Zierikzeesche Nieuwsbode
NATIONALE
IVOROL
Beleggingstarief!
ABONNEMENT;
Woensdag 22 No». 1933. zierikzeesche couraht. ^VmrqaÏ«°.'i2SI.
BADVERTENTIEN
H.H. ADVERTEERDERS
BOUWVERORDENING.
FEUILLETON.
HET ROTSPAD
RUWE
HANDEN
LEVENSVERZEKERING-BANK Rotterdam
Prijs p. 3 maanden ƒ1.50, franco
p. post ƒ1.80. Voor het buitenl.
per Jaar ƒ10.—. Afzonderlijke
nummers 5 cent. Verschijnt des
Maandags, Woensdags en Vrij
dags. Tel. No. 32. Postgiro 137677.
van 1—3 regels 60 ets., van 4
regels en daarboven 20 ets. per
regel. Reclames 30 ets. per regel.
Rij contract belangrijke korting.
Inzending op den dag van uit
gave vóór 10 ure*
deelen wjj mede, dat 's-VRIJDAGS
MORGENS geen groote Adverten-
tiên oyer 2 of meer kolommen
kunnen worden aangenomen.
De inzending dient dus DONDER
DAG te geschieden.
DE DIRECTEUR.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van Zierikzee herinneren bij dezen aan
hunne bekendmaking van 26 September
j.l., waaruit blijkt dat de nieuwe bouw
verordening op 1 October 1933 in wer
king is getreden en een exemplaar dier
verordening tegen betaling van ƒ1.— ter
secretarie verkrijgbaar is.
Waar deze nieuwe bouwverordening
belangrijke wijzigingen bevat werden be
langhebbenden met nadruK gewezen op
het opvolgen dezer voorschriften; ten
einde onaangenaamheden te vioioraomiejn
wordt het aanschaffen der nieu'wie
bouwverordening ten zeerste aangeraden.
Zierikzee, 22 November 1933.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. C. A. BANNINK, Burgemeester.
P. F. WITTERMANS, Secretaris.
Wereldpolitieke Vraagstukken.
Roosevelt te radicaal
Ontwapeningsconferentie
verdaagd - De Engeische
troonrede
De meening in officieel© Amerikaan-
sche kringen is, dat het hoogtepunt van
de jongste rede van Roosevelt, waarin
hij zijn aanhangers, che critiek durfden
oefenen, als „ong.eloiOvige Thomassen
betitelde,een vaststaand bewijs is van
het feit, dat hij zich een verdedigings
positie bevindt. De aanval schijnt nu in
andere handen overgegaan te zijn, met
name m die van de Amerikaansehe Ka
mer van Koophandel. De Kamer v. Koop
handel te New-York is een der conser
vatiefste lichamen in Amerika, maar men
is over het algemeen van oordeel, dat
de lijnrecht tegenover de op het o,ogen
blik gevoerde radicale politiek der ne
geering staande gezindheid der Ameri
kaansehe Kamer van Koophandel min
stens even erg is als de experimenten
van Roosevelt, waar zij te conservatief
is. Niemand w'eet precies, wanneer de
Ver. Staten het gezond verstand zullen
terugkrijgen, maar men neemt toch aan,
dat dit de een of andere idfag w'el het
geval zijn zal, en dat dan een soort
compromis tusschen de opvattingen van
de Amerikaansehe K. v. K. en de Brjain
Trust van Roosevelt zal worden ge
vonden.
In de ontwapeningsconferentie beeft
Paul Boncour, de Fransche afgevaardig
de, medegedeeld, 'dat hij inzag, dat op
een conferentie buiten Genève, niet al
leen over de ontwapening, maar ook oyer
de andere hangende internationale pro>
„De brutalen hébben de halve wereld".
Misschien; maar de bescheidenen hebben
dan toch de andere, en betere helft.
