PU ROL
De Landlooper
bonnement;
Maandag 1 Febr. 1932. zierikzeesche courant. sss^Jaarcang
advertentien
Inzending Advertentiën
me' Wybert
ONTWAPENING?
f e u i l l e roi;
BU1TE WLAND.
BINNENLAND.
Uit Stad en Provincie.
Het Kerkconcert
den Heer en Merroaw Seerden en
de Heeren LeCIase en v. Bergen,
Prijs p. 3 maanden ƒ1.60, franco
p. post 1.80. Voor het buitenl.
per jaar ƒ10.—. Afzonderlijke
nummers 6 cent Verschijnt des
Maandags, Woensdags en Vrij
dags. Tel. No. 32. Postgiro 117677.
Zierikzeesche Nieuwsbode
No. 12267
UitgrRtMir H, J. KOSTEN
van 1—3 regels 60 ct*„ van 4
regels en daarboven 20 ets. per
regel. Reclames 80 ets. per regel.
Bij contract belangrijke korting.
Inzending op den dag van uit
gave vóór 10 ure.
Uiterlijk 10 aar op du dag uitgaaf
Hier begint het I
VoorkomGorgel droog
Morgen, 2 Februari, zal in. Genève de
lang verbeide Ontwapeningsconferentie
geopend worden. Behalve de leden van
den Volkenbond zenden ook landen als
de Vereenigde Staten, Rusland en Tur
kije delegaties. Het belooft de belang
rijkste internationale conferentie te wor
den sinds het vredescongres van Ver
sailles. Met spanning wacht de wereld
af, wat de maandenlange besprekingen
ons mogen brengen.
Het is niet de eerste bijeenkomst van
dezen aard. Ook de eerste Vredesconfe
rentie van den Haag in 1899 had ver
mindering van bewapening op het pro
gram. Er kwam niets van terecht, deels
tengevolge van de gebrekkige voorbe
reiding. De beter voorbereide vlootcon-
ferenties na den oorlog tusschen de 5
grootste mogendheden leidden daaren
tegen wel tot eenige vermindering der
oorlogsschepen.
Thans zal men spreken over inter
nationale beperking van land-, zee- en
luchtmacht en van al het oorlogsmate^
riaal onderhanden nemen. Aan de voor
bereiding zal het ditmaal niet liggen,
als het doel niet bereikt mocht worden.
Een commissie van deskundigen, met
onzen landgenoot Loudon als voorzitter,
heeft na jarenlangen arbeid een uitste
kend werkprogram in elkaar gezet.
De tijd is rijp, zou men zoo zeggen.
Tegenwoordig, terwijl de heele wereld
geteisterd wordt door de crisis, geeft
de menschheid nog d a g e 1 ij k s 30 mil-
lioen guulden uit voor oorlogstoerusting.
Wat mogen we nu verwachten?
Frankrijk verlangt veiligheid alvorens
de militaire uitgaven te besnoeien en
wie zal deze „veiligheid" kunnen geven,
als Volkenbonds verdrag, Locarno-garan-
tie en Kellog-pact niet voldoende ge
acht worden? De Engelsche Minister van
Marine verklaarde, dat de Britsche vloot
reeds tot op een minimum is terugge
bracht. China en Japan, die gewapend
tegenover elkaar staan, zullen er niet
aan denken hun strijdkrachten te ver
zwakken. Het krachtens vredesverdrag
ontwapende Duitschland zal gelijkstelling
met de andere mogendheden eischen,
d.w.zvrijheid om weer aan den be
wapeningswedstrijd te kunnen meedoen!
Dat alles klinkt niet bemoedigend.
Welk land zal zich verzwakken, als de
groote mogendheden niet het voorbeeld
geven? De kans op vermindering der
bewapening lijkt uiterst gering, om van
„ontwapening" nu maar heelemaal niet
te spreken. Misschien komt men tot een
afspraak over een maximum van be
wapening, waarboven de landen niet zul
len mogen uitgaan, maar zelfs dit is twij
felachtig. Intusschen zou dit laatste wel
van belang zijn, aangezien dan tenminste
de bewapeningswedstrijd zou worden ge
staakt. De jaren vóór 1914 hebben ons
geleerd, dat niets de volken zoo zenuw
achtig maakt en zoo tot oorlog drijft
als een dergelijke wedstrijd.
