ZIERIKZEESCHE
NIEUWSBODE
WOENSDAG 4 DECEMBER 1935
m OPüENO
ZIERIKZEESCHE COURANT
GRATIS 1
NIEUWJAARS WENSCHEN.
Nieuwjaarswenschen
WOLLEN DEKENS
P. KLOK
OM EEN KIND
BINN E NLAN D
De Kern
ABONNEMENT:
1797 - 1889
Prijs per 3 maanden 11,50, buiten Zierikzee f 1,80
Voor het buitenl. p. jaar f 10,—. Afzonderlijke
nummers 5 oent. Verschijnt voorloopig iederen
werkdag. Tel. No. 32. Giro 137677
DirecteurA. J. DE LOQZE Uitgever-RedacteurM. J. KOSTEN
Uitgave: N.V. ZIERIKZEESCHE NIEUWSBODE, ZIERIKZEE
92STE JAARGANG No. 12884
ADVERTENTIEN'i
van 13 regels 60 cent, van 4 regels en
daarboven 20 cent per regel. Reclames 30 cent
per regel. Bij contract belangrijke korting
Inzending op den dag van uitgave vóór 10 uur
De geheele maand Dec.
Zij, die zich van af
heden op ons blad
abonneeren, ontvangen
de courant de geheele
maand Dec. GRATIS.
De Directeur
In het nummer dat met 1 Januari
1936 verschijnt, worden, evenals
vorige jaren
opgenomen. De prijs hiervan bedraagt
van 15 regels 75 ets., elke regel
meer 15 ets.
Bij contante betaling en inlevering
der advertentie rechtstreeks aau ons
bureau vóór 15 December a.s.,
wij deze voor slechts 65 ets.
DE DIRECTEUR.
Gevonden voorwerpen
Een armband; doosje ventielslarg; strik
van een japon; rijwiclplaatje; duimstok;
kilometerteller; kindermantel; band1 van
een mantel; kindermuts; portemo-nnaie m.
inhoud; porteraonnaie zonder inhoud;
gummi-kleed; boo'dsdhaptasCh; band van
een japon; dam-es-handtasclh; zak, inh.
hemd, borstrok enz.; straatmakeirshamjer;
tabakspijp; kindertasclhje; han'dbescher-
mer; slagersschort; rozenkrans; kokertje
inh. een.'ig geld; zakmes; spatlap van een
rijwiel; paar klompen; leesboek; blauwe
werkjas; jongensjas; aardappelhor. Twee
overhemdboorden; |gla<Jé en andere, hand
schoenen.
Europa's noodlot
De Duce heeft zich vergist
Europa's noodlot is zich aan het vol
trekken; de internationale moeilijkheden
spitsen zich toe. Het is het Fatum, dajt
op het Avondland Pist om te moeten
kiezen tusschen twee uiterst gevaarlijke
dingen, n.l. het betrekken van vitale oor
logsben oo d ig dh e den in de sandties of het
vrijlaten van deze artikelen. Over enj-
kele degen immers zal de Volkenbond
te beslissen hebben, of o.a. olie en olie-
derivaten aan Italië zullen worden ont
houden.
Worden olieproducten opgenomen on
der 'de grondstoffen, welke door de sanc-
tie-moigendheden niet naar Italië zullen
rnOgen worden geëxporteerd, dan mag
men veronderstellen, dat het Itaiiaan,-
sclhe Volk tot een zoodanige woede zal
worden geprikkeld, dat noodlottige ge-
Als de menschen stralen van geluk of
huilen van verdrietkrijgt men het meeste
van hen gedaan.
FEUILLETON
50
Bijzonder groot is de keuze
en voordeelig zijn de prijzen
ROMAN VAN NORBERT GARAI.
Naar het land van belofte
Drie weken later aan (boord van de
„Queen Victoria''.
