BIJVOEGSEL
Zierikzeesche Nieuwsbode
Uit Stad en Provincie
behoorende bij de
van Vrijdag 13 Maart 1936, No. 12967
ZIER1KZEE. Donderdagmiddag en
-avond werd in een der zalen vam hötel
van Oppen een corsetten-show gehouden^
va.'i de Superbe-Oorsetrenfabriek, waar
voor flinke belangstelling was, van de
zijde van de dames, en van de dames
alleen. Zoodat ook 'n dame ons 't kort
resumé leverde, wat hieronder volgt.
Ee.i vertegenwoordigster van de firma,
gaf een korte uiteenzettingi van het doel
en het nut van een goed concert, ge
schikt voor bepaalde figuren, Verscihil-
lande modellen werden hierbij getoond.
De spreekster wees er op, dat er zeer
vele oorsetten van bvitenlandschen oor
sprong gekocht en gedragen worden,
welke modellen nu juist niet uitmunten
door goede pasvorm, omdat het figuur
van do meeste Nederlandsche vrouwen
niet precies overeenkomt met dat barer
buitenlandsche zusters.
Waar in deze moeilijke tijden, ook
voor ons land, vele mensdhen in deze
fabriek werk kunnen vinden, is 't ge~
wenscht zooveel mogelijk onze eigen in
dustrie te steunen. i -til II-1
Na eenige corsetten van enkele be
zoeksters der demonstratie getoond en
op de fouten daarvan gewezen te hebben,
Sloot de spreekster deze interessante de
monstratie.
Vertegenwoordiger van de Superbe-
fabriek is de fa. C.. Kohschulte, alhier.
SEROOSKERKE. In plaats -van den beer
A. F. vami der Veeken, die bij een motor
ongeluk te Noordwelle werd gewiomd, is
tot tijdelijk onderwijzer aan de O.L.-
sehool alhier benoemd de heer A. J,
Hubregtse te Burgh. De heer H. treedt
13 dezer in dienst.
ELLEMEET. Woensdagavond vergader
de in Café Van der Have de Ringrijders-
Vereen. De voiorloopige vtoorzitter opende
de vergadering, heette allen iw'elkoim en
gaf het wloord aan den secr.-penninglmi.
uit «wiens verslag we het volgende mee-
deelen. De inteekenlijst bracht f28,25 op
en de bijdragen van de leden bedroegen
f 11,25, zoodat del inkomsten f 39,50 iwiaren.
Uitgaven f 37,80. Batig slot f 1,70. Deze
rekening werd door een bonijmiissie nage
zien en goedgekeurd.
Bij de nu volgende bestuursverkiezing
(Werden, gekozen: tot voorzitter, dhr. C.
Houtman; tot secretaris dhr. J. Korsjmian;
tot penningmeester dhr. P. Korsman; tot
leden de heeren C. L. Koomlan en C.
Flohil. Zij' namen allen hun benoemiing
,aan.
De contributie w'erd bepaald op 20 et.
per maand, terwijl donateurs minstens
f 0,50 per jaar dienen te betalen. Besloten
Werd aan den burgemeester, dhr. A. J.
de Bruijn, het eere-voorzitterschap aan
te bieden. Staande de vergadering gaven
zich 17 leden en 10 donateurs op.
Onze gemeente is dus (wleer een vereen,
rijker geworden en gezien het groote
succes van j.l.) Zaterdag, toon ieder mede
werkte om' de rim,grijderij te doen slagen,
kuinnen we het niet .anders, dan [van hiarte
toejuichen. We Wekken gaarne belang
stellenden op om' deze vereenigiing t-
steunen door lid of diomatqufr te iw'oirden.
Zij verdient het.
OUWERKERK. Vergadering tv(aji de
Varkerahoudersvereeniging „Elkaar tot
Steun", alhier op 11 Maart j.l.
Na opening door den voorzitter en le
zing der notulen door den secretaris,
volgt de rekening over het afgeloopen
jaar. Deze bedraagt in ontvang, met
f 1074,07, goed slot, totaal f1535,065 en
in uitgaaf f461,175, zoodat een goed slot
blijft van f 1073,89, benevens f >2000 3 o/o
N.W.S.