2 Naar bet Engelsch.
Djorothy was gaan zitten1 op iden @rm
van zijn stoel en ze vlijde bet hoofdje
tegen iden schouder van den ouldjen man.
Cjoilm vatte moedi en vroeg ronduit:
„Ik wild© wel, dat u imjij een gunst Ibie-
wees, sir, en mij Dprothy heel gauw,
liefst (dadelijk, afstoindt. Vieidjer zajt
ik het met alle Idioor u gemaakte schik
kingen 'eens zijn. Ik geef er niets om,
of zij fortuin bezit of niet. Ik heb ge
noeg voor ons beiden, maar hier kwijnt
zij weg. Laat ik zorg voor haar mogen
dragen?" i
Mr. Wemyss keek naar dien spreker
met bloezen, wantrouwenden blik en zijn
lippen trilden, terwijl hij met groeten j
nadruk antwloordde:
„Neen, neen! Zij mloet hier blijven; zij
mloiet hier zijn, als ik stierf".
„Dan zal ik haar terugbrengen, sir".
„Dat zou te laat wezen. Rokéby zou
hier zijn. Neen1, ik kan haar niet laten
gaan. Zij' m|oiet voor haar erfdeel Wlakejn!.
Zij is het dichtertje van Robert ©jn* die
was zijn lievelingszoon. Ik beb nooit ge-
hioUdien van Rokeby en Zijln vader heeft
mij slecht behandeld 'en verkwist al iwiat
ik hem/ gegeven héb'. Rokeby zal nooit
Wemyss hebben; jnjoioit, nooit!"
„Praat nu niet meer oyer hem, groot
vader! U trilt |over al uw [ledematen. Ik
zal bij u blijven, hoor!"
Zonder acht te slaan.' op deze woorden
ging (die (oude heer voort; met den 'blik op
Qotlin gericht
„Hij idenkt, dat dit wel zoio is en ;ik
laat hemi in dien 'waan. Dat is vefiliger
vioior 'mij en ook v0|O,r haar. Hij praat er
nu al vani, wat hij 'djoien zal, ails ik er
blem'en onderhandeld dient te worjdjön.
Alleen voior de herziening der grenzen
heeft hij nadrukkelijk een uitzondering
gemaakt.
Thans wordt de mogelijkheid geopend,
dat op de aanstaande conferentie onge
veer midden Januari te houden directe
onderhandelingen tusschen de Franscben
en Duitséhers over kwesties, zooals diie
van het Saargébied, worden gevoerd.
Het schijnt in de bedoeling te liggen
behalve Amerika, Engeland, Frankrijk;,
Dmtsc'hland en Italië ook andere Staten
tot de conferentie uit te noodigien.
De Engelsc'h- Italiaansche stelling, dat
het in het belang van de ontwapening
zelf is, tijd te laten voor verder overlég
tusschen Idie 'groote moigendhedien, Duitsch-
land inbegrepen, heeft gezegevierd.Hen
derson schijnt ook te hebben ingezien
dat onder de tegenwoordige .omstandig
heden het werk te Genève niet voor
waarts kan komen. Hij sChijlnt althans
niet langer met ontslagnamen te dreigen
en in het Uitstel der zitting der alge
meen© com'missie tot 20 Januari te be
rusten. Het is te hopen, dat dit uitstel-
besluit thans oiok Mussolini zal kalmeö-
ren. Zijn dreigen met net uittreden van
Italië uit den Volkenbond zal toch ver
moedelijk wiel mede geschied zijn u,Lt
ontstemming 'over Henderson's pogingen
om ide besprekingen te Genève te for-
ceerem, ofschoon toch ieder nuchter be-
oordeelaar van den internationalen toe
stand moest inzien, dat van ontwape-
niingsbesprekingen hier geen heil te ver-
wochten is, zoolang biet de andere igrqojte
mogendheden en Duitsohland met suedes
in nader overleg zijn getreden.
