Vraagt gratis proefwasch met de VELO.
DERDE BLAD
Zierikzeeschs Hisuwsboda
feuilleton.
EfN WONDERLIJKE GELIJKENIS.
bahoortnds DIJ dt
«l* Vrijdag 14 April 1933, ia. 12453.
BINNENLAND.
DE TWEEDE KAMERVERKIEZING.
Het aantal stemgerechtigden
Bij de opgave van het aantal stemge
rechtigder. voor ide aanstaande Tweede
Kamer-verkiezingen zijn voor de verge
lijking abusievelijk idie aantallen kiezers
in 1925 inplaats van in 1929 opgegeven;.
In 1929 bedroeg het aantal kiezers:
Kieskring 1 's-Hertogenbosch 203.328
II Tilburg 186.719
III Arnhem 210.434
IV Nijmegen 188.799
V Rotterdam 293.187
VI 's-Gravenhage 229.587
VII Leiden 185.313
VIII Dordrecht 249.511
IX Amsterdam 401.656
X Den Helder 177.545
XI Haarlem 195.295
XII Middelburg 129.761
XIII Utrecht 199.529
XIV Leeuwarden 210.251
XV Zwolle 248.566
XVI Groningen 198.371
XVII Assen 101.008
XVIII Maastricht 216.643
Het totaal aantal bedraagt 3.825.503
of 272.135 minder dan bij de verkiezin
gen op 26 April a.s.
Uit Stad en Provincie.
ZIERIKZEE. Donderdagmiddag had de
eindles plaats van de „eetschool" in het
gymn.lokaai van School B., in tegenwoor
digheid van den 'burgemeester en het
crisiscomité. Eindles van ide „eetschool"
Zoa noemen de kinderen de door het
crisiscomité geschapen gelegenheid om
4 maal per week in den winter warm
eten te verschaffen aan schoolkinderen
uit 'behoeftige gezinnen. Donderdagmid
dag vond de laatste maaltijd in dit win
terseizoen plaats. Nadat de kinderen blij
ken van voortreffielijken eetlust hadden
gegeven, sprak de heer M. F. de Vos»
namens het crisiscomité, woorden van
hulde aan mevr. Bannink, 'die ook ge
durende het afgeloopen winterseizoen
hare goede, zeer gewaardeerde zorgen
had gegeven voor de voeding van de
kleinen. Het crisiscomité was hiervoor
zeer erkentelijk en gaf uiting aan die
waardeering 'door mievr. Bannink een
bloemstuk te overhandigen.
De burgemeester dankte namens zijn
echtgenoote voor 'dit bloemstuk. De me
dewerksters en werkers werden doo)r
den burgemeester dank gezegd en moch
ten een klein stoffelijk blijk van sym
pathie voor hun mooi werk in ontvangst
nemen. Ook de heer "de Bree werd dank
gezegd voor zijn krachtige hulp. Na
mens ide medewerkers werd mevrouw
Bannink eveneens een bloemstuk over
handigd, en ook een namens de kleinen,
die hun „cent" 'bijeenlegiden en een mooie
plant kochten. Déze bloem zal zeker met
teere zorg worden behandeld. Tenslotte
kreeg ieder kind een leuke Paaschver-
rassing mee naar huis en werd de open
bare les opgeheven.
DREISCHOR. Dinsdagavond sprak in de
zaal van dhr. Slager alhier het lid der
Tweede Kamer, de heer Th. M. Ketelaar,
vertegenwoordiger van den V.D. Bond.
Na ingeleid te zijn door den heer W. Kik
uit' Zierikzee, begon spreker op zakelijke
wijze uit te leggen, wat eigenlijk wel de
o,orzaak was van de Kamerontbinding en
de vervroegde verkiezingen daardoor. De
houding van de tegenwoordige Reg sering
prees hij niet, en op verschillende fouten
werd! door hem de aandacht gevestigd'.
Uit het Engelsch
van
JOSEPH HOCKING.
