MESSEN EN V;
REINIGT M
abonnement:
advertentien
Woensdag7 Maart 1934. zierikzeesche courant. ks!v5o1ergal?t?rai,cill°m,?s ttzztj1'*
buitenland.
feuilleton.
binnenland.
HONIG? OSSESTAARTSOEP 6 borden voor 20 ets.
Een meisje en een man
Prijs p. 3 maanden ƒ1.50, franco
p. post ƒ1.80. Voor het buitenh
per jaar 10.—. Afzonderlijke
nummers 5 cent. Verschijnt des
Maandags, Woensdags en Vrij
dags. Tel. No. 32. Postgiro 137677.
Zierikzeesche N Nieuwsbode
van 1—3 regels 60 ets,, van 4
regels en daarboven 20 ets. per
regel. Reclames 30 ets. per regel.
Bij contract belangrijke korting.
ZIJ, die zich van af heden op
ons blad abonneereu, ontvangen
de lot 1 April a.s verschijnende
nummers gratis.
Roosevelt een jaar president
Franklin Roosevelt is thans een jaar
president van de Vereenigde Staten. De
meeste Amerikaansch© bladen geven veel
ruimte aan dit feit en in de artikelen
weerspiegelt het grootte vertrouwen, dat
de bevolking der Ver.. Staten in onver
minderde mate in Roosevelt heeft- Zij
wijzen op den moled, die de president
'bezit om1 niet slechts gnoiote economische
en monetaire experimenten te 'onder
nemen, maar ook om imèt kracht op te
treden tegen egoïstische werkgevers en
politici, welke onder het vroegere regime
probeerden, zich ten koste van de staats
kas te verrijken.
FRANKLIN D. ROOSEVELT.
Maandag heeft de president een con
ferentie geopend van directeuren van de
N.I.R.A.-codes, die op het oogenblik reeds
600 takken van het bedrijfsleven ©n nu
wat het aantal aan het werk (zijnde ar
beiders betreft, 90 pet. van de indus
trieel© bedrijven van de Ver. Staten om
vatten.
Rcpsevelt deed ©en beroep op de in
dustrie '.om de arbeidsuren nog meer in
te krimpen, teneinde de werkgelegenheid
te verruimen en verder om de arbeiders
loonen te geven, die hun een behoorlijk
bestaan verzekeren.
Slechts op deze wijze, aldus Roose
velt, kunnen wij het herstel voortzetten
en het evenwicht vinden, dat wij zoe
ken. Wij moeten er ons van bewust
blijven, dat de menschen in dit land,
wier inkomsten niet meer dan 2000 dol
lar bedragen, meer dan twee derden
van de goederen koppen, die hier ver
kocht worden. Het is logisch, dat wan
neer het totale bedrag, dat de loonen
van deze groepen uitm'aakt, belangrijk
hootger wordt, de zakenlieden en -werk
gevers en zij die zorgen voor het be
schikbaar stellen van geld, daarvan op
den duur voordeel zullen hebben door
de toeneming van den verkoop.
Lloyd George over den vrede
Lloyd George geeft in die Sunday Dis
patch een ontkennend antwoord op de
vraa.g of er oorlog Zal komen in Europa!
Hij schrijft daarbij o.a.: Hitier schijnt
de ©enige te zijn, die in de algemeen©
Vrij is, die zelf zijn wet maakt.
opwinding Zijn kalmte bewaart. Hij is
druk bezig ld© oorzaken voor 'wrijvingen
inlet zijn buren weg te nemen. Zijn ver
drag met P.olen is een opmerkelijke ge
beurtenis, ©en daad van moedige staats
manskunst. Geen van de voorgangers vain
Hitler ïzou het gewaagd hebben zioto'n
overeenkomst te sluiten.. Het is een be
wijs van het vertrouwen dat H i 11 r alle
kringen in Duitsehland ingeboezemd heeft
dat deze overeenkomst met al zijn ge
volgen zonder gispen aanvaard. Dit ver
drag met Polen moet het ©en chauvinis
tische regeering in Frankrijk moeilijk
maken onheil te stichten iojm het natio- -
naal-socialismie of om de geruchten v,an
Duitschland's herbewapening. Als Polen
Zich afzijdig houdt, kan Frankrijk zich
ternauwernood een agressieve actie aan
den Rijn veroorloven, te minder daar
Engeland deae stellig niet zou steunen.
