BIJVOEGSEL
Zierikzeesche Nieuwsbode
DE BEWAPENING DER WERELD
FEUILLETON
DE I NKTVISCH
behoorende bij de
van Zaterdag 28 Nov. 1936, No. 13284
Legeruitgaven sinds 1914 met
vijfhonderd procent- gestegen j
Maar de begrootingen van
onderwijs, kunsten en weten-
schappen worden steeds lager
De begrooting van de® staat komt on
geveer overeen met de ba'.ans van dein
koopman. Beide t|Opnem het streven, ze
kere l'eiten extra te onderstrepen en
andere op Id'en achtergrond te laten tre
den en daarbij behoeft men geens
zins direct aan vervalschte balansen te
denken.
De begrootingen der zeven gnoiote mo
gendheden Engeland, Frankrijk, de Ver-
eenigde Staten, Duitsc'hlasnd, Italië, Rus
land en Japan toone® nu aan, idlat men
in het jaar 1936 ongeveer vijf maal zojO>-
vcel voor bewapening 'heeft uitgegeven
als in het jaar 1914.
Die z'uivere b e wap eningsui(gaven bedra
gen op het cioigenbiik ongeveer twee mil
liard tweehonderd en negentig duizend
pond sterling.!
Hoe ongekend hioog 'dit Cijfer is, ziet
men het best, indien men zich eens voor
oogen hoiudt, hoe Id'eze uitgaven in de
verschillende staten zijn gestegen. Wij
nemen daarbij als vergel ij kenidte Cijfers,
die van die jaren. 1914, 1931 en 1936.
Engeland gaf in 1914 voor bewapenings-
doeleinden 77 miliioen piond iu.it, iin 1933
Waren het 92 en in 1936 ongeveer 161
miliioen pond. Framikrijk gat iin dezelfde
jaren 72 millioent 134 miliioen en 185
miliioen pond (uit. Vioior (die Vereenigde
Staten luiden (dieze djfers 50 miliioen;,
140 miliioen en 202 miliioen piond. De
Italianen hadden in 1914 37 miliioen,
in 1931 59 miliioen en in 1936 150
miliioen pond mooid'ig. Japan gaf i® 1914
voor zijn bewapening slechts 19
miliioen piond uiit, maar in 1931 w'as
dit Cijfer reelds tot 26 miliioen en in
1936 tot 60 miliioen pond gestegen.
Rusland gaf voor zijn bewapening in
1914 92 miliioen, in 1931 156 miUioeni en
in 1936 592 miliioen pond uit.
Het Duitsche rijk had in 1914 voor
zijn bewapening 95 milioen, i® 1931 42
miliioen en in 1936 940 miliioen poind
no o dig.
Wat geeft men voor volksontwikkeling uit?
En wat igeeft men Voor onderivilijs,
kuhsten en wetgnscJhappe® uit? Hier
'wordt de yerhoiuding nog sctirikwiekken-
der, nog Idieprimeerender, indien mem aan
de toekomst van Europa denkt. Frank
rijk, Engeland en ook Italië geVen nog
immer ongeveer 29 pet. van het bedrag,
dat zij' aan hun bewapening bestede®:,
voor Cultureele doeleinden uit. In Duitsdh-
land is 'dit percentage lager. Het Japan-
sChe percentage bedraagt 133. Rusland1
zegt, dat 'het voor dergelijke doeleinden
55 pet. van het bedrag, ld|at het aan zijn
bewapening besteed, uitgeeft.
Een troost, maar een voor Europa
zeer besChamenden troost is (hlet, ld|at de
Vereenigde Staten Voor idle volksontwik
keling 75 pCt. meer uitgeven dan voor
huh bewapening.
Getallen zijn droog nodh fdlotqd zij
kunnen echter zoowel vruchtbaar leven
als den dood inhouden. Terwijl men dit
artikel leest, mag men niet vergeten,
dat er wed'erom rond 44.000 pond ster
ling voor oorlogsmateriaal, 'waarmede
men het leven Wil beschermen, maar den
doold! eigenlijk oproept, werd uitgegeven.
