NATIONALE
ABONNEMENT;
gADVERTENTIEN
Woensdag 8 Nov. 1933. ziemkzeescheqcourant.
90ste JAARGANG - No. 12540 d? dag van
Inzending Advertentiën
H.H. ADVERTEERDERS
BUITENLAND,
FEUILLETON.
TE TROTSCH EN TE ARM.
BINNENLAND."
LEVENSVERZEKERING-BANK Rotterdam
-ruim Wh millioen gulden
PrJJs p. S maanden 1.50, franco
p. post 1.80. Voor het buitenl.
per Jaar ƒ10.—. Afzonderlijke
nummers 5 cent. Verschijnt des
Maandags, Woensdags en Vrij
dags. Tel. No. 32. Postgiro 137677.
Zierikzeesche 0 Nieuwsbode
van 1—3 regels 60 ets., van 4
regels en daarboven 20 ets. per
regel. Reclames 30 ets. per regel.
Bij contract belangrijke korting.
Dir. A. J. DE LOOZE Ultg.-R«dicti*r J. KOSTEN
uit
gave vóór 10 ure.
Uiterlijk 10 uur op den dag v. uitgaaf
deelen wg mede, dat 's- VRIJDAGS-
MORGENS geen groote Adverten
tiën over 2 of meer kolommen
kunnen worden aangenomen.
De inzending dient dus DONDER
DAG te geschieden.
DE DIRECTEUR.
Het Rijksdagbrandproces
Geen getuigenverhoor,
maar les in machtsp©U-i
tiek, bij 't verhoer, van
Göring.
De lezer, voor zoover hij nog in het
eindeloos verloop van het procesv. d1. J
Lubbe belangstelt, zal 'in de meening
verkeerd hebben, dat de minist.er-prjesi-
dent van Pruisen, Hermjann Göring, als
getuige in dit proces zou wo|rden ge
hoord, maar dat werd Zaterdag een poli
tieke demonstratie, een duel tussch©m poli
tieke antipoden, een zeer 'dramatische
openbare les in machtspolitiek.
De verschijning van Göring in de recht
zaal was niet die van een getuige voor
een hoog rechterlijk college, maar van
een zeer machtige persoonlijkheid in een
zuiver politieke omgeving. De ontvangst
van dezen getuige droeg meer het ka
rakter van het plechtig binnentreden van
een hoofd van staat, en is een typisch
voorbeeld voor die vereering, waarm'ed'e
in deze tijden de leiders van het natio-
naal-socialisme omringd worden, zelfs als
zij in de toch „heilige Hallen" van het
boven alle menschen staande Recht hun
opwachting komen maken.
Het publiek, voorzoover toegelaten, Was
gekomen om een spannende scène in jeen
wereldschokkend politiek dramla bij te
wonen. Dat het tevens gaat om vijt men
schen, die straks wellicht het leven pf
een overgroot deel van hun vrijheid er
bij1 zullen inboeten, was blijkbaar geen
hoofdzaak. De inelkaar gezakte jamhier-
gestalte van Marinus van der Lubbe was
zoo goed als vergeten. Op Popoff en
Taneff lette niemand. Zelfs Torgler bleef
een figuur van het tweede plan. En eigen
lijk maakten zelfs de zeer plechtige hoe
ren senatoren in hun roode toga's met
de fluweelen kragen en de roode baretter
niet den gebruikelijken indruk. Men wist,
dat het ging om een duel tusschen den
nationalist Göring en den internationalist
Dimitroff, tusschen twee wereldbeschou
wingen, die elkaar op leven en dood
te lijf gaan.
Men liet den minister voor het getuigen-
tafeitje verschijnen. De minister sprak
lang, vlot ien (Overzichtelijk. Men kon zijn
rede in twee "hoofdstukken verdefelen, die
door een korte pauze gescheiden Wedden.
Eerst |de voorgeschiedenis, de laatste
strijdmaatregelen tegen het marxisme, die
overneming van de staatsmacht, de reor
ganisatie der politie, het observeerden dier
communisten, een soort rekening en ver
antwoording van het nalionaal-socialusm©
vooral in Pruisen. Daarna de brand zelf
en de maatregelen, welke tdfëze misdaad
uitlokte.
Het eigenlijke duel, waarnaar m&n
snakte, kwam pas, toe® Dimitroff ge-
24
Naar het EngelseK.
