Zierikzeesche Nieuwsbode Waarschuwing f 1 RIO RITA abonnement: Woensdag 12 Oct. 1932. zierikzeesche courant. ^^jaa^ng Inzending Advertentiën hinderwet. hinderwet. hinderwet. feuilleton. EEN DAPPER MEISJE. binnenland. i Een streeling roor het our! A Prijs p. S maanden [ƒ,1.60, franca p. post j, 1.80. Voor het buitenL per Jaar j, 10.—. Afzonderlijke nummers 6 cent. Verschijnt des Maandags, Woensdags en Vrij dags. Tel. No. 12. Postgiro 117677. No. 12374 Ultg.-RidietHr U. J. KOSTEN ADVERTEN! IEN van 18 regels «0 cH. ?ap 4 regels en daarboven 20 ets. per regel. Reclames 80 ets. per regel. Bij contract belangrijke korting. Inzending op den dag van uit gave vóór 10 lire. Uiterlijk 10 aar op dea dag r. uitgaaf ALGEMEENE SCHOUWING VAN VLOEDPLANKEN. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Zierikzee, Gelet op artikel 87 der algemeen© po litie-verordening voor deze gemeente; maken, bekend: dat op Woensdag 19 October 1932, aan te vangen te twee uur in den nam., een algemaana schouwing zal worden gehouden over de vloed planken met alles wat daartoe behoort, als de kistingen of kaden langs de erven, de naar den waterkant gekeerde zijden van gebouwen, de kozijnen van deuren en kelderramen, de keldermonden met bijbehoorende zijmuren en zoodanige stoepen, waaronder kelders aanwezig zijn. Zij herinneren belanghebbenden verder aan het voorschrift der bovengenoemde verordening, dat de vloedplanken of kis tingen van de bepaalde hoogte alsdan moeten zijn buiten gebracht en ©ene vol doende hoeveelheid bruikbaar klei of an der tot opstopping geschikt materiaal aanwezig moet zijn. Zierikzee, 10 October 1932. Burgemeester en Wethouders voornoemd, J. C. A. BANNINK, Burgemeester. P. F. WITTERMANS, Secretaris. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Zierikzee maken bekend, dat het verzoek van J. A. VAN DE ZANDE, broodbakker te Zierikzee, om in het per ceel, kadastraal bekend in sectie B, no. 1030, een electromotor van 2 P.K. tot aandrijving van een kneedmachine te mogen plaatsen door hen is TOEGE STAAN. Zierikzee, 10 October 1932. Burgemeester en Wethouders voornoemd, J. C. A. BANNINK, Burgemeester. P. F. WITTERMANS, Secretaris. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Zierikzee maken bekend, dat het verzoek van de Firma GEBR. DE VOS te Zierikzee om in het perceel B 73, ka dastraal bekend in sectie A, no. 1660, zes electromotoren met een gezamenlijk vermogen van 6 P.K. te mogen plaatsen, door hen is INGEWILLIGD. Zierikzee, 10 October 1932. Burgemeester en Wethouders voornoemd, J. C. A. BANNINK, Burgemeester,i P. F. WITTERMANS, Secretaris. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Zierikzee maken benend, dat het verzoek van L. A. POTAPPRL, brood bakker te Zierikzee, om in zijn per ceel, kadastraal bekend in sectie B, no. 815, twee electromotoren van resp. 2 - en 1/3 R K. te mogen plaatsen, door hen is INGEWILLIGD. Zierikzee, 10 October 1932. Burgemeester en Wethouders voornoemd, J. C. A. BANNINK, Burgemeester. P. F. WITTERMANS, Secretaris. Naar het Engelsch van CH. GARVICE. 2 (Ndtfrnk verboden). Lela lichtte die jalouzieën op. „Ja, hij is weggegaan", zei ze langzaam. „Ik wist niet, dat Lord Fane hier was, grootvader. Wanneer is hij gekomen?" De oude man wreef in zijn oogen. „Ze hebben het mij verteld. Ja, hij zoul gister avond komen. Heb ik het je niet gezegd? Nee? Dan is het mie door het hoofd gegaan. Maar hij zal wel niet lang blij ven. Het Moet jaren geleden zijn, dat hij voor het laatst hier was. Als jongen was hij al veel te druk voor den mar kies. Ik weet nog, dat hij in den toren klom en het