De contributie wiordt bepaald oip 25 üt.
per maand, waarvoor vrij enten en dier»-
kundige behandeling, terwiijl de vergioie-
diinig wieer wordt vastgesteld pp 90 o/0
van de geschatte «wlaarde. De heeren A,
Vijverberg en C. Heule, aan de beurt
van aftreding wtorden met bijna algeimi.
stemhuen. herkozen. Bij in de ingekomen
stukken komt in behandeling een brief
van de vereeniglng te Ellem'èet voor ver
goeding van dierkundige behandeling van
een varken, wiaarvan de eigenaar 1 (Mei
wias vertrokken' met kennisgeving van
overschrijving, terwiijl later de behande
ling plaats had. Hierop Wordt afwijzend
beschikt omdat Ellemeet aansprakelijk is
Voor het iniai 1 |Mei gebeurde.
Voor tot sluiting wiordt overgegaan
geeft de penningmeester nog een kort
Verslag van de voornaialmlste bizonder-
heden gedurende het 20-jarig bestaan. Op
5 Mei 19161 W'erd de vereeniging opgericht
met 88 leden, en een kas van f221. In
1920 bedroeg het goed slot f 1021,24, in
1925 «wias dit f 1507,17. In 1930 werd aan
gekocht f2000 3 o/o N.W.S. en bleef in
kas f738,84, wielk bedrag ;nu is gestegen
tot f 1073,89. Voor gestorven varkens Iwierd
uitbetaald f 4620,07. Vam de oprichters zijn
inpig 3 bestuursleden in functie.
De voorzitter dankt den penningmeester
vpor dit overzicht en de leden vcioir de
aangename sfeer waardoor deze verga
dering zich kenmerkte en sluit hierna de
vergadering.
ST.-MAARTENSDIJK. De koopman, v. d.
J. uit Tholen werd op den Molendijk
door een vrachtauto van P. alhier van
ladhter aangereden, imlet gevolg dat de
kar van v. d. J. ernstig werd beschadigd.
Proces-verbaal is tegen P. opgem)aaktt<
Verkeerswaarheid
Wanneer, zoo langs de wegen,
Weer een ongeval gebeurt,
In 't snelverkeer, vol risico en listen,
Dan wordt de heele toedracht
Vaak eenzijdig bijgekleurd,
Dan zijn 't alweer: „de automobilisten"!
Men zegt: Ze rijden raak,
Dat is de heele zaak,
Waardoor ze zich noodlottig vaak ver
gisten!
Nu wordt dit alles meestal
Door een sterken bril gezien
Door hen, die in hun leven nooit
chauffeeren,
De fietser en de wandelaar,
Die halen ook geen „tien"
Voor 't geen ze langs de wegen soms
presteeren!
Dat loopt en rijdt maar raak,
Dat is de heele zaak,
En ongevallen kunnen hun niets leeren!
Er zijn er met behoorlijk,
Maar ook zonder overleg,
De schrik van 't smalle fietspad en de
wegen!
Ze rijden op een rijtje,
Zoo maar midden op den weg,
Al komen ze een auto raak'lings tegen!
Dat trapt en praat maar raak,
Dat is de heele zaak,
Van onverstand en onwil nog gezwegen!
Een wandelaar is vaak nog
Uit zichzelf te goeder trouw,
Maar zorgeloos bij duid'lijke signalen,
Hij steekt - den weg schuin over,
En dan is hij aan den sjouw,
Om eventjes den overkant te halen!
Dan is het soms nèt raak,
Dat is de heele zaak,
En wie kan dan de rekening betalen?
De waarheid moet natuurlijk
ln het midden blijven staan,
Da's alles, wat we hiervan willen zeggen.
Wie regels voor de wegen
Uit den weg probeert te gaan,
Gaat ook zichzelf de veiligheid ontzeggen!
Maar die bezeert zich vaak,
Dat is de heele zaak,
En dat is nooit en nimmer te weerleggen
Wegenis het fraudeleus slachten van
eem varken is door de Rijks- en gem.-
politie tegen zekeren <v'. d. H. \alhier prp-
ees-verhaial ppgemiaiaikt.
Wegenis onjuiste ppgaiven van ge-
zinsinkomfsten zijn door het gemeente
bestuur eenige personen vam steunuitkee-
riing uitgestoten.
Wegens overtreding Vam de bepa
lingen viam dd Ltoterijiw'et is dopr fde Rijks
politie lalhier tegen eenige .w'inkeliérls
proces-verbaal opgemaakt.