Hitler's persoonlijke uitingen over die bui-
tenlandsche politiek hebben vioiorts ©en
kalmeerende uitwerking gehad. De open
bare m'een-ing in Engeland staat niet 'meer
zoo ongunstig tegenover Duitscihlanid als
een jaar geleden en een dergelijk ver
schijnsel valt ook in andere landen wiaar
te nemen. Duitsehland heeft op bet ^ogen
blik al Zijn aandacht bij het vraagstuk
van de werkloosheid'. Hitier mloet voor
zichtig, en langzaam te werk gaan. Bui-
tenlandsche verwikkelingen zijn daarom!
het laatste w'at hij wenseht, daar Zij zijn
groote plannen voor ©en bloeiend, vreed
zaam Duitsehland te niet zouden doien.
Geen politieke militaire organisaties
Dat de Nederlandscbe regteering ons
volk niet wenseht over te leveren aan
het gevaar van politieke militaire orga
nisaties, die hot is in Oostenrijk ge
bleken e©n voiortdunende bedreiging
voor den binnenlandschen vrede vormen,
blijkt uit het antwoord van minister-pre
sident Colijn jOfp vragen van het socia
listische Tweede Kamerlid van der Heide.
De 'minister zegt daarin idat mocht
een politieke organisatie hier te lande
practisch overgaan tot het vormen een-er
in Wezen {militair© oiganisate d© re
geering niet Zal aarzelen tot opheffing
daarvan 'de noodige maatregelen te be
ramen.
Nieuwe bankbiljetten
Van 25 en ƒ10.
De directie' van de Ned. Bank maakt
bekend-, dat Zij twee nieuw© bankbiljet
ten in pmlloioip Zal 'brengen, n.l, een van
f25, diat -een dieprood© kleur heeft en
een van f 10, met een donkerblauwe tint.
De biljetten van f25 Zijn gedateerd van
1 Juni 1931 af.
De zomertijd
1 5 M e i—7 O c tob r.
De St.ot. bevat ©en Koninklijk besluit,
waarbij wordt bepaald, dat de vervroe
ging met één uur van den wettelijken
tijd, bedoeld in artikel 1 der wet van
23 Juli 1908, dit jaar zal aanvangen den
vijftienden Mei en zal eindigen den ze
vendien October.
Tweede Kamer.
Met 58 tegien 22 stetn'mien hleeft de
Twee di© Kamer ver worpten de imteitie-v.
der Weerden, waarin de regleerjng uitge-
udoidigid wiordt .de oprichting van een
van giemeensohapswege te beheeren cen
trale circulatiebank voor te bereiden.
Vóór stemden de S.D.A.P. en. de toeeren
Arts en Sneevliet. Bij den aanvang van
de vergadering is de heer Stumpel, die
in de r.k, fractie de plaats Izjal innemen
van den heer Van Hellenberg! Hubar,
beëedigd.
Aan de orde is daarna de beg:r|o|oting
volar het
Z u i d e r iz e e f .on d s.
De regeering is gekomen m'et een me-
rporiepipst„indijking en droogmaking van
den Noordoostelijken polder", In [de
schriftelijke toelichting deelt Zij mede,
dat de kosten der werken van Iden Noorid-
boistelijken polder aanvankelijk Zijn ge
raamd- ;op 144 millioen gulden, maar dat
dit bedrag, gegeven de verlaging van
prijzen en loioinen en de opgedane er
varing, w'el tot 110 millioen verlaagd
kan Wloxden, Daarbij is de rente niet
medegierekend, daarvan is echter ,oioik niet
het bedrag afgetrokken, dat up werk-
lo|o|ztensteun bezuinigd kan worden, als
de droogmaking van den noordoost©]ij
ken polder gedurende een lange reeks
van jaren werk geeft aan 4000 arbeiders.