Dinsdag he$ft de Engeische koning,
George V, m het Hoogerhuis de derde
zittingsperiode van het parlement ge
opend met een troonrede, welke met
de volgende woorden begint
„Mijn betrekkingen to,t de buitenland-
sehe mogendheden zijn nog steeds vriend
schappelijk. Het voornaamst© doel van
mijn regeerinig in i nternationale politiek,
is dolor alle tot haar macht staande mid
delen, den vrede in .de wereld te hand
haven en te bevorderen. Miet dit doel
voor oog en, zal mijn rageermg o|ok in
het vervolg met andere regeeringen sa
menwerken en trachten, een bevredigen
de oplossing te verkrijgen van het inge
wikkelde ointwapeningsvraagstuk en een
resultaat tolt stand1 te brengen uit den
langdurijgen arbeid van de ontwapenings
conferentie. Mijn regeering blijft ook
voor de toekomst besloten, de intjer-
nationale samenwerking door middel van
de gemeenschappelijke actie van den Vol
kenbond te handhaven en op elke andere
niet imleer ben1. Ha, ha! Van al het hout,
Idiat hij verkpopen zal! Hij 'mloet al jin
dien geest mot Zijn geldschieters onder
handeld hébben, 'want hij heeft heel yer-
kwisténld| igeleefd, zjopals z'ijin vader.
Dan kan je toich oiok wel begrijpen, )d|at
ik heiml 'dl© plaats niet Wil najat en.
„U. im|oiet id|oien, zooals u 'wilt, sir", zei
Qo|lm kalm!. „Het spijt mij, dat u er ,zoo
pyer tobt. Uw' kleinzoiotni zal we(l' goiedi
Pimlgaan met hetgeen U helm) nalaat".
„Veertig Idiuzend pio|nd! Dat is toch
een aardige so|m- Wajnt ik wil hem niet
passepren; hij is van 'mijn eigiejn vleesch
en |b]|0|ed. Maar hiet goed laat ik hem
niet na. Jij bent een beste, brave j'on-
gen, Col in, en je hébt mijn kleindochter
tje pprecht liief, om haar zelfswiQle. Maar
zij zal Wemyss hebben".
„Ik heb haar lief miet heel mijn hart!"
„Ja, Idat weet ik pok wel en het ver
heugt 'mij- Je kunt haar trouwen, als ik
eir piet meer 'ben, en zij' is (dan ©igpnaress©
van Wem'yss. Maar pias op voor Rokeby;
ik heb je ,gewaarsChuw|d; bedenk dat
wel!"
Hij vergezelde Colin |nu naar den hajll
en Idle jongeman drukte hem de han'dj,
terwijl hij 'met opgewektheid zei:
„Hjoud u maar goed, Mr. Wemyss! U
kunt ier van |0ip aan, id|at ik voor Diorothy
zal waken".
Maar |de nude man keek hem aain1, miet
een blik zoo vol angst en droefheid',
waarin Colin onwillekeurig dacht, toen
hij weer terug ging door de oprijlaan.
„Als ik hier lang, was, galjoot Ik zeker,
dat ik net zjoio zenuwachtig werd als
Dorothy. Haar grootvader is zeker
kimdisch. Zou idie Rokeby wel zoiOi'n1 slecht
karakter hébbben?.... In ieder geval is
het to|ch niet mooi, dat Mr. Wemyss
hem zioo m'isleidt".
Hij w'as nu dicht 'bij de portierswoning
©n SitoiiiJdJ een oogenblik stil.
Vraagt
Veiligste
belegging
wijze, geschikt om de igoede betrekkin
gen tusschen alle staten en vol Kieren
te bevorderen".
