De oude Schoen.
Moderne materialen.
Eenvoudige oiodellen.
JONG
Moderne details.
Wat een stekelbaarsje
vertelde
Doorgestikte linnen
hoedjes staan zomersch
en zijn niet zwaar. Op
warme dagen zijn zij
zelfs bijzonder aange
naam in het dragen
omdat linnen zooals
bekend een verkoelen
de werking heeft. De
rand moet niet te smal
zijn, omdat het juist
aardig staat, als hij
met zijn licht gebogen
lijnen het gezicht om
sluit.
Iets nieuws is het
dragen van lederen ini
tialen op pullovers cn
shawls. Het is 'n klein
modesnufje, dat een al
leraardigst effect kan
maken.
Naturelkleurige en
'donkerblauwe bastzijde
levert een der mooiste
kleurencombinaties op,
die wij slechts kunnen
kiezen voor straatldee-
ding op warmen dagen.
Kleurige réstantjes
stof worden, wanneer
de tinten met elkaar
Jiarmonieeren, door met
de hand gewerkte open
zoomen met elkaar ver
bonden om er keurige
garnituren van te ma
ken. Deze staan vooral
goed op japonnen van
wit piqué of flanel.
I Het aantrekkelijkste en meest ken
merkende van de mode in dit seizoen
zijn de stoffen. Linnen, hennep, echte
zJjde en cellulose zijn de materialen,
die om den voorrang strijden. Het is nog
niet te zeggen, welk hiervan de grootste
populariteit zal verwerven. Linnen en
hennep zijn de materialen der oudheid,
zij zijn in de geschiedenis der mensch-
heid even lang bekend als bijlen van ge
slepen steen en totems van geverfd hout.
Dit belet echter niet, dat ze plotseling een
rage zijn geworden. Wij kiezen niet al
leen linnen voor onze zomerjapon en
onze elegante nieuwe mantelpakjes,
maar wij laten er ook hoedjes en baret
ten van maken. Juist het eenigszins pri
mitieve in het uiterlijk van deze weef
sels maakt hun aantrekkelijkheid uit;
hoe onregelmatiger zij zijn, hoe liever
het ons is. De natuurlijke kleur van lin
nen is een heel licht grijsachtig beige,
dat veel minder goudkleurig is dan na
turelkleurige zijde.
En Juist die lichte, eenigszins koele
kleur is zeer in de mode. Wij verlangen
haar zelfs in geheel andere stoffen ge-
imiteerd te zien.
Do linnen weefsels, die voor japonnen
zijn bestemd, kunnen ondanks hun on
regelmatigheid en schijnbare primitivi
teit zeer dun zijn. Men draagt er gaar
ne felwitte garnituren op, terwijl ook
het linnen we) felwit wordt gebruikt
voor tennis-, zeil- en strandjurken.
Toch worden voor het strand over het
algemeen gestreepte stoffen geprefereerd
boven effen; de voorliefde voor wit, die
dezen zomer zoo duidelijk tot uiting
komt, blijkt echter ook daarbij, want een
moderne streep heeft een witte fond. De
strepen kunnen zeer grof of zeer fijn
zijn, %al naar men verkiest, doch zij
moeten levendig van kleur zijn. Door de
strepen in verschillende richting te ver
werken, worden de aardigste effecten
verkregen.
Automantels worden van dikke, tweed
achtige stof gemaakt, liefst in beige of
blauw-grijze tinten. Blauw is tegenwoor
dig zoozeer in de mode, dat niet zelden
een geheel sportensemble in lichtblauw
wordt gekozen En wij kunnen ons niets
eleganters voorstellen dan een japon van
fijne marineblauwe wol met daarover
een ruimvallende, driekwart lange jas
van beschuitkleurig of fletsblauw grof
linnen. Linnen wordt óók gebruikt, voor
de elegante accessoires, die onmisbaar
zijn om het vrouwelijk toilet te voltooi
en. Linnen en de nauw verwante hennep
laten juist op dit gebied een eindelooze
verscheidenheid toe. Men ziet aardige,
rechthoekige tasschen van handgeweven
linnen of gehaakt koord. Ze worden even
zorgvuldig afgewerkt als tasschen van
leder; evenals deze worden zij met dun
leder of moiré gevoerd en de sluitingen
zijn even origineel.
Ze worden zoowel van hout als van
leder, hoorn of verchroomd metaal ge
maakt.
De al dan niet ajour gewerkte linnen
handschoenen worden zeer veel gezien,
vooral in wit. Men is echter absoluut niet
op wit aangewezen, men kan ze ook ne
men in de kleur van het ensemble.