weerhaantje vastbond1, zoo- dat het altijd naar het Oosten wees. Hij had altijd van die dolle streken. Hij zal wel niets veranderd zijn". „Hij zal nu wel niet mleer in 'den toren klimmen, wel?" zei Lela glim lachend. „Toen was ik zeker op kostschool, hé'? Is ,hij daarna nog op de Abbey geweest? Hij is toch de oudste zoon van idien markies?" „Zijn eenige zoon", viel de ,oude man haar in de rede. „Dus dan is hij de toekomstige mar kies?" „Ja, als hij 1 blijft leven antwoordde haar grootvader. „Als hij blijft leven!" riep, Lela uit. „Heeft hij idan een ziekte of zoo iets?" VBf ^SpAspfrin-tabletien worden door de BAYER-fabrieken uit- f sluitend aan Apothekers en Drogisten geleverd. Daarom trachten andere zaken, welke geen verstand van ge- neesmiddelen hebben U dikwijls minderwaardige tabletten te verkoopen. Maar heeft U er al eens op gelet, op welke onhygië nische en vieze wijze dergelijke tabletten in zulke zaken bewaard en verpakt worden! U zult dan zelt tot de overtuiging komen, steeds uitsluitend de origineele oranje-ver pakking van BAYER: oranjeband-buisjes van 20 tabletten a 70 cent en oranje-zakjes van 2 tabletten a 10 cent HET POSTVERVOER PER TRAM. Alle vervoer contracten met tramweg ondernemingen op gezegd. Bij alle tramWegondernemingen, post vervoerend, hebben de posterijen de ver- voercontracten met 1 Januari a.s. op gezegd. Dat wil niet zeggen, dat het postvervoer op al die lijnen gestaakt zal worden. Wel zal echter bijna overal het postvervoer met tramwegen sterk worden ingekrompen. Vooral lijnen, die het verkeer onderhouden met groote ste den, zullen zich het postvervoer 'geheel of gedeeltelijk zien ontnomen. Voor zoo ver de posterijen het postvervoer zelf ter hand nemen, ligt het ook in de be doeling het bestaande autovervoer in de gelegenheid te stellen aan dit vervoer deel te nemen. In verband daarmede hebben de pos terijen als voorwaarde voor nieuwe con tracten de bepaling gesteld, dat het pos- vervoer niet langer door een postbeambte zal worden begeleid, waaruit volgt dat de ondernemingen die post vervoeren, ge heel voor het transport verantwoorde lijk zullen zijn. De onderhandelingen, die ter zake ge voerd worden, schijnen nog niet over al beëindigd te zijn. Ook het postver voer met de R.T.M. zal, naar het Hdbl verneemt, gestaakt worden, al schijnt deze onderneming in verband met de ligging van haar verkeersgebied, |nog vrij veel postvervoer te zullen houden. Dat verlies of vermindering van postvervoer voor de tramwegondernemmgen, die wel haast zonder eenige uitzondering in min der gunstige financieel© positie verkee- ren, een groot nadeel zal zijn en dat de ©.vploitatiemoeilijkheden daardoor nog zullen worden vergroot, behoeft geen be toog. RAUWE REUZEL EN RAUW RUNDVET. De regeeringscommissaris voor de hulp verleening aan de melkveehouderij brengt het volgende ter algemeen© kennis: Van one.1, rsc-teidem zijdien bereiken mij klach ten, dat slagers de prijzen van rauwe reuzel en van rauw rundvet belangrijn hebben opgeslagen. Voor deze prijsver- hooging bestaat echter geen enkele re delijke grond. De heffing van 35 ct. per K.G., die voor gesmolten vetten geldt, is niet van toepassing op rauwe reuzel en rauw rundvet; ook heeft de heffing op gesmolten vet geenerlei prijsverhoo- gen'den invloed op de prijzen der varkens of van het rundvee. OPHEFFING KANTONGERECHTEN. Blijkens een ingediend wetsontwerp tot „Nee, hij is gezond, maar roekeloos. Hij is al twee keer van zijn paard gevallen en bijna gedood". „Zoo", zei het meisje peinzend!. „Dus hij is heel anders dan zijn vader?" „Heel anders. Ze passen niet bij elkaar. Hij. Terwijl hij deze laatste woorden uitte, kwam een knappe jongeman de kamer binnen, gevolgd door een reusachtigen St.