Met dien aftrek houdt de regeering
terdege rekening. „Dje vraag is thans",
aldus de memorie van toelichting, „of
met aftrek van dezen steun het prac
tisch mogelijk is, oimi de productiekosten
van 1 hectarie cultuurland terug; te bren
gen tot ,een bedrag, dat niet hioioiger ligt
da;n f 2500. Van het antwoord op die
vraag) hangt veel af.
Hoewel ndg tal van bezwaren moeten
overwonnen worden, schijnt de indijking
van den N.O.-Polder der Zuiderzee Voor
de deur te staan. Maar in de Kamer 'wer
den io|ojk Dinsdag weer waarschuwende
stemmen gehoord. Zoo achten de hoe
ren Lovink, Louwes en Bierma voortzet
ting. van 'die droogmakerij in de huidige
.omstandigheden een waagstuk.
AMorde.
hMdswmxjmfr
Jubileum S. HAGE
Dinsdag 6 Maart was het dan 25 jaar
geleden, diat burgemeester Hage 'het bur
gemeestersambt te Bruinisse aanvaardde.
Lag het aanvankelijk in de bedoeling
van.' den burgemeester dit feit, wegjCns
'de kommervolle tijdsomstandigheden, niet
feestelijk te herdenken, toch is hij ge
zwicht v(0|0r den drang van ©ejiigj© voor-
aanstaiarade personen, die ©en comité hiajd)-
den giev-ormld om hem op dien gedenk1»
waardigen dag te huldigen. Feestelijk
heden waren evenwel het voomiemen niet
van het 'huldigitigsciorm'té, maar idfoar idle
Oost-Duivelanders op merkwaardige ge
denkdagen nimmer gewjqon zijn geweest
lets ten halve te d(oen, was het al spoe
dig merkbaar, diat den voorgenomen hul-
digings'dag tevens voor geheel Bru|in|issiei
een feestdag z|0iu 'worden. En dat is het
dian ook geworden. Reeds vroeg, in idien
morgen wapperde uit haast alle huizen
de driekleur, enkel© straten waren met
groen 'en 'bloemen versierd, poorten op
gericht, in ti© Oude straat had de w©-
terleiding-mpij. een tjoptemi opgebouwd,
Waaruit den gteheelen dag ©enige heldere
waterstralen opspoten, de ingang van het
gemeentehuis had men een feestelijk a
zien gegeven, voor het gemeentehuis was
door de jongelui ©en versierde muziek
tent ia elkaar gezet, terwijl ook de haven,
waarin de vaartuigen ©p, dezen dag mi
ruste lagen, eien feiestelijkien 'aanblik topad,
djoor.diat in bijna alle masten jdie vlag tep
top gehies'Chein was. Gelui der' beide to
renklokken van acht uur tot half negen
deed! den inwoners kond, idat het offi-
ciëelie programma was ingezet. Hjuemla
beklommen eienige loden van de muziek-
ver. „Nu met Hope" den toren ien
deden van uit de galmgaten plechtige
koraalmuziek weerklinken. Onderwijl wa
ren de schoolkinderen voor de burge
meesters widning in optocht aangekomen
om Iden jubilaris en familie een zang-
hulde te brengen. Vpior het muzikale
Naar het Engelsch, van Curtis Yorfee.
tO (Nctdruk verboden).
„Poeh", .antwoordde idje ander, „aan dat
steekspelletje moeten er twee meedoen
bovendien een paar revolvers zou (voor
de aanvoerders wel voldoend© zijn, denk
ik, en die rest afschrikken. Mike en ak
schieten allebei vrij goed".
„Ik weet 't niet.. Laat mij vannacht |op
Barnethan slapen en dan kunnen we zien.,
hoe alles loopt".
„Onzi-i, Davis, er is geen gevaar, maar
je mag vannacht en andere nachten ge
rust bij me slapen ik denk alleen
niet, dat je veel gelegenheid zult hebbten,
om je bloedidlorstige plannen bot te vie
ren".
