Zierikzeesche Nieuwsbode
abonnement;
Maandag 27 Oct. 1930. zierikzeesche courant.
advertentien
Inzending Advertentiën
HINDERWET.
HINDERWET.
CULTUUR EN NATUUR,
feuilleton.
De wraak dar Verdrevenen.
Uw Kiridje.
buitenland.
binnenland.
Pijl pet 3 aaundea f 1,50,
(twieo per pari f 1,80. Voor hal
buitenland per jur t 10,—
A.fionderlgke numuerr 5 eeni.
Verrohfjnt Mnd., Wnsd. en Vr{jd.
Tel. So. 32. - Portgiro 13Ï4TT.
87«ta JAARQANB. - No. 12072.
•Ir. k. J. BE LOOZE. UII(.-IMllllir M. J. UISTER.
tu 1—8 regel. #0 ete., T.» 4
regel, en daarboven 20 ete. pet
regel. Reclames 30 ete. p. regel.
B{j eontraot belangrijke korting.
Inzending op den dag tu alt-
gave vóór 10 ar*.
altarlllk 10 oor op doo dog v. oitgni
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
Zierikzee brengen ter openbare kennis, dat
ter Gemeente-Secretarie ter inzage ligt een
verzoek met bjjlogen van LAURENS JAN
VAN DER LINDE, broodbakker, wonende
8t -Domusstraat te Zierikzee wnk D no. 261,
om vergunning tot het plaatsen van een
electro-motor van 3 P.K. in_ de bakkerij
aldaar, kadastr. bekend in aectie B, no. 2009.
Op Zaterdag 8 November as., des na
middags 2,15 uur, zal ten Stadhuize gele
genheid bestaan om bezwaren tegen de
inwilliging van dit verzoek in te brengen,
en deze mondeling en schriftelijk toe te
lichten.
Zoowel de verzoeker, als zjj, die bezwaren
hebben, kunnen gedurende drie dagen, vóór
het bovengemelde tijdstip, ter secretarie der
gemeente kennis nemen van de ter zake
ingekomen schrifturen.
De aandacht van belanghebbenden wordt
er op gevestigd, dat volgens de bestaande
jurisprudentie niet tot beroep gerechtigd
z$n zij, die niet overeenkomstig art. 7 der
Hinderwet op den bovenbepaalden dag
voor het gemeentebestuur zijn verschenen,
ten einde hun bezwaren MONDELING
toe te lichten.
Zierikzee, 25 October 1930.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J C. A. BANNINK. Burgemeester.
P. F. WITTERMANS, Secretaris.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
Zierikzee brengen ter openbare kennis, dat
ter gemeentesecretarie ter inzage ligt een
verzoek met bijlagen van JAN STEUTEL,
smid. wonende te Zierikzee, om VERGUN
NING tot het plaatsen van een electro-motor
van 3 P.K in het perceel te Zierikzee, aan
den Blokweg, kadastraal bekend in sectie D,
no. 931.
Op Zaterdag 8 November a.sdes na
middags twee uurzal ten Stadhuize
gelegenheid bestaan om bezwaren tegen de
inwilliging van dit verzoek in te brengen en
deze mondeling en schriftelijk toe te lichten.
Zoowel de verzoeker, als Zij, die bezwaren
hebben, kunnen gedurend« drie dagen, vóór
het hierbovengemelde tjjdstip. ter secretarie
der gemeente kennis nemen van de ter
zake ingekomen schrifturen.
De aandacht van belanghebbenden wordt
er op gevestigd, dat volgens de bestaande
jurisprudentie niet tot beroep gerechtigd zijn
tij, die niet overeenkomstig art. 7 der Hinder
wet op den bovenbepaalden dag voor het
Gemeentebestuur zijn verschenen, ten
einde hun bezwaren MONDELING toe te
lichten.
ZiBRiKzii, 15 October 19"0.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. C. A B4NNINK, Burgemeester.
P. F. WITTERMANS, Secretaris.
AI geniet men van het leven buiten, op
een kleine plaats, in een mooie en ge
zonde landstreek, dan wil dit nog niet
zeggen, dat men het zonder cultuur kan
stellen. Eén terugkeer tot de natuur, die
gelijk zou staan met het opgeven van
alles, wat aan beschaving en ontwikke
ling in den loop der tijden verworven
is, zou een teruggang beteekenen tot den
staat der primitieve volkeren. Maar de
menschheid gaat niet terug; ze gaat
vooruit.
En juist de natuur is er ook om voor
de beschaving de gezonde en onmisbare
voorwaarden van groei en ontwikkeling
te scheppen. Ze behoeven geenszins vij
andig tegenover elkaar te staan, zooals
nog wel eens gedacht wordt, al is een
zoogenaamde beschaving dan ook van
haar natuurlijke grondslagen afgeweken.
