VELO TAFELBILJAITS
Ziarikzeaschi Nieuwsbode
TWEEDE BLAD
AFSTERVING.
FEUILLETON.
Een meisje en een man
Uit Stad en Provincie.
belastingvrij. Prima en Billijk.
Velo Waschmachine Maatschappij N.V.
b(hoor«ndt bij d«
Vrijdag 23 Murt 1934, No. 12697.
In eik jaar onzier Christelijke jaartel
ling is een levensgang vervat, een cyclus,
die telken male weer (opnieuw het men-
soheiijk leven symboliseert, het ntensdhe-
lijk leven, uit welks vergankelijkheid Idle
eeuwigheid'sged|aichte oipbloeiilt. Zooi he-
v.inden we (Qfns nu in idie idjagein vóór Pa-
schen, Waarin vojor velen de zin vian
het lijden (de stemming bepaalt. Bij teian
groiot deel der christenheid Vinjdt jdjefzle
stemming haar toepassing itn 't diage-
lijksch leven; mlatiging af ontho,ud)ung
van spijs en drank, ontzegging van ver
makelijkheden buitenshuis wionden nu op
gevolgd. Er heeft 'een ziekere, alhoewel
tijdelijke afsterving plaats van al idie
geneugten, die anders het .programma
van eiken dag .uitmaken.
Bij de (Overpeinzing hiervan komt van
zelf de vnaag naar voren, wat in een
mensch wel ,af mioiet sterven. En h|öt
antwoord hierop, dat ld|oor miljoen en
mensehen gegeven 2|0iu word|en is, )d!at
het kwaad' moet worden overwonnen of
'opgeruimd. Een vreemd verschijnsel, zlal
misschien menigeen vioior zichzelf zfeg-
gen. Het kwaad in mij:? Ben ik idan zioio
slecht? En toch zal ieder mensch, Idiie
eerlijk is tegenover zichzelf, moeten er
kennen, d,at het kwaaidl een geweldige
macht is in de wereld, een macht, |dji)e
bijna overal, op de geheele wierelid heer-
schend is en :dfe verhoudingen in 't groot
en 't klein vopr een belangrijk 'd(eel be
paalt.
Vaak toch, wanneer we iets doen of
laten, gevoelen we ons onvoldaan, omdat
we niet het beste in jons gevolgd' hebben.
Op dat moment hebben we een klein
deel van onze innerlijke kracht verloren,
omdat deze niet benut werd. Zoo|dira
we 'de neiging tot idlüt doen of latenv over
winnen, gevoelen we mieer tevredenheid
met ;ons zelf en daardoor met de wereljd
om ons heen; we hebben dan een (blij
.gevoel van kracht. In de miee'ste ge
vallen echter dwalen wij om, langs ellen
dige wegen, pp dlooidsche papen. En
vreemde verschrikkingen zijn ier iop )d|6zen
weg. Door duistere oorden gaat v'aak ide
tocht, waar in schijngloed' Ide verlejdongen
oplichten, die den zoekenden lokken tof
hij verzinkt in het moeras van walgang
en twijfel; Woestenijen, waar de gang al
zwaarder wppdlt, de horizon al nauwer,
tot het eindelooze weie dien moeden pel
grim neervelt porden, waar valsdhe
beloften van leven den lieviensbegeerige
lokken en op een dwaalweg brengen.
Misschien voor elk mensch ,is de gang
door 't leven als van een kinid, dat lop-
pen lieert en ziOjnJder vallen niet kan lee-
ren -gaan. We ondervinden 't aan omsz'elf
en we zien 't ook zoo gauw aan ande
ren. Wie onzer vergiste Zich nooit en
zou verschillende dingen uit zijn eigefni
leven niet 'ongedaan willen maken? Hop
dikwijls toch zijn de goede voornemens
het plaveisel voor den zondigen wieg.
Toch zijn het schijnvoorstellingen, die
niets anders dan onwaarachtigheid pro-
duceeren, creaturen, met wie we een 'Ojn-
Verbiddelijken strijd' moeten aanbinldjein,.
Afsterven moet alles, wat het ware
leven in dien weg staat.
Dat beteekent het begin van het leven.
Het behoud van die persoonlijkheid! hangt
er van af, vpor heden en toekomst.