Tioen ze in de koelte van d'en, .avond
op d© mijnen toereden, votidlen zij Mike
en Durran, die verontrust waren.
„Ik heb geien vradie met de houding
van die vlejgtels, baas", 'begon Mike, zijn
zijn pet afnemend ©n zijn hoofd' lang
zaam en bedenkelijk krabbend. „Ze heb
ben dien beelen dag rondgtelummeld en
natuurlijk geen hand uitgestoken,'. Durran
en ik zijn eien beetje (opgeschoten in ga-
lerij twee, maar 't is haast niet die
mioeite". I
,,'t Is in orde, Mik©", antwoordde War-
wiek luchtig. „Overmorgen komt er ee*v
nieuwe ploeg. Imtusschen zal ik met Ze
afrekenen en z'e iaiten gaan".
Toen hij en Vanbrugh door 't ruw ge
bouwde kemp liepen, stuitten ze op ver
schillende griotepein, van zich afzijdig hou
dende Mexicanen.
Soimlmige van hen kaartten, sommige
rookten met gekruiste armteci en een ze
kere onwrikbaar wachtende uitdrukking
in hua ©ogen: andere lagen hier en daar
in verschillende houdingen van le'diigheiid,
maar ©ver hein allien broeide een geme
lijke, (ongewone stilte.
En wanneer een Mexicaan zwijgt, be
duidt dat gewoonlijk onheil, en een fljnk
onheil |0,ok.
Toen Warwick en Vanbrugh er mid
den tusscheai standen, kwam een groote,
donkere kerel met een diep liditetekiejn
over eien wang, m©t loggen gang naiar
voren, e<n gaf, Warwick aansprekend, hem
barsch te verstaan, diat zij wel gtoegen
waren, het werk te hervatten, op het
Oogenblik, waarop de baas hun lopbiem
met 'een dierdle wildie verhjoogen, wajarop
Warwick hem vertelde, dat ze te lajat
waren, 'en hij al anider volk hiaid aangeno
men.
De oogeo van den Mexicaan schoten
vuur en 't was blijkbaar (alleen dj© aan
wezigheid vam V/ajnbrugh in zijn jofRciëeile
waardigheid', idüe voorkwam, dat hij zijn
toevlucht nam tot dreigementen.
„Denk u er liever n|og eens over ©ia",
baas", zei hij na een beteeken is vjoh©
pauze.
„Dat is afgedaan, vriend", sprak War
wick kort. ,,'t Is jullie eigen schuld. Ga
opzij als je blieft".
T|oen sprak hij de rest v,an de mannen
toe, vertelde hen van de verwachte aan
komst van hun opvol gors en gaf hun be
vel dien volgenden morgen in zijn hut te
kjomen, om 't hun toekomende lioon te
ontvangen. Zijn woorden wenden met
njorsch zwijgen aangehoord.
„Ik was een stomnfe gek, die bende
daar hierheen te halen", verklaarde Wia|r-
wick, toen de twte© vrienden na 't lavo.nldi-
eten voor de hut zaten te rooken.
„Dat was je, brave jongen; ik blem
't volkomen met je eens", stemde Idle
ander toe. „Ik hoop, dajt alles goed (af
loopt. Die vont, met diat lidtteekeo In
zijin gezicht zou ©en leelijke klant zlijtn,
om mee te doen te hebben. We' zullen
maar afwisselend een oiogje op hen hou-
dan, vannacht".
„O1, vanniaeht gebeurt er niets", (Oor
deelde Warwick. „Ze hebben hun gelid!
mog niet; z© Zullen :d|© gans, die idjö
gouden eieren legt, niet doolden".
„Niettemin zijn ze mtöt veertig tegen
vier, weet je", zei Vanbrugh, een vtersche
pijp .aanstekend.
Maar zijn ibogen fonkelden, want hij
was ©en geboren vechtersbaas en Zo,u
niets liever willen., dan tweederde v'api
dien jopstandigten troep voor zijn reke
ning nemen met behulp van z'ijn beiroiuw-
bare dienstrevolver.