Kitty heeft Maud naiar bed gebracht,
verlaat de hut en begeeft zich aam dek,
waar zij zich behaaglijk op een ligstoel
uistrekt.
Het lijkt, alsof de „Queen Victoria"
recht op de maan afstevent, die laag
aan den heimlel hangt en de Vorm zoo
wel als de kleur heeft van ©en- neuzten
sinaasappel.
Kitty kruist de armlen ouder het hoofd
en maakt het zich epik overigens z,oo
gemakkelijk mogelijk. Dat is tnog esms
wat, eerste klas te reizien. Heerlijk' is
het; haast te Imlopi (olm1 Waar te zijn. Maar
belangrijker dan dit alles is toch wel
de heimelijke voldoening, welke zij heelt
over het feit, dat Goverley inderdaad
op weg is geheelonthouder te wlordeu"
Nu, hij staat dan ook onder strenge ooai-
trole. Maar oiru zijn eigen' woorden te
gebruiken hij blijft Zoo droiO|g als de
Sahara,...
volgen" hieruit zullen kiunnen ontstaan.
Wordt echter geen gevolg gegeven
aan de Britsohe eisch om tot dezen maat
regel te besluiten, dan is Genève waar
deloos geworden en dan is het hek van
den dam.
Doet men het ééne, dan is de kans
op een werelduitbarsting, groot, laat men
het nemen van de logisch uit den Vol
kenbond voortvloeiende daad, dan be
staat tenslotte hetzelfde gjevaar.
Welk gevaar is het grootste?
Natuurlijk is dit moeilijk te zeggen. Maar
men kan er, goed gedocumenteerd, naar
gissen. Al enkele malen hebben wij ge
legenheid gehad' te wijzen op het feit,
dat 'Niettegenstaande de zich toespitsen
de moeilijkheden, de meteste landen nog
steeds oorlogsmoede zijn, al mag men
daaruit niet afleiden, dat deze situatie
zich niet binnen afziembaren tijd zal kun
nen wijzigen. Het feit is er, dat voor
het moment niemand een explosie iwensclht
en buiten zeer enkele mogendheden, zoo-
als Italië, ook niem'and 'daden durft te
doen, welke een dergelijke ©xploisie
waarschijnlijk maken, zelfs J.apan niet!
Van deze situatie moet men gebruik
maken. Neemt timen olie .onder de sanc
ties op, dan zal Italië zich misschien
laten verleiden tot wanhoopsmaatregelen.
Deze zullien, nu Frankrijk en Ergsland
solidair schijnen 'te zijn en Duitschland
zich, terwille van zichzieif, afzijdig
wenscht te houden van een momenteel
Europeesch conflict, hoogstwaarschijnlijk
looaliseeren tot een M i d d e 11 a n d s e he
zee-o oir log, welke gestreden zal wor
den tusschen Engeland en Italië en waar
bij Italië het onderspit zal moeten dél
ven. Bovendien is daarmede hef Ita-
liaansch-Abessijnsche avontuur beëindigd
in het nadeel van 'den DuCe, daar net
Italiaansche leger in Oost-Afrika alsdan
onvoldoende brandstof heeft om zijn mo
torische ojoriog verder te kunnen voeren,
terwijl Abessinie do,or het zich nage
noeg aan alle zijden omringde Engelsche
gebied alle steun zal kunnen verkrijgen.
Bovendien zal het Suezkanaal worden
afgesloten
Zal Italië zelfmoord plegen
Komen er derhalve sancties ook voor;
olie en .oliederivaten, dan zal Rome moe
ten uitmaken, of Italië dezen oingelijken
strijd zal aandurven? Of het zelfmoord
zal willen plegen? Wij zouden ons kun
nen voorstellen, dat Mussolini de inter
nationale situatie verkeerd beoordeeld
heeft, te veel gerekend heeft op de on
derlinge groote tegenstellingen, die het
trekken van eenzelfde lijn onmogfeiij'k
zouden maken. Dat hij wilde handelen
onder het motto- „verdeel en heersch".
