ZIERIKZEESCHE
NIEUWSBODE
In OPGENOl
ZIERIKZEESCHE COURANT
DONDERDAG 10 SEPTEMBER 1936
ONZE PRINSES VERLOOFD naar het eiland van geluk
De Kern
palestina voor de beslissing
ABONNEMENT.
Prijs per 3 maanden 11,50. buiten Zieriksee 1 1,80
^oor het buitenl. p. jaar f 10,Afzonderlijk*
nummers 5 cent Verschijnt dagelijks.
Tel. No. 32. Giro 137677
1797 - 1889
DirecteurA. J. DE LOOZE Uitgever-Redacteur M J KOSTEN
Uitgave: N.V. ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE, Zl ERIK ZEE
93STE JAARGANG No. 13218
ADVERTENTIENi
▼an 13 regels 60 eent, ran 4 regels
daarboven 20 eent per regel Reclames 40 eent
per regel. Bij eontraot belangrijke korting
Intending op den dag ran uitgave vóór 10 uur
De boodschap tot de natie
Den Haag In feeststemming
Een sympathieke Prins
H.M. de Koningin
Koningin, Prinses en Prins
voor de microfoon
Gisterenmiddag om 12 uiur 45 hebben
H.M. de Koningin, H.K.H. Pritnises Juliana
en Z.K.H. Prins B-emihard voor de rald'io
een toespraak tot het Nederlandsclhe violk
gehouden, ter gelegenheid van die verlo
ving van de Prinses m'et Prims Bernhard.
De Koningin zeide i|n haar rede niet te
kunnen zeggen hoe dankbaar rij is, dat
deze verloving er eene is die uitsluitend
berust op beiderrijdsche genegenheid, de
beste Waarborg voor een gelukkige toe
komst en voldaan te zijn over de keuze
vian Haar Dochter, Welke zij1 vian harte
toejuicht, gezien de goede eigenschappen
die Haar a.s. schoonzoon bezit.
De Prinses zeide niet te kunlnen be
schrijven Iwtelk een blij moment het voor
haar is het Volk Haar verloofde te kun
nen voorstellen. Ik be|n heel gelukjkig,
zeide de Prinses, Wij1 zijn zooi gelukkig
en ontvangen! zooveel blijken van hartelijk
medeleven, dat Onze grootste Wemisich is
zooveel mlogelijk geluk te verspreiden
twiaar Wij de mogelijkheid kunnen vinden
dit te doen.
Prins Bernhard sprak daarna in het
Nederlandsch. Hij hoopt dat de Prinses
en hil nai 2 a 3 maanden kunne|n trouwen
en dat hem1 in dien tijd rustig den tijd
zal Worden gelaten ofm' zich in ons land
in lallerlei belangen in te 'wierken. „Ik
ben heel gelukkig, zoo zeide de Prins,
en (m'ijni streven zal er op gericht zijn mijn
a.s. vrouiw1 tot een werkelijken steun in
het leven te Zijn".
Prin Bernhard's Moeder en broer
te Den Haag aangekomen
Toen in den loop van den middag be
kend werd dat de moeder van Prins
Bemno en zijn broer Asch'wln oim1 5 uiur
zouden aankomen, was er iweer een wed
loop naar het Noiordein.de in Den Haag.
Want men wist wel niet precies hoe
en vanwaar zij zouden komen, maar
men nam wel aan, dat bij deze gelegert-
heid de Prinses en de Prins, de Konin
gin, zich zouden vertoonen.
Dus stonden er tegen het aangekom
degde uur duizenden in het Noordeinde
te wachten. Doch er gebeurde niets. De
rij van personen, die de felicitatieregis-
ters wenschten te teekenen, een lange
file, bewoog zich onafgebroken in de
richting van de paleisdeuren, men zag
telkens nieuwe bloemstukken aanvoeren,
maar van den Prins en de Prinses geen
spoor.
Langs de achterdeur waren zij er met
de Ford stilletjes van door gegaan.