Roberta, die had gehoord van Pats te
rugkeer op Ellery Place, voelde er zich
door teneergaslagen, 'dat hij jiu hog piet
eens gelegenheid had gevon.diejn, haar op
te zoeken. Zij was alleen met haar dienst
bode op dien „Bongerd". Jocelyn was
in Londen en zijzelve, die zich gedurende
de lange wintermaanden steeds verkwikt
had aan de gedachte van Pats genegen
heid, terwijl zij hem in Londen bezig
waanden aan het zoeken naar werk, ging
zich nu wel hoe langer hoe eenzamer
voelen.
Behalve dan idle Dudley's had zij geen
kennissen in Cromfoird en nu Rosa Scar-
tell toch weg was, vond zij, dat ze best
•eens een bezoek kon brengen aan Jocelyn.
„Ik heb gezegd, dat ze mij niet uit
Cromfprd verdrijven zouden en dit is
Ookniet het geval", redeneerdje zij bij
zichzeive. „Ik ga enkel een paar weken
bij Jocelyn logeenen en, alp Pat Ellery
mij zien wil, zal hij ook naar Londen
moeten gaan".
Dus pakte zij haar koffer, sloot het
huis en zocht Jocelyn op, op de kamiers
in Londen, die de meisjes samen hadJdien
bewoond, eer Roberta in het bezit van
den „Bongerd" was gekomen.
HOOFDSTUK XII.
(Besluit).
Op een mlqoien dag in April ging Pat
aan np den „Bongerd"; maar vond het
huis gesloten.
legenheid kreeg tot den minister-getuige
vragen te richten.
Het zag er eerst naar uit, alsof id.it
spel van vragen en antwoorden glad ver
loop en zou. Tot het ten slotte toch tot
een geweldige botsing komt.
Dimitroff wil zijn oude tactiek, getuigen
pol/tieke verklaringen te ontlokken en
daarbij het bolsjewisme in het zonnetje
te zetten, ook bij dezen tegenstander
dqorvoören. Maar Göring is een te on
stuimig tegenspeler. Hij bruist op en bul
dert iden beklaagde, hem ais „Gauner"
(schurk) aansprekend, toe, dat hij alles
behalve angst heeft en dat Dimitroff,
deze schurk, óók dien strop verdient.
Op dat ooigenblik wordt het nogmaals
duidelijk, dat deze dag een afwijking van
het normale procesverloop betieekeht, en
dat Göring zich inderdaad met getuige
maar aanklager voelt. Bij het hartstoch
telijk ingrijpen van minister Göring ver
dween alles, wat met formeeie justitie
te idoien had, in verren schemer. Daar
stond nog slechts: Idie verpersoonlijking
van ée staatsmacht, een staatsmacht, die
gewoon is, knoopen d©or te hakken en
formaliteiten opzij, te schuiven1. En deze
macht beheerschte de situatie.
De tertiaire wegen
Aan de gemeentebesturen Is
een opgave van de iwegen ge
vraagd, waarvan de beheerr
ders voor financieel en steun
in aanmerking komen.
Het bestuur van de Vereenïging van
Nederlandsche Gemeenten heeft zich in
een ulitvoerigen brief gewend tot de ge
meentebesturen inzake de bemoeiingen
met de kwestie (der financiering van den
aanleg en het onderhoud van de jge-
meentewegen, idli© van intercommunaal
belang mogen Worden geacht.
De Vereeni'ging Het Nederlandschei We
gen-Congres, heeft nu onlangs een com
missie in het leven .geroepen, ,om het
vraagstuk van Ide wijze, waarop de ver
betering van de tertiaire wiegen kan war
den gefinancierd „'in studie te iniemen.
Deze commissie neemt aan djat voors
hands niet het geheel© net van tertiaire
wiegen van Ideze categorie zijn, waarop
Sin de laatste jaren het verkeer, en spe
ciaal het 'mechanisch verKeer, in 'zoo
danige. mate is toegenomen, 'dat ide on
derhoudskosten aanmerkelijk zijn v/&r-
Zwaard!, terwijl voor verscheidend van
'deze wegen een grondige verbetering iur-
gunt moet worden geacht.
In Ide eerste plaats is bet dierhalve
noodzakelijk vast te stellen, wiefke ter
tiaire wiegen verbetering behoeven. Voor
het geheel© land zal moeten (worden sa
mengesteld' een aan|vullend of tertiair
wegenplan, waarvan de wiegepi hoe
wel niiet beboerend tot de rijks- of pro
vinciale wiegenplannen niettemin voor
imterlocaal verkeer van beteekenis zijn
en als zoodanig eene aanvulling vormen
Van genoemde wegjelnplannen.
