lierikzmcha Nisuwsbods
TWEEDE BLAD
FEUILLETON.
Witte Heide.
BINNENLAND.
Rust, kalmte en
zelfbeheersching
Uit Stad en Provlnole.
bahooranda bij da
Vrijdag 16 Sapt. 1932, ia. 12363
Zondagsstemming.
De Zondag draagt bijna overal zijn
kenmerk, beeft op bijna elke plaats, in
elke sta'dl of dorp zijn eigen locaal,
meestal intiem karakter. Dag van rust
en vrijheid' voor velen; dag ook van her
stel en vereffening van krachten voor
de vele vermoeiden, wier zenuwen het
gedurende de zes voorafgaande werk
dagen zwaar te verantwoorden hadden.
In een klein, landelijk dorp zijn het
vaak de diepe rust en vollen vrede, die
dan over huis en hof, wegen en velden
liggen uitggespreid'. Huizen liggen rusti
ger dan ooit in hun Zondagschen dom
mel; geen Levend wezen laat zich zien;
alleen die boomen schijnen over de heg
gen uit te kijken; in rustige zelfvol
daanheid over deze natuurlijke, plech
tige eenzaamheid'. Tuintjes zijn hier en
daar den vorigen Idag netjes aangeharkt,
wachtende op de eerste indrukken van
voetstappen. Reeds vroeg in den morgen,
of voormiddag roept het kerkklokje de
menschen op voor hun kerkgang. Het
aan- en uitgaan een-er dorpskerk maakt
gewoonlijk een zeer schilderachtig effect.
Vroeger nog meer, toen (de typische Zon-
dagsche kleederdracht van de landelijke
bevolking stemmig afstak tegen het volle
groen van den zomer, of wel des win
ters tegen het smettelooze, pas gevorm
de sneeuwdek.
In een provinciestad is het des Zon
dags gewoonlijk de groote stilte, die een
scherp contrast vormt met de bedrijvig
heid in de week. De gesloten huizen en
ledige straten liggen verzonken als van
een doode stad. In de groote stad wordt
men zulks niet of minder gewaar, om
dat het op dien dag op verscheidene
plaatsen veelal nog drukker is geworden.
Maar toch weer een andere drukte als
dia van de week. De meeste winkels en
zaken zijn gesloten, maar de hoofdstra
ten en -wegen zijn voller dan anders.
De uitgaansdrukte heeft die van ide „bu
siness" vervangen. Er ligt ook hierin]
een aparte stemming. Men loopt anders,
minder gejaagd, vooral ide ouderen, en
in 't algemeen veel opgewekter.
Waar ide stilte van den Zondag nog
goefd merkbaar is, daar is deze een
heerlijke vluchtheuvel om weer op ver
haal te kunnen komen voor de lichame
lijke en geestelijke vermoeienissen der ge
wone weekdagen. Hoe verschillend overi
gens, op schier elke plaats deelt die
stilte van den Zondag zich tot binnen
in de huizen mee. De postbestellingen
zijn gestaakt en Ide krant wordt niet of
slechts in den ochtend bezorgd. Voor
velen is die dag dan een toevlucht, waar
in het leven zich terugtrekt en meer in
waarts blikt.
Zondag in den winter of in den zo
mer maakt een groot verschil, maar be-
teekent toch voor allen een rustdag, die
hiervan genieten willen.
Wellicht is de Zondagsstemming niet
meer zoo gaaf als vroeger of zooals
in sommige landelijke dorpen, die nog
heel ver van de cultuurcentra verwijderd
liggen en moeilijk te bereiken zijn. Ze
moge dan veranderd zijn en eenigszins
geschonden, dat neemt echter niet weg,
dat die stemming door velen nog per
soonlijk beleefd wordt. Voor velen blijft
het nog een idag, die wat anders dan
alleen haastwerk en drukte brengt,
een dag, die voor hoogere indrukken
meer vatbaar maakt en ide dingen des
eeuwigen levens beluisteren doet. Dat
beteekent een genezing voor de vele
kleine en groote verwondingen, die we
oploopen in den strijd om het bestaan].
