VELO's zijn niet duur
IjsrikzBBSctia Nieuwsbode
Alleen
ROODE STER
TWEEDE BLAD
FEUILLETON.
TE TROTSCH EN TE ARM.
BUITENLAND.
BINNENLAND.'
ROODE STER-rookers
hebben 100°/o genot
voor hun 13 cent«
NIEMEIJER'S
Blindde <&e&tef
Uit Stad en Provinoie.
WASCHMACHINES van af f 30 -
WRINGMACHINES van af f 13.-
b.hoorendi bi] dl
van Vrijdag 27 Oct. 1933. no 12535.
HERFSTTIJ
Hoe ze ere vallen z'af,
De zieke zpmerblaren.
Gezelle.
Het is een oude geschiedenis, maar
altijd weer nieuw, idat afvallen der bla
deren, hetwelk er niet slechts op wijst
dat !de zomerzon verdween, maar tege
lijk er aan herinnert, dat pok het leven
met zijn draamen lot stof ineen valt.'
Verraadt het misschien een zekere senti
mentaliteit of overgevoeligheid, wanneter
zich ontroering van ons meester maakt
bij het staren op die b|ointgekleurde "bla
deren, Idde wachten op de voltrekking
van hun doodvonnis? Bij het aanschou
wen van het wonderschoon© der herfst
tinten kunnen Wij de gedachte niet van
ons afwerpen aan het voorbijgaan van al
wat van deze aarde is. Den denkenden
mlensch bepaalt de korte duur van de
lieflijke geneugten van den Zioim'er m)at
zifni zon en bloemen onwillekeurig bij
het voortsnellen van den rusteloozen tijd,
©lok v«an den tijd, welke ons te leven'
gegund is.
Naast dien weemloéd1 kjoimt een ander
gevpel o^s v ervullen, waar wij in het
mag ritselend, maar ten djoode gedoemde
blad het dichterwoord beluisteren
Het leven is ieen machtig wiqnder,
Maar niet minder gro(Oit
Is 't mysterie van den djop'd.
ook waar het geldt het mysterie van
den1 schijndood dn de natuur, zooals deze
zich in onze dagen aan het ioog openbaart.
Vrij mogen geleerden het ions alles ver
klaren hoe uit het verval het nieuwe
leven opbloeit, nochtans blijft het een
wonder hoe die verdorde bladeren al
mede wording geven aan het nieuwe
groen. Het is geen afbraak, welken ons
de herfst te aanschouwen geeft, maar
opbouw. In het schijnbaar versterven ligt
de kiem van nieuw leven. Geen vrees
beklemt dan ons hart bij het aanschou
wen van het vallen der 'bladeren; de wee
moed, welken het in pns opwekt, maakt
plaats voor de hoop.
Het zijn treffende wpoiden van den
Vlaamsehen dichter van Oye, waar hij
in zijn „Woudhyimne" het wonder van
Gods schepping, steeds volmaakt en
steeds hernieuwd1, aldus bezingt:
Op Uw gewrocht geschreven lees ik
't Verhaal van Uwe grenslqoze
eeuwigheid.
't Wordt alles oud en sterft; maar, zie
Hoe de altoosblijde ien vormenschoon©
jonkheid
Met lossen zwier den* vjoetstap
achterhaalt
Van 't wankelend verval!
En als het waar is, dat tot de meest
aangrijpende verschijnselen van 'de ge
matigde luchtstreken de Wisseling der
jaargetijden gerekend 'mag worden, dan
is het pok waar, dat wij inzonderheid in
den herfst „als Ide bladeren vallen" ,qns
aangegrepen gevoelen dqo|r het besef van
het vqorbij gaan van het aqrdsehe. Dan
schoffelen wij niet lOhhedaühtzaa'm1 het
afgevallen, verdolende blad ter zijde,
dat :de herfstwind afschudt en Vqoff onzen
vqet werpt. Veeleejr beschouwien wij het
met een zekeren eerbied, waar het tot
pms komt met de prediking de kortste
preek, welke een wereld van gedachten
bevat van het even machtige als wee
moedige woord „Vergankelijkheid".
Wij geven niet, 'maar vprkqopen, indien
Wij bij iedere bewezen dienst r.ekenen
iOp dankbaarheid'.
21 Naar het Engelseh.
„Ik?...." lachte zij. „Wat zou ik nu
vqor reden hebben, dat ik praatjes zou
hebben verteld van (die meisjes?"
