ZIERIKZEESCHE
NIEUWSBODE
DONDERDAG 20 FEBRUARI 1936
OPGENO]
ZIERIKZEESCHE COURANT
VERJARING VAN VORDERINGEN.
bTÏTNTN LAN D~
Dg Kern
ABONNEMENT:
Prijs per 3 maanden 11,50, buiten Zierikzee 11,80
Voor het buitenl. p. jaar flO,—Alzonderlijke
nummers 5 cent Verschijnt dagelijks.
Tel. No. 32. Giro 137677
1797 - 1889
Directeur: A. J. DE LOOZE Uitgever-Redacteur: M. J. KOSTEN
Uitgave: N.V. ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE, ZIERIKZEE
92STE JAARGANG No. 12948
ADVERTENTIENi
van 13 regels 60 cent, van 4 regels en
daarboven 20 oent per regel. Reclames 30 cent
per regel. Bij oontraot belangrijke korting
Inzending op den dag van uitgave vóór 10 uur
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
der gemeente Zierikzee brengen belang
hebbenden in herinnering, dat alle rechts
vorderingen ter zake van geldschulden
ten laste van het Rijk. een provincie,
een gemeente of een waterschap, veen-
schap of veenpolder in elk geval ver
jaren door verloop van 5 jaren na den
31sten December van het jaar, waarin
de schuld opvorderbaar is geworden, ten
zij zij reeds ingevolge de bepalingen
van het Burgerlijk Wetboek aan een
kortere verjaring onderworpen zijn.
Het vorenstaande is niet van toepas
sing op vorderingen wegens rente en
aflossing van geldleeningen en wegens
pensioenen.
Belanghebbenden worden verzocht niet
den uitersten termijn af te wachten,
maar de indiening hunner vorderingen
zooveel mogelijk te bespoedigen. Met
betrekking tot den dienst 1935 worden
de vorderingen ten laste der gemeente
gaarne ingewacht ter gemeentesecreta
rie vóór 1 April a. s.
Zierikzee, 19 Februari 1936.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
P. M. PANNY, loco-Burgermeester.
P- F. WlTTERMANS, Secretaris.
In dagen van onrust en duisternis
Groeiend verzet tegen Fransch-
Belgisch accoord in België
We beleven dagen van onrust en duis
ternis. In langen tijd heeft de Belgische
regeering nog niet, als nu, gevoeld dat
er in Vlaanderen zich een wil baan
breekt die wijst in de richting van zelf
standig beheer der staatszaken en voor
al der internationale politiek van Bel-
gie. Het signaal tot dit reveil en tot
die opstandigheid tegen inmenging van
Frankrijk in Belgische aangelegenheden
werd gegeven door het plan van den
Minister van Oorlog, Devèze, tot ver
lenging van den militairen diensttijd, met
het oog op wat me® daar noemt en de
bevolking suggereert: het Duitsche ge
vaar.
Overal in Vlaamsche kringen en in
de Vlaamsche organisaties breekt daar
tegen een protest los en nu, meer dan
ooit, ziet men in, dat al het militair
gedoe van België, het gevolg is van
het in 1920 gesloten geheim Belgisch-
Fransch militair accoord. Geen wonder
dat men er nu genoeg van krijgt en
dat verzet tegen het ontwerp Devèze
Culmineert in een nog giropter verzet
tegen het „bloedaccoord", zooals de Vla
mingen het noemen.
