan gelden gecontribueerd te
hebben, ofschoon hij zich zulks niet be
wust was en het tegendeel op de regt-
kamer betuigde. De 30 September hield
de predikant een plechtige leerrede uit
Matt. 5, vs. 9, de gemeente tot vrede
vermanende. Hiervan werden de gemoe
deren, door de oproerigheden te Zierik-
zee, van 23, 24 en 25 September zeer ver-
De verdienste van anderen niet te
kunnen bewonderen, is een teeken van
minderwaardigheid.
FEUILLETON
Een roman uit het hooge Noorden
29 door Agathe Pogner
Later werd het volkjoimiein stil in huis.
De menschen en de hqndetn sliepen.
Slechts Putsehok rammelde 'onophoude
lijk met 'Zip- ketting en stiet een lang
gerekte jammerklacht uit. Hij verveeld*
zich, de kleine schelm. Het ontbrak hem
aan een speelkameraad en o>0|k nu 'nog
voelde hij 'zich in het bij'zpnder tot de
honden aangetrokken.
Toen ik de kaars uitblies, Was het in
mijn kamer Zqot donker, dat ik slechts
met groote moeite de plaats kon onder
scheiden, iwiaar zich mijn bed en do.
andere meubelstukken bevonden.
Aanvankelijk ovenwloog ik mijl even
eens ter ruste te begeven, maar nauwe
lijks had ik mijln ooigen gesloten, toen
een hevig verlangen naar de zon in mij
opsteeg. Ik zag haar voior me, zooals zij
mij destijds met haar stralen koesterde,
toen ik met mijn metgezelen voior het
eerst in onze nieuWle motorboot de open
zee opvoer. En evenals toen goot ze mij
gloed in de aderen en vuur iin de zpnem.
In mijn ziel ontWfaakte iets. Het leek,
jn mijn binnenste te zingen en te juichen.
hit, tot bedaring gebracht en had hij het
geluk de genegenheid van het Volk te
winnen.
Woensdag 9 October was er een al-
gemeene illuminatie op het diorp wegens
de gezegende ommekeer. Den 14 October
werd des Heeren Avondmaal gebonden
vooir een zeer talrijke vergadering en
onder vele blijken van uitweinldige ver
nedering. Dat de predikant zich tever
geefs vleide, alle toegenegenheid gewon
nen te hebben bleek uit de gewelddadige
ontmjoeting, die hem in don latein avond
van Zaterdag op Zondag, zijnde 27—28
October, bejegende, en welk® hem een
groiot gedeelte van den nacht afmatte
en buiten staat stelde om Zpindagachter-
middag, ofschoon hij' het de gemeente
had bekend gemaakt en een rijttuig ge
vraagd, te Noioirdwelle te gaan preeken.
Ja, hij' was bijkans buiten staat hier den
dienst waar te nemen, had mejn er hem
niet toe gedw,oingen. Nog tnia de(n. dienst
moest hij: adergelaten w.orden en ajmder®
geneeskundige middelen gebruiken.
Ds. Pieterman, ongehuwd, reeds be
jaard, wonende destijds geheel alleen.
Men verhaalt, dat terwijl zijn dienst
meisje des avonds uitgelokt, of om een
boodschap afwezig was, twee of drie
gemaskerde mannen bij hem ingedrongen,
hem overweldigden en hem met oranje
linten geboeid in zijn eigen huis gee-
selden! Aan de handen kon hij ontdekken,
dat zij meer gewoon waren de pen
dan de spade te voeren".
Ook later had Ds. Pieterman nog al
eens onaangename ontmoetingen. 3 April
1795 hield hij nog kerkeraad en nam hij
nieuwe lidmaten aan. Vermoedelijk door
moeilijkheden in de Pastorie in verband
met de inlegering der Franschen, week
hij naar Zzee uit en overleed aldaar in
den loop van de volgende maand.
