WEK UW LEVER-GALOP
KAMERAAD
MOEDER
en u zult 's morgens uit bed springen,
gereed om bergen te verzetten.
lederen dag moet uw lever een liter lever-
gal ln uw ingewanden doen vloeien. Wanneer
deze stroom van lever-gat onvoldoende is, ver
teert uw voedsel niet. het bederft. U voelt u
opgeblazen, u raakt verstopt. Uw lichaam is
vergiftigd, u voelt u beroerd en ellendig, u
ziet alles zwart.
De meeste laxeermiddelen zijn slechts lap
middelen. U moet CARTER'S LEVER-PIL
LETJES nemen om deze liter lever-gal vrij te
doen vloeien en u zult u een geheel ander mensch
voelen. Onschadelijk, plantaardig, zacht, on
overtroffen om de lever-gal te doen vloeien.
Eisdht Carter's Lever-Pilletjes bij apothekers
en drogisten, f. 0.75.
KORT EN BONDIG
De burgemeester der Noord-Hiollandsehe
gemeente West woud is in verband met
het onderzoek inzake de gemeentefinan-
ciën voor drie maanden, geschorst. Tot
plaatsvervanger is voor dien tijd benoemd
de heer J. Schrijnder, burgemeester van
Grootebroek. I-n.zakenkringen te Stock
holm) heeft men geimerkt, dat er de
laatste dagen ongewoon veel vertegem-
vvoordigers van Duitsehe firma's naar
Zweden en misschien ook in andere lan
den, waar het zijn goederen gemakke^k
heen kan zenden, een „export-offensief"
begonnen is, nu de overzéesche handel
behalve dam die over de Oostzee, ten-:
gevolge van dë"T3ntsch-Fransche blok
kade uiterm'ate bemoeilijkt wordt. De
„Co-urrier de Genève", het katholieke
Zwitsersche orgaan, schrijft, dat de Duit
sehe autoriteiten de ongeregeldheden in
het Protectoraat hadden voorzien. Zij
hebben daartoe in de eerste dagen yan
September een aantal personen als gij
zelaars gearresteerd, o.a. de vroegere
politieke leiders, de burgemeesters van
de voomaaimiste steden en de hooge
ambtenaren van de autonome regeering
alsmede dé leiders van de eul^iireeile
en sportorganisaties en religieusen.
De overstrooming van Tientsin, die vier
weken heeft geduurd, wijkt thans. Vrij
dag hebben 140 pompstations een 'begin
gemaakt m«t hun werk. Zij poim'pen per
dag 300.000 M3. water weg. De aange
richte schade is enorm. President Roo
sevelt heeft tegenover vertegenwoordi
gers van de pers verklaard, diat twee
bu'itenlandsche duikbooten gezien zijn op
zee, één buiten de zuidelijke grens van.
Alaska en een op 50 tot 70 mijl buiten
de zuidpunt van Nieuw Schotland. De
nationaliteit dezer duikbooten is niet ge
ïdentificeerd- Roosevelt weigerde de bron
te «o-enVen van deze inlichtingen der
regeering. Wel verklaarde hij, dat de
bron volkombn betrouwbaar was. Star-
zynski, burgemeester van Warschau;
heeft ln zijn dageiijksdhe toespraak toit
de bevolking per radio gezegd, dat Don
derdagavond 70 bo.mknén op de hoofd-
stad zijn geworpen, waardoor 700 per
sonen zijn gedood. In de omlgeving van
Warschau wordt de strijd onverzwakt
voortgezet. Het leger van generaal Romlel,
die het thans bezette gebied ten Oosten
van Warschau he'efl verdedigd, is in
de hoofdstad aangekomen, waar de ge
neraal in de plaats vaii generaal Cz/umia
is getreden, die bij een bombardement
is gewond. Het Portu'geesche blad
„Le Voz" verneemt uit de Portuigee-
sche kolonie Angola, dat de politie van.