-Bernhard en een fox-terrier. Hij was krachtig gebouwd, forsch en gespierd. Hij was gekleed in ieen manchester pak, dat hem zonder zijn aristocratisch gelaat het uiterlijk van een jachtopziener gegeven zou hebben. Zijn laarzen waren bedekt met modder. In Idle hand hield hij een reusachtige zweep, waarmee hij zelfs jhet groote beest aan zijn voeten jn bedwang kon houden. Toen hij de halfdonkere ka mer binnen kwam, sloop Lela, na een schuwen blik op hem1 geworpen te heb ben, naar de porseleinkamer. Die bibliothecaris keek den jongeman veibaasd aan, maar deze kwam' met een verontschuldiging naderbij. „Neem/t u mij niet kwalijk; ik wist niet, dat er hier Hé, nu zie ik het pas, meneer Temple! Hoe maakt u het, meneer Temple? Ik wist niet, dat u, hier nog was. Hoe maakt u jhet? Het is eeuwen geleden, dat ik bet laatst gezien heb. Maar ik ken u nog heel goed! U kent imlij toch ook nog?" „Ik ken u ook nog heel goed', imlylord zeker. Bent u gisteravond gekofmlen?" „Ja, gisterenavond", herhaalde ide jon geman, terwijl hij op |d© tafel ging zit ten". En toen ik hier zoo rondwandeflidie, voelde ik me, alsof ik nog een jongen was. Het is hier niets veranderd. En hoe is het met u?" nieuwe vaststelling van het rechtsgebied en de zetels der rechtbanken en kanton gerechten, behoorende tot het gerechtsl- hof te 's-Hertogenbosch, zullen 7 recht banken en 48 kantongerechten, t;ot dit rechtsgebied behoorend, woridlen opgehe ven. Zoo zal ook het kantongerecht T h 0- 1 e n vallen onder» de bezuinigings-guill,Or tine. Het kantongerecht Zierikzee, be hoorende tot het rechtsgebied ressortee- rende onder het gerechtshof te 's-Gra- venhage, blijft. Goes, Oostburg en Hulst worden opgeheven. Goes en Oostburg komen bij Middelburg. PREMIEBETALING INVALIDITEITSWET. Met ingang van 25 September j.l. is wijziging gebracht m ide loonklasse-inldèe- ling en 'dientengevolge in de premiebe taling. Van idien Idatum af geldt ide volgende premiebetaling: mannei. verz. vrouwtel. verz. Leeftijd, weekz. Idagz. weekz. dagzf. 1416 jaar 0.30 0.07y2 0.30 O.O71/2 1618 jaar 0,40 0,10 0.40 0.10 1821 jaar 0.50 0.12i/2 0.40 0.10 21 j. en ouder 0.60 0.12i/2 0.50 0.121/2 Diagzegels mogen alleen worden geplakt voor verzekerden, die als regel minder idian vier dagen per week bij denzelfden werkgever wlerkzaam zijn. Indien het loon u i t s 1 u i t en d bestaat uit verstrekkingen in natura (zooals kost, inwoning enz.), is voor mannelijke zoo wel als voor vrouwelijke verzekerden, ongeacht den leeftijd/een weekgeld ver schuldigd van f 0,25, eventueel een Üag- zzegel van f0,07i/2. MINISTER BEELAERTS OVER DEN TOESTAND. Een bijzonder© medewerker van het tijidschrift Timotheus heeft een gesprek gehad met den minister van buitenland- sche zaken. Allereerst maakte deze zich geen deelgenoot van' den optimistische» kijk op de toekomst, waarvan de gouver- neurrgeneraal op iden verjaardag der Ko ningin te Batavia heeft doen blijken. Vol gens jhr. Beelaerts is de algemeen© toestand' donker en hij zou zelfs nog geen tijdstip kunnen noemen, waarop men zou kunnen zeggen: Het begint te dagen. „Ik vrees, dat we jiog meer naar 'de idiepte zullen gaan om eerst dan de wegen te vinden, die leidien tot elkander verstaan, tot samenwerking, tot herstel. Verdiep sprak de minister zijn vertrou wen uit, Idat d e Volkenbond wer kelijk |de elementen bevat, die het zoe ken naar middelen om »it de impasse te raken, tot een resultaat kunnen brengen. Wie ernstig nadenkt, moet in den Vol