Zien wij de toekomst te donker? Zul
len misschien de vergaderde heeren toch
iets gevoelen van de beroemde inter
nationale sfeer van Genève? Zullen zij;
inzien, dat vrede en veiligheid niet ver-
kregen worden door zich tot de tanden
te wapenen, doch dat juist omgekeerde
vreedzame samenwerking pas mogelijk
wordt, als de wapens worden opgeborgen?
Zullen zij beseffen, dat zij niet alleen
verantwoordelijk zijn voor eigen volk,
doch voor de toekomst van de geheele
menschheid, en zullen zij, door dit be
sef gedragen, de handen ineen slaan om
te komen tot wettelijke vermindering der
militaire uitrusting? Zouden zij 't wagen
om steenen voor brood te geven? Laten
wij aan den vooravond van de conferen
tie de vurige hoop uitspreken, dat de
uitkomst beter moge zijn dan de voor
teekenen schijnen aan te wijzen. J. W. B.
HET CHINEESCH-JAPANSCH CONFLICT
De avondbladen van Zaterdag bevat
ten het alarmeerende bericht, dat China
aan Japan den oorlog zou hebben ver
klaard. Een tragisch feit, te tragischer
aan den vooravond van de Ontwape
ningsconferentie, die morgen (Dinsdag)
dag) te Genève aanvangt. Doch de och
tendbladen van Zondag gaven een rec
tificatie, waaruit bleek, dat ;het aanvan
kelijke onrustbarende bericht over een
oorlogsverklaring is voortgekomen uit
een besluit der centrale executie van de
Kwomintang van deze of soortgelijke
strekking. De Kwomintang controleert
volgens de Chineesche grondwet de re-
geering, doch is de regeering zelf niet,
hoewel, naar het schijnt, de kwestie van
oorlogsverklaring in den boezem der
regeering zelf een punt van overweging
moet hebben uitgemaakt. Men zou zich
er over moeten verbazen, indien de Chi
neesche regeering inderdaad besluit tot
het verklaren van den oorlog aan Ja
pan, daar dit in volslagen tegenspraak
zou zijn met de tot dusver gevolgde tac
tiek en geheel zou neerkomen op een
spelen in de kaart van Japan. Sinds
geruimen tijd toch' werd het steeds dui
delijker, dat Japan aanstuurde op voort
durende uitbreiding van het conflict, zoo
dat de indruk werd gewekt, dat het
Tokio niet zoozeer te doen was om de
Japansche belangen plaatselijk te waar
borgen, dan wel om een actie van veel
wijder strekking.
Door een oorlogsverklaring aan Ja
pan, welke dit land in de gelegenheid
zou stellen zijn volle militaire kracht op
China te werpen, waartegen dit natuur
lijk niet bestand zou zijn, zou China
alle moreele voordeelen van zijn huidige
positie te niet doen. Hetgeen inderdaad
voorloopig moeilijk aan te nemen zou
zijn. Inmiddels is de toestand te Sjang
hai critiek, hoewel naar de laatste
berichten doen vermoeden Japan zijn
actie gaat inbinden en verzekerd heeft,
dat het alléén gaat om de Chineezenwijk
van Sjanghai, die reeds door de Jap's
onder vuur genomen is en waarbij beide
beide partijen aanzienlijke verliezen heb
ben geleden. De internationale conces
sies zou Japan, naar het o.a. aan de
Ver. Staten heeft verzekerd, nauwgezet
eerbiedigen.
Zondag kwam hel, door bemiddeling
der Britsche en Amerikaansche consuls,
tot een wapenstilstand tusschen de belli-
grenten, maar heden (Maandag)morgen
werd opnieuw een hevig artillerievuur
geopend in de Chineezenwijk Sjapei en
27
door IVANS.
