ZIERIKZEESCHE
NIEUWSBODE
PIJNLIJKE VOETEN
MAANDAG 21 SEPTEMBER 1936
OPGENOI
ZIERIKZEESCHE COURANT
ONZEN BEIAARD
FRANS MURK,
DE SPAANSCHE BURGEROORLOG
De Kern
ABONNEMENTi
1797 - 1889
Pr ij 8 per 3 maanden f 1,50, bniten Zierikiee i 1,80
Voor het buitenl. p. jaar f 10,—, Afzonderlijke
nummers 5 oent. Verschijnt dagelijks.
Tel. No. 32. Giro 137677
Dlracteur: A. I. DE LOOZE Uitgever-Redacteurs M J KOSTEN
Uitgave: N.V. ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE, ZIERIKZEE
93STE JAARGANG No. 13227
ADVERTENTIENi
▼an 13 regel» 60 eent, ran. 4 regels ea
daarboven 20 eent per regel. Reclames 40 oent
per regel. Bij eontraot belangrijke korting
Inzending op den dag van uitgave vóór 10 uur
Het was op een schoonen, zonnjgen
herfstdag, dat ik me buiten de stad
bevond.
Een bijna onmerkbaar koeltje uit het
westen, was niet in staat om de zeer
dunne nevel te verdrijven.
De toppen der boomen konden niet
bewogen worden, slechts enkele popel
bladen deden mij een lispelend suizen
hooren.
Aan mijn voet kon ik in het plasje
geen rimpeltje ontdekken en toch wer
den de aan hare boorden staande riet
halmen zacht door den zephir bewogen
en neurieden hun ruischend lied.
Het vogelenkoor scheen niet meer in
stemming om in een weelde van klanken
hunne liederen ten gehoore te brengen.
Vlak voor me zweefden de dagpauw,-
oogen, zich badende in 't herfstzonlicht,
toonende mij op het schoonste hunne
schitterende kleuren.
In wazige verten scheen het of de
zilvermeeuwen een dans uitvoerden in
de ijle lucht, mij een kijkspel vertoo-
nende dat bewondering wekte. Alles
werkte mee, om de stemming te ver-
hoogen, waarbij ik mezelf overgaf aan
gepeins.
Daar brak opeens het speeltuig los,
en verschrikt me opheffende, drongen
de klanken van onzen beiaard tot me
door.
„Wie zal d'er ons kindeke douwen'*,
liet onzen beiaardman de klokskens zin
gen en de trillende tonen bij het „kleine
Moederke alleen", tooverden de jaren
van het kindschap voor mijn oogen. De
accoorden vervulden mijn ziel en riepen
alles in de herinnering terug.
Ik zag mezelf weer trekkende aan
moedersvoorschot en met knippende
oogjes, zeurende stem, dwingende om
opgenomen te worden, wat geen moeder
kan weigeren, zoodat de slaap spoedig
de oogjes sloot.
Nimmer klonk me dit kinderliedje zoo
mooi als op dezen herfstdag. Daarna
speelde onzen beiaard „Klein vogelijn op
groenen tak". 'tWas het eerste versje
wat me geleerd was door de bewaar
schooljuffrouw en nog goed herinner ik
mij dien leerdag en de trotsche gevoe
lens in mij, toen ik bij Moeder thuis
kwam, het liedje zingende. Op dezen
dag geloof ik dat het wijsje in al zijn
eenvoud toch tot een der schoonste be
hoorde en of nu elk neveldeeltje, aan
gestuwd door het koeltje een verzame
ling van klanken tot mij bracht. Ik durf
het niet zeggen. Maar dezen dag was
ik trots op onzen beiaard en verwon
derd over den beiaardier, die inzonder
heid nu zijn geheele ziel uitstortte in
een golf van klanken.
Of het nu zijne kunstvaardige hand
was of dat deze door hoogere krachten
werd bestuurd, kan ik niet zeggen, wel
ervoer ik dat hij met het eenvoudige
liedje „Langs berg en dal", mij voerde
in het schoollokaal.
