BIJVOEGSEL
Zierikzeesche Nieuwsbode
leder pak HONIG's VERMICELLI ho ni a's ""bouillonblokje GRATIS
FEUILLETON
HET GEHEIM DER
ZEVEN WIJZERPLATEN
behoorende bij de
van Vrijdag 28 Febr. 1936, No. 12955
De kleine regentijd
Geheel Noord-Abessinlë een moeras
In (onderstaand artikel schildert
onze bijzondere correspondent
Edward Beattie den toestand,
waarin gedurende den kleinen re
gentijd de wejgen iln het Noor
den van Abessi(nië verkeeren,.
Juist bij Ihel 'begin vain den, kleinen
regentijd is i!n de AbessijnscJhe 'hoofd
stad een autotruck uit Dessie aangeko
men. De ,avofrvüuurlijke tocht, die de be
stuurder van dit voertuig [heeft ^chad,
vermag misschien eén beeld te jgevemi
van de moeilijkheden, waarmede de ge
motoriseerde Italiaansdhe strijdkrachten
in het Noorden gedurende de zeer ten
onrechte ials „kleine" regentijd te boek
staainide maanden in het hoorden van het
land te kampen hebben.
Deze wagen- (had voor dein- afstand
Dessie—Addis Abeba, die men gewoonlijk
i,n twee dagen kan afleggen, niet minder
dun zeven dagen moodijg; gehad. Vijf maal
bleeiP de auto ohiderweg in het slijk
steken, |uit drie rivieren, die plotseling
in woeste stroomen veranderd, waren,
moest zij worden' opgehaald, drie nachten
la'ng sliep de bestuurder in den stroo
menden regen en moest tenslotte de
helft van de lading op den wafe achter
laten, om nog een-giszins vooruit te 'komen
E,n dat op een afstand van iets meer
dan .öiriehomderd kilometer.
Sinds de aankomst van dezen man in
Addis Abeba heeft het iederen dag on
geveer zes uren (geregend en de zooge
naamde stralen van de 'hoofdstad zijn tot
moerassen geworden. Reeds midden Jan.
vroeg het personeel van het Ropde
Kruis, dat met de moeilijke taak vapï
de proviandeeriug en verzeiling van de
troepen achter het Noordelijk frofnit was
belast, zich af, hoe lang het nog. moge
lijk zou zijln, Dessie te bereiken, om van
het front nog niet eens te spreken.
De verkeerswegen in bet Noorden
Naar Dessie loopt een weg, hoe
wel cok waarschijnlijk de slechtste van
de wereld. Maar vain deze weg lijkt
met ;uitz°lncieri;n;g van een 150 kilometer
lang pad ten Noorden van de stad, dat'
echter Icings een duizend meter hooien
bergwand, leidt en. reeds weken door de
daar afstortende watermassa's op niet
minder dan drie plaatsen is vernield.
fin [hel Noorden zijn de eenige verkeers
wegen kronkel'ge, modderige bergpaden,
waarop zelfs de Abessijncche muilezel
slechts met de grootste moeite voort kalm
komen. Thans, in den regentijd, zijn ook
deze paden onbegaanbaar. Waar zij over
bergen leiden, zijn zij zoo glibberig ge
worden, dat aan een wandelingetje hier
cinmiddellijk levensgevaar is verbonden;
en1 waar zij in de door malaria verpeste
dalen omlaag duiken, vormen zij moeras
sen van een meter diep, waarop, ,om het
génot vol te maken, dikwijls nGjg; tien
tot twintig centimeter water staat.
Hoe tanks en vrachtauto's op deze we
gen vooruit kunnen komen, is en blijft
eein raadsel. Want ook rupsbanden zijn
ilni een landschap, waarvan de bodem
uit eern mengsel van boter en fpuljp
schijnt samengesteld te zijn, onbruikbaar.
Efn ook met de vliegtuigen kan men niet
veel aainvanigen, want de landingsplaatsen
zijn tot moerassen geworden en de laagl
halngende wolkenbanken verhinderen
ieder uitzicht.
Ik dacht maar zoo
Sommigen kunnen ook nooit iets lee-
ren. Daar zag ik laatst, bij het vriezend
weer, een boer, bezig met het begieren
van 2ijn land en dat met een ijver
of do heele oogst ervan al'hirjb,.
