TWEEDE BLAD
Ziorikzeasclia Hiiuwsboda I
BINNENLAND. j
Uit Stad en Provinole.
FEUILLETÖNT
EEN DAPPER MEISJE.
Bij Griep
bahoor.nd. bty da
fin Vrijdag 20 Jan. 1933, No. 12117.
UITBREIDING STAATSLOTERIJ. j
Wetsvoorstel -K. ter Laan.
„Men houde het geld in
eigen land".
De heer K. ter Laan c.s., lid van {die
Tweede Kamer, he|eft een wetsvoorstel in
gediend1 tot wijziging *van de wet tot
regeling ider Staatsloterij. D(e b©dloeling is
den tekst van artikel 2 te wijzigien: „Er
hebben niet meer dan (drie loterijen in
éen jaar plaats. Iedere loterij bestaat uit
êen of meer series van ten hoogste een
en twintig tduizen'd loten of gedjejelten van
loten".
De voorstellers schrijven in die memorie
vjan toelichting, |dat het voorstel geien ver
andering van het stelsel dier Staatsloterij
op het oog heeft: het is enkel gedaan
met de bedoeling, tijd|elijk het aantal
loten te vergrooten, opdat 't publiek niet
meer in de noodzakelijkheid verkeert, een
lot aan te schaffen bij een particuliere
binnenlandsche of bij een buitieinlanidsche
onderneming.
De Staatsloterij levert telen jaarlijksche
winst voor de schatkist op van f 650.000.
Dit bedrag is onmiddellijk zonder eenige
moeite te verdubbelen. Het is |de voor
stellers niet in de leerste plaats om deze
meerdere winst tja jdioen. Zij Wenschen de
uitbreiding |der Staatsloterij op zich zelf
ein daarmee te bereiken, dat het publiek
in elke belangrijke gemeente in de ge
legenheid gesteld worde, zich een lot
aan te schaffen, waarbij elke twijfel ©an
een minder betrouwbare behandeling van
zaken uitgesloten is. En wanneer dan
bovendien nog een bate van 6V2 ten
jaarlijksch van dien nieuwen maatregel,
die een verbetering op zich zelf is, wordit
verkregen, dan is er ieen reden te meer
om tot dien 'maatregel over tja gaan. Deze
f650.000 zijn te beschouwien als een vrij-
wiillige belasting, die de koopers van
Staatsloten gaarne betalen voor de hun
aldus geboden kans op winst.
ZIERIKZEE. De verplaatsing van den
Rijksklerk der Dir. Bel. enz. J. J. Geel
hoed van de Inspectie der Dir. Bel. enz.
alhier, naar de Inspectie der Dar. Bel.
enz. te Wageningen is ingetrokken.
OOSTERLAND. De Coöp. Vereen. „Oos-
terlandsch Kolenfonds" hield Dinsdag
avond j.l. hare algemeene vergadering
in de conferentiekamier, onder voorzit
terschap van den heer Jos. Beije. Uit
het finantieel verslag bleek, 6172 H.L.,
eierkolen a f 0.96, 2254 H.L. kachelkolen
a f 0.92, 90 H.L. nootjeskolen a f 0.88,
376 H.L. anthraciet 20/30 a f 1.76 en
465 H.L. Anthraciet 30/50 a f 1.88 aan
de leden waren afgeleverd. De ontv.
hadden f 11.870.49, de uitg. f 10328.58
bedragen; goed slot f 1541.91.
De heeren G. de Jonge, bestuurslid,
en J. G. Boot, lid fin. commissie, wer
den bij acclamatie herkozen. In de va
cature P. A. Rotte (overleden) werd als
lid van de financieele commissie gekozen
L. J. de Jonge. Het losloon werd vast
gesteld op 5 en 6 cent per H.L., het
veervoer bij inschrijving. Aan ingelever
de kaarten ter vergadering werd 7600
H.L. huisbrand besteld.
