De oude schoenen »-v' iliwlö Aromv<«;U"rt® HET VERNIEUWEN VAN ONZE KAMERSCHERMEN. VOOR DE HUISVROUW. Hoe Henk toch aan den wed strijd kon meedoen Een glas water op karton laten balanceeren Gezichtsbedrog Niet alleen onze kamerschermen, maar ook onze behangen muren kunnen er soms zeer saai uitzien. En dat is heelemaal niet noodig. Hoewel wij niet allemaal meester in het schilderen of teekenen kun nen zijn, bestaan er toch manieren ge noeg om aardige wandversieringen te ma ken. In de eerste plaats hebben wij alle maal wel couranten ot tijdschriften waar in afbeeldingen voorkomen, die uiterst geschikt zijn om over te trekken en als sil houetten te verwerken. Daar hebt U nu b.v. de jockey, die met zijn paard over een hindernis springt. Dit is een pronjte uit een paardensportblad Eerst wordt het prentje voorzien van een paar lijnen, waar door wij ongeveer de verhoudingen kun nen vasthouden. Nu probeeren wij de tee kening te vergrooten, zooals^, he£ tweede prentje laat zien en tenslotte knippen wij de teekening zelf precies langs den omtrek uit, dus alles wal tusschen zwarte lijnen staat en plakken het geheel op gekleurd of zwart papier of maken de geheele omge ving met Oost-Indische inkt zwart. Zoo'n teekening ingelijst of desnoods met een goud biesje zoo tegen den muur geplakt loet al dadelijk iets van de saaiheid van Ie kamer verminderen. Op deze manier is het mogelijk na eenige oefening heele bloemstukken als silhouetten te verwerken De beide schilderijen cp de teekening la ten een bloemenbak en een portret zien Doch nu de kamerschermen. Deze kun nen ook met silhouetten worden versierd, doch met. wat oefening kan men ook tee keningen, b.v. van een ansichtkaart ver groot, er op aanbrengen. Een mooi berg landschap uit Zwitserland' is altijd een welkom motief voor een kamerscherm, zooals U rechts onderaan op de teekening ziet. Het komt er niet zoo precies op aan of de bergen iets hooger of lager uitvallen dan op de briefkaart, als de kleurcombi natie maar goed is gekozen. Om te begin nen bespannen wij het scherm met schoon wit linnen of katoen en teekenen met houtskool de voorstellingen er op. .Dan gaan wij met water- of olieverf aan het schilderen, eerst de lucht, die strak blauw mag zijn, dan de bergen met hun witte toppen, waarvan de donkere gedeelten ook allen blauw worden gehouden, doch wel in vier of vijf verschillende tinten, die echter harmonisch moeten zijn. U mag b.v. geen groenblauw en geelblauw tezamen verwer ken, doch de soort kleur mag alleen in verschillende nuances worden verwerkt. De sparren op den voorgrond zijn heel donkergroen, terwijl zij naar achteren toe lichter gekleurd worden. De voorgrond is weer wit met blauw. Het scherm links onderaan op de teeke ning is weer geheel anders. Het schip en de voorgrond kunnen op het met licht papier bespannen scherm als silhouet worden aan gebracht of er worden op geteekend. Het geheele bovenstuk blijft dan de naturel- kleur van het papier, terwijl de zich daar boven bevindende lucht uit drie kleuren tlauwe wolken bestaat, naar boven toe don kerder wordend. Men kan hier en daar wit te sterretjes opplakken of de sterretjes uit knippen als U de wolken van papier maakt, of als U de wolken er op schildert, de ster ren uitsparen. Er zijn natuurlijk nog honderd en een motieven aan te geven waarop men een cud kamerscherm weer in een nieuw kan omtooveren, doch het prettigste is Uw eigen smaak te volgen. Het zou b.v. best mogelijk zijn dat een vrouw, die over veel tijd be schikt de drie deelen van een scherm met b.v. een berglandschap geheel op stramien met een kleine kruissteek uitvoert. Dat is natuurlijk een heel werlc, maar als zoo'n scherm af is, zal het ook een zeer kostbaar bezit zijn geworden. De achterkant wordt dan met stevige zijde gevoerd in de don kerste kleur van het borduurwerk. HET SCHOONMAKEN VAN KARPETTEN. De voorjaars-schoonmaak is weer in het vooruitzicht cn wellicht zal het karpet spoedig aan een extra beurt worden onder worpen. Zelfs al