Zierikzeeschs Niiuwsboda
TWEEDE BLAD
FEUILLETON.
Een meisje en een man
BINNENLAND.
Dit is Saladines eerste voorjaar
Uit Stad en Provincie.
bihoorendi DQ dl
rai Vrijdag 20 April 1934, No. 12608.
DE NOOD DER MUZIEK.
Ontegenzeggelijk <mloet men tien op
zichte van de mVuziek spreken v;an een
noodtoestand.
De zamgvereenigingein voeren een iw'an-
hopilgen strijd om het 'bestaan; de gro©te
karen worden met behulp van su'bsiidies
ojp de been (gehouden; instellingen die
igoedkoope concerten organiseerien (kunst
kringen e.d.) zien hun ledental steieds
mieer dalen.
Oinze (orkesten hebben het zwaar tie
verantwoorden. Zelfs 'bij bet wereldbe
roemde Conoert)g©b©uworkest is de mood
h|Oio|g gestegen.
Onze Minister van O., Kunsten en W.
roept de voetballers te hulp ©ml idie toon
kunstenaars te helpen, anderen willed
de speelhartstocht door middel van Stra-
perlo dienstbaar imlaken aan de instand
houding van kunstinstellingen.
Het is inderdaad origineel hoewel
s c h r ij n e n d;
Ongetwijfeld' is deze nood een gevolg
van de verminderde belangstelling van
het publiek. Maar hoe. komt het dan
tach, dat het publiek zoo spoediig ge
neigd is, de muziek over boord te zet
ten, terwijl het z'n laatste cent zal uit
geven vioor e;en voetbalwedstrijd Hol-
Jand1—België? Er is imjaar één antw/oiord
,op die vraag: Het ontbreekt ions aan
muzikale cultuur. Het aantal waar
achtige muziekliefhebbers is veiel te klein1.
En dat is 'weer een igev|©lg van ons
imuziekl|oos ©nide rWïjssysteemi.
De prestaties van ions muziekleven zijn
topzwaar, zij wortelen niet in alle lagen
van het V©lk, 'dikwijls zijn ze een ige-
vlol|gj van toevallige gunstige constellaties.
Het Concertgebouworkest en de Wag-
nervereeuiging te Amsterdam zijin typi
sche voorbeelden van een buiten verhou
ding! t;ot den muzi kalen voedingsbodem
staamide organisatie.
In de achter ons liggende gunstige ja
ren heeft men ook wel igev©eld, dat er
iets (ontbreekt. Door het (geven van Volks
concerten ien Volksvoorsteilinigen heeft
men [getracht breeder e lagen Ider beviol-
kin|g te interesseeren. Doch wat zegt
een Mattbaus-Passion of een Tristan und
Wisolde aan een muzikaal-onointwikkJeld
publiek?
O zeker, het klinkt Weel mlooi, dat
iedereen voor weimjg: geld deze mieester-
werken kan (gienieten. D;oeh veel en veel
beter ware het (geweest, indien de rijke
lijke subsidies, die zulke Volksvoorstellin
gen mogelijk maken, besteed waren aan
de Muzikale opvoeding' van de
j e u(gid.
Dan bad mien thans waarschijnlijk de
vruchten hiervan geplukt.
Want 'dit zij bier nadrukkelijk vast
gesteld: Men schept geen cultuur
van boven af!
Volmaakte concerten, ideale ©peravoor-
stellinigien, leerstoelen voor muziekweten
schap, uitmuntende conservatoria, ïhjdiien
al "deze idinigen niet wortelen in een rij
ken bodem' van muzikale cultuur, zijn zij
in wezen decaden t en gedoemd om
te verschrompelen.
OnwlUekeurifg .rijst de vraag: Is dan
Onze muzikale cultuur niet voor een groot
deel schijncultuur?
De droeve tijden van thans geven, .alles
zins aanleiding tot het stellen van deze
vraag.
.Het zij' verre van mij aldus schrijft
W. Gehrels in Sch{0\ol on Muzliek stel-
linjgi te inemen tegen bovengenoemde in
stellingen. D|e hemel beware ons voor een
débacle van b.v. het Conoertgebouiw|or-
kest. Het Zou niets minder dan een* na-
Ook op het werejdtqoneel Zijln bijna
alle (acteurs ontevréden imlet idie hun toe
bedeelde rol.