WAM MOTS! m vm-
Uit Londen wordt gemeld, dat Sir
John Simons positie als minister van
buitenlandsche zaken van E ng© l ph d
bedreigd wordt in 'verband met zijn zwal
kende houding in het vraagstuk der
rechtsgelijkheid van Duitschland. MacDo-
nald zou hem willen loslaten. Op 5
December a.s. zal de Groote Fascistii-
sche Raad, na b'estudeering van de situa
tie van den Volkenbond en de ontwape
ningsconferentie, erover beraadslagen of
Italië in den Volkenbond zal blijven of
niet. Avenol, de secretaris-generaal van
den Volkenbond, ,gaat naar Rome, ten
einde te bepleiten, dat Italië nipt to(t
dien stap zal besluiten. Boven B-rook-
landis vloog dezer dagen de b'ekendle W|.
TL Wetton, officier bij het Londenscji©
'bombardeer-eskader. Als passagier was
meegegaan mej. Eileen Agnes Grice. Toen
het paar een flmke hoogte had bereikt
vroeg Wetton het meisje ten huwelijK
met de verdere meded|eelmg, dat wan
neer zij „neen" antwoordde, hij het vlieg
tuig zou laten vallen. Toen heeft zij miaar
ja gezegd. Eenmaal op den vasten grond
ün veiligheid, zag zij; geen reden haar
belofte niet (gestand te doen. Twe/e
Amenkaansc'he officieren zijn Maandag,
te Akron opgestegen voor een stratos
feertocht. Zij w'aren niet van plan het
Russische record te breken, doch w'i'llen
alleen wetenschappelijke waarnemlngien
verrichten. Na een geslaagden toicht zijn
zij1 in de nabijheid van Daretown (N.Y.)
gedaald. In een onderhoud'dat
de Tel. had, met dr. Sack, de verte
genwoordiger van Torgler in 't RijKs-
dagbrandproees, deelde Idteze m©d|e, dat
begin December de pleidooien zullen be
ginnen en misschien den 12en Dec. het
arrest in deze geruchtmakende zaak volgt.
In de 'bespreking in het buitenverblijf
van Avenol, den secretaris-generaal van
den Volkenbond, tusschen de ver
tegenwoordigers van Frankrijk, Enge
land, Amerika en Italië gehouden, heb
ben de Franschen voor het eerst to©gje-
jgeven, 'dat het 'beter is d© ontwapen ings-
confereintie vporloopig te verdagen (tot
midden Januari) en een conferentie bui
ten Genève te beleggen. De Pruisische
minister van Landbouw heeft een rond
schrijven uitgevaardigd, waarin hij me
dedeelt, dat men in het voorjaar van
1934 voor 'de taaK zal staan, om (op
igroote schaal een nieuwe 'boerenstand
te scheppen. Binnenlands che ko
lonisatie dus„uit de industrie en
terug maar het land". In de vroegere
kathedraal van Constantinopel, die se
dert de Turksch© loverheersdhing als Mos
kee wordt gebruikt, de Aye Sophia,
Ren jiojnge 'man met ©en prachtig ka
stanje bruip paard yqor ©en hoogen dog
cart 'v|ojer geweldig uit tegen de por-
tiersvTiouw.
„Als het nu wleer eens gebeurt, Mts1.
Deme, Idat j© mij drie lejn een halv|ei minuut
laat wachten, idan ga jie ide laan uit,
versta jiej. En nu ujt iden weg, joff <jie
ltrijgt |de pooten van het paard in je
gezicht!"
Tjoienr Collin ©ven later passeerde riep
tóf:
„Hall|0, Mrs. Dene, wie is die onge-
Iduldige heer?"
„O1, bent u idat, Mr. Gollin? Ja, wept
u waarom dat nu iwas?... Mijn arme man
is stijf van rbeumatiek ©n mloet binnen
blijven heeft Ide idokter gezegd. Maar
Tpjrry was weggeioopen ©n ik moest haar
eerst terug hébben, dat begrijpt tpch
iedereen!"
„Wie is hij Idan en welk recht heeft
hij !zOj°' ruw t© zijn?"
„Weet u piet, Wie hij is sir? Wel )Mr.
