bijvoegsel Zierikzeesche Nieuwsbode de r* V70UDEN BRUG voorspoedige geboorte van de jongste telg vain ons Vorstenhuis. In deze degen is de verknochtheid van ons volk aan het Huis van Oranje wel zeer duidelijk gebleken. Hoog en laag, oud en jong verheugen zich over de thans hechter gefundeerde toekomst van ons Vorsten huis, welke een waarborg biedt voor een rustige evolutie der ook in ons land bestaande politieke en economische moeilijkheden. Wanneer we nagaan hoe groot de spanningen en verwikkelingen om ons heen ver af en dichtbij zijn, dan moge die blijdschap ons tot dankbaarheid stemmen. Onze Minister- President, Dr. Colijn, heeft het in zijn radio-rede zoo treffend gelegd„Neder land en Oranje zijn samen geworden, samengegroeid tot wat ze nu zijn". Moge onder Hoogeren Zegen Prinses Beatrix voorspoedig opgroeien tot vreugde van de Koninklijke Familie en tot heil van ons land". In aansluiting hierop deelt de voor zitter mede, dat heden een dankbetuiging is ingekomen van hunne K.H. Prinses Juliana, en Prins Bernhard voor de zeer gewaardeerde gelukwenschen, die door het gemeentebestuur en de bevolking zijn aangeboden. Voortgaande met Zijn rede zegt de voorzitter: „Wanneer we met een enkel woord het afgeloopen jaar, voor zoover het omz'e gemeente aanbelangt, in de herinnering terugroepen, dan moeten we vaststellen, dat het de in het voorjaar algemeen verwachtte opleving in zaken niet heeft gebracht. De financieele op brengst vlan den landbouw was, met uit zondering van een enkel gewas, bene den het middelmatige. De uitkoimlsten van de visisdierij en van de overige bedrijven waren niet gunstig. De werkloosheid werd grootendeels opgevangen door het gesubsidieerde werk 'in de weilanden. Het transport van landbouwproducten over de haven bleef maar weinig onder de hoeveelheden van het vorig jaar. De moeillijksté toestand op financieel gebied viooi* onze gemeente lijkt thains wel over brugd, zij het dan ook met behuilp van hooge belastingen." Spr. wenscht den le den met hunne gezinnen en in huin werk nog een voorspoedig 1938. Na, de vaststelling van de notulen en een aantal ingekomen stukken die voor kennisgeving worden aangenomen, be krachtigt de raad het besluit tot het ver- leenen %n een crediet van f 50, voor een blijvend aandenken aan de leerlingen der lagere scholen in verband met de blijde gebeurtenis, nadat de heer Priem nog had aangedrongen ook herinneringslepeltjeia uit te reiken op de bewaarschool, Aan C. van der Wekken te Zierikzee wordt overeenkomstig zijn verzloek ont heffing verleend van het verbod, gesteld in ,art. 42 sub o van het Motor- en Rnwielreglement, zulks voor de wegen en kom tiezer gemeente, voor Zijn inge schreven motorrijtuigen. Vastgelsteld wordt een besluit tot wij ziging der igemeentebegrooting 1938, in verband met de financiering, vian het groote lokaal der openbare school.Vaist- gesteld wordt een beisluit ex art. 55bis, le lid der lager-onderwijswet 1920,w!aair in het bedrag voor het jaar 1938 wordt bepaald op f9,79 per leerling voor het openbaar lager onderwijs, plus f0,50 per leerling wegens administratiekosten. Dit bedrag zal aan de bijz. school worden uitgekeerd. Vastgesteld wordt voorts een over eenkomst van geldleening met de N.V. Waterleiding-Maatschappij „Schouwen Duiveland" tot een bedrag vian f 100.900.90 Aan de orde is daarna den verkoop van houtgewas. B. en W. willen verkon- pen eenig snoeihoul en een boom