8 (Nadruk verboden).
Terwijl hij zoo peinsde, ging hij Dul-
verton's bezittingen nog eens na en zijn
aandacht viel op een klein notitieboek,
diat hij in de eerste drukte en emotie
na het sterven, ternauwernood had op
gemerkt. Het bleek een overzicht van
een ideel van Duiverton's leven te be
vatten.
Dat was een vondst... De overledene
scheen iemiand van spontane opwellingen
te zijn geweest en in een inpulsieve stejn-
ming was hij blijkbaar een dagboek be
gonnen, dat hij had geopend met een
schets van zijn vroeger leven. Het dag
boek was maar enkele dagen bijgehou
den, toen had de onstandvastige jonge
man er alweer genoeg van gehad, maar
dat overzicht vormde voor Endellion een
waar arsenaal van belangwekkende ge
gevens.
Het had er veel van of het noodlot
hem in de kaart speel de-
Natuurlijk zou hij iets dergelijks niet
d|oen hij zou het eenvoudig niet kun
nen. En toch, waarom1 eigenlijk niet? Was
het niet Duiverton's uitdrukkelijke bedoe
ling geweest hem tot zijn erfgenaam te
ntaken? Zijn vader was IdiOod, hij was
eenig kind en alles kwam dus, zooals
vanzelf sprak, aan hem. Niemand kom
jajn moreel recht betwisten om alles na
ZELF HELP?
(De nat. soc. bedrijfscellen in
Aken hebben het besluit genomen,
dat geen buitenlanders meer to'o-
gen werken in de Akener fabrie
ken).
De grenzen dicht! De grenzen dicht!
Daarop is Duitschland's hoop gericht.
Nu ook voor vreemde arbeidskracht,
Waarbij, naar 't schijnt, niet wordt bedacht,
Dat Duitschland' daarbij mettertijd
Zich zelf ook in de vingers snijdt.
De Hollandsche lankmoedigheid
Die ;ons tot nog toe heeft geleid,
Wordt ons noodlottig, meer en meer.
En noodzaakt ons tot tegenweer.
Elk voor zich zelf! flat is de leus,
Dus blijft voor Nederland geen keus.
Die kwestie raakt ons volksbestaan,
We moeten mee- of pndergaan.
Tóch koestert elk verstandig mensch
Diep in zijn hart den stillen wensch:
Dat iedere regeeringsman
Beseft, idat 't zoo niet langer kan,
Dat men elkander nood'loos kwelt
En vrije handel dient hersteld. J.S.
Daarnevens besprak hij de afwijkingen
van andere paartijen, om tot een, volgens
zijn inzicht, een goede Regeering te ko
men, terwijl hij sterk afraadde te stem
men op vertegenwoordigers van de kleine
partijtjes, daar 'die toch niets zouden
behalen, als juist floor de versnippering,
'dat de partij waarvoor ze niet bedoeld
waren, de stemmen toe te spelen volgens
het huidige kiesstelsel. Ten slotte kwam
hij voor zijn eigen partij, welke hij aan
de hand van het vastgestelde program,
de kiezers warm aanbeval. Van de ge
legenheid1 tot het stellen van vragen, werd
'door twee aanwezigen gebruik gemaaid,
welke (door spreker op nette en zakelijke
wijze werden beantwoord. Jammer, dat
de belangstelling niet wat grooter was.
Woensdagavond sprak in dezelfde
zaal voor de afdeielinig der S.D.A.F.
alhier, de heer Drop. Waar de opkoimist
Ook maar zeer gering Was, werd/ vol
staan met rood de tafel het streven en
het dioel zijner politieke partij kenbaar
te maken, waarvan ook de slotsom was,
dat ook deze heer rijn partij bij de kie
zers aanbeval.