Naar het Engelsch, van Curtis Yorke.
42 (Nctdruk verboden)-
„Wat willen ze? zeg hen, dat ze
weggaan: Kan ik dan niet miet mijn
eigen vrouw praten, zonder dat 't heele
kamp in Ide kamer is?"
Christian verbleekte. „Mik© en Milly,
jullie 'kunnen gaan", sprak ze haastig.
„Ik zal jullie roepen, als ik jullie n©o-
dlg heb1. Ga nu, alsjeblieft".
Terwijl ze sprak, legde ze haar hand
Op zijn voorhoofd en hield die daar een
paar seconden.
„Kniel neer", stamelde hij. „Je lijkt Zooi
ver weg, zoo ver als de sterren, 't Doet
me pijn, zoo ver te moeten kijken".
Gehoorzaam knielde ze (neer. ,,'t ïs
nu goed, is 't niet?" vr©eg hij, „alles
is nu in orde".
Zijn stem was 'z|©a Zwak, dat ze
hem nauwelijks verstaan kon, mJaar ze
herhaalde standv|astig: „Ja, 't is nu alles
goied, alles is in ©nde".
„We 'hébben elkaar nooit werkelijk Kief
gehad, Louise", gftng hij onduidelijk voort.
Maar geen va'n ons beiden had schuljd',
is 't niet?"
Toen hij op antwqord scheen te wach
ten, herhaalde ze rustig: „Neen ge)en
van loins had er sohuldi aam".
„Dan denk ik, idlat ik nu zal kunnen
slapen; [goeden nacht".
„Goeden nacht".
Plotseling opende hij verschrikt jd©
tionale ramp zijn nog, erger dan een
voetbainederlaag tegen België.
D|ooh het komt mij vqor, dat er te veel
een inJeiging bestaat ©m te trachten die
zaak van-boven-af te regelen. Het is in
derdaad eenvoudiger, het lijkt zoo, spoe-
dijg wat, het loopt over zooveel minder
instanties. M.i. bedriegt bier de uiter
lijke s c h ij m.
Indien men werkelijk een blijvende ver
betering' van het muzikale peil wenscht,
indien m©n dén toevoer der onontbeer
lijke voedinjgssappen wil verzekeren, dan
zal tnven met alle kracht moeten streven
naar muzikale ontwikkeling dier j e u g d.
Dan zal intensief begionnen moeten w©r-
den met den fciouw van onder |af
Zeer zéker is deze aanpak ©en veel
mlöeilijkere. Het terrein is ontzaglijk uit
gestrekt lén het ligt vol voetangels en
klemmen. Mag, dit Ons weerhouden de
spade in dén grond te steken? Trouwens,
er w[ordt in deze ridhtiinjg. reeds gewerkt
en niet Zonder succes. Het teleurstellende
is, dat van 'n d a a d w e r k e 1 ij k e b'e-
la'n|g|Stelling door Ide overheid n,0|g zoo
weinilgl sprake is.
Ongetwijfeld zal het gelid kosten. Miaar
kosten noodlijdende zanjgvereeniginigten. en
orkesten dat niet? En zouden zij Zooveel
subsidies nioodig hebben, indien |dle be
hoefte naar imluziek bestond jn breedie
lagien der b'ev.olkinig inplaats van, zojo-
als thians, bij een zeer beperkt© 'groep?
Muzikale ontwikkeling der jeugd, zop-
wiel in als buiten de school Zal een voor
werp van laanho.udenide zorg: der Regie
ring moeten worden. indien daarnaast
alle krachten ingespannen worden om! 't
schitterend idak en de idiunnie pijlertjies,
waarop het rust, in stand te houden, dan
zal "over eenige jaren eerst van een wer
kelijk mbzikale cultuur sprake zijn.
Wanneer zal deze geest ,over ons yojk
en onze overheden vaardig worden?
Tweede Kamer.