Uitnemend werd dit versje vertolkt en
in galmende tonen bruischte dien schoo
nen klankenschat- over de velden en het
was of ik in de herhaling van de laat
ste regel van elk couplet het booze oog
van den meester zag, die ons alzoo
wilde aanmanen om het toch zachter
te zingen.
Het scheen echter een uur van zuiver
kunstgenot te worden. Lieflijk klonk het
4,Zie de leliën op het veld", ons op
voerende naar omhoog, naar de Bron
wel, waaruit alle waarlijk goede dingen
ontspruiten.
Rein en zacht als door engelenhanden
tot mij gedragen, kan ik me vermeien
in een volheid van muziek die sprak
een taal van vertrouwen in de toekomst.
Maar het uur vlood henen! Mogelijk
nog éé!n liedje en wat zou dit zijn?
Teeder, maar toch vol van vertrouwen,
klonk „Avondrust" en getroffen tot in
het diepst mijner ziel, zong ik onhoor
baar om het lieflijke van onze bei
aardklanken in niets te schenden het
laatste vers mede:
„O, God! mocht het uur van mijn sterven,
Een heerlijke avondstond zijn.
Waarin ik Uw rust mag verwerven,
Uw vriendelijk licht mij beschijn".
Voor wie zoo onze klokken kan hoo-
)ren is het een onuitsprekelijk genot,
hoewel niet iedereen zulks kan beamen.
Eens sprak ik iemand die het een
verschrikkelijk geluid vond, maar m.i.
terecht zeide daarvan een Fransche dame,
„dat dezulken een zwarte ziel bezitten".
Toch zijn er wel schooner klinkende
instrumenten op dit gebied. Ervaren ken-
PEDICURE.
ners achten allereerst onze stadhuistoi-
iren veel te laag, al mag dan ook den
vorm zeker tot een der schoonste ge
rekend worden.
Anderszins hangen al onze klokken bui
ten, welke eigenlijk in een goede klolt-
kenkamer met geschikte galmgaten be
hoorden geplaatst te zijn, opdat de klan
ken binnen samensmelten en alzoo tot
ons doordringen. Ook hebben deze klok
ken niet dien vollen klank die de vorige
hadden, die toentertijd de ousten van
Nederland waren maar in Augustus 1927
zijn weggenomen en omstreeks nieuw
jaar 1928 werden vervangen door de
tegenwoordige.
Maar wie onzen beiaard in z'n vollen
rijkdom wil beluisteren, hij ga op een
windstillen dag naar buiten de stad en
zal ervaren dat het aanhooren op eenigen
afstand van onze klokskens de moeite
ruimschoot^ beloont.
Dramatisch einde van het
Alcazar te Toledo
Na negen weken van beleg zijn de
Rldoden thans heer en meester over de
puinhiOiOpen van het AkJazar. Dit is het
einde van het hardnekkigste gevecht,
dat in den geheeien burgeroorlog is ge
streden. Een strijd die gedurende al die
weken dat en nacht heeft voortgeduurd,
's Nachts n.i. werd het Alcazar door
Schijnwerpers uit de roode linies lesdhe-
nen om de artillerie een goed doel
punt te geven.