Misschien ook 'woirdt Rome in het ge
heim door andere naties gesteund, zoo
dat men. er precies weet, tot hoeven
men kan gaain en waarop men kan .re
kenen in het uiterste geval: ooirlog m'et
Engeland
Blijkende uit de onverwachte eenheid
Ja, ze zijn goede vrienden geworden
niettegenstaande hun karakters zoo, ver
uiteenloopen. Goverley pleegt Zich (wel
iswaar nog steeds eemigszins Van uit de
hoogte met haar te onderhouden, maar
zij is intusschen toch zoover in zijn ach
ting! gestegen, dat hij 'meerma'en zakelijke
aangelegenheden miet haar bespreekt. Dat
streelt baar eergevoel. De Wensch zichzelf
in zijn oo.gen onmisbaar te maken, doet
zich op bedenkelijke wijze Imleer letn. meer
bijl haar gelden.
Natuurlijk heeft dat niets te Tnla'kem
met 'n snel opkomende „heimelijke lief
de''. De eenige reden, die zij er Voor kan
aanvoeren) is deze, dat zij geen lust heeft
daarginds ten eeuwigen dage kindermeisje
te spelen, Imlaar zich een, beteren werk
kring met ruimere perspectieven (wil ver
schaffen.
Jammer, dat Zij dat lalles niet eens
mlet Nicoll© kan bepraten. Zij moet in
haar brieven zoo voioirziehtig zijin- Ja, Ni
coll©..Vermakelijk, dat Zij plotseling weer
tot de ontdekking was gekomen toch van
Danny te houden. Als ze wisten, Danny
en zij, dat het geluk van hun huwelijk
slechts gebasseerd was op ieen camedi©
die de kleine Fred Bigs in scène had
gezet....!
Kitty ziet Goverley uit ide rooksatoin
komen Hij is in gezelschap van de „Mumj-
mie", miiet welk minder vleiend epitheton
tusschen de Volkenbondsnaties en uit
de houding), welke Roosevelt, als staan
de buiten den Volkenbond aanneemt,
moet men tot de Conclusie komen, dat
Mussolini zich schromelijk in de psyche
der naties heeft vergist en dat hij zich
nog) verder vergissen zou, wanneer hij
den orgel ij ken strijd tegen de wereld
zou durven aanbinden.
De olie-sancties
Neemt men dit laatste ,aan en g|aat
men uit van de oorlcgfsmoehei'd der
gjrooite Staten, dan zou het opnemen van
olie .ouder 'de sancties een gevaarlijke
daad zijn, die de wereld voor de naaste
toekomst van een vreeselijke oorlog zou
kunnen redden. Want dan zou men moe
ten rekenen met den Volkenbond in
analoge gevallen.
Doet men het niet, welnu dan is alle
prestige van Genève verionen en dan
zet men de deur wijd open voor alle
willekeur, m'et de schrikkelijke gevol
gen van dien.
Moet men kiezen, dan kieze men de
olie-sancties. Dan riskeert men voor het
oiogenblik veel, maar dan heeft men een
behoorlijke kans op een aantal decen
nia van wereldmist, deze rust genomen
binnen het kader vpn het mogelijke.
Huldigt men het systeem van „laat maar
waaien", dan ziet de naaste toekomst
er ongetwijfeld zeer ellendig uit.
De Soedan als twistappel
Italië op weg naar het Tana-meer
Engeland ziet wantrouwend toe
Deskundig,isn op het gebied' van de in
ternationale politiek zien door de jong
ste ontwikkeling van den toestand in
Europa, met zijn gevaarlijke spannings
momenten, in de eerste plaats 'dloor de
aan het adres van Mussolini gerichte
waarschuwing van Engeland, inzake een
Italiaansch offensief tegen het Tanamieer,
een bevestiging van hun voorspelling,
dat de beveiliging van de Britsohe be-
langien in den Engelsch-Egyptischen Soe
dan wellicht een besiissenden invloed zal
uitoefenen op de houding van Groo-t
Brittannië inzake het ltaliaansc!h-Abes'-
sijnsche 'conflict.
