De oude schoenen
»-v' iliwlö
Aromv<«;U"rt®
HET VERNIEUWEN VAN ONZE KAMERSCHERMEN.
VOOR DE HUISVROUW.
Hoe Henk toch aan den wed
strijd kon meedoen
Een glas water op karton laten
balanceeren
Gezichtsbedrog
Niet alleen onze kamerschermen, maar
ook onze behangen muren kunnen er soms
zeer saai uitzien. En dat is heelemaal
niet noodig. Hoewel wij niet allemaal
meester in het schilderen of teekenen kun
nen zijn, bestaan er toch manieren ge
noeg om aardige wandversieringen te ma
ken. In de eerste plaats hebben wij alle
maal wel couranten ot tijdschriften waar
in afbeeldingen voorkomen, die uiterst
geschikt zijn om over te trekken en als sil
houetten te verwerken. Daar hebt U nu
b.v. de jockey, die met zijn paard over een
hindernis springt. Dit is een pronjte uit
een paardensportblad Eerst wordt het
prentje voorzien van een paar lijnen, waar
door wij ongeveer de verhoudingen kun
nen vasthouden. Nu probeeren wij de tee
kening te vergrooten, zooals^, he£ tweede
prentje laat zien en tenslotte knippen wij
de teekening zelf precies langs den omtrek
uit, dus alles wal tusschen zwarte lijnen
staat en plakken het geheel op gekleurd of
zwart papier of maken de geheele omge
ving met Oost-Indische inkt zwart. Zoo'n
teekening ingelijst of desnoods met een
goud biesje zoo tegen den muur geplakt
loet al dadelijk iets van de saaiheid van
Ie kamer verminderen. Op deze manier is
het mogelijk na eenige oefening heele
bloemstukken als silhouetten te verwerken
De beide schilderijen cp de teekening la
ten een bloemenbak en een portret zien
Doch nu de kamerschermen. Deze kun
nen ook met silhouetten worden versierd,
doch met. wat oefening kan men ook tee
keningen, b.v. van een ansichtkaart ver
groot, er op aanbrengen. Een mooi berg
landschap uit Zwitserland' is altijd een
welkom motief voor een kamerscherm,
zooals U rechts onderaan op de teekening
ziet. Het komt er niet zoo precies op aan
of de bergen iets hooger of lager uitvallen
dan op de briefkaart, als de kleurcombi
natie maar goed is gekozen. Om te begin
nen bespannen wij het scherm met schoon
wit linnen of katoen en teekenen met
houtskool de voorstellingen er op. .Dan
gaan wij met water- of olieverf aan het
schilderen, eerst de lucht, die strak blauw
mag zijn, dan de bergen met hun witte
toppen, waarvan de donkere gedeelten ook
allen blauw worden gehouden, doch wel in
vier of vijf verschillende tinten, die echter
harmonisch moeten zijn. U mag b.v. geen
groenblauw en geelblauw tezamen verwer
ken, doch de soort kleur mag alleen in
verschillende nuances worden verwerkt.
De sparren op den voorgrond zijn heel
donkergroen, terwijl zij naar achteren toe
lichter gekleurd worden. De voorgrond is
weer wit met blauw.
Het scherm links onderaan op de teeke
ning is weer geheel anders. Het schip en de
voorgrond kunnen op het met licht papier
bespannen scherm als silhouet worden aan
gebracht of er worden op geteekend. Het
geheele bovenstuk blijft dan de naturel-
kleur van het papier, terwijl de zich daar
boven bevindende lucht uit drie kleuren
tlauwe wolken bestaat, naar boven toe don
kerder wordend. Men kan hier en daar wit
te sterretjes opplakken of de sterretjes uit
knippen als U de wolken van papier maakt,
of als U de wolken er op schildert, de ster
ren uitsparen.