„Ik geloof ook niteb dat zij' iets bu.itenr
spiorigs zullen probeeren, vannacht, want
ze wieten, óf bij (ondervinding óf do,or
verballen, diat waiar ©en. men van de be
reden piGlitie is, er meer in de buurt
zijn vOjor ze tot tien kunnen tellen. Waar
ik bang vo|or ben, is, dat een of meer
van hen, je dp 'n keer ,of 's avonds op
dten weg zullen aanvallen".
Warwick ladhte hartelijk.
„Onzin, Dave. Maar mian, ik heb niet
VOor niets zooveel jarten in Noofd Sippjnj©
„De kruik gaat zoolang tie water, tot
ze breekt' weet je", me*lnde de lanideij,
de loonen van Penry aaiend1, til© tusscheft
zijn baas eti diens gast zat en. meer
van hun gesprek begreep, dan zij ver
moedden.
„A priopios, wist je, dat. Kirwin mij
een mJofoiein, jiongen mastiff stuurt!" vroeg
Warwick na ©en stilte.
„Ja, hij vertelde 't mie. Ik ben benieuwd
wat Perry z/al d(oen".
„Ik weet het miiet", antwoordde War
wick, tjoen Perry |op zijn knie sprong (en
probeerde z'ijn gezicht te likken. „Trek
je <er maar niets van aan, hondje, jij
wordt geen beentje gelicht, geloof (diat
m'aar".
Maar Perry was er niét zioo zieker vam.
De nacht ging 'zlondier gebeurtenissen
voorbij en 's morgens betaalde en ont
sloeg Warwick de Mexicanen en zorgde
dat zïj veilig buiten zijn bezitting kwa
men, zfooals ze reilden en zeilden, zpoals
Mike met ©On vloldiane beweging van zijn
breedie schouders, zei.
Vroeg in dlein middag kwam een jongen
pp toen dartel, grijs paardje, 'het ©rf
(Oprijdenachter 't. paard eci den jiojngen
bblde ©en zware, goedmoedig uitziende
jonge mastiff.
Perry besnuffelde idiesi indringer en
toen deze aanstalten maakte om miejt
hem te igaian spelen, troonde Perry dein
mastiff mee om samen naar een gehei
ligd hoekje te guajn, waar hij een kaur-
qollectie van botten, broodkorsten em
andere waardevolle schatten verborgen
had.
Het toelaten van (een vreemd)© in dit
heiligdom was tot nu toe ©en ongehojortda
cloncessie van Perry's kant ©n 't grootste
bewijs van minzaamheid1, dat hij leveren
k(0(n.
Beid» mdnnen lachten hartelijk Om dit
sclüoiuwspe].
„De inhuldiging van een levenslange
gedeelte zorgden dte muziekver. „Nu met
Hope" en de mondharmonioaiclub „Bra
vo"» die beiden, na 'die zanghulde, ©en
uitvoering gaven op de tent. Om 10 uur
nam de topenbiare ta(ad.szitting
een aanvang, waarbij tegenwoordig waren
de wethouders, lelden van den Raad, het
huldigingsciomSité en genoodligden. Wieth.
van Vessem benoemde een commissie van
lontvangst, bestaande uit de heerepa weth.
Pad-mos, ide raadsleden 'de Koning m
v. id. Berge en .(He secretaris, dhr. van
O e veren, die deci jubilaris en f amflie aan
diens waning afhaalden en an tie raads
zaal leidden. Bij het binnentreden werd
mevr. Hag© door mej. Lena van Vessem
bloemen aangeboden. Burgemeester Hage
in ambtsdostuum, omhangen met de ambts
keten, het toeken 'Zijner waardigheid, pain
zijn voorzittersplaaits in en opende (diezie
buitengewone raadszitting, waarna weth.
