Zierikzeesche Nieuwsbode
Natuurlijk
zacht water.
vakkundig
personeel.
Stoom- en Chemische
Wasscherij „De Lelie",
Bergsn op Zoom,
heeft
DERDE BLAD
Uit Stad an Provinoie.
FEUILLETON.
De wraak der Verdrevenen.
Stoom- en Chemische
Wasscherij „De Lelie",
Bergen op Zoom,
hoeft
groote pers goed voorgelicht wordt van
landbouwzijde.
De heer S. J. Gast heeft met aandacht
het betoog van dhr. Enzlin aangehoord
en ook spr. is voor 't Zwitsersche stelgefy
De secretaris, de heer Hanse, krijgt ge
legenheid tot het uiteenzetten der reis
gelegenheid naar Goes, n.l. hoe die zal
plaats hebben en hoeveel de kosten be
dragen. Sommige afd. stelden hun leden
in de gelegenheid gratis de crisisverga
dering bij te wonen. Het vertrek is be
paald op 8.45 van Zierikzee. Aan het
Katsche veer zullen bussen gereed staan
voor verder vervoer naar Goes.
De heer v. Duin vraagt daarop het
woord tot het houden van een bespiege
ling, die hij „crisis-belasting" heeft ge
doopt en in 3 stukken verdeelt, n.l.: Ie
het direct verband tusschen crisis en be-,
lasting; 2e. de hartader der belasting: het
inkomen, en 3e. de opgave voor de R. I.
B., c.q. de Vermogensbelasting op 1 Mei
1931.
Doel van spr.'s betoog is, goed en ac
curaat boek te houden, opdat de land
bouwers met duidelijke cijfers hun even
tueel tekort kunnen aantoonen. Wantrou
wen in belastingzaken moet weggewerkt
worden. Wordt naar waarheid boekge
houden, dan zal vertrouwen ontstaan.
De heer M. K._ Krepel komt terug op
de kwestie der Zuiderzeeplannen. Men
haalt in het buitenland zijn schouders
op hoe Nederland de fin. lasten daar
van dragen zal. Wat de drooggemaakte
gronden betreft, meent spr. te weten,
dat de Wieringermeerpolder staatsexploi
tatie wordt.
De vorm van exploitatie is nog niet
bekend, repliceert de voorzitter.
Dhr. Boot wenschte wel, dat men de
twee platen, die op 't tooneelgordijn
hangen, een plaatsje kan geven aan alle
stations in Nederland. Voorts wijst spr.
op het werkeloosheidsrapport van de Z.
L.M., met het oog op 't feit, dat er over
14 dagen niet veel werk meer zal zijn.
De voorzitter hoopt dat sommige ge
meentebesturen zich alsnog bij het wer-
keloosheidsbesluit 1917 zullen aansluiten.
De heer J. C. v. d. Maas geeft den
raad, wanneer de vergadering in Goes
geen succes mocht hebben, naar Den
Haag te gaan. Voorts meent spr. dat men
vooral niet te kalm moet zijn, maar lie-'
ver hard moet schreeuwen, gezien het
succes dat anderen daarmede bereiken.
De voorzitter zegt, dat het 't beste
is, achter de Z.L.M. naar Goes te gaan,
daar het urgentieprogram te verdedigen,
aan te dringen op die maatregelen, welke
de commissie-Lovink gepasseerd zijn en
te protesteeren tegen de slappe manier,
waarop de minister van Landbouw op
treedt. De heer ir. Koopman zal te Goes,
namens den kring Schouwen-Duiveland,
de belangen voorstaan.
Met dank voor de opkomst, de ge
voerde debatten en een krachtige op
wekking tot bijwoning der crisisverga
dering, sloot de voorzitter deze bijeen
komst.
YISSCHERIJBERICHTEN.
Bij de afneming der najaarsmosselzaad-
visscherij in de Zeeuwsche Stroomen is
dit seizoen opnieuw gebleken, dat de
zaadval van deze schelpdieren uiterst
gering is geweest en de vraag naar goed
mosselzaad als steeds een brandende
kwestie blijft voor de vissehers. Het ver
schijnsel van dien mosselzaadval in de
geringe beteekenis, zooals dat zich tel
kens herhaalt, nu eens in meerdere, dan
weer in wat mindere mate, vonden wij
nog nimmer afdoende verklaard, maar
daarmede is ook niet opgelost 't vraag
stuk toch voldoende voorraden te krijgen.