Er zijn natuurlijk nog honderd en een
motieven aan te geven waarop men een
cud kamerscherm weer in een nieuw kan
omtooveren, doch het prettigste is Uw eigen
smaak te volgen. Het zou b.v. best mogelijk
zijn dat een vrouw, die over veel tijd be
schikt de drie deelen van een scherm met
b.v. een berglandschap geheel op stramien
met een kleine kruissteek uitvoert. Dat is
natuurlijk een heel werlc, maar als zoo'n
scherm af is, zal het ook een zeer kostbaar
bezit zijn geworden. De achterkant wordt
dan met stevige zijde gevoerd in de don
kerste kleur van het borduurwerk.
HET SCHOONMAKEN VAN
KARPETTEN.
De voorjaars-schoonmaak is weer in het
vooruitzicht cn wellicht zal het karpet
spoedig aan een extra beurt worden onder
worpen.
Zelfs al heeft men een stofzuiger, dan
nog zal men gaarne het karpet eens flink
opschuieren. Het nadeel hiervan is het
oplaaiende stof.
Men kan dit echter tot een minimum be
perken door de theebladeren van eenige
dagen te bewaren, ze flink af te spoelen
onder de kraan en daarna in een zeel
te laten uitlekken, opdat het meeste vocht
verwijderd wordt; over het karpet verdee-
ien en daarna schuieren.
Om tenslotte de kleur goed op te halen,
wordt nogmaals met water en ammoniak
nageschuierd.
GEKLEEDE MEISJESJURK
8—14 jaar.
(792)
Deze jurk van effen kunstzyde kan met
of zonder puntkraag,
die b.v. gebloemde
zijde, gemaakt wor
den. In elk geval
wordt de kraag
apart gemaakt en op
de ceintuur geknoopt
De jurk bestaat uit
voor- en achterbaan,
die aan den rechter-
en linkerkant een
paar plueiengrocpen
hebben, die aan den
bovenkant gedeelte
lijk opgestikt wor
den en na geregen te
zijn, goed in de stof
geperst worden.
De pofmouwen wor
den met een zoom af
gewerkt, waardoor
een elastiek gehaald
wordt.
Aan de rugzijde
komt een splitje, ter
wijl de hals met een ronde bics
gewerkt.
Ben. stof voor ongev. 10 jaar 3 M. van
pl.m. 100 c.M. breedte. Zonder kraag 2.10 M.
Patronen kan men aanvragen onder no.
792, met vermelding van den juisten leef
tijd. De prijs bedraagt f0.58.
»vordt af
RESTVERWERKING VAN VLEESCH.
Indien men b.v. 2 ons koud varkens- ot
kalfsvleesch over heeft, kan men dit op
smakelijke en zuinige wijze verwerken
Een flinke ui wordt fijn gesneden en in bo
ter gaar gesmoord, daarna vermengd met
bloem en b.v. y2 L. kokend water, waarin
2 bouillonblokjes zijn opgelost; dit sausje
laten koken, nadat men er 1 appel in fijn
gesnipperd heeft en verder worden y2 kopje
Summaid-rozijnen, sap van y2 citroen, wat
zout, peper, 1 theelepel suiker en het in
ldeine blokjes gesneden vleesch toegevoegd,
desgewenscht enkele stukjes augurk.
Zeer smakelijk is deze saus bij bieten en
veldsla.
Pikant kalfsvleesch met rijst.
Benoodigd is 4 ons poulet en d.U. wa
ter.
Het kalfsvleesch wordt opgezet met ko
kend water en zout en zachtjes gaar ge
kookt, daarna wordt een sausje gemaakt
van boter en bloem, 1 theelepel kerry, sap
van 1 halve citroen, gehakte peterselie en
peper, dat vermengd wordt met de bouillon
en tezamen 10 min. zachtjes moet koken,
onder bijvoeging van het vleesch. Even
voor het opdoen wordt, nadat de pan van
het vuur genomen is, een goed geklopt ei
bij de saus gevoegd.