In tegendeel zelfs, zal de cultuur zich
in dat geval weer altijd moeten verfris-
schen en verjongen aan de natuur. En
zoo is het zeer gewenscht zelfs, wanneer
zij' naast elkaar, in eikaars onmiddellijke
nabijheid dus, worden aangetroffen.
Als brandpunten van beschaving en cul-
Uit het Engelsch van
J. S. FLETCHER.
(Nadruk verboden).
„Ik weet er alles van", verklaarde
Louis John kalm. „Ik was nog even op
de club. Toen ik van het station kwam.
't Is beroerd voor U, en niet waar, wij
zijn er niet naar om die soort dingen
zoo gemakkelijk op te nemen, wat een
kolossale teleurstelling het voor U moet
zijn, kan ik me voorstellen. Als ik in
uw plaats was, zou ik me net zoo voelen
als U zich voelen moet. Maar ja, er is
nu eenmaal weinig aan te doen".
„Alles goed en wel", vond Oliver",
maar wat zeg je nu van zoo'n kerel
als Joe Bickerdike? Om een vriend zoo
te behandelen?
Louis John legde zijn potlood neer en
stak een cigaret aan. Het duurde een
paar minuten voor hij sprak en Oliver
tuur golden en gelden nog altijd de
groote steden, die dan ook hieraan hun
bizondere beteekenis ontleenen en hier
door waarde blijven houden, zoolang en
in zooverre die beschaving en cultuur
op waarheid en echtheid gebaseerd zijn
en dus niet in strijd raken met natuur
en leven.
Zoo is een massale opeenhooping van
menschen, zooals de moderne groote
steden die te zien geven, in de geheele
geschiedenis onbekend. Het is een door
en door ongezond verschijnsel van een
beschavingsuitwas, waarvan de treurige
gevolgen meer en meer worden ingezien.
En de erkenning hiervan kan een keer
punt worden op den weg naar gezonder
en natuurlijker levensvoorwaarden.
Ook kan zelfs een zeer kleine plaats
een cultuurcentrum zijn. Al geldt dit wel
wel niet voor de cultuur en het geestelijk
leven in het geheel, voor een enkele
hunner uitingen toch kan soms een onaan
zienlijke plaats beteekenis krijgen. De
geschiedenis kent hiervan verscheidene
voorbeelden. Anders vergeten plekjes kre
gen zoo wereldbekendheid en werden ver
eeuwigd. a
En wat de tegenwoordige tijd betreft,
behoeft} men maar even in ons land rond
te zien om sprekende voorbeelden te
kunnen vinden.
Door de Larensche School heeft het
kleine Laren bekendheid verworven en
naam gemaakt bij kunstschilders en kunst
minnaars over de geheele wereld. Behalve
dat geeft het specifieke kunstenaarsleven
toon aan de geheele plaats. Amersfoort
is door zijn Internationale School voor
Wijsbegeerte een centrum geworden voor
die tak der geestesbeschaving en heeft
daarmee ook bekendheid gekregen tot
ver over de grenzen. Zeist is weer een
ande4« centrum, ook van bekendheid en
beteekenis voor ons land. Het is het
centrum van een religieuze strooming,
welke daar haar vereenigingspunt vindt
en plaats van actie. En genoemde plaat
sen trekken daarom op enkele tijden van
't jaar gedurende verscheidene dagen een
stroom van bezoekers tot zich, die van
heinde en ver daarheen komen voor
hunne gemeenschappelijke bijeenkomsten.
Ommen, verder afgelegen, is dit weer
op ander gebied. Aldaar ontwikkelt zich
des zomers in de laatste jaren een dus
danig uitgestrekt en gevarieerd kamp
leven, zooals men zich dat voorheen in
ons land moeilijk kon voorstellen.
En zoo zou men kunnen voortgaan met
het noemen van nog andere kleine plaat
sen, die allen op hun eigen wijze een
meer ot minder gewichtige rol in het
cultureele leven vervullen. Maar hierbij
hebben meestal de natuur en een bizon
dere ligging een woordje meegesproken,
waardoor de aandacht op een dergelijke
plaats gevestigd werd, terwijl het ge
makkelijke en uitgebreide snelverkeer van
onzen tijd haast elk isolement teniet doet.
Door een geforceerde materialistische
uitbouw ontstond voor de beschaving het
gevaar om van haar gezonde en ware
basis af te wijken. En het is de natuur
zelve in al haar oprechtheid en eenvoud,
die ons hiertoe weer terug kan voeren.