Wel hangt een groot gedeelte van de
oogst van een richtige bemesting af,
doch daarom moet men geen dingen
doen, die schadelijk zijn. 't fs toch niet
goed, wanneer men door een ontijdige
begiering een gedeelte en nog wel een
voornaam gedeelte van de meststof kans
geeft om voor de cultuurgewassen ver
loren te gaan. En dat doet men, als
men op bevroren grond (g(aat gieren.
Proeven op de Rijkslandbouwproefvelden
in Friesland zoowel als in Noord-Hol
land wezen uit, dat het goed is de gier
in het voorjaar over het land te bren
gen, in Februari en Maart en soms
kan het in April ook nog (dit hangt
ook veel van de grondsoort af). Doch
het is niet goed om het bij vriezend
weer te doen.
Dii geldt cok voor het bemesten, met
stalmest.
En voor gier zoowel als voor stal
mest is het zaak om op de behoefte
van, den bodem te letten. Want wel
zegt men in den regel, dat stalmest een
volledige bemesting is van gier kan
dit heelemaal niet gezegd worden
maar men deed beter te spreken van
een veelzijdige meststof, zooals Ir. Ot-
tens in zijn. leerboek over de Bemestings
leer terecht opmerkt. In stalmest is b.v.
fosforzuur veel te weinig voor een nor
male oogst aanwezig en in gier ont
breekt het zoo goed als geheel. En met
de kalk staat het ook al niet best.
Om een goede oogst te krijgen is het
dus noodig dat allereerst in de fos-
forzuurbehoefte van den bodem voor
zien wordt.
Dit kar. heel goed en heel goedkoop
geschieden door het geven van slakken-
meel, waarin fosforzuur en tevens de zoio
noodige kalk in ruime mate aanwezig is.
Men dient echter in dezen ook weer
te weten, wat men doet en niet tege
lijk of kort voor of na het gevën van
stalmest of gier de slakkenmeelbemes-
ling toe te passen. Anders zou het
middel erger zijn dan de kwaal. Een
periode van een week of drie moet
er wel tusschen liggen, tenzij het flink
regent. Dan kan het wel direct daarna.
Naast stalmest en gier is voor een
goede en rendabele bodemproductie het
geven van slakkenmeel niet alleen aan
bevelenswaard, het is zelfs beslist nood
zakelijk.
Concertzaal-Bioscoop
Kermismenschen
Preston Foster als Nifty, de Bonis-
seur van Kolonel Cowdy's kermistroep,
is de wanhoop nabij, als zijn zoen als
verstekeling met een vrachttrein mee
komt, om hem in zijn zomer-vacantie
een bezoek te brengen. In weerwil van
al zijn argumenten om hem terug te
sturen naar zijn studies, zet Chris zijn
zin, om bij de troep te blijven door
en maakt het met Kolonel Cowdy in
orde, dat hij een baantje krijgt.
De onverwachte gast brengt een groote
ommekeer in Nifty's leven. Hij houdt
op met drinken en laat Carrie's eigen
dommen uit zijn wagen brengen.
Als Carrie de jongeman uit wraak
dronken voert met Loe's (Clara Bow)
genever, is Nifty zoo woedend, dat hij
geheel met haar breekt. Buiten haar
zelf van woede op Nifty en de jongen
die tusschen hen gekomen is, zint Car
rie op wraak.
Loe, die openlijk verklaard heeft, dat
iedere man zich voor haar ruïneert, zal
haar daarbij helpen. Carrie biedt haar
honderd dollar, als haar volgende slacht
offer Chris is. Het kost Loe, een vol
maakte sirene, niet veel moeite. Chris
geheel in te palmen.