Mooie droog gekookte rijst wordt op een
schotel gedaan met een opening in het mid
den, waarin saus en vleesch komen.
HET AANVRAGEN VAN KNIP-
PATRONEN.
Om het onze lezeressen gemakkelijk maken
kunnen patronen voortaan ook per brief onder
bijsluiting van 0.58 in postzegels voor japon
nen en 0.30 voor breipatronen worden aange
vraagd bij de moderedactrice van dit blad, Mu-
zenstraat 5b, 's-Gravenhage.
Patronen worden ook toegezonden na over
schrijving van het bedrag op postrekening 191919
t.n.v, den knippatronendienst te s-Gravenhage.
De maat en het nummer van het patroon met
uw volledig adres vooral duidelijk vermelden!
JONGENSPAK
36 jaar.
763.
Grijs of beige flanel
of stof leenen zich bui
tengewoon goed voor dit
aardige jongenspakje,
dat voor de warmere
zomerdagen ook van
bleu-Iinnen gemaakt
kan worden.
Een wil flanellen of
shangtung blouse met
zelfstrikker zullen den
kleinen baas'het gevoel
geven dat hij precies
zoo'n pak als vader
draagt.
Patronen kan men aanvragen onder no.
763. De kosten bedragen f 0.58. Niet verge
ten op te geven voor welken leeftijd het
patroon bestemd is.
W-*1i"
Henk' was op de muziekschool en stu
deerde daar viool. Zijn zusje Leny had
zich in 't pianospelen bekwaamd en nu
'deed de muziekschool mee aan den wed
strijd dien was uitgeschreven en waar
van de hoofdprijs een jaar studeeren in
Italië was. Henk had veel aanleg en had
dapper gestudeerd, hij was dan ook de
beste van de muziekschool en de direc
teur dacht, dat hij wel een goede kans
zou maken. Maar Henk was een beetje
verlegen en gauw uit zijn evenwicht en
als bij moest spelen voor een volle zaal
,wat zoo nu en dan gebeurde, dan kon
hij alleen spelen als zijn zusje Leny hem
op de piano begeleidde. Zij waren heele
maal aan elkaar gewend en alleen het
idee dater iemand bij hem was, die hij
'door en door kénde, vermocht hem wat
kalmer te doen zijn. Was hij eenmaal in
zijn spel verdiept, dan kon men hem niet
makkelijk meer daaruit halen.
1 En nu kwam hij naar huis, hij had
weer les gehad en onderweg kwam hij
zijn zusje tegen, die met een bedroefd
gezicht naar hem toeging. „Wat is er?"
vroeg tyij haar dadelijk. „Henk, ik kan
op den wedstrijd je niet begeleiden", zei
iLeny benauwd. „Waarom niet?" vroeg
hij. Kijk eens naar mijn schoenen, dat
is mijn eenigste paar on je ziet de rech
terschoen is heelemaal stuk. Zoo kan ik
toch niet op het tooneel komen, want de
menschen zien dat natuurlijk."
„Dus terwille van een kapotte schoen,
wil je mij de kans ontnemen om een jaar
in Italië te studeeren?" vroeg hij. Hij
keerde zich om en liep naar huis. Wat
moest hij doen? Hij wist net zoo goed
als Leny, dat alleen zij hem zoo ruslig
kon maken, dal hij op zijn bost kon spe
len.
Terwijl hij thuis met zijn hoofd in zijn
banden zat en bedacht hoe moeilijk het
- -
ftf-W
toch is om heelemaal geen geld te be
zitten, had Leny een andere ontmoeting.
Toen Henk weg was, kwam er een
glunder meisje naar Leny toe en zei:
„Het spijt me dat ik het gesprek gehoord
heb, maar zonder te luisteren kon ik al
les verstaan". Zij keek eens naar de
schoenen van Leny en zei: „Kijk, jouw
rechterschoen is versleten en mijn lin
kerschoen, neem dus mijn rechter, dan
kan je toch naar den wedstrijd gaan."