Maar dan moet de Zondag ook een
werkelijke tusbdag zijn. Niet een dag
17 Naar het Engelsch.
Hij voelde zich te rusteloos, om! naar
The Court terug te keeren, en in ieder
geval vond hij er «en soort voldoening
in, otml in de buurt te zijn van z'n ver
loofde. Ofschoon het troosteloos regende,
bleef hij buiten en liep doelloos rond,
tot fiij de steenen brug overging, die naar
de weide voerde. De weilanden zelf ston
den half onder water en het verhoogde
pad was zoo modderig, dat het haast
onbegaanbaar was. Onwillekeurig liep hij
toch weer een eind terug, tot dicht bij
de brug en daar zag hij een man staan,
in een regenjas gehuld en met den hoed
over de oogen getrokken, maar dien hij
toch onmiddellijk herkende als den logé
van Mrs. Gay.
De herkenning was weiderkeerig; en,
ofschoon Mr. Clark in den regel nu niet
zoo bijzonder spraakzaam was, liepen die
twee toch een oogenblik later onder de
boomen op en neer en bespraken zij
natuurlijk het onderwerp van den dag:
„Mijn idéé is ihet, dat het toeisje er
bij ongeluk ingevallen zal zijn, daardat
de kant langs het water ineens afbrok
kelde, of doordat ze door een plotselingen
schrik te ver is gegaan".
En eer Christopher hetzelfde w:ist, ver
telde hij van dien knop of w at Ihet dan
ook was -dien hij achter dat stuk
afbrokkelende steen en aarde, onder de
brug had ontdekt. 4
DRAlSIjlA'VAiNVALKF.nBURG'S-'
K 4 |LEy£R")"RAAyi
[jv\\v UafibïjBflsm
LEEUMfrRDCH- u
gelijk aan Ide andere, maar een dag,
die met iets verhevenere gevuld is en
in overeenstemming daarmee ook een
andere levenswijze tot gevolg heeft. Een
dag dus, idie ons voor indrukken meer
vatbaar vindt, door zijn rust; die de
bovenaardsche invloeden tot ons laat ko
men 'door zijn stilte en die 't feest van
den vrede in ons hart, ons huis en onze
stad 'brengt. Alzoo een vrije dag, die
tevens een -dag des vredes is.
STATEN-GENERAAL.
Eerste Kamer.
Na afloop van de gemeenschappelijke
vergadering van de beide Kamers der
Staten-Generaal op Dinsdag a.s., komt
de Eerste Kamer bijeen dienzelflden idag
om half vier, Woensdag om elf uur, Don
derdag oim] twee uur en Vrijdag om elf
uur.
In de vergadering van Dinsdag wordt
het nieuw benoetold© lid, mr. C. H. J. A.
Janssen de Lilmpens beëedigd'.
De vergaderingen van Woensdag, Don
derdag en Vrijdag houden o.m. verband
unlet ide beantwoording van die Troon
rede.
Tweede Kamer.
De Tweede Kaim'er is bijeengeroepen
tegen Dinsdagmiddag om kwart over drie.
Aan de orde is dan: aanbieding dier
Rijksbegi-ooting voor 1933 en het op
maken van de nominatie voor het voor
zitterschap.
WAPENS EN MUNITIE VOOR ZUIDi-
AMERIKA
Het Tweede Kamerlid Albarda heeft
den minister van Binnenl. Zaken, voor
zitter van -den- raad van ministers, Jdje
volgende vragen gesteld:
1. Is het der regeering bekend, dat in
-den laatstem tijd getracht wordt hier
te lande bestellingen te plaatsen van
wapens en mtunitie, bestemd: voor Zuid-
Amierikaansche Staten?
2. Is ide regeering niet van meening,
dat door de leveranties van wapens en
münitie aan Zuid-Amerikaansche staten
het oorlogsgevaar vermleerderd kan wor
den, dat Zuid-Amierika onmiddellijk be
dreigt?
3. Heeft de regeering vergunning ver
leend of is zij voornemens vergunning
te verleenen aan Nederiandsche onder
nemingen, inzonderheid aan een fabriek
te Dordrecht, voor het leveren Ivan muni
tie aan Zuid-Amerikaansche Staten
4. Weet ide regeering, dat (de regeering
van Frankrijk aan de Fransche Wapen
en (munitie-industrie vergunning heeft ont
houden voor de uitvoering van bestellin
gen voor Brazilië en is zij niet van ge
voelen, dat daarin voor haar een reden
te meer moet worden gezien om den
uitvoer van wapens en munitie uit Ne
derland, rechtstreeks of indirect voor
Brazilië bestemd, niet toe te staan?
HET VERVOER VAN SUIKERBIETEN.