Terwijl hij sprak, had deze advocaat
innig medelijden met de nog half-zieke
vrouw, die hij aldus met zijn mededee-
lingen op het lijf viel. Maar hij was er
vast van overtuigd, dat zij alleen te
helpen zou zijn, wanneer zij in hem
vertrouwen stelde, en dat zij alleen dan
in hem vertrouwen stellen zou, wan
neer zij voelde, dat zij zich, zonder een
vertrouwd raadsman, niet meer uit de
moeilijkheden redden kon. Zijn schijn
bare ruwheid, waar hij wist, dat vrouw
Bongers op de een of andere wijze tot
den gevangen genomen man in betrekking
stond was dus goed gemeend en in
het belang van die vrouw zelve.
Maar voorloopig kon zijzelve dat nog
niet i nzien. Zij was zóó ontdaan, dat
meneer Van Setten een oogenblik vrees
de, dat zij in onmacht vallen zou. Dit
gebeurde echter niet, maar het duurde
lang voordat zij sprak.
„Hoe weet U dat alles...? Wie heeft
het U verteld...?" vroeg zij toen met
een stemi, die nauwelijks verstaanbaar
was.
„Het heeft in de courant gestaan en
Fred is erbij geweest" antwoordde
meneer Van Setten rustig.
De stem was van het venster geko
men, waar Bruno naar buiten had staan
kijken. Hij had zich plotseling omgewend
en staarde met groote, dreigende oogen
naar Fred.
Ruwe Huid
Schrale Lippen
Dooxcb 30-60 en 90 ct. Tube 80 ct. Bij Apoth. co Drojjletee
in een der uithoeken van de intern, ne
derzetting. Zoowel van Japansche als
Chineesche zijde werd beweerd, dat de
wapenstilstandsovereenkomst was ge
schonden. Na onderzoek, door de consu
laire autoriteiten, bleek zulks op teen
misverstand te berusten. Aanvankelijk
ontstond er in de nederzetting een pa
niek, toen het vuur weer werd geopend,
doch de consuls verklaarden, dat de
wapenstilstand was gehandhaafd. Nog
steeds dringen duizenlden vluchtelingen de
internationale concessie binnen. De mis
sies komen ruimte tekort om alle vluch
telingen te helpen. Een Japansche krui
ser is naar het moederland onderweg
met gesneuvelde en gewonde Japansche
soldaten. Met behulp van de nieuwe
Amerikaansche en Britsche strijdkrach
ten zal men in staat zijn aldus de Am.
consul de indringers, die de gevechten
naar de nederzetting verplaatsen, daar
uit te verdrijven.
DE VERBINDING RIJN-SCHELDE.
De Kamer van Koophandel en Fabrie
ken voor Westelijk Noord-Brabant ver
zoekt in een adres aan den ministerraad,
dat geen oplossing van het vraagstuk
van een nieuwe verbinding van Rijn en
Schelde worde gegeven, welke niet in
alle opzichten de belangen van Westelijk
Noord-Brabant en van het aangrenzende
Nederlandsche gebied Idient. De Kamer
verstaat hieronder met namie:
le. Dat het ontworpen kanaal van Din-
telsas tot Bath dienstbaar zal moeten zijn
aan de afwatering van Noord-Brabant.
2e. Dat door het genoemde kanaal een
logische verbinding voor de binnenscheep
vaart door Westelijk Noord-Brabant tot
stand zal komen, in aansluiting op het
kanalenstelsel in Oostelijk Noord-Brabant
en Limburg.
4e. Dat het genoemde kanaal de ge
legenheid zal bieden, in de' toekomst
over te gaan tot een aansluiting op
Zeeuwsch-Vlaamsch gebied, waardoor de
meest Zuidelijke gedeelten in 't Westen
van ons land op meer doeltreffende
wijze dan tot dusver op het centrum
van Nederland kunnen georiënteerd wor
den.