Terwijl de circustrein op een zijspoor
staat te wachten, verlaten de jonge men-
schen de trein en wandelen samen in
de boschrijke omgeving, waarbij Loe met
een zoen zijn laatste weifeling over
wint en daarmee haar overeenkomst met
Carrie nagekomen is. De ernst en naï
viteit van Chris brengen echter bij Loe
een groote verandering teweeg. Wat van
haar kant begon als een spelletje is
bittere ernst gewordenZij houdt van
den jongen. Wanhopig tracht zij hun
omgang te verbreken, door Chris van
haar verleden te vertellen. Niets is vol
gens hem echter van eenig belang en
vraagt hij haar, met hem te willen trou
wen. Nifty, die zich over het vertrek
van zijn zoon niet heen kan zetten, raakt
aan den drank en daardoor aan lager
wal. Loe en Chris daarentegen gaat het
goed. Loe danst weer en wel op de
wereldtentoonstelling in Chicago, daar
mede Chris in de gelegenheid stellende,
zijn rechtenstudie af te maken. In een
poging, om Nifty weer op de been te
helpen, biedt Loe hem een baantje als
Bonisseur aan, alhoewel hij eerst wei
gert, neemt hij het tenslotte toch aan,
daar hij ziet, dat Loe en Chris vol
maakt gelukkig zijn en verzoent hij zich
met Loe, die geholpen heeft, Chris te
brengen, waar hij hem altijd wilde heb
ben, n.l. niet in het kermisbedrijf.
Ingezonden stukken.
CBuiten verantivoordelykheid der' redactie)
Copie ivordt niet teruggezonden
Zierikziee, Febr. 1936.
Mijnheer cle Redacïe.ir,
Naar aanleiding Ivan de bekeringen ge
uit door den Bujitenlaindsdh Overzicht
schrijver in, de Nieuwsbode van 21 d. m.
'Zou ik het eerlijk en demolcratisch vin
den, UIM lezers over enkele feiten te
laten oiordeelen.
Laten Iwie eens oinderztojekën |o[f de Fran-
scihe regeeringj zoo o nh andig1 gehan
deld heeft, djewog* de 'be1|o[ogmg van het
Volksfront jolp 16 Februari te Parijs toe
te laten en of (het een blunder van de
regeering iwjais, die demonstratie in het
Quarticr [Latin, te laten geschieden, „daar
dit relletjes toch in de 'hand moest wer
ken".
WWat zou er wel gebeurd zijln, als
de regeering de vjolkswijoiede, na de laffe
aanslag pip Léon Blum1 (niet d]o|or „eenige
heetgebakerde jongelieden'8, (mlaar diololr
honderden fascisten!) had killen intopi-
men, door star aan ide [wettelijke termijn
vian drie dagen vast te houden, iwlaar-
dooir de belonging tot de volgende Zon
dag 'zou uitgesteld Zijn? Het is juist han
dig beleid gebleken, dadelijk do veilig
heidsklep te openen en de algeaneonie
verontwaardiging Zich te laten luchten
in een ordelijke imlassa-demloins tralieH|o'e
goed dit geZien iwlas, blijkt èn uit het
uitblijven v[an ieder relletje èn tuit de
goedkeuring dojo!r het grootste deel van
de pers èni uit de stömlmling in de Kaïmier,
klaar de regeering 380 stemmen tegen
151 kreeg. Van één |of imeer blunders
is dus geen spnalke.
De overzichtschrijver vindt het ook on-
V e r kiwi i k k e 1 ij ik, dat het Volksfront ide
bescherming vlam de politie geno|o(t, wlat
toch niet Imteer dan natuurlijk is, daar
deZe démonstratie in het teeken stepd
Van orde, gezag, verdediging van de Re
publiek, djus het Vaderland. De Marseil-
liaisezangers Iwlaren juist fascistische on*
ruststokers len uitdagers, klaar tegen de
bonderduiZenden-stoet (niiet gereageerd
heeft. Hier ook 'Zijn het niet ia,ltijd de
lieden vian democratische ,orde en gezag,
die het Wilhelmlus Zingen!
Na het fascistische oproer (v;an 6 Febr.
1934 te Parijs, is duidelijk gebleken dat
de dem/o'cmtie in Frankrijk twlèi bedreigd
is. En sindsdien is de revolutionaire actie
der fascistische groepeeringen, onder ide
bescherming van de politie (verkwikkelijk
spimls?) viqoirtgeZet, tot'het volk, olmf aan
de voortdurende pr|ov[ociatie en de be
dreiging van 'zijn vrijheden een einde
te stellen, het Volksfront organiseerde.