BRUINISSE. Verleden jaar zijn de
tramweghaven te Zijpe binnengekomen
8865 schepen met een inhoud van 1.181.259
ton, ©n in de tramhaven te A.-J.-PoldJen
7411 schepen met 876.68 ton inhoud.
Woensdagmiddag werd door den
heer J. de Wit, van Midldelburg, namens,
de P,Z.E.M. een lezing giehoudjan over
electrisch koken. Hiervoor was 'dje be
langstelling bizonder groot.
Dinsdagmiddag had de Chr. Meisjes-
vereeniging „Tabitha" ter gelegenheid van
haar 40-jarig bestaan, oud-leden, beguns
tigers en gasten uitgenoodigd! in het ver
gaderlokaal. De leiding berustte bij Üs.
Waardenburg, (die aanving met te laten
zingen Ps. 75, vers. 1 en daarna voorging
in gebed. Hierna hield! ds. Waardiemburg
een inleidende rede naar aanleiding van
Ps. 115, 2e gedeelte, 4e vers. Mevr.
Waardenburg, |de presidente, memoreerde
de oprichting, de groei en de bloei der
vereeniging, die in 1892 werd' opgericht
door meivrouw Bokma, de echtgenootta
van idle toenmalige predikant der Ned.
HerV. Gem. In hartelijke woord©n hul
digde mevr. Waardenburg cmtej. C. van
Rhee, vice-presidtónt© idler vereeniging, die
een ider oprichters was en onafgebroken
liid Ider vereeniging is geweest en bood
haar namens |de vereeniging als een blijk
van waardeering een (eleetr. theelichtje
aan. De secretaresse, mej. N. Hage, ver
kreeg mu het woord. Uit haar verslag
bleek vooral het nuttige werk, dat is
vierricht en hoe talloos vele behoeftige
gezinnen werden bejd'acht. Mjej, Hage re
leveerde de verdiensten van dominee en
miejvr. Waardenburg, gedurende tal van
jaren ln het belang der vereeniging en
bood namens Idle vereeniging aan ieder
een practisch geschenk aan. Ook burge
meester Hage sprak de vereeniging in
waardeerend© woorden toe en uiitte den
wensch, dat Idle vereeniging nog tal van
jaren haren nuttigen arbeid moge voort
zetten. De ledein van „Tabitha" hebben
'de aanwezigen een aangenamen avonjdj
bereid (dJoor zang, gedichten en samen
spraken ten beste te gei ven. Met een
woordl van Idlank aan allen, die hebben
medegewerkt aan het wlalslagen van Idlezen
avond, sloot ds. Waardiemburg op de ge
bruikelijke wijze de (druk beizlochte bij
eenkomst.
STAVENISSE. In ae Woensdagavond
alhier gehouden ledenvergadering van de
fokvereeniging „De Geit", welke vereen,
de laatste jaren el een kwijnend bestaan
had, is besloten haar op te heffen.
ST.-ANNALAND. In St.bi. no. 641 is
afgekondigd een Kon. besluit, waarbij
vernietigd wprdt de verordening van den
raad der gemeente St.-Annaland van 22
Maart 1982 tot wijziging en aanvulling
van de algemeene Politieverordening voor
die gemeente.
De raad had besloten een nieuw ar
tikel 187a in te voegen, luidende: „Zon
der toestemming van B. en W. is het
verboden te lossen of te laden met een
lier, gedreven door handkracht of do;or
middel van stoom- of nxotorkracht".
Met dit verbod werd beoogd even
tueel gevaar te voorkomen dat door la
den of lossen met een lier veroorzaakt
kan worden, met name doordat lasten
uit den takel glijden of het met de los
sing gepaard gaande l even, de paarden,
gespannen voor de wagens waarin of
waaruit geladen of gelost wordt, schrik
achtig maakt.