B. W. G. B.
SOLDAAT-SI RAATMAKER
Een soldaat van het Britsche expeditie-
leger in Frankrijk, stampt, na het leggen
van een kabelde aarde aan met een,
door middel van een met samengeperste
lucht gedreven, stamper.
SPORT
Z.V.B.
25 Maart.
Afdeeling E. BurghLVA I—ZSC Zie-
trikzbe I ((half 3, scheidsr, J. Th. Brouwer)
NEDERLAND - LUXEMBURG
Het Nederlawdsch elftal
samengesteld'.
De keuzecommissie van den KNVB,
heeft het Ned. elftal, dat Zondag 31 de
zer te Rotterdam tegen Luxemburg zal
spelen, als volgt samengesteld:
Doel: Dijkstra (APGS).
Achter: Caldenhove (DWS) ©n Slot
(Blauw Wit).
Ik stond |ojp en stak de lamp aan. Het
iwtas een pqover licht, maar mij leek'
het. of duizend fakkels bet kleine ver
trek verlichtten, alsof de geheel® aarde
het lied van mijn ziel meezong....
Toen schreef ik mijn ieerste gedicht.
's Avonds, toen de volle maan boven
de bergen rees, kroop ik in mijn bont
jas, bond mijn ski's aan en zeilde ik
als een uitgelaten schooljongen de hel
ling af over de dichtgevroren baai en
vervolgens den rotsketen op, die onze
baai van den oceaan scheidt. Dobrez
rende luid hijgend misschien ook
eenigszins verwonderd achter mij aan.
Toen wij boven wareit, pakte ik hem
bij zijn ooren.
Zie je dat donkere, zwarte, Dobrez?
Daar achter het ijsveld? Dat is de oceaan'.
Daarover zijn we hier gekomen. En dat
witte monster, dat je er op ziet drijven,
is geen draak en evenmin een visch,
maar een geweldige ijsberg. Als een
trotsch schip zal hij maandenlang de
zee doorkruisen. Maar intusschen wordt
hij steeds kleiner tot op een goeden dag
de zonnestralen hem eensklaps uiteen
scheuren en opeten.
Dobrez toonde niet de minste belang
stelling voor den imposanten ijsberg
noch voor de glanzende maan, waarop
ik zijn aandacht trachtte te vestigen. Hij
staarde mij onafgebroken aan en dat
deed plotseling een warm gevoel in mij
opstijgen.
Weet je het nog, ouwe jongen?
Midden: Paauwe (Feijenooird), Poulus
(SVV) en De Vroet (Feijienioiord).
Vok>|ï*: Draeger (DWS), Lenstra (Hee
renveen), Ven te (Feijdnaord), Smit (Haar
lem) en Bergman (Blauw Wit).
RENESSE l-K.A. I
Zondag kcHmen de rood-witten op eigen;
terrein om half drie in het veld tegen
de kust-artillerie.
De kustartillerie heeft de laatste tijd
bijzondere versterkingen io|ti!tva(nlgen, waar
van getuigt hun 9—2-overwinfnïfnlg iqp „Mo-
bilia".
Het Ren esse-elftal is ongewijzigd £e-
gebleven, ondanks het lustelooze spel te
gen Zierikzee I. Zoo| zijln ook Verjaal
en Hendriks©, die volkojmen faaldejn, ge
handhaafd.
Groiqte tactische fouten kleefden teen
aan het Renesse-spel, vooral wat betreft
de achterhoede en middenlinie. W® Vol
staan met de spelers te verwijden naar
het relaas vajn de Belgische bondstrainer
Forten Goetinck in amJderie dagbladen over
het systeem, waarmede Wij'. Nederland
overwonnen.
Indien a.s. Zondag weer dezelfde fou
ten gemaakt worden, zal Rejiesse het
niet tot een overwinning kunnen brengen
Nijverheid en Techniek
Een verbeterde gloeilamp
Na veel 'zoeken is het den Franschmaim
Henri Desmaresi gelukt een verbetering
aa'n te brengen aa|n electrische gloeilam-,
pen, die uit eenzelfde lamp van 15 tot
25 pet. meer nuttig licht doet verkrijigen'.