Zeshonderd jonge cadetten, in opleiding
v|0|or legerofficier, hadden bij' het. uitbre
ken van den burgeroorlog dadelijk het
Aioazar 'beizet, Waar later eenige leger
officieren en gevluchte vrouwen en kin
deren zich. 'bij hen voegden. Die ropden
[Omsingelden het fiort, zij beschoten het
met kanonnen, bombardeerden het uit
vliegtuigen (hü vielen het aan met ma
chinegeweren. Zij konden beletten, dat
eenig voedsel of water tot. het fort door
drong. De belegerden weigerden zich over
te geven. Toen lieten de Roioden mijn
werkers uit Asturië kioimen, die experts
zijn in het omgaan met dynamiet. Deze
mijnwerkers groeven twfee gangen on
der het AkJazar, iom er ladingen dyna
miet onder te kunnen aanleggen. De
laatste dagen koinden de belegerden in
het Alcazar ihet geklop van de Ihiouwee-
len londer in den grond hooren. Zij
begrepen wat er geschiedde. Het gekliotp
werd steeds dui(telijker hoorbaar, tot
dat het Vrijdag ophield. De mijingangen
waren gelegd en de ontplofbare lading
was aangebracht. j
De belegerden weigerden
zich over te geven
Dien geheeien nadht lieten de Riooden
door middel van sirenes waarschulwlende
seinen hooren, terwijl de bevolking van
Toledo door luidsprekers, trompetters en
proclamaties werd bevolen hun huizen
te verlaten en zich buiten de stad te J
verzamelen. Op een open veld, in den
snijdenden kquden wind, overnachtte "de
bevolking van Toledo ofp een afstand'van
Ongeveer 11/2 rniji van de stad hunner
inwoning. Bij het aanbreken v'an den
dag waren alle voorbereidende maatre
gelen genOmen. Voor het laatste werd
den belegerden aangeboden zich over te
geven. Zij ^b^even weigeren.
Toen 'kwam de ontploffing. De zuid
westelijke toren van het Alcazar ging de
Lucht in, in het begin als uit één stuk
lijkende. Toen daalde het gevaarte in
duizenden stukken neer met donderend"
geraas, .dat to,t ver in den omtrek hoor
baar was. Andere deeien van de zoo
onverwoestbaar sterk lijkende vesting
slotriten in alsof het een kaartenhuis
was. Een reusachtige Zwarte woiK steeg
op en de Lucht was vol steenen, die j
ais een hagel neerdaalden tot zelfs op
de naburige huizen van Toledo.
Nog houden de belegerden stand
Maar ook deze poging om het verzet
der Witadeiverdedigers te breken heeft
tut nu toe gefaald. Om het bezi|t der
ruines wordt nog steeds met groote ver
bittering gestreden. De b'belegerden heb
ben een groot deel der bouwvallen moe
ten ontruimen in Verbband met de he-
Vige beschieting der regeeringStroiepen.
Een paar stormloopen werden evenlwlel
door het mitrailleurvuur der rebellen ge
stuut. Deze hopen, dat de troepen van
kolonel Yague op tijd te Toledo zullen
aankomen, oim de belegerden te ont
zetten.
Thomas Campbell Black
bij een proefvlucht verongelukt
De winnaar van de Melbourne
race bij Liverpool gevallen
Thomas Campbell Black, de winnaar
van den vliegwedstrijd van Londen naar
Melbourne, heeft Zaterdag op het vlieg
veld Speke bij Liverpool een doodelijk
ongeluk gehad. Hij wilde des middags,
nadat de mist voldoende opgetrokken
was, een proefvlucht maken in zijn Miss
Liverpool, met welk vliegtuig hij had
ingeschreven voor de luchtrace naar Jo
hannesburg, die 29 September begint.
Hoe het ongeluk zich precies heeft toe
gedragen is niet geheel zeker, maar vast
staat, dat de Miss Liverpool en een groot
legervliegtuig met elkaar in botsing zijn
gekomen, op het oogenblik, dat zij beide
wilden opstijgen. Het militaire vliegtuig
ramde het kleine toestel van CampbeÖ
Black en de laatste werd daarbij doo
delijk gewond; de wervelkolom werd
hem gebroken en hij kreeg ernstige ver
wondingen in den rug. Toen Campbell
Black naar het ziekenhuis vervoerd werd
bevond hij zich reeds buiten bewustzijn.