Met hun vieren kwamen ze terug naar
Den Haag, doch m'et de auto vain, 's Prin
sen moeder, waarin ook de broer van
Bernhard was gezeten. In de groote
(Maybach van de Duitsehe prinses na
men allen plaats. De Prins aan het stuur.
De chauffeur, die met 's Prinsen moeder
meegekomen Was, heeft de Ford er
lachter aan, naar het Paleis gereden.
Zoo kwamen zij met hun vieren in
het Noordeinde voor het Paleis aan.
Het werd een herhaling van den blij
den intocht van Dinsdagmiddag.
Prinses Juliana
Toen de auto zichtbaar werd in hel
Noordeinde zwol er meteen oen gejuich
op, dat de ooren deed tuiten en nog,
des te meer toen het jonge paar met
de familie uitstapte en H.M. de Koningin
zich op het bordes vertoonde om haar
gasten te begroeten.
Men scheen wel werkelijk bezeten van
geestdrift en ongeacht het gedrang, waar
door ieder zich een plaats nog verder
naar voren wilde verzekeren en waar
aan de politie wel moest toegeven, oni-
dat er geen houden aan was, juichte
en zong men uit volle borst.
Prins en Prinses danken voor de hulde
Gisteravond tegen half elf kwamen de
Prinses en Prins Bernhard weer voor het
geopende venster van den linkerzijvleul-
gel om een ovatie van de ontzaggelijke
menigte in ontvangst te nemen. Door
een handbeweging maakte de Prinses
duidelijk, dat zij iets wilde zeggen. Het
wachtwoord stilte werd daarop uit de
eerste rijen doorgegeven en toen kort
daarop volkomen stilte heerschte, sprak
de Prinses
„Ik ben zeer blij, dat u allen hier
gekomen zijt. Ik dank u' allen zeer";}
waarop opnieuw minutenlang gejuich op
ging.
Even later gaf ook de Prins te ken
nen, dat hij iets wilde zeggen en onder
eerbiedige stilte zeide hij: „Ik ben heel
gelukkig, ik dank u allen zeer". Deze
woorden werden wederom met een storm
achtige ovatie beantwoord.
Steeds wuivende trokken de Prinses
en de Prins zich terug, waarna een
groot gedeelte van de menigte zich ver
spreidde.
Prins Bernhard, een sympathieke
verschijning
Een verslaggever van het Alg. Ned.
Persbureau heeft Mr. Th. Rautz, Voor
zitter van de Haagsohe Afdeeling vian
het Nationale Jongerenverbomd geïnter
viewd over den indruk welke het défilé
van Dinsdagavond op de Vorstelijke per
sonen heeft gettn'aakt.
De heer Bautz, die zich m'et zijn mede
bestuurders op het balcjoin had bevonden,
zeide dat hem duidelijk is dat |de Prinses,
evenals Haar Moeder en to-ekolmlstige g-e-
Im'aal oven|elukkig is.
Hoe vond U hun aanikoim'st, beide iffi
een two-seater? had Hare Majesteit den
heer Bautz, zooals een echt gelukkige
mbeder dat zou zeggen gevraagd.
Allen die hiervan getuige zijn geWleest,
dat is ter plaatse Wiel op ondubbelzinnige
Wijze gebleken, waren verrast' en diep
ontroerd door het eenvoudige karakter
van dezen intocht. Voortdurend sprak de
Prinses fm'et den Prins om hem1 (niets te
doen (missen van de gebeurtenissen van
het défilé, die te Zijnier eere plaats von
den. Prins Bermihard imaakte op den heer
Bautz een ongeloofelij'k sympathiekeu in
druk. Een innemend vorstelijk persoon,
aldus de heer Bautz, die kennelijk ont
roerd Iwlasi door de bewijzen van aanhan
kelijkheid en innig dankbaar vopr het
fwtorm'e onthaal,
iv. j 1
24 Augustus 1936.
Vroeg op, oim) zoo) mogelijk, de aan-
kdmlst en] het vioor anker gaan liggefn vqojr
Madeira te aanschouwen.