H'ijl maakt gebruik van de fosfoiresoentie
van enkele goed kristalliseerbare zouten,
die het licht van een lamp opslorpen en
weer met geW'ijlzigde golflengte uitzen
den, zoodat ook de voor het oog on
zichtbare ultraviolette en infrarood© stra
len van de lamp omgezet warden i!n
Zichtbare straling.
Zon op:
Zon onder:
24 Maart
5,55
18,18
25 Maart
5,53
18,20
26 Maart
5,51
18,22
Maan op:
Maan onder
24 Maart
19,39
6,00
25 Maart
21,00
6,31
26 Maart
22,11
7,05
Hoog- en laagwater te Zierikzee
Hoogwater: Laagwater:
24 Maart 2,56 15,29 8,22 20,34
25 Maart 3,41 16,13 9,07 21,17
26 Maart 4,22 16,54 9,52 22,00
eten
Vojoir velen behoonen chocolade - en
vanillevla tot de lievelingsgerechten. Oioik
de combinatie van beide Zal stellig in
den smaak vallen. Een Zeer geslaagde
manier van opdoem vi|ndt U i®i oudere
staand recept beschreven, onder de be
naming „Crème panaché©". Het aardige
effect is werkelijk de moeite va'n ©enj
Zorgzame bereiding waard.
CREME PANACHEE.
Vqoir de vanillevla: V2 liter mblk, 20
gr. maïzena (2 afgestreken eetlepels)3o
gr. suiker (2 afgestreken eetlepels); 1/4
stokje vanille; 1 ei.
Vcfoir de chocolade vlaV2 liter m'elk;
25 gr. maizföna (2V2 afgestreken eetle
pel); 20 gr. cacao (21/2' afgestreken eet
lepel); 40 gr. suiker (bijlha 3 afgestreken
eetlepels).
Bereid de vanillavla en de choqoilade-
vla met Zorg, zfoiodat beide even dik
Zijln. Neem in elke hand een pajnlnetj®'
vroeg ik. Weet je nog, dat je vroeger
een andere meesteres hebt gehad
een lief, heel lief meisje met oogen van
bruin fluweel, met gouden puntjes er
inZullen we haar een groet zen
den? Over den oceaan heen?
Dobrez zwaaide toestemmend met zijn
staart en ik haalde mijn zakdoek te
voorschijn en wuifde een groet naar
het zuiden, waar het vasteland moest
liggen. Daarojpi stoof ik met dezelfde
vaart weer naar de baai terug.
Onderweg vond ik een half bevroren
sneeuwuil. Het was een geheel volwassen,
goed in de veeren zittende vogel en
ik vroeg me daarom verbaasd af waar
door hij vleugellam kon zijn geworden.
Na kort beraad bond ik het dier aan
een touw op mijn rug.
Bij mijn thuiskomst begon ik hem on
middellijk flink te wrijven tot de adem
haling weer regelmatig was. Daarop liet
ik hem op een soort luifel aan het dak
van ons huis rondhippen, waar hij zich
al spoedig op zijn gemak scheen te voe
len. Hij rekte zich uit, schudde zijn veeren
en verslond met gierige haast een klei
nen vogel, dien ik hem met behulp van
een stok toestak.
Mijn drie metgezellen, die van het
heldere maanlicht gebruik hadden ge
maakt voor een korte jacht, begroetten
bij hun terugreis den nieuwen gast met
nauw verholen antipathie.
Als dat maar goed gaat Zei Ni-
met eenigszins afgekoelde vla en gi®t
beide tegelijk en even sn®l leeg iin» eefni
vla-schaal. Zorg dat de scheidingslij'n van
de lichte en de donkere vla zjop recht
mogelijk wtordt.
Leg op de scheidingslijn schuim'-kui-
kentjes of torentjes stijfgeklopte slag-1
rqolm.