Welke cultuurwaarden, (wiegen, elektri
sche centrale's, huizen, pairken en dui
zenden amld'ere mogelijkheden* men Voor
deze som Van meer dan tw'ee en een
kwart milliard pond1 sterling zou kun
nen yprkrijgen dat mag iedere lezer
zelf eens ernstig overleggen
Een enkel licht is een haken voor één
zoowel als voor honderd menschen.
1
TWEEDE KAMER
Ons buitenlandsch beleid
Nederland en den Volkenbond
Bij de debatten over het buitenland-
sche beleid onzer regeering hebben af
gevaardigden terecht uiteengezet, dat de
krachtige verdediging van den Volken
bond door den minister van Buitenland-
sche Zaken in de Memorie van Ant
woord, lof verdient. Zoo hielden, ondanks
alle teleurstellingen over de mislukte
sanctie-politiek, de heeren Bierema (lib.),
Joekes (v.d.) en Van Dijk (a.-r.) een
warm pleidooi voor den Volkenbond. De
anti-revolutionaire afgevaardigde wees op
de verzwakking van den Bond voor den
Bond door de uittreding van Japan en
Duitschland, waarbij hij het toetreden
van het revolutionnair voelende Sovjet-
Rusland geenszins als een versterking
beschouwt. Maar ook de heer van Dijk
neemt toch aan, dat zonder den Volken
bond de wereld reeds in een chaos zou
zijn verzonken. Tezamen met den chr.-
dem. heer van Houten bepleitte de anti-
revolutionnaire afgevaardigde toepassing
van de beginselen der Christelijke ethiek
als basis voor den Volkenbond.
In het algemeen werd zoo door de
heeren Bierema (lib1.) en Joekes (v.d.)
voldoening geuit over het feit, dat de
uitzetting der vier Nederlanders uit
Duitschland ongedaan is gemaakt. De
vrijz.-dem, afgevaardigde merkte daarbij
op, dat het hier een schending van het
Vestigingsverdrag betrof, welke men aan
arbitrage had kunnen onderwerpen. De
liberale woordvoerder was van meening
dat thans met succes naar een verdere,
de beide partijen bevredigende oplossing
kan worden gestreefd.
Natuurlijk heeft men den minister over
twee feiten nadere inlichtingen gevraagd.
Ten eerste over de opzegging van de
Rijnvaart-acte door Duitschland, waarom
trent wij allen gaarne het standpunt der
regeering zullen vernemen. Ten tweede
het pas bekend gemaakte Duitsch-Japan-
sche pact, dat vooral volgens een be
paalde sensationeele Engelsche publica
tie van. geheime bedingen omtrent ver
deeling van belangensferen in Ned.-Oost-
Indië zou zijn voorzien. In dit debat
werd opgemerkt, dat ook een blad als
de „Times" het bestaan van dergelijke
clausules niet tot de onmogelijkheden!
rekent. Ook hier zullen nadere mededee-
lingen der regeering, indien zij daartoe
aanleiding en materieele redenen heeft,
met belangstelling tegemoet worden ge-
hebben moeten, een gloednieuwe symbo
lische lichaamsbeweging in de maak.
Deze groet is moeilijker, omdat hij het
front maken naat twee kante® moet syim-
boliseeren. Hij bestaat in het boven het
hoofd heffen van 'de in elkaar geslagen
handen. Een symmetrisch gebaar dus, dat
zoowel tegen links als rechts gelijk ge
richt is, en waarin de twee handen zich
als (het ware tot een collectieve vuist
ballen, die „het juiste midden" wil ver
dedigen. Al vreezen wij, dat in de pnactijk
het gebaar zal gajan lijken op den groet
waarmede beroepsboksers in den ring
het publiek plegen te bedanken door zich
zelf als het ware een hand te geven.