THOLEN. Jaarvergadering Boeren
leenbank op Maandag 9 dezer, ten
huize van den heer Engelvaart. De voor
zitter de heer W. L. Klompe, opent
de vergadering. Evenals het vorige jaar
heeft de bank gunstig gewerkt. Spr. be
treurt, dat enkelen zijn uitgetreden, daar
hiervoor geen reden zijn, daar achter
de bank de centrale bank staat, die 70
o/o der middelen liquide heeft, zoodat
wij sterk staan en onmiddellijk aan de
verplichtingen, onder alle omstandighe
den kunnen voldoen. Dat menschen, die
het beter Iw'etem, hun vertrouwen op
zeggen en toch gebruik van onze bank
blijven maken, doet spr. vreemd aan.
Als secretaris wordt aangewezen de
heer D. H. v. d. Velde. Uit het verslag
van den kassier stippen wij aan dat in
1915 is ingelegd f 196.05 en terugbetaald
f 171.734. Aan voorschotten werd uitge
geven f 2650 en terugbetaald f 8879.26.
Het totale bedrag der uitstaande voor
schotten op 31 Dec. j.l. was f 77.314.26.
In loopende rekening werd in 1935 uit
gegeven f784868.19, de ontvangsten in
1935 bedroegen f7420025.64. De netto
winst over '235 bedroeg f 1705.02.
(Bij monde van den heer J. C. Stout-
jesdijk werd verslag uitgebracht namens
de financieele commissie, die alles in orde
had bevonden en vol lof was over de
accuratesse van den kassier. De voorz.
dankt verder den kassier voor zijn uit
nemend beheer en de welwillende wijze
waarop hij het publiek ter wille is.
Ook damkt hij de 'c|om|missie voor zijn
werk en betreurt het, dat niet meer
leden tegenwoordig zijn, daar zij dan
hier hadden kunnen vernemen, hoe gun
stig de financieele toestand der bank is.
M.a.st. wordt daarna decharge verleend
voor het financieele gedeelte.
Als bestuurslid wordt herkozen dhr.
W. L. Klompe, als lid van den raad
van toezicht de heer C. H. C. de Wit,
als pl.v. bestuursleden de heeren A. J.
Roggeband en J. C. Stoutjesdijk.
Dc rente der spaargelden wordt be
paald op 3 pet., die der voorschotten
op 4Va °/o. M.a.st., wordt besloten, hen
die zijn uitgetreden niet te laten deelen
to deze voordeelen, doch hun een (totoder
rentebedrag uit te keeren. Tot afgev.
naar de vergadering te Utrecht worden
benoemd kassier en voorz. als pl.v. de
voorzitter van den raad van toezicht.
Bij de mededeelingen zegt de kassier,
dat er praatjes gegaan zijn over het
verleenen van een groot bedrag als voor
schot. Spr. wenscht mede te deelen, dat
het grootste voorschot door de bank
verleend groot is f 13000. Verder wordt
opgemerkt, dat de zittingen te Oud-Vos-
semeer in een groote behoefte voorzien,
daar hiervan veel gebruik wordt ge
maakt. Hierna sluit de voorzitter met
een woord van opwekking.
Rendabele graanteelt
De graanbouw1 is door de regeerings-
maatregelen weer eenigiszins loonemd, al
zagen wij de richtprijzen graag <wiat hoo-
ger.. Noodig zal het daarom zijn de op
brengst, zoover dit in ons vermogen ligt,
zoo hoiog mogelijk op te voeren., om
de kostprijs per H.L. zoo laag mogelijk
te 'houden. Daarvoor is in de eerste plaats
noodig dat de bemesting volledig is. Dat
een rendabele graanbouw alleen moge
lijk is door verstrekken van voldoende
stikstof, heeft het vorige oogstjaar vol
doende geleerd. Daar, waar te sterk be
zuinigd was op deze plaotenvoedingssto|f
was jbet beschot nergens hoicg, op vele
plaatsen 'beneden het middelmatige. Wij
zagen, vele perceelen gerst, welke het
zonder stikstof moesten doen en die niet
veel meer dain een half gewas gaven.
Maar ook de tarwe- en de roiggeopbreng-
stem wiaren ,'miinder dan normaal 't geval is
Wij kunnen wel aannemen, dat er
twee redenen zijn waarom1 de stikstof
voorziening ppzer graangewassen in de
knel komt. Ten eerste bezuiniging
etn, ten tweede gevaar voo,* lege
ren.
Wat het eerste betreft de bezuiniging.