„Dat begrijp ik ,qok niet. Het leek mij
clan pok onmogelijk. Maar waarschijnlijk
sparen booze tongen poch jou, noch haar,
Rosa!"
„Tqe, hqem mij liever niet in één adem
met haar, wil je? Het kan mij niets sche
len, Wat ©r van mij verteld woridt, maar
ik ben er tegen, dat mlijn naam verbon
den wordt met die van een typist© en
haar vriendin".
„Die „typiste", zqoals je haar noemt,
zegt, dat zij een aanklacht wegens laster
zal indienen tegen degene, die de kwaad
sprekerij begonnen is".
„En ze denkt, idat ik diegene bem?''
lachte zij, als maakte zij zich vrqolijk
,over hetgeen zij hqoilde. „En nu ben
je irne komen waarschuwen Dat vind
ik heel vriendelijk van je, Pat, maar
je zult toch zoo dwaas niet zijn, diat
je dit noodzakelijk acht?"
„Natuurlijk niet, als je mij zegt, dat
jij het niet was, Rosa!"
„Kijk eens; toen die praatjes 'mij ook
ter por© kwamen, heb ik gezegd, jat
ik er geen geloof aan sloeg. Ongetwij
feld heeft Miss Merrick zich niet dames
achtig gedragen, sinds ze in Cromford
is, maar daarom is ze toch nog niet zqp
vreeselijk, als waarvoor ze wel uitge
maakt wordt".
Pat staarde naar het grasveld vóór
zich.
„Het is jammer, dat vrouwen elkaar
Het spoorwegongeluk in Frankrijk
De ernstige spoorweg
ramp eischt 3 5 slacht
offers.
De Parijsch© bladen bevatten uitvoe
rige berichten over het spoorwegonge
luk bij Evreux, een der ernstigste van
de in Frankrijk zoo veelvuldig voorko
mende spoorwegrampen.
Om tien uur Dinsdagochtend kwamen
de eerste berichten uit La Bonneville
te Evreux binnen. Onmiddellijk begaven,
zich een grqot aantal gendarmes, een
detachement van het 7e regiment biere
den jagers, militaire geneesheielren en ver
pleegsters per auto's naar het terrein
van de catastrofe, idat 22 K.M. verder
was gelegen. Het bleek, dat Ide ramp
was geschied ter hqogte van de halte
Glisolies, op drie K.M. afstand van La
Bonneville.
Men weet, dat ld© iocpmbiief, de ten
der en vier rijtuigen van id©n express
Cherbourg—Parijs pp ©en brug derail
leerden en daarna in de Rouloir stortte.
Dit riviertje is slechts drie tpt vfier meter
'breed. Het toonieel van ld© ramp bood
den gewonen jammerlijken aanblik. De
overblijfselen dier spoorwegrijtuigen vul
den als 't ware het kleine ravijn jgehepl.
De locomotief was ondanks den val vrij
wel intact gebleven en sto|nd nog zelfs
licht te puffen. Twee wagens waren op:
de spoorbaan staande gebleven. Uit de
puinhqopen stegen de jammerkreten tier
slachtoffers pp. Aanvankelijk mleende mlein,
zopals dit in; (den regel het geval is, dat
er slechts gewonden waren, dpc'h spoe
dig bleek, 'dat 'men tegenover ©en schrik
kelijke ramp st'Ojnd'. Telkens w'eer werdien
lijken gevonden en ina enkele uitein reeds
'Waren ©r 35 geborgen. Zij werden naar
het hospitaal te Evreux overgebracht,
waar intusschen een chapelle ardient© was
ingericht. Met groote omzichtigheid moest
het bergingswerk geschieden, want ver
scheidene wrakstukken stoinidén 'Zeer wan
kel, zopdat zij dreigden «verder in te
storten' en misschien de er |op|dler lig
gend© gewonnen te verpletteren, 't Aap-
tal gewionden steeg elke minuut iep Op
droeg alras ongeveer vijf en zeventig.
Telefonische icipmlmunicatie van ide plek
van het ongeluk met Evreux Was niet
mogelijk, daar alle draden pp de brug
idqqr |d|em vallenden trein' wanen ver
nield. i,i
Belasting op instellingen van
de doode hand
Wlie moeten bijdragen?
Zooals bekend1 is thans bij de Tweede
Kamer ingediend een wetsontwerp tot
heffing van een belasting naar het ver
mogen van instellingen van de idoode
hand, welker opbrengst minister Oud'
raamt op f 3 millioen. Blijkens mede-
deeling in ide Mem. van Toelichting w|or-
'den id© naaml. vennootschappen niet 'be
schouwd! als instellingen van de dood©
hand, terw'ijl coöperaties zulks wel zijn.