heeft men een stofzuiger, dan nog zal men gaarne het karpet eens flink opschuieren. Het nadeel hiervan is het oplaaiende stof. Men kan dit echter tot een minimum be perken door de theebladeren van eenige dagen te bewaren, ze flink af te spoelen onder de kraan en daarna in een zeel te laten uitlekken, opdat het meeste vocht verwijderd wordt; over het karpet verdee- ien en daarna schuieren. Om tenslotte de kleur goed op te halen, wordt nogmaals met water en ammoniak nageschuierd. GEKLEEDE MEISJESJURK 8—14 jaar. (792) Deze jurk van effen kunstzyde kan met of zonder puntkraag, die b.v. gebloemde zijde, gemaakt wor den. In elk geval wordt de kraag apart gemaakt en op de ceintuur geknoopt De jurk bestaat uit voor- en achterbaan, die aan den rechter- en linkerkant een paar plueiengrocpen hebben, die aan den bovenkant gedeelte lijk opgestikt wor den en na geregen te zijn, goed in de stof geperst worden. De pofmouwen wor den met een zoom af gewerkt, waardoor een elastiek gehaald wordt. Aan de rugzijde komt een splitje, ter wijl de hals met een ronde bics gewerkt. Ben. stof voor ongev. 10 jaar 3 M. van pl.m. 100 c.M. breedte. Zonder kraag 2.10 M. Patronen kan men aanvragen onder no. 792, met vermelding van den juisten leef tijd. De prijs bedraagt f0.58. »vordt af RESTVERWERKING VAN VLEESCH. Indien men b.v. 2 ons koud varkens- ot kalfsvleesch over heeft, kan men dit op smakelijke en zuinige wijze verwerken Een flinke ui wordt fijn gesneden en in bo ter gaar gesmoord, daarna vermengd met bloem en b.v. y2 L. kokend water, waarin 2 bouillonblokjes zijn opgelost; dit sausje laten koken, nadat men er 1 appel in fijn gesnipperd heeft en verder worden y2 kopje Summaid-rozijnen, sap van y2 citroen, wat zout, peper, 1 theelepel suiker en het in ldeine blokjes gesneden vleesch toegevoegd, desgewenscht enkele stukjes augurk. Zeer smakelijk is deze saus bij bieten en veldsla. Pikant kalfsvleesch met rijst. Benoodigd is 4 ons poulet en d.U. wa ter. Het kalfsvleesch wordt opgezet met ko kend water en zout en zachtjes gaar ge kookt, daarna wordt een sausje gemaakt van boter en bloem, 1 theelepel kerry, sap van 1 halve citroen, gehakte peterselie en peper, dat vermengd wordt met de bouillon en tezamen 10 min. zachtjes moet koken, onder bijvoeging van het vleesch. Even voor het opdoen wordt, nadat de pan van het vuur genomen is, een goed geklopt ei bij de saus gevoegd. Mooie droog gekookte rijst wordt op een schotel gedaan met een opening in het mid den, waarin saus en vleesch komen. HET AANVRAGEN VAN KNIP- PATRONEN. Om het onze lezeressen gemakkelijk maken kunnen patronen voortaan ook per brief onder bijsluiting van 0.58 in postzegels voor japon nen en 0.30 voor breipatronen worden aange vraagd bij de moderedactrice van dit blad, Mu- zenstraat 5b, 's-Gravenhage. Patronen worden ook toegezonden na over schrijving van het bedrag op postrekening 191919 t.n.v, den knippatronendienst te s-Gravenhage. De maat en het nummer van het patroon met uw volledig adres vooral duidelijk vermelden! JONGENSPAK 36 jaar. 763. Grijs of beige flanel of stof leenen zich bui tengewoon goed voor dit aardige jongenspakje, dat voor de warmere zomerdagen ook van bleu-Iinnen gemaakt kan worden. Een wil flanellen of shangtung blouse met zelfstrikker zullen den kleinen baas'het gevoel geven dat hij precies zoo'n pak als vader draagt. Patronen kan men aanvragen onder no. 763. De kosten bedragen f 0.58. Niet verge ten op te geven voor welken leeftijd het patroon bestemd is. W-*1i" Henk' was op de muziekschool en stu deerde daar viool. Zijn zusje Leny had zich in 't pianospelen bekwaamd en nu 'deed de muziekschool mee aan den wed strijd dien was uitgeschreven en waar van de hoofdprijs een jaar studeeren in Italië was. Henk had veel aanleg en had dapper gestudeerd, hij was dan ook de beste van de muziekschool en de direc teur dacht, dat hij wel een goede kans zou maken. Maar Henk was een beetje verlegen en gauw uit zijn evenwicht en als bij moest spelen voor een volle zaal ,wat zoo nu en dan gebeurde, dan kon hij alleen spelen als zijn zusje Leny hem op de piano begeleidde. Zij waren heele maal aan elkaar gewend en alleen het idee dater iemand bij hem was, die hij 'door en door kénde, vermocht hem wat kalmer te doen zijn. Was hij eenmaal in zijn spel verdiept, dan kon men hem niet makkelijk meer daaruit halen. 