Salarisvermindering rijkspersoneel
Naar de NieuWe Venl. Crt. meldt, beeft
de regeeriing In de centrale commissie
Voor het georganiseerd overleg de voe
gende mededeelingen gedaan
De thans geldende tijdelijke (kortingen
op ide salarissen worden met ingang van
1 Januari a.s. vervangen door een vaste)
korting Van 10 pCt. Deze vaste korting
houdt dus tevens in, dat ook de pen
sioensgrondslag van 1 Januari a.s. af
met 10 pöt. naar beneden gaat, terwijl
daarmede ook de kindertoelage vo,or sa
larissen boven f 2000 vermindert.
„Misschien is zij bij de Dudley's gelo
geerd", dacht hij. „Die had ik al eens lang
moeten lopzoeken, maar ik ben tot nu
toe niet in een stemming göweiest, om
bezoeken te m'aken, sinds mijn terug
komst".
Op het Witte Huis v(an!d hij Mrs. Dudley,
die 'hem mededeelde, dat haar man jein
haar zwager met den auto naar petni
plaats waren gegaan, twintig mijlen ver.
Na eerst over koetjes en kalftjes te
hebben gesproken, vroeg Pat naar Ro
berta Merrick 'en Jocelyn Chesner.
„Die Zijn in Lo|nden", luidde het ant
woord'. „Het is saai voor Bobby, om'
daar zooi alleen te Zijn op dien „Bon
gerd", enkel met een oude meid. En daar
ons huis vier mijlen van Cnoniford afligt,
konden Wij haar lonmogelijk zoo dikwijls
gaan opzoeken, als wij dit wel gew©nscht
Zouden hebben. Dan had Mrs. Scarlett
die praatjes rondgestrooid over haar, die
ieder ander lege i haar hadden opgestookt.
De dochters van Mrs. Young hadden vrien
dinnen voor haar willen Zijn, maar haar
moeder wilde het niet... O, Rosa Scarlett
had een giftige natuur ©n ik begrijp (nog
niet, Waarom' jij ©n je vader zooveel van
haar dachten".
„Het was dwaas van mij, Mrs. Dudley,
l maar toch niet zoo dwaas, als u wel
denkt!"
„Ik ben dikwijls heel boos op j© ge
weest, Pat, ofschoon er van jouw kant
natuurlijk wel wat voor te zeggen was
„Eens zal ik er u all'es van vertellen1.
Wilt u 'mij' nu het adres geven van Miss
Merrick?"
i Dit deedl Clytie Dudley en Pat reed naa(r
huis en deelde Zijn vader mOe, dat hij ©eni
paar dagen naar Londen ging.
f „Ik zal nog dood zijn, eer je terug
komt", zei ide kolonel somber.
In 1932
aan polishouders
uitgekeerd-
De bijdrage voor eigen pensioen, welue
thans 3 pCt. bedraagt, wiordt op 41/2!
pet. gebracht.
De oploopende aftrek voor KWigehuiw-
Iden gaat niet door. De plannen voor
een nieuwe salarisregeling per 1 Jan.
1935 Zijn vervallen.
Wijziging woningwet
Ingediend is een wetsontwerp tot Wij
ziging van 'de Woningwet, dat jo.m. hier
toe strekt, dat raadsbesluiten befreffen.de
geldelijken steun voor ide voikshuliisves-
y aan de goedkeuring van het Cen
traal Gezag zullen worden onderworpen.
De regieehimg acht 'de moeilijkheden,
Waarvoor zij komt te staan 'en waar
voor telkens op haar een beroep wordt
gedaan, (goeddeels een gevolg van plaat
selijke toestanden ©n plaatselijk beleid.
Het beginselprogram der S D.A.P.
Geen herziening.
„Het Volk" beivat een kort overzicht
van den (inhoud van het verslag der
door het Partijbestuur van de S.D.A.P[.
op 10 Juni 1933 ingestelde commissie, dliia
adjvies moest uitbrengen „omtrent de
vraag, of/en zoo ja, welke veranderin
gen Sn program, besluiten en tactiek 'der
partij aaribetvelfeg verdienen, zulks in
verband'' met de gewijzigde economische
en politieke omstandigheden in binnen-
en buitenland."