Het belang dat Eng. heeft bij' 't t w e e-
r i vier e nl. and van den Blauwen
e n den Witten N ij 1", berust niet al
leen op strategisch-pojitieke, noch ook
uitsluitend op economische grondslagen,
doch wordt ook tot op zeer gajoote
hoogte beheerscht door het gevoel.
Dit vindt zijn oorzaak hierin, dat 'het
Britsche wereldrijk in de verbitterde,
dramatisch-wanhopige gevechten ,om het
bezit van dit gebied, hetwelk, als achter
land van Egypte, een zeer belangrijke
verbinding voVmt tusschen Noord- en Z.
Afrika en dat thans, als gevolg van zijn
geografische ligging aan de uitstralings
punten van den oorlog in Oost-Afrika,
een uiterst belangrijke plaats inneemt in
het gedachtenleven van den Engelschen
generalen staf en van de Britsohe staats
lieden, menige bloedige nederlaag heeft
geleden.
De herinnering, aan den tocht 'der ko
loniale troepen van generaal Gordon na air
het Zuiden, langs ide boorden van 'den
Nijl, en Zijn dooid' in Kartoem in 1885,-
is nog- immer levendig gebleven in En-
Senora Goinzales, de echtgenoiote van een
Mexicaanscheoii consul wordt aangeduid-
Zij. rookt dikke zwarte sigaren em snatert
als een heel leger opgejaagd© gairnzen*
Gelukkig, dat haar echtgenoot zich over
haar ontfermd; anders was het uit ge
weest met de rust aan dek.
Coverley schijnt im geen al te beste
stemming te zijn. Met een vervelend ge
zicht trekt hij een ligstoel naar zich toe.
„Ik heb wat met je te bepraten", zegt
hij, terwijl hij zich landerig in de stoel
laat vallen. „Dat gaat zoo niet langer.
Als je gehoord had, Wat die mUmlmie
weer alles liep te bazelen. Maar per
saldo heeft ze gelijk. Ik compromitteer je.
En mezelf erbij. Ik kan me voorstellen
dat de menschen het een zeer mysterieus
geval vinden, als zij hooren, dat Maud
mijl „vader" noemt en jou „mammal"...
Kitty glimlacht. Ook zij voelt zich niet
opgewassen tegen deze kletspraatje. Wat
j helpen alle uiteenzettingen als geen
miP»n«tn!Ti i&r f>p>n «inrvnrrl van crolimniff. Haan
geland. Tien jaar lang heeft Engeland'
er alles op gezet, om dit echec in het
hart van het Afrikaamsche vasteland uit
te wisschen, wiat tenslotte aan Kitchener
gelukte.
Wordt de Soedan bedreigd
Van historisch standpunt beschouwd is
de positie, welke Engeland in den Soe
dan inneemt, gelijk aan die van de Ita
lianen ten opzichte van Abessinië. Ook
de Italianen hebben niet gerust, voor
dat zij wraak hadden genomen voor de
ontzettende nederlaag te Adoea. Dit ge
schiedde -eerst enkele weken geleden,
toen de 'divisie van de strijdkrachten in
het Noioirden, onder opperbevel van De
Bono, zonder slag of stoot door de stads
poorten Adoea binnenrukten. Zoo larg
hebben indertijd de Britten niet gewaCht,
voordat zij hun tegen-offensief inzetten.
De Engelsche strijdkrachten verover
den in de laatste jaren van de vor'ge-
eeuw opnieiuw den Soedan en richtten
daardoor een slagboom1 op tegen een
mcgelijken inval van oorlogszuchtige
stammen van inboorlingen uit het Ethio
pische hoogland, 'die, vervuld van trots
over hun bloedig© overwinning, behaald
op de troepen van een Eiiropeesche mo
gendheid bij Adoea, neiging aan den dag
legden om zich meester te maken van
gebieden, idie aan het rijk van Neg-is
Menelik grensden.