Thomas Campbell Black was 39 jaar
geleden als zoon van den burgemeester
van Brighton geboren. In 1916, op nog
geen 20-jarigen leeftijd, haalde hij ^ijn
brevet als oorlogsvlieger, maar aan het
front heeft hij slechte enkele malen ge
vlogen. Na den oorlog nam hij dienst
bij de R.A.F., de Engelsche K.L.M., die
hem als vlieger naar de Kenya-kolonie
zond, waar de vliegerij nog pas be
gonnen was. Na 3 dienstjaren werd hij
particulier vlieger van den burggraaf Fur-
„ess en eenigen tijd later bestuurde hij
het toestel van den prins van Wales bij
diens bezoek aan Oost-Afrika.
In 1929 vloog hij van Nairobi naar
Engeland in een solovlucht in 8 dagen
en het volgend jaar maakte hij de eerste
solo-vlucht van Nairobi naar Zanzibar in
5 uur 20 min., voor welke prestaties
hem de Manfield Robinson-medaille werd
uitgereikt. In 1931 redde hij den Duit-
scher. vlieger Ernst Udet, die op een
tocht in Afrika een noodlanding in de
woestijn had moeten maken.
In hetzelfde jaar legde hij in een
kleine Puss Moth een afstand af van
2560 K.M. in een etmaal. Zijn grootste
vermaardheid verwierf Black als win
naar van de luchtrace naar Melbourne
in 1934, dat hij in gezelschap van Soott
in 70 uur en 54 minuten bereikte. Bijj
zijn terugkomst kreeg hij de zilveren
medaille van de Koninklijke luchtvaart-
vereeniging.
Kort na zijn terugkeer trad hij in het
huwelijk met de actrice Florence Des
mond, die het' ongeluk vernam, juist
toen zij bezig was te repeteeren in een
theater in het West End, voor een stuk
waarvan de première heden Maandag
zou gaan.
KORTE BERICHTEN
Het nationale huwelijksgeschenk
Zooals reeds is gemeld, is er eenj
algemeen comité tot aanbieding van een
nationaal huwelijksgeschenk aan Prinses
Juliana en Prins Bernhard opgericht
Het Prinselijk paar heeft den wensch
uitgesproken, een algemeen geschenk van
het geheele Nederlandsche volk te ont
vangen. Aan dezen wensch kan het best
worden voldaan, indien alle pogingen
om tot een geschenk te komen, in het
bovengenoemde comité worden vereenigd.
Aan de onderscheidene comité's, welke
in den lande reeds zijn opgericht, wordt
daarom geadviseerd, zich met dit comité
in verbinding te stellen.
Distributie van onvermengde margarine
De minister van sociale zaken heeft
aan de gemeentebesturen meegedeeld,
dat voortaan aan gezinnen, bestaande uit
2 tot en met 5 menschen, indien deze
overigens aan de gestelde vereischten
voor het verkrijgen daarvan voldoen, on
vermengde margarine zal worden ver
strekt en wel 250 gram per gezin per
week. Deze regeling treedt onmiddellijk
in werking.
De Insulaire naar Amsterdam
Buitengewone algemeene ver
gadering op 30 September zal
hierover beslissen
Blijkens een Circulaire, gericht tpt de
aandeelhouders van bovengenoemde bank,
warden vennooten opgeroepen tot het
bijkanen yan een buitengewone alge
meene vergadering [op Woensdag 30 Sept.
e.k'. in de QoncJertzaal te Zierikjzee.
Gommissarissen en Directie aldus
de Circulaire loiordeelen het noodig de
zetel der bank naar Amsterdam te ver
plaatsen. Die [overplaatsing ajdht de di
rectie jiopdig in verband met de zoo
zeer veranderde tijdsomstandigheden. In
niarmalen tijd leverde het gevestigd zijn
der biank te ,.Zierikzee, geen noemenp-
Wlaardige bezWaren iop, doch wiaar thans
persoonlijk Contact met de 'hypothecaire
debiteiuiren ten zeerste gewenscht is en
het griQo.te hujzenbe'zit, speciaal te Am
sterdam met de Amsterdamsche ander-
panden te zamen uitmakend meer dan
de helft der belangen der bank die
tegenwoordigheid ter plaatse van de
directie vaortdurend eischt, achten com-
irtissarissen en directie zich niet langer
verantwoord den bestaanden toestand te
bestendigen.