Is het wel juist het risico van een lage
opbrengst te Loepen door zoo.'n bezui
niging? Hangt er dan van een stikstof
zooveel geld af? Een klein rekensom
metje zal oins doen zien, da,t dit .niet
het geval is. Laat ons eens aannemen,
dat wij bemesten met kalksalpeter. Laten
wij een gemiddelde gift nemen, zeggen
wij 250 k.g. per H.A. Dan kost ons deze
stikstofbemestinig, naar de tegenwoordige
prijs, IX)nd 15 gulden per H.A. Rekenen
wij nu de mogelijke meeropbrengst aah
graan, dan zullen wij zien, dat de kalk-
salpeterbemesting in de productiekosten
een kleine nol speelt, in ieder geval
met winst terug moet komen.
Men is 'bang voor legeren. Vele graun-
verbouwers zijn angstig! een behoorlijke
stikstofbemesting toe te dienen. Men ver-
gete echter niet dat als aan de wet van
het minimum is voldaan, dit wil zeggen
als de bemesting volledig is, men voor
legereint niet zoo. gauw bang behpieft
te zijn. Wel verschilt het eene jaar veel
bij het andere; toch kan men gerust
aannemen, dat een te dichte stand en een
niet in evenwicht zijn der bemesting,
Brieven uit de Residentie
Wat menschen elkaar aan doen
Over bovenstaand zeer suggestief on
derwerp sprak pas ds. Wannée voor de
Vrije Gemeente. Het lezen van „Een dag
boek uit het Concentratie-kamp" had hem
dit onderwerp aan de hand gedaan, maar
de geestelijke herder ging op dat met
bloed geschreven dagboek niet verder in,
hij vond hooger standpunt om de aan
dacht van zijn gehoor te boeien bij)
wat mensehen elkaar aandoen. In deze
tijden van beroering, oorlogszucht en
heerschappij over den geest der men
schen moet men met wijden wiekslag
over het heden vliegen om eerlijke zoe
kers den weg te kunnen wijzen door
eene verdwaasde wereld.
Dat menschen elkaar, veelal op grove,
soms op verfijnde wijze, veel kunnen aan
doen, wat de samenleving maakt tot een
ware hel, daarvan heeft de geschiede
nis reeds op menige bladzijde een droe
vig getuigenis afgelegd. Maar ook in
het leven van eiken dag komen zulke
„aandoeningen" voor, die vaak zorgeloos
en doordacht maar evenzeer met boos
opzet worden bedreven om een mede-
mensch te treffen of te hinderen.
Een ieder zal daarvan uit eigen er
varing kunnen vertellen, en uiteraard be
schikt Zieric over een ruime hoeveelheid
stof, omdat hij met veel menschen in
contact is geweest. Hij zal echter niet
schrijven over dingen, welke nog te dicht
bij liggen, omdat het eigen inzicht dan
te beperkt is. Men moet wel terug
grijpen naar ver verwijderd tijdvak, om
dat dan het oordeel meer bezonken is
en persoonlijke gevoeligheden gemakke
lijker ontzien kunnen worden.
De korporaal-deserteur
Er is een tijd geweest, dat Zieric aan
het hoofd stond van eene Compagnie
Europeesche soldaten of fuseliers, zoo
als men inIndië zegt. Het was te Bui
tenzorg, de prachtige Residentie van den
Gouverneur-Generaal, ln deze Compagnie
diende een korporaal, die een strafregis
ter had, dat op iedere bladzijde getuig
de van 's mans ergerlijk gedrag. Als het
hem in den dienst begon te vervelen,
verdween hij voor eenige dagen uit het
garnizoen, of zooals men dat in Indië
noemt: „de korporaal was van de kist".
Hij lag voortdurend overhoop met zijn
chefs en de provoost stond na zulke
escapades steeds gastvrij voor hem open.
Er was geen land met dezen korpo
raal te bezeilen en dus stond hij dan
eindelijk op de nominatie om gedegra
deerd te worden. Goede woorden hiel
pen niet, booze evenmin, deze korpo
raal had een soort van onverschilligheid
over zich, waarop letterlijk alles afstuit
te. Toen zou het eindelijk zoover komen,
dat de korporaal moest worden terug
gesteld tot den stand van soldaat. Dat-
was wel voor een deel 's-mans eigen
schuld, maar er was blijkbaar ook op
al te automatische wijze gebruik gemaakt
van het Reglement van krijgstucht.