In verband hiermede zijn zij ook ver
krijgbaar in zwart, marineblauw, beige
en bruin. Het is waar, dat deze hand
schoenen de hand wat grooter doen
schijnen, docli zij staan zeer chic en
sportief, terwijl zij frisch! zijn in het dra
gen, vooral de ajour gewerkte. Deze
handschoenen hebben echter groote,
klokkende kappen.
Bij deze tasschen en handschoenen
kan men gevlochten linnen ceintuurs
dragen, vooral op een wollen japon van
donkerder tint. Men draagt echter ook op
witte of beige japonnen ceintuurs in
twee kleuren; wit en rood, wit en blauw,
of wit en zwart.
Zoowel linnen stoffen als vlechtwerk
van linnen of hennep worden gebruikt
voor hoeden. De duurdere zijn geheel
met de hand gemaakt. De garneering be
staat uit een eenvoudig smal gros-grain
lint, meestal marine-blauw, rood of zwart.
Ook voor blouses worden deze materia
len gebruikt; ze zijn hoog gesloten met
vierkante houten of leeren knoopen cn
hebben korte mouwen.
73125*1
GEKLEEDE JAPON.
73122
Gekleurde effen crêpe satin met een
garneering van brocaat geven een pas
send geheel, dat tevens zeer gekleed is,
hoewel het model zeer eenvoudig is. De
ronde lijn van de taille, waarvan het bo
vengedeelte opgestikt wordt, vindt men
in den rok terug. De halslijn is rond,
doch vrij hoog opgeknipt.
Patronen zijn tot en met maat 46 ver
krijgbaar.
ZEER EENVOUDIGE JAPON.
73123
Zelfs weinig ervaren naaisters Kunnen
van dit model Japon een aardig geheel
maken. Een vroolijke cretonne of aardige
kunstzijde vragen geen bijzondere garnee
ring. De hals is aan den rug hoog en aan
de voorzijde iets lager uitgeknipt. Zes-
baans rok en aansluitende mouwen, die
naar verkiezing gedeeltelijk kunnen wor
den afgeknipt, indien men een korte aan
sluitende mouw verkiest boven een lange.
Patronen tot en met maat 48.
HET MAKEN VAN EEN STRIK.
35
Strikken zijn vaak onmisbaar op de
moderne japonnen. Wij zien ze van al
lerlei materiaal: óf stijf, luchtig uitstaand
van organdi of glasbatist, óf juist heel
soepel neerhangend van glanzende zijde.
Een der laatst
genoemde is hier
bij afgebeeld. Zul
ke strikken val
len het best, wan
neer zij gemaakt
worden van een
schuingeknipte
reep stof.
Zij kunnen afgewerkt worden mei een
overlangs doorgeknipte open zoom, doch
ook met een randje van het zelfde goed.
Hoe dit laatste gedaan wordt, ziet men
duidelijk op de afbeelding. Hierna wordt
de reep stof aan den verkeerden kant
licht opgestreken, waarna de strik
wordt gelegd.
GOEDE KNIPPATRONEN.
Ten gerieve van onze lezeressen stelt on
ze Moderedactrice uitstekende patronen
met fraaien pasvorm beschikbaar, die te
gen den kostenden prijs van f 0.58 worden
toegezonden, na overschrijving van dit
bedrag op Giro-rekening 191919 t.n.v. den
Knippatronendienst te 's-Gravenliage. Pa
tronen kunnen ook per brief aangevraagd
worden met hijsluiting van f 0.58 in post-
70gels aan de Moderedactrice van.dit blad,
Muzenstraat 5 B, te 's-Gravenhage. De
patronen worden U tegelijk met een num
mer van ons nieuwe Modeblad, waar on
geveer 50 modelIqn zijn afgeheekl. toege
zonden. Denkt 17 er vóóral aan de juiste
maat cn het nummer op te geven?
HANSJE DROOMT EN VERSTAAT DE
VISSCHENTAAL...
Hansje 'droomde... Hij droomde, dat hij
bij zijn aquarium stond, dat hij vandaag
voor zijn verjaardag had gekregen en dat
het stekelbaarsje, dat erin rond zwom,
plotseling tegen hem begon te spreken.
Bn zooals het in droomen meer gaat
hij vond dat heelemaal niet vreemd.
