ZIERIKZEESCHE
NIEUWSBODE
Kin opgeno;
zierikzeesche courant
NIEUWJAARSWENSCHEN.
AFSCHEID
De Kern
VRIJDAG 27 DECEMBER 1935
ABONNEMENT:
Prijs per 3 maanden 11,50, buiten Zierikzee f 1,80
Voor het buitenl. p. jaar f10,Alzonderlijke
nummers 5 oent. Verschijnt voorloopig iederen
werkdag. Tel. No. 32. Giro 137677
1797 - 1889
Directeur: A. J. DE LOOZE Uitgever-Redacteur: M. J. KOSTEN
Uitgave: N.V. ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE, ZIERIKZEE
92STE JAARGANG No. 12902
ADVERTENTIENi
van 13 regels 60 oent, van 4 regels en
daarboven 20 oent per regel. Reclames 30 oent
per regel. Bij oontraot belangrijke korting
Inzending op den dag van uitgave vóór 10 uur
In het nummer dat met 1 Januari
1936 verschijnt, worden, evenals
vorige jaren
Nieuwjaarswenschen
opgenomen. De prijs hiervan bedraagt
van 15 regels 75 ots., elke regel
meer 15 ets.
De inzending kan geschieden tot
en met Zaterdag 28 December,
uiterlijk 's voormiddags 10 nre.
BEKENDMAKING.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van Zierikzee brengen ter openbare ken
nis, dat ter gemeente-secretarie ter in
zage zijn nedergelegd en op verzoek
verkrijgbaar zijn:
De voorwaarden van aanbesteding
voor de levering van uniformklee-
ding ten behoeve van de agenten
vam .politie, gedurende het jaar 1936.
Gegadigden voor die levering moeten
hun inschrijvingsbiljetten, aan het adres
van den Burgemeester, inleveren vóór
7 Januari 193 6.
Zierikzee, 27 December 1935.
Burgemeester en Wethouders vTopnnioiemd,
J. SCHUURBEQUE BOEI JE, Bu-ijgemeester
P. F. WITTERMANS, Secretaris.
Met het jagen was het voor dit jaar
afgeloopen.
Het gezelschap had zich' teruggetrok
ken in de gezellige verwarmde zaial van
de dorpsherberg, om dezen dag waardig
te besluiten.
De felJe koude had hen ten laatste be
vangen en menige lepelaar had zijn huid
kunnen bergen, doordat ide heeren zich
te goed verzekerd haaiden tegen 't strenge
winterweer, zoodat ze niet vlug genoeg
in aanslag konden komen.
Maar nu, gezeten rondom den warmen
haard, werden Ide koiuide en gemaakte
poedels vergeten.
De stemming werd vroplijker, al was
deze nog niet geklommen tot de hoogte
die men op zoo'n laatsten avond, wanneer
men voor langen tijd afscheid van elkan
der neemt, verwacht. De oorzaak hier
van was, dat een der leiden van het
gezelschap voor 't laatst als jager in
hun midden was en als e)dele weidwerker
in veler jagershart een plaats had ge
kregen.
Zoodoende wendl niet gesproken het
beroemde jagerslatijn, maar ernstig wer
den de jachtresultaten van het afgeloopen
seizoen behandeld.
Zooals overal, werden op dezen laatsten
avond de boeken geopenid1. Deze gaven
niets anders te zien dan cijfers en feiten.
Hoeveel patronen op eiken jachtdag ver
schoten waren, hoeveel stuks binnen wa
ren gekomen en hoe groot het percentage
treffers was.
Een oogenblik waren allen verdiept
in de berekeningen, daar zij bezig waren
een pmslag te maken over het geheele
jacht jaar, om den juisten stand te be
palen.
Verwonderlijk waren de resultaten,
want er waren er die 50 procent treffers
hadden kunnen boeken, wet voorwaar
een buitengewoon resultaat genoemd mag
worden.
De meeesten .hunner kwamen echter
aanmerkelijk lager, zoodat er zelfs waren
die niet hooger konden komen idan even
door de twintig procent en wel diegene
van het gezelschap, die door hen ide wei-
delijkste werd genoemd' en dezen avon'di
voor 't laatst in hun midden was.
En toch was het noch van den een,
noch van den ander over- of onder
schatting.
Verbazing was op veler aangezichten
leesbaar, want ieder vroeg zich af hoe
het mogelijk was to|t 1 ioff 2 te komen als
men nog slechts 4 of 5 akten versleten
had?