Hoe dit in den loop van den zomer,
thans bij wettelijke regeling geschied is,
is genoeg bekend en dat zaad van de
Belgische kust door Belgen wordt op
gevangen met vergunning van de iegee-
ring, aan de Zeeuwen wordt geleverd,
is mede bekend. De prijs daarvan is
hoog, waar evenwel aan toegevoegd
wordt, dat de kwaliteit uitstekend is.
Tot heden is ook nog van onze eigen
regeering geen toestemming verkregen om
van de waterwerken langs onze Noord
zeekust zaad te halen, daar water-
schapsbelangen dit niet zouden toelaten.
Er is meermalen over geredekaveld, waar
om in België wel en in Holland nietj
maar tot oplossing in den zin, dat zaad
DE VERMAKELIJKE HISTORIE VAN DE FAMILIE VAN EMMEN.
door G. TH. ROTMAN.
„Wat is dat nou?" dacht meneer 86. Intusschen was Kaatje's emmer vol.
Van Emmen, want de tuinslang hield na- Ze deed de slang weer aan de kraan en
tuurlijk ineens op met spuiten. „Er is draaide die wijd open, juist op 'toogen-
zeker wat ingeraakt". En hij keek er blik dat meneer met volle geweld op 't
IBens in en hij blies er in... maar 't hielp andere eind stond te blazen. „Oea! oea!"
allemaal nietsdeed nieneer opeens, en wat er toen ge
beurde, kijk dat maar eens op 't plaatje.
kon gehaald worden, is men nog niet
gekomen. (N. R. Crt.)
KERKNIEUWS,
Ned. Herv. Kerk.
NOORDWELLE. Bij de op Zaterdag
plaats gehad hebbende stemming voor
notabele is herkozen de heer B. van
Winger., terwijl een herstemming moet
plaats hebben tusschen de heeren A. Ha-
gestein en M. Moermond.
ZONNEMAIRE. Gekozen tot kerkvoogd,
de heer N. W. van Putte.
NIEUWERKERK. Bij de laatst gehouden
verkiezing voor 4 leden van het kies
college werden de aftredenden, te weteai,
de heeren J. N. Bouman, M. J. W. Boo-
gerd en J. Smalheer, allen herkozen, ter
wijl in de ontstane vacature gekozen werd
de heer J. A. K. van Oost.
De collecte voor de Zending met
de bekende zakjes, heeft in deze ge
meente opgebracht f73,50.
BRUINISSE. Bij de op Donderdag j.l.
gehouden stemming voor 4 gemachtigden
in het Kiescollege waren ingeleverd 28
stembiljetten. Herkozen de aftredende le
den de heeren H. J. P. Beaufort, M. BeeK-
man, J. Otte Cz. en J. M. Krijger.
Bij de op Vrijdagavond d.a.v. ver
kiezing voor 2 notabelen waren ingele
verd 24 stembiljetten. Herkozen de nee-
ren P. J. Okkerse en F. D. van Vessem.
OUD-VOSSEMEER. De collecte bij de
oogstpreek bracht Zondag j.l. op: voor
de armen f 112,21 en voor de kerk
f 69,47.
Geref. Kerk.
THOLEN. Gekozen tot ouderling en dia
ken, M. van Oostende en P. Potter.
Wetenschappelijke Berichten.
BESTRIJDING VAN DE IEPENZIEKTE.
De (directeur van het Staatsboschbe-
heer en de inspecteur, hoofd van den
Plantenziektenkundigen dienst, verzoeken
plaatsing van het volgende:
Het is bekend, dat de iepenziekte, die
nu sedert verscheidene jaren in ons land
en in het Westelijk gedeelte van Europa
heerscht, groote verwoestingen aanricht.
bihooranda bij dl
«in Vrijdag 21 No*. 1930, aa. 12083.
STAVENISSE. Verslag van de gemeen
teraadsvergadering, gehouden op 14 Nov.