de Unie van Zuid-Afrika een. .uitgebreid
spionnagen'et van de nationaal-soeialis-
ten heeft ontdekt. De leiders van: de cel
len stonden: in voortdurende verbinding
met Duitschland. De politie heeft een
groote hoeveelheid -doctomlenten ito be-
slajg1 genomen en zet haar onderzoek
voort- De eerste Diuitsche krijgsgevan
genen Zijn Vrijdag in een niet n.ader
genoemde haven aan de Engeische Zuid
kust aan land gebracht. Toen de mlannen
in1 rij en gelid werden: geplaatst liep
een deel der havenbevolking saimien en
een vrouw riep „Hard luick", waarop
een der soldaten in goed Engeisch ant
woordde „Niet zjoo erg hard". De sol
daten zijn zonder de geringste demon
stratie der bevolking naar een vooraf
Alls dingen nemen de kleur aan van
(die glazen waardeer wij zien.
FEUILLETON
Roman van Christel Broehl- Delhaes
19 Nadruk verboden
Aan tafel werd met geen woord over
het bezoek gesproken, hetgeen eigenlijk
vrij zonderling was, want gewoonlijk
praatten de kinderen honderd uit over
alle mógelijke onbeduidende dingen. Dit
maal echter zwegen zij en eindelijk was
het Tiebruck zelf, die er over begon.
Hoe Zit het, «toet ik eerst vragen,
hoe juffrouw Parhoff jullie bevallen is?
Of wil je vandaag je meening nog lie
ver voor je houden?
Hij zei het allerminst op een toon,
alsof hij zich gekrenkt voelde, veeleer
vriendelijk en welnveenend.
Camilla wierp Georg een vl-uohtigen
blik toe, maar deze vermeed het zijn
zuster aan te zien. Ze -móest zich niet
verbeelden, dat hij zich in Zijn mieening
door haar liet beïnvloeden.
O, m'ij' uitstekend, zei hij1 snel,
ze is bepaald.... sympathiek
Tiebruck zweeg even vóór hij ant-
gereed gemaakt kamp vervoerd. Over
de organisatie >)an den aanslag op den
Roemeenschen premiier Calinescu deelt
Havaa nog mede, dat de advocaat Du-
mlitrescu; die de samenzwering heeft ge
organiseerd op 10 September in Roemenië
terugkwam'. Hij zou in Duitschland oow-
taot hebben gehad met uitgewekenen: en
daar al een jaar op een gelegenheid heb
ben gewadht oml naar Roemenië terug te
keenen. Twee weken is Dumitrescu in
het dorpje Apsa, bij de Roemeensche
grens gebleven. Hij wist zich onder vluch
telingen te 'mengen om' in de hoofdstad
le komlen, zonder door de politie te
worden bemerkt- Officieel wordt te
Londen medegedeeld, dat de Brltsche
conlrabandeoooitrole tot 20 September
bijna £00 neutrale schepen: heeft aan
gehouden. Meer dan 80 warden mét de
geheeie lading weer losgelaten, hetzij
onmiddellijk, hetzij nadat de vragen om
trent de uiteindelijke bestemlm-ing der
goederen bevredigend beantwoord wa
ren. De geheeie of gedeeltelijke ladingen
der andere schepen zij-i\ in de Britsche
havens gelost en worden op het oogen-
blik vastgehouden. Het Australische
Huis van Afgevaardigden heeft machti
ging verleend tot het uitgeven' van de
eerste Australische oorlogsteening1 tot een
bedrag van 20.405.000 pond sterling, waar
van lp.milliöfin voorde oortogsdientsteia
bestemd is. De. schipper van een
Britschen treiler," die Vrijdag te GrimSby
is teruggekeerd, heeft verklaard, dat hij
meende eén duikboot te hebben, geramd
en' tot Zinken; gebracht. Hij had van
twee Britsche oorlogsbodemls vernomen,
dat een duikboot in de biulurt was en
stoomde pp volle kracht naar huis. Plot
seling werden drie schokken, gevoeld,
voor, midscheeps en achter, waardoor
de treiler tot stilstand werd gebracht
Uit zee stegen luchtbellen op, gevolgd1
door lolie, de treiler kwam' in de haven
met een lek en een beschadigde schroef.