Hierop wist die oude jager, die bijna
5 patronen vojor 1 stuk wild had nopdlig
gehad het antwoord, te geven.
Allereerst dan, zoo sprak hij: had ik
verwacht, dat uw percentage veel hooger
zou zijn dan het mijne.
Wanneer ik |n auwkeurig alles gadeslla,
dan zie ik dat er velen onldier ons zijn
die, wanneer dezelfde wetten voor ons
latnd goj den als in Duitschlanld', zeker niet
tot het dragen van een geweer gerech
tigd zouden zijn.
Bourgogne- en
Champagne Wijnen
Voor den. voet jagende, zag ik die lop-
pen meestal op verkeerde punten gericht
en aanschouwende het laden van het ge
weer, moest ik zeer vaak tot de conclusie
komen, dat de loo.pen werld'en opgericht
in plaats van de kolf.
Wanneer ik verder een blik zou slaan
in het jachtboek van onzen vriend, zou
ik' zeer spoedig klaar zijn met het tellen
der wildsoorten, want ge zo.udit kunnen
waarnemen, dat eenden geschoten zijn
de eerste openingsdagen en voorts hazen.
Zijn wildregister zal :u niet doen zien
de snelle houtduiven en vlugge talingen,
de kleine watersnippen en de rappe hoen
ders, gedreven fazanten en schietende
houtsnippen. Nog minder kent hij de
duimjacht, waar de rabbi's «iets andiers
eischen dan aanslagwerk, zop dat ge uw
schot kwijt moet zijn als de kolfplaat
uw schouder raakt.
En tenslotte durf ik vragen hoeveel
vogels of ge in uw leven uit de lucht
hebt gehaald die hooger waren ld!an 25 M.
Wanneer ik dat alles voor u allen neer
leg, dan zult ge begrijpen dat ik me niet
schaam, omdat ik het geringste percen
tage heb bereikt, want nimmer was het
mij te doen om bout maar altijd om
jachtgenot.
Een jachtvogel, hoe klein pok, is mij
altijd een schot waard!
En wanneer ge u wilt oefenen, ga dan
eens een middag op fden duiventrek en
noem mij' den na afschot uw percentage.
Maar het wordt laat en hoe gezellig
ook, wij moeten afscheid nemen, want
de onuitputtelijke bron der jacht blijft
immer in mij wellen.
Toch kan ik niet anders dan, alvorens
van u allen te scheiden, voor al het ge-
motene in die vele jaren en ook op heden
u brengen mijn
WEIMANSDANK.
KORTE BERICHTEN
Stijgende conjuctuur
In den aanhef van de kroniek id'er eco
nomische en sociale verschijnselen, waar
in de algemeene wereldconjunctuur wondt
behandeld, worldt bij alle verscheiden
heid tusschen de landen, toch in de
wereld als geheel genomen, eénige stij
ging der conjunctuur geconstateerd.
Uittocht van Amsterdammer"
Het gemeentebestuur van de hoofdstad
heeft besloten een grondig onderzoek
in te stellen naar den omvang van het
vertrek uit Amsterdam van ingezetenen.
Biij jlat onderzoek zal ook aandacht
worden besteed aan ide vraag, of het ver
schijnsel ziïh in hiel bijzonder voordoet
onder de koopkrachtige bevolking.
Oorzaak der verkeersongelukken
Uit de statistieken over het aantal ver
keersongevallen gedurende het 3e kwar
taal 1935 in de zeven grootste gemeenten
des lands, blijkt, Id'at 6156 verkeersonge
vallen werden geconstateerd. Daarvan
werden veroorzaakt door: fiouten van be
stuurders van vervoermiddelen 4706
(76,4 <>/o), fouten van voetgangers 470
(7,6 o/o), gebreken aan- of gebeurtenissen
met betrekking tot vervoermiddelen 84
(1,4 o/o), den toestand op td'en weg, incl.
slippen en doorglijden 429 (7,0 o/0), an
dere oorzaken 354 5,8 o/o) en onbekende
oorzaken 113 (1,8 o/0).