H et kanaal d|oor Z.-B e v e 1 anld
Het (Onteigenjingsontwerp 'vtqor de ver
breeding van het kanaal !d©or ZuLd-Be-
veland en de verhiooging van de spoor
brug 'bij Vlake heeft de kwestie van itie
Rijn—Schelde-verbinding iweer .e©ns in de
Kamer 'gebracht. Aanvankelijk is :iin de
gewisselde stukkien uiting igegievien aan
eenige Ongerustheid, doch na -een piosi-
tieve 'verklaring van den minister, is de
oommissie van rapporteurs tjot Idle cjqn-
clusie ig©k|0|mlen, dat dit ontwerp niet be
rust op eenige door ide regeering aan
gegane verplichting len dat het evienimiin
een richting gevend [Onderdeel wil vor
men jn het geheel van het vraagstuk
van eventueel© nieuw|e |o)rtdierhandeliinigen
'met België.
Minister Kalff bepaalde zich tot de
verkeerstechnische kwestie. Die sluiziejn zijn
verbeterd, de brug wordt verhqogldl. Z©u
imien niet tevens het kanaal verbroeden,
dan zon een onim|og|elijke toestand ont
staan. Wfo/rdt het kanaal op 40 imiéter
gebracht dan kujnpen grqoite schepen el
kaar passeeren ien blijft er mloig plaats
voor een snel varend klein schip. V:0(or
een eventueel© latere vierbreeding' to|t 64
M;. wloirdt ide mogelijkheid iopiengfehoplden.
Het wetsontwerp [wterd daarop Z.h.st.
goedgekeurd;
VERSCHILLENDE BERIQITENT
Onweer. Tijdens een hevig ©n-
weer is de bliltsem (geslagen in d© boer
derij van 'den landbouwer Ide Sligte te
Aalten. De igeheele boerderij ging \n
vlammen lop. Een paard, zes koeien en
tien varkens Zijn verbrand- Alles was
verzekerd. Tijdens een Ihléviig; ©nwe-
der is 'die blikséml geslagen in de ka
pitale bioerderij van den heer Jansen
te Haren bij Megen (N.-B.). Het ge
heel© (pand stqnld 'in e©n [ommezien in lich
telaaie, zaodat dé béw'Oiners zonder iiets
te kunnen redden mloesten vluchten. Het
vuur slioegt weldra over ,op de schuren,
waarin zich een igtrloote voorraad hooi
en stroo bevond. Er lontstond een ge-
Iweldige vuurzee. Olok de stallen vatten
vlam! en men zag geen kans al het veie
in veiligheid te brengen. Drie koeien1,
tien varkens en verscheidene kippen kwa
men in de vlamlm'en lom'. Tij!diens een
kort (m'aar hevig on'weer sloeg dn het
tna'b'ij S t e e n w ij k g elegen Bless© de
bliksem/ in 'de bOerdlerij, 'blewioond dloor
den veehoudler H. de Vries. Van Ida 11
koieien, die op stal stoinidlen, iwterden 3
'gediood, terwijl look een puard getrof
fen werd. Het (overig© veie werd1 do;or
buren gered. In ©en (©ogenblik stond da
bioerderij in vlammen ©n 'braindd© ge-
•heel af. Huis en :i|nb|o|éd©l wiaren ver
zekerd.
Verstekelingen. Seder Zater
dag werden te Rloitterdaim; 2 jongens
- en reeds zijn Saladine en jonge, malsche sla vast aan elkaar verbonden. Duizenden
vrouwen namen een proef en ondervonden dat malsche sla Saladine vraagt
Tevens maakt U met deze voortreffelijke slaolie een veel smakelijker mayonnaise
en het gaat veel vlugger.
Een proef met Saladine is een aanwinst voor Uw keuken.
©Ogen. „Ik ik dacht dat 't Louise
was", Zei hij, 't haar van zijn voorhoofd
strijkenld. „Ik heb' gedroomd. Waar Zijn
we Christian? Nog buiten iin 't b(©sch?
Kind, je 'Zult 't koud hebben. Leg je
hqotfldi naast mij neer. Ik hoor ze komen. 1
Neen, ze zijn weier weg. Och, wlat ben
ik moe, wat vreesel'ijk mo©. Kus lm©
Christian. Je weet, dat ik je liefheb, is
't niet? Heb' ik 't je eens gezegd ond©r
de maan, iOjf héb1 ik 't ge:d!r©oim|d? Kus
me Christian, 'dian kan ik in vred© ster-
ven".