FINANTIEEL NIEUWS
Charles M. Schwab
Zoo,als reeds gemeld, is Charles M.
Schwab, chairmiain van de Bethlebelmi Steel
in 'den leeftijd van 77 jaar overleden.
Met Schwab is w&er een van die
markante figuren heengegaan, waarover
Amerika in de tachtiger en negentiger
jaren, den tijd van de groote vlucht
der industrieele ontwikkeling, de be
schikking had. Men zegt wel eens, dat
iedere tijd de mannen voortbrengt waar
aan hij "behoefte heeft. En Zoo was het
ook in die dagen in Amerika gestéld.
Zij, die beschikten over scherpzinnigheid
en wilskracht, gepaard gaande met een
physiek uithoudingsvermogen, hadden een
goede kans van slagen. Vóóropleiding
was iets .Waarnaar in die dagen niet in
de eerste plaats werd gevraagd. Be
paalde persoonlijke eigenschappen, vak
bekwaamheid en daarnaast het vermó
gen oral leiding te .geven waren de hoofd
voorwaarden o'mi te kunnen slagen. De
kapitalistische productiewijze beleefde in
dien tijd ook haar groeten bloei en werd
niét aan banden gelegd door reglemen
teering en overheidsmaatregelen- In on
ze dagen is de perfeetioneering der pro
ductie en de vooruitgang der techniek
tót een wetenschap op zichzelf gewor
den; Zij zijn het resultaat van nauwge
zet laboratori-uimWerk, waarin de taak
van den enkeling veelal slechts bestaat
uit detailwerk. 1 i
Groot werk op industrieel gebied kon
vooral worden verricht in de dagen toen
als het ware de grondslagen werden, .gje-
legd voor 'de 'moderne wijze van voort
brenging. Mannen als Schwab, Carnegie
Rockefeller, Morgan en vele anderen wa
ren échte producten van, h,u(n tijd. Man
nen mót groote energie en scheppinigfe-
kracht, die echter in den regel de eigen
schappen mlisten, welke hen' tot een
goed imónsèh" zó-uden kunnen bestem
pelen. Indien 'zij die eigenschappen wèl
hadden bezeten, zouden Zij wellicht, niet
of althans niet in die 'm|ate zijn geslaagd
als thans het geval was- Voor hun leven
en Werken gold een afzónderlijke tmóraal.
Woordde en nam zijn zoon aandachtig
PP- Lopg Georg nu? Maar waarom dan?
Om hem, zijn vader, een plezier te doen?
Neen. Dan ?ou het Georg niet geweest
Zijn. Daarvoor was hij te eerlijk.
Dat vind' ik aardig jongen, dat je
zoo rond1 voor de waarheid uitkomt. Juf-
frpuw Parhoff is inderdaad niet alleen
een sympathiek, maar ook een goed
mensch.
Nu scheen Camilla haar beurt gekomen
te achten. Zij wierp het hoofd in den
nek en terwijl haar oogen vijandig op
Tiebruck gericht bleven, zei ze:
Paps, zou je nu eindelijk niet eens
vertellen, wat ze bij ons moest dóen?
Hoepel tegen haar wil, vroeg ze het
niet onhebbelijk; het klonk meer als een
smeekend1 verzoek.
En Tiebruck zou het liefst hebben ge
antwoord1: Wat ze hier móet doen? Een
beetje geluk in ons stille huis brengen,
een beetje zon en vreugde. Ze zal mijn
vrouw worden en ook voor jullie trach
ten je verloren moeder te vervangen.
Maar hij dacht aan de belofte, welke hij
tegenover Westphal had afgelegd en die
hem nu bijna hinderde. Daarom antwoord
de hij slechts
Als je op zoo'n toon spreekt, kan
ik je geen antwoord1 geven, Milla.