„Ik heb het courantenbericht meege
bracht" zei meneer Van Setten, het
blad uit zijn binnenzak voor den dag
halende. „Misschien wil je het even voor
lezen, Bruno! Je moeder kan het dan
meteen hooren
Bruno nam het blad aan en begon het
artikel voor te lezen, dat hem door
den advocaat was aangewezen. Opzette
lijk had deze hem daartoe uitgenoodigd,
Immers hij had gezien, dat de jongen
bezig was zich op te winden; en er is
geen beter middel iemand tot kalmte
te dwingen, dan door hem ertoe te bren
gen, iets voor te lezen aan anderen, die
gretig toeluisteren.
En hóe gretig luiterdé vrouw Bongers!
Op haar gezicht spiegelden zich angst,
schaamte, doodelijk verdriet.
Waarom...? vroeg Fred zich af.
Hoewel Bruno's stem op bedenkelijke
wijze trilde, toen hij voorlas wat de
courant zeide omtrent „een jongmensch
1 uit de provincie", bracht hij de voorlezing
toch ten einde. Maar zijn gezicht was
doodsbleek geworden en er stonden
Zweetdroppels op zijn voorhoofd,
„Jou laffe verrader!" zeide hij plot
seling, zich tot Fred keerende. Ein deze,
die zooals wij weten zich reeds
zoo dikwijls had afgevraagd, of hij
tegenover Bruno en zijn moeder wel goed
gehandeld had, kreeg een vuurrood hoofd
en wist niet wat hij zeggen moest.
Gelukkig kwam zijn Oom hem te hulp.
„Ik begrijp in het geheel niet, waarom
je Fred voor een laffen verrader
scheldt" zeide hij zeer kalm. „Je moew
der en jij moesten hem juist dankbaaf
zijn, dat-i den man, die hier gestolen
j en geweld gepleegd heeft, onschadelijk
1 heeft helpen maken".
ZIERIKZEE. Het bestuur der afdee-
ling Zierikzee der vereeniging „Voor Vol
kenbond en Vréde" verzoekt ons aan
hare leden mede te deelen, dat het
meent, dat de internationale toestand
momenteel niet van dien aard is, dat het
gewenscht is, de bijzondere aandacht te
schenken aan het feit van de opening
van de Ontwapeningsconferentie te Ge
nève op 2 Februari a.s. Het bestuur heeft
daarom afgezien van het voeren van bij
zondere propaganda door het houden van
een lezing of' anderszins. In een artikel
in dit blad zal op de problemen dezer
conferentie gewezen worden. Op de H.
Bi. S. en andere scholen zal het nut der
ontwapening a.s. Dinsdag besproken wor
den. Aan belangstellenden in de hiermede
verband houdende problemen zal de ge-
wenschte lectuur gaarne door den secre
taris, Havenplein D 376, ter inzage ver
strekt worden.
Donderdagavond vergaderde ten
Stadhuize alhier de afd. Z.zee van het
,Roode Kruis", onder voorzitterschap van
den heer P. F. Wittermans. Uit het ver
slag over 1931 van den secretaris, de
heer J. Nolet, bleek, dat het aantal leden
99 bedraagt, terwijl aan contributies
"104 in kwam. In het verslagjaar gaf
dr. J. de Vrieze belangloos een cursus
in verbandleer etc. aan het politieperso
neel in Schouwen—Duiveland, in een der
lokalen van de Ambachtsschool. Dr. |de
Vrieze werd namens de afdeeling dank
betuigd voor zijn gewaardeerde diensten,
terwijl het bestuur der A.B.S. den dank
had te aanvaarden van het in gebruik
geven van een leslokaal.