Voorzitter, de burgemeester. Tegenwoor
dig alle leden. De voorzitter deelt mede,
dat deze tusschenvergadering alleen is
belegd voor de benoeming van een on
derwijzeres met verplichte hoofdakte en
het nemen eener eventueele beslissing,
omtrent de noodig geachte wijziging der
heffing van havengeld. Wat het eerste
punt betreft zegt hij, dat zich naast 1
sollicitant met hoofdakte, overeenkomstig
de opengestelde gelegenheid zich nog 6
candidaten zonder hoofdakte aanmeld
den. Nu er echter een bevoegde mee sol
liciteerde, waaromtrent gunstige inlichtin
gen werden ontvangen en die ook een
bevredigende proefles gaf, kan, mede
naar het oordeel der schoolinspectie, zij
alleen in aanmerking komen. Op dien
grond wordt zij, mej. C. L. Mol te Mid-
delharnis, ter benoeming voorgedragen
met ingang van 1 Dec. a.s. De daarop ge
volgde stemming wijst uit, dat alle stem
men (7) op haar zijn uitgebracht, zoodat
zij benoemd is. Omtrent 't volgend punt
(eventueele wijziging havengeldheffing)
wordt het rapport gelezen der daarvoor
ingestelde commissie, bestaande uit de
heeren van Iwaarden, D. Stoutjesdijk en
Leune. De meerderheid der commissie
(de heeren van Iwaarden en Leune) stel
len voor:
1. het abonnement voor het havengeld,
thans f 0,30 per ton en per jaar bedra
gende, te brengen op f 0,60 per ton en
per jaar;
2. de regeling te doen vervallen, dat
ingezetenen, die niet abonneerde^, na het
betalen in een jaar van acht maal het
verschuldigde voor één reis, voor dat
jaar van verdere betaling zijn vrijgesteld.
De minderheid (dhr. D. Stoutjesdijk)
wil:
1. het abonnement havengeld brengen
op f0,50 per ton en per jaar en
2. de reductie, welke verleend wordt
aan ingezetenen beperken tot het abon
nement. Alzoo de 8 reizen-regeling en
net verlaagd tarief voor hen doen ver
vallen. Dit, omdat z.i. deze schippers
feitelijk gelijk te stellen zijn met vreem
de schippers.
De commissie adviseerde overigens een
stemmig pleziervaartuigen voor het ver
volg naar de grootte te doen betalen,
n.l. f 1 voor vaartuigen, niet grooter
dan 5 ton, f 2 voor vzaartuigen van
meer dan 5 tot en met 10 ton en
f 2,50 voor vaartuigen, grooter dan 10
ton. Tot heden werd, ongeacht de grootte
f 2,50 per vaartuig betaald. Verder een
regeling in de verordening op te nemen
voor houtvlotten, t.w. deze te belasten
met f0,20 per M2. en per week. Omtrent
dit rapport komt mede ter tafel het af
wijzend advies van de afdeeling Stave-
nisse der Schippersvereeniging „Schutte-
vaêr". Het afdeelingsbestuur acht zeker
in dit voor de scheepvaart zoo moeilijke
en bange tijdperk geen termen aanwezig
voor eenige verhooging. Naar haar mee
ning is deze ook onnoodig, waar de ont
vangsten terzake het havengeld de uit
gaven nog steeds overtreffen. De verschil
lende voorstellen worden nader verde
digd door de rapporteurs, terwijl dhr. v.
IJsseldijk het advies van Schuttevaêr toe
licht. Dhr. Anth. Stoutjesdijk, die een
vorige vergadering niet aanwezig kon
zijn en zich ook niet over eventueele
wijziging der verordening had uitgespro
ken, zegt thans tegen wijziging te zijn.
Hij vindt met de schippersvereeniging,
dat er voor nu zeker geen termen aan
wezig zijn voor eenige verhooging. Thans
komen de volgende voorstellen in stem
ming:
1. Het voorstel der meerderheid van
de Commissie, inzake het doen vervallen
der 8 reizen-regeling; dit wordt aange
nomen met 4—3 st.vóór de heeren
Potappel, van Iwaarden, Tazelaar en
Leune; tegen de heeren van IJsseldijk, D.
Stoutjesdijk en Anth. Stoutjesdijk.
2. Het voorstel voortaan bij abonne
Uit het Engelsch van
J. S. FLETCHER.
(Nadruk verboden),
13
„Hoe bedoelt u dat, mijnheer Cars-
dale", riep Matthew verbaasd uit.
„Zooveel je maar wilt", herhaalde Oli
ver". Dat is toch duidelijk genoeg zou
ik zoo zeggen. Ik zal je wat vertellen;
ik ben bereid al dat land van je te
koopen en ik zal je er voor geven,
wat je er voor vraagt".