De verkoop van vlaggetjes ten bate
fler T.B.C.-bestrijding, heeft in (onze ge-
,meente opjgebracht eene som van i 8,001/2'
De algemeene vergadering van het
Groene Kruis alhier op Donderdag
avond bij Slager, stond in het teeken
van eensgezindheid. Uit het jaaarverslag
van den secretaris mochten wij aanteeke-
nen, dat door Zuster Kuiper in 24 'gezin
nen 1953 bezoeken wenden gebracht, ter
wijl ze aan huis bij haar nog 85 patiënten
behandelde, Waardoor ze van die nog 157
bezoeken had. Van de Verplegingsartike-
len werden in 21 gezinnen 42 stuks ge
bruikt. Het materiaaal werd, voor zoover
nopdig, weer aangevuld met die arlikelen
welke noodjig waren, zoodat dat steeds
op peil wordt gehouden. De financiëele
toestand was echter niet vooruitgaande,
zoodat 't bestuur met wat bezwaard hart
de toekomst tegemoet ziet. Gelukkig is
er nog altijd een mooi overschotje van
de indertijd gehouden bazar, waar/door
nog wel eenige jaren zoo kan worden
dfoorgegaan, doch aller medewerking werd
ingeroepen, om zooveel mogelijk ide zaak
op een gezonde basis te helpen. Waar
er nog gezinnen Zijn, idie nog geen lid
zijn, zal worden aangespoord 'deze als
lid! ingeschreven te krijgen. De volgens
rooster van aftreden zijnde bestuursleden,
verden bij acclamatie herkpzen. Na nog
eenige dingen vpn algemeenen aard be
sproken te hebben, werd de vergadering 1
door den voorzitter gesloten, toet de
beste wenschen voor de vereeniging.
'S NACHTS GEEN SLAAP.
OVERDAG GEEN RUST.
Nu zenuwrhematiek verdwenen
Tioit goed' voorbeeld van anderen, die
misschien aan dezelfde kwaal zouden
kunnen lijden, waaraan zij Zelf leed;
schrijft een icLankbare vro,uw ons als vn'lgjt:
„Het vorige jaar kreeg ik een ernstigen
aanval van zenuwpijnen in het been; over
dag vond ik geen rust, 's nachts kon ik
niet slapen, pml m'aar niet verder te spre
ken van de intense pijnen Idie ik leed. Ver
schillend© middelen brachten mij weinig
of geen verlichting, tot een vriendin mij
aanraadde Kruschen te probeeren, omdat
zijzelf er succes mee had gehad, toen zij
op dezelfde manier leed als ik. Ik ben
nu zop dankbaar, dat ik haar raad op
volgde! Vanaf den aller eersten flacon
Kruschen voelde ik al een verbetering en
tegenwoordig ben ik absoluut vrij van
pijn en slaap 's nachts uitstekend. Van
ideze verklaring mag U naar goeddunken
gebruik maken, want ik ben nu uiterst
dankbaar voor het succes dat ik ver
kregen heb". Mevr. H. C.
Zoovele pijnen waaraan de knenschen
lijden, hebben alle een en dezelfde oor
zaak hardlijvigheid. Niet alleen gere
geld, maar ook volledig moeten dagelijks
alle afvalproducten der spijsvertering ver
wijderd worden Ischias, evenals spit en
rfieumatiek worden meestal veroorzaakt
'floor een teveel aan urinezuur, hetwelk
zich heeft opgehoopt. Kruschen Salts zal
dit overtollige urinezuur en andere afval
stoffen, (die de gezondheid benafleelen,
langs Ide natuurlijke wiegen, zacht en vol
komen verwijderen. En omdat de „kleine,
flagelijksche dosis" Kruschen Salts Uw
inwendige organen regelmatig en volko
men vrijhoudt van alle afvalproducten,
kunnen kwaadaardige stoffen als urine
zuur zich nooit meer ophoop,en.
Kruschen Salts is uitsluitend verkrijg
baar bij alle apothekers en drogisten
a ƒ0.90 en ƒ1.60 per flacon.
Stralende gezondheid voor één cent
per dag. (Adv.)