kenbond jets goeds zien; en al heeft het „Met tmij? O, heel goed, mylord, dank u", ttnompelde meneer Temple. „Prachtig", antwoordde lord Fane har telijk. „Dus u woont hier nog altijd, en brengt ,uw tijd temidden van deze stof fige boeken door nee, deze boeken kunnen niet stoffig zijn, als u er voor Zorgtt". De oude man kreeg een kleur van genoegen bij dit openhartige, vriendelijke compliment. „U bent heel vriendelijk, my lord. Ja, ik breng mijn tijd grootenidieels hier door". „Mijn vader sluit zich nog steeds op in zijn kamlers. Nu, ik ga er van door. Ik zoek eigenlijk iemand, die me aan een naald kan helpen. „Dit kleine mor mel", zei hij, terwijl hij op den fox- terrie wees, „heeft een splinter in zijn poot gekregen. Het is ©en klein stukje hout, te klein om het met mijn mes er uit te halen, en groot genoeg om hem als een straatorgel te doen janken. Ik zocht een van de dienstmeisjes. U hebt me zeker wel gehoord?" „Zeker, tmlylord", antwoordde mieneer Tenrple glimlachend. „Ik heb geen vrouwenrok kunnen ont dekken. Zijn er hier geen dames? Zeker niet; ik zou hier voor geen geld ter wereld willen Wonen, als ik ©en meisje Was". „Er zijn een paar dienstmeisjes, mylord. Ik zal er een roepen. Wat wildé u ook weer hebben?" „Een naald. Dan kan dit beertje weer draven en hollen, hé? Maar doet u geen moeite, ik heb u al genoeg last bezorgd. Ik ga .er van door. Kom', Hector een imooie hond, vindt u niet?0 „Ja, zeker", stemde de oude man toe, terwijl hij naar de modderige voetstap,- Indernationale Hof van Justitie geen mid del tot sanctie, toch zal men zich wel even bedenken, aleer men zich aan de uitspraak van het Hof zou onttrekken. Indien de Volkenbond in 1914 had' be staan zouden de zaken wel eens heel anders hebben kunnen loopen. Inzake ide ontwapening merkte de mi nister ,op: „Zeer weinig staten zijn in de richting van ontwapening zoo ver gegaan als ons land". Een Europeeschen Staten bond acht hij onmogelijk, gegeven 'de huidige samenstelling van en de ver houdingen in Europa. Veel meejr jdan de Vereenigde Staten van Amerika, be staat Europa uit de meest uiteenloopend© nationale eenheden en belangen. Gevraagd naar Wat hij van de oeco- nomische wereldconferentie denkt, antwoordde ide minister: „Zij heeft iets voor op die van 1927. Toen waren het geen regeeringsvertegemwoordigers, maar particulieren, die samengekomen waren. Nu wel. Dat is in zooverre beter, dat zij' weten, hoe ver zij gaan kunnen met het oog op Ide constellatie in hun land. Maar de aanbevelingen der con ferentie van 1927 hebben niets van haar waarde verloren. Had men er slechts gevolg aan gegeven! Door idit niet te doen, is de toestand steejds erger gewor den. Niet alleen hebben de tariefmuren een tot idusver ongekende hoogte bereikt, maar 'door onberaden contingenteeringen en deviezenmaatregelen wordt meer en meer 'de internationale handel stuk ge slagen". Toen Ide interviewer vroeg, of de on derhand© lingen met België spoedig hervat zullen worden, was het antwoord: „Als naaste buren moet je op goeden voet met elkaar leven. En dat is niet gemakkelijk, want juist door dat je zoo vlak bij elkaar wloont, zijn er dikwijls allerlei dingen Waarover licht wrijving kan ontstaan en idie je kregelig maken. Men heeft een open oog .voor eikaars fouten. Natuurlijk komt er Idan licht ruzie. Daarom is .'t maar het beste, te letten op d|e belangen, die men ge meen heeft. En België en Nederland hebben zulke belangen1, in meer dan één opzicht. Uit Stad en Provincie. ZIERIKZEE. Op uitn,oodiging van V.V.V. had Maandagavond in een der zalen van de Sociëteit „Concordia" een