Het is teekenend, dat niemand min
der dan de oud-minister Dr. Frans van
Cauwelaert zich tegen het accoord ver
klaard heeft en terug wil naar een
zuivere neutraliteitspolitiek voor België,
hij die tot hiertoe in de dagen dat
hij zelf aan het bewind was, als leider
van de Vlaamsche Katholieke Kamerfrac
tie, alle militaire maatregelen der re-
gecring met zijn invloed en zijn gezag
heeft helpen dekken. Van Cauwelaert
is een opportunist; hij heeft in 1920
meegeholpen aan het tot stand komen
van het verdrag met Frankrijk. Men
kan er van op aan dat wanneer hij er
zich nu openlijk tegen kant, er onder
het volk zulke weerzin tegen moet be
staan, dat hij niet langer kan volhou
den, zonder gevaar te loopen zichzelf
te isoleeren. Men bereidt dan ook tegen
22 Maart te Brussel een overweldigende
Anti-verdrag-betooging
voor, zooals er zelden een in Brussel
zal te zien geweest zijn. In alle Vlaam
sche steden, tot in het kleinste dorp,
worden meetings gehouden en comité's
gevormd om de betoogers op te roepen,
naar Brussel. Men vreest zelfs dat de
burgemeester van Brussel, Max, de de
monstratie zal verbieden. Dat zou het
beste bewijs van schrik en onmacht zijn
dat ooit werd geleverd. Want men kan,
zonder vrees voor overdrijving, gerust
zeggen, dat de voorstanders van een
vredes- en neutraliteitspolitiek in Vlaan
deren de absolute meerderheid hebben
en dat, moest men onder de Vlaamsche
bevolking een referendum houden over
dit vraagstuk, zeker 80 90 pet. van
de Vlaamsche bevolking zou stemmen
tegen het vazaliteitsverdrag. Het is op
merkelijk hoe, door dit twistpunt, eens
zeer duidelijk aan het licht is getreden
de antithese Vlaamsch-Waakch
Die drukt zich uit in de perscam
pagne voor en tegen het verdrag. Zon
der uitzondering is de Vlaamsche pers
er tegen. Wat doen nu de Waalsche
kranten? En de Franschtalig Brussel -
sche? Of zij komen met zwakke argu
menten aan, zoo ze netjes blijven, of,
zoo ze dat niet wenschen te blijven,
als b.v. de Etoile Beige en de Inde-
pendance, dan vinden ze geen scheld
woorden dik en grof genoeg om er de
Vlamingen, die hun volk willen vrijwaren
van onzinnige massa-moord, mee te be
spotten en te beleedigen. Slechts een
blad, in het Fransch gesteld, maakt een
uitzondering: het katholieke Avan'garde;
aan het adres der Belgische chauvinis
ten zegt dit blad dat men makkelijk
kan praten over oorlog en helden-moed,
als men zelf te oud is om er aan mee
te doen of de zekerheid heeft dat men
veilig achter het front in de bureaux
zit. Het zijn de oude heeren van de
leiding dier 'bladen niet, zegit de Avant-
garde, die zlullen marcheerenals w ij
dat moeten doen, dan willen we weten
of het voor een zaak is die de moeite
waard is.
Dat de toestand voor de Fransch-ge-
zinde Belgen onhoudbaar is, blijkt wel
uit de geruchten die opduiken om com
promissen te sluiten.
De toestand in Spanje
Een mislukte staatsgreep
Azana premier
De Spaansche regeering heeft Dins
dagavond snel inbegrepen, toe® zij ver
nam dat een complot was beraamd, ten
einde de linkschen te beletten de macht
in handen te nemen. De autoriteiten heb
ben iedere poging, van de zijde der
hooge legerofficieren een staatsgreep te
doen, in de kiem gesmoord. De Generaal
Goded, die er van wordt verdacht de
leiding van de opstandige beweging te
hebben gehad, is {gearresteerd.
W.oensdagmo.i^en was bij de directie
va® de Süreté National ten stelligste
ontkend dat hel' leger in opstand was
gekomen öf een polging in deze richting
was ontdekt, doclh een feit is het,
dat het hoofd der politie, dat allerijl
uit Saragossa naar Madrid was terug
gekeerd en de plaatselijke 'politiechef
voor een conferentie op het Hoofdbu
reau van Politie heeft uitgenoodigd, ter
wijl de igeheele politie was geconsigneerd.