I THOLEN. Woensdag 12 dezer kwam de
gemeenteraad in openbare vergadering
bijeen. Aanwezig alle leden. Na opening
1 miet 'gebed; kopd» na een reeks hamer-
stukken, aan de orde een verzoek van
Volksonderwijs, tot oprichting van een
bewaarschool. Verzoekers wijzen in
hun rekwest iop de urgentie der oprich
ting en stellen den raad een bedrag van
f3000, zijnde het gestichte fonds, ter be
schikking. Op voorstel van B. en W.
Wordt dit schrijven ter prae advies naar
hen verwezen. Goedgekeurd wordt het
verzoek der Waterleiding-Mpij. inzake de
Voorwaarden betreffende de rentedragen
de voorschotten. Van Ged. Staten is een
schrijven, met verzoek, indien de andere
gemeenten in het eiland dit pok doen,
een bedrag van f0,25 per inwoner be
schikbaar te stellen in verband met de
plannen tot verlaging der br ugtarie-
ven. Indien de beide provineie's ieder
f 5000 per jaar geven, zal dit dan een be
drag vormen van totaal f14800, zoo dat
Gefl. Staten meenen, dat dan de tarieven
kunnen woiden igerbracht voor rijwielen
gratis. Auto's tot 2000 K.G. 20 ct. van 2
tot 3000 K.G. 30 et., van 5 tot 10.000= K-G.
50 ct. en hooger pp fl, terwijl de luxe-
auto's Idan kunnen komen op 25 ct. Voor
de tram kan dan f400 per jmaand in
rekening worden gebracht, zoodat ook
dieze 'de tarieven kan verlagen, terwijl
aan leerlingen uit andere gemeenten, die
te Bergen-op-Zoom school gaan, ook een
verlaagd abonnement kan worden gege
ven. Mochten 'de gemeenten hierop niet
ipgaan, Ö'an zullen geen andere Wijzigin
gen komen, dan door Tholen zijn voor
gesteld, daar ook Ged. Staten meenen, flat
Tholen niet verder kan gaan. B. en W.
meenen,. dat deze verplichting voor Tho
len niet billijk is, idaar Tholen reeds een
verlaging heeft voorgesteld, die de ge
meente f6000 kost. Mocht evenwel door
niet toekenning van Tholen, het plan van
Ged. Staten vallen, zoo meenen B. en W.
alsdan niet afwijzend te mogen beschik
ken. Men moet echter ook niet vergeten,
dat Tholen reeds meer dan t0,25 per
inwoner kort, doordat van af de opening
der brug, -m-aandkaarten zijn gegeven, die
aanmerkelijk lager zijn dan de geldende
tarieven. De heer Mpelker meent, dat
itoen niet verder imag gaan dan fret kan.
Evenwel is hij voor toekenning, indien
anders het voorste 1 van Ged. St. mocht
komen te vallen. De heer Overbeekje be
toogt, dat mfen niet imoet vergeten, dat
Tholen duizenden heeft geriskeerd, om
het eiland uit zijn isolement te verlossen
en diat -men veel beter was met het veer,
daar dit voor de gemeente f3000 voor-
deeliger uitkwam dan de brug. De heer
Dekker merkt lop, gehoord' te hebben, dat
Stavenisse een afwachtende houding heett
aangenomen. De voorz. zegt, dat indien
te laten aan wlen hij verkoos en nu had
hij het aan hem, Ralph Endlelliom ver
maakt. Ja, moreel was hij Robert Dui
verton's erfgenaam', daartegen was niets
in te brengen. En wanneer hij zijn aan
spraken niet liet gelden? Wat dan? Dan
kwam! alles aan dien (man, of aan den
zoon van den man, dien de rechtmatige
eigenaars uit den grond van hun hart
verafschuwd hadden. Zoowel Robert Dul
verton senior als de pas-gestorven jonge
man hadlden de gedachte verfoeid; dat
Arthur Dulverton of diens zoon hun in
het bezit van het landgoed zouden op
volgen.