De Kroon heelt thans evenwel over
wogen, dat deze verbodsbepaling de be-
drijfsvrijheid teveel aan banden legt en
belanghebbenden onnoodig op kosten
kan jagen, en dat, indien het lossen met
een lier gevaar met zich zou brengen,
zulks kan worden tegengegaan door
maatregelen, welke meer rechtstreeks
op de bestrijding van zoodanig gevaar
gericht zijn. Uit overweging derhalve,
dat het thans gestelde verbod meer be
langen aantast dan ter bereiking van 't
beqogde doel noodig is en die bepaling
daaroon met het algemeen belang in strijd
ls te achten, heeft de Kroon op dezen
grond het raadsbesluit vernie
tigd. Eenzelfde beslissing is genomen
t.a.v. een besluit van 'den raad van
Scherpenisse.
SCHERPENISSE. Aan. de dienstplich
tigen van de lichting 1934 Arie Houke
Gabriel Marinus Oudesluijs en Jan Bo
lier Cz. is bij beschikking van den heer
Commissaris der Koningin vrijstelling van
Naar het Engelsch van
CH. GA RVI CE.
26
(Nadruk verboden.)
„Ja, je bent zonder een woord! weg
gegaan, je offerde jezelf op. Hoe kwam
je hier verzeild1,' lieveling?"
„Grootvader had! een vriend op de
school daar op (dien heuvel en hij kwam
hier in de hoop, |d!at (die ons zou helpen
en dat heeft hij ook gedaan. Grootvader
geeft les op de school. Hij hij is heel
gelukkig en...." Haar oogen schoten weer
yol tranen. „Ik moet nu weg. Edgar. Je
Iaat me toch wel gaan?"
Lord Fane zuchtte Iddep, maar inplaats
yan haar arm! tos te laten trok hij hem
door dien zijnen, en begon langzaam op
en meer te loopen. Wat kon hij zeggen,
wat kan hij doem om haar te overreden?
Hij keek naar haar lieve, bleeke gezicht
en hij voelde haar arm op (den zijnen
befven. Eindelijk stonld! hij stil en zei:
„Kom, laten wij op die bank gaan zitten
en eens verstandig met elkaar praten'
En hij nam haar mee naar een vermlolmde
bank bij iden ingang van het kerkhof.
„Vertel me eens eerlijk, houd je nog
van mij!?"
„Zooveel, dat ik je niet ongelukkig
wil tmakenli" en haar handen klemden
zich van wanhoop in elkaar.
Hij legde zijn hanldl oyer de hare ftn
toen was het met haar zelfbeheersdhing
dienstplicht verleend wegens broeder-
dienst.
Deze week is wederom per schip
per Hartog 400 H.L. tarwe verladen be
stemd voor de V.I.T.A.
Naar men verneemt zal het muziek
gezelschap „Eendracht" dezen winter nog
een uitvoering geven met medewerking
van een tooneelgeschap uit St-Maartens-
dijk.
OUD-VOSSEMEER. Het zuiver saldo
der gehouden Bazaar ten bate Muziek-
vereeniging alhier bedraagt f 1102.—.
DE IOOOOO SPEENVARKENS VOOR DE WERKLOOZEN.
KON HAAR KNIEËN NIET BUIGEN.
Langetijd van pijnnu geëindigd
Deze vrouw een weduwe heeft
een hoopvolle boodschap voor eiken lij
der aan rheumatiek. Zeven jaar lang
verdroeg ze rheumatische pijnen en
toch is zij nu weer geheel gezond. Zij
schrijft: „Ik ben weduwe, 55 jaar oud,
en heb zeven jaar lang vreeselijk te lij
den gehad door spierrheumatiek en jicht.
Twee jaar geleden kon ik mijn knieën
niet buigen om de trap af te loopen.