R|0|keby Ide erfgenaam1- O, het zal ©en
noodlottige dag vpor pns rijn, als ide
puid© heer het hoofd neerlegt en Wij
hem! 'tp[t mieester krijgen."
Dit Was idfus Collins ©er$tie kennisma
king met Rojkeby Wemyss.
HOOFDSTUK II.
De 'lunch 'w'as iniOg niet klaar toien Ro
keby het huis 'bereikt©. Hij belde ©n
idle |0|Ude butter bracht hem' w'at soep
en leen dotelet.
Ontevreden keek de jionge man rond,
terwijl hij aan Zijln eenzaam mapl zat
en hij' prevelde yoor zich heen':
„Mijn hemel het wiordt hier met den
(dag somberder. De oude m.an heeft haar
Ipok al aangestoken met zijn geest yan
saaiheid. Maar hij ziiet er niet mapir uit,
|of hij nog lang mee kan ©n (dan Zal
het hier 'wel anders worden. Die familie
stukken van 'bedienden zet. ik allen aan
•heeft de Amerikaansehe archeoloog Tho
mas Whittemore uit Boston, in een der
gewelven kostbare sieraden uit den tijd
der oude Christenen .ontdekt. Onder idle
ornamenten van den vloer in de voorhal
werden verscheiden© gouden kruisen ge
vonden, die van voor de 12e eeuw stam
men. Thans zijn alle in Indie gehou
den verhoioren in de zaak tégen dén
gewezen commandant van de Zeven
Provinciën bij 'het Hoog Militair Ge
rechtshof ingekomen, zoodat de olpen-
bare behandeling van deze zaak voior dit
college in den loop van de volgende
maand kan worden tégemoetgezien.
«BSCE1LLEMDB BEMCJETm,
Aanvaring. Maandag (omstreeks 2
uur is (op (ongeveer 10 a 11 mijl ten N.-
w'esten van IJmuidien, ter hoogte van
Egmiond; de stoomtrawler „Johanna Ma-
j rie IJ-M. 238" |d(oior den sto(omtrawl©r
„Roftterdam IJ.M. 112" geramd, 't Schip
Zonk bannen enkele minuten'. De uit 9
koppen bestaand)© bem'anning is gered.
Dé oorzaak van ide botsing wlas Zware
•mist.
Vnoiuw in br iamld. Te Rotterdam - is
een 84-jar|i,ge vnou'w, (d|ie te diicht bij
(da kachel zat, plioitsiejl'ing in 'brand ge
raakt. De vnoiuw bem©rkte er aanvan
kelijk niets van, idat haar kleereo vjjalm'
hadden igevat. Op ©en gegeven 'm'opiiént
st(0(n(d 'Ziji in lichter laaie. Haar blinde
'échtgenoioit kon zijn vrouw niiet helpen,
ZOiOidat ©erst latier toen bur©n het hulp
geroep hadden gehoord, |d|e vlammen1 kpn-
Idien Wiorden gedoofidj. De vrouw haid'zeer
ernstige branidwlonden over het geheel©
lichaam gekregen ©n Wierd' in levensge
vaarlijken toestand naar het ziekenhuis
aan den Coolsmgel overgebracht, waar
zij inmiddels is overleden.
Provinciale Staten van Zeeland
In ide Dinsdagm|o,rgen gehouden op©-
ningsverga|dering van ide tw'eede zittjnjg
Ider Staten van Zeeland was de heer
Dumjohjn m©t kennisgeving afweZiig. De
f voorzitter, ide Commissaris der Kpntingin,
lojpenlde ide zitting m inaam der KonDngl'h
en iging Id'aarna vpor in ambtsgebed.
Verschillende adressen jwianen i(ngeko,-
m©n torf; ondersteuning van het verzoek
van het Waterschap Schioiuwien-, oini een
renteloos voorschot v(o;or verbetering van
een tertiairen w©g.