Camilla sprong van haar stoel en vloog
haar vader plotseling om den hals. Harts
tochtelijk snikkend sloeg ze beide armen
Aan den eenen kant m'ild, vrijgevig en
liefdadig waar het ging om het „beste
den" van hun persoonlijk im'illioenenver-
mógen, aan den anderen kant hard en
móedoogenloos waar het gold tegenstan
ders te overwinnen-
TOONEEL EN FILM
Annie van Ees vertelt
van haar filmervarjngen
In het villapark 'Marlot, vlak bij Den
Haag, hebbenw'iji op een van die mjooie
herfstdagen en imót veel Zon, welke Je
bladeren van" goud doet schijnen, Boefje
opgezocht. Annie vab Ees. Zij woont daar
op de hoek van een van, de koninklijke
lanen in dit weelderig kwartier. Eiken
morgen ziet men haar, op weg naar de
repetities. Men kijkt naar haar eenvou
dig mantelpak, haar slanke gestalte en
kortgeknipt haar en men heeft lust haar
kortweg Boefje te noemen. Nooit was
zij trouwens yoior het publiek meer
Boefje, d,an nu immers: binnc(n)kort
zal de première gaan van de fillml, Waar
mem al lang naar uitziet.
Annie van Bes zit tegenover c)ni3 in
de ruimle met veel smaak ingerichte ka
mer. Wijl kijken naar haar bruin gezicht,
de glimstereride oiOigen en het korte stugge
haar. Werkelijk, miet -alleen op 'het too-
meel en bij' de film heeft Zij iets jongens
achtig, óók in het igiew|one leven. Zij
vertelt ons van haar ervaringen bij1 deze
eerste rolprent, W'elke z'iji maakte. Eerst
verzekert Zij, heel ernstig, biZondier in
genomen te Zijn miet het wierk voor de
film: ,,Ik hadi niet verwacht, dat ik van
de lOlmlgevingl zjou gaan 'houden, misschim
vond: ik die z|oo prettig, oimld'at 'het weer
eens Wat geheel anders was".
,,Je doet bij de fil-mf', vervólgde mevr.'
vaai der Lugt, „zlulke aardige en inder
daad leérZa'me ontdekkingen. U weet, als
men op het tpoineel bezig is, dan hoeft
er maar iets' te gebeuren, het omvallen
van éenplank achter de coulissen, pf
je denkt: ,,0'Goden, ik ben er uit..."
Dat leer' jë^'bij die fillmi gauw' af. Ér
is imlmérs voortdurend een vreeselijk la-
wiaai. In het eerst kijk je een beetje
vreemd om je heen, je schrikt van al
die stemmen óenje begrijpt er niet
veel van. Na een popsje weet je precies
Wiaar het om gaat en dan* kijk je zelfs
heel bestraffend, in de richting van dato
een of anderen eledfcrieien, die eejni aan
wijzing (mjaar niet kan begrijpen. Dato
ben je op dèrl goeden w'eg.
Br is nog iets anders. U moot weten,
ik! Was erg benieuwd, boe ik bet zon
Vinden, mm weer 'n stukje uit 't midden
van de film-te m|0:eten spelen en dato
weer uit het begin p,f zelfs het slot.
Maar daar héb ik geen last Imlee igehad.
Wanneer je een tijd lang gerepeteerd
hebt ,en de regisseur geeft eindelijk bevei
met de opnemingen te beginnen, data
W'eet,je ook,- -, dat het erop -aankomt. - Je
Concentreert jé geheel pp het te spelen
gedeelte enWel, dan gaat het van-
Zelf. Dat wias een prettige ervaring, die
ik in 'het 'begin al heb opgedaan en die
mijl veel moed- heeft gegeven",
,,Dus, imlerkjeo w'ijl op, er waren ge
lukkig Wéinig moeilijkheden",
,,Het viel bizónder mee, (mlaar ik ben
im|oeten beginnen met het breinlgón van
een offer.