Aan den vooravond van het algemeien
begrootfingsdebat op het Binnenhof pu
bliceert de voorzitter der herzlenings-
commissie, jr. J. W,. Albarda, Iden voor-
naamsten inhoud' van het verslag Zijner
commissie. Daaraan ontleenen wij kelt
volgende:
„De vi;aag of een herziening vian het
beginselprogram' der partij urgent is,
wordt Sn het eerste hoofdstuk eenstem
mig ontkennend beantwoord.
Een zoogenaamde revolutïonmaare pro
paganda, idie de verwachtingen van
een gewelddadige omwenteling wil wek
ken, Ss een gevaarlijk' spel met levens
en belangen. Zoodanige propaganda is
ook niet bevorderlijk1 voor den grio|eli
der Partij. Zij jaagt duizenden in de
armen der tegenstandiers en zij doet de
Partij" slinken tot een machtelooze secfte.
Zij bevordert slechts de kansen van het
fascisme. Zoolang de democratische we
gen nog voldoende begaanbaar zijn, zal
de sociaal-democratie zich van de de
mocratische methoden bedienen. Slechts
als ide tegenstanders die legale wegjen
versperren of onbegaanbaar maken, kan
Ide beweging genoodzaakt zijn, tier wille
Van haar doel tot andere methoden haar
toevlucht te nemen".
Gezonder inzicht omtrent het Koning
schap schijnt baan te gaan breken:
„Evenals in andere landen, wiaar het
Koningschap de volksrechten niet aantast
en de ontplooiing der democratie niet
'belemmert, kan obk in Nederland Ide
sociaal-democratie ide monarchie erken
nen als den grondwettlgen staatsvorm,
„O, ineen, geen denken aa! Als de dagen
warmer worden, zult u weer gauw de
(oude zijn; let eens op!"
„Nu, ik hoop 't!" antwoordde de Oude
man.
Opgewekt ging Pat naar Londen. Hij
trof Roberta alleen In de zitkamer van
Jocelyn en zij begroette hem kalm, of
schoon haar het hart onstuimig klopte
bij dat onverwacht weerzien.
„Dat is een verrassing", zei ze. „Hoe
ben je zoo hier?"
„Ik wilde je opzoeken", zei Pat, haar
strak aankijkend.
„Dit verlangen mdet dan wel heej lang
zaam dn je zijn wakker geworden. Laat
eens kijken: wanneer heb1 ik je bet laatst
gezien
„Verleden najaar. Toen ik bij je weg
ging, trachtte ik in Londen werk te vin
den je weet waarom', maar eer
ik nog geslaagd was, werd ik naar huis
geroepen door 'de ziekte van mijn vader".
„Ja, je bent teruggekomen begin Maart
en ik verliet Cromfoird op het eind van
de Imaand. Het verwondert mij, dat we
elkaar niet eens ontmoeten in dien tijd"-
„Dat kan ik je wel verklagen", z©i
Pat. „Het kwam1,... omdat ik niet Wist,
wat ik tegen je zeggen zou. Toen ik
Cromfoird' verliet, stond het bij mij vast,
dat ik fortuin Zou 'maken, ©er ik je weer
zag; maar alles is zo© heel anders
geloppen en ik ben teruggekeerd, nog
armer idan ik ging. Daarom zag ik er
zqo tegen op, mij op den „Bongerd" te
verloonen".
„Hoe maak je vader het?"
„Tamelijk wel. Hij ligt op een rustbank
©n bromt over alles en nog wat. Maar
toch geloof ik, dat hij zich redelijk ge
lukkig voelt".
„Dat kan wel: in het aangenaam be-
steunend op de gezindheid van de meer
derheid des volks".
TWEEDE KAMER
Dinsdag 7 Novetaber.
De heer Albarda (s.-d.) trekt zijn in-
terpellatieaanvTage betreffende het ver
bod van openbare actie van dsn ambte
naar tegeni' de overheid en haar beleid
in, (daar dez© zaak bij de algemeen© be
raadslagingen lover ide rijksbiegnooting kan
worden besproken.
Aan (de orde zijn de al gemeene be
schouwingen ©ver de rijksbegrootmg.
De heer Aalberse (r.k.) w'ijst op die be
langrijkste peiriofde, die we thans beleven.
We imOesten 'de toestanden in ons land
bezien mede in het licht van wat ier
in het buitenland vojorvalt. Het streven
naar de d ic t a t u u r kan in ons land
geen toekomst hébben. Spr. betoogt, dat
de gedachte, waarop |onZe staatsregeling
van 1848 is opgebouwd, niet meer van
dezen tijd is. Voorts 'meent hij, dat kritiek
op het parlementaire stelsel oiok vroeger
Wferd vernomen- Spr. is van oordeel, dat
het gemiddelde peil der Kamer steeds
gestegen is.