Het Agentschap Fabra meldt aan den.
anderen kant, dat de geruchten die
toe® de ronde deden omtrent den mi
litairen ppstand, dip te Guatro Vientps
zou zijn uitgebroken, niet zulk een ern
stig karakter had als aanvankelijk werd
verondersteld. Deze geruchten zouden
door de linkschen in de wereld zijn ge
bracht. Gil Robles heeft verklaard, dat
de degeering! de bijeenroeping van de
nieuwe Cortes moest afwachten, alvorens
af te treden. De linkschen zouden den
val var. het kabinet willen verhaasten,
teneinde zoo spoedig mogelijk hun po
litiek te kunnen doorzetten. Zonder twij
fel is hierin de oorzaak te vinden van
het ontstaan der geruchten inzake de
opstandige beweging.
Inmiddels is het kabinet Valladares af
getreden en Azana met de vórming va®
een. nieuw ministerie belast. Deze heeft
onmiddellijk zijn opdracht vervuld. Het
nieuwe kabinet bestaat ,uiit 9 links repu
blikeinen en drie vertegenwoordigers va®
de republikeinsche junie.
De leider van de katholieke vplks-
partij, Gil Robles, heeft de leiding der
partijzaken tot nader order neergelegd
om, maar gezefad wordt, verscheidene da
gen met vadaintie te gjaan. In zijn plaats
treedt de vroegere minister van land
bouw, Gimenez Feraadez.
Dit verlof van Gil Robles wordt op
gevat jals een 'consequentie v;an de® [neder
laag, die zij® partij bij de verkiezingen
heeft geleden, waarvoor de onjuiste poli
tiek van Gil Robles verantwoordelijk
wordt gesteld.
De Oorlog in Oost-Afrika
Ook in Ogaden zou een
slag woeden
Italianen verstaan het
reclamevak
Sinds Zaterdagmorgen vroeg zou, aan
den Oostelijken vleugel van het Zuidelijk
fnonit een gr op ten slagi tusschan de tripe
pen van Ras Nasiboe en uit het Zuiden
opmarcheerende Itaiiaansche troepen
woeden, zoo seint United Press. Het
zwaartepunt van den strijd ligt ten Z.
va® Anale, waar aanval en tege®aan-
val voortdurend pp elkaar vlojlgen. zan
der een beslissing in den strijd te bren
gen..
Voorts hebben verschillende vooraan
staande regeerirgjsp ersonen zich per vlieg
tuig naar Dessie begeven, om aldaar met
den Negus de situatie aan het Noprdelijk
front te bespreken.
~De berichten over de gropte Italiaan-
sdhe zege bij1 de Amba Aradam worden
van Abessynisdhe zijde nog steeds krach
tig gedementeerd. Men zegt, dat het uit
sluitend .de bedoeling van deze berichten
is pm stemimiuig te maken en voegt daar
aan toe: „Indien de oorlog tussdhen Abes-
syndë en Italië een propaganda-oorlog!
was, dan zag het er voor Abessynië
al heel slecht uit, want de Italianen zijn
m het reclamevak uitstekend thuis".
Van de besprekingen tusschen de®
Negus en de hoogie regeeringsambtena-
ren te Dessie verwacht men drastische
besluiten ten aanzien van de wij'ze, waar
op. men in het Noorden den strijd tegen
de Italianen dient voort te zetten.
Naar Reuter ®og uit Makalle seint,
kan men cPnstateeren, dat ten Westen
vah het Amba Ara dam-massief troepen
verplaatsingen [plaats hebben. De Italianen
hebben, volgens een nader telegram1,
Galea bereikt. De troepenbewegingen na
de overwinning schijnen tot doel te heb
ben, de troepen van Ras Kassa en Rials
Seyftem in het Tembien-gebded te iso
leeren. De operaties hebben de laatste
normale verbindingen afgesneden tus
schen deze twee Abessijnsche legerafdee-
lingen en de troepen va® Ras Moeloegeta,
die zich verzamelen in de streek va®
Amba Alag'i.