Ik zie reeds, in: mijn kamerjapoh' het
dek bestijgende, dat het weer niets te
wensdhen overlaat. Het belooft Warm' te
wtorden, imlaar staat Madeira niet bekend
©ml Zijlij wijn Welnu geejn geld geen zor
gen, (mits men eenige ezendo's besteedt
aan een. glaasje Wiijin ojmi zich tegen uit
drogen te behoeden.
Gelijk altijd, ging ook nu de oud Va-
derlandsche spreekwijze: „Haastige spoed
is zelden goed", Wederom1 in, vervulling.
Eerst scheermiesjes zoeken, die zorgvul
dig in imlijn: laarzeln verpakt bleken, ver
volgens te hard aan eein laarzehveter
trekken eni eein boorde|nknoopje brelklen.
Nadat al deze levensjm|oeilijkheden w|a-
re.n overiwloinlneiti en ik buitendien; nog
ontbeten had, blekeln de Madei reescUe
kooplui de verschillende scheepsdekken
reeds in een.' rujmtoerig© bazaar te heb
ben herschapen, alwlaar tmlein. alle moge
lijke artikelen, gelegen tusschen bewerkte
tafelkleeden, souvenirs, jonge, honden en
kanariepietjes, kon1 kopp-ein, iwiaa.rvo|ojr
twiee voorwaarden imloestein, word-en ver
vuld te Wiet en: Tal-en (spreken) ejn be
talen;
Rondom' het schip doken alleraardigste
straat jochies heen en weer haar (mluhten,
die de passagiers in het iwlater Wierpen.
Zij' deden dit op zulk een sch.itterte|n|die
Wijze, dat ik als (mjijn rotsvaste overtui
ging durf uittesprekan, dat van dit eiland
de toekomJstige Olympische Zwlemlkampi-
oenen zullen komien.
Na aan) land te Zijln gezet, ging de tocht
per electrisdhe trairrii, pardon ik meen
per ossenslede, dwars Idloor Funchal heen,
maar het station v|a|n den tandradbaan.
Deze ossenslede v|ajlt te vergelijken tmlet
onze arreslede en kan slechts in Fu-nchai^
gebruikt Worden, omdat de bestrating err
anders dan de Weg naar Steenbergen,
uit zeer gelijkmatige en spiegelgladde
keitjes bestaat. Voor de bevolking kleeft
aan dit vervoermiddel nog |de zeer bij
zondere attractie' dat men' het te voiet kan
bijhouden, zood-at de jongelin'gsschap v(an
Madeira int staat Iwlas, zfijh beden om' geld
vrijelijk tot de vreemdelingen te kunnen
richten, zonder buiten adem1 te geraken-.
Zoo- sleden-wij dan 'voort, (o|m^even door
-een- schilderachtige lijflw|acht vian bede
laars, -door de steile gmjaHe straaltjes van
Funchal.
Wij stegen nog even uit lam een een
voudig, landelijk uitziend en toch be
roemd Madeira wijnhuis te bezoeken.