„Al dat land koopen?" herhaalde Mat
thew langzaam ongeloovig. „Nee, mijn
heer Carsdale, ik kan het niet verkoopen,
om mijn moeder niet".
„Och kom", drong Oliver aan. „Jullie
met je ouderwetsche opvattingen! Ik «zal
je er zooveel voor geven versta me
goed, contant als nog niemand er
ooit voor geboden heeft. Waarom zou je
altijd rekening moeten houden met je
grootouders of met menschen, die nóg
langer dood zijn! Je zegt zelf dat je
ment f0,60 te doen betalen per ton en
per jaar; dit wordt verworpen met 4—3
st.; tegen de heeren van IJsseldijk, D.
Stoutjesdijk, Tazelaar en Anth. Stoutjes
dijk; vóór de heeren Potappel, v. Iwaar
den en Leune.
3. Het voorstel van dhr. D. Stoutjes
dijk, eenigszins afwijkend van het rap
port, en ondersteund door de heer Anth.
Stoutjesdijk, om inzake het abonnement
f 0,40 per ton en per jaar te doen be
talen. Dit wordt verworpen met 4—3 st.
Tegen de heeren Potappel, van IJssel
dijk, van Iwaarden en Leune. Voor de
heeren D. Stoutjesdijk, Tazelaar en Anth.
Stoutjesdijk. Een voorstel Tazelaar, om
bij abonnement f 0,50 per ton en per
jaar te berekenen komt, als niet onder
steund, niet in stemming. De overige voor-"
stellen, ten aanzien van pleziervaartuigen
en houtvlotten worden z.h.st. aangeno
men. Tenslotte wordt nog besloten het
buitenwettelijk vervolgonderwijs dit jaar,
vanwege de te geringe belangstelling niet
te doen geven. Daarna sluiting.
LANDBOUW EN VEETEELT!
Z. L. M.
KRING SCHOUWEN-DUIVELAND.
(Vervolg).
Bij de algemeene beschouwingen be
pleite de heer v. Vessem afschaffing der
opeenten op de Grondbelasting en stop
zetting der Zuiderzeewerken. Spr. be
veelt lezing van een 3-tal brochures aan
over de droogmaking der Zuiderzee.
De voorzitter ontraadt voor dit laat
ste werk thans actie te voeren, maar
alleen te ageeren tot uitvoering van het
urgentie-program.
De heer Zeijler bespreekt gemakkelij
ker credietverschaffing voor den land
bouw. Groote posten heeft de regeering
uit verschillende fondsen ter beschikking,
waarvoor zij een liquide belegging zoekt.
Spr. meent te weten, dat reeds rugge
spraak is gehouden met de Centrale Boe
renleenbank en zag graag deze kwestie
onder de aandacht der regeering ge
bracht.
De heer Boot wijst op een invoer
recht van graan, welk idee wellicht even
veel kans heeft dan een maalgebod. Spr.
is van oordeel, dat Nederland op den
duur toch zijn vrijhandelspolitiek zal
moeten laten varen. De dan misschien
volgende represaille-maatregelen worden
dikwijls overschat. In dit verband wijst
spreker op de bloembollenuitvoer naar
Amerika.
De heer Enzlin ontraadt een invoer
recht op graan ten sterkste. Wanneer
immers de buitenl. tarwe aan een vrij
hoog invoerrecht onderhevig is, drukt dat
voor de volle 100 pCt. op den bloem-
prijs, terwijl bij invoering van een maal
gebod waarmede de Tweede Kamer
wel zal medegaan de bloemprijs met
een klein bedrag wordt verhoogd.
De heer de Vrieze bepleit maatregelejn
van hooger hand tegen dumping, vooral
van Russische zijde, speciaal wat vlas
betreft. Gaat Rusland voort met vrije
invoer van vlas, dan gaat de vlasserij
hier, en speciaal in spr.'s woonplaats
(Dreisehor), ten onder en daarmede de
vlasteelt, die onmisbaar is voor vruchten-
wisseling.
De heer Hocke geeft den raad de stede
lingen eens kennis te- laten maken met
het Zeeuwsche tarwebrood, door op
kosten van de Z. L. M. dat brood op
tafel te brengen bij hen, die nog geen
Zeeuwsch brood kennen.