Daar was echter iets in dien korpo
raal, dat Zieric sympathiek was. We
kunnen niet altijd precies verklaren, wat
onze stemming ten gunste of ten na-
deele beïnvloedt bij den omgang 'met
menschen. Er zijn nu eenmaal onzienlijke
Hitler sprak heel lieve Iwfoioirdjes
Tegen het Friamsoizenland,
Hij1 bepleitte weer het sluiten
Vaini een hechten vriendschapsband
„Laten we in vrede leven
Bn begraven d'oude haat,
Daar z'ijln Imlmiers beide landen
Omi het zeerste imiee gebaat".
Frainkrijk echter kijtkJt iwlantnouwig
Naar zin Oostelijken buiuir....
Want de lessen van 't verleden
Waren imlmiers al te duiur!
Bni dan al die hatelijkheden
Die er staan in Hitiers' boek...
Marianne hecht niet veel aan
Complimentjes uit dien hoek!
het legeren bevorderen, voornamelijk ais
deze twee factoren samenwerken.
Indien de kali- en fosfiorzuiurbemesting
niet te wensdhen overlaten, zal een vol
doende stikstofgift het legeren niet in
de hand werken..Hier komt nog lw|at bij.
Daarom! ldmoiopte zij reeds vriendschap
Met het roede Rusland aan,
Om huin, beider tegenstander
Des te beter te weersitaan.
Die verhouding prikkelt Michel
„Schei toch uit met hemi!" zegt hij",
Laten wiij in vrede leven,
Daar vaar je veel beter biji!"
Na de ruzie dius een fusie,
Dat ligt meestal im de lijn,
Bn voor 't uitgeput Europa
Zou dit wel het beste zijn.
Of dit zal gelukken
Moet nog blijken mettertijd,
Wamt er is een groote klove
Die de beide volken scheidt. J.S.
Graan, dat gebrek heeft aan stikstof,
groeit ijl op, geeft weinig schaduw en
laat vuil land achter. De schade hierdoor
veroorzaakt, is soms grooter dan de
waarde van een behoorlijke stikstofbe
mesting!
krachten. Zoo spreekt men b.v. in Indië
van tangan dingin koude hand, welke
iemand heeft, bij wie alle planten wil
len groeien en bloeien. Er zijn echter ook
menschen, in wier omgeving alles ver
dort.
Het was Zieric dus een soort van ge
wetensbezwaar om dezen weerbarstigen
korporaal voor te dragen voor zoo'n ra
dicale bestraffing, welke hem voorgoed
zou hebben beroofd van alle hoop om
er nog ooit weer eens boven op te
komen. Hij zocht daarom naar iets, dat
den korporaal na aan het hart lag en
hij deed een gelukkige vondst. De man
met het zwarte strafregister was mees
ter op alle wapens en dus een voor
treffelijk schermer. Hij stelde nu voor
om den korporaal niet te degradeeren
maar als laatste kans toe te voegen
aan den schermmeester van het korps
als een soort van hulponderwijzer.
De korpscommandant begreep er niets
van, dat zoo'n zondaar nog beloond
moest worden met een goede baan. Hij
was echter een goedhartig man en wilde
het tenslotte wel eens probeeren, maar
gelpof in het experiment had hij niet.
Het ongeloofflijke gebeurde echter en de
korporaal ontpopte zich als een voor
beeldig schermonderwijzer en hij werd
een der best oppassende onderofficieren
van het korps. Wat den menschen el
kaar kunnen aandoen, behoeft toch niet
altijd uit de kast met vergiften of zuren
gehaald te worden.
De bekeerde kapelmeester
Er was in datzelfde garnizoen ook
een kapelmeester van de bataljonsmu-
ziek, die behalve voortreffelijk musicus,
ook een perfecte drinkebroer was. De
concerten van het muziekcorps in de
Indische Residentie hadden daar natuur
lijk onder te lijden, want als hij geen
maat kon houden in het gebruik van
alcohol, kwam ook de maat van de mu
ziek in het gedrang. Zoo verdween hij
derhalve op geregelde tijden in de po
litiekamer en de provoost, wat tenslotte
voor zijn muzikale carrière het ergste
deed vreezen.
Ons pad voerde dus op een goeden
dag langs zijn cel en hij verzocht ons
om lectuur, daar hij zich doodelijk ver
veelde in die eenzame opsluiting. Vol
gens de voorschriften mocht alleen stich
telijke lectuur worden verstrekt, maar
van godsdienst was deze dirigent al ja
ren lang vervreemd. Toen schoot ons
plotseling te binnen, dat er nog in ons
bezit was het bekende werk van Flam,-
marion „de Wonderen van het Heelal".