Wat moiest hij doen? vroeg hij zich
telkens en telkens af. En zijn conclusie
luidde, dat hem drie wegen openstonden.
In idle eerste plaats Zou hij in Auslralië
kunnen blijven als assistent op een scha
penfokkerij, of in het gunstigste geval
het nog eens tot eigenaar brengen. Maar
na de mogelijkheden, die zich thans aan
hem hadden opgedaan, was dat vo^ruit-
zicht hem) ondragelijk. De behoefte aan
omgang toiet Imlenschen van zijn eigen
I stand, het heimwee naar zijn geboorte
land, waren hem te machtig geworden.
Verder kon hij naar Engeland terug
gaan en Dulvertoin's nalatenschap op-
eischen. Misschien zou flat blaadje pa
pier toch blijken waarde te hebben, mis
schien. Maar als hij dit deed, Was hij bij
voorbaat al gehandicapt. Hij zou tzijn aan
spraken moeten laten gelden als Ralph
Endellion en Arthur Dulverton zou zich
natuurlijk tegen zijn eisch verzetten. Dit
beteekende, dat zijn naam' in de kranten
zou komen, het heele ellendige verleiden
zou 'worden opgerakeld men zou fluis
teren dat hij, de zoon van zijn vader, dat
geïmproviseerde testament wel zou heb
ben vervalscht en dat de dood van Ro-
i
bert Dulverton misschien niet geheel aan
natuurlijke oorzaken was toe te schrijven!
De hemel mocht weten wat de m©nschen
allemaal zouden beweren... En in het
gunstigste geval, als de rechtbank hem!
in het gelijk stelde, zou hij toch met
achterflocbt bejegend worden, opnieuw
uitgestooten, met den vinger nagewezen
als iden zoon van Endellion, den beruch-
ten zwendelaar en oplichter, die zich op
een hoogst verdachte manier een schitte
rende erfenis had weten te verzekeren.
Dan was er een derde mogelijkheid.
En Weer klopte de hevige verzoeking aan
de poort van zijn geweten. Het leek zoo
d)ood-eenvioudiggeen onschuldige zou
floor hem' lijden, niemand deed hij iets
te kort, hij vervulde alleen maar den
wensch van den man, dien hij in zijn
laatste uren had bijgestaan...
Direct nadat Robert Dulverton begraven
was, vertrok Ralph Endellion naar Mel
bourne. Nog had hij geen definitief be
sluit genomen; tenminste idat hield hij
zichzelf voor, maar zijn reis naar Mel
bourne beteekende toch de perstje stap
in ide richting, wellce Zijn geweten ver
oordeelde, maar waarin zijn hart getrok
ken werd. Topn hij het schip in de haven
had zien liggen, had hij een heelen nacht
buiten doorgebracht, worstelend met zijn
probleem en zelfs toen hij meende, dat
zijn besluit vaststond, had hij geaarzeld
yoor hij op het passagebureau zijn naam
had gezet.
Toch had! hij geteekend! Robert Gran
ville Dulverton...
Hij verliet het kantoor en deed inkoo-
pen voor de reis. 's Avonds om elt uur
stond hij op het dek van den toailstoo-
rner; hij had een kijkje genomen in zijn
hut, toegezien dat zijn bagage aan boord
was gebracht en verdiepte zich nu in
wat zou gaan gebeuren, als hij thuis
kwam, thuis.
Maar nog steeds was zijn besluit niei
genomen, 'flat trachtte hij zich althans
in te praten. Hij ging eenvoudig terug
naar Engeland. Het sprak vanzelf, dat
hij een bezoek aan Dulverton Manor Zou
brengen en waarschijnlijk zou hij ver
tellen van zijn wioderlijke ontmoeting toet
'den overleden erfgenaam in de herberg
aan idien viersprong. Misschien zou hij
ook het papier laten zien, geteekend door
Robert Dulverton en Aaron Beel en diens
vrouw, maar de rest zou hij aan het
toeval overlaten. Of wellicht zou hij een
advocaat raadplegen over de geldigheid
van het „testament".