De voorzitter merkt op, dat Flakkee
zulks reeds gedaan heeft. Spr. gelooft
niet, dat deze manipulaties veel effect
zullen sorteeren, maar wel, dat ook de
niets liever zou willen dan een groote
boerderij bezitten. Nu krijg je warem
pel een prachtkans enjij bent im
mers degeen die er het meeste belang
bij heeft
„Wat zou u er moe willen doen, als
ik vragen mag, mijnheer Carsdale? Ze
ker oen huis op laten zetten?"
„Niets daarvan! Vertel me maar liever
wat je ervoor hebben moet".
„Ik zeg niet, dat ik u het land ver
koop", kwam het weifelend, „maar wat
had u gedacht?"
„Kijk eens", ging Oliver voort. „Laten
we eens als uitgangspunt nemen de
pachtsom over twintig jaar. Je hebt zelf
gezegd, nietwaar, dat je zoo ongeveer
honderd pond per jaar maakt en
„Jawel", viel Matthew hem in de rede.
„Maar ik moest eigenlijk 200 pond ont
vangen
„Wacht nu eens even", kalmeerde Oli
ver hem, „laten we dan zeggen dat die
twintig bunder twee honderd pond op
brengen. Twintig maal twee honderd is
vier duizend. Dan nog het bosch, het huis
en de tuin. Vooruit dan maar, omdat
we buren zijn! Zes duizend pond, con
tant. Alsjeblieft!"
Oliver zag duidelijk dat Matthew de
verleiding niet lang meer zou kunnen
weerstaan.
„Maar wat zal mijn moeder er wel
van zeggen?" opperde de boer zwakjes.
„Wat heeft die er tenslotte mee te
maken", drong Oliver aan. „Dat land is
toch van jou. De vraag is alleen maar,
staat mijn bod je aan?"
„Ik mag niet nee zeggen", antwoordde
Matthew langzaam. ,,'tZal aan mij niet.
liggen. Als er niemand anders dan ik...
„Er is niemand anders dan jij", viel
Oliver hem in de rede, „verlies dat voor
al niet uit het oog". Hij stond op en
vroeg de waardin om pen, papier en inkt
te brengen.
HOOFDSTUK IX.
Matthew schoof onrustig op zijn stoel
heen en weer.
„Ik doe zulk soort dingen niet graag
overijld, mijnheer Carsdale", begon hij.
„Ik heb niets geen haast met de zaak".
„Maar ik wel", antwoordde Oliver. „Ik
handel dergelijke dingen juist liefst zoo
gauw mogelijk af."
„Ik zou er toch graag eens over willen
spreken met mijn moeder en Mr. Har-
greaves", hield Matthew aan.
„Weet je wat Mr. Hargreaves zeggen
zal?" vroeg Oliver. „Dat je stapeldol
zou zijn om zoo'n aanbod af te slaan.
Als je er met je moeder over spreekt,
komt er niets van. Overleg toch met je
zelf, man: 'tland is immers van jou?
Je bent toch geen kind! Komaan, omdat
jij het bent: ik zal er nog drie honderd
pond bij doen".
„Goed dan", Matthew's stem klonK
schor van zenuwachtigheid. „Maar eh,
kan het niet zonder advocaat?"
Oliver haalde zijn chèqueboek te voor
schijn.
„Welja, waarom niet?" zei hij luchtig
en schreef een chèque uit. „Alsjeblieft,
hier heb je je cheque. Ik zal vanmiddag
wel even bij Hargreaves aanloopen, zoo
idat je er verder niets mee te doen hebt.
Als je morgen naar de Markt gaat, ga
dan even naar zijn kantoor. Dan hoef
je niets anders te doen dan de stukken
te teekenen".
Hij reikte Matthew de cheque over en
schreef een paar woorden op het stuK
papier, dat de waardin hem gebracht
had.
„Ik denk, dat 't zoo wel in orde is",
verklaarde hij. „Als je er nu alleen nog
maar even je naam onder wilt zetten.
Wacht even, we moesten eigenlijk een
getuige hebben. De waardin misschien
wel.
Oliver riep haar.
,,'t Is niets bijzonders, juffrouw", zei
hij, terwijl hij haar het papier voorleg
de. „Alleen maar even uw naam daar
onder zetten. Alsjeblieft", vervolgde hij
tot Matthew, toen de waardin, die in
Er is geen land, waar de iep zoo
veelvuldig voorkomt als het onze. Hij
beheerscht in hooge mate het aan ons
land eigen landschapsbeeld.