Ik moest me naar beneden laten glijden
en dan mijzelf aan de leuning weer op
trekken. Ik had een stok noodig om te
kunnen loopen. Toen, in begin April van
het vorig jaar, raadde iemand mij, eens
Kruschen Salts te probeeren. Ik kocht
een flacon en tegen den tijd dat deze
opraakte begon ik me vroolijker en op
gewekter te voelen. Sedert dien tijd ben
ik steeds Kruschen door blijven gebrui
ken en ik kan nu weer heel gemakkelijk
loopen". Mevr. F.' M. T.
Kruschen Salts spoort de inwendige
organen aan tot krachtiger werking.
Urinezuur en afvalstoffen, die zich moch
ten hebben opgehoopt en de aanleiding
Uwer rheumatiek zijn, worden verwijderd.
Gezwellen en pijnen verdwijnen, stijve
ledematen worden weer normaal en ge
voelt U weer gezond en lenig als voor
heen.
Kruschen Salts is uitsluitend verkrijg
baar bij alle apothekers en drogisten
a ƒ0.90 en ƒ1.60 per flacon.
Stralende gezondheid voor een cent per
dag. (Adv.)
ILASJIMMMTW MN VMSSTMKIL®©
gjedaan. Haar lichaam' schokte van het
snikken en hij sloeg zijn armen oml
haar heen en liet haar uitsdhreien.
„Ik |ga tmorgen naar je Grootvader,
Lela", begon hij, toen ze kalmer gewor
gen was.
„Neen, neen", stamelde ze, „dat moet
je niet doem, Edlgar. Als hij wist, 'dat je
m» (gevonden had1, Zou hij zijn betrek
king |opge]ven en van hier weggaan en
dan zouden we weer van elkaar geschei
den zijn. Dat zou ik! niet kunnen Ver-
IdLragietni!"
„Goed (dan, liefste. Maar je moet me
beloyen, (dat we dikwijls bij elkaar zullen
zijin. Ik zal eiken dag hier komen".
Toen vertelde hij haar, (dat zijn neef een
diedtetive had| aangenomen om hen op te
sporen en hoe hij, idie week doorgeko
men was. Terwijl hij sprak, sloeg de
klok tien uur. Zij, schrok en hief het
hoofd op-
„Edlgar, hoor je (dat? Het is tien uur»
Ik moet igaan ik moet ik jm'oeti"
en ze klemide zich aan hem vast.
„Och, wat vliegt de tijld toch om, en
wlat moeilijk valt het om afscheid te
©©ment"
„Ik kom (morgenavond terug 1 Mag ik
je een eind wegbrengen?"
Hij sloeg zijn arm omi haar heen en zij
wanjdelfden naar ide laan, waar hun huisje
stond. Er brandde licht in de kleine
woonkamer en Lord Fane zag den pro
fessor met een boek aan tafel zitten. Hij
nam Lela in "zijn armen en kuste haar;
toen iging ze langzaam van hetm weg en
trad het huisje binnen.
Lord Fane koerd© zich om en liep
naar (de herberg terug. Zijn bloed stroom
de onstuimig in zijn aderen; een gewei-
Neerland's varkens, gansch onkundig
Van de crisis, eneoovoort,
Hadden zich aan de berekening
Van de menschen niet gestoord.
De gevolgen van hun dwaling
Bleken ons dan ook al ras:
Circa 100.000 biggen
Waar bepaald geen plaats voor wee.
Hoe dat surplus kwijt te worden?
Dat was toen de groote vraag.
Was het vleesch wel te verdragen
Door een Nederlandschen maag?
Dat bleek nogal mee te vallen
En zoo zien we in ons land
Niet het walgelijke schouwspel
Dat het voedsel wordt verbrand.
Door verstandig overleggen
En door bereidwilligheid
Wordt door duizenden gezinnen,
Werkelijk een feest bereid.
In deez' tijden vol verwarring
Is dit een verheugend feit
En maakt Nederland bij and'ren
Wel een gunstig onderscheid.
Triomfantelijk komt vader
Met de buit de kamer in!
Schraalhans was er keukenmeester,
Zeer tot schade van 't gezin.