Ze bjoog zich dicht naar hem toe en
drukte haar lippen licht op Zijn v)qor-
hodfid. Hij bewoog zich onrustig.
„Weet je zeker, dat je Louise ni©t
b©nt?" vroeg hij, met e©n angstig sa
mentrekken van zijn wenkbrauwen.
„Heei zeker".
Warwick herstelde langzaam en Mil
ly, een geboren verpleegst©r, was in haar
element. Zij deeldle haar zorg voor Iden
Zieken man met Mike, 'd|i© steeds nog
vreeselijke wraak|plannien koes ter d© ©n
aan iedereen zijn overtuiging herhaald©,
dat idle aanslag het werk van /d'e Mexi-
caansChe duivels wias. Duivels was ech
ter 'niet 't wloord, idlat hij gebruikte.
Warwick, omzichtig djoor Vanbrugh ver
hoord want id© eerste was ©rg Zwjak
en alle opwinding m|o©st voo|r hem ver
meden w|oridlen, bew©erlde, dat hij juist
het bjosch te vlo©t was ingegaan eni als
'n wonder niet vergezeLdl van Perry, tqen
hij Voetsta(plpen achter zich hoorde; jhet
volgend ©ogenblik wendl hij bewusteloos
dloor 'een hevigen slag op zijn hoof(d[.
Hij herinnerde zich biets meer t©t hij
bijkwam en Christian kinjielend naast hem
vOnd. Hij hajdl zijtn aanfvialler niet gezjten,
Zoqd'at 'hij zijn signalement niet kon op
geven, maar hij was er zeker van; idat
die voetstappen, die hij achter zich ge
hoond had', van één man waren geweest.
Dus we hebben geen aanwijzing, id|at
die vent een van degenen is, Idfje j© trioe-*
ger al eens hébben aangievallen", z[ei
Vanbirugh, zijn voorhoofd fronsend en
aan zijn snor idlraaienld.
„Ik heb' niet 't minste ide©", antw©©rid-
die de an|der mat; „Ik zag ze destijttts
cok niet. De maan wias achter de wol
ken verdwenen en 't was pikdonker. Zoo-
als ik je Zei: schoot ik en raakte ©enj
van hen. Toen vluchtten zij en ik kwamf
er met een schram af".
„Onze mannen zijn in een duivelsche
stemming, dat kan ik je verzekeren";
deelde Vanbrugh mie|de. „Ik héb' Kir-
wm nog n©o|i!t zoio Op stang gezien, 't Is
eeuwig jammer, Idlat je 'dl© vervloekljpi
„Smeerders" iover hebt laten komen".
„Och, ik weet niet", m:eenlde Warwick,
Perry, dlie trachtte zijn gezicht te lik
ken, zacht terZijd© duwenld. „Ik' geloof
niet, idlat ze er iets mee te makten heb
ben. Ze ziijn allemaal te werk gesteld
in Owen's kloilenm'ijnen, tien mijl h|i©r
vanidlaan".
„Maar beste vriend, Christian Cunning-
hamie zag en hojordle hen, hoewel zij
Ze niet kon signialeer©n als je vroe
gere werklui. Volgens hun spraak, is
ze overtuigd; dat het Mexicanen weren".
„O', maar ik geloof zeker, dat zij het
waren", antwoordde de andier mmet een
licht samentrekken dier wenkbrauwen.
„Wellicht zullen ze 't een Volgend ke[eir
klaarspelen - |m)aar 't kaïn m©ni©ts schelen,".
„Kom, kom, uu niet zqo Zwaar .op idle
hand en slap zijn", Zei Vanbrugh, ©p
en neer loopiend als ©en roofdier". Jjei
hent zwak en iafg©m|at weet je, 'djajt-is-
alles, maar je zult g|auw (opknappen, .als
je je imiaar niet laat gaaln- Bell zegt,
idat je flink vloiqruit gaat".
„Dat zal wel zo|0: Zijn", was 't luste-
looze (atntwoord.