Met dit al gaat het moderne straiatbeeld
een levendige toekomst tegemoet. Vrijwel
iedereen zal politiek tot een dezer drie
groepen kunnen worde® gerekend, en als
een ieder het zich tot taak gaat 'stellen j
om zijn medestanders mét zijn bijzondere
gebaar te groeten, en zijn tegenstanders
ermede te provoceeren. dan zal de open-
barq weg w'eldrta gaan lijken op een gym
nastiekzaal met permanente vrije oefe
ningen. 1 (•••■v)
TOONEEL EN FILM
Tusschen twee haakjes
De straat wordt gymnastiekzaal I
In oude tijden gaven menschen elkaar
bij een ontmoeting de hand oim! te voor
komen. dat de hand van den één een wa
pen tegen den ander zou rich te®'. Mem.
wantrouwde elkaar blijkbaar grondig.
Het verdeelend element in de samenleving
was normaler dan het bindende.
in onze dagen is de handdruk va® be
doeling veranderd. Hij1 functioneert tus
schen menschen die elkaar als ongevaar
lijke lotgenoo'ten kenne®, maar hij is
kleurloos, automatisch en geen bewust
gebaar meer vian parate, strijdvaardige
menschen in een omgeving die waakzaam
heid vereischt.
Daarin is verandering gekomen. In het
zonnige land vian 'de® Dude heeft me®
den oude Romeinschen groet in eere her
steld. De uitgestrekte rechterarm wordt
plechtig opgeheven tot een „Ave Cesar".
Het Duitsche fascisme volgde dezen
groet na en onze Oosterburen doe® aan
„heil" gymnastiek.
Socialisme en ehmlmfunismë ctomlponeer-
den, als reactie op het fascisme, dat zij
bestrijden wilden, het gebaar van de ge
heven gebalde vuist. En sedert kort is
nu voor diegenen die noich va® fascisme,
noch van socialisme of do|m)m®nism,e iets
SONJA HENIE
Als ergens ter wereld eens iemand
iets héél erg goed kan, wordt Hollywood
altijd dadelijk klaar-wakker en kijkt er
naar met dezelfde aandacht, als de kat
voor de muis. En dan volgt er een zwaar
contract, een roerend afscheid van vrien
den en familie en de uitverkorene reist
per Normanië of Queen Mary (want min-
i der doen ze het nooit) naar Ovèrthere.
i Dan ben je ingelijfd bij de Hollywoo.-
ders, die wereldberoemd zijn en dat-
i gene bereikt hebben, waar de heele we
reld vol verlangen naar uitziet en met
een zalig gezicht van droomt....
Dat zalige gezicht kunt U nu óók op
merken bij Sonja Henie, de kamp&ene-
schaatsenrijdster van Europa, de kleine
ijsbloem, de ongelooflijke danseres op den
watervloer (onder nul), de Pawlona van
.de ijsbaan. Wie iets weet van winter
sport en internationale ijstournooien, kent
Sonja Henie, die zweven kan en zwen
ken, pirouetteeren en walsen op het ijs,
met een eindelooze en bijzondere gratie.
En deze Sonja zal haar kunst via het
witte doek den volke bekend maken, in
alle zeven hoeken van de wereld. En
natuurlijk met behulp van een aardigen
filmroman, waarin de liefde een groote
rol speelt, zeker even groot als het ijs.
Het vurige hart en het bevroren water,....
dat is het hoofdmotief en nu willen we
j maar hopen, dat onze Sonja niet door
I het ijs zakt, als zij zooveel vurigs met
zooveel kouds moet combineeren! We
hopen hartelijk, dat het ijs daarvan niet
smelt...
Nu Sonja, de ijsdanseres, een contract
gekregen heeft bij de 20th Centvy-Fox
film, verschijnen haar eerste Amerikaan-
sche foto's met haar liefste Hollywood-
smile en met op den achtergrond al
de zaligheden, welke dit oord aan zijn
uitverkorenen te bieden heeft.
Wij wenschen de zoo sierlijke schaat
senrijdster succes! Met den wereldroem,
met het Californische ijs en met de
filmliefde....
Roman van Peter Baron
97 (Nadruk verboden)
Freddie keek onverschillig in 't gezicht
van den hertog van Framlingham'.
,,'t Doet me plezier", zei Erb vriendelijk
„dat je 'tot ®u toe niet vermoede teekenen
van verstand begint te vertoone®, Freddie.