VERSCHILLENDE BERICHTEN
Luchtgevecht in 't dierenrijk
Valk en wezel
De Limburger Koerier geeft het vol
gende, niet alledaagsche. verhaal van een*
ooggetuige van een strijd op leven en
dood tusschen verschillende boschbewo
ners. De aandacht van den wandelaar
werd getrokken door een geluid, komen
de van een open plek. Daar was een
groote valk zoo druk bezig zich te goed
te doen aan het' nog warme en dam
pend rose vleesch van een tortelduif,
dat hij geen eendacht thald voor wat
om hem heen gebeurde. Maar plotse
ling laat de roover een angstig geluid
hooren. Hij heeft een kleinen wezel op
gemerkt, die in gebukte houding onbe
wegelijk toekijkt, gelokt door den reuk
van het bloed. De valk klemt zijn klau
wen in de rest van zijn prooi, zijn bek
wijd geopend en de oogen angstig heen
en weer rollend, waarbij hij een akelig
sissend geluid laat hooren. Dan gaat de
wezel tot den aanval over en heeft
zich met een vasten en berekenden sprong
op de valk geworpen. Deze heeft in
middels zijn prooi in den steek gelaten
en zich hevig krij schend in de lucht
begeven met den wezel op den rug.
Het schouwspel ipn delucht, is nau
welijks te beschrijven. De valk, die een
geweldig kabaal maakte, verhief zich met
snellen krachtigen vleugelslag steeds
hooger en bereikte daarbij een hoogte
zeker 75 meter. Daar werd de strijd
ten einde gestreden tusschen den vogel
en zijn kleine belager. Deze had zich
vastgebeten in den nek van de valk en
zoog de valk het bloed uit. Zoo krach
tig als eerst de vleugelslag van de valk
was, zoo onregelmatig werd hij nu. Zicht
baar verloor de vogel aan kracht. Nog
enkele oogenblikken en de strijd is be
slecht in het voordeel van den wezel.
Stuurloos, als een vallend blad komt de
trotsche valk naar beneden getuimeld, nu
en dan een krampachtige poging aan
wendend om zich van zijn belager te
ontdoen en zijn evenwicht te herkrij
gen, hetgeen hem echter niet meer mag
gelukken. Nog twee krachtige vleugel-
stooten en de doodstrijd is gestreden.
Bij de komst van den ooggetuige ver
dween de wezel haastig tusschen het
kreupelhout. Hij had zijn prooi in de
lucht den nek doorgebeten.
Brieven uit Zierikzee
„Dort wo der Vater Treue
sich geoffenbahrt.
Dort liegt der Söhne grosses
Erbe aufbewahrt".
Profession Casimlir heeft eens een Voor
dracht gehouden ioiver brieven en daarin
o,p welsprekende wijze betoogd, welk een
belangrijke rol deze pennevruchten in
ons leven spelen. We bed|oelen dajarmlee
natuurlijk niet een bedekte toespeling op
onze Brieven aan de Nieuwsbode, welke
in handen vallen va)n de zetters, die er
soms een leesbare brief van miaken, pi.n
diaarna nis eendagsvlieg een spoedigen
doiod te sterven. Neen de brief, die een
zo,oi voorname qofl kan spelen in ons leven,
dat hij de verbindiinigsdraden tusschen
de menschen aan elkaar of los knoopt,
zoo'n brief vervangt als 't ware 't.monde
linge contact. Ja, soms wordt zelfs dit
laatste vermeden en de zaak schriftelijk
afgedaan. Lloyd George heeft echter ge
zegd, dat de vrede beter wordt gediend
door conferenties (aan de ronde tafel, dan
door briefwisseling. Men schrijft gemak
kelijker een scherp WloiOird, dan dat inen
het uitspreekt. Groote afstanden kunnen
vaak alleen imiet brieven worden over
brugd. Er zijn ouders in Indië, die lals
't wiare leven iop debrieven van Jiunïie
kinderen en Wüer lief en leed door ide
m/ail wordt gedistribueerd. Hoevele kin
deren hebben dit altijd bedacht in hunine
onbedachtzaamheid
Het schrijven van een. goed leesbaren
gezelligen brief is een kunst apart. Het
schijnt niet mogelijk onii het op de school
banken te leeren, al zou het niet on
dienstig zijn om als vak op het leerpro
gramma der hoogste klas lagere school
ook het „brieven schrijven" op te
nemen. Ook al heeft Minister Marchant
een poging gedaan om de techniek te
vergemakkelijken, we zitten nog midden
in de spellingchaos. Maar mag dan ook
de uiterlijke vorm niet zonder beteekenis
z'ijn, le style c'est l'homme de stijl
is cle rnensch. Men kan hem niet docee-
ren, het is een gave en gelukkig degiene
die door Ide muze met dit geschenk is
vereerd: een kostboor wapen in den strijld!
om het bestaan. Hoevelen hebben niet
hun eerste succes te danken aan een
suggestief geschreven brief?