Zeker Zijn de fascisten een minderheid,
imlaar Zij hebben brutaliteit, Iwlapens en
Een geheimzinnig verhaal
door AGATHA CHRISTIE
11
(Nadruk verboden)
Bundie streek het velletje glad en las
het De brief iwlas niet af.
Liefste Loraine.
Ik kolml Woensdag. Ik imiaak' het uitste
kend eni ben over het geheel heel erg in
mfijn schik. Het 'Zal heerlijk zijln, je iwteer
te Zien. Luister eens, vergeet wlat ik
geZegd heb pver die ZeVen Wijzerplaten.
Ik dacht dat het iets leuks zqu klcuWen,
maar het is niet zoc>, olies behalve. Het
spijt mij dat ik. er poft |o|ver gesproken
heb, hei) is! niets iets Waar kleine meisjes
als jiji iets mlee te mjaken mogen hebben.
Dus je moer het mnfaar ,ujt je hoofd 'zetten
hoor.
Dan is er nog liets Wat ik je m|oiet
vertellen, imlaar ik heb iZoo'n slaap dat
ik jm'ijn pogen niet [open kan houden.
O,, over Lurcher, ik denk
Hier brak de brief |af.
Bundie fronste het voorhoofd-. De Zeven
Wijzerplaten, wat Was dat? Ze dacht dat
het een achterbuurt in Londen w|as. De
wloorden Zeven Wijzerplaten herinnerden
haar nog ergens aan, maar Waaraan wist
ze op het ipoigenblik niet. In plaats daiar-
van Wlerd [haar aandacht gevestigd' op
t'wfee regels
„Ik imaak het uitstekend, en, ik1 heb
z'on'n slaap, dat ik Im'ijln. lopgen niet open
kan houden".
Dat klopte niet. Dat klopte heeléml3iaJ
niet. Wiartt dienZelfden avonjd- had Gerry
zoioi'n groote dosis chloraal ingenom'en,
dat hij noodt meer (ontwaakte. En als,
■Mat hij int dien jbrief geschréven had. wala.r
Was, waarom' had hij (die 1(j,an ingenclm'-n.
Bundie schooide het hoofd. Zij keek de
kamer rond en rilde even. Stel je Vcp|r,
dat Gerry Wade nu naar haar keek. In
déZe zelfde kamer (w'as hij gestorven.....
Ze bleef heel. stil zitten. De stilte iw'ard
slechts verbroken clcjoir het tikken v,an
haar klein gouden klokje. Dat klonk on
natuurlijk hard en beteekenisvol.
Bundie Wierp een blik op den schoor
steenmantel.
Plotseling kon zij het zich levendig
voorstellen.
De dooide die jop het bed lag eu Zeven
Mekkers die op den schoorsteenmantel
stonden te tikken.... luid en onheilspel- j
lend tikkende, tikkende, tikkende
VIJFDE HOOFDSTUK.
D« man op den weg
„Vader", Zei Bundie, {etfwjijl ze de depr
van lord Caterharru's particulier heil:gdc|m|
■opende en hef hqojfd naar binnenis'ak,
„ik ga naar de stad mlet de Hisparto, ik
kan de eentonigheid hiér niet langer ver
dragen".
„We Zi'jn gisteren pas thuisgekomen",
plaagde lord Caterham.
„Dat Weet ik'. Het lijkt al wel een eeuw.
Ik Was vergeten hoe saai het buiten kan
zijn".
„Ik ben het niet m'et je eens", zei lord
Caterham'. „Het is rustig, inderdaad rus
tig. En buitengewoon gezellig. Ik waar
deer het mleer, dan ik je kan Zeggen, dat
ik Meer terug ben bij Tredwell. Die mlan
bestudeert im'ijn gemlak en i-ppt op de
Wonderlijkste wijze. Vanmorgen kwa|ml er
bijvoorbeeld iemand vragen of ze hier
een [meeting van padvinders (móchten hou
den. ik zou het werkelijk vreeselij'k ge
vonden hebben als ik zojU hebben im|o|eiten
weigeren trouwens: ik zou waarschijn
lijk niet gewieigerd hebben. Maar Tred
well heeft imp gered. Ik ben vergeten
Wiaifc hij gezegd heeft; iets verduiveld ge
niaals, dait toch niémiands gevoelens kon
kwetsen en de Zaak niettemin voorstelde
als Ze |w1as".