Mag ik vragen hoe je dit zonder hulp
hebt luitgevischt?"
Freddie glimlachte.
„Voor een paar nachten", antwoordde
hij, „kwam je de oprijlaan ivian een buis op
Wimbledon afgereden ials een express.
Onbezonnen. Brb, erg ofnbez'oininen. 't Was
sen ding had je ook achtergelaten. Nog
meer onbezonnen. Ik herkejnde terstoni
je aristocratisch aanschijn". J
„En", zei de hertog, „mag ik, op gevaar
af van nieuwsgierig te schijnen misschie® 1
ook weten, wlaarom je mie niet belette te
ontsnappen?" i I i
„Erb", zei Freddie verwijtend, „denk
toch eens goed na, mijn dierbare bloed
verwant! T'w'ee dagen geleden vertelde je
me, dat je n®ar het landh®is ging. Giste
renavond wist ik 'wlaarom. Heel eenvjoudig
nietwaar?" 1
De Squid zuchtte.
„Ik| heb een vervelenden dag achter den
rug", zei hij. „Ik werd ertoe gedwongen
je landhuis in een crematorium) te veran
deren. Ik vrees, dat inspecteur Elveder.
en Zijn vrienden ee® beetje Iaat geweest
zijn, om de tunnel te verlaten. Zelfs jals
ze 'het overleven, zullen ,ze verscheidene
uren werk hebben om den uitgang er via®
te ontdekken, die naar de lk®st Loopt en
zich drie mijlen hiervandaan bevindt."
Freddie glimlachte beminnelijk.
„Ik vermoedde wel", zei hij, „dat het
gedreun dat ik hoorde, geen muizenge-
knabbel was". i 1
„Dat wiais knap gedacht", zei de hertog
spottend. „Ik ben op het oogenblik zoo
goed niet gedisponeerd. Inspecteurs de
LuicJht inblazen, lijkt me meer een werkje
voor de jeugd. Op mijn leeftijd is de aar
digheid er van iaf".
„Wat ik zeggen wo®", zei Freddie,
„daar heeft je toch niemand gevraagd
om m'ijn aardig huisje de lucht in te
laten vliegen. Ik vind het nogal onvrien
delijk1. Een tikje overijld misschien?"
„Nee", zei zlijn com. „Je zult je herin
neren, dat ik het was, die je overhaalde,
om' jujst dat landhuis te nem'en. Ik kende
dien smokkelaarsuitgang. Ik' kóm het na
tuurlijk niet zelf huren. Wanneer ik dat
gedaan had, zo®, wait er vanavond ge
beurd is, tot een vloedgolf van onaange
name informlaties geleid hebben door de
politie, aan mij® adres als huurder".
„Jiuist", zei Freddie. „En nu heb ik dus
alle verdenking voor mij alleen. Gezellig
Erb". j
„De politie zal in joiuw richting niets
zoeken", antwoordde de hertog. „De p|o|-
litie is dwaas en... als ik hét zeggen mag
de eene dwaas verdenkt den andere®
niet. Dat is ook, wiaarom ik je no®,it aiu,
sérieux genomen heb, Freddie. Je scheen
zoo abnormaal".
„Je eigen gelaat werkte dan ook nogal
onzluiver", protesteerde Freddie.
„Een vriendelijke glimlach bedekt een
menigte van slechte bedoelingen", ant
woordde de hertog.
,,'t Is toch een feit, dat ge er tamelijk
onschuldig hebt uitgezien, 'de laatste ja
ren, Erb. Hoe kwa®! 't eigenlijk?"
„Zwaar verlies, te veel op één avond
in Monte, en ik liet mijn Oioge)m toen )o)p
misdaajcii vallen. Zooi verloor Eustache Ber-
né Zijn diamanten. Ik was toe® i® Monte,
en ik vloog naar Londen e® terug i® een
particulier vliegtuig. De eerste vian meer
dergelijke winstgevende vluchten. Ik hoop
dat je luistert, Frejddie. Ik geef je een
paar waardevolle jaanwfij zingen en al leef
je misschien niet lang genoeg oneer, om
er voordeelen van te plukken ik hoop
toch, dat 't leerzaam voor je is".