op de speelplaats der bewaarschool. De heer Ringelberg wenscht daarbij te voe gen de nog te kappen uitloopsels. van het houtgewas in de grasetting langs de trambaan. Op wien de verplichting to,t bet kap pen dier uitlooplsels rust, verschillen ide tmleeiniugen. Onderzoek daarnaar wordt toegezegd. Tot den verkoop van hét hak hout wordt helsloten. Weth. v. Nieuwen- huize brengt verslag uit vian de vergade- rang van aandeelhouders der N.V. War terl. Maatschappij' „Schouwen-Duiveland' en deelt imiede, dat het voortstel van den Raad van Beheer pm) het tarief der be. drijflsaansluitingen te verlagen van f0,30 OP f 0,25 per M.3, tmiaJst. is aangenomen. Voor de behandeling van reclameis belas tingen gaat de raad in geheiimle zitting Over. Na heropening der openbare vergade ring is de rondvraag aan de orde. De heer Ringelberg (sluit zich aan bij1 de openingswoorden van den vtoorzitter in zake de geboorte van prinlsesi Beatrix en spreekt in uitvoerige bewoordingen over het z.i. onjuilst besluit van den bur gemeester om op den .dag der geboorte aan één der 'hjOitelhiou"der(s des jaVon'ds toch vergunning te verleenen voor het geven van dansmuziek, ^terwijl dit door den lo'clo-burgemteelster dós* morgens was afgewezen overeenkomstig de reeds eer der igemlaakte afspraak. De voorzitter imlerkt op 'dat dit niet behqoirt tot de 'Competentie van den raad, doch zal het met zijn vervangers, de wethouders, be- 'ijp^reken. De heer Ringelberg uit voorts ziijln [misnoegen over het feit dat de mu ziek vereen. Apollo" op den nationalen feestdag igeen rondgang do|o)r de giömj. heef[t gemiaakt en op den |glebo|0|rtedag wiel 3 en da,airbijl zelfs een iserenade bracht voioir één der hioltelist. De vtereeniging ont vangt f75 lÊlubs.idie uit de gemeentekas, zoo dat gij verplicht wajsi op den nationalen feeisitdag een rondgang te maken. Spr. verzoekt den voorzitter „Apolio" op haar plichten te wijzen, opdat tniet meer éénzijdig wordt opgetreden. Indien 'hier aan niet woirdt voldaan, zial 'hij1 vjopr- isltellein het. subsidie te schrappen. D'0| voioirzitter zegt toie dit aan Apollo" mlede te deelen. Daarna, jsiluiting. Handen geheel verstijfd Nu 83 jaar en even recht alsof hij 21 was „Ik wil U laten weten, dat ik sinds een paar jaar Kruschen Salts gebruik. Voor dien tijd waren de gewrichten in mijin handen geheel verstijfd en op één van mijn vingers zat een groote knobbel. Dit is nu allemaal verdwenen. Mijln han den zij'n absoluut zonder pijn en mijn m'ijh vingers even recht alsof ik pas 21 was. Ik ben hiervoor zeer dankbaar*, want ik ben nu bijna 83 jaar". S. H. te S. Gezwollen pijnlijke vingers Zijn, het ge volg van een rheumatisöhe aandoening. De oorzaak hiervan is meestal een teveel aan urinezuur in Uw organisme. De zes zouten in Kruschen Salts zuiveren UW. lichaam van alle schadelijke stoffen, ter wijl zij tevens voorkomen, dat deze zich ooit weder ophoopen, daar zij Uw in wendige organen op* natuurlijke wijze tot geregelde werking aansporen. De da- gelijksche dosis houdt ;U fit en U voelt zich jaren jonger. Kruschen Salts is verkrijgbaar bij alle apothekers en erkende drogisten 0.40, 0.75 en ƒ1.60 per flacon. Let op, dat op het etiket op de flesch, zoowel als op de buitenverpakking de naam Rown- tree Handels Mij., Amsterdam, voorkomt. Het .blauw' bij aardappelen Het „blauw" bij aardappelen, in som mige streken ook wel het „zwart" ge noemd, blijkt in den oogst van het