„Ik ben maar een stekelbaarsje", zei het
'diertje, en niet langer dan een centimeter
öf vier. En toch heb ik een heeleboel wen-
schen. En ik wilde je dringend verzoeken,
Hansje, om die wenschen zooveel mogelijk
in te willigen als je van mij en mijn kame
raadjes plezier wilt hebben. Anders zou ik
jnoeten sterven eii dat wil jij toch niet op
Je geweten hebben. Luister maar eens goed
naar me... C
'Alle jongens van jou leeftijd willen graag
een aquarium hebben en velen hebben er
reeds een ingericht. Als de bewoners dan
gestorven zijn, hebben ze meestal genoeg
,van de zaak en laten zij voortaan het spe
len met visschen. Bij deze proefnemingen
zijn duizenden soortgenooten van mij,
waaronder mijn naaste familieleden, ge
storven.
En richt alsjeblieft ons hiiis goed in. Het
beste is een woning van 60 x 30 x 30 cM.
Daarin een beetje goed, vette bloemaardc,
die in water is uitgespoeld, d.w.z. men giet
er water op en schept het vuil, dat boven
op blijft drijven, er af. Doe dat drie of vier
maal. Op dit laagje bloemenaarde, dat niet
te hoog mag zijn, leggen we een laagje kie
zelsteentjes, en daarover een laagje zee-
■ftadi fttèt heelemaal horizontaal mag
liggen, maar dat aan een zijde moet oploo-
pen.
Zet eenige planten in onze woning, dat
vroolijkt zoo op. De kiezel verhindert de
planten om los getrokken te worden. Maar
zij moeten in de aarde geplant worden. Een
platte steen in ons rijk hebben wij ook al
tijd heel graag. De grootere jongens weten
wel het noodige van assimilatie van plan
ten: vraag het ze maar eens. Hansje. Het
is een chemisch proces tusschen planten
en visschen. Het is genoeg te weten, dat
het aantal planten in het aquarium niet al
te groot mag zijn, anders stikken de vis
schen. Alle planten, die jullie in onze
woning neer zet, moeten goed schoon ge
maakt worden. Je moet tenslotte zelf we
ten, of je visschen of waterplanten wilt
kweeken. Als je, liever gezonde visschen
hebt, moet je er voor zorgen, dat de plan
ten niet plaats, water en zuurstof van ons,
visschen, afnemen. Vooral de beruchte „wa
terpest" nooit naar binnen brengen, hoor.
Wij, eenvoudige stekelbaarsjes, hebben
geen warm water noodig. Maar wel moet
het „bezonken" zijn. Anders leggen wij
weer het loodje. Wij zijn ook maar klein.
En ja als er iemand van ons gestorven
is, neem het doode vischje dan alsjeblieft
weg. Het drijft dan aan de oppervlakte van
het water, meestal met de buikzijde naar
boven. Wij wonen niet graag met een doo
de in een huis. Dat kan je zeker wel be
grijpen
Vul het aquarium ook niet te hoog met
water. Sommigen van ons, vooral de jonge
ren, zijn nogal eens uitgelaten en springen
dan zoo hoog uit het water, dat ze wel eens
naast het aquarium zouden kunnen terecht
komen en dan moeten ze sterven.
Als je de planten voor het inplanten
door een oplossing van hypermangaan
trekt, zijn alle parasieten gedood en kun
nen wij rustig en gezond leven. Knoop dat
eens in je ooren, de apotheek is er goed
voor. En als je graag een helder glas ziet,
zet dan een of twee slakken in het water,
die zijn beter dan de beste glazcnwasschers
cn eten alle algen op. Als eten hebben we
het liefst watervlooien. In den zomer ver-
sche en in den winter, als het niet anders
kan, gedroogde. Als jullie het water wilt
ververschen, denkt er dan weer aan laten
bezinken. Laat het maar gerust een dag
je staan.
Maar we doen Jang met het watw. Dus
niet al te dikwijls verschoonen. Haal wat
water met een slang eruit en laat het er
ook weer met een slang inloopen". Leg eon
stuk papier over het zand, om het opdwar
relen te vermijden. Het zand moet ook
ieder jaar eens uitgewassclien worden. Het
water is evenals voor jullie de lucht ons
levenselement. Maar verschrikt ons niel
met een plotselingcn overgang. Wij worden
ziek als wij zonder meer in een bak ijs
koud water worden overgezet, nadat wij
veertien dagen in het lauwwarme, modde
rige water van het aquarium hebben rond
gezwommen. En dan nog een ding: De
ruimte waarin wij rondzwemmen mag niel
al te klein zijn.
En dan nog een laatste verzoek. Doe als
jeblieft geen ringslangen of kikvorschcn
in het aquarium. Anders duurt onze vrcug
de niet lang. Deze dieren kennen geen me
delijden. Zij vreten ons met huid cn haar
op. Lieve Hansje, wij houden allemaal heel
veel van je en willen bij je blijven. Maar
ach willig deze'wenschen van een klein
stekelbaarsje alsjeblieft in. Dan behoeven
wij geen angst meer te hebben, reeds den
volgenden dag van het betrekken wan onze
nieuwe woning, voor altijd de oogen te
moeten sluiten. En nu stekelbaarsjes, alle
maal tegelijk een hoera, voor Hans...