Het spreekt wel vanzelf, dat „Zieric"
oOk v"ele brieven uit Zierikzee en omge
ving ontvangt, 'behalve dan die, welke
in West-Schouwen geschreven worden en
via de Nieuwsbode onldier ons o|og komen
Deze zijn echter in het Schpuwsche dia
lect gedrukt en nog moeilijker leesbaar
dan die ip ide Marchantsche spelling
„niet zop maar zo>". Dat brengt ons een
gebeurtenis te 'binnen, welke zich in hotel
„van Oppen" afspeelde, waar Zieric een
stukje ten beste gaf in het onvervalsc'hte
Zierikzeesche idioom. Even daarna |den
kelner aansprekende met een: „zeg hoe
vond je dat Zierikzeesch?", gaf (déze een
koude douche met het antwoprldl: „guns,
ik' dacht, dat n iets in hét Engelsdh
had voorgedragen. Waarmee we echter
niets ten nadeele willen zeggen van oinzen
collega hni Schouwen, die ook' in het
Nederlandsoh pngetwijfeM geestige brie
ven zal weten te schrijven. We geven
hem in elk geval een goede kans bij' een
eventueelen damwedstrijld' in Schouwen-
Duiveland.
Het is natuurlijk niet oorbaar om aan
Zieric persoonlijk gerichte brieven in de
Nieuwsbode af te drukken. Dat we niet
temin en zonder medeweten van idien
briefschrijver, toch een voornaam deel
uit zoo'n- brief hier laten volgen, heeft
een zeer bijzondere reden. We kunnen idiie
jaar, dat den Oudejaarsavond bijna heeft
afgeschrapt, niet beter eindigen dan met
de ontboezeming, die een goed' Zierik-
zeeënaar uit zijn pen heeft laten glip
pen en waaruit blijkt, hoe men dat oude
stadje kan zien met de oogen van een
bruidegom, die zijn bruid bewondert
„Wanneer ge dan daarbij bedenkt, dat
de plaats, waar de nieuwe Burgerschool
zal verrijzen, voor ons Zierikzeeënaren
nog gewijde grond is, dan wordt het
eene verhevene plaats. Daar zetelde eens
Zierikzees' meest beroemde dokter Le-
vimius Lemnius. Daar woonde in het
laatst der 19e eeuw meester Oosterman,
die zeer veel van de geschiedenis van
Zierikzee heeft opgehaald en onder pseu
doniem van „Werther" heel wat aan het
licht heeft gebracht. Zijn huis was eigen
lijk een aaneenschakeling van boekenka
mers en bij de ouderen onder ons leeft
hij nog, nadat hij gestorven is, als een
der geleerdste schoolmeesters. Ja, voor
ons Zierikzeeënaars heeft elk plekje niet
alleen beteekenis maar zijn buitengewone
bekoring. Als wij door onze straten wan
delen, dan zien wij de beroemdheden
van eeuwen terug, omdat wij hen ken
nen uit hunne werken. Ik heb niet zoo
als het banale liedje zegt „mijn hart in
Zierikzee verloren", maar eiken dag vind
ik er een stukje van mijn leven bij, el-
ken dag wordt alles meer verklaarbaar.
Laat den Haag schoon zijn, voor ons,
die honden van het kleine Zierikzee, mist
het zooveel. Zeker het zal zijn schoons
ook hebben, maar het gaat verloren in
het geklingel van bellen der electrische
trams, en het dwaas getoeter van auto's
en het jachtende, gejaagde leven, wat in
zulk een stad overheerschend is. Bij ons
is het rustig, het profiel van elk ge
veltje werkt op je in en elk gevelsteen
tje dicteert zijn geschiedenis, elke boom
en plant komt onder je aandacht: En
wandelende in duistere avondstilte door
het £limgerbosch, dicteer je je zelf plan
taain, beuk', eik, esch, enz., omdat je met
alles vertrouwd bent". Zoo ziet dus een
goede Zierikzeeënaar zijn eigen stadje.,
Zouden we dat niet een gelukkig Nieuw
jaar toewenschen, nu 1936 op den drem
pel staat?
ZIERIC.
Uit Stad en Provincie
ZIERIKZEE. Naar (mien oris meedeelt
hoopt [het Christelijk Fito'-Coimtité op
Woensdag 8 Ja|n(u|ari evenals vorige jaren
een filmavlolrud te> 'geven in de Qo|ncertziaal.