bijeenkomst plaats, waar, behalve enkele andere be langstellenden, voornamelijk winkeliers aanwezig waren om te luisteren naar een1 causerie van den heer S. Sellenraad, vertegenwoordiger van de N.V. Philips' Gloeilampenfabrieken, ever de decor a- tieve étalageverlichting. Na ingeleid te zijn door dhr. Tichelaar, als waarnemend voorzitter van V.V.V., die zoowel de zeer vele aanwezigen, als den heer Sellenraad het welkom toe riep, verkreeg deze laatste het woord. Spr. begon met een causerie over het karakter der W i n k e 1 w e e k in 't al gemeen, waarvan het doel is extra-winst te maken. Het koopers-publiek is langen tijd onwillig geweest, die dingen t© koo- pen, welke niet direct behooren tot de strikt noodzakelijke dagelijksche behoef ten. Daarin is een kentering gekomen. In ide laatste maanden is een kleine voor uitgang in de conjunctuurr te ontdek ken. Het steeds maar klagen over ide malaise raakt uit den tijd. Er is een kentering. Het vertrouwen van het pu bliek begint zich te herstellen, wat een verblijdend verschijnsel is. De vraag, in verband met de Winkelweek, is thans, hoe kan de winkelier profiteeren van de pen van 'den hond op het tapijt keek". Maar hij is wel wat erg groot, niet?" Lord Fane lachte. „Doet u maar geen moeite, menieer Temple. Ik zal zelf wel ©en meisje vinden. Wilt u deze stumper zoolang bij u houden?" Hij hield! den ouden man het trillende (diertje voor. Met leen beweging van schrik schudde die oude man het hoofd en ging naar de deur. „Ne©, laat ik liever een 'naald voor u zoeken ik ben onmiddellijk weer hier". Hij zweeg en keek peinzend naar den St.-Bernard. „Wilt u misschien zoo vriendelijk zijn, om eh op de honden te passen? Ik bedoel, idat ze niet aan ide boeken of aan de papieren kopnlen? Honden zijn nogal eh vernielzuchtig van aard. Die een© snuf felt al aan een Kerkvader". „U kunt er op rekenen", stelde lord Fane hem gerust. „Kom, Hector, laat die Kerkvader met rust. Kom maar bij den baas". Toen de oude man vertrokken was, begon Lord Fane een vroolijk .deuntje te fluiten, sloeg met zijn zweep tegen zijn laarzen, en riep van tijd tot tijd die honden terug van een al te nauwkeurige onderzoekingstocht over de boeken en prenten, die over den grond verspreid lagen. Plotseling ontdekte de St.-Bernard Ide porseleinkamer en ide gestalte in het wit, en begon te janken. „Wat is er aan ide hand, Hector?" vroeg Lord Fane. „Er jis zeker een kat in die kamfer. Meneer Temple is net iemand om) er ©en stel poesen op jna te honden. Komi maar hier". Maar de hond weigerde te gehoorza men. Dit vreemde wezen kende hij niet; t Gekleurde klinkfilm-operetteI f Het grootste succes ter wereld! J Het meesterwerk der H.C A.! I Een weelde Yflor het oog 1 I t Het toppunt ran luxe' f De 2 mllUoen dollar film 1 f mildere stemming onder net publiek? Een doeltreffende etalage, decoratief ver licht, waarvan een facsineerendj© kracht uitgaat. Waar we leven in een tijd van efficiency, heeft de N.V. Philips ©en transparant papier in den handel ge bracht, waarmede de winkelier op zeer voordeelige, maar niet minder attrac tieve wijze, zijn étalage een hoog deco ratief effect kan geven, waardoor koo- pers zullen worden gelokt. Hoe men met dat transparantpapier werken kan, liet heer Sellenraad op zeier duidelijke en praktische wijze zien. Met eenvoudige middelen is een waarlijk schitterend ef fect in een étalage te bereiken. De N.V. Philips heeft bouwdoozen in voorraad, waarin men alles vindt om zijn étalage een heel jaar door, maar speciaal dies a.vonds, een bizonder cachet te verlee- nen door een aparte verlichting achter- transparant