Die voorzitter Ideeld© mede, d(at G©d.
Staten het (desbetreffende voorstel ©n ook
idat inzake leen voorschot yoor eenzelf
den weg in' de gemeente Ovfezand©, van
die agenda ,af willen' yoerien ,en stelden
daarom' voor deze adressen in handen
van G©d. Staten te stellen.
D e heer Catshioek zeide, dat de Schouw-
sche iaden der Staten aanhouding van
dit verzoek ten zeerste" zopden betreuren.
kant i©n ik zal wel wat Hieven brengen
in ide 'brouwerij.
Hij Was nu klaar met zijn miaal en,
terwijl hij zich leen glas wijn ins'chioink,
Zette 'hij zijn gedacht©ngang yoiort:
„Ik mag |0|Ok wel ie©ns stappen Jdbien,
w'at .Diopnothy 'betreft. De oujde mloet mas
sa's jgalid hebben lopgespaard ©n het is
Zoplde en' jammer dit uit de familie te
laten gaan. Hij zial het natuurlijk pan 1
haar nalaten. En ze is niet onknap, 'a|ls
ze zich goed kleedt. Bovendien zal groot
vader .er mee ingenomen zijn.
Hij stonld op, trad aan het venster, ter
wijl ide butler Ide tafel afnaiml ©n dacht:
„Die hoornen gaan allereerst weg. Ik
yo©l (wel fust om' naar Londen te gaan,
als ide oude heer 'mij' ©en paar honderd
pofnd voorschot wil gevein. Ik kon dan
beginnen met Isaacs te betalen, de ande
ren zullen poig wel mak genoeg zijn,
o|ml ieen tijidj© te willen wachten." j
Rqkéby bracht nu verder een paar uren
(Op zijln eigen kamer 'door, tot de bel
vioior het diner ging.
De tafel was altijd keurig gedekt met
zilver ©n kristal, af zaten dn den regel
Mr. Wemyss ien Dorothy ooik alleen aan.
Het jiqnge meisje zorgde zelve voo? ©en
enkele bloem! hier en (daar, imaar de
levendigheid aan tafel wlas zeker met
gipot.
Nu schoof Rokeby zijn st|0|el w'at dich
ter bij' (den hare en praatte druk. Tel
kens trachtte hij den ©pden heer mee in
het gesprek te betrekken, maar te ver
geefs. Mr. Wemyss wasi luls(terl(0|oz©r dan
Oioit, gebruikte enkel zijn soep en zat
er verder zwijgend bij, zoodat het Do-
i]0|thy een verlichting was toen zij kon
(opstaan. Rok©by zou |n|0|g een glas wijin
gébruiken, maar Zij noodde:
„Gaat u mee naar boyen, Grootvader,
dian zal -ik wat voor u spelen"
Met ide hand iop d©n arm van zijn
De voorzitter antwoordde, dat het on
derzoek nog niet is af gel oop:en.
De heer Catshoek merkt© op, idat, als
geen renteloos voorschot verkregen
wordt, 'het waterschap iden weg toch zal
verbeteren, imaar idaln maar tjot ieen breed
te van 31/2 M., in plaats van 41/2 M., wat
in het belang van het groote verkeer toch
zeer gewenscht is.
De Voorzitter wees er nader op, dat
het advies van den hoofdingenieur zeer
Ongunstig is ©n Ged1. Staten nu met zou
den kunnen voorstellen het voorschot te
yerlaenen, 1 wellicht is er nader overleg
mogelijk.
De heer W. (den BjO©r zeide, dat id©
Schopwsche loden de verbetering ïurgent
achten, want de vraag is ook, wanneer
de Pipy, weg er zal komen, en dan zou,
dit reeds een goede veibjetering zijn, met
alleen wat betreft ide breedte van dfen
weg, maar ©ok van ide opritten enz.