„Natuurlijk is 't zo©. Hou je taai,
ouwe jongen en je b©nt gauw weer
Zoo. gezond als 'een visdh".
„Én, hoe is 't met hem, Milly", vijoeg
Christian op; eejn av|0inld ongeveer een
week later, t©en z© mo© en huiverig
thuisgekomen was uit de mijn, waar ze
toezicht gehiO|Ujden had Op 't laten 'zin
ken van een 'nieuwen buis in ide weste
lijke galerij'.
„Nu, hij is een beetje nukkig", ant
woordde Milly opgewekt, „dat is e©n
buitengewoon goed teeken; hij he©ft Zijn
avondeten opgegeten, dat is ook heel
wat, en verder heeft hij zijn hoofdkus
sen idoiqr die kamer gegooi|d; dus w©
hébben niet te klagen. Als mijn man
zaliger 'zijn ,pap id|o|qr de kamer bego|n
te smijten, toen hij eens erg ziek was,
wist ik, dat hij -aan d© beterend© h|ain|d
was. Want het is niet niatuurlijk, ©Is
een iman plat Op zijn bed moet liggen,
en 'zij vloeien er zich ni©t (©p| hun plaats'V
„Heeft Warwick pjap Id'oior d© kamer
gegoqid? vroeg Christian met een glim
lachje.
„Och ineen, kind. Hij krijgt geen pap,
dat weet je pOk wel. Hij vroeg naar
jongeheer Gaddy; en 't kind heeft ai
een oiur iop id©n rand van zijn b©d ge
zeten en hij wil er niet vandaan. MJijkf
één van 16 en éém van 15 jaar ver-
Imlist. Naar thans is 'gebleken, hebben
de beid© vriendjes kans (gezien, als ver
stekelingen t© vertrekken met het sü.
„Alderamin" vain 'de reoderij Van1 Nie-
velt Goudriaan, welk schip thans mét
een gedeelte van het circus Sarrasani ©p
reis ;is naar Zuid-Amterika.
W i :n d h |o o s. Woensdagmiddag
©ntlastte zich boven Noord-Limburg, Oos
telijk Noord-Brabant en Zuid-Gelderlaqd
een kort doch hevig onwieder, dat ver-
igezeld ging van zwiar& slagregens snel
hagelbuien. Bovendien, ©ntwikkelde zich
een 'orkaanachtige wilnd, die bij Mook
het karakter van een (windhoos aannam.
Een Igrqot aantal bjoom'en, waaronder
vele vruchtbloom'en, wierd lontworteld.
Scihioorsteenen, dakbedekkingen ten an-
tenine^m'asten iwierden lafgerukt en aan
de te veld© staande gewassen werd be
langrijke schade aangericht.
RHEUMATIEK EN SPIT IN DEN RUG.
Tevei]g\&efs van alles gepwU&W'd.
Toen in drie daymen verbetering.
De heer G. H. t© Venlo schreef ons
dezer dagien zijn schrijven is vqor
iedere 'belangstellend© ter inzage hoe
hij [geleden had aan rheumatiek en spit
in den rug. Tevergeefs probeerde hij
allerlei (m'id|d|elen. Niets hielp. Tot hij
op raad van een vriend Kruschén Salts
nam en na idrie dagen voelde hij
reeds verlichting. Nadat hij zijn dank
baarheid heeft uitgesproken, vervolgt de
heer H.:
„Na gebruik van uw probaat middel
Kruschén Salts ben ik nu van imijn rheu-
im'atische pijn .ai'. Ik kon haast niet ge-
looven, idiat Kruschén Salts zo© leen uit
werking kan tewieeg brengen. Ik had
reeds van alles 'geprobeerd, Maar. alles
tevergeefs. Op aanraden van uriïjn vriend
ben ik dan tot Kruschén Salts overge
gaan en tot (mijn groote blijdschap kon
ik na 'drie d!ag©n reeds beterschap be
speuren'. Ook 'miijin spit in den rug
een .ondraaglijk© pijn wias zooi gqed
als geheel verdwenen. En daarolm1 blijf
ik /mlijn vrien/d (dankbaar. Had ik het
eerder geweten, id an had ik zooveel geld
aan pillen en smleersels |niet weggegooid;
Daarom! raad ik ieder lijder aan rheu
matiek of spit in den rug iaan om Kru
schén Salts te gebruikten 'én ik geef u
tevens de vrijheid dit schrijven te pu-
bliceeren in die id'agbladen."