Meteen had zij haar rechter schoen los
gemaakt en hielp zij Leny de hare te
passen.
En jawel, het leek wel oï zij dezelfde
schoenen hadden gedragen, zelfs de
maat was eender. Maar Leny schudde
baar hoofd en zei: „Ik vind het heel aar
dig van je, dat je zoo iets aanbied, maar
ik kan je onmogelijk met twee heele stuk
ke schoenen laten loopen, terwijl ik de
twee goede exemplaren zou dragen.
Maar wie ben je eigenlijk"
Het meisje vertelde nu, dat zij een
paar huizen verder in de straat woonde
en dat zij pas een paar dagen geleden
verhuisd waren. „Maar" vervolgde Lies,
zoo heette het meisje, „heb jij misschien
thdis nog niet een paar linker schoenen
van vroeger jaren, die je bewaard hebt?"
Leny keek Lies eens aan en zei: „Ja.
dat is waar, ga met me mee." Zij liepen
nu naar het kamertje van Leny waar
zij uit de kast drie schoenen opdiepten,
alle linker schoenen.
Lies klapte in haar handen en zei:
„Ga nu met mij mee, ik heb nog goede
rechter schoenen."
En zoo vonden zij bij Lies wel vier
rechter schoenen. Zij probeerden nu pa
ren bij elkaar to krijgen. Als je niet al te
nauw keek, dan ging het er wel mee door
en zoo kregen de meisjes ieder twee paar
schoenen, die weer.te dragen waren.
Een flinke lik schoensmeer maakte de
schoenen weer mooi glimmend on zoo
liepen de kinderen met een blij gezicht
rond. Zoo was dus de moeilijkheid op
gelost en Leny kon haar broer begelei
den.
De avond voor den grooten dag' kwam
Henk akelig bleek en heelemaal uit zijn
evenwicht thuis. Leny vroeg dadelijk
wat er aan haperde en nu vertelde hij
met horten en. stooten dat hij op weg
naar huis was gevallen en dat zijn vi
ool in dé gracht terecht was gekomen
Hij was teruggegaan on had den direc
teur verteld wat er gebeurd was. Deze
had dadelijk rechts en links getelofo
neerd om een ander instrument, maar
't dorp waar de kinderen woonden, was
klein en er was geen enkel instrument
zoo gauw te krijgen, behalve een. Ik kan
dus niet aan den wedstrijd meedoen",
eindigde hij snikkend.
Leny stond even nadenkend bij hem.
Toen vroeg zij: „Bedoel je met behalve
een, de antieke viool, die bij meneer Perk
in den antiquiteitswinkel ligt?"
„Ja," zei Henk, „ik heb er tweemaal
op mogen spelen, maar hij zal hem mij
niet willen leenen. Als ik daarop zou
mogen, dan zou ik den wedstrijd zeker
winnen, ik ging naar hem toe en vroeg
het hem, maar hij zei natuurlijk: neen."
Leny ging naar Lies en vertelde haar
wat er gebeurd was en van de oude vi
ool. „Ja," zei Lies, „wat moeten we
doen? Weet je wat, wij gaan een winkel
openen van oude schoenen."
„Ja maar," zei Leny, „als wij onze
schoenen verkoopen, dan kan ik weer
niet begeleiden," maar Lies praatte het
haar uit het hoofd. Zij zochten alles bij
elkaar wat zij konden vinden en kregen
van hun moeder en grootmoeder nog
verschillende dingen er bij. Ja, zij moes
ten twintig gulden bij elkaar hebben, wil
den zij de viool kunnen koopen. Het dorp
waar zij woonden, was klein en er was
maar een winkel waar men alles kon
krijgen. Toen den volgenden morgen
vroeg het gordijn omhoog ging en de
menschen een etalage zagen, bleven zij
staan en keken wat er te koop was. En
er was haast bij, want dienzelfden avond
zou de wedstrijd voor viool zijn.