Ook overigens komt idle idoode hand vqor
in allerlei vorm, die men oudtijds njiet
kende. Voorzieningsfowdsen, vakcentrales,
vereenigingen van bedrijfsgenooten, lo
ges, pensioenfondsen, sociëteiten, reüjsver-
eenigingen, toeristenbonden, vereianiigin-
Iden tot behoud van natuurmonumenten of
dierentuinen, wetenschappelijke genoot
schappen, kerkelijke gemeenten 'en kerk
voogdijen, parochieën, orden ien congre
gaties, zij' allen zullen, indien zij een
met-vrijgesteld vermogen bezitten van
f 11.000 of meer, hun t©scheiden bijdrage
moeten leveren voor de instandhouding
van den staat.
De minister heeft tenslotte gemeend,
Üat een vrijstelling voor kerkgebouwen
en andere tot iden openbaren ©eredienst
bestemde zaken niet mocht ontbreken.
De belastingheffing ligt 5n de sfeer 'der
economische dingen. De genoemde zaken
zou hij willen beschouwen als daarboven
uit te zijn geheven.
10 JAREN LANG HOOFDPIJN.
Het middel dat m enkele maanden
redds hielp.
W\et mej. J. A. V. L\ te Den Haag, schrijft
„Hierbij deel ik U mede, dat ik ruim
10 jaar lijdende was aan hoofdpijn met
galbrakiingen en men zeide mij, dat voorr
mijn kw'aal geen genezing was. Nu hoor
de ik veel van Kruschen Salts en ï'k
dacht: Laat mij Idfit middel ©ens pro-
beeren. Ik neem nu slinds enkele maan
den Ün het eerste kopje thee Kruschen
Salts Ün en kan U mededeelen, dat ik
nu maanden lang geen hoofdpijn meer
heb. Anders lag 5k om de drie a vier
weken twee dagen in bed en 'kon niets
gébruiken. Ik ben nu met dit Kruschen
Salts veel beter".
Mej. J. A. v. L., Dein HaagP
Hoofdpijnen ,en jdergelijke •klachten, zop-
als slechte eetlust, neerslachtigheid, ze
nuwachtigheid, enz., vinden meest hun
oorzaak in te (trage, onvoldoende Wer
king der inwendige organen. De voedsel -
resten wPrden niet volledig uit het li
chaam verwijderd ©n schadelijke stof
fen zullen zich Pphoopen, 'welke het
bloed onzuiver maken en de ig'eheele ge
zond hei dstoestand ondermijnen.
De verschillende zouten in Kruschen
Salts sporen de inwendig© organen ;aan,
zood'at alle afvalstoffen geregeld en vol
komen ,uit het lichaam verwijderd' wor
den. De „kleine, Idagelijksche dosis" houdt
U ïnWenichg zuiver en schoon. Uw bloed
wordt weer helder en frlisch: hoofdpijn
en andere klachten zullen spoedig en
voorgoed verdwenen zijn. En al gau,w
zult U het „Kruschen gevoel" gaan her
kennen aan uwl stralenden levenslust, on
vermoeibare energie ©n iOp verst o,o rbare
'Opgewektheid.
Kruschen Salts is uitsluitend verkrijg
baar bij alle apothekers en drogisten
a f 0.90 en 1.60 per flacon.
Stralende gezondheid voor één ©ent
per 'dag.
Op, het opgenblik kunt U Kruschpn
Salts probeeren zonder dat het .U iets
kost. Er zijn namelijk onlangs ond'er de
apothekers ©n drogisten een aantal fla
cons Kruschen verdeeld, die alle ver
pakt zijn met een gratis proeffiacon. U
kunt dezen gratis proeffiacon gebruiken
zonder den gewionen flacon Kruschen te
openen. En indien U na deze proef plet
volkomen tpvreden bent, kunt U den
grooten flacon ongeschonden terugbren
gen naar den apotheker of (drogist bij!
KvSpn U |d©zen Igekocht hebt. Hiji zal
U uwe 'geheele uitgave 1.60 on
middellijk 'en zonder omwegen terugbe
talen.
Maar vergeet niet, dat ide gratis proef
fiacon alleen verpakt is bij id© groote
maat en slechts voor een beperkten tijd
verkrijgbaar is. Gaat idus nu naar :uw1
apotheker of (drogist, voordat hij: deze
„Groote Proefpakken" heeft Uitverkocht.