EERSTE KAMER
Minister de Graeff over
Lloyd George's uitlatingen
In de vergadering van de Eerste Ka
mer heeft de minister van buitenland-
sche zaken, Woensdagmiddag de volgende
verklaring afgelegd:
Nederland zal nooit of te nimmer vrij
willig een vierkanten meter van zijn
territoir afstaan, ook al zou dit moeten
dienen om aan de expansiehoeften vpn
andere landen te voldoen.
De minister betreurde het, dat in de
Eerste Kamer hem de vraag was gesteld,
een dergelijke verklaring af te leggen,
aangezien daardoor argwaan kon rijzen
omtrent de opvattingen van de Neder-
landsehe regeering.
Nu deze vraag echter gesteld was,
stelde de regeering er prijs op -op de
meest formeele wijze en zonder eenig
voorbehoud bovenbedoelde verklaring af
te leggen.
Nedeiland speelt geen eerste viool 1
In zijn voortgezette rede verklaarde
de minister, dat Nederland in het hui
dige conflict niet meer en niet minder
gedaan heeft dan zijn plicht was, toen
het prineipieele vonnis over Italië als
schender van het pact, eenmaal geveld
was. Het is uiterst moeilijk te zeggen,
wat nu reeds het effect der sanctie
maatregelen geweest is en wat het ten
slotte zal zijn. Er is reeds betoogd, dat
uitbreiding niet noodig is, dat de huidige
sancties, zij het in langzamer tempo, tot
hetzelfde beoogde effect zullen kunnen
leiden. Dat meer dan 40 staten aan de
sancties meedoen is pok een bewijs- dat
de solidariteitsgedachte niet onderschat
moet worden.
Niemand wil Nederland te Genève of
elders op den voorgrond schuiven. Aan
het concert der groote mogendheden wil
len wij niet deelnemen, doch te allen tijde
hebben wij het recht, ons zelfstandig
oordeel kenbaar te maken. Overleg met
groote mogendheden is te Genève nim
mer gevoerd, wel met landen van ge
lijke positie. „Haantje de voorste spe
len" is dan ook geheel en al een legende.
Onze zelfstandigheid
Uitvoerig en nadrukkelijk bestreed de
minister vervolgens, dat de Nederland-
sche regeering bezig zou zijn, de tra-
ditioneele zelfstandigheidspolitiek los te
laten. Niets is minder waar, doch zelf
standigheid is niet gelijk aan afzijdig
heid. Als Volkenbondslid kunnen wij ons
niet overal bultenhouden.
Vermindering van bewapening was
voor de Staten, die tot den Volkenbond
toetraden, een moreele plicht. Nederland
kan zich dus niet aan zijn verplichtin
gen uit het pact onttrekken, omdat de
ontwapening mislukt is.
De Volkenbond is niet doel, doch mid
del, ter behartiging van de belangen
der leden. Aldus zal Nederland blijven
strijden voor versterking van de Volken
bondsgedachte. De nationale belangen
stelt de regeering voorop en juist daar
om volgt zij Volkenbondspolitiek.
Het Motorwegverkeer
De K.N.A.C. pleit voor lagere lasten
Uit de thans door het Centraal Bu
reau voor de Statistiek gepubliceerde
gegevens blijkt, dat het aantal motor
rijtuigen van Augustus 1934 tot Augustus
1935 met 3672 stuks is verminderd.
De geleidelijk opgevoerde belastingen,
welke loodzwaar op het motorwegver
keer gingen drukken, juist in een tijd
van afnemende welvaart, hebben vooral
sedert de laatste verhooging als gevolg
van instelling van het Verkeersfonds (1
Januari 1935). hun stempel gedrukt op
de ontwikkeling van het verkeer.