Alles wait aan pns niet deugt of v.alsch
is mpet vergaan, moet versterven, nu ot
later, toch hoe eerder hoie beter, iopdat
d'e ziel tijdig gereld wprlde.
Versterven is afstand1 idjoien. Het is ge
grond ojp het rotsvaste besluit, om geheel
en ;al de Zaak' der waarheid te (dienen^ al
het .andere verzakend'. Het is de stiajpi,
Naar het Engelsch, van Curtis Yorke.
10 (Nadruk verboden).
Er was iets komisch in dit schouw
spel, maar Christian en Gadidy hadden
er pp dit oogenblik geen oog vopr. Op
't laatst huilde Gadidy, toekomstig mijn
ingenieur, zeem an en 'berieden Politie-
man, zichzelf jn slaia,p en Christian dr|oeg
hem voorzichtig maar zijn kamertje, legde
hem in z'ijn 'bed en diekte hem. Toen
opendie z'ij die idjeur, en liep naar buitien
in 't miaanlicht.
Perry w'as verdwenen. Wag en Tajtpr
lagen ppgörold bij een stapei hout half
te slapen, hun neuzen tusschen de pop-
ten, mper met die pogen open. Christian
gaf z'e 'n teeklen, rustig te blijven len
liep langzaan, over '1 gerooide boseh-
liamd, scherp luisterend! om 't lichtste ge
luid pp te vangen.
En in ickoodlsche stilte viain. den nacht
ziop'd ze hartstochtelijke gebeden op voor
dien man, die zopveel vpor haar 'betefe-
kenidie. Maar zelfs terwijl ze bad, wterd
haar hart Zwaar en scheen steeds zwaar
der te wprden.
Het opmeedoogendie maanlicht bloekte
de pmringende heuvels, dein bochtigen
weg, 't kiamp rmet die eenzame hutben-
groepen. Dicht in do buurt kon zie4 Per
ry's lang uitgehaald' gehuil hoor en. Een
minuut later werd de stilte verbrpklön
door het stampen van Betsy en andere
paarden, in hun stal Len bij den zaag
molen. Christian liiiep met langzJamen tred
steeds verdier van het huis, tqt ze Jdjepi
kruisweg bereikte.
Bij den dood van Koningin Emma.
De natie treurt pml Haar die is gestorven,
Het Koningshuis verkeert om Haar in
rouw,
En alom! waar zij' vriendschap hald
verworven
Herdenkt men thans eerbiedig deze
Vrouw
Die tot pns kwam1 vain over
d'Ooster grenzen
Een jonge 'bloem, in Neerlands' grond
(geplant,
Die zich een plaats verwierf in 't hart
der miensehen,
En Holland lief kreeg als Haar
Vaderland'.
Zij wist Haar gropte liefde steeds te
wijden
Aan allen die dopr 't noodlot zijn
misdeeld.
Zij bracht vertroosting in het mensch'Jijk
lijden,
Ontelb're wonden heeft zij steelds
geheeld.
Haar arbeid vopr de t.b.c.-bestrijding
Leeft voort, ofschoon voortaan haar steun
ontbreekt.
En oo,k al neemt een and're hand de
leiding,
Het blijft Haar geest die uit idat alles
s- spreekt.
die, eens gehpmen, het hopger leven ont
sluit.
Het behoeft niet te zijn, zooals zpoi
vaak gedacht w:opd(t, het vlieden van fdiezfC
wereld, toch het is veel mieer een zich
onttrekken aan de ondpridianigheild ien ge
hoorzaamheid aam dien overste idezpr we*
reld', de heerscher pdzieir sterfelijke zinnen.
Dam wordt verzaking winst. We leggen
neer om weer op1 te nemen, doch loip| een
hpoger plan.
Het proces van afsterving is niet ge
makkelijk; het plaatst een mensch vpor
ongewone toestanden en gebeurtenissen,
welke bitter dpem lijdien.
Maar volgehouden en doorgezet opdier
hOiOger hulp., maakt het ten slotte /alles
nieuw.