Daarbij koimt, idat er ©en groot object
van werkverruiming on zit.
De voorzitter zeide, dat ook Wijziging
van den provincialen weg overwogen
w|o|rdt.
D:e heer van Duin wees er pp, ld|at het
de kortste iw©g zal zijn naar Haamstede
©n loiok naar het vliegveld.
De heer Staverman z|ou bet verkeerd
achten, (gezien ld© 'm©ded©eling|fl|n van den
vpprzitter (de 'zaak toch dfoor te zetten
in idezö zitting.
De heer Dielejmian wees ;er O;, a. pp,
dat men rekening m|oet houden met alle
aanvragen voior tertiaire wegen ©n dat
de> Pipv. weg ier komt, als Schouwen
25 pCt. toezegt. Hij kan 'dan in 1935 in
orde rijn.
Dei (heer Onlderdijk meende, dat ipen
bij iiedere aanvrage lom' gelden voor we
gen goed moet nagaan of het wel drin
gend tn|0°dig is, en met de wat later
aanvragenden ©r de dupe van mpet doen
zijn.
De heer Dieiemian beaamde, dat de tijd
dringt goed toe te zien.
Ten slofte vere©nigfd© de vergadering
zich z.h.st. met het voorstel om de inge
komen adressen in handen van Ged. St.
te stellen.
Na trekking dier afdeelingen nam' de
vergadering ©en yoorstieil aan om de vol
gende openbare bijeenkomst te b;epal©n
lop Dinsdag 12 December te 10 uur.
Hierna sl©|ot ide voorzitter dez© bijeem-
k)0|mst.
pelfledec&wdsckz Jmdpasta.
I DOOS 20 CT.-TUBE 55 EN 60 CT.
ld©in|d|ocht©r liep Mr. Wemiyss langzaam
id© trap op, naar den salon en ging dajar
Oip ©en makkelijken stoel zitten luisteren»
terwijl Dory hem bet Andante uit dei
Moinjdlseheln Sonate voorspeelde, tot iets
in ide bijzondere stilzwijgendbéi|d| van
iden tonden beer baar dae|d vragen:
„W©1 Grootvader, waarom kijk u mij
zOp aan?"
„Och, 'kind, ik dacht dat 't misschien
zelfzuchtig van mij was, jom je hier ta
hjo|u|d©n. Het is zoo somber ©n Zop stil
in huis. Laat Gollin j© maar Weghalen.
Ik kan W©1 maatregelen n©m©n betref
fende de uityoiermg van het testament...
Waar is Effie? Bel eens' |om haar".
Dorothy (deed dit en sprak toen:
„U t|obt te veel over mij, Grootvad'eri
Ik tb©n heel gelukkig hier, ajs Colin maar
©ens ,af on toe kan zi©n en als u goed is.
U (w'eet toch wel, wat Colm altijd zegt:
„T|o|b' (nooit" Hij is immers zop vrpoolijk
en opgeruimd''.
Op Idit oogenblik ging de deur open
en Mr. Memyss vroeg:
„Ben jij Idat, Effie?"
„Ja sir".
„Kjofm! wat dichter bij mij, ik kan j©
daar niet zien".
Het tw'as ©en oude vrouw, de kam©ni©r
van Dpirothy Wemyss, nog altijd een tref
fende persoonlijkheid, al was ha-ar hooige
gestalte 'dan ppk gebogen ©in bet haar,
nu geheel Wit. Haar opgeii kwa-men schit
terend uit, pinder haar nog altijd Zwart©
wenkbrauwen, die zoo'n vreemde tegen
stelling vormlden met. het zilverwitte
haar, dat onder het mutsje te voorschijn
kwam'. Ofschoon zij zeer kalm was ©n
zich eerbiedig toonde tegenover har©
meerderen, zag men toch wel he©l goed
dat zij gewoon was, met groot© beslist»
heid haar eigen weg te gaan.
(Wordt vervolpd).