De rekening over 1931, opgemaakt door
de penningmeesteresse, mevr. Kooiman-
Tissing, wees uit, dat het voordeelig sal
do i 925,251/2 was. Nadat de rekening
door een financiëele commissie accoord
was verklaard, werd de penningmeeste
res gedechargeerd. De begrooting voor
1932 wordt geraamd op f 1052,821/2'. Aan
de vereeniging tot stichting en in stand
houding van een badinrichting, werd, be-
houudens nadere goedkeuring van het
hoofdbestuur, gedurende 5 jaar een jaarl.
subsidie toegelegd van f25, als bijdrage
in de exploitatiekosten. De periodiek af
tredende bestuursleden, de heeren J. C, A.
Bannink en A. G. de Kater, werden bij
acclamatie herkozen verklaard.
Het hoofdbestuur stond voor deze af
deeling een zeer fraaie en practische ver-
bandtrommel gratis in bruikleen af, een
daad, welke door jdie afd. Zierikzee zeer
wordt gewaardeerd.
- De „Zierikzeesche Kolenbond" heeft
Donderdagavond j.l. in „Het Huis van
Nassau" zijn 30-jarig bestaan op een
voudige, sobere wijze herdacht. De ver
gadering stond onder leiding van den
heer R. Bienefelt en was door ruim 60
personen bezocht. Ofschoon uit ,de in
leiding van den voorzitter en ook uit het
jaarverslag van den secretaris bleek, dat
in het afgeloopen jaar niet alle leden
kolen van den Bond hadden betrokken,
was men toch dankbaar gestemd. Het
jaar 1931 leverde een zuivere winst op
van f 34.83, nadat ,op pakhuis en andere
zaken een bedrag was afgeschreven. De
Balans gaf op 31 Dec. 1931 een zuiver
bezit aan van f2187.305, alzoo aan waar
devermeerdering van f 134.83. Van de
scheepslading kolen alles uitstekende
kwaliteit in het najaar van 1931 ge
lost, is nog een flinke voorraad aan
wezig, Staande de vergadering werd nog
een aanmerkelijk aantal H.L. besteld.
Door vertrek en overlijden is het leden
tal iets verminderd, het bedraagt nu 156.
De aftredende bestuursleden, ide heeren
Bij de Vaate en Van Duin werden her
kozen. Door den voorzitter Werd nog
een keurig en uitgebreid overzicht van
de 30-jarige periode voorgelezen, terwijl
dit werd aangevuld door den oud-voor
zitter, den heer W. den Boer, die nog
menig feit in herinnering (bracht. De
eerste voorzitter van den Bond, de heer
J. C. van der Maas, was tot zijn spijt,
verhinderd om aanwezig te zijn. Het ge
zellig samenzijn werd besloten met den
wensch, dat de „Zierikzeesche Kolen-
bond" tot voordeel van de Zierikzeeë-
naars, in stand moge blijven, kan het
zijn, tot in lengte van jaren.
Zaterdagvoormiddag hield de land-
bouwver. V.Z.O.S. alhier o.p de boven
zaal in 'tHuis van Nassau haar alge-
meene vergadering, die niet erg druk
„Fred heeft moeder en mij ongelukkig
gemaakt!" antwoordde Bruno, die ge'
heel verbitterd scheen. „Wat had hij zich
met onze zaken te bemoeien...?"
„Nu inog mooier!" zei meneer Van
Setten. „Het lijKl wel, of je je verstand
verloren hebt! Fred helpt je en je schijnt
hem d,at kwalijk te nemen en zegt, dat-i
je ongelukkig gemaakt heeft. Ik moet
.je zeggen, dat ik er niets van begrijp!"
„Dat kunt U ook niet, omdat U niets
weet" zei Bruno, nog steeds opge
wonden.
„Wist Fred méér dan ik?" vroeg
meneer Van Setten slagvaardig. „Hoe kun
je fyem dan toch verwijten, dat-i Ide
rol van verrader gespeeld heeft?"
„Hij wist óók niets!" antwoordde
Bruno.