Thans neemt moeder weer de leiding
En de kinderen die zijn blij,
Want dit „waardelooze" voedsel
Is voor hen een lekkernij! J. S.
DE CRISISPACHTWET.
Die werking niet tot de uit
zonderingsgevallen beperkt
gebleven. Uitslag eener en
quête van het Wi eek blad van
h e t R e c h t.
Het „Weekblad van het Recht" heeft
een Crisispachtwetnummer uitgegeven.
Om een oordeel te verkrijgen omtrent
hetgeen er waar is van de grieven, welke
van verschillende zijden reeds werden
geuit tegen de werking der Crisispacht
wet 1932, vroeg de redactie der kanton
rechters in Nederland behalve cijfers be
treffende, de tot 1 Nov. en 1 Dec. j.l.
ingediende requesten tevens mededee-
ling van hun ervaringen betreffend© de
werking der wet tot gemelde data.
Van de 101 kantongerechten in Neder
land, waarvan 28 worden waargenomen
door den rechter van een naburig kan
ton, kwamen bij de redactie 57 antwoor
den binnen, waarvan 13 van kontonrech-
ters, belast met Ide waarneming van 2
kantongerechten.
Aan de conclusies uit de verzamelde
gegevens, door mr. M. J. C. Vrij bewerkt,
is het volgende ontleend:
Schreven de voorstellers van het Ont-
werp-Crisispachtwet ^1932 in de M. v.
T., dat maatregelen om de geldende
pachtprijzen aan te passen aan de crisis
omstandigheden speciaal geboden waren
met het oog op die verpachters, die vrij
willig niet tot verminderng zouden over
gaan, en verwachten zij dus, dat de wet
slechts in uitzonderingsgevallen zou be
hoeven te ^vorden toegepast, de prac-
tijk sinds 1 Juli 1932 heeft anders geleerd-
Althans wanneer irnen ziet, dat tot 1
Nov. .jl. bij ongeveer de helft der Ne-
derlandsche kantongerechten nagenoeg
dige vreugd© had zich van hem meester
gemaakt. De afgeloopen week leek in;-
d©r|dlaad een verschrikkelijk© droom, een
ware nachtmerrie. Hij had zijn liefste ge
vonden t Hij reed1 naar Londen terug ©n
na zijn paard naar d© stal te hebben ge
bracht, nam hij ©en taxi en liet zich naar
d© Temple rijden, om, wannie©r hij nog
licht zag, Clifford Rejvel het nieuws t©
(vertellen. Er braindlde licht en dus gaf
hij |d©n chauffeur bevel te wachten.
„Hé, Edgar 1" begroette Clifford hem,
terwijl hij opstond en zijn hand' uitstak;
hij zag dadelijk, dat er iets bijzonders
gebeurd was.
„Wat is er? Waar ben je gewle©st?"
Lord Fane gaf hem glimlachend eten
hand. „Dat 'kun je nooit raden, Clifford.
Ik ben de gelukkigste man ter wereld!"
Clifford Revel wist onmiddellijk, diat
Ldia gevonden was, dat Lord Fane haar
ontdekt had, en toch beheersdht© hij,
Zich.
„Ijk heb haar geyonden, Clifford1
haar door louter toeval gevonden..."
„En je vond haar in een plaatsje dat
Lakw.orthy heetl Mijn mannetje is van-
ayonid hier geweest; hij ontdjelktft hen
pas vanmorgen".
Lord Fane keek stom verbaasd!. „Wat
een vreemd© samenloop", zei hij zonder
argwaan. „Hij moet ruim beloond wor
den, Clifford. Het verbaast mij niets, (dat
hij hen niet eerder vond!; hot is een af
gelegen plaatsje ©n heelemaal van de
wereld afgesloten; ©n toch zoo Idicht
bij Londen! En dian er aan te denken,
dat ik hier gezeten h©b, terwijl ze zoo
vlak bij me wasi"
„Heb je ontdekt, waarom ze weggelOQ-
pen is?" vroeg hij»
5000 requesten tot reductie of restitutie
werden ingediend, en van dien datum' tot
1 December j.l. nog eens ruim 3000, ter
wijl bovendien een groot aantal pecht-
termijnen eerst met Kerstmis vervallen,
dan vraagt irnen zich terecht af, of in
derdaad het aantal onwillige verpachters
in Nederland zoo ontstellend groot is.