Aangezien naar rato van het aantal
inwoners het automobielverkeer in ons
land aanzienlijk bij andere landen is ach
tergebleven in Nederland is de ver
houding 1 (auto op 57 inwoners, in Bel
gië 1 op 51, in Frankrijk 1 op 22, in
Engeland 1 op 23, in Zwitserland 1
op 46, in Denemarken 1 op 28 enz.,
is niet aan te nemen, dat bij redelijke
belastingheffing op het motorverkeers
middel het verzadigingspunt zou zijn be
reikt. Dat er thans reeds een gevoelige
achteruitgang in het aantal motorrijtui
gen moet worden geconstateerd, leidt tot
de conclusie, dat het motorwegverkeer
doioir kunstmatige belemmering ®.l. piver
de schreef gaande belasting, in zijn na
tuurlijke ontwikkeling wordt gestuit.
Een verlaging van de lasten op het
automobielverkeer, voor zooveel deze
moeten dienen om de tekorten van alle
andere verkeersmiddelen te helpen op
vangen, acht de K.N.A.C. daarom on
vermijdelijk zoowel in het belang van
dat verkeersmiddel, dat een niet te ver
vangen plaats in onze samenleving heeft
ingenomle®, als in dat van de schatkisten
van Rijk en van lagere overheidsorganen.
Andere landen gingen voor met een ver
laging van de lasten van het motor
wegverkeer (Engeland, Duitschland, Oos-
Het Fransch-Belgisch accoord
Het nieuwe Spaansche kabinet
Tunnel onder Het Kanaal
De oorlog in Abessynië
Minister de Graeff verdedigt
zijn beleid
Kouder weer verwacht
Marktberichten
tenrijk, Zuidslavië, Tsechoslowakije, Dan
zig enz.)
In Nederland moeten thans de 184600
auto's, motorrijwielen en rijwielen met
hulpimioitoir unieer dan 60 jmillipien guide®
den per jaar opbrengen.
KORTE BERICHTEN
Engelsche belangen in Abessinië
Het Giornale d'Italia publiceert, groot
opgemaakt, doch zonder er commentaar
hö te leveren, gedeelten van een rap
port, dat het vorig voorjaar door de
Engelsche ministers bestudeerd is en dat
een opsomming bevat van de Britsche
belangen in Abessinie.
De conclusies van het rapport, die
het blad letterlijk zegt weer te geven,
zouden als volgt luiden:
Groot Brittannië heeft niet voldoende
vitale belangen in Abessinië, om kradh-
tigen tegenstand tegen de verovering
van dat land door Italië wenschelijk
te maken.
Het vliegtuig van den Negus onklaar
De autoriteiten vau de luchthaven te
Addis Abeba hebben een daad van sa
botage ontdekt tegen het leven van den
Tunnel onder het Kanaal
Winston Churchill vreest blokkade
en hongersnood
Winston Clhiurclhill, wiens vader
de heftigste tegenstander van
een tunnelverbindimg tussefhen
Engeland en Frankrijk was, be
hoort thans tot die meest ener
gieke proppjgan disten van dit
project.
Het jo®de, heftige dispuut over het
vraagstuk van, een tunnel tussdhen Enge
land en Frankrijk is thans door een van
de grootste Britsche staatslieden', den
vroegere® minister van Financiën Win
ston S. dhairdhill, opnieuw oip het tapijt
gebracht.
Het is intussdhen niet onaardig, dat het
jiuist Churchill is, die thans voor de
uitvoering van dit veel omstreden plan
ijvert, want bijna .twintig jaar [geleden
was Jhet zij® vader, lord Randolph Chur
chill, die als leider van de oppositie
tegen dit reeds uit Vietoriaensdhe tij
den stammende project het verbitterst
tegen (het plan van lepr trok en de mee
ning vertegenwoordigde, dat Albions wel
vaart en veiligheid op de isolatie van
Zij® eilandenstatais berustten.