En toen werd Hansje wakker. En hij
nam zich voor precies te doen, wat zijn ge
schubde vrienden hem hadden verzocht.
En inderdaad heeft hij er al heel lang ple
zier van. Doen jullie het ook?
-35
HOE DE MUISJES EEN HEERLIJK
WARM NESTJE VONDEN.
De schoen was tenslotte op een stuk
land terecht gekomen, waar de reiniging
het vuil naar toe liet brengen. Nu, dat was
ook geen glorie-rijk einde voor dezen eens
zoo prachtigen en trotsch glimmenden
schoen. Eerst had hij den voet gesierd van
een baron, ja, van een heuschen baron.
Toen had zijn kamerdienaar hem cadeau
gekregen. Dat was natuurlijk een gevoelige
knak in de trötd van onzen schoen, maar
hij had er zich maar bij neer te leggen. Er
was niets aan te doen. Hij was er één van
een tweeling or was dus een schoen die
bij hem hoorde en alles precies aan den
anderen kant had zitten als hij. Maar zij
waren goede broeders geweest, hadden sa
men veel lief en leed gedeeld. Ook zijn twee
lingbroeder had het vreesclijk gevonden
om den kamerdienaar als eigenaar te krij
gen en om hem te plagen had hij hem, zoo
hard in zijn eksteroogen geknepen, dat de
kamerdienaar het uitgilde en de schoenen
van zijn voeten schopte. Nu, achteraf had
hij er spijt van, dat hij zich door zijn broer
had laten overhalen om den kamerdienaar
zoo'n pijn te doen, want deze wilde de
schoenen, nu niet meer dragen en gaf ze
weg aan een neef van hem, die ze wèl kon
dragen. En nu brak een vermoeiende tijd
voor do tweo schoenen aan, want de neef
was arm cn moest lederen dag een langen
afsland afleggen om op het kantoor te ko
men, waar hij werkte.
Na langen tijd deed de neef de schoenen
weg en zij kwamen nu terecht bij de loop
jongen, die erg blij was met de schoenen,
ze eerst een korten tijd alleen 's Zondags
droeg, maar al heel gauw eiken dag en,
wat het ergste was, hij voetbalde met hen,
geen blikje op straat was er voor hem vei
lig, maar dadelijk trapte hij het ding een
eind vooruit.
Zoo waren de schoenen steeds meer af
gedaald en tenslotte kon zelfs de jongen ze
niet meer dragen, maar het leven was ten
minste nog dragelijk geweest, want hij was
nooit gescheiden geworden van zijn twee
lingbroeder. Maar zelfs dat leed zou hem
niet bespaard worden. De moeder van den
loopjongen vond op zekeren dag de oude,
kapotte schoenen ergens in een hoek op
den zolder liggen en gooide ze in den vuil
nisbak. Maar de hond van de buren ging
altijd alle vuilnisbakken inspecieeren en
haalde er dan alles uit, wat eetbaar was.
Nu had de moeder juist soep gekookt en de
beenen lagen in den asclibak. De hond rook
dat dadelijk en jawel bij het omgooien
van den aschbak raakten de schoenen el
kaar kwijt en kwamen allebei in een ver
schillenden aschwagen terecht. Na veel ge
gooi en gerij belandde onze rechterschoen
tenslotte op het veld, waar al het vuil altijd
werd neergegooid. Hij was ontroostbaar,
dat hij zijn broer ypor altijd kwijt was en
riep en schreeuwde, maar hij kreeg geen
antwoord zijn broer was en bleef weg!
Terwijl hij juist zoo ontroostbaar op het
veld staat, kriebelt er iets bij hem naar
boven cn met tarsche stem vraagt hij, wat
dat is en wie daai is. Een kleine, grauwe
veldmuis piept als antwoord en zegt: „Aclï,
meneer schoen, ik zoek voor mij en mijn
man een nieuwe woning en ik dacht zoo,
misschien zou ik in U kunnen wonen!"
De schoen dacht even na en zei toeni
„Nou, ga je gang dan maar." De muizen
klommen in den schoen cn maakten een
heerlijk warm nestje in den neus, waar al
heel gauw een heeleboel kleine muisjes la
gen, De schoen stond doodstil en hield
wacht over al dat lieve goedje en zoo ein
digde zijn leven toch nog nuttig, al was het
dan maar als muizenwoningl