„Dan is alles immers je eigen schuld
was openhartiger tegenover hem geweest,
en alles was misschien anders geloopen
maar nu..." En zich plotseling tot vrouw
Bongers wendende, vervolgde hij: „Uw
beider wantrouwen heeft U leelijke par
ten gespeeld. Alleen openhartigheid kan
U komend leed nog besparen! Het is
duidelijk, dat U tot dezen Dr. Van Genkel
in nauwe betrekking staat; anders zoudt
U zich zijn ongeluk niet zóó aantrekken
Nu hebt U eenvoudig te kiezen. Aan ide»
eenen kant mijn hulp, die ik U in alle
oprechtheid aanbied', omdat ik U beider^
voor slachtoffers houd en niet voor men-
schen, die willens en wetens kwaajd zullen
doen. Aan iden anderen kant de waar
schijnlijkheid, dat men er U van beschul
digen zal, een dief en moordenaar ge
herbergd te hebben, om hiem aan zijn
straf te onttrekken. En dan... zult U
tóch met de waarheid voor den dag
moeten komen t Wees verstandig en ver
te geven door
op a.s. Zondagavond
in de Nieuwe Kerk, zal
te zeven uur aanvangen.
De toegang le kosteloos.
Het programma wordt den bezoekers
aan den ingang der kerk uitgereikt.
was bezocht. De voorzitter, de heer J.
C. v. Oeveren, gaf, na opening, een kort
overzicht over het afgesloten vereeni-
gingsjaar. Gaf het ledental geen reden
tot klagen, de cijfers van de afgenomen
kunstmest en krachtvoeders vielen tegen.
Succes leverde de sorteering van uien
op, waardoor hoogere prijzen werden
bedongen. Met klem drong spr. aan om
bij de aardappelteelt toe te zien op het
pootgoed, dat goed van kwaliteit moet
zijn, terwijl hij onderlinge besprekingen,
tusschen de leden, over opgedane er
varingen, gaarne aanbeval. Na ballotage
van 6 nieuwe leden kreeg de sem-
penningm., de heer A. J. van Schelven,
het woord, voor de rekening en verant
woording over 1931. Het batig saldo be
droeg f157.445. De rekening was nage
zien en accoord verklaard door een fi-
nancieele commissie, waarvan werd be
paald, dat in 't vervolg om 't jaar 1
lid aftreedt. Besloten werd, dat voortaan,
bij de levering van kunstmest, 1/g 0/0
en bij krachtvoeders li/2 °/o, gerekend
wordt voor penningmeester en kas.
De periodiek aftredende bestuursleden
de heeren A. J. v. Schelven en J. v. d.
Wekken Az. werden herkozen.
Bij de rondvraag hield de heer Ir.
Koopman een pleidooi voor aansluiting
der vereeniging bij de Coöp. aankoop-
ve\ van het Centraal Bureau, waarvan
enkele leden reeds individueel afnemen.
Het bestuur was van meening, dat deze
kwestie op een aparte vergadering dient
te Worden uitgemaakt, maar was wel
bereid voorloopig mede te 'willen wer
ken tot het betrekken van het Centraal
Bureau, waarmede de vergadering zich
accoord verklaarde.
Daarna hield de heer Ir. Koopman
een korte causerie, naar aanleiding van
een onlangs door hem bijgewoonde
lezing, xover aardappelenexport naar
Frankrijk, dat voor aardappelen als af
zetgebied voorloopig veel belooft. Reeds
profiteerden daarvan in het afgeloopen
jaar tal van Zeeuwsch-Vlaamsche boe
ren. Het export is gedurende de laatste
twee jaren sterk stijgend. In 1929 wer
den 928 wagons (1 wagon 10.000 K.G.)
in 1930, 2400 wagons pootaardappelen
naar Frankrijk vervoerd, voor welk ar
tikel zeer loonende prijzen worden ge
maakt. Nadat uit, de vergadering nog
was betoogd, dat het goed zou zijn een
cursus te beginnen, speciaal gericht op
't onderkennen van aardappelziekten* met
welke wensch het bestuur rekening zal
houden, sloot de voorzitter de verga
dering.