Op advies van den scheep-s'dlo-kter ge
bruikten (we een -glas wij'n (het water
Was niet vertrouwd) dat ons dubbel guel
deed, vanwege :d'e onovertrefbare Por-
tugeesche zlw'ier, waarmede 'hij werd op
gediend. Ook 'voor cactusliefhebbers Was
de tocht, die Wij per tandradbaan aan
vingen, een zeer groot suc'ces. Zoo hoog
ais hoornen en vele droegen mooi ge
kleurde, exotisch uitziende bloemen. j
De tocht iiep dan naar 'het bijzonder
moojie en schilderachtige Terreiro da
Luc'ta, va nW la ar zich een panorama oiver
de baai van Funchal vo-oir mijne pogen
ontrolde, dat ook Ide Vaderlands-olie ge
voelens, welke in een mensch huizen,
goed dee'd', Omdat de „Veendam" van alle
schepen, w!:ike in de baai voior anker
lagen, zonder zelfs met 'behulp van pho
to's zo|u de bloemenpracht niet o|pi de
juiste wlj'ze pnder woerden zijn te bren
gen, z©ol ook de romantische druivenpri-
eeüjes, Iwlaar de trossen verleidelijk neer
hingen. I
Na de naaste omgeving verkend, te 1
hebben en de lunch te hebben gebruikt,
Ward de, terugtocht aanvaard naar de
hopt met het instrument dat men süer
slede noemt. j
Ook deze slierslede kan men hier ge- j
bnuiken, dank zij de glaid'de keitjes van
het plaveisel. Dit vo3rtu;ig Iwjoirdt bestuurd
doioir tlwtoe manspersonen met een touw
in hun hand. Bij scherpe bochten of
Wanneer de slede een te grojoT.e snel
heid dreigt te 'krijgen springen (die be
stuurders er af om met hun lichaams
zwaarte te remmen.
Bij' den terugkeer aan de reede b'egton
de handel in souvenirs, stoelen, mand
jes, kleine fwjij'nv'aatjes m'et 2 liter inhoud
Zijn hoogtepunt te bereiken. Het iaW|aai
Was oorverd-oovend, terw'iji möd'e uit de
levendige gebaren Van -armen en beenen
en hoofden bleek, dat er eeni-g verschil
bestond met 'het biedgesprek, zooais djat
bij -het bridgen beoefend Wjopcft. Het is
Barometerstand van hedenmiddag 2 uur.
mij eenige malen o-vei*k|ojnen, dat som
mige handelaren mij met een internatio
naal -daartoe geei-gend gebaar beduiden,
dat mij de volle beheersching ipver mijne
geestervermogens ontbrak.
Dat men -deze vlurige gebaren niet al
te ernstig moest loipvatten, bleek uit hel
f'eit, dat de kjoiopman mij' tot in mijn
hui -achterna liep om het gevraagde 'Wijn
vaat je aan te bieden voon* een redelijk
prijs, die overeenkfwtofcü met mijn bod-
Prinses Juliana en Prins Bernhard
Hitler's vierjaren plan
Palestina voor de beslissing
Verbod van Weerkorpsen
Luchtrace New'York-Parijs
De moeilijkheden in den
mosselhandel
Telegrammen
Ik kon dien nacht dus gerust gaan
slapen. Ik Wias niet gek.
Naarmate het (uur van vertrek begjon
te naderen, wtorden Ide prijzen lager en
de handel |d!erhalve drukker.
Als laatste souvenir wtord langs een
toluW een paar jonge honden aan boord
gehescben.
Na f;»et ©verboord Wtorpen van dit
touw w'as de laatstelijke sto'Pfelijken band
met Madeira verbroken. De geestelijke
banden zullen echter -hopelijk de krach
tigste blijken en ons dwingen to.t terug
keer naar dit zalige eiland. Zoo zij het.
Arabieren maken elk com
promis onmogelijk
Engeland thans vast besloten
orde en rust te herstellen
Londen, 8 September
De brandhaard Palestina, idie een tijd
lang bijlna gedoofd scheen-, flakkert op
nieuw op en ditmaal schijnt het ernsti
ger te zijn dan ooit.
Hoezeer Engeland zijn 'best ppk doet
dc (Midd-ellandsc'he Zee komt maar
niet tot rust, de weg naar Indië en
Australië blijft in gevaar verkeeren en
niemand weet, wat er -morgen zal ge
beuren. ill
Het besluit van het EngelscJhe kabi
net van eenige dagen geleden, een dfeel
van de herfistmanoeuvres te staken, om
de troepen in ijltempo -naar Palestina
in te schepen, is een ernstige -gebeurtenis,.