Velen, die eern -nauwkeurige studie
van den toestand maken, kunnen zich niet
onttrektoenj aan den indruk, dat de Soedan
op- het oogenblik opnieuw bloot staat aan
een bedreiging, die ditmaal niet uitgaat
van wilde Afrikaanrdhe horden, doch \an
de gemotoriseerde legioenen van Musso
lini. De berichten, over Ita iiansche troe
penbewegingen, we ke schijnbaar gericht
zijn tegen Gondar, en over het door Mus
solini aangekondigde Tana-meer-offen-
sief hebben, vooral oiolk in verband met
de door het Engelsche kabinet in over
weging gvinomien maatrege en betreffende
een eventueel verbod van leverantie van
petroleum! aan Italië, over de geheel©
wereld in hooig.e imate de aandacht ge
trokken.
Er 'ij inu eemi toestand ontslaan, dien (mien
overal als zeer ernstig beschouwt. De
Engelschen slaan nauwkeurig a Ie bewe
gingen van de Italianen ga-de, die tot
doel zouden kuininen hebben zich de con
trole te verzekeren over het Tana-m©er
eh daarmede tevens over den watertoe
voer van den Nijl, welke een eer.te ver-
eischte is voor de vruchtbaarheid van
den Soedan in Egypte.
De vertooningen van De Beul
Het Tw-eede Kamerlid Amielink heeft
den minister van binnenlandsche zaken
de volgende vragen gesteld:
I. Is het juist, dat in het door de Ami-
sterdamische Too-neelvereen.. gespoede
stuk De Beul de Christelijke godsdienst
wordt gesmaad en onze weermacht wordt
bespottelijk gemaakt? Is het juist, dat
in dit stuk, godslastering, moord, dood
slag en verheerlijking van geweld, sche
ring en inslag zijn?
II. Indien dit juist is, Wil de minister
dan bevorderen, dat 'de opvoering ven dit
tooneelstuk wordt verbieden?
miensCh er een woord van geloioift- Haar
mede-passagiers hebben m-u eenmaal hun
eigen meening over dit „hoogst zonder-
j linge geval''.
J „Wat moet dat in 's hemelsnaam in
Melbourne worden?" piekert Coverley
„Daar zal dat onzinnige gevraag eerst
recht beginnen!''
Hij werpt Kitty een verstolen blik toe
en zegt dan plotseling op zakelijksn toiom:
„Ik zou je een voorstel willen doen"
Dat wil zeggen... tja, 't is een beetje
een lastig geval... ik bedoel., hm, tenslotte
ben ik al aardig grijs..."
Tevergeefs wacht hij' op Kitty's ant
woord, een protest. Zij zwijgt in1 alle
talen.
„Nou, je kan toch oiollt' wel wat zeg
gen", meent hij, lichtelijk geërgerd". „Je
bent anders ook niet zoioi op je mondje
gevallen! Wat Zou je er van denken, as
wij samen eems gingen trouwen...? Ja,
begrijp m© goed —louter uit egoïstische
overwegingen. Alleen pim die e.lend'ge
kletspraatjes uit de wereld te helpen".
Een behaaglijk igevoel, zooa'.s slechts,
de vrouw dat kent, die zich door eern
verovering veilig geborgen weet, besluipt
Kitty. Het voortdurend samenzijn gedu
rende de laatste weken en hun gemeen
schappelijke zorgen voor Maud hebben
het zooi dicht bij elkaar gebracht, dat
Zij niet zoo heel veel woorden noodig
hebben om_ elkaar te begrijpen- Dit, op
©enigszins ontstemden toon toit uiting ge
brachte huwelijk:aanzoek is ©2m verkapte
liefdesverklaring. Ein heimelijk stelt ze
bij zichzelf vast, dat haar gevoel van
Vriendschap voor Coverley toch (niet heele-
rnaal van zoo onpersoonlijken aard is,
alsi zij zich zelf steeds heeft wijs g#naakt*
„Trouwen?" vraagt ze met een beden
kelijk) gezicht- „Alleen om1 een eind aan dia
praatjesi te maken? Wat zou dat voor eeini
huwelijk worden?"