Het Tweede Kamerlid, Duymaer van
Twist, heeft den minister van oecono-
taische zaken en arbeid gevraagd:
Kan de minister mededeelen, of het
juist is, dat de Idirectie van de Coöpera
tieve Suikerfabriek te Dinteloord: den
schippers contracten aanbiedt voor het
vervoer van suikerbieten, die met rijks
subsidie zijn verbouwd, tegen prijzen, die
nog lager zijn, dan die, welke tijid'ens
de bietencampagne van het vorig jaar
werden uitbetaald?
Mocht dit feit juist zijn, wil dej minister
dan maatregelen nemen, dat bet vervoer
van suikerbieten tegen loonenden prijs
plaats heetft?
Voorts heelft ide heer Duytoaer van
„Op dat oogenblik was ik er bijzonder
door getroffen", zei hij, „maar ja, er
gebeurde toen iets, waardoor ik het op
dat moment niet verder onderzoeken kon,
en sinds dien heb ik ier niet meer] aan ge
dacht. Ik veronderstel, dat het wat heeft
uit te staan met de geheime gang van
het huis naar de rivier".
„U meent zeker van den Watermolen?"
vroeg Mr. Clark.
„Juist". Tegelijkertijd begon hij spijt te
krijgen van zijn gebabbel. Als het water
eens wat lager staat, nucet ik het toch
nog eens wat nader gaan onderzoeken".
„De Watermolen moet een eigenaardig
oud huis zijn. Mijn hospita heeft aniij ver
wonderlijke verhalen gedaan van den be
woner, Idie geweldig gierig moet zijn
geweest, -en zijn nichtjes".
„De Misses Burnham en ik zijn goede
kennissen", klonk het «enigszins hoog
hartig van Chris.
„Dat begrijp ik wel", zei Mr. Tressidon,
miaar met uw welnemen; !wat weten
Sir Basil en u van de antecedenten van
één van de dames van den Watermolen?"
On verwacht als die vraag kwam', was
ze toch niet kwaad gemeend, maar dat
er een bedoeling achter school, was bo
ven allen twijfel - verheven.
Christopher kreeg een erge kleur en hij
voelde zich in eens Zeer jong en oner
varen naast dien man met den door
dringenden blik.
„Ik... U..." stamleide hij:
„Nee, als u soms..?"
„Neen, ik wil er niets verder van hoa-
ren, riep Christopher, keerde zich om en
liep door, terwijl Mr. Clark hem met
half, spottendem, half-medelijdenden blik
aan keek.
Twist den minister van ©economische za
ken en arbeid gevraagd:
Is het den minister bekend, dat de
Eerste Nederiandsche Coöperatieve Sui
kerfabriek te Sas van Gent een contract
toet een buitenlandsche firma heeft af
gesloten voor het vervoer van 60.000 tan
suikerbieten naar deze fabriek?
Zoo (dit feit juist is, is de minister
dan bereid, maatregelen te treffen, dat
het vervoer te water van deze toet rijks
subsidie verbouwde suikerbieten ge
schiedt door Nederiandsche schippers in
Nederiandsche schepen?
keeren weer terug na bet gebrnik van
MIJnhardt'a Zanowtabletlen.
Glazen Buisje 75 ot.
Bij Apoth. en Drogisten.
ZIERIKZEE. Zaterdag 24 Sept. wordt
alhier een B r a n ;d! w e e r d a g gehouden.
Dan zal de commandant der brandweer
te Middelburg in „Juliana" 'een voor
dracht houden over de inrichting en or
ganisatie 'd'er brandweer op Schouweni-
Duivelanid', terwijl na afloop der verga
dering de brandweer te Zierikzee, zoo
mogelijk toet medewerking van de ove
rige motorepuiten op Schouwen-Dfuive-
lanid), eene demonstratie zal geven op
ide Oude Haven.
Het was idoor de nevelsluiers, die
Woensdagavond den hemel verduisterden,
hier onmogelijk de maansv er duist e-
r i n g waar te nemien. In andere plaatsen
in ons land' was men gelukkiger en heeft
men het begin van de komst van de
aarde-schaduw op de maan goed kunnen
waarnemen. Toen het hoogtepunt ider
verduistering bereikt was, maakten ne
vels het hemellichaam geheel en al on
zichtbaar.