af geloopen jaar op verschillende plaatsen in belangrijker mate te zijn opgetreden, dan m eenige jaren het geval geweest is. Vandaar, dat de Plantenziektenkundige Dienst het raadzaam acht, de aandacht van de verbouwers er op te vestigen, dat het „blauw" geheel of grootendeels kan worden voorkomen door het toe dienen van voldoende kali. Daarom late men in de gevallen, waar in het optreden van „blauw" verwacht kan worden, de kalibemesting in geen geval achterwege. ONDERWIJS Schoolfonds R.H.B.S Zierikzee Kort overzicht Van inkomsten en uit gaven van het Fonds, in het bizonder vp.or het echoot jaar 1937—1938. Wat de inkomsten betreft, dezO Zijn steeds betrekkelijk gering, en belobpen tus&chen de f150 en f180 'sjaans, waarb uit blijkt, dat de steun gemiddeld per leerling niet groot kan zijn. Wat is daar voor dit jaar gedaan Uit JdiaJs&e 1 Iz'ijm 2 leerlingen gesteund bij' de aanschaffing van leerboeken. Uit de klassen 2, 3, 4 en 5 zijn er respectievelijk daarbij 4, .4;, 4 ieni 1 leerlingen gesteund. Deze steun was dit jaar voor 't Fonds moigal kost baar, do,or de ingrijpende veranderingen, die er pp de boekenlijst hebben plaats gevpnden op last vian den Minister van Onderwijs. Verder krijgen 3 leerlingen der H.B.S. die buiten ZierikZee woonachtig zijd, een gedeelte vergoed van hun tram1- of bus- abonnemlent. Ten slotte werd steeds een prijs ter waarde van f5 beschikbaar ge steld,als de leerlingen een tentoonstel ling oirganiseeren op huisvlijt-, teeken-, photografeer- of iander gebied, en ia het Fonds, genegen om o|o|k dit jaar zoo'er prijs uit te loven, als er nog ©en tentoon stelling gehouden mocht worden. Daar alleen de boekensteun dit jaar al ver pver de f 100 heeft beloopen, zal mlen begrijipen dat het Fonds graag over oneer dere inkomsten zou beschikken, dan het inu doet. Het isyimlpathieke doel van het School fonds is, om leerlingen van zekere aan leg, wier orders minvermogend Zijn, fi- naniciiëel te steunen bij het aanschaffen van boeken, leermiddelen e.d. en daarom verdient het ruimer steun! U kunt ze herkennen aan hun hartvorm, want Mijohardtjes zijn geen ronde, maar hartvormige cachets en onderscheiden zich van alle goede middelen die tegen Kou, Griep en allerlei pijnen bestaan, doordat zij veel vlugger en af- doender helpen en zoo den duur van Uw ongesteldheid belangrijk verkorten. Koker 12st.50ot. Proefverpakking2st.l0ot Verkrijgbaar bij Apothekers en Drogisten. TOONEEL EN FILM «ZESTIEN JAAR» Een Ufa-film. Jennifer Lawrence heeft op vrij jeugdigen leeftijd haar man verloren en is met twee dochtertjes al leen achtergebleven. Om nu in haar da- gelijksche behoeften te kunnen voorzien, sticht ze een modehuis en vertrouwt de dagelijksche zorgen van de beide kin deren aan haar oude moeder toe. Het modehuis 'brengt het tot een groote re putatie en Weldra is haar naam alom bekend. Jennifer Lawrence is met haar man niet gelukkig geweest, doch om de kinderen al dit leed te b'esparenb houdt ze dit voor zichzelf en dicht den overleden vader alle mogelijk© goede eigenschappen toe. Dit heeft ©r toe ge leid, dat de kinderen langzamerhand hun vader zijn gaan verafgoden. Groote con sternatie verwekt dan ook de verschijining van een vreemden heer aan de zijde van hun moeder. Jennifer Lawrence heeft namelijk in het buitenland kennis ge maakt met sir John Corbett, die van haar is gaan houden. Die liefde werdi spoedig wederzijdsch. De kleine Baba* vindt