papier. Met aandacht werd de causerie gevolgd. In de pauze kregen de bezoekers de gelegenheid de voor beelden eens wat nader te bekijken, om het misschien na te volgen. Na de pauze werd de nieuwste Philips' Radio gede monstreerd. „Einfach fabelhaft". Ook als weergever van de grammofoonplaat vol doet dit prachttoestel uitstekend. De heer Tichelaar wist zidh, aan 't eind van deze leerrijke causerie en de monstratie, de tolk der vergaderden, toen hij den heer Sellenraad dankte voor diens lezing. In de zaal was een flinke gaskachel geplaatst, die een aangenamje warmte verspreidde. Op de groote bovenzaal van So ciëteit „Concordia" vond Maandagavond de prijsuitreiking plaats der op 22 en 23 September j.l. gehouden Fruit-, Groen ten- en Bloemententoonstelling, georga niseerd door de Ver. van Ou d-L e e r- 1 in gen der Tu in bouwwinte or- cur s u s te Zierikzee. In zijn openings woord heette de voorzitter, dhr. A. D. Constandse, de aanwezigen hartelijk wel kom. Hij herinnerde aan de tentoonstel ling, waarover alle reden bestaat ,om te vreden te zijn, daar zij in alle opzichten geslaagd is, dank zij de medewerking van verschillende personen in/en com missies, welke spreker dank zegde voor de betoonde toewijding. Voorts sprak de voorzitter er zijn leedwezen over uit dat de burgemeester door droeve familie omstandigheden verhinderd was aanwezig te zijn, reden waarom spr. nu zelf tot de prijsuitreiking overging. Onder een felicitatie en een toepasselijk woord mochten de verschillende prijswinnaars de werkelijk fraaie prijzen, bestaande uit een beker, een lauwertak en verschillen de medailles in ontvangst nemen. Ook aan 3 niet-prijswinnaars, wien een zeer eervolle vermelding was toegekend, werd vanwege het bestuur ieder een medaille aangeboden. Na de prijsuitreiking sprak de voorzitter nog een woord in het al gemeen, waarin spr. nog eens zijn vol doening uitsprak over het ingezonden© op verschillend gebied, hierbij ©en be roep doende op de inzenders om bij een het was geen kat, daar katten, voor zoover hemi bekend was, niet rondwan delden in witzijden japonnetjes en zwart satijnen schoentjes. Derhalve begon hij luid te blaffen. Lord Fane liep ongeduldig naar Ide por seleinkamer, duwde het gordijn op zij en bleef als aan iden grond genageld staan. Het bleek niet een kat, imiaar een jong imleisje te zijn, dat met een hoog rood© kleur op het gezicht naar den hond stond te kijken. Lord Fane's eerste opwelling was ide vlucht te nemen. Hij besefte plotseling, dat zijn laarzen vuil waren, idat zijn rijpak grof was en dat hij een lawaai had gem'aakt, dat 't meltsje vreeselijk gevonden moest hebben. Hij riep den hond: „Kotm! hier, Hector. U hoeft niet bang te zijn. Hij doet niets..." „Ik ben niet bang voor hemf', ant woordde Lela, terwijl ze haar hand op Iden kop van het groote dier- legde. „Ik ken heml wel. Het is Hector". „O, dat wist ik niet. Ik wist niet, dat u dat er hier iemland! was ik bedoel, het is beter, dat ik wegga". Ze bleef heml rustig aankijken. „Nu, goedenmorgen", zei hij ten slotte. „KomH Hector". Hij keerde zich om en wilde heen gaan, snaar sloeg in zijn onhandigheid miet ide zweep tegen een Sevres-vaas, .dje in scherven op den grond viel. Met een snelle beweging knielde Lela op den grond neer en zocht de stukken bij el kaar. Hevig geschrokken, wilde Lord Fane haar helpen. „O, wees alstublieft niet boos op me", Smteekte hij. „Het spijt me verschrikkelijk. Ik ben altijd zoo onhandig. Ik breek altijd iets. Het is zeker een kostbare vaas, niet?" (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1932 | | pagina 1