BURGH. Wederom) zijn voor de gemeen
ten Haamstede en Burgh de bekende boe-
kenzendingen der reizende NutsbibfLo-
theek ontvangen. Van deze degelijke lec
tuur wordt steeds een gretig gebruik ge»
toaakt. De uitgifte ider boeken geschiedt
op Zaterdagavond door de bibliotheek-
houders 'de heeren J. A. Hubregtse te
Burgh en S. den Haan te Haamstede.
BROUWERSHAVEN. Op Dingdag 26 Oc
tober a.s. zal in het Stadhuis alhietr
plaats hebben de inlevering van de rijks-
goederen van de dienstplichtigen van de
lichting 1917. Deze inlevering zal plaats
hebben voor Ide gemeenten Brouwersha-
yan, Zonnemiaire, Duiven|diijke, ;EIIemeet,
ElKerzee, Noordwelle en Seroosk(er!k|e.
OUD-VOSMEER. Dinsdagnamiddag brak
brand' uit in het magazijn van den han
delaar in landbouwwerktuigen R- alhier,
in Koentj esweg, waarschijnlijk doordat
een tractor in vlam1 vloog. Er weid
aan verschillende werktuigen nogal wat
schade toegebracht, o.m. een dorschkas,
een pers en idle tractor, terwijl ook wa
terschade werd berokkend. De slang op
de waterleiding bewees goede diensten.
Aan het gebouw zelf kwam ook schade.
Naar [men zegt was een en ander ver
zekerd!.
AmU» tijden, andere prijzen I
20 ZAMB0S Sigireitsn 25 ctf.
Geen cadeaux eto.
100% waarde voor Uw geld.
LANDBOUW EN VEETEELT.
GEDEELTELIJKE INHOUDING VAN DEN
TARWEPRIJS.
De (maatregelen in Zeeland
hebben ide instemming vaa
'den (minister.
Op de vragen van het lid ider Tweede
Kamer, den heer Kersten, over een door
HOOFDSTUK XXIII.
Ursula zat imlet koortsachtfgen ijver
uren achtereen', verschillende kleeding-
stukken te repareeren, die zij alle in
een leeren handtaschje borg. Amty's aan
bod, oud haar te helpen, werd kortweg
afgeslagen.
„Neen", zei Ursula zonder opkijken, „ik
moet het zelf Idoen; ik wil niet dat
anderen... zijn dingen aanraken?"
En toen het zusje eindelijk wilde gaan,
vroeg zij zenuwachtig:
„Waar ga je heen, Aim|y O', faat mij toch
niet alleen!"
Atoy nam een boek op en langzaam
kropen de uren ami In volstrekte stil
zwijgendheid, behalve toen Hanna Bates
verscheen met Christophers met potlooid
geschreven briefjes.
Atoy's hart ging open, toen zij de lief
devolle vraag daarin las. Ze draafde en
gaf het over aan haar stiefzuster, terwijl
de werkster op den drempel wachtte.
Ursula schudde slechts even het hoofd.
Haar lippen prevelden het woord: „on
mogelijk" en het kostte Amie moeite ge
noeg om met kalme stem de boodschap
te geven, die Christopher zou wegstu
ren. Maar, toen zij heto hoorde terug
gaan, vielen er heete tranen op haar
boek.
Een wanhopend! gevoel van onmacht
overviel haar, als zij ivan tijd tot tijd
naar de kaarsrechte gestalte aan tafel
keek, die zóó ijverig met de naald bezig
was, dat zij, van inspanning, aan iederen
kant een vurig plekje op de Wangen had.
Amfy vermoedde, dat, nog afgescheiden
van die tragedie van dien vorigen dag,
haar zuster een crisis boven het hoofd
Aan 't einde van het badseizoen,
Gaat Magere Hein aan 't reek'nen
Heoveel de winst voor hem dit jaar
Nu wel heeft te beteek'nen.
En zie: hij toont zich zeer voldaan,
Daar heel wat arme zielen
Veelal idoor onervarenheid
Hem in de armen vielen.
Was aan 'den greep van Magere Hein
Dan heusch niet te ontkomen?
Bestond er kans om op z'n minst
Zijn toacht wat in te toornen?
Ons antwoord! is volmondig: ja!
Die moog'Iijkheid bestaat er:
Leer zwemmen, en ge hoeft niet meer
Bevreesd te zijn voor 't water.
hing, (maar zij durfde niets vragen, pf
zelfs maar de .geringste opmerking ma
ken, toen Ursula ieder stuk, dat zij her
steld had, in het taschje pakte.