Vitaminetabletten voor de schooljeugd
Om het gebrek aan vitamineryke voedings
middelen gedurende den oorlog op te
vangen, worden tegenwoordig onder de
Duitsche schooljeugd tabletten uitgereikt,
die de belangrijke C vitamine bevatten.
INGEZONDEN STUKKEN
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie
Copie wordt niet teruggezonden
Zierikzee, 20 Maart 1940
Mijnheer de Redacteur.
Als kleine zelfstandigen verzoeken wij
U beleefd opname van onderstaande.
De Commissie van Steun-B heeft haar
werk, dank zij de milde gaven der bur
gerij, weer bekroond gezien. Vele gezin
nen, die daarvoor in aanmerking kwa
men, hebben weer een extra gave in den
vorm van enkele kleedingstukken ont
vangen, wat op zeer hoogen prijs ge
steld wordt.
Jammer echter is het, dat dergelijke
leveranties bijna altijd aan dezelfde
groote winkeliers gegund worden. Onze
vraag is nu, of in 't vervolg de com
missie, daarmede belast, ook de kleine
zelfstandigen zal erkennen en in de ge
legenheid stellen daar wat aan te le
veren. Ook zij hebben het hard noodig
tegenwoordig. Mogelijk hebben de hee
ren, onbewust, zoo ver niet doorgedacht.
In de hoop dat bedoelde commissie in 't
vervolg daar wel degelijk rekening me®
wil houden.
U, mijnheer de Redacteur, vriendelijk
dankend voor de verleende plaatsruimte,
teekenen wij
Eenige kleine zelfstandigen, die
altijd nog gepasseerd zijn.
„ZEELANDIA" te 'sGravenhage
Zeeuwen, gij die mettertijd Uw pro
vincie zult verlaten teneinde in Den Haag
en omgeving een nieuwe werkkring of
betrekking te aanvaarden, weet U, dat
er een vereeniging bestaat, waar U velen
Uwer mede-eilanders zult kunnen ont
moeten
Voelt U er iets voor den band der
Zeeuwen te bewaren, ook in den vreem
de, wendt U dan bij vestiging in den
Haag tot den Voorzitter-Secretaris van
„Zeelandia", den heer A. de Vlieger te
's-Gravenhage, Juliana van Stolberglaan
359, telefoon 773897.
Verscheidene malen per jaar ontmoeten
vele Zeeuwen elkaar op gezellige avon-
kita. ongéwioion ernstig, als dat maar
goed gaat!
Waarom zb|u het iniet goed gaan?
vroeg ik. glimlachend. Het dier is half
verlamd. Dat beetje eten zullen iw® er
ook nog (wiel bij kunnen vilden.
Om het eten gaat het niet. Maar
de menschen mogen de uile'n. (nu een
maal niet. Bn de uilen de menschein eerst
recht niet.
Je bent zelf een uil, Nikita, schertste
ik, maar dan een angstuil, die tot aam»
zijn hals vol zit met b!ij'gelO|of.
Wanneer het al bijgeloof is, verde
digde hij zich, dan is het in ieder geval
beproefd. Tientallen malen beproefd on
der alle mogeijke (Ofmsta'ndigbeden
Ik keek naar den uij, de sneeulwWiü
op1 het. in het maanlicht blinkend® dak
zat. Zou het Iwierkelijk waar zijn, dat
uilen ongeluk aanbrachten, ja, 'zJelfs de©
do'0|d van een mensch aainkofndigden, Zoo
als het in den volksmand heette? Onzin.!
Dat waren kletspraatjes. Daar moest men
geen geloof aan hechten!
Maar toen ik later Iw'eer in mijn kamer
zat. moest ik toit mijn groote ergernis
constateeren, dat Nikita mij' met zijn
'bijgeloof had aangestoken. Ik hoorde de
lucht van iweeklagen trillen ©n ik hoorde
hoe de dood op zijn zlw'arte wieken over
de baai zweefde en zich naar onze ©8(0-
Zame (woning spoedde.