G. H. te V.
Rheuim'atische toestand is hét gevolg
van een overdaad' van urinezuur in het
lichaam; Eenige ingrediënten nu van
Kruschén Salts zorgen, dat 'dit urinezuur
zacht irrJanr volkomen uit het lichaam1 ver
wijderd Wqrdt. Andere zouten in Kru
schén verhinderen, dat het voedsel in
de ingewanden kan gaan gisten 'en vqor-
kom'en (daarbij niet alleen verdere op-
hoopinig van het gevaarlijke urinezuur,
imlaar ©ok van afvalstoffen, die de igie-
Zoindheiid ondermijnen.
Daaro|ml zal „de dagelijksche dosis"
Kruschén niet alleen rheumatisehe pij
nen, verdrijven len verder voórkoim|en,
doch het zal uw geheel© organisme ver-
frisschen en vernieuwen'.
Kruschén Salts is uitsluitend verkrijg
baar bij alle apothekers en drogisten
a ƒ0.90 en ƒ1.60 per flacon, omzet
belasting inbegrepen.
Stralende gezondheid voor één cent
per idag.
Let op Idat op het etiket op d© flesch,
zoowel als op ide buitenverpakking de
naam Rowntree Handels Maatschappij
Amsterdam' voorkomt.
ZIERIKZBE.. Naar iqns wordt 'mede-
deeld' is ©en voorloop.ig comité opge
richt voor Drankbestrijding op Schou-
wen-Duiveiand; bestiaiandle uit de prédi-
kanten Ruijsch van Dugteren, lüaar en
Heuseveldt ©n de Ih eieren Peij en Rin-
igtelberg. Dit coimité hoopt den 2en Pink
sterdag1, ides avonds ©en openluchtfilm*
te (geven op 't Hav.einplein, waarbij ook
sprekers en Imüziek zullen wiorden ge
hoord;
is iO|ok komen kijkten, en heeft Idlen ar
men stumjpterd aan zijn ho|ofdl gezlanikt
ojver die mijn. Ik verwacht idlat hij er
gauw op aan aal idlringem ©p te staain
en zich te kleedlen".
„Nu, ik denk niet, dat 't hem kwaajd
zou 'dloen", antwiO|Oirid|de 't meisje koel.
Op hetzelfde ©ogenblik kwam Gadjdy
uit id© aangrenzenide kam©r gehuppelfdJ.
„Zeg Chris", kondigde hij gewichtig
aan, „meneer Warwick verwiacht j© te
spreken; ik vind 't sc'hanide, Idat je nog
niet 'eerder bij h©nï gewe©st b©nt". Chris
tian zei niiiets, maiar duwde de deurv|a|n
d© kamer, waar Warwick lag, open en
ging naar binnen. Hij blo|©sdje licht, toen
ze bij zijn bed kwam en Zij vatte ld©
hand; die hij haar toestak.
„Ik ben blij va'n Milly te hoioren, id|at
u een beetje beter b©nt", begon z|e.
„O; ik zal weer gauw heellemaal b'e.
ter zijn", gaf hij tein antwoord, „maar
weet u, 't verwondert me, waar,om u
©iet teerdjér naar inte bent komen kij
ken".
„U vroeg niet naar me", zei ze eenr
voudjtg.
„En 'hebt u daarop gewacht?"
„Ja", antwo|Odd|de ze weifcl©njd.
„Ik moet u niog bedanken, ontdat u
eigenlijk mijn leven gered hebt", ging
hij op, zactiten t©oin voort, „maair 'ik
weet ni©t hoe".
„Pr,o|bteer 't dan niet", s.prak ze m©t
een zenuwachtig lachje. „Bovendien dejejd
ik werkelijk niets. Als David Vanbrugh
niet gekomen was, zto© het mtet ons bei
den gedaan zijn geweest".
(Wwdt verdfdgdh