van Vessem het wiaord1 verkreeg en
in welgekozen woorden burgemeester
Hage toesprak en 'hem en zijne familie
geluk wenseht© met 'het 25-jarig ambts
jubileum. Spr. memoreerde eenigB belang
rijke gebeurtenissen uit de ambtelijke
loopbaan van den jubilaris, o.a. het bou
wen van een nieuwe suatiesluiis, de
stormramp, welke Bruinisse- trof op 30
Sept. 1911, toen H.M. de Koningin, begaan
m-et het holt harer Bruinisser onderd|ane(n,
persoonlijk onze gemeente bezocht. Als
blijk van waardeemg voor uw onver-
moeiden .arbeid in die 'dagen volgde uw
benoeming tot ridder m de Oranje-Nas-
sauordte. Ook dje oorlogsjaren memoreer
de d'hr. van Vessem, aanleg waterleiding,
electrisch licht enz). Hij eandlgde met het
uitspreken v,an den wensch, dat het GOdje
moge behagen den burgemeester die noo-
dig© kracht ien gezotidheidi te schenken
Om nog tal van jaren het ambt te ver
vullen. Ais stoffelijk blijk van waardee
ring b)ood die 'heer van Vessem den jubi
laris namens den gemeenteraad' 2 fau
teuils aan. Weth. van Vessem deeid nioig
medtedeeling, dat in de jongst gehouden
raadsvergadering is voorgesteld, dat ge
deelte van de gedempte Dee, hetwelk
wordt -aangeduid met de naam „laan",
voortaan te noemen „Burgemeester Hagjö-
laam". Hij hoopte, dat burgemeester Hage
daaraan zijn goedkeuring zal schenken.
S. HAGE.
Namens de directie der R.T.M. bood
de heer van Vessem den jubilaris eten
prachtig bloemstuk aan. De heer W. v. id.
Berge Dz.hierop het woord) verkrij
gende, huldigde eveneens burgemeester
Hage vjopr zijn beleidvol 'bestuur fleu die
afgeloopen 25 jaren. Spr. zJeide, dat hief
traditie is en tevens een groot voorrecht,
vriendschap", zlei Warwick. „Perry is een
eigenaardige schopier; hij zal den mastiff
overbluffen, hem af len toe eens mis
handelen, maar hij heeft hem als vriend
aangenomen".
„Hoie heet die hond', jongen? 't Is ©en
mooi dier„ maar (hij eet voor tieoT.
Warwick gaf iden knaap wat zilvergeld
en zood' hem naar Milte om1 gastvrijheid;
voor hem en zijn paard te vragen.
„Gaddy is vianldiapig tniet versChenieju",
merkte Warwick |op, toen Vanbrugh na
het middagmaal (aanstalten maakte, tje
ver trek leen. Hij slaat ztelden een mjorgfijo
Over".
„O' ja, (over G(addy gesproken", zei Van
brugh, terwijl hij 'de buikriem van 't paard
vaster trok. ,,Ik 'z)qu wel eetns even naar
Carclay willen, nu ik toch hier ben. Ik
heb Christian Cunramgham© dm een heer
len tijd niet gezien; ze is een 'buitenge
woon aardig meisje, maar sdierp! (als ld©
duivel als je haar schaakmat zet. Haar
Oom was een prachtkerel. Rijd je (mis
schien met m'e mee? Jullie zijn nu tjoiCti
zeker geen geslagen vijanden mieer?"
„Gedeeltelijk nog w-el", entwo.orddte
Warwick met een korten lach, „We zijn
niet bepaald vrienden, maar we „dorsten
niet langer naar ielk)aar"s bloed". En( Gadf-
dy en ik zijn gezworen kameraden; ik
wil wel met je meerijden ik heb tof
morgen toch geen werk meer te do©n'\
Christian groette de beide mannten har
telijk, alleen War wielt merkte het ver»
schil op ia de begroeting van hem en idlüe
van Vanbrugh.
„Wat is er vejnjda)ag trteL je .gebeurd,
Gaddy?" vroeg Warwick, toen Christian
©n Vanbrugh in d© varainida zaten.
(Wordt vervolgd)*