het prachtig, dat er een „nieuwe vader" komt, doch in Irène wekt het groote ontsteltenis. Uit piëteit jegens haar overleden vader ©enerzijds en haar als 't ware egoïstische liefde voor haar moe der anderzijds kan zij zich met het denk beeld van een tweede huwelijk onmogelijk vereenigen. Het komt tot groote scènes, waarbij Jennifer Lawrence nog een oogen- folik aan de nukken van haar doohteif dreigt toe te geven, doch haar oude moeder brengt haar op andere gedach ten. In een hevig overspannen toestand besluit Irène zich van het leven te be- rooven. In het water van een groot} meer zoekt zij den dood. Doch op het laatste oogenblik komen Baba en Philip, een jongeman die veel van Irène houdt, om deze misdaad te verhinderen. Irène wordt door Philip gered. Deze drie kin deren zullen samen 't geheim van deze poging tot zelfmoord dragen, want Irène heeft diep berouw en wil haar moeder voor smart bewaren. Ze is tevens tot andere inzichten gekomen en beide kin deren verheugen zich nu in het geluk van hun moeder, een geluk, dat ook hun geluk geworden is. INGEZONDEN STUKKEN (Buiten verantwoordelijkheid der Redactie) Copie wordt niet teruggezonden 'Mijnheer de Redacteur, Mag ik voor onderstaande mededeeling een plaatsje verzoeken in Uw blad na.ar aanleiding van een voorgekomen stukje in de Nieuwsbode van 25 Jan. j.l. be treffende Een millioen postzegels (en een misleidend sprookje). Dat heeft mijn volle aandacht getrjofcken. Het vorige jaar was mij door tusschenkomst van dhr. M. C. de Vlieger te Leeuwarden medegedeeld, en tevens gevraagd, dat thans hard wordt gewerkt, voor het verzamelen van alle mogelijke gebruikte postzegels, het welk 'tot doel had, om T.B.C.-patienten een vrije verpleging te geven in een der Sanatoria en daarvoor minstens een mil lioen postzegels noodig zijn. Het goede doel voor (oogon was ik direct bereid te trachten zooveel mogelijk gebruikte post zegels verzameld te krijgen. Door mede deeling aan derden verkreeg ik al spoe dig toezending van postzegels, zoodat ik in December aain dhr. M. C. de Vlieger pl.m. 25 mille postzegels kon 'overhan digen, die zijn verzamelde postzegels weer .door kon geven aan den heer E. Kuiper te Terzooi (Fr.) Het geplaatste stukje in de Nieuws bode dat binnen.- en buitenlamdlscbe post zegel^ worden verhandeld als z.g. kilo- goed en gemiddeld 75 cent per kilo op brengen, dat het pnimlogelijik moet geacnt worden dat een T.B.C.-patient voor ieen Imlllioen postzegels een bepaalden tijd gratilsi verpleegd kan worden, was Voor imSj1 onaannemelijk, omdat ik van dhr. de Vlieger had vemoimien, dat -een dochter van dhr. Kuiper reed® voor een (millioen pojstzegels in een. Sanatoriumi was op- genoimlen. Ik ben daarom1 zooi vrij' geweest uw1 Nieuwsbode met begeleidend schrijven aan dhr. de Vlieger op te zenden voor nadere toelichting. Dhr. de Vlieger heeft dat ,alle,s doorgezonden aan dhr. Kuiper, ien ,i;k had het genoegen dezer dagen daar op .antwoord te lointvangen. Dhr. Kuiper Schreef imttjl dat heel wat patiënten in het buiten- en binnenland in een Sanatorium liggen geheel pf gedeeltelijk bekostigd door opbrenglst van postzegels. Menigimlaal ilsi dhr. Kuiper gevraagd door patiënten van Vereemgingen: Hoe moeten Wij doen? Wat brengt een 'millioen post zegels, pp? Is een imillioen voldoende Steeds is door dhr. Kuiper gewaar schuwd voor overdreven verwachtingen, voor zelfverkoopen als ze geen deskun dige hulp 