„Ik heb uit je methoden geleerd," ant
woordde Freddie, „dat het wellicht het
beste is, hier te wachten. „Hij1 geeu|w'de.
VERKOOPINGEN
SCHARENDIJKE, 27 Nov. Ten over
staan van Notaris M. C. van den Bout
te Renesse werden hedlen alhier voor
de erfgenamen va® wijlen 'dien heer Jao.
v. d. Bout, in hel openbaar verkocht,
do navolgende onroerende goederen on
der Ide gemeente Eikerzee: 1. Ben huis,
schuur, erf, tuin en boomgaard, aandien
Elkerzeesdhen Weg, groot 17 a. 40 e.a,
•voor f 1500 aan den heer J. v. 'dl Bout
te Scharendijke. Toëbejding f 50.
2. Bouwland nabij' idle® Kloosterlwleg,
Circa 1 lh).ai. 10 a. 20 e®. voor f 996,—
circa 3 'h.a. 30 a. 50 ^a. vo,or 1' 950,—
en 1 (h)a 26 a. 20 Oa. Voor f 1045, alles
per gemet, aan den heer J. L. Kloet te
Eikerzee q.q. Toebedingen f 133.—.
LANDBOUW EN VEETEELT
Het varken,
waarover een ieder weeklaagt
»Laat het experimenteeren
ophouden«
Men krijgt bijna geen landbouwblad
in. handen, of de slechte varkensprijzen
Worden er in besproken. Men spreekt
geen boer of hij klaagt dat dé mesterij
niet loonend is, en veelal slaakt hij de
verluchting: „Och, had zich de regee
ring er maar nooit mee bemoeid".
Spreekt men een slager over varkens,
blijf dan liever uit zijn buurt; hij slacht
er nog wel een en verkoopt het vleesch
er van, maar overigens: niets aan te
verdienen. Spreekt men een grossier, het
is alles hetzelfde. Niets aan te winnen,
al in geen 4 jaar; en wanneer zal het
weer eens iets worden?
Geen koopman, hetzij in levende- dan
wel in geslachte varkens handelende, is
in staat zijn boterham te verdienen. Over
de geheele linie is het klagen en nog
eens klagen. 'Het varken als zoodanig
heeft zich niet te beklagen; althans niet
over te weinig belangstelling; en het is
juist die belangstelling van de overheid
voor het varken, die alle bovengenoem
de categorieën doet klagen, klagen, kla
gen. Was de regeering nooit aan het
experimenteeren gegaan en had onze
overheid minder belangstelling voor het
varken gehad, dan waren de prijzen thans
hooger geweest; immers na een periode
van inzinking komt als reactie vroeg of
laat toch weer een stijging en deze stij
ging had bij de varkens vast geen 4
jaar of nog langer op zich laten wachten,
Ieder, die voorheen zijn bestaan vond
in varkensmesterij, -slachterij of -handel,
klaagt thans, uitgezonderd de rijkgemaak-
te baconzouters.
Inplaats van handelsmenschen hebben
we nu ambtenaren gekregen, doch is
het nu beter? Is de theorie der laatste
jaren beter geb.leken dan de jarenlange
ervaringen van den handel?
Er is maar één oplossing om tot betere
prijzen te geraken: Geef den boer zijn
zelfstandigheid terug. Hij zal zichzelf
dan wel beperken. Vraag en aanbod
zullen dan als voorheen den prijs weer
regelen tot heil van den boer en van,
den handel in zijn vollen omvang. Meer
dan vier jaar heeft men van hoogerhand
geprobeerd en geëxperimenteerd, en veel
te veel belangstelling voor het varken
aan den dag gelegd, tot schade van boer
en handel.
RECHTZAKEN
Persdelict
Te Middelburg stond Vrijdag terecht
S. S., verslaggever van de Banier, ver
dacht van het schrijven van artikelen,
beleedigend voor Mr. A. J. van der
(Hoeven, burgemeester van Tholen.
Verdediger was Mr. Dirven te Bergen
op Zoom. De Officier van Justitie eisch-
te f 100 boete of 20 dagen hechtenis
voorwaardelijk met een proeftijd van 3
jaar. Uitspraak over 14 dagen.