De heer AlbieTda (s.-d., betoogt, dat wij
het diepste punt der crisis zijn gepas
seerd, al zou een terugslag mogelijk zijn.
Inflatie acht spr. een ramp1, maar aan
dacht verdient een' behieerscht,© devalu
atie. Loionverlaging vindt spr. geen mid
del, Waardoor de crisis kan worden op
gelost. Hij keurt het optreden dier regie
ring 'tegenover de gemieentjein af en vraagt
herziening van haar standpunt t.o.v. de
40-urige arbeidsweek. Spr. keurt af, dat
de regeering ide groep-Mussert niet op
één lijn stelt met jde andere fascistemgroe-
pen. Tegenover de S.D.A.P. en N.V.V.
steekt deze houding der rege/etcing scherp
af. De minister van binnenl. zaken is er
nu (zelfs toe overgegaan om via Gedep.
Staten de gemeentebesturen aan te spo
ren, een politieke select^: ondier de amb
tenaren toe te passen. Het sluitstuk van
dit 'alles is het besluit van den 'minister
raad, fdat de ambtenaar zich zal hebben
te (onthouden van elk© openbare actie
tegen de overheid en haar beleid.
Bij Apoth. en Drogisten
VAK" HEINDE W VEIL
Naar uit Palermo verluidt, hebben
Italiaansche visschers bij Memfi, ©p on
geveer 2.5 mijl dit de Sioiliaansche kust,
(op 40 meter diepte het lw r a k g e v o n-
den van de „Dixmude", het luchtschip,
dat na |den oorlog doojr Duitschland aan
WUstzijn, dat hij aan Zo|oveel eljenlde ont
komen is".
„Ja, dat is zoo", gaf Pat toe.
„Je hebt zeker wel eens gedacht aan
de Waarheid van het oude spreekwoord:
„Het Is niet al goud wat er blinkt", toen
je hoorde, hoe slecht je oud© vlam je
vader had' behandeld?"
„Mijn, wat?..."
„Je oude vlam1... Nu, kijk maar niet
zoo b oos en luister liever eens, als Sk
je vertel, dat Jocelyn hier zal zijn om'
half vijf".
„Mag ik dan iop haar wachten?"
„Zeiter. A propos: Heb' je dien laat-
sten tijd nog iets van ide Dudley's ge
hoord?"
„Ik ben er gisteren nog geweest, maar
alleen Mrs. Dudley was thu/s".
„Wij zien (dikwijls Clan Dudley- Hij: 'moet
telkens in Londen komen voor zaken ©n
dan neemt hij Jocelyn en mij mee naar
schouwburgen. Wij hebben 't den laat-
sten tijd heel gezellig gehad".
„Moet Clangarry Dudley voor zaken
in Londen komen?" riep Pat ongeloovig.
„Maar hij heeft in het geheel geien 'zaken'!"
„Daar vergis je je toch zeker in. Ik
weet zelf op het ©ogenblik van een be
langrijke zaak, 'die hij ion|dier handen
heeft".
Pat begreep er niets van, maar, hij
was immers niet naar Londen gekomen
om lover Clanga,rry Dudley te spreken!
„Ben je boos, dat ik je niet ben ko
men opzoeken, onmiddellijk, toen ik in
Croimford terug was?"
„Bóós?" 'herhaalde Roblerta ihonisc'h.
„Neen, boios niet. Ik dacht diat je mis
schien van opvatting veranderd was".
„Neen, ik was niet veranderd', maar
mijn Omstandigheden waren anders ge
worden. Hoe kan ik nu bij je komen,
Frankrijk dts uitgeleverd'. Het was in h©t
jaar 1923 bij een tocht bofven 'de Mid-
idellandsche Zee met 50 personen aan
booid spoorloos verdwenen. De visschers
hebben het wrak ontdekt, doordat wrak
stukken werden opgeyischt. De Zee-
krijgsraad te Soerabaja heeft aan idtel
pers toegestaan om inzage te (nemen van
de 4000 folio-vellen, 'die betrekking heb
ben op het onderzoek inzak© Ide muiterij
aan l^oorld van De Zeven Provln-
c 1 n, in Welk dossier Ide verhooren. van
beklaagden en getuigen zijn vervat, waar
door een goed Overzicht wordt verkre
gen omtrent de visie en ide handelin
gen van den hopfdmuïter J. K. Kawüa-
ranig, Inlandsch matroos der le klasge.