Let op idat op het etiket op de flesch
zoowel als pp ide 'bui ten verpakking de
naam Rowlntree Handels Maatschappij
Amsterdam voorkomt.
Volksinkomen daalt
Val ten minste 3 0 prpeeht.
Men mioiet er stellig op rekenen, schrijft
„De Standaard", dat de inkomstehstatis-
tiek tover 1932 pp,nieuw een belangrijke
daling zal aanwijzen. En het ziet er wel
naar uit, dat zich in 1933 dit pipces heeft
vqqrtgezet. In het begin van dit jaar
Mef bons voor
Niemeijer's be
kende kwali-
teifs-cadeaux.
Alle tabak van 13 cent is niet
'1 zelfde. Alle tabak van 13
cent is niet van Niemeijer!
Daar lellen de fijnproevers
juist zoo scherp op. Zij welen,
dat Niemeijer's Roode Ster
hun voor 13 cent meer aan
smaak en geur geeft, dan welk
ander merk ook! Daar gaal het
ook voor U om. U wilt 100°/o
rookgenot voor Uw 13 cent
hebben. Dan is er maar één
merk voor U, n.l.
heeft imlen) gesproken pyPr epn daling van
ons volksinkomen met 30—40 pCt. Velen
mleeiniden, idat hierin grpot© overdrijving
schjqql. Maar de feiten zullen straks wel
leeren, idat althans het Cijfer van 30 pCt.
allerminst ©verdreven was. En 't einld'e
van de 'miojeilijkhedien is njqg piet te zien.
De vrees is er, dat het volksinkomen
m|0|g meer naar beneldep zal gaan. En
dat niettegenstaande den groei der be
volking, |djie ©en accrès Wienschelijk zou
'mlaketn'.
De cijfers der vermpgensbeiasting Wij-
Zen pp 1 Mei 1932, bij denzelfden datum!
vain 1929 vergeleken, een daling aan van
ruim 25 pCt. Na Mei 1932 heeft Zich de
daling van do geldswaarde dier vaste
gqederep m|og voortgezet. Ook vepdepa
pmtetamdigheden doen vreezep, idat op 1
Men 1932 het laagste cijfer meg niet hé-
reikt wias.
Het zal nu toch langzamerhand ©en
iedereen: wel duidelijk worden, dat de
daling van het vplksinkoimJön de bezuini
ging bij Staat en Gemeente tot een abso
lute noodzakelijkheid maakt.
ZlERIKZEE. Alvorens, na ©en hartelijk
Welkomstwoord tot spreker en aanwezi
gen, (eerstgenoemde Woensdag, op dep'
eersten Nutsav©nd van het seizoen,
Welke niet heel jdruk bezjocht was, het
Woord te verleemen, gaf :de voorzitter
van het Nuts'departement, Dr. Sehults, m
opdracht van de jpngste algemeen© ver
gadering, neg eens ©en uiteenzetting van
het Nutswerk in het algemeen en de
nopiit met rust kunnen laten, maar ik
ben blij, dat je idle praatjes tegenspreekt.
Degene, die er mee bqgoinnen is, moet
dan wel boosaardig van gemoed zijn,
en1, als ik maar wist, wie het was, dan
zou ik mijn kennismaking met hem of
haar zeker niet voortzetten".
„O, jou riddier, zpnderr vrees en
blaam! 't Is heel miopi van je, om dwaz|e
meisjes te chaperppneerem! Trek het je
anders niet te zeer aan, dat er o,ver
haar gepraat werd, want feitplijk is het
toch jpiuw zaak niet".
„Ze hebben' geen brper, die hpt voor
haar kan opnemen"dus zal ik er haar
maar bij helpen".
„Nu, dat zullen' ze dan wel heel vrien
delijk van1 je vinden. Wil je mij pojc
chapeipnneeren, als de menschep ver
tellen, dat ik het was, dip het eerst
die praatjes rondstrooide?"
Pat antwoordde, dat hij dit ook zpu
do,en en even later nam hij afscheid,
Rosa ging naar binnen. Het was nipt
precies geloopen, zooals zij 't zich had
Voprgesteld en op dit oogenblik haatte
zij bijna Pat. Die bedreiging van rechter
lijke achtervolging verontrustte haar in
het minst niet. Wat kop nu zoo'n arm,
Onbeduidend schepseltje als Roberta Mer
rick beginnen tegen de rijke Mrs. Scar
lett? Dat Pat ten slofte toch naar hóór
zpu overhellen', hieraan twijfelde zij geen
pogehblik, al toonde hij nu pok ©enig
penchant voor het typistetje.