Ze hadden vppr mij, toen miet de ver
filming begonnen werd, eejnl pracht van
een pruik gemiaakt, die het op het tjoo-
neel uitstekend; gedaan.zou hebben. Op
de film daaréhtegem bleek' het een fiasco
Er Zat dus' niets anders opmijn haar
imio'est er af/.,"
Wo ha-asten ons te verzekeren, dat
Zelfls dit de -gratie van ide gastvrouw
niet anders dén verhopgen kalni.
Annie van Ees zweeg even, ep boen
Zei ze: „Enrmu is de film klaar. Ik
héb er heel, heel prettig aan gewerkt.
En ik verlang nu toog Imla-ar ééto ding: de
première. Het Zal wel gek Zijn -een heel-e
avond naar jé Zelf te kijken, imiaar het
zal tegelijk een grappige sensatie wezen
En wanneer het mij verveelt, kan ik
altijd naar de mensdhen in d'e Zaal zveja.
Want als zij 'tojoinen geboeid te zijn door
Boefje |o»p het witte doek, dan kan ik
tevreden met mijn werk do|0-rgaan".
om hem heeri, Zoodat Tiebruck er wer
kelijk' even van sohrpk-
Kind1, wat heb je? Wat is er aan
j de hnnd? -
Paps, pfcps toch, ik houd zooveel
van je.... zoo ontzettend' veel. En jij
wil maar, niet begrijpen, wat een pijn
je ons doet...,
Waarom doe ik jullie pijn? vroeg
Tiebruck waakzaam. Door een lieve
moederlijke vrouw op visite te vragen?
D-at is het niet, dat weet je wel...
snikte ze het gaat pm de idéé, dat
je.,., dat je weer zou kunnen trouwen...,
Nu was het stil. Slechts Milla's on
ophoudelijk gesnik veibrak regelmatig 't
zwijgen. Nog steeds lag zij met haar
hoofd' aan Tiebruck's schouder. Nu nam
hij' haar blij de armen en schoof haar
zachtjes van zich af.
En a]s ik nu werkelijk van: plan
was met juffrouw Parhoff te trouwen,
zei hij vermoeid, wie zou zich dan
tegen dat late geluk willen verzetten:?
Camlilla vloog op Ik, ik! In móe
ders naam'! Wij willen geenstief
moeder.
Bah, dat is theatraal, zooajs jij je
gedraagt, Zei plotseling: Georg, die de
scène niet meer kon aanzien. Tiebruck
keek even naar zijn zoon, wiens gelaat
zeldzaam! bleek zag.
Je Zult'ime dwingen, zei hij, zich
daarna weer tot Caimiilia wendend
Brieven uut Schouwen
Nae Zurrekzeëse imlart mot Zeven uune
de laimpe am,- in olmida wilder |0ik ouwen
tied doe, koimlmie de lange aevenden
weër, ik kan'k moe nae d;e radio- luustere,
oewè la dienk d'm lesten tied1 Zó vee (oin-
gelokk-en en kwaeje kansen dijn uuzen
insliengert, daaj' Zouw' dienke da imfn
in een groot gekuus wioone, zonder -eiln;.
Je kam tegenwoiordeg mie aolles uut je
pemne laete druupe da-ej' zin Ln eit, |mla
andiers zouw ik wè's wille z'egge, jw'ie
Zu vö Imlieii pos je p|k mia nae „sint allee-
meg tan ma" moste brienge, mee niotg
'm stik of wlat van d.ie schioiefels, om
eél di'r leeven lank juun schoon te miae-
kem, om dag in dag uut te brullen pver
d,e stikken die zU emlaekt in vö d'
opdemten die imfn (Oip zó motte brienge
vö de ©chatkiste, die Zó lek as 'm zifte is.