Thans neemt Churchill's zoon het te
genovergestelde standpunt in. Hij wendt
zich ironisch tegen de „vleeschgeworden
vooroiordeelen", die tot nog toe het t®n-
nelplan illusoir maakten en verklaart, dat
de moderne oorlogsmachines, ,zooials
vliegtuigen en onderzeebooten, uit de
veertig kilometer breede watervlakte,
die Frankrijk en Engeland scheidt en
vroeger een bolwerk vormde, een gjiiopt
gevaar hebben gemaakt.
„Dit 'gevaar, dat het moderne Enge
land bedreigt", zop schrijft Churchill in
een artikel, „heet niet invasie, doch hon
gersnood. Het zou uiterst moeilijk zijn
zooal iniet onmogelijk, Londens milliio.enen
te vpeden, indien de Theems geblokkeerd
of zelfs maar bedreigd werd". Verder
wijst de o,ud-minister van Financiën op
de delicate situatie in Europa en op de
vele waarschuwingen voor een blokkade,
die, naar beweerd wordt, Engeland au®
den honger zo® prijsgeven. „Met hui
dige al te zwakke luchtstrijdkrachten",
schrijft hij voorts, „zij® wij thans min
der 'beschermd dan welk ander volk ook.
Wanneer ik aan de gevaren denk, waar
aan wij' blootgesteld zijn, kan ik mij
slechts verwonderen over de onlogische
kortzichtigheid van de lieden, die voor
het gevaar uit de lucht de schouders
ophalen, maar zich over het idee va®
een kanaal ernstig ongerust maken".
Reeds als minister van Binnenlandsche
Zaken in het jaar 1911 heeft Churchill het
standpunt verdedigd, dat een tunnel on
der (het kanaal Engelands veiligheid in
strategisch opzicht zou verbeteren. Hier
in werd hij door de admiraliteit en sir
John French, den toenmalige® chef van
den generalen staf, ondersteund, maar
de legercommisssie ujit het Lagerhuis liet
een energiek veto tegen het project
hiooreti en dus werd het ad acta ter zijde
gelegd, om eerst zes jaren later 'door
een speciale Commissie uit een stapel
documenten te worden opgevisdhït en
prompt weer begraven te worden.
Churchill vergeet niet
Maar Churchill heeft het tunnelplan
nooit (uit het geheugen verloren. En hij,
die in het jaar 1918 minister van porlög
was, staat nog evenals vroeger op het
standpunt, dat ook de wereldoorlog de
noodzakelijkheid van een dergelijken tun
nel bewezen heeft. „De tunnel zou het
geheele troepen-, proviand- en munitie
transport naar Frankrijk aanzienlijk ver
gemakkelijkt hebben", zoo schrijft hij, „en
had ihet ons mogelijk gemaakt, de ge
wonden, zielen en verlofgangers in alle
veiligheid naar huis te brengen. Een tun
nel had o®s ontelbare millioene® ponden
bespaard en een enorm aantal sdheejps-
tonnen voor andere doeleinden vrij
gemaakt".
De angst voor de Duitsche pnderzee-
boiGlen. in het begin van het jaar 1917
had, zoo meent Churchill, beslist be
werkstelligd, dat de Engielschen tot den
aanleg van dezen Kanaaltunnel waren
overgegaan, indien deze aanleg een aan
gelegenheid van maanden en niet van
jaren, zou zijh geweest.
Een invasie van Engeland langs den
weg door de Kanaaltunnel zou, 2010 be
weert Churchill, al heel gemakkelijk
verhinderd kunnen worden. In het midden
van het Kanaal zou bijvoorbeeld: een
vuurtoren, kunnen worden gebouwd, waar
van de basis in verbinding met de tun
nel zou staan. Deze vuurtoren zou natuur
lijk onder Engelsche controle moeten
staan en een krachtige bezetting moeten
hebben. In geval van gevaar zou diah
de tunnel van de^basis van den vuurtoren
pit in weinig minuten onder water gezet
en dus onbruikbaar gemaakt kunne®
worden.