Het „Archief" V,an hef Zeeuwsch
Genootschap der Wetenschappen, bevlat
behalve het jaarverslag en de maaimlijst
der leden enlz., een artikel van Dr. W.
S. Unger over: „Middelburg als handels
stad" (13e ,tot de 16e eeuw). Voorts een
bijdrage van dr. Th. Raven over „Reu-
Zenhertrassetn", benevens „Middeleeuw'-
sche, in eeln mfuur der Abdij te Middel
burg gevonden diocumienten", door m'r,
A. Meerkasmlp Van E&nlbde/n, secretaris van
het ZeeuWsche Genootschap.
Naar We vemeimlen is de ambtenaar
der Visscherif-politie op de ZeeuW&che
Strooimen, de heer H. L. Claessens, met
ingaing van 1 Januari 1936, overgeplaatst
van Zierikzee luaar Hansweert.
Voor het Bio-vacantieoord, is dit-
Afscheid
Stijging der conjunctuur?
Restauratie van Tholen's toren
Brieven uit Zierikzee
Inkrimping Suikerbietenteelt
Sportnieuws
O Weerverwachting
Predikbeurten te Zierikzee
Zondag 29 December.
Ned. Herv. Kerk.
Nieuwe kerk. 10 ure, ds. Klaar.
Kleine kerk. 10 ure, ds. Gerritsen en 7
ure, ds. Kentie van Haamstede. Onder
werp het probleem van het kwaad
„De Zondeval".
Luth. Kerk.
10 ure, ds. Makkink van Leiden.
Geref. Kerk.
10 en 6 ure, dr. v. Lonkhuijzen.
Chr. Geref. Kerk.
9.30, ds. Hoogendoorn, 2 Leesdienst en
6 ure, ds. Hoogendoorn.
Leger des Heils (Poststraat)
7.30 Bidstond, 10 Heiligingsdienst, 3.30
Openluchtsamenkomst Nobelpoort en 7.30
ure, Verlossingssamenkomst.
Geref. Gem. (St.-Domusstraat)
9.30, 2 en 6 ure, Leeskerk.
Oud-Geref. Gem.
9.30, 2 en 6 ure, Leeskerk.
maal ook gedurende de Kerstdagen ge
collecteerd. Vorig jaar bracht de inza
meling pl.m. f40.000 op. Men hoopt thans
de f50.000 te halen. In het na bijna af
geloopen jaar werden uit Schouwen-Dui-
veland, gedurende 6 weken, 2 kinderen
naar het herstellingsoord Bergen aan Zee
uitgezonden.
SEROOSKERKE. Woensdagavond, le
Kerstdag gaf de Mondharmonica vereen.
D.E.S. van Schuddebeurs in café Boot
alhier een qpenbare uitvoering. Na een
openings- eri welkomstwoord tot de tal
rijk opgekomen aanwezigen, uitgesproken
door den voorzitter, volgde het rijk ge
varieerd programma, dat vlot en keurig
werd uitgevoerd. Begonnen werd, met
een 5-tal muzieknummers, waarna voor
afgegaan door een éénactertje, het too-
neelspel in drie bedrijven, „Eén td'ie niet
geteld wordt", werldl opgevoerd. De spe
lers gaven wat ze konden en het publiek
toonde door een hartelijk applaus zijn
instemming met spel en spelers. Na de
opvoering van nog een éénaCter volgden
tpt slot weder een vijftal muzieknummers,
waarmee D.E.S.afscheid nam. Het was
een gezellige avond, die bij velen Ide
lust zal hebben gewekt, de harpjes nog:
eens weer te hooren. Het gewone „Bal
na" ontbrak ook nu niet en hield nog
velen bijeen.
DREISCHOR. Avond van de Eerste
Kerstdag. Kerstfeest voor de kinderen
der Zondagsschool. Hoogtij in de Kerk,
welke badend in een zee van licht allen
uitnoodigde tot een bezoek aan het hier
zoo bekende Kerstfeest onder leiding van
ds. C. E. v. d. Griend. Vele kinderen
en ook vele ouderen hadden zich om
de symbolieke Kerstboom geschaard,
waar menig Kerstliedje weerklonk uit
de kindermondjes. Ds. v. d. Griend zorg
de tevens op de hem eigen ^anier, voor
een mooi Kerstverhaal, waar zoowel oud
als jong met volle aandacht van ge-