Eenig licht omtrent die vraag kan wor
den ontstoken door de cijfers betreffen
de de ingetrokken, afgewezen en ge
schikte requesten. Niet alle antwoorden
vermelden deze gegevens, doch voor zoo
verre zij dit wel doen, leeren zij, dat
het aantal gevallen, waarin in het ge
heel geen reductie werd verleend, be
trekkelijk gering is, alsmede, dat op 1
Nov. j.l. in ongeveer 1000 van de 5000
gevallen pachter en verpachter buiten
de Kamer voor Crisispachtzaken tot over
eenstemming kwamen. Uit de gegevens
betreffende de verleende reducties is
voorts niet te zien, in welke gevallen
de verpachter reeds eerder bereid was
e later verleende reductie toe te staan.
Zooveel is echter wel zeker, aat in
een vrij groot percentage der gevallen
het indienen van een request achterwege
had kunnen blijven, indien de pachter
eerst ernstig getracht had met zijn ver
pachter tot overeenstemming t© komen.
Dat dit vaak niet geschied is, vindt zijn
oorzaak in twee factoren.
Eenerzijds juist de crisis, die een groot
aantal pachtboeren reeds weinig vatbaar
had gemaakt voor rustig en beminnelijK
overleg. Anderzijds werd het indienen
van een request in de hand gewerkt door
het kostelooze uitstel van betaling, dat
daaraan is verbonden. De wetgever vond
reeds aanleiding een wijziging van de
wei voor te stellen.
aan A. Schot Az. t» Tholen, voor f340;
5 igem. 76 r., hoogste bieder A. Praat,
yoor f280; 4 gem. 85 r., hoogste bieder
J. Hage, voor f 300; 4 gem. 116 r., hoogst©
bieder J. Hage te Tholen, voor f 300.
Alles per gemet. Koop 2,3 en 4 zijn ni©t
gegund.
en Influenza, Rheumatische pijnen, ge
vatte Koude, Hoofdpijn, Kiespijn, Aan-
geziohtspijn en vastzittende Hoest, zullen
MIJfihardt's Poeders
U spoedig helpen. Prijs per poeder 8 ct.
Doos 45 ct. Verkrijgbaar bij Uw Drogist.
AANBESTEDINGEN,
Het bestuur van 't waterschap Poort
vliet heeft Maandag 16 Januari aan
besteed het herbedelven van ruim 3000
M. watergang in drie perceelen. Voor het
le perceel, ongeveer 1000 M., werd het
minst ingeschreven door A. de Groen
voor 28 cent per M. De laagste inschrij
ver voor het 2e en 3e perceel, onge
veer 1250 en 1000 M. is M. van Nieuw-
kerk voor resp. 25 en 23 ct. per M. Aan
genoemde personen is het werk gegund.
VERKOOPINGEN, ENZ.
Woensdag 18 (dezer werd door notaris
Van (die Veld© te Tholen, voor d©n
heer C. A. ide Wilde, publiek (verkocht,
diverse perceelen bouwland', gelegen te
Tholen, Schakerloopolder: 3 gem. 277 r.,
„Ja, mijn vader heeft haar overge
haald weg te gaan. En zij is zoo naïf
en onschuldig, fdlat ze geloofde wat ,hij
zei. Hij vertelde haar allerlei nonsens
ojver standsverschil ©n ongelijke huwe
lijken. Ik wenschte werkelijk, dat jij (d|a
toekomstige Markies was en dat ik in
jouw plaats wasj
„Wat zou ik gelukkig zijni"
„Zou je?" antwoordde Clifford, terwijl
zijn halviksoogen strak op Lord Fane's
gezicht gericht waren. „Maar wat ga je
nu (doem?"