Naar mate de dagen verliepen en zp
hem al minder te zien kreeg, mpest zij
het feit wel aanvaarden, dat er gevaar
bestoinid, hem te verliezen. Maar dit zpu
haar toch niet pverkomien, stond bij haar
vast, dus kleedde zij zich In een aller
bekoorlijkst toilet ©n liet zich naar Elle*
ry Place brengen.
Pat Was niet thuis, maar de kolonel
begroette haar mlet warmte.
„Ik had Pat eens willen spreken over
die v> eranderingen In 'mlijn garage. Ik
vrees, Idat die architect enkel© fouten heeft
begaan", z©i ze, ter verklaring van het
vroege uur van haar blezpek.
„Pat lis al om zeven uur vanochtend I
vertrokken", zei kolonel Ellery. ver-
stoprd. „Ik geloof, dat hij met de Dud-
ley's ©n die twee onafscheidelijk©- vrien-
duinen naar Cambridge gegaan is, dwaas, 1
dat hij is!"
„Och, als hij1 daar (nu plezier in heeft!"
„U schijnt er zich 'dus niet zqozqer
pver te ergeren, dat mijn zpon omgaat
met die bewust© jpnge dames!"
Nu was het pqgenblik gekomen voqr
Rosa, (otmr raak te treffen'; dus zei ze op
vriendelijk, zachtmpédigen tpon:
„Misschien is het vqor 'mij' nog van
groqter belang dan voor u, kolonel El
lery, (omdat Pat mij zijn eepewpord ge
geven heeft..."
„O, maar lopldanks zijn dwaasheden Is
mijini zoion een man van ©er en als..."
Onmiddellijk viel Rosa hem in :d© rede:
„En Pmdat ik hem pok hield voqr een
mpn van eer, heb' ik hem mij zijn liefde
laten1 verklaren, tqem Wij pp Harrogste
wiaren. O, kolonel Ellery, kunt u m'ij
niet helpen? Verleden winter pp dip bad
plaats Idapht Pat aan geen andere vrouw
dan aan rnlij. Natuurlijk kon hij mij toep
nog niet vragen, de zijne te worden;
ik was pas enkele weken wCduw©. Maar
in jdie dagen zweefden steeds dje wqonden
Pp zijn lippen. En nu is hij verandj©r|d
en ik... ik kan er niets aan1 doenl"
Met hulpelppzen blik keek zij naar den
pudeu heer.
„Maar ik wel", betuigde hij met klem.
Ik zal hem wel tpt dje prdje roepen'. Mijn
zojoini zal niet spelen met de gevoelens
van e©n vrouw!"
„Er was niets bepaalds pveneeng©ko-
im|en, lomdat ik hem' niet wilde laten uit
spreken, maar..."
„O, ik begreep het Well Maar mijn
zqqn is een Ellery, daar sta ik voor in!"
Rosa lachte eens witjes. Van de mleidie-
Wierkiing van idlen kolonel was zij verze
kerd ©m (dit Was een factor van belang,
want Pat was bijna geheel afhankelijk
vani hém'.
„Ik ben blij, dat ik u vanidaag gespror
kpn heb", zed Rosa innig dankbaar. „Ik
vpel lm ij nu veel gelukkiger!"
Eni 'Zij reed weg in het aangenaam ba:-
wustzijb, dat zij (dien ochtend een heelen
stap verder zou zijn gekomen tot haar
doek
Zqqdra Rosa Weg was, dacht de ko
lonel:
„Mijn Hemel, als ik twintig jaar jonger
Was, Idan wist ik wel, wat ik deed!"
Na het diner vroeg Zijn Zoqn:
„Wel, vandaag nog meer harten ge
broken?"
Pat lacht© eens; hij was niet van plan,
zich dpor ©en stekelig gezegde van <ten
puden: heer ld©n dag te laten bedprvetn'.
„Maak u pver mij' maar niet bezorgd,
Vader!"
„Je moest je schamen", viel de kolo
nel uit. „In Harnogate heb je Mrs. Scar
lett gecpmproimitteerd (door je in-het-oog-
vallende (oplettendheden ©n inu sppel je
weer hetzelfde spelletje met die onbe
schaamde typiste".