D'ouw'e schipper 2A1 ók naer uus
estierd; die wias ziOigemaemid te kiomser-
vetief, ma mpm noie in krootje die
ck «ie kuste vorkomtoe da m'n au: motte
betael-e tot te leste beschimmelde ries-
daelder ,uut 't kamlmiemet aelt is. Noe
:gae zu w'è, nieuwe kwartjes in d,ub-
beltj-es moeke, oimidat d' ouwe te vee
beduiuimeld im plat binn-e, ma wat ek
an die nieuwe die'k strak tog bie de
viskUjS jmiot, ,j>rienge, want te ,zae|c mot
(l.raoie, 'da spreekt. In ,'t begin van dezen
ibioirlóg zu bie kris in kras ezejd, dat
'r vo priesopdrieving ewaekt ztouw oo-re.
Jawel co-r! Da gae tog -nie, dat eije
aoltie nie in j'and. A tat lank mót diuuire,
in dat liekent w'è, za aolles netjes nae
bó|0ive gae. Dee die juun 't ok ma, ima
ja da's juun weetje, in gin zeëpe, oiewel
aaj' zó, lam'k -geno-gt b'ewaert zu dat nog
kan oiore tptda ze op te mispit -ereen
oioirt. Ze schieme ginter nog genogt juc|m
t'en, tierwiel de pries van 't geld .ok
mae benee is.
Van de weeké wias't onderd jaer elee
dat t'm trein ier behust te riem. Dat ei
wat lewist! Ma 't imlqoiiste -ek evonde Jat
zó 1-engis. te baene 'n ouwte schot wpuw-e
Zette, oimda te ménsen in beësten (nii-e
bezwuumd. zouwe opne van 't kieken
mae dat dienk, dat zó aard verbie
Scheerde. Tpe zfier d'm tram' behuste an
te 1-eggeo, wiaere d'ir o-k raesleden, die
benauwd waere vö de pa-eren, die op
t'm ol zjoiuwe slae as zu dat vliegend
fermuis tegen Zopjwe k|0|mlmfe, in dat was
Zestig jaer laeter, Waej' uut O-P' kam
mlaeke dat te m-enseid ma aertjes breëdte
op 'n jaer v|oioiru,ut gaet. 'k Kwla 'k igae
imfai padje opkloirte. Saluut!
JOöS VAN JAONE. j
VOOR ONZE PLUIMVEEHOUDERS
Het binnenhouden der dieren gedurende
den herfit en den winter j
Wanneer dé zomer afscheid heeft ge-
nomen en die herfst zijn intrede gedaan,
moeten wij ons gaan voorbereiden op
h-et wispelturige weer, eigen aan ons
klimaat. Regen ien storm zullen elkaar
afwisselen, terwijl, gedurende de meer
gevorderde herfstperiode, sneeuw en vorst
ook een duit in het zakje zullen doen.
Er Zullen dan dagen' aanbreken, dat voor
de dieren buiten de hokken het verblijf
-nu «iet erg aanlokkelijk zal zijn, vóóral
daar, waar de hokken zijn geplaatst in
het open veld, waar de winden em de J
stprmen naar hartelust kunnen botvieren.
Want niet alleen vormen stormen en
wind -een rem voor het eieren leggen
van het dier. doch tevens zal de regen
den bodem modderig maken. Het spreekt j
vanzelf, dat het verblijf voor leggende
hennen op zoo'n bodem niet bevorder
lijk vpor het dier zelf is. Onze kip
is geen natuurbeest meer, d.w.z. dat wij
ze niet meer laten leven volgens de
natuur. Al-es gaat nu tegen de matuur
in; wij hebben van de kip een eieren-
machine gemaakt en tegen de natuur in
laten wij ze 's winters leggen. Om haar
in staat te stellen, dit te kunnen dóén,
spreekt het vanzelf, dat wij de kip met
pns klimaat niét meer kunnen laten leven
volgens de natuur en dat wij haar in
zoo'n toestand moeten brengen, door in t
een constant geriefelijk verblijf de eier-
machine geregeld haar werk te laten doen.
je érgens 'in pension te doen, als je je
zóó blijft opwinden, 't Was beter, dat
je je w'at meer oml je toekomst bekom- 1
rtter#. lp. plhbts. van. dergélif/^, :,lieréenr
sc'himlmen na te jagen.