Daarom gaat er van haar altijd een
opvoedende, werking uit voor het geeste
lijk leven van elk mensch, die met haar
in aanraking komt, 't zij dan meer of
minder bewust. En voor wie de oogen
geheel en al open gaan, kan een her
kennen van de natuur en haar waarden
het begin worden van een nieuwe, betere
levenshouding. En daarmee van meer be
wustwording. Want de wisselwerking tus
schen natuur en mensch is geweldig
groot en innig. Wie zich hier voor open
stelt, onderwerpt zich vrijwillig aan de
algemeene levenswetten, die de ontwik
keling van het menschelijk geslacht be
oogen. Wie zich hieraan tracht te ont
trekken, benadeelt zich op den duur zeer
ernstig en is wel gedwongen ten slotte
op zijn schreden terug te keeren, wil
hij voor totalen ondergang gespaard blij
ven.
En de natuur staat dan altijd weer
klaar om ons telkenmale opnieuw weer
de eeuwige en onveranderlijke grondbe-
vroeg zich af, waaraan de jongen zou
zitten denken.
„Oppervlakkig beschouwd", sprak hij
eindelijk, „was het een gemeene streek
van Bickerdike. Maar als men de zaak
wat dieper bekijkt, dan heeft Joe
Bickerdike niet anders gehandeld, dan
ik van hem verwacht had".
„Wat blief?", viel Oliver verwonderd
uit, „hoe meen je dat?"
„Wat kan men anders verwachten van
iemand, die in de Halfirthsche principes
groot gebracht is?", vroeg Louis John
lachend. „Wij zijn hier in Halfirth toch
allemaal opgevoed met het devies: Ieder
voor zich en voor den duivel 't beste! Is
niet hij de flinkste, die een ander voorbij
streeft! Is ons aller streven niet om
geld te verdienen, alleen om een ander
te overtroeven? Joe Bickerdike is een
echten Halfirther dat is de heele
kwestie. Hij is geen haar beter, maar
ook niet slechter dan de anderen.
„Ik zou Joe Bickerdike niet behandeld
hebben, zooals hij mij behandeld heeft",
protesteerde Oliver. „Natuurlijk is ieder
op zijn voordeel uit, maar toch zou ik
tegen hem niet gehandeld hebben, als
hij tegen mij gedaan heeft".
„Eerlijk) gezegd", vond Louis John, „ge
loof ik; niet} dat U de zaak in het juiste
ginselen van leven voor te houden, die
ons leiden kunnen bij den opwaartschen
tocht naar steeds wijder verten.
Moeder, Uw kindje zal U niet half
zooveel zorg geven als U het huidje
maar droog houdt met Purolpoeder en
de branderige of stukgaande plekjes
behandelt met Purol. Dit verzacht
dadelijk en geneest spoedig.
Purol en Purolpoedor
zijn verkrijgbaar bij Apoih en Drogisten.
DE STAATSGREEP ÏN BRAZILIË.
Het leek zoo anders, maar ten slotte
is het in Brazilië toch ook gegaan als
in de andere Zuid-Amerikaansche repu
blieken. Ook hier is door een militaire
staatsgreep in de hoofdstad de regee
ring omvergeworpen. President Washing
ton Luiz is tot aftreden gedwongen en
vóorloopig heeft een militair comité het
regeeringsgezag in handen genomen.
Deze militaire staatsgreep is wel zeer
onverwachts gekomen. In de officiëele
berichten omtrent de in verschillende
bondsstaten uitgebroken revolutie tegen
de federale regeering en de door deze
regeering genomen maatregelen van ver
weer werd het voorgesteld alsof het
leger nog een volkomen betrouwbaar in
strument was in handen van de bonds-
regeering. De mededeelingen van de zijde
deil opstandelingen deden wel vermoeden,
dat deze officiëele verzekering niet maar
zoo voetstoots mocht worden aanvaard.
In verschillende staten zouden, zoo werd
van de zijde der revolutionairen ge
meld, de bondstroepen zijn overgeloo-
pen. en de vorderingen van de opstandige
actie scheen er op te wijzen, dat de
tegenspraken, die van officiëele zijde te
Rio de Janeiro van deze beweringen der
opstandelingen werden gegeven, van wei
nig waarde waren. Maar niets was er,
dat kon doen vermoeden, dat ook in de
hoofdstad zelf en in de omgeving onder
de militairen verzet broeide.
Toch is dat het geval gebleken. Don
derdagavond weigerde een der generaals
der regeering verdere gehoorzaamheid.
Hij stelde zich met de andere militaire
aanvoerders in verbinding en enkele uren
later waren al de militaire macht
hebbers het reeds eens en werd besloten
de regeering te verdrijven en den presi
dent Washington Luiz wiens ambts
termijn op. 15 November afliep en die
dan zou worden vervangen door den
heer Prestes tot aftreden te nopen.