1 En nu kwam hij naar huis, hij had weer les gehad en onderweg kwam hij zijn zusje tegen, die met een bedroefd gezicht naar hem toeging. „Wat is er?" vroeg tyij haar dadelijk. „Henk, ik kan op den wedstrijd je niet begeleiden", zei iLeny benauwd. „Waarom niet?" vroeg hij. Kijk eens naar mijn schoenen, dat is mijn eenigste paar on je ziet de rech terschoen is heelemaal stuk. Zoo kan ik toch niet op het tooneel komen, want de menschen zien dat natuurlijk." „Dus terwille van een kapotte schoen, wil je mij de kans ontnemen om een jaar in Italië te studeeren?" vroeg hij. Hij keerde zich om en liep naar huis. Wat moest hij doen? Hij wist net zoo goed als Leny, dat alleen zij hem zoo ruslig kon maken, dal hij op zijn bost kon spe len. Terwijl hij thuis met zijn hoofd in zijn banden zat en bedacht hoe moeilijk het - - ftf-W toch is om heelemaal geen geld te be zitten, had Leny een andere ontmoeting. Toen Henk weg was, kwam er een glunder meisje naar Leny toe en zei: „Het spijt me dat ik het gesprek gehoord heb, maar zonder te luisteren kon ik al les verstaan". Zij keek eens naar de schoenen van Leny en zei: „Kijk, jouw rechterschoen is versleten en mijn lin kerschoen, neem dus mijn rechter, dan kan je toch naar den wedstrijd gaan." Meteen had zij haar rechter schoen los gemaakt en hielp zij Leny de hare te passen. En jawel, het leek wel oï zij dezelfde schoenen hadden gedragen, zelfs de maat was eender. Maar Leny schudde baar hoofd en zei: „Ik vind het heel aar dig van je, dat je zoo iets aanbied, maar ik kan je onmogelijk met twee heele stuk ke schoenen laten loopen, terwijl ik de twee goede exemplaren zou dragen. Maar wie ben je eigenlijk" Het meisje vertelde nu, dat zij een paar huizen verder in de straat woonde en dat zij pas een paar dagen geleden verhuisd waren. „Maar" vervolgde Lies, zoo heette het meisje, „heb jij misschien thdis nog niet een paar linker schoenen van vroeger jaren, die je bewaard hebt?" Leny keek Lies eens aan en zei: „Ja. dat is waar, ga met me mee." Zij liepen nu naar het kamertje van Leny waar zij uit de kast drie schoenen opdiepten, alle linker schoenen. Lies klapte in haar handen en zei: „Ga nu met mij mee, ik heb nog goede rechter schoenen." En zoo vonden zij bij Lies wel vier rechter schoenen. Zij probeerden nu pa ren bij elkaar to krijgen. Als je niet al te nauw keek, dan ging het er wel mee door en zoo kregen de meisjes ieder twee paar schoenen, die weer.te dragen waren. Een flinke lik schoensmeer maakte de schoenen weer mooi glimmend on zoo liepen de kinderen met een blij gezicht rond. Zoo was dus de moeilijkheid op gelost en Leny kon haar broer begelei den. De avond voor den grooten dag' kwam Henk akelig bleek en heelemaal uit zijn evenwicht thuis. Leny vroeg dadelijk wat er aan haperde en nu vertelde hij met horten en. stooten dat hij op weg naar huis was gevallen en dat zijn vi ool in dé gracht terecht was gekomen Hij was teruggegaan on had den direc teur verteld wat er gebeurd was. Deze had dadelijk rechts en links getelofo neerd om een ander instrument, maar 't dorp waar de kinderen woonden, was klein en er was geen enkel instrument zoo gauw te krijgen, behalve een. Ik kan dus niet aan den wedstrijd meedoen", eindigde hij snikkend. Leny stond even nadenkend bij hem. Toen vroeg zij: „Bedoel je met behalve een, de antieke viool, die bij meneer Perk in den antiquiteitswinkel ligt?" „Ja," zei Henk, „ik heb er tweemaal op mogen spelen, maar hij zal hem mij niet willen leenen. Als ik daarop zou mogen, dan zou ik den wedstrijd zeker winnen, ik ging naar hem toe en vroeg het hem, maar hij zei natuurlijk: neen." Leny ging naar Lies en