M'n toeko-mlst? Ik kan niet meer
leeren. Steeds dwalen -m'to gedachten af.
Ik ben misschien geen zoo-genaamd imio-
dern meisje, dat zich niets aan haar
ouderlijk hu-is g-ejegen laat liggen -en I
dat zich elders voor de ontbrekende
huiselijkheid schadeloos stelt. Ik heb -een 1
tehuis mcodig. Ik moet weten, dat ik
ergens hoor....
Tiebruck tfbeide zich door deze laat
ste woord-en van Camilla diep in het
hart gegrepen en zijn ste-mi klonk dan
ook heel wat minder streng, toen hij zei:
Dat ^1 je voortaan nog sterker be
seffen dan tot dusver, -mPn kind. Je j
weet imim'ers, dat je vader jullie steeds
alles geeft, wat je moodig hebt.
Maar.... dat moeder vergeten wordt
in helz'eifde buis, waarin zij de goede
geest was.... de adem, de ziel
Zij «laakte den zin niet af, maar
sprong eensklaps op -en liep naar het
portret van Magdalena Tiebruck, d-at op
den schoorsteen stond. I
Over Tiebruck's gelaat gleed -even een
pijnlijke trék. Hij was een oprecht m'an
en hij hield er niet van zijn diepste
gevoelens voor iedereen bloot te leggien.
Maar ditmaal greep de houding van
Zoo komen wo dan aan de reeds be
kende kwestie van de dieren den ge-
heelen herfst en winter binnen te hou
den of niet. Van beide standpunten zijlni
er zoowel vóór- als tegenstanders. Of
men nu vóór- of tegenstander is van
het binnenhouden van de dieren, toch is
men het er geheel over eens, dat, ten
einde ieen vèv doorgevoerde winterpro-
ductie te verkrijgen het binnenhou
den :n de herfst en winter ab
soluut vereischt is. Terdege zij
er hier echter opgewezen, dat een goede
winterproductie (met binnenhuissysteem)
ook weer afhankelijk is van diverse fac
toren. Diegene, welke aan deze facto
ren slechts gedeeltelijk kunnen voldoen,
zuilen van het ophouden der dieren,,
slechts narigheid en financieel nadeel on
dervinden. In dit geval is het dan ook
beter de dieren maar vrij te laten los
loop en.
Deze factoren zijn de volgende: Ven
tilatie. bodemoppervlakte en bodembe
dekking, verzorging, voeding en de zon.
D-e ventilatie moet doelmatig en af zijn,
is zij niet volledig in orde, dan zal het
spoedig beginnen te stinken en er komen
aan het dak dippe druppels te hangen,
die op d-en grond vallen en den
bodemi vochtig, papperig en vies ma
ken. Bodemóppervlakte Een hok mag
niet'"oVerbévolkt' zljni drie dieren 'per
M2. bodemóppervlakte is reeds voldoen
de en mag niet overschreden worden.
Indien- een grooter aantal dieren ge- v
plaatst wordt dan zal de leg daar onder
lijden. De bodembedekking moet droog
zijn. Vervolgens moet de voeding, die
men aan <fe dieren geeft, ook bestaan uit
die bestanddeel en, die de dieren des zo
mers bij vrijen uitloop te eten krijgen.
Men gevé volop groen, b.v. boerekool,
hetwelk nog steeds h-et beste groenvoer
is, een veldje boerenkool brengt dan ook
vast dubbel en dwars de interest op,
ook wordt in de groote bedrijven veel
gekiemde haver gevoederd. D-e zon: Tij
dens de korte winterdagen, wanneer het
's middags al vroeg schemert in de hok
ken, 'is het zaak zóóveel mogelijk licht
in de hokken te hebbén, vooral in den
Winter moet de zon direct in het hok'
kunnen komen.