ELLEMEET. Zaterdagavond had in het
café Van der Have de algiemesne leden
vergadering plaats van de afd. Elle-
imleet-Elkerzee v. d. Bond v. Staatspen-
sionmeerin.g. De voorzitter, dhr. A. P. v.
d. Weijide opende de vergadering, zijn
tevredenheid betuigende, dat de. propa
ganda-avond zpo .good was geslaagd, wiat
mlede te danken is aan het topnjeelclubj e.
Uit 'het financieel verslag' van den pen
ningmeester bleek, dat ,er oen goed' slot
was van f 46.825, wiaarvan in dein loop
van het jaar echter nog ongeveer f 30
im'oet wprden afgedragen, p.a. aan 'het
Hopfd'b'estuuur en voor het orgaan. De
commissie met het nazien der rekening
belast, keurde deze dij1 mpndie van dhr.
A. v. d. Have goed. De heeren L. de
Glopper en J. Kprsman werden b'ij accla
matie 'herkozen als bestuursleden. Bij d'e
rondvraag word gevraagd |0.f er in de
Federatie nog eenig leven was; zij gaf,
volgens den vrager, daarvan geen tee
kenen m'eer. De voo.rz. antwoordde, dat
zij zoo, .gelukkig is zich in een goede
.gezondheid te verheugen en krachtig voor
de beweging werkt, al gebeurt dla.t zoin-
dier luidruchtigheid. Na nog eenige vra
gen pp afdoende wijze te hebben healnt-
wo|Qird, sloot de voorzitter de vergade
ring,. Er is 'in hot afgelpopen seizoen
een tam'elijk druk gebruik gemjaakt van
de (gelegenheid boeken te huren uit de
bibliotheek van de Centr. Ver. v. rei
zende Bibliotheken. Het zal den lezers
verheugen te hopren, dat het zop goed
als zeker is, dat opk het volgend' sei
zoen hoeken verkrijgbaar zullen 'zijn, daar
de bij' d'e aanvrage op te zenden f 10
bij ielkaar zijn gebracht. Een wpprd van
hartielijken dank aan allen, die daartoe
piledegewerkt hebben, is hier Zeker ;op
z'ijn plaats, daar hot beschikbaar stellen
van goede lectuur een algemeen cultu
reel belangt dient.
ST.-PHILIPSLAND. Vrijdag 16 Maart
w-erd alhier vergadering gehouden van
de Goöp. Boerenleenbank. Aanwezig wa
ren 6(6 van de 149 leden. De voorzitter,
dhr. J. van Strien, opende de' vergade
ring Imlet een woiord van welkom tot
de aanwezigen, inzonderheid tot lde.n
eere-vo.Ojrzitter, dhr. A. Stpls Sr. van
Halsteren. Het verheugt hom, dat de le
den steeds van hun belangstelling im de
'bankzaken 'blijk geven. W|aar .over het
afgeloopen jaar het aantal spaarders is
toegenomen, stelt spreker vast da,t het
vertrouwen in de Boerenleenbank
ongeschokt is. Het totaal van den ïojmi-
zet bedroeg f 1.426.542.64. Aan vporschiot-
ten was uitstaande f 92.218.45; aan In-
leggelden op 1 Jam 1933 f 125.848.23 en
1 Jan. 1934 f 133.258.40. In rekening-cou
rant was ontvangen f 435.860.60 en uit-
gegeven f 415.642.30. De gemaakte winst
j bedroeg f 713.94. Een en ander wérd
I in orde bevonden en onder dank aain
den kassier vastgesteld. Het aftredende
bestuurslid, dhr. J. A. Stols Jr., werd
m'et gropte 'meerderheid herkozen, even
als dhr. K. WL van Dijke,_'die aftrad als
lid van 'den Raad van Toezicht. Beiden
namen hun herbenoeming aan. Bij ac-
clamlatie werd tot afgevaardigde naar
de algemeene vergadering te Utrecht ge
kozen dhr. J. van Strien, voorzitter, en
tot plaatsvervangend afgevaardigde Ar.
J. J. v. Nieuwen'huijzeo, kassier. De voor
zitter deelde daarna mede, dat door Be
stuur en Raad v. Toezicht, gezien de
geringe winst over 1933, besloten was
de rente voor op te nemen .gelden met
ingang van 1 April ja.s. te brengen van
4.8 op 5 o/0. Naar aanleiding, van een
vraag: bij de rondvraag, wprdt besloten
den leden tegelijk met de agenda voo,r
de jaarvergadering een uittreksel van
de rekening enz. over- het afgelpopen
boekjaar te doen toekoimJen. Alsnog wordt
geïnformeerd naar ide oorzaak van het
achteruitgaan de gemaakte winst.