vertelde haar wat er gebeurd was en van de oude vi ool. „Ja," zei Lies, „wat moeten we doen? Weet je wat, wij gaan een winkel openen van oude schoenen." „Ja maar," zei Leny, „als wij onze schoenen verkoopen, dan kan ik weer niet begeleiden," maar Lies praatte het haar uit het hoofd. Zij zochten alles bij elkaar wat zij konden vinden en kregen van hun moeder en grootmoeder nog verschillende dingen er bij. Ja, zij moes ten twintig gulden bij elkaar hebben, wil den zij de viool kunnen koopen. Het dorp waar zij woonden, was klein en er was maar een winkel waar men alles kon krijgen. Toen den volgenden morgen vroeg het gordijn omhoog ging en de menschen een etalage zagen, bleven zij staan en keken wat er te koop was. En er was haast bij, want dienzelfden avond zou de wedstrijd voor viool zijn. Tegen vijf uur 's middags hadden zij alles verkocht en toen zij hun geld na telden, hadden zij zeventien gulden. Dus nog niet genoeg en zij hadden niets meer Tenslotte ging Lies naar binnen en haal de een paar fluweelen pantoffeltjes, die zij achteraf had gehouden, te voorschijn, on zette er een kaart bij waarop stond: pry's f 1.50. Leny keek er naar, ging naar huis en haalde met tranen in haar oogen haar nette schoenen te voorschijn, ging naar Lies terug, maakle ook een kaart met f 1.50 en wachtte af. Even voor zes uur waren ook die beide paren verkocht en nu hadden zij de twintig gulden. Zij holden naar den antiquair en kochten de viool. Dien avond om half acht begon Henk te spelen en Leny begeleidde hem. Hij speelde zooals nog nooit te voren en de jury was het er over eens, dat hij den wedstrijd had gewonnen. Iedereen had slechts oogen voor Hen gehad, behalve een dame, die tegen haar dochtertje zej: „Dat meisje dat hem zoo prachtig bege leidde is immers zijn zuster?" „Ja, moe der", zei ze, „maar hebt U haar schoe nen gezien, die waren heelemaal kapot, zij' had in de haast zeker vergeten an dere schoenen aan te doen." Niemand had dit verder opgemerkt. Een paar weken later vertrok Henk naar Italië en toen Leny en Lies van den trein terugkwamen zei Lies: „Gelukkig dat het warm is, wij kunnen nu wel op onze bloote voeten loopen en probeeren geld te verdienen zoodat wij allebei een paar mooie nieuwe schoenen kunnen koopen." Maar voordat zij zooveel geld bij elkaar hadden kwam er uit Italië een groot pakket met voor ieder meisje een paar mooie schoentjes en voor hun moe der en grootmoeder een mooie omslag doek. Henk studeerde veel en gaf al een paar lessen en uit dankbaarheid voor wat zijn zuster voor hem had gedaan, had hij voor zijn eerste ei gen verdien de geld een paar schoenen voor haar en haar vriendin gekocht. rry< - Je neemt een glas water en een stuk karton, dat er aan den voorkant uitziet als fig. I en zet dat met dienzelfden kant tiaar het publiek toe. Zooals je echter bij fig. II kunt zien, is het stuk karton van Fig. I. Fig. II. achteren voorzien van een ander stuk karton, dat als steun dient. Zot je nu hel glas water midden op het verbindings punt, dan heeft het glas houvast genoeg en blijft dus staan, Het publiek, tint natuurlijk niet weet, dat het karton een steun (je heeft', ziet het glas aan den voorkant op den rand staan en begrijpt niet, dat het karton zoowel als het glas niet omvallen. Probeer het eerst mei een leeg glas, totdat je er wat handigheid in gekregen hebt. W. Hierboven schijnbare spiraal, die geen spiraal is, maar een aantal even wijdige zoogenaamde „concentrische" cirkels, cirkels, die het zelfde middelpunt hebben, welke men door 't. aanbrengen van wat driehoekjes en door arceering zooda nig heeft toegetakeld, dat je zoudt zweren, dat het een spiraal wasMaar pas op, want je zoudt een meineed doen; Ga maar eens een van de cirkels na Verder zie je een aantal lijnen, die diagonaal door een rechthoek loopen, zijn precies evenwijdig, maar als je er bV venop kijkt, zou je kwaad op iemand wor^ den, die dat durfcfc te beweren.

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1933 | | pagina 6