De ramen vormen een zétfr belangrijk
onderdeel van de huisvesting. Ondanks
de verschillende systemen ramen (open
slaande, kiepramen en schuiframen) tref
fen we nog het meest aan de draai
bare ramen. Deze zijn nog wel het meest
practisch, altijd wanneer er genoeg licht
door kan k-omën.
In de tweede plaats zal het voor den
fabrikant en ook voor den pluimveehou
der, van groot belang zijn welk visch-
meel hij1 verwerken zal. Uit de statis
tieken is meerdere malen gebleken, dat
er voor vischmeel io.a. ook gebruikt wordt
„zeesterren", vermengd met zand, idem
voor dier-vleeschmeel b.v. paardenhoeven
enz. Ook het plantaardige voedsel is van
groot belang, nemen we b.v. gerst; een
groot verschil of de eene fabrikant lichte
Marokkogerst zal gebruiken, een andere
w-eer zware Laplatagerst, hetzelfde geldt
ook yoor haver, tarwe enz.
Wi. P. A. B.
LAND- EN TUINBOUW
Het gebruik van overjarige Wintertarwe
voor zaaizaad
De rijklslandbóuw'c|o(n&ulént voor Zee
land schrijft in het „Z-eeuwSch Landbouw
blad;":
Verschillende landbouwers hebben wat
wintertarwe bewaard, van hun vorigen
oóigst ten-einde dit zoo Imlogelijk dezen
herfst te zaaien. Het is zeer gewenscht
hiertoe alleen over te gaan als vast
staat, dat de kiemkracht nog yoldoen-de
is. Biij goed, bewaarde partijen, die er
op het |Oiog zeer goed, uitzien, is thans
gebleken, dat de ki-emlkracht slechts on
geveer 70 pet. of siolmis nog minder be
draagt. Wanneer hiervan zaaita-rwe ge
bruikt wordt, bestaat er bij een -normale
hoeveelheid zaaizaad kans op te dunnen
stand, en bij, gebruik van een extra hoe
veelheid, wordt er nutteloos tarwe ver
nietigd, wat omd-er de tegenwioiordigé
omstandigheden niet verantwoord- is.
zijn dochter hem! toch in hevige mate aan.
Je mo-eder wiordt niet. vergeten,
stelde hij, haar gerust en zijto gedachten
-wiéfen. 'geheel' vërvuld. van de blee#. lii-
diend-e vrouw; die h-örnl imeer lief 'had
gehad, dan zi-chzelf en die hem zijn drie
kinderen had geschonken. Als jullie
-wat ouder waren, vervólgde hij, neigen
de tot openhartigheid, die hem zelf te
gen die borst stuitte, mlaar waartoe hij
zich terwill-e van zijn kinderen verplicht
Voelde, z)ou ik jullie tmeer zeggen.
Spreek toch vader dnotng nu Ge
org aan, je móet niet denken, dat
-we kleine kindieren zijn.
Tiebruck's ©ogen dwaalden opnieulw)
naar het portret van zijn overleden vrouw:
Glimlachte hij tegen haar? Camilla voel te
een rilling aopir zich heengaan; berouw
vol- zag ze die ontroering waaraan haar
vader ten pro|o,i wa-s. En deze zei:
Weet je, hoe imlo-eder en ik tegen
over elkaar stonden? Jullie weten, dat
-wie van elkaar hielden, innig veel zelfs,
maar je weet niet, dat (móeder Zoo heb
ben geleden, ik zieg jullie: geleden,, wan
neer Zijl kon verlmloeden, dat ik om' ha
rentwil iets opgaf |0|f van het een of
ander afstand deed, -wiat mij «a aan
het hart lag. B,ij! haar di0|0jd zei móeder:
Leef jijiï Sterf niet mee! Leef! Het
is zooi kort, het leven; man móet h-et
zi-ch dragelijk weten te maken.
(Wórdf vervolgd).