De voorzitter zegt, dat zulks komt door
do inkrimping der credieten.
Daarna sluiting.
POORTVLIET. In dei gieboudiein algem.
vergadering vain de tuinbouwverejeniging
„Eiland Tholein" is t,o|t bestuuurslid ge
kozen im de plaats van J. Augpstijn, de
heer Wl. E. A. de Rijke alhier. Tot be
stuursleden zijln herkozen C. M.urre en'
J. Hage. Besloten wjQrdt in te laten schrij
ven naair het vervoer vain fruit en pen
oinderzpek im te stellen naar pen wette
lijke regeling omtrent de gridene btopm'em-
teelt. Vervolgens wiordt over,gegaan tot
uitbetaling van de steun op de aard
beien. van 1933, welke 1 cl. per kilolgraim
Pijnloos scheren
of NIVEA-OLIE
Meer dan 100 filialen in Nederland.
Van 'hieruit kion ze een groot deieH
vam den wieg, die evenwijdig aan |dle
rivier liiep, oiverznen, maar de withieildl
van den wieg wer'di nergens v'er'bir|0|k|en.
PJOtseiiog dieedl een kor tie, harJdia blaf
ha,ar prnkeereo ien ze Zag Plörry naar z'ich
tloehollen. Toen hij haar bereikt hpidv
duwde hij zij«i neus in haar h'anü' en
keek haar met vieelbielieekenende, vriar
gendie pogen aan.
„Beste Perry, brave hond", zei 2ie>, zich
bukkend; pui hem te streeliem „Kom dlatn
maar".
Hij liep voor haar uit, nu en ,diain
terughol lead om haar hand even vriend
schappelijk met zijn tong te bieroeriejn.
Ze hadden juist 't bo.schje bereikt, tolen
Perry stilstond, zijn ooren pipstak |en
er tpen zoo harcli hij kon vanld'oior ging.
En pp, 't laatst hoorde Christian 't geluüfdj,
waaroip ze gewacht had, 't regelmatig
tiaderkomien van piaarldehoieven.
Ze verstjopte zich tusschen de struiken
bij den ingaing van 't b;'osch, tier wijl 'het
geluid nader kwam. Ben minuut Ijaiteir
werd1 Warwick lafngz&am in 't maanlicht
zichtbaar, Perry sprong in dolle vreugde
rpKiidpm het p|a,arldl.
Christian trplk zluch nog verder terug,
maar Warwick's dioodd'ringenidie oio,gen
hadden 't gieflaldjdier van haar rokken, ge
zien :en hij hield (plpitsiel'mg zijn paard! Jn.
„Wie is diaar?" r{i(qp- hij.
Met (een half vierleglen lachje stajpte
Christian !in 't maanlicht.
„Ik ben 't mlaar", zei ze, pogend kalm
te spreken.
Warwick slingerde zich uit het 'zaïdtel
en keek op Zijn horloge. „Natuurlijk heb
ik niet 't m'ifnste recht,, u een raad tf©
geven, maar denkt u, dat het wijs van
u is, pm half drie 's nachts alleen pip
dit een'zlame dleel van dlön wieg te Zijn?"
„Ik hen absoluut veilig", antwoordde
ze, 'de kleine revloilvler aanrakend, idlie
uit haar gordel stak, maar niettegen
staande haar onverschillige woorden, iw'as
haar stem' niet geheel vast.
„Er is zeker iets gebeurd?', hernam hij,
met eenige ongerustheid. „U doet zoo
opgewonden ein niet ,als anders. Wat is
er? W,aar|o>m bent u op, dit uur Zojo.
ver v,ain huis?"
Ze schudde 't 'hoofdi, niet in staat
te spreken, zondier blijk te geven v,an
d'e storm, id'ie in haar arme hart woiedjdle.
Hij keek eenige seqondiein zwijgend' c(p.
h,aar neer. Toen ziel hij rustig: „U .gjajaft
nu naar huis, is 't niet?"