Na ommekomst van de straf bracht de
Kapelmeester het boek terug en zei, dat
hij nooit meer in hoogere dingen had
geloofd, maar dat dit boek hem bekeerd
had en hij werd een maathoudend con
certmeester.
Menschen kunnen elkaar veel aandoen,
maar men behoeft dat niet bij voorkeur
in practijk te brengen door opsluiting
in provoost of concentratiekamp. Der
menschen geestelijke toerusting kan niet
voor goed worden gekerkerd, want zij
kan grendels en deuren openen en deel
hebben aan de hoogere sfeer, die eeuwig
is. Het zou eigenlijk niet moeten zijn
„wat menschen elkaar kunnen aandoen",
maar „wat menschen aan elkaar kun
nen doen". ZIERIC.
Een verweer
P.S. Bovenstaand artikel was ons juist
uit de pen gevloeid, toen onze aandacht
werd gevraagd voor een Ingezonden Stuk
van de „Moderne Beweging", t.w. het
Bestuur van de S.D.A.P., afd. Zierikzee,
en dat van bet Instituut voor Arbeiders
ontwikkeling. Is het over 't algemeen niet
prettig converseeren over de politiek met
onze roode broeders, omdat ze er veelal
zoo'n schoolnnesterachtigen toon en stijl
op nahouden, (le schrijver van het Inge
zonden Stuk bezondigt zich evenmin aan
een opwekkend discours. Hij gaat Zieric
te lijf met 'n onstuimigheid van een bok-
ser-bantamgewicht terwijl deze dit
soort van sport nooit heeft beoefend.
Hij zal nu echter de handschoen wel
moeten opnemen.
De schrijver verwijt aan ons volsla
gen onbekendheid met de socialistische
beweging, toen Zieric op het Zierik
zeesche stadhuis nog aan den zolder
hing. Maar waart gij dan een vreem
deling in Jeruzalem, die het stadhuis
niet wist te vinden? De andere broeders
dan wel, soms dringend, soms dankend,
soms stille getuigen van een moeizaam
vervulde wensch, al dan niet vergezeld
van het bekende, wijde armgebaar. Van
de socialistische beweging zou hij niets
weten? Den 25en Februari 1933 schreef
eveneens een vreemdeling van uit Zie
rikzee aan „Het Volk" onder den spre
kenden titel: „In de houding! Burge
meester ziet werkeloozen voor soldaten
aan", eene verhandeling over Zieric, die
kant noch wal raakte. Maar het moest
nog duren tot 12 April 1933, voordat
hij gerehabiliteerd werd mek een kort
berichtje: „Er in geioopen". Ook daar
na kwamen ze hem met al hun zorgen
en leed opzoeken en dan daalde hij af
van de Kajak aan het plafond en was
hij een der hunnen.
Dat Zieric zich thans nog, zij het ook
vaak als de vriend, die de feilen toontf
bezig houdt met hunne politiek, dan is
daar alle reden voor, omdat hij altijd
den flinken arbeider heeft gewaardeerd
en het niet bij woorden heeft gelaten.
Hij schrijft, zij het dan ook op weinig
verdienstelijke wijze onbehept met pro
vinciale bekrompenheid, hetzelfde, wat
de zeer hoogstaande partijgenoot G. van
Veen pas in de „Sociaal-Democraat" heeft
geschreven: „Onze partij heeft voor mijn
gevoel slechts de keus met openlijke en
duidelijke erkenning van het Koningshuis,
van de nationale vlag en het volkslied,
voor het Volkseigene en daarmee voor
de volksrechten pal te staan (wie het
doel wil, moet in een tijd als deze
ook de symbolen willen) en op dit punt
haar saamhoorigheid met de burgerlijke
democratie te belijden, niet ahet laatst
ter wille van de arbeidersklasse, of Mus-
sert tegen wil en dank een stok in
handen te geven tegen de burgerlijke
democratie en koren te dragen op den
molen van een geestesrichting, waarvan
het duidelijk moet zijn, dat zij naar het
verlies onzer nationale onafhankelijkheid
en onze volksvrijheden zal voeren. Maar
de S.D.A.P. heeft de omstandigheden te
nemen zooals ze zijn. Doen we dat,
dan verliezen we ongetwijfeld pakjes van
onzen zwaren wagen, doch realisme en
moed zijn de eenige gidsen in tijden
als deze",