Tot nog toe 'hadden 'de Engelse hen slechts
10 bataillons in Palestina liggen en men
heeft all-ess gedaan o;m' een, uitbreiding vafn
het conflict te vermijden, ja, men is
zelfs zoover gegaan, dat de beide vij
andelijke partijen in Palestina, de Arabie
ren zoowel als -de Joden, de Britsdh-e
regeering en den Ho ogen Commissaris
in Jeruzalem verweten, dat zij met voor
bedachten rade ide dingen maar op hun
beloop lieten. Ongetwijfeld is dit verwijt
rechtvaardig, voor zoover het tenminste
van Jopdsche Zijde komt, want de Joden
rijn de aangevallenen.
Guerilla-oorlog
Intusschen is gebleken, dat de Arabie
ren al even anti-Engelsch als anti-
Joodsch zijn. Steeds stoutmoediger en
bloediger Worden in d-en l-a^tstep. tij|d de
ov-ervallen van Arabische benden op de
B-ritsche militaire formaties. Eenige dagen
geleden zijn niet minder idian drie En-
gelsche officieren gedopd. Twee van hen
bevonden zich in -een vliegtuig, dat een
noodlanding mfo-est makefn. Zij Werden on
middellijk idOiOir de Arabieren omringd
en vermoord. In de omgeving van Toel-
karem brak een bloedig gevecht uit, dat
vele uren duurde. Tusschen Arabieren ein
Engelschen is -een w-iare guerilla-oprlo-g
aan den gang, die zich iedtoren dag
uitbreidt, zoodat de versterking van het
Engeische contingent dringend noodzake
lijk' was. i
Compromis onmogelijk
Bovendien maken de laatste verklarin
gen van den moafti van Jeruzalem, die
tegelijkertijd president van den PanAra-
bisihen Raad is, -eiken twijfel aan den
builengewonen ernst vian den toestand
onmogelijk. Men heeft^ in Londen lan
gen tijd getracht, tusschen de eisdhèn
van dc Arabieren en de wenschen van
de Jpodsche bevolking een compromis
tot stand te brengen, waarbij men intus
schen Wan de foutieve basis uitging, niet
naar een uiteindelijke oplossing te stre
ven, maar het probleem iom zoo te zeg
gen te verdagen, om althans ten deele
de rust weer te herstellen. Dc onder-
handclaör der Arabieren, Noeri Pasja, de
minister van Buitenlandsche Zaken van
Irak, heeft onjjetwyefid ook handig ge
probeerd en men helde er in het Brlt-
sche Ministerie van Koloniën zelfs eeni-
gen tijd toe over,, het aantal immigratie-
vergunningen te verminderen, tenminste
Voorloop ig.
Immigratie, de twistappel
Maar de Arabieren -eischten meer: zij
wilden Van Engeland de toezegging, dat
de immigratie geheel gestaakt zou wor
den. Deze toezegging z'al Engeland nooit
geven, Want nog afgezien van het feit,
dat er zich wel geen Britsohe minister
zal laten vinden, die d<e plechtig afge
legde Balfourv-erklaring van het jaar
1917 zOu Willen breken, wenscht Enge
land en dat in het kernpunt van
zijn geheele wereldpolitiek Arabië
met behulp van de Joodsche emigranten
zoover te moderniseeren, dat het land'
tot leen economisch en politiek steun
punt van het -empire wordt. Arabieren
noch Joden zijn de heeren van het land',
maar c|e Engelschen.
De moefti van Jeruzalem heeft Ook
getracht, in zijn laatste ©Ojrlogs'verklaring
aan de Joden den Engelschen honig om
-den mond te smeeren; Hij' verklaarjdfe-,
dat de Arabieren volkomen tevredfen wa-'
ren met de Engeische heerschappij1.
Slechts moesten de Engelschen de Joden
niet helpen, want de Arabieren zouden
tot den laatsten man strijden, on hun
land terug te veroveren. Juist dit zijn
dingen, die de moefti niet had moeten
zeggen, indien hij de Engelschen niet
toger. zich in het harnas wilde jagen.
pingeland heeft er minder dlah ojOit
belang bij, dat een nationale beweging
in Arabië met suctoes agiteert en Bri't-
sche posities ondermijnt.