Ze m,aakte eOn instemm|e|n'dtei beweging.
„Mag ik u dan vergezellen?" ging hij
voort.
„Dat kan ik u niet bleletten", mioimpeldje
ze.
Eenige meters liep|en z|e Zwijgeindlid|0|0'r.
Toen 'b!arstt|e Christian plotselilng 0|ns|a-
menhangiejndi l|0|s: „Denkt u, Id'at 't aarldlig
van u was, een heielein nacht leb dag} w|eg
te blijven, zjonidier iiem:ain(d| te latten weten,
waar ,u w|as ien die mensöheini ongerust
en lellendiig te maken?"
Hij koek haar verbla'asd) aan.
„Maar w ie is er ongerust en ellen-
dfig over mij 'gewieiest?" vroeg hij ont
steld'. „Ik w|ou, dat ik iemand' bad, (dlae
genoeg om mij gat om' Ongerust over (mij
te zijn. Ik begrijip 't niet. Wie w,as er
'Ongerust?" herhaalde hij.
Ze begreep id|a|dJelijk, dat z|e zich V|0pr-
hij gepraat hj31d.
„O, iediereen", rie|p ze vierward', „Gadi
dy en Milly (en en ial uw werkvolk.
Er viel een stilte en er speelde eein
nieuwsgierig teeder lachje OP Warwick's
lippen.
„Het Spijt mij vreeselijk, qooveel on
gerustheid bij Giaidldiy en Milly en al
zijn werkvpilk te hebben veroorzaakt,
maar jij Christian, was jij niiet ongerust?"
Ze keek hem uilid|a,getndl aan; 't ge
bruik v'an hajar naam gelijktijdig hoioren
en vergevend'.
„Ja, ik was ongerust", antwoordde z'e.
„Waarom zou ik me ervoor schamen.
We hoorden, dat u (door idie Mexicanen
was aangevallen. Er werdi gerapporleierid
dlat u dojod was".
„Ik word niet zoo gemakkelijk ver
moord". Toen voegde hij er aan toe:
„Maar als 't gebeurd' was, z|ou je |dlan
erg 'b!ed;roqfld' z'ijn geweest?"
„U schijnt te 'denken, (dlat ik gieen ge
voel heb", sprak ze met trillende lippen.
„Natuurlijk blijft mem niet volslagen kalm
(als men hport, dat ier iemand ver
moord is".
„Je was ,d'us iz|op ver van huis, dmldlatt
je zoo opgerust was?"
„Ik kon niet s]|a|pen", was 't ko.rte
antw|0,ordi.
„Waaroim niet? Omdat je djacht, jdat
mij' iets overkomen wias?"
„O, idlaf kloimt er niets op aan", anf-
wloordlde ze met ee«i vlugge beweging
v'an haar hoofd1 en haalden, Idie hem lang
zamerhand zjop viertroiuwid webd'.
„J;a, dat k|oimt er wel opi aan", en hij
h;aid' z'ijn (düeipe stem niet gehiöel ,ia: be
dwang. „Het bomt er heel veiel op' aan.
Weet je wel, waarjonn
Hij wachtte len nam een van haar ham-
dien 'mat een vreOmdle uitdrukkiïig vajn
■beslistheid' ün zijn eogen, 'd'pe haar hart
sneller deeld klappen. Die maan ver
dween langzaam adhter een zwariei w|ol-
kenbank, idle aarde vrijwel in (donker
ker latend'.
„Weet je wiaaroan?" herhaalde hij haast,
onhoorbaar.
HET KIND AT BIJNA NIET EN
HOESTTE MAAR DOOR.
„Ons kind kreeg hevige aanvallen van
slijmhoest. Het kind werd hoe langer hoe
zwakker, at bijna niets en hoestte maar
door. Het had het zoo benauwd, dat wij
vaak dachten dat hij In een hoestbui zou
blijven. Geen enkel geneesmiddel hielp
hem, totdat wij op het gelukkige idee
kwamen eens Abdijsiroop te probeeren.
Na één flesch kwam er veel slijm los,
hetgeen groote verlichting gaf en na 3
flesschen Abdijsiroop was onze lieve
kleine weer gezond". Zoo schroef ons
mevr. P. v. L., wier origineele brief voor
ieder ter inzage ligt.