Nikita! riep ik, schiet dien uil dood
en geef hem aan de homdein
Nadat Nikita zich van deze opdracht
den, die zich kenmerken door een geest
van vriendschap en een sfeer van Zeeuw-
sche intimiteit, zonder onderscheid van
rang en stand. De vereeniging „Zeelan
dia" draagt een strikt onpartijdig ka
rakter wat Godsdienst en Politiek be
treft, zoodal ieder zich kan aansluiten
en zich „thuis" zal voelen.
Het doel der vereeniging is de saam
horigheid der Zeeuwen te bevorderen
en te onderhouden, alsmede de zede
lijke en stoffelijke belangen harer le
den te behartigen en waar noodig en
mogelijk, steun te verleenen.
Jonge Zeeuwen, die zich „alleen" voe
len, omdat hun ouders, familie en ken
nissen in Zeeland achterblijven, kunnen
bij „Zeelandia" aansluiting vinden.
In de vereeniging wordt „elck wat
wils" geboden, zoodat gehuwden en 011-
gehuwden, ouderen en jongeren met hun
kennissen de „Zeelandia"-avonden gaarne
zullen bijwonen. De vereeniging is goed
gekeurd bij Kon. Besluit van 6 November
1922.
De jaarlijksche contributie bedraagt
slechts weinig en weegt ruimschoots op
tegen hetgeen „Zeelandia" steeds biedt.
De vereeniging heeft haar eigen Maand
blad, waarin geregeld eenige stukjes
over „Zeeland" verschijnen, soms ook in
het Zeeuwsche dialect.
Noteert bovenstaand adres: het kan
nu of later te pas komen.
Met Zeeuwengroet,
A. DE VLIEGER
MIJNHEER PIMPELMANS
GAAT «EN PENSION»
door G. Th. Rotman
31. Door deze mishandeling verloor
mijnheer Pimpelmans zijn laatste restje
zelfbeheersching. Met reuzenkracht hief
hij de zware koffer omhoog en liet hem
met kracht boven op het hoofd van den
chef neerkomen. „Krak!" ging het; niet
in het hoofd van den chef gelukkig, maar
in de koffer. Wat dat was, zou mijnheer
Pimpelmans later bemerken. Onthoud het
alvast maar.
32. Op hetzelfde oogenblik, dat mijnheer
Pimpelmans zijn koffer oplichtte, bedacht
de chef met schrik, dat de trein allang
over tijd was. Als man van plichtsbe
sef stak hij dus, juist toen de koffer
zijn schedel trof, z'n pannekoek omhoog.
De machinist, die alleen den chef te
gehoorzamen had. bracht de locomotief in
beweging en de trein ging er vandoor.
had gek'wleten, stak hij zijln hoofd om
een kier van de deur en zei:
Misschien had u gelijk en (wias het
toch maar bijgeloof. Maar in ieder geval
is het beter Zo,01!
30 November.
Dag en nacht stond de maaia aatn den
den hemel. Er heerschte e®n volkomen
windstilte.
Wij besloten van het goede Weer t®
profiteeren ©n pp jacht te gaan. Derhalve
bepakten (we onze sleden ©n! b®gave|ni
ons iop (wieg, zij het dan niet voordat
wie Putsehok rijkelijfk va:n het moedig©
voedsel hadden voorzien.
Het doel van mijn tocht Was de Wal-
vischbaai. (want o<otk mijn metgezellen ver
heugden zich er op Wleer eens met an
dere menschen in aainrakiirig te komen.
Al zeer spoedig ontmoetten (wij een
kudde rendieren, maar hoewel wij on
middellijk alle geweren afvuurden, kon
den we er slachts drie van neerleggen.
Dit Was te betreurenswaardiger, omdat
onze voorraad rendiervlieesch 'bedenkelijk
begon te slinken. Wij zJoichteln e©n: berg
plaats en begroeven daar (ofaziefn.- buit
tot de terugreis. Daarna stookten we
van het meegebrachte hout een klein
vuur en schaarden ons er r©|nlü omhee^i,
vow den maaltijd.
(Wordt vervolgd).