Tegen vijf uur 's middags hadden zij
alles verkocht en toen zij hun geld na
telden, hadden zij zeventien gulden. Dus
nog niet genoeg en zij hadden niets meer
Tenslotte ging Lies naar binnen en haal
de een paar fluweelen pantoffeltjes, die
zij achteraf had gehouden, te voorschijn,
on zette er een kaart bij waarop stond:
pry's f 1.50. Leny keek er naar, ging
naar huis en haalde met tranen in haar
oogen haar nette schoenen te voorschijn,
ging naar Lies terug, maakle ook een
kaart met f 1.50 en wachtte af. Even
voor zes uur waren ook die beide paren
verkocht en nu hadden zij de twintig
gulden. Zij holden naar den antiquair
en kochten de viool.
Dien avond om half acht begon Henk
te spelen en Leny begeleidde hem. Hij
speelde zooals nog nooit te voren en de
jury was het er over eens, dat hij den
wedstrijd had gewonnen. Iedereen had
slechts oogen voor Hen gehad, behalve
een dame, die tegen haar dochtertje zej:
„Dat meisje dat hem zoo prachtig bege
leidde is immers zijn zuster?" „Ja, moe
der", zei ze, „maar hebt U haar schoe
nen gezien, die waren heelemaal kapot,
zij' had in de haast zeker vergeten an
dere schoenen aan te doen." Niemand
had dit verder opgemerkt.
Een paar weken later vertrok Henk
naar Italië en toen Leny en Lies van den
trein terugkwamen zei Lies: „Gelukkig
dat het warm is, wij kunnen nu wel op
onze bloote voeten loopen en probeeren
geld te verdienen zoodat wij allebei een
paar mooie nieuwe schoenen kunnen
koopen." Maar voordat zij zooveel geld
bij elkaar hadden kwam er uit Italië een
groot pakket met voor ieder meisje een
paar mooie schoentjes en voor hun moe
der en grootmoeder een mooie omslag
doek. Henk studeerde veel en gaf al een
paar lessen en uit dankbaarheid voor
wat zijn zuster voor hem had gedaan,
had hij voor zijn eerste ei gen verdien de
geld een paar schoenen voor haar en
haar vriendin gekocht. rry< -
Je neemt een glas water en een stuk
karton, dat er aan den voorkant uitziet
als fig. I en zet dat met dienzelfden kant
tiaar het publiek toe. Zooals je echter bij
fig. II kunt zien, is het stuk karton van
Fig. I.
Fig. II.
achteren voorzien van een ander stuk
karton, dat als steun dient. Zot je nu hel
glas water midden op het verbindings
punt, dan heeft het glas houvast genoeg
en blijft dus staan,
Het publiek, tint natuurlijk niet weet,
dat het karton een steun (je heeft', ziet
het glas aan den voorkant op den rand
staan en begrijpt niet, dat het karton
zoowel als het glas niet omvallen.
Probeer het eerst mei een leeg glas,
totdat je er wat handigheid in gekregen
hebt.
W.
Hierboven schijnbare spiraal,
die geen spiraal is, maar een aantal even
wijdige zoogenaamde „concentrische"
cirkels, cirkels, die het zelfde middelpunt
hebben, welke men door 't. aanbrengen van
wat driehoekjes en door arceering zooda
nig heeft toegetakeld, dat je zoudt zweren,
dat het een spiraal wasMaar pas op,
want je zoudt een meineed doen; Ga maar
eens een van de cirkels na
Verder zie je een aantal lijnen, die
diagonaal door een rechthoek loopen,
zijn precies evenwijdig, maar als je er bV
venop kijkt, zou je kwaad op iemand wor^
den, die dat durfcfc te beweren.