,Ik ga er morgen weer he©n, en dan
zal ik den professor opzoeken ©n zijn
toestemming voor ons huwelijk vragen".
Clifford Revel's gelaat werd' ble©k en
zijn lippen klemden zich op elkaar; het
Markiezen kroontje leek verder dan ooit.
„Nu, ik feliciteer je, best© kerel! Ik
feliciteer je van harte. Zij meet wel heel
bekoorlijk zijn, om zQo'n indruk op je
aakt te hebben! Maar je vader zal
j© toelage inhouden, Ed'gar, zoodra hij
van je huwelijk met de kleindochter van
zijn bibliothecaris hoort", zei Clifford
Revel.
„Dan zal ik mijn eigen brood wel zien
te verdienen. Nu, ik ga weier.
Groote hemel, wat ©em week is dat ge
weest! Loop in den ochtend ©v©n bij me
aan, als er iets in ,de vorm van eein plan
bij je opkomt. Wel te rusten j"
„Wel te rusten!" zei Clifford Rieyel,
terwijl hij hem een hand gaf ©n hem
glimlachend aan keek. „Ik verheug m©
oyer je blijdschap, Edgar! Morgenoch
tend moet je me alle bijzonderheden ver
tellen. Wel te rusten!"
Lord Fane stoof de trap af en Clifford
R©v©l sloot ide deur en stond toen met
«Jfi&kNiJS&im
JUBILEA.
Ds. J. Ph. Makkink, predikant bij de
Evang. Luth. gemeente te Leiden, vierde
Donderdag zijn zilveren ambtsjubileum).
Voordien heeft hij te Zierikzee (1908
—1909) en te Kampen gestaan; sedert
20 October 1912 staat hij in zijn tegen
woordige gemeente.
Wetenschappelijke Berichten.
WORDT DE EL VERBANNEN
Noach rekende al mot
ellen.
Andere tijden, andere matjan- Onze
gekruiste armen voor zich uit te staren.
Lord Fane zou met Klit imleisje trouw©n
en een erfgenaam krijgen en hij, Clifford
Revel zou gedoemd zijn heit oude, een
tonige leven, zoo hopeloos vervelend en
somber voort te zetten. En hij zou
Edith Drayton verliezen; de gedachte
alleen al, maakte hem1 gek-
Plotseling kwam er een iide© bij hem
op. Het was een duiyelsch plan, even
deinslde hij ©r voor terug, maar toen liflt
hij ©en schorren lach hooren en greep
naar ide branldewijnkaraf, schonk zich een
giqs in en dronk het in een teug leeg.
Toen liet hij zich in een stoel vallen en
bleet een he©le poos zitten peinsen.
Eindelijk stond hij op.
„Ik (doe het", mompelde hij. „Ik doe
het. Dit huwelijk moet voorkomen wor
den. Het is die eejni.g© manier. Maar wie
kan ik overhalen mij te helpen? Wie
kan ik vertrouwen?" Hij liep snel helen
en weer, de hanldlein op zijn rug geklemd.
Er verliep een uur, maar hij kon gefin
bevredigend antwoord op zijn vraag vin
den. Hij nam |de overjas op, die hij over
een stoel had gegooid, toed hij binnen
kwam en haalde er eefn paar brieven uit,
die hij op zijn schrijftafel wierp en juist
wild© hij zijn overjas weer neerleggen,
toen er een klein stukje papier op den
grond neerdwarrelde. Hij raapte hot op(
en keek er onverschillig naar.
„Dat is ide man, die ik hebben m:o©t",
mompelde hij verrukt, (dat is de man,
die ik noodig heb".
(Wordt vervolgd).