Aab de goede bejdJoehngen der
b'estuurderen t.a.v. deze. voorstellen, twij
felen we geenszins, maar betreuren dat
•voorgesteld wordt de bank te verplaat
sen naar Amsterdam, |omdat;
le. de bank hier is gesticht en dojor
stagen arbeid en financieel, inzicht tot
bloei is gekomen (w'e denken aan mr.
Fokker en aan mr. V. d. Vliet);
2e. dat er nu eenmaal een groote
bankinstelling is gegroeid,, die over de
grenzen van. deize eilanden naam heeft
gemaakt, uit Zeeland staat te verdwij
nen en
3e. dat Zierikzëe Weer. een veer izop
laten uit haar toch reeds dun gewor
den opperkleed.
Rechtbank, Betaalmeester, Rijkskweek
school we grijpen daarmede niet ver
terug in de geschiedenis Zijn ver
dwenen. Voor goed! Niets is daarvoor
in de plaats gekjoimen. (Met vreugde heb
ben we zOoeven de nieuWe H.BiS. be
groet, maar die. blijdschap wiordt. nu
w"eer getemperd door de donkere drei
ging, dat de Insulaire staat te ver
dwijnen.
Een tiental jaren geleden, heeft eenzelf
de voorstel, tot verplaatsing, der bank',
de. gemoederen hier verontrust. Scherp was
de actie toen tegen de verplaatsing naar
Rotterdam1. Ze heeft er toe geleid, dat
OP 'de aandeelhoudersvergadering het
Voorstel is verworpen. De bank bleef
hier. Eh nu? Zullen aandeelhouders, die
uiteindelijk de beslissing geven, aan deze
"voorstellen hun sanctie verleenen?
Arbeidsdienstplicht in Polen
Havas meldt uit Warschau, dat daar
een vrijwillige arbeidsdienst is ingesteld
die bbsChoiuiwd moet iwlorden als een ant
woord op de verlenging van den dienst
tijd in Duitschland. Men heeft tot de
zen maatregel besloten om den diensttijd
niet van twee to,t drie jaar behoeven
te verlengen. Er zullen bij den vrijwil-
ligen arbeidsdienst, die voor den tijld
van twee jaar gelden, jonge lieden Wor
den ingelijfd, voornamelijk jonge werk-
toiozen. Hun aantal £al binnenkort de
100,000 bereiken. De reCruten Zijn loinder-
WOrpen aan leiders en aan 't militaire
reglement, doch Zij 'zullen den dienst
kunnen verlaten na een proeftijd van
vier weken.
Bomaanslag in de balzaal
De "doimtmiunistische jeugdvereenigihg te
Vienine (Isèra-Z. Fralokrijk) had Zater
dagavond 'n openlucht-bal georganiseerd.
Tegen middernacht |wter|d' een bom urid-
demi tusscheim de [dansende jcfngelieden
göwlorpeu. Een huinner had de koelbloe
digheid het projectiel sinel op te nemen
eini iwiegj te werpen. Met een ontzettejnjde
knal spatte de boiml uiteen. De ruiten
der (huizen i|n de buurt Iweijden "vernield.
De 'jongelieden! begaven zich in de rich
ting1 vajnlwlaiar de boimi was geworpen om
de dajders tvnajru dezen .aanslag op te spo
ren. DiezeO slaagden er in, i|m het donker
te ontkomen, waarbij Zij' hun ,affcoicht met
revolvervuiur dekten. Blij1 die aidhtervojj-
gimg wlerd leeioi jongeimlan zoo eilnstig ge-
Mond, dat blij iminriddels in een zieken
huis is overleden.