Oto één uur bracht Mrs. Bates een kou
den lunch. Ursula dronk wat water,toaar
gebruikte niets en op haar verzoek bracht
Ajnfy het blad tot aan de keukendeur en
keerde toen onmiddellijk weer.
Zoodra het toaar eenigszins begon te
schetoeren, stond Amy op en ging thee
zetten. Mrs. Bates verscheen nu weer piet
het theeblad1, dat .zij met een ruk op
tafel zette, waarop zij haar vertrek aan
kondigde.
Amy keek teleurgesteld naar haar stief
zuster, toaar Ursula bleef even strak.
„Hier is je geld", zei ze.
Mrs. Bates stak het bij zich en ging
weg. Met een zucht van verlichting sloot
zij even later het hek van den Wateiyn'°-
len achter zich.
„Hier is je thee, Ursula. Leg nu je
werk eens weg en eet wat".
„Ik heb ergen dorst, toaar ik kan niet
eten. Kwel toij maar niet, Amy. Morgen
als alles voorbij is, kan ik rusten".
„Als alles voorbij is?" herhaalde Atoy.
„Vanavond laat gaat hij weg", fluisterde
zij.
„Ol"
„Meer durfde Amy niet zeggen en ina
een korte pauze begon Ursula weer:
„Ik heb alle voorbereidende maatrege
len genotoen en als zijn kracht hem niet
begeeft, dan is hij ci'orgen om dezen
tijd in Londen. Is hij eenmaal daar, dan
kan hij wel in veiligheid worden ge
bracht, althans voorloopig".
„Maar Ursula, zou hij sterk genoeg
zijn, oto te reizen?"
En uit de wereld van de sport
Komt steeds een koor van stemmen:
Wacht toch niet langer met uw plan
En oefen u in 't zwemmen
Maakt ook id'e jeugd vroegtijdig reeds
In (deze kunst bedreven,
Dat spaart, vooral in 't badseizoen,
Zoo toenig jeugdig leven.
Voor stads- en (dorpsbesturen is
Het plicht oto zorg te dragen
Dat men om zwemgelegenheid'
Niet vruchtloos hoeft te vragen.
Breng toch Ide mooiste zomersport
Onder 't bereik van allen,
Dan zullen er niet jaar op jaar
Meer zooveel offers vallen! J. S.
De stiefzuster schudde het hoofd:
„Niet toet den trein, dat zou in ieder
opzicht te .gewaagd zijn, toaar... ze aar
zelde even en ging toen voort: „Je weet
nu al zoo veel, Amy, dat ik je de rest
ook nog wel toevertrouwen kan. Hij
heeft vrienden in Londen, bondgenooten.
Ik heb' toij met hem in verbinding ge
steld. Ze zullen vanavond hier met een
auto katoen, die zullen tusschen twaalven
en eenen bij het laantje staan en idan
moet hij er ook wezen".
„Maar kan hij wel zoo ver loopen?"
vroeg Atoy schuchter.
„Er is nog een dosis van den drank
over en die is voor dit doel bestetod.
Nairn hij die niet, dan zou de inspanning
zeker te groot voor heto zijn. Nu is er
veel kans. Ik ga zoo ver met hem mee
en zorg, dat hij in den auto komt. Hij
kan hier niet langer blijven; met iederen
dag neetot het gevaar toe. Die man
Matthew Clark, zooals hij zich noemt
zal niet langer wachten, en nog afge
scheiden van dit gevaar, zou het gebrek
aan zotn en lucht hem (den dood aan
doen. O' toijn hoofd, mijn hoofd! Maar
eerst als hij weg is, kan ik rusten;
tot den volgenden keer", voegde zij er
bij, op bitteren toon.
„Ursula", riep Atoy, „iemand tooet je
helpen. Het is wreed, onbillijk, dat je dit
alleen zoudt dragen".
„Het is toijn straf, mijn gerechte straf!"
was het bijna onhoorbare antwoord.
Atoy sloeg de armen om1 haar zuster
heen en, zei teeder:
„Neen, neen, Ursula, dit is niet zoo.
Je liefde heeft je verblind".
(Wordt vervolgd).
de Gewestelijke Tarwe-Organisatie in Zee
land aan de „leden-aangeslotenen" ge
dane mededeeling inzake iden gemiddel
den uitbetalingsprijs voor geleverde tarwe
heeft ide minister van Economische Za
ken en Arbeid) geantwoord, dat inder
daad f 9 wordt uitbetaald' bij een prijs
van f 11.