'hebben. En nu de vraag? Is een millioen postzegels voldoende voor enkele maanden verpleging? Neen, als men doet zooals de schrijver 'van het ingezonden stukje zegt: ze als kilogoed te verkoopen. De knoop zit juist daar, dat bij een millioen postzegels duizenden ervan waardevoller zijp. En die maken het goed, soms heel goed zelf. Mits men den rechten weg bewandelt! In binnen - en b'uitenlandsche sanatoria liggen pa tiënten, die dankbaar gedenken de hulp, die zoovelen in den lande hmi bij 't verzamelen schonken, hetzij! geheel of gedeeltelijk bekostigd uit de opbrengst van pl.m. een millioen, of meer, of min der gebruikte postzegels. Door deze toelichting hoop ik dat de lust tot het verzamelen van gebruikte postzegels zal blijven voortgaan, en blijf ik mijl steeds in uvfr welwillende mede werking aanbevolen houden voor de ont- vangisit. Zierikzee. M. F. DE VOS Cz. behoorende bij de van Vrijdag 11 Febr. 1938, No. 13649 Brieven uit Bergen-op-Zoom IX Ziezoo, ik waag er weer eens een brief aan; 'kmoet eerlijk bekennen, dat ik wel wat lui geweest ben, maar hoe minder men te doen heeft, hoe minder men doen wil. Bovendien was het een tijd van hoogspanning, die nu gelukkig voorbij is en na de opgewonden feestelijkheden ver anderd is in een stille vreugde. Toen de ooievaar 't geschenk bracht Aan 't paleis Soestdijk, En de blijde maar verspreid werd, Toen was Neêrland rijk. 'k Was juist op mijn morgenwandeling, toen de schelle tonen der sirene's over de stad begonnen te klinken; juichkreten weerklonken door de straten, de vlaggen vlogen uit de huizen en plotseling was de stad in feesttooi. Men begon uit on geduld maar dadelijk te feesten, want dat kunnen de Bergenaars. Trouwens, het zal wel geen unicum geweest zijn; heel Nederland was dien dag al in feest stemming. Dinsdag, de nationale feest dag, 's morgens aubade voor het stad huis; meer dan duizend schoolkinderen gerangschikt naar de kleuren hunner hoofddeksels in rood, wit, blauw en oranje en allen met een vlag; 's middags parade van het garnizoen op Kijk in de Pot en 's avonds taptoe op de markt. Onderwijl volop muziek, gewoel, gejoel en drukte in de stad; 'tleek wel een carnaval, maar ditmaal in oranje; geluk kig geen enkele stoornis, want oud en jong was tevreden. Den volgenden dag woeien nog vlaggen, droeg men nog oranje, dronk men nog af en toe oranje bitter voor de gezelligheid en tegen de kou en had men nog weinig lust to.t; werken. In de buurt van onze kamers woont e%n dame, die laatst haar 85sten ge boortedag vierde. Een vliegtuigbezitter uit de omgeving had haar voor dien dag een vliegtochtje aangeboden. Zij'werd het met het oog op haar leeftijd van verschillende zijden ontraden, maar zij moest vliegen. Kort daarna kwam een auto voor, zij stapte in en een poosje later wuifde zijl ons uit de lucht met haar zakdoek toe. Ongedeerd kwam zij bij' ons terug en toen ik haar vroeg, hoe het haar bevallen was, antwoordde zij opgetogen: „Prachtig, als.ik negentig jaar word, vlieg ik nog eens weer!" E©q mooi reclame voor het vliegwezen! Ondertusschen heeft een afdeeling van het 3de regiment infanterie zijin 125-jarig bestaan alhier gevierd. Op de markt groot militair vertoon, muziek, toespra ken en defile's, des avonds de traditio- neele taptoe. Nu wordt het carnavals- tijd. Ik spits er mij al op. 'k Zag het omstreeks 50 jaar geleden te Breda. Som migen doen nu al inkoopen om bijtijds met alles gereed te kunnen zijin. 