Werd Titoelescoe vergiftigd
Professor Abrajmi uit Parijs, die drini-
gernd naar St. Moritz is ontboden, heeft
De strijd om de puinhoopen
van het Moorenpaleis
Campbell Black, de winnaar van
de Melbourne-race, verongelukt
Werd Titoelescoe vergiftigd?
Wordt de Insulaire naar Am
sterdam overgebracht?
Onzen Beiaard
Sport en Staatsloterij
Wellicht nog regen
Barometerstand van hedenmiddag 2 uur.
direct inla aahkolmlst den bekenldejm Roe-
meenschen staatsman Titoelescoe gron
dig onderzocht, lm Iden nalmliddag is d,aar[-
op een derde bloedtransfusie toegepast,
De toestand van Titoelescoe blijft vrij'
ernstig.
Het Zwïtsersche Tetegraatf-agentsdiap
Imleldt, dat |de geneesheeren leien diepgaand
onderzoek hebben ingesteld naar Idle oor
zaak yam', de ziekte van Titoelescoe en dat
inaar het schijnt eenigen hu|niner geneigd
Zïjn te concludeeren, dat (de RoejmJeensdhe
stantsjm|an het slachtoffer is geworden
van een poging tot vergiftiging. Deze
poging zöu imloeten hebben plaats gehad
vopr het tijdstip, wtaarop Titoelescloi van
Zijn- functie als imlinister van buitejnHand!-
Sche zaken; 'werd ontheven.
De contigentering der s/4 ets. Sigaretten
Waar door de 'dontigenfering, vrijwel
elke (winkelier thans in de war zit "met
de verkoop van 3/^ ets. sigaretten, blijkt
dat er toch npg firimla's Zijni, die hun,
klanten een loueze voorzetten van 12
imlerkeni.
Grossierderij' M. C. D. hier ter plaatse
kan, door de geWeljdige oimizet in dit
artikel, beamtWtoorden; aan elke vraag.
De lopende contracten imiet de fabrikan
ten, Wlordenl (nauw aangehaald, zojdlait voor
dit district nog geen gevaar van te kor
ten bestaait. (Adv.)
VERSCHILLENDE BERICHTEN
Jachtongeluk
Zaterdagimididag twlas de 55-jarige heer
H. J. Huissem, directeur vah eefn ver-
zekeringsnihatschappij te Arnhem, met
een vriend i|n de nabijheijd' van Ede,
in de boss'cheni va|n Wester node aan 't
jagen. Toen) de tlwlee jagers zich op eeni
gen afstand va|tt elkaar bevonden, hoor
de Imlen plotseling eefn. schot uit de. rich
ting vah" Hu De vriejad sloeg er geen
acht op, daar hij dacht, jdat de heer H,
het schot had gelost. Later hoorde hij
echter gekreun. Hij begaf zich naar de
plaats, Iwlaar het gekreun vanidaain kwaiml
en zag! den) heer H,. doojdleiijk gewoU'd
op den grond liggefni. Waarschijnlijk is
H. gestruikeld over een boomstronk,
(wlaarbij zijn geweer is .afgegaan e|a hem|
zelf heeft getroffen.
Toen eeni ijli(ngs ontboden geneesheer
op de plaats des ohheils wias aangeko;-
Imlen, Iwlas de heer H;. reeds overlieten,
Het stoffelijk overschot is naar het Juli-
ana-ziekenhuis te Ede gebracht.
Twee boerderijen afgebrand
Zondagmiddag brak brand uit in de
boerderij' van den landbouwer L. Klaver
onder de gemeente Uitgeest (N.-H.)
De Wind wakkerde het vu.ur aan en
een oogenblik later stond het geheele dak
in lichter laaie. Kort daarop stond het
geheele perceel in brand, zonder Idat het
im)ogelijk wias iets in veiligheid te breni-