Wij vernemen dat de Schouwsche
en Duivelandsche vlassers, op -de Dins
dag te Goes te houden vergadering zul
len worden vertegenwoordigd door den
secretaris van den Bond te Dreischor,
de heer J. de Waaij en den voorzitter
van den Bond te Ellemeet, de heer A.
P. van der Weijde.
HAAMSTEDE. In een der lokalen van
de bijzondere school werd Donderidag-
avond de eindles gehouJden van den eur-
trouw mij! Dan kunnen wij gezamenlijk
overleggen, hoe verdere rampen afge
wend kunnen worden."
HOOFDSTUK XVI.
Fred heeft berouw.
De advocaat had met overtuiging, maar
tevens met groote hartelijkheid gesproken;
en het was duidelijk, dat vrouw Bongers
sterk onder Iden indruk verkeerde.
Sinds Bruno het couranten-bericht hiad
voorgelezen, had zij met gesloten oogen
achterover in de kussens geleund. Een
paar tranen waren haar langs de wangen
gebiggeld, maar Zij had geen woord meer
gesproken.
Nu echter sloeg zij de oogen op en
zeide zacht, maar zeer duidelijk:
„Het wordt tnij te zwaar! Ik kan het
alleen niet langer dragen."
Zonder iets te zeggen schoof Bruno,
die najder was getreden, zijn hand in
de hare, als om haar te bewijzen, dat' zij
niet alleen was!
Even kwam er een glimlach een
flauwe weerschijn van geluk op haar
gezicht en toen zeide zij:
„Bruno, beste jongen! Je bent. niet
heelemaal rechtvaardig geweest. Hoe kon
deze jongeman, die je vriend is, weten,
dat hij verkeerjd deed, toen hij dien land
looper" (zij sprak dit woord uit met
groote bitterheid) „aan de politie over
leverde? Hij wist immers niets! En hoe
wilde hij Ide waarheid vermoeden?"
Nu was het Bruno die het hoofd liet
hangen.
Maar Fred had volstrekt niet het ge
voel, alsof hij 'n zedelijke overwinning
behaald had. Integendeel, hjet verdriet en
tevens de stille berusting van dezie vrouw
ziende, begon hij zich werkelijk af te
vragen, of hij iets gedaan had, waarover
hij later berouw zou moeten hebben.
Meneer Van Setten had opmerkzaam
geluisterd naar de woorden van Vrouw
Bongers en zich niet voor de eerste
maal! verwonderd over de beschaving,
die daaruit sprak, en die voor een een
voudige vrouw, Idle van de groententeelt
leefde, zeker iets bizonders was. Maar
tevens had hij met eenige bezorgdhjeid
gezien, dat, onder het spreken, het ge
zicht van Vrouw Bongers bleeker en blee»
ker was g eworden. De gemoedsbeweging,
waaraan zij dien middag weerstand had
moeten bieden, scheen haar toch te veel
te zijn geweest. De advocaat begreep),
dat hij idien dag niet verder gaan mocht-
„Luister eens, vrouw Bongerszeide
hij. „Ik neem, aan, dat U geneigd is, wat
openhartiger dan tot dusverre te worden
en de Vriendenhand, die ik U toesteek,
(niet terug te stooten. Maar ik begrijp heel
goed, dat U nu te moe is. Daarom zullen
Fred en ik nu weggaan, maar morgen
ochtend komen wij terug. En dan hoop
ik, dat |g|e ons Uw moeilijkheden eerlijk
vertellen zult."
De aangesprokene had Ide oogen ge
sloten en antwoordde niet.
„Wie zwijgt stemt toe!" zeide meneer
Van Setten. „Maar ik wil niet weggaan,
zonder Idat ik U bedankt heb voor de
lloyale manier* waarop U voor Fred partij
Jiebt gekozen. De jongen had werkelijk
niet ander mogen doen!"
„En ikzelf ben U ook hartelijk dank
baar" voegde Fred hieraan toe: hij
schaamde zich er een beetje over, dat
hij het eerste bedanken aan meneer Van
Setten had overgelaten.
(Wordt vervolgd).