't Moet dan hier evenals op andere carnavals een gekke boel, maar een prettige drukte zijn; maar daarover ter zijner tijd. En dan begint weer de dageraad te gloren van het tiendaagsche feest ter herdenking van het 650-jarig bestaan der stad. Wie kan 'bij1 dit alles gezond blijven? M. G. GEMEENTERAAD BROUWERSHAVEN Revue over 1937 Critiek op «Apollo» Raadsvergadering Woensdagmiddag 9 Februari. Afwezig Zijn de heeren H. Ver- hoeff en C. J. van Schelven. Voorzitter? C. Gast, burgemeester. De voorzitter opent de vergadering met de volgende rede. „In de eerste plaats wil ik uiting geven aan de blijdschap en de dank baarheid die ons allen vervult over de FEUILLETON 48 ROMAN V£N HANNO PLESSEN „Dit is Freiherr van Berg, tijdelijk miijn gast iin de Lantaarn... eai dit beste Syl vester, is Margot Sellert van het Munche- mer Kleimtoioneel", stelt Renate beiden aam (elkaar voor en haastig laat czij! erop v|o|lgen „Misschien ken je juffrouw Sellert al als actrice...?" „Natuurlijk..' staimielt hij, ,ik herinner imle... dat wil zeggen..." Renate ontwaart de hulpeLoosheid van zijin blilt, welke Zeldzaalmi verlegen en met iets van een pijlnlijk dringende islmleekbede pp de zwijgend afwachtende actriicle 'ge richt blijft. Daardoor dringt het inu pas tpt haar doior, dat de aanwezigheid van Margot Sellert volkOimlen in strijd is' met hun stilzwijgende pvereenkoimlst om nie- |m!and .tpt de Lantaarn toe te laten. Maar deze aarzeling duurt slechts kprt. Er is tnu toch niets Imleer aan te veranderen. Het beste iis, dat Sylvester van den nood een deugd Imfaakt en zich langzamerhand weer aan de buitenwereld traicht te wen'- nen. Dat kan tpch zoo mjoeilijk niet zijn voor ielmland, die zich diojor liefde ge sterkt weet. Het tweetal, dat zelf al te zeer door het verrassende van deze ontmloetieig in beslag iisi genoimlen, heeft haar voorbïji- gaamde verlegenheid in 't geheel niet be- imierk't. „Houd jij juffrouw Sellert zoo lang gezelschap, dan kan ik me even vain m'n huisvrouwelijke plichten kwijten", zegt Renate, op hetzelfde oogenblik reeds de kamer verlatend. Seconden lang zwijgen, een lange, ach terdochtige stilte, die als een onzichtbaar monster op de loer ligt. Tenslotte is het de vrouw, die de spanning verbreekt. „Freiherr van Berj", zegt hij langzaam en op elk woord de klemtoon leggend', „dat is wel een zeer b'rutaal stukje, dat je je daar veroorlooft „Zwijg....!" valt de man haar in de rede. Zijh stem klinkt heesch. In zijn blik ligt slechts angst te lezen. In kleine druppels parelt het zweet op zijin voor hoofd. „De schijin is tegen me, ik weet het, maar wat jij op het oogenblik denkt, dat is niet waar.... Alles is heel anders dan je veronderstelt.... Geloof me...." „Geen woord geloof ik van hetgeen je zegt!" Margot's zachte stem klinkt thans vlijmscherp. Hij krimpt ineen. „Ik kan je dat alles nu niet direct verklaren.... zoo' in een paar minuten „Ik ben ook absoluut niet nieuwsgierig naar de laatste heldendaad van Sylves ter Vonberg", geeft zij op snijdend-koelen toon ten antwoord. Een laatste poging waagt hij tegen haar ijzig verzet, als hij bedelt: „Toe verraad me niet.,.!" Om Margot's expressieven mond ligt een trek van grenzelooz© minach ting: „Wees maar niet bang ridder van de droevige figuur... Aanbrengen ligt niet in m'n aard.... Bovendien moet ieder voor zichzelf maar uitmaken, wat hij aan jou heeft duidelijker gezegd: zich door jou laten beetnemen.... Maar Renate Lien is toch eigenlijk veel te goed voor iemand als jij!... dat mag toch niet..." Daar zij een oogenblik aarzelt, neemt Sylvester Vonberg onmiddellijk het woord over. Bijna smeekend tracht hij haar te overtuigen van zijin goede bedoelingen „Zij is de verpersoonlijking van alles wat rein en edel is.