Hij wist het niet hij ging alleen
maar naar Engeland; de Jo,op der ge
beurtenissen moest over die toekomst be
slissen.
Zijn medereizigers bejegenden hem
vriendelijk en hij was blij pp te merken,
dat zij geen bijzondere aandacht schon
ken aan zijn naam. Waarom' zouden zij
.ook? Voor de dag om was, had hij met
verschillende passagiers een praatje ge
maald. en hij voelde zich gevleid to'et
•die notitie, die van hem genomen werd.
„Pardon, bent u niet Mr. Dulverton?"
De heer, die hem aansprak, pp 't oogen-
blik, dat zij van het diner opstonden,
was enkele jaren ouder dan hij.
De vraag 'deed hem pntstellen.
„Ik vraag u dat", ging de spreker
vport, „omdat ik geloof, dat ik u al
eerder mofit hebben ontmeet. Vermloedle'-
lijk zult u het zich niet herinneren, maar
u was toch in Eton, nietwaar? Mijn broer
was daar pok; bij speelde in de ploeg,
die tegen Harrow uitkwam- Ik maakte
na afloop van de match kennis met u
mijn broer, Dick Trevor, stelde ons aan
Tholen zelf, die extra f0,25 per Inwoner
wil geven, men duidelijk zal zien, dat het
niet aan Tholen ligt, dat de tarieven
niet worden verlaagd. De heer Moelker
m'oet tot zijn spijt erkennen, dat het uit
komt, zooals hij heeft gedacht, n.l. dat
de grootste schreeuwers het minste doen
en liever alles dioor Tholen laten be
talen. De voorz. mierkt pp, dat het hem
genoegen doet, dat Ged. St. dit ook in
zien, daarom merken zij op, dat Tholen
niet verder kan gaan, als door hen is
voorgesteld. (Intusschen vernemen wij, dat
floor Scherpenisse en St.-Annaland deze
toelage is geweigerd, terwijl Oud-Vosse-
meer, evenals Stavenisse, een afwachten
de houding hebben aangenomen. Een en
ander is wel te betreuren. Imtoers indien
het voorstel van Ged. St. was aangeno
men, zou dit ten zeerste ten bate komen
der inwoners van het eiland, daar som-
toige tarieven, i.z. die der vrachtauto's
van een derde tot de helft zouden wor
den verlaagd en de rijwielen zouden vrij
komen. Of deze besluiten door de in
woners ider verschillende dorpen op prijs
zullen worden gesteld, zal de toekomst
leeren. Hulde aan het gemeentebestuur
van Tholen, dat uit eigen beweging van
zijn winst een bedrag van f6000 met in
gang van 1 Jan. '34 laat vallen en nu
weer f0,25 per inwoner, wat niet alleen
ide Thoolsehe passanten ten goede komlt,
floch ook de toenschen uit de andere
gemeenten op het eiland. (Corr.). Met
algem. st. wordt hierna het verzoek
van Gedep. Staten ingewilligd.
Door B. en W. wordt verder medegedeeld;
flat aan den secretaris een ziekteverlof
is verleend van een maand en daar er
kans is, dat dit langer tijd zal duren,
vragen B. en W. een blanco crediet voor
aanstellen tijdelijke hulp. Aldus wordt be
sloten. Aan de school met den Bijbel
wordt een voorschot toegestaan van f190
en aan die der Geref. Gemeente f425.
De rekening der Gezondheidscommissie
Wordt met alg. st. goedgekeurd. Aan B.
en W. wordt een crediet toegestaan voor.
het verstrekken van eenige versnaperin
gen aan de schoolkinderen pp 1 Mei as.