Europa's noodlot
De Soedan als twistappel
De Ned. ambulance vertrokken
De landbouw in de samenleving
De oorlog in Oost-Afrika
De Nederl. Ambulance
naar Abessinië
Prinses Juliana spreekt haar toe
H.K.H. PRINSES JULIANA
Voordat de - Nederlandsche ambulance
naar Abessinië Dinsdagmiddag aan de
Ll-oydkade te Rotterdam scheep ging met
de „Kota Radja" is zij toegesproken door
Prins Juliana, voorzitster van het Ne
derlandsche Roode Kruis.
H.K.H. memoreerde hoe voor de tot
standkoming van -dit werk van alle kan
ten, zoowel in Nederland ais in Oost
en West-Indië medewerkirg is verleend
een feit dat dj or het Ned. Roode Kruis
met groote dankbaarheid wordt erkend.
Uitnemende medici stelden zich te onzer
beschikking. Hun taak zal niet licht zijn.
Doch tenneer waardesren wij hun vast
beraden aanbod. D© veelvuldige erva
ringen door den heer de Vtries gedu
rende het verblijf van eenige jaren in
Abessinie opgedaan, zullen hun ongetwij
feld van het grootste nut zijn.
Ons past buiten den e-'gen kring in
de eerste plaats een woord van dank
voor de volle en voortvarende mede
werking van de regeering.
Oprechten dank komt toe aan -den Rot-
terdamsehen Lloyd voor de grootst mo
gelijke tegemoetkoming betoond zoowel
t.a.v. de voorwaarden, waaronder 't trans
port van het personeel en het materiaal
der ambulance als ten opzichte van de
levensmid delen voorziening tijdens haar
verblijf aldaar.
Tenslotte wenschte H.K.H. de ambu
lance geluk op haar tocht.
D-r. Winckel, leider 'der ambulance,
antwoordde op de rede van H.K.H.
„Wij zijn ons bewust van onze ver
antwoordelijkheid. Wij voelen dat wij in
„Vertel toch geen onzin!" stuift hij op.
„Je weet best, dat ik je graag mag- Hfl
ben nu eenmaal aan je gewend geraakt-
En Maud zou je hcelemaal niet meer
kunnen /missen, 't Is toch lang niet altijd
gez©gd, dat voor een gelukkig huweijk
bepaald ©en groote, romantische liefde
noodig is. 'k Geloiotf, 'dat wij beiden... (maar
ja, zooals ik al izei... m'n grijze harem.*
'k V-rees, dat ik te oud voor je ben...:."
„En ik vrees", geeft (Kitty vergenoegd
lachend ten antwoord, „dat ik te k e n
voor je ben. Ik blijf tien. centimeter bene
den de middelmaat. En die ontbrekende
tien centime eer kan ik tot m'n spijt met
den besten wil niet imrcer inhalen..."
Een oogcmbiik zwijgen beiden. Dan zegt
Coverley: „k Wil je een voDr_t©i doe.r
Jij ziet mijn grijze haren over het hoofd
en ik beloof jou, dat ik je moioit een
verwijt zal imaken over die ontbrekende
tien centimeter r'
En de anaain, die, ials eenige -getu'ge
glimlachend op dit aardsch gebeuren
heeft neegezien., houdt discTeet ©en wolk
voor het gezicht, want aan boord van
de „Queen Victoria' hebben twee mem»
schen elkaar in een lange kus gevonden»
EINDE.