Pat Werd eerst ropd en toen bleek.
„Ik heb npoit ©enige vrouw gecom
promitteerd ©n zeker niet Mrs. Scarlett 1"
„Wel, wis en' zeker heb j© dat gedaan 1
En is je plicht, als man van eer, pm
haar t© trouwen".
vergaderingen, die meestal slecht btezbeht
Worden, in het bizpjndier, waarbij spr.
achtereenvolgens de Nutsspaaibank, die
Tuingrond verhuring, de Schoolwerktuiji-
tjes, ide Bibliotheek (in welk© functipn-
neering de commissie een naar Zij hoopt
gpede verandering, denkt t© b'rengein) en
de Ontspanningsavonden, de revue liet
passeeren. Voorts gewaagde hij van een
verandering, die aanstaande is in de
methode van puntenbehandeling op de
algemeen© vergaderingen, Idiq het bestuur
bpvenidien idloor het verbinden van ©en
qntspanniing eraan, ©en aangenamer ca
chet hoopt te geven. Ten slotte zeidig
spr. van mleening te zijn, dat een ge
lukkige keuze was gedaan door op dezen
eersten ontspanningsavond, een lezing uit
Dickens' „A Christmas Carol" te mogen
geven en wel door een in 'diezp zoo be
kwaam' man als Dr. van Amerongeu, dip
een speciale studie van Dickens en zijn
werken heeft gemaakt. Na eerst enkele
wporden gewijd te hebben aan dein schrij
ver 'en ©enige typische staaltjes te heb
ben igegeven van diens groote populari
teit, wees deze zijn gehoor er op, ho©
in dit werk Dickens op zijn allerbest uit
komt en zelfs niet minder goede eigen
schappen! er ook het allerminst uit blij
ken. Dit werk is dan ook niet alleen
schrijvers meest populaire 'werk gewefest,
m'aar dit pok gebleven. Hoewei verta
lingen meestai weinig van de qorsprcm-
kelijke schqoinbeid van een werk behou
den idqen blijven, hioppte spr. er dopr
de zijne toch in. geslaagd te zijn deize
schponbeid ©enigszins te benaderen ©n
door zijn lezing zijn auditorium er hier
iets van' t© kunnen bijbrengen. Hierna
ging spr. tot d© eigenlijk© behandeling,
van het bioek pver. Op boeiende en kunst
zinnige Wijze tqoyerdg Dr. van Ameron-
gein zijn gehoor de verschillend© sceqes
uit dit meesterstuk van litteratuur voqr
„Ik heb Mrs. Scarlett niet gecompro
mitteerd en ik ben evenmin van plan,
haar te trouwen, aangenomen Clan al
dat Zij mij zou willen hebben".
Toen barstte de storm los...
Pat liet de bui over zich vergaan, tot
de koApnbl buiten adem. ophield. Toen
verteld© hij zijn vadier nog ©ens, dat
hij (niet van plan was, Mrs. Scarlett ten
huwelijk t© vragen ©n dat hij het 't best©
achtte, 'maar ©enigen tijd weg te gaan.
„Ga dan nu maar dadelijk!" riep de
koloinel.
Pat verliet het vertrek, zonder vender
een wtoqrd te zeggen. Hij sliep dien nacht
niet veel, want, hoe langer hij oyer den
staats van zaken nadacht, hoe hppeloozer,
hem' ;die voorkwam. Een paar hondeTd
poina per jaar, een dure auto en een
niet al te best© gezondheid waren geen
gunstige factoren, om' het leven in te
zetten pp zes-en-twintigjarigen leeftijd.
Maar hoeveel jongelui hadden nog niet
•minder, ©n naar mate het lichter werdi,
liet zijn gewioioh optimisme hem den toe
stand toch wel veel 'minder zwart inzien.
Hij Ontbeet bijzonder vroeg, riep zijn
vadier, Idie nog pp zijn kamer wias i
©en (opgewekt „goeden dag" toe ©n, na
dat hij had gezegd, dat hij pver een
paar dagen zijn adres wel zou zenden,
reed' hij met zijn. auto naar Cromforid].
Vóór den1 Bongerd'" hield hij stil en vani
Roberta's dienstbode hoord© hij, dat haar
meesteres in den tuin was.
Hier vond hij Roberta en Jocelyn bezig,
het gras van het groot© perk te knippen
en nu herinnerde hij zich ineens, dat hij
belpofd had', dien middag naar haar ten
nissen t© komen kijken'.
(Wondt verooiyd),