„Gezelligheid en rust voldoen mij niet",
zei Bundie. „Ik impet ppWindiing hebben",
Lord Caterham' rilde.
„Hebben [wlij vier jaar geleden geen
opwinding gehad?" vipeg hij jop klagen-
den fpiojn.
„Ik ben Zoo ongeveer klaar voor nog
meer dan toen", Zei Bundie. „Niet dat
Franc en Gulden
awél PleiïiPr Colijn
is diep qulden nu?
vfe- rulle'!
\5*f-
Volgens de offic'ieele gegevens stijgt jhet
aantal werkloozen in Nederland (nog
steeds. In. België daarentegen bedraagt
de dalinig 30 a 40 "/o, hierbij ook ge
rekend degenen die zicJh niet bij de
arbeidersbeurs hebben laten inschrijven.
Sedert vele jaren heersdht nu
Reeds de strijd ofm |0jn2e mOnt,
En do knapste ec'onomen
Zijn ihel oneens op dit ppnt.
De één zegt: met devaluatie
Is pms iheele volk gebaat,
Doclh een, ander zegt: dat knpeien
Sticht 'het allergrootste kwaad.
Wij met onze „zware" gulden
Qaam nog immer niet vooruit,
Terwijl ons werkloosheids-cijfer
Zelfs op achteruitgang dujdt.
België, met z'n „lichte" munt,
Gaat thans in opgaande lijn....
Daarom vragen velen wel eens
Zou dat toch miet beter zijn?
Er zijn vele pro's en contra's;
Alle zijn verdedigbaar,
Maar Colijin vindt toch ons stelsel
't Zékerste en het beste maar.
Hopen we dat de zwaarste 'gang
Op dém duur de juiste blijkt,
En Ihet keerpunt in de crisis
Qolk (hier spoedig is bereikt.
de steun van een 'deel der bezittende
klasse. Hun JepiZe is, zOoials [ojveral elders:
Lievier Hitler en Mussolini dan deimo,-
craitie en parlelnèntarisimieDe oproep v|an
Mussolini tof de studenten v,a|n E,ur|opa
heeft te Parijs geleid tof relletjes tegen
prof. JèZe, die te Genève, m'et toestem*
iming vian Laval, de belangen v,an Abes-
sinië (Verdedigd had. De (housing van pr,of,
Jèze iwlerd niet gelaakt door de stu
denten, da;ar a;an de rechtskundige fadul-
teit 10.600 studenten Zijn, waarvan c.a.
400 fascistische neigingen vertoonen.
Waarolmi de feiten anders vopir te stel
len dan Ze zijin? Waaroim' struisvogelpioi-
litiek? Gmze voorkeur pf afkeuring ver
andert niets aan de werkelijkheid en
den loop der gebeurtenissen. Het ver
draaien en verzwijgen van feiten en toe
standen heeft alleen tot gevolge, dat Zij
die er een valsdhe voorstelling van had
den onrustig en tmloedelops iwOrdein, als
het telkens Meer anders pitkojm't. Trou
wens, !htel volk, dat wel eens „soeverein"
genoemd [wlerd, heeft in de democratie
recht op alzijdige en ivpjledige vlojor-
liclhting over ;alle kwlesties die Zijn loit
en zijn toekoimst betreffen.
De werkelijke stand vian Izaken in de
Sovjet—Unie, Duitsdhland, Frankrijk,
Spanje en élders is |v|an brandend belang
voor |o|ns, die Worstelen imlet de econo
mische crisis, de O'orl/a'gsdreiging en de
geestelijke nood. Lichtpunten Zijn daarb"
juist dé achtenuiitgang van de fascistische
die'tatuiu'rgedachte, het veldMinnen der (de-
hiperafie io|o|k in Spanje en Rusland, het
streven naar collectieve veiligheid dopjr
regionale piac'ten binnen het kader vian
de Volkenbond, de toenadering tussdhen
Oost en West, het groeiende inzicht van
noodzakelijke structuurhervorming, de le
vende Volkenbomdsgedajchte bij de jmeeste
volkeren, het hoog houden van de inter
nationale toenadering |qver de grenzen
heen.