In een rede oefende ide Duitsch© Rijks
minister van buitenlandsche zaken, Vom
Neurath, critiek op den Volkenbond
'dii© volgens hem e©n instrument ,is in
handen van d'e -overwinnaars, om de
overwonnenen klein t© houden. Duitsch
land wiil het internationaal terrein zui-
fvenen en als principieel gelijkberechtig
de de andere mogieöidheden tegemoet
komen. Te Climigiano bij Grosseto zijn
plotseling meer dan 100 personen 'ziek
geworden. Een moeder en haar beiiide
kinderen zijn oiverleden. Uit het onder
zoek is gebleken, dat de zieken door
het gebruiik van meel, dat niet zink-
oxyde Was vermengd, zijn vergiftigd.
Demolen is van politiewieg© gesloten.
Maandag is te Genève de vlag geplant
op het niieuwe Volkenbondspa l©is
Men kan thans taan ide inrichting begin
nen. Het nieuwe paleis kan echter eerst
in April 1935 in gebruik genomen w'orden.
Molotov, de voorzitter van iden raad
van volkscommissarissen idler Sow'jet-Unie
heeft een rede gehouden, waarin hij, na
te hebben herinnerd aan Litwfinovs ia.s.
onderhandelingen te Washington, felle
critiek -oefent 'op de politiek van Tokip
in het Verre Oosten. Hij waarschuwt Ja
pan niets tegen Rusland te onderne
men, daar het Rooide Leger op .alles is
voorbereid. Die onrust onder de A m e-
rikaansche boeren in 'de staten
van het midden-wlesten neemt noig steeds
toe. Voortdurend iworden nieuwe sabo
tagedaden gepleegd. Ropsevelt hdeft
Johnson naar Ide betrokken igeb'ieden ge
zonden om een bemiddelingspoging te
doen. President Hindenburg zal
Zaterdagavond om 6.20 uur (O.T.) over
alle Du'i'tsche zenders tot het Duittsche,
volk sprekein over ide verkiezing op Zon
dag a.s. De rede zal 'in den loop van
den avoinid nog eens iw'orden uitgespro
ken.
Giefigneerde scheepsramip.
Er zijn thans ernstige redenen om aan
te nemen, dat de stopmtreiler „Spaarne-
stropim" YM. 65, welk vaartuig op 12
Juni van dit jaar aan die Deeinsche kust
verloren ging, (opzettelijk tot zinken is
daar ik Zoo mogelijk nog erger af ben,
dan toen ik ging; Idat vraag ik je nu,
Roberta!"
„Neen, daar Zou ik je ©pk geen ant-
wioprd 01 p kunnen geven".
„Toch zal ik wiel zorgen, dat je \dit
dan eens doet!"
En hij sl©oit haar in «Je armen en kust©
haar vurig, telkens en telkeins weer.
„Hoe durf je?" riep zij en trachtte
zich los te werken.
„Roberta", zei Pat met onvast© stem:
„Ik heb' je lief... Wil je de mijne zijn?"
„Neen, dat wil ik niet. Je hebt het
recht niet, m'ij te vragen, nu je mij juist
verteld hebt, dat je in een slechtere
positie bent dan ©oit te voren!"
„Ik weet, dat ik 100k niet gesprokjen
moest hebben; maar zie je'... ik heb je
zóó lief, dat... 'm'ijn hart mij drong, je te
vragen
„Kan je het dan met je eer overeen
brengen, mij ten huwelijk te vragen, als
je weet, dat er van trouwen toch niets
kan inkom'en
„Vindt je niet, dat je w'at hard ben|t?"
„Neen, volstrekt niet, wpnt er kómt
nog bij, dat je vadier zoozeer tegen mij
ingenomen is, dat hij mij ©ooit zou willen
ontvangen. Ónder deze omstandigheden
beschouw' ik je aanzpek Idus als een be-
leadiging".
„Als (dit eenmaal je opvatting blijft,
dan mloet ik ©r |dus in berusten. Maar
laat ik nog even |o)nd©r je aandacht bren
gen, dat je een kwartier g©Led)en toch
niet zo© slecht over mlij scheen te den
ken. Bovendien, ik kan toch niet helpen,
wat booze geesten mijn vader soms van
je verteld mochten hebben...? Het is mij©
schulct niet, dat Mrs. Scarlett heeft rond
gestrooid, hoe je typiste was en gem
onderwijzeres". fS/o( volgt.)