Tot leden van het stembureau worden
benoemd: voor het le. de burgemeester
en idle heeren Deurloo en Dekker, pl.v.v.
de heeren Wagenaar en Goossen. Voor
het 2e. de heeren van den Berge, Moiel-
ker en Overbeeke, pl.v.v. de heer,ejn Bo
gend en W. de Korte. Na eenige discussie
wordt teen bedrag van 1 joOnt per inwoner
toegekend voor aansluiting zieken
barak Bergen-pp-Zoom. Besloten wordt
een subsidie van f375 gedurende 20 jaar
te verleenen voor verbetering weg
Th.olenOud - Vossemeer, evenwel
mfet Idie restrictie, dat dit maximum is
en nooit toeer mag bedragen dan Oud-
Vqssemeer toekent en dat, indien de aan
neming lager is dan de begrooting, men
naar evenredigheid subsidie zal toeken
nen. De heer Overbeeke vraagt, pf ge
sproken 'is, dat ook Thoolsehe Werkloozen
voor dit werk zullen worden aangeno
men? De voorzitter merkt op, dat een
en ander reeds is besproken. Op voorstel
van B. en W. wordt besloten, de Verbran-
dlestraat opnieuw te doen bestraten en
dit .op te dragen aan Knuist, die dit wil
aannemen voor f281.10. De heer Dekker,
informeert, of de post op de begrooting
dit toelaat? De voorz. toeent, dat, daar
'de pjost bestrating Molenvlietscheweg mee
valt, het misschien wiel zal gaan. Mocht
evenwel dit niet kunnen, zullen B. en
W. machtiging vragen, dezen post te ver-
hoioigen. Op voorstel van dJen heer Bogerd;
wjordt besloten, een klein gedeelte langs
•de huizen aan de Voorstad, dat buiten
den nieuwen weg valt, dioor de gemeente
te floen bestraten. Bij de rondvraag
informeert ide heer Overbeeke of fle af
gevaardigde der gemeente bij de water
leiding hiervoor voer vast is benoem'fl
en of het nïiet mogelijk is, dat dit als
in andere gemeenten telken jare gebeurd?
Ook zag hij' gaarne, (flat deze na elke
vergadering bij dien raad verslag uit
bracht. En waar laatst een gewichtig be-
elkaar voor. Ik ben Horace Trevor".
„Ik geloot wel, diat ak het me her
inner natuurlijk, nu weet ik het weer.
Hoe gaat het je, Trevor
Voor het tot zijn bewustzijn doordrong,
was hij begonnen zijn rol to spelen.
Hij kende Dick Trevpr int Cambridge
en Horace had hij indertijd ontmoet bij
de noeiwedstrijden tusschen Cambridge en
Oxford'.
„Ik vond al, dat je gericht me be
kend voor kwam", vervolgde Trevor, „en
dlaarpmi vroeg ik den kapitein wie je
was. Toen ik hoorde, dat je Dulverton
heette, dlacht ik, dat ik je maar eens
moest aanspreken. Zullen we naar den
rooksalon gaan of voel je meer voor
het dek?"
„Ja liever aan dek".
„Ik ben uit Somerset, zooals je mis
schien nog weet", praatte Trevor ver
der, „dus we zullen elkaar in de toe
komst wel vaker ontmoeten.
Je hebt zeker .noigal ©en zwervend leyejn
geleid! de laatste paar jaar?"
Ralph Endellion haalde met een ruk
de schouders op en staarde voor zich
uit zonder te antwoorden. De ander dacht
aan ide reputatie, die de erfgenaam' van
Dulverton altijd bezeten had.
„O, neem me niet kwalijk", lachte hij.
„Ik geef toe, dat het niet te pas komt»
iemand aan zijn pekelzonden te herinne
ren. Ik was zelf trouwens ook zoo'n
lieve jongen niet het had niet veel ge
scheeld) iof ik was ook de laan uitge
stuurd. Maar iedereen is dat nu gelukkig
vergeten".
(Wordt vervolgd).