Men heeft durven te spreken van een
„Nederlandsdhe vrede", "iwlaar zelfs de
machtigste Rijken toenadering! tojt (anderen
zloeken, (wlaar het Looarn[o;-paet op het
punt staat volledigd te worden door een
Frainsch-Russisch pact, als aanvulling van.
het Tjechisch-Russisch verdrag, de Klei
ne Entente en de Balkan-Entente, die
samen iedere aanval onmogelijk «nlosten
imiaken. Dit stelsel kan tenslotte leiden
tot toetreding van Dujtschland en Italië,
Zopdra deze staten van hun aanvalsplan
nen willen afzien, om dan voor te berei
den. de lang verwachte vermindering! van
bewapening.
E. VAN BERGEN.
177* crs.
P. GROOT PAK
EEN WASCHDAG ZONDER MOEITE1
Zöo'n vvaschdag is mogelijk, mits U
H.Z. gebruikt. Vroeger was het wassclien-
een vermoeiend getob. Met H.Z, wordf
de vvaschdag een genot en U krijgt de
groote wasch schoon zonder zelf te werken lp
ZELFWERKEND WASCHMIDDEI
ik die verWlaicht in de stad te vinden.
Maar in ieder geval Wil ik tmiijn kaken
niet ontwrichten dc|o|r het geeuwen".
„Ik heb altijd ondervonden", zei lord
Caterham', „dat menschen, die pp Zeek
gaan naar [moeilijkheden die gew|c)o|nlijk
vinden".
Hij geeuwde.
„Toch", voegde hij eraan toe, „Zou ik
er niets op tegen hebben ;olok naar de
stad te gaan".
„Ga dan Imëe", Zei Bundie. „Maar vlug
Mat. Ik heb haast".
Lord Caterham', die al half uit Zijn
stoel Wjas opgestaan ging weer zitten.
„Heb je haast?" vroeg hij achterdochtig.
„Een verduivelden haast", zei Bundle.
„Dan is het al uitgemaakt", zei lord
Caterham1. „Ik ga niet |mee- Onf doior jou
gereden te W|orden in een Hispano, als
je 'haast hebt, nu dat is geen doen
voor een bejaarden man. Ik zal hier
blijven".
„Zoioals u Miilt", zei Bundle en Ze ver-
dw'een.
Tredwell trad daelijk na haar verdwij
nen de kamler binnen.
„De dominee, uwe lordschap, zou u
heel gaarne spreken, daar ,er een ver
velend geschil ontstaan is over den toe
stand van de jongensbrigade".
Lord Caterham kreuiade.
„Ik daicht, dat ik uwie lordschap aam
het ontbijt had hoioren Zeggen, dat u
van 'movgen maar het dorp zojudt Man
delen om met den dojminee over dat-
om der wierp te spreken".
„Heb je hem' dat gezegd?" vroeg lpird
Caterham gretig.
„J,a, uw'e lordschap. Hij holde |0jm' zoo
'te zeggen. Ik hoop, dat ik er goed saan
deed uwl lordschap".
„Na'tu|urlijk, Tredwlell. Je heb altijd ge
lijk. Zelfs a,l wiilde je het, je Zoudt nqotit
iéts verkeerds kunnen doen".
Tredwlell glimlachte goedmoedig en (ver
dween.
Bundie deed ondertussdhen de claxon
W!eerklinken voior het hek, terwijl een
klein kind Zeer haastig uit de portiers-
Wloning kwam- onder de vermaningen die
haar [moeder haar achterna zond.
„Vlug, Kafte, dat is de freule en als
altijd heeft ze vreeselijke haast".
Hef Iwlas inderdaad een kenmerkende
eigenschap van Bundle, dat 'Ze altijd haast
had, vooral als Ze 'chauffeerde. Ze Was
handig en flink en een goed chauffeur,
■als dit niet iztoio gewleest was, zoiu haar
roekelo|o|ze vaart dikwijls een ongeluk ten
gevolge gehad hebben.
Het iwlas een vroolijke Octpjberdag met
een blauwen hemel en een verblinden
den zonneschijn. De scherpe lucht dreef
hét bloed naar Bundle's Mangen, en ver
vulde ha«r anle't levenslast.
'V (Wordt vervolgd).