De malversaties te Vlissingen
Inzake de malversaties bij het crisis
comité te Vlissingen hebben vijf der
veroordeelden hooger beroep tegen de
vonnissen van de rechtbank te Middel
burg aangeteekend. Dit zijn de oud
wethouder van Vlissingen, die tot zes
maanden gev.str. was veroordeeld, de
secretaris van Maatschappelijk Hulpbe
toon, die tot vier maanden, en drie
collectanten, die tot een maand gev.str.
werden veroordeeld.
De beide andere veroordeeleden, een
collectant en een commies ter secreta
rie, die resp. veroordeeld werden tot 3
maanden gev.str. en twee maanden voor
waardelijk, benevens f 40 subs. 20 dagen
hechtenis, hebben in-hun vonnissen be
rust.
Een 48 M. hoogen schoorsteen op het terrein der B. P. M.
te Rotterdam moest worden gesloopt, doch viel naar den
verkeerden kant, een collega met zich meeslepend
,,'t Is alsof er iets in de lucht hangt".
„Dat is zeer goed opgemerkt, Freddie",
Zei Framlingbaim goedkeurend. „Dit", zoio
vervolgde hij1, „wordt een catastrophe,
Freddie. Ik ben er zeker van, dat 't je
begrijpelijk voorkomt, hoe gehaast ik1 ben
en| naar je houding te oordéelen, zou me®
Zoo zeggen, dat ik gedwongen zal zijn,
ore imJijn eigen neef uit den weg te ruimieni
voorgoed!" 1
't Laatste woordje klonk langza|am en
beteekenisvol.
Freddie keek zijn opm met sympathie
a;an,
„Dat is werkelijk erg vervelend, mijn
besta neef", vervolgde Zijne Genade pein
zend. „Erg vervelend. Van nature be® ik
een vredelievend mensch. Geweld is in
strijd met miijn beginselen..."
„M-mja", zei Freddie, „dat is de eerste
indruk, idien ze allemaal vian je krijgen,
Erb, dat je een geweldigen hekeL hebt
aan geweld. Ik heb 't immers zelf onder
vonden".
„De® laiatsten tijd", vervolgde de (hertog,
Zonder op jdle opmerking acht te slaan,
„heb ik met tegenzin moeten overgaan
tot een paiar doorslaande maatregelen.
De loopbaan van verschillende veelbe
lovende leden van onze prachtige politie
organisatie, waarvoor, geloioif me, ik het
grootste respect heb, is door mijn toe
doen, min of meer plotseling afgebroken
moeten worden".
Hij! Zütlhtte en ging een beetje anders
staan, zoodat Frédldie zijn rechterzak niet
kon zien, een beweging, die zij® neef
op dezelfde wijze door positie-veran
dering beantwoordde.
„Een verschrikkelijk leven", Zei Zijne
Genade, „en dan had je nog die zaak
Leslie, die me eraan idOet denken', pat
ik nog een appeltje te schillen heb met
een zekeren James Craven. En de over
val op mijn gooien vriend Loseley. Dat
was een alleronaangenaamste karwei.
Pijnlijk, werkelijk 1"
„Misschien meer voor hem dan voor
jou,", zei Freddie.
„Toidh niet", z'ei de hertog. „Geloof
me, ik voelde veel voor jMarky. En nu
ik méér weet, meen ik te mogen ver
onderstellen, Idiat jij op dien bewusten
nacht Richmond's bood!sc!hap ontcijfer 1
hebt. Ik heb me al vaker afgevraagd,
hoe 't toch kwam, dat jij gearresteerd
werd. Nu begrijp ik, Id'at je 't op die
tiara voorzien had, nadat je de bood
schap had vertaald. Werkelijk, ik had
je niet zooveel verstand toegeschreven'.
Ik wil je wel zeggen, dat ik er meer
dan een halven, nacht voor heb moe te®
opofferen".
„Een kwestie van hersens", zei Fred
die, „zuiver en alleen een kwestie van
hersens".
(Wordt vervolgd),