Omtrent Ide redenen, welke de Gewes
telijke Tarwe-Organisatie in Zeeland' er
toe hebben geleid, tot dezen maatregel
over te gaan, zij medegedeeld, (dat de
minister, na overleg toet ide betrokken,
belangengroepen en na (daartoe de com
missie van advies, bedoeld in art. 4 van
de Tarwewet 1931, te hebben gehoord,
bepaald! heeft,, dat Ide prijs van ide in-
heemische tarwe, welke ingevolge bet idoor
hem voorgeschreven maalpercentage van
25 zal worden (geleverd, f 15 per 100
k.g. zal bedragen. Indien de opbrengst
gemiddeld per H.A. 2500 K.G. is, zal bij
de tegenwoordige marktpositie de aan
'de landbouwers uit te betalen prijs een
bedrag van f 12 voor de gemiddelde kwa
liteit benaderen.
In verband! hiermlede tooge worden ver
wezen naar hetgeen (de minister onlangs
heeft geantwoord op de vragen, de uit
voering van de Tarwiewet betreffende,
van het lid Van de Tweede Kaïmer, den
heer Braat.
Mocht ide oogst 1932 grooter blijken
te zijn dan 2500 K.G. per H.A., dan zal
de gemiddeld uit te betalen prijs dalen,
wijl voor de tarwe, die niet onder de
verplichte 25 o/o valt, niet meer dan
f4 f5 per 100 K.G. zal worden ont
vangen. V,an deze opbrengst moeten nog
worden afgetrokken de 'kosten van ad
ministratie, opslag enz., terwijl voorts
van alle tarwe een gemiddeld bewaar-
loon in rekening moet worden gebracht,
omdat na 1 Jan. een bewaarloon wordt
uitgeKeerd. De prijs, welken deverbou
wer voor de eerst af te leveren tarwe
zal ontvangen, wordt daardoor .ongetwij
feld1 ongunstig beïnvloed, zij het dan
ook niet belangrijk.
Waar jd'e tarwe-organisaties er reke
ning mede moeten houden, dat de oogst
wel eens aanmerkelijk een gemiddelde
van 2500 K.G. zal kunnen overschrijden,
is 'tniet anders dan een verstandige
politiek te achten, !dat zij met den
uitbetalingsprijs voorzichtig zijn. Hierbij
komt nog, Idat de Gewestelijke Tarwe-
Organisatie in Zeeland maatregelen heeft
getroffen voor een zeer snelle afneming
van (de tarwe. Dit brengt natuurlijk fi
nancieringsmoeilijkheden met zich mede,
'die nogmaals een bijzondere voorzichtig
heid! met de uitbetaling rechtvaardigen.
Dit laatste heeft natuurlijk geen invloed)
op het uiteindelijk uit te betalen bedrag
per 100 k.g.
De nabetaling zal geschieden, zoodra
blijkt, |dat dit mogelijk zal zijn.
Ongetwijfeld! ware het gewenscht, dat
de landbouwers direct den vollen prijs
konden ontvangen. Uit het bovenstaande
blijkt echter, (dat (dit niet mogelijk is,
afgezien nog van het feit, dat het van
verschillende nu nog onbekende facto
ren sal afhangen, hoe hoog de uiteinde
lijke prijs zal zijn. Niet vergeten mag
hieibij evenwel worden, dat de land
bouwers (door de snellere afneming, die
de Zeeuwsche Tarwe-Organisatie (bevor
dert, veel sneller in het bezit komen
eener voorloopige uitbetaling van f 9 voor
gemiddelde kwaliteit dan zij andere in
het bezit zouden komen van een iets
hoogere uitkeering per 100 K.G. Voor
haar financieel© verplichtingen lijkt de
in Zeeland gevolgde weg wel de meest
juiste. De regeling heeft 'dan ook de
instemming van Iden minister. Voor hem
is er geen aanleiding te bevorderen dat
in Idie regeling wijziging wordt ge
bracht.
GEWESTELIJKE TARWEORGANISATIB
VOOR ZEELAND.
Het Bestuur van de Gewestelijke Tar-
weörganisatie voor Zeeland brengt hier
mede ter kennis van de leden-aangeslo
tenen, dat de volgende wijzigingen zijn