Verkeerde men tot voor kort in het
onzekere omtrent de oorzaak van de
iepenziekte, thans staat vast, dat deze
moet worden gezocht in een zwam, wel
ke in het hout woekert, waardoor de
boom meestal na ©enigen tijd sterft.
Aanvankelijk tastte men omtrent de
wijze, waarop de ziekte van den eenen
boom op den anderen wordt overge
bracht, geheel in het duister; thans is
echter gebleken, dat de iepenspintkevera
bij het overbrengen van de ziekte een
zeer voorname rol spelen.
De bestrijding van de iepenspintkevers
is derhalve door het tegengaan van de
iepenziekte van groot belang.
Het komt er dus op aan, de boomen,
die reeds een broedplaats voor iepen
spintkevers vormen, zoo spoedig moge
lijk te vellen en de schors dadelijk on
schadelijk te maken, zoodat de insecten,
in welke ontwikkelingsstadia deze zich
ook mogen bevinden, gedood worden. Bo
vendien is het noodig, alle overige iepen
die geveld worden, bij het vellen on
middellijk van de schors te ontdoen, op
dat zij geen broedplaats worden voor
spintkevers. Het onschadelijk maken van
de schdrs kan het best geschieden door
deze onmiddellijk na de velling te ver
branden of ze desnoods al dan niet met
den stam, gedurende ten minste drie
maanden onder water gedompeld te hou
den.
VERSCHILLENDE BERICHTEN.
VLIEGTUIG VERPLETTERD. Maandag
middag te 2 uur landde op het vlieg
terrein Molenheide, te Gilsen (N.-Br.), het
militaire vliegtuig „S. 8". De machine
vertrok te 2,50 met bestemming naar Den
Helder, doch kort daarop móest wegens
een motordefect te Rijen een noodlan
ding worden gemaakt. De piloot probeer
de op een weiland te landen, doch de
machine had te veel vaart en botste te
gen een huis in de Gillesstraat. Het huis
werd ernstig beschadigd en de machine
werd vrijwel vernield. De bestuurder en
de mechanicien kwamen wonder boven
wonder met den schrik vrij.
VERDUISTERING. Bij de justitie heeft
zich Maandagmiddag gemeld de 56-jarige
J. W. M., directeur van de Handels- en
Landbouwbank, waarvan het hoofdkan
toor te 's-Gravenhage is gevestigd en
welke in verschillende deelen des lands
filialen heeft. De heer M. vervult ook
nog een directeurs-functie in de Hol
land—Noord-Amerika Hypotheekbank. Hij
deelde aan de justitie mee, dat hij
f 150.000 had verduisterd en dit bedrag
voor privé-doeleinden heeft gebruikt ten
nadeele van voormelde hypotheekbank.
Over de gestie der Handels- en Land
bouwbank is bij de politie geen enkele
klacht ingekomen.
M. is in bewaring gesteld.
vol vertrouwen op den rijken fabrikant
geteekend had, verdwenen was. „Klaar!
En als ik je een raad mag geven, zeg
er dan geen woord van aan je moeder,
totdat de definitieve stukken geteekend
zijn. En als ze drukte maaftt, dan ver
tel-je haar eenvoudig, dat je het volste
recht hebt om naar jou goeddunken over
je eigendommen te beschikken".
Matthew borg de cheque in zijn por
tefeuille en stond op.
„Hemel nog toe", riep hij plotseling
uit, „Dat heb ik nog glad vergeten! Hoe
zit het met Abe Hoyland?"
„Met Abe Hoyland?" herhaalde Oliver.
„Die zult u toch niet uit z'n huis zet
ten? Zijn ouders wonen bij hem in en
die zouden nergens ter wereld kunnen
aarden".
„Laat dat maar aan mij over", stelde
Oliver hem gerust. „Kom, we stappen
eens op. Dus tot Donderdag? En mondje
dicht hè!"
Oliver wandelde in opgewekte stem
ming huiswaarts maar Matthew liep, den
heelen weg naar de boerderij voortdu
rend te peinzen, hoe hij zijn moeder het
nieuws vertellen zou.
„Wat wilde Carsdale van je, Matthew",
was de eerste vraag van de oude vrouw,
toen hij thuiskwam.
(Wordt vervolgd