Als Uw lieve kleine kinkhoest heefti,
kunt Ge met Abdijsiroop de angstaan
jagende benauwdheden verminderen, de
slijmoplossing vermeerderen en de adem
haling vergemakkelijken. Daarmede be
strijdt Ge en voorkomt Ge het hijgen en
het afmattende hoesten zult Ge zien ver
minderen. en ophouden. Dank zij haar
bijzondere samenstelling uit kruiden
extracten heeft Akker's Abdijsiroop een
buitengewoon geneeskrachtige werking bij
aandoeningen der ademhalingsorganen,
zooals Hoest, Bronchitis, Asthma, Slijm
en Kinkhoest. Thans per flesch 1.—,
ƒ1.50 en 2.75. Abdijsiroop-Bonbons („ge
stolde" Abdijsiroop) voor buitenshuis 35
cent en 60 cent per doos.
No. 1307
Koopprijzen van boerderijen
lil Groningen.
Cver bet tijdvak October 1933—Maart
1934 is wederiojm 'aanteiekening van. idle
in deze peripdie plaats gfehja,d hebbenldfe
verkoopiogen vaji boerderijen miet (daar
bij behjOiorecid lanid in d|e provincie Gro
ningen. Van 30 bjoerderijien ter grootte
van 598.83.31 H.A. en toitaal aan jaarlijk-
sche yaste huur (Opbrengende f2.210 was
de .gezamenlijke verkoiopprijs f 876.330.
Werd d'ie Vaste: huur gekapitjaluse,ejr|d!
tegen 4 pCt., dan zpp tie verkoopprijs
f 931.530 wjorden of gemidldefd f 1555 p|er
H.A. Ter vergelijking volgen hier dje ge
middelde koopprijzen Idler in idle provin
cie Groningen verkochte boer dier ijen jini -
de vioioirafgiaand'e 11 jaren: 1922-23 f2275,
1923-24 f 2308, 1924-25 f 2388, 1925-'26
f 2325, 1926-27 f 2332, 1927-28 f 2384,
„Neen", mompelde ze, zich vreemd sl;ap
en dluizelig voelend. Ze voelde zijln jajrm
Oim lh,aar schouders, zijn, warme aid|em
0|p !haar wang. Ze poogdie zich af te
wenden, maar haar ledematen schiepen
niaChtelpps.
„Christian'", fluisterde hij oinvast, ^hebflb
't zoioiang gediuurd voor je ontdekt hebt,
dat wij elkaar liefhebben?"
„O, niet 'd|0)en, niet doen", en zie maak
te zich met uiterste inspanning uit zijn
greep los.
Maar hij trjok haar weer naar zich toe:
„Lief d|Om meisje. Ijejdlerjejöa, behalve jij,
zou geweten hebben, dat ik van je hield'
vain af den ieerste|n «J(ag, "dat ik je zag.
Lieveling, je hebt vanavond verra)dje|nj,
dat je mok van mij houdt". En voor zte
wist, wat hij1 idio,en wil'de, hald hij' hjanr
gekust.
Met ;©en gesm'oiorde kreet, als van een
gewiotn;d: dlier, scheurid|ei ze zich van h|6m
l|Os, maar hij piakte haar en hield haar
tegen zich aan igekliemld.
„Laat mij .gramn. Laat mij los! Hoe
durft u te zoggen, idiat u mij lief heieft.
Wat heb1 ik geidiaiacg dat u mij1 'Zo|oj mo;est
beloedigeu
Hij liet haar dlaldje/lijk l|OS.
„Belaedigein kl|onk het verbbiaas{dl.
„Ja, bCleediigen", barstte zie uit. Alsjof
u >d|at niet wist!"
„Neem mij niet kwalijk", gaf hij ten
antwoord. ,jk weet niet waardoor ik je
bOleedigld zjop hebben. Misschien wil je
mij diait vertellen?"
Hij hpprdte haar Idled a|dem inhoujdeüty
alaof ze oihideridpukt snikte. Maar toen
ze sprak, kl(onk haar slem koud' en hiel(dler.
(Wicrdt v\ervfiilig\d)i