— de mesch gewor den goedheid... Aan haar heb' ik m'n leven te danken... alles... Ach, dat kan jij immers niet weten. Maar dit zweer ik je: Als ik ooit slecht geweest ben, dan nooit tegenover, deze vrouw. Haar wil ik dienen... Zoo eerlijk vervuld ben ik van...." „Houd me ten goede, dat ik ten op zichte van je eerlijke gezindheid eenige twijfel koester", zegt Margot muchteij, „een twijfel, die me, m'n eigen ervarin gen in aanmerking genomen, niet geheel misplaatst lijkt.... Bovendien is er een kinderlijke naïviteit voor noodig om te verwachten, dat iemand als jij1 nog op het rechte pad kan worden terugge bracht.... zelfs niet door deze, werkelijk bijzondere vrouw.... Enfin, daar zullen we maar over zwijgen. Zooals ik al zei de dingen die hier op hun beloop laten, maar de duidelijke wenk van het nood lot, welke deze onverwachte ontmoeting heeft gekenmerkt, mogen we toch niet negeeren.... Je weet, dat we nog een klein rekeningetje te vereffenen hebben. En die moet nu voldaan worden, m'n waarde...." Sylvester Vonberg, die reeds een zucht van verlichting heeft geslaakt, schrikt op nieuw als hij op zoo onbarmhartige wijze aan een oude schuld wordt herinnerd. Hij' moet erkennen, dat hij daar niet onderuit zal kunnen. Terwijl Margot Sellert Vonberg beveelt den volgenden dag om| 3 uur op een be paalde plaats in de Lanser-hoogten op haar te wachten, denkt ze bevredigd hoe handig ze toch daarmee de gelegenheid waarneemt om een onbedachtzaam oogen blik uit haar leven ongedaan te maken. Er gaat toch niets boven het rustige zelfvertrouwen van een, van alle gevoels- b'allast, zooals liefde, medelijden en der gelijke hinderlijke gewaarwordingen, ge speend gemoed.... Als Renate kort daarop terugkomt, zegt Margot met een, de goede actrice ken merkende, uitstekend gespeelde onbevan genheid: „Meneer van Berg heeft mij zooeven zooveel vleiends over mij'n „Nora" gezegd, dat het bezoek aan uw gezellige woning mij werkelijk de eene verrassing na de andere biedt.... Maar nu wil ik u toch niet langer ophouden...!." „Het is ons werkelijk een buitengewoon genoegen geweest kennis met u te mogen maken, verzekert Renate, wie bij Mar got's woorden een steen van het hart is gevallen. Met een snellen, teederen blik zoekt zij' het gelaat van den man, die haar glimlachend toeknikt. Dan ver gezelt zij1 haar gast naar buiten. „Jammer, dat uw vacantie al bijna ten einde is", zegt ze bij het afscheid nemen. „Ja, daar is helaas niets1 aan te doen; Overmorgen zullen de koffers gepakt moeten worden", antwoordt Margot. „Ik h&op, dat het verblijf aan het Lansermeer u goed is bekomen. Eigen lijk is het daar voor rustbehoevenden nog beter dan in Iglis.— In ieder geval wensch ik u een zeer voorspoedige reis.... en behouden thuiskomst.... ja en „de gouden brug" ontvang u dezer dagen.... ik zal er den noodigen spoed mee be trachten.... nee, nee, geen dank.... Ik vind het zelf veel te leuk, dat m'n movefile nog voor zij gedrukt is, door de radio zal worden voorgedragen.... en nog wel door u...." (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1938 | | pagina 5