Vrijdagmorgen vroeg begaf generaal
Bareto, de bevelhebber van het garni
zoen te Rio de Janeiro, aan wien de
leiding van de militaire staatsgreep werd
opgedragen, zich naar het paleis van
den president der republiek, ten einde
van deze hederlegging van 't bewind
te eischen. En president Washington
Luiz, weldra overtuigd, dat het leger niet
alleen, maar ook de vloot zich tegen
hem en zijn regeering hadden vergaard,
koos de wijste partij en onderwierp zich
aan het onvermijdelijke.
Haast zonder slag of stoot had aldus
de „omzetting" der regeering plaats.
HET HUWELIJK VAN KONING BORIS-
Zaterdag" werd in het kleine berg-
stadje Assisi, waar eens de H. Franciscus
het levenslicht aanschouwde, het huwe
lijk voltrokken tusschen koning Boris van
Bulgarije en prinses Giovanna van Italië,
derde dochter van koning Victor Emma
nuel en koningin Helena.
De Italiaansche en Bulgaarsche konink
lijke familie, bruid en bruidegom en de
eeregasten, arriveerden met speciale trei
nen uit Rome.
Behalve de twee koninklijke families
waren te Assisi aanwezig vier en vijftig
prinsessen en prinsen en twee eerste
minister-presidenten. Niettemin duurde de
huwelijksplechtigheid slechts kort en
droeg zij een eenvoudig karakter, daar
licht beschouwt. Als Bickerdike iets zou
wiilen hebben onverschillig wat
en U ook, dan zou U toch immers niet
rusten voor U het had. U kent het
spreekwoord toch, in de liefde, den oor
log en den 'handel is alles geoorloofd.
Zoo denkt Bickerdike er ook over. Van
zijn standpunt beschouwd had hij gelijk.
Het komt hier in Halfirth altijd weer
op hetzelfde neer; ieder voor zich!"'
„Van liefde gesproken", zei Oliver plot
seling. „In de stad vertellen ze dat jij
verliefd bent op Bikerdike's dochter. Is
dat zoo?"
„Ja, dat is inderdaad zoo", antwoordde
Louis John op beslisten toon. „Ik heb
altijd veel van haar gehouden, dat zult
U zelf toch wel gemerkt hebben, in
ieder geval in den laatsten tijd",
„Ik merk dat soort dingen niet zoo
gauw", antwoordde Oliver ontwijkend en
zweeg even. „Maar na wat nu gebeurd
is, Louis John", ging hij voort, „zou ik
nooit toestemming tot jullie huwelijk
kunnen geven. Nooit!"
„We moesten de kwestie dan nu maar
meteen afhandelen", verklaarde Louis
John kalm op den uitval van zijn vader.
„De zaak is deze. Verleden week heb ik
Miss Bickerdike ten huwelijk gevraagd;
ik zou het U in elk geval van avond
de bruid haar zooveel mogelijk in den
geest van St. Franciscus wenschte te
doen geschieden.
KONING BORIS III.
De inzegening vond plaats in de ba
siliek van den H. Franciscus door mgr.
Antonio Maria Risso. Het was een prach
tig schouwspel, toen de bruidsstoet bij
de oude kerk, die stamt uit de 13e
eeuw, aankwam. Door de gekleurde rui
ten viel een gedemptlicht naar binnen,
dat over alles zachte tinten wierp. De
vrouwen) waren allen, volgens voorschrift,
in zwart gekleed met uitzondering van
de vrouwen uit het Huis van Savoye,
die in de kerk een witte sluier mochten
dragen.
Nadat het bruidspaar binnen was en
een koor van 150 kloosterbroeders een
lied had gezongen, knielden de 22-jarige
prinses, die diep onder den indruk was
en koning Boris voor het altaar neer.
Na het uitspreken der liturgische ge
beden, wendde mgr. Risso zich tot ko
ning Boris en vroeg hem: „Uwe Majesteit
Boris III van Bulgarije, wenscht gij Hare
Koninklijke Hoogheid prinses Giovanna
van Savoye, die aan uw zijde geknield
is, te maken tot uw wettige vrouw vol
gens de ritus van de H. Moederkerk?"
Koning Boris, die eveneens ontroerd was,
antwoordde bevestigend, waarna mgr.
Risso zich tot prinses Giovanna wendde
en haar vroeg of zij Boris, koning van
Bulgarije, wenschte te aanvaarden als
haar wettigen echtgenoot. Na haar be
vestigend antwoord sprak mgr. Risso de
zegen uit en overhandigde hij de ringen
aan bruid en bruidegom, een ceremonie,
die anders bij gemengde huwelijken niet
wordt toegestaan, maar waarvoor de
paus voor deze gelegenheid zijn bizon
dere toestemming had gegeven.
DE MIJNRAMP TE ALSDORF.
De begrafenisplechtigheid;.
Een grauwe sombere Zaterdag en
grijze wolken, die met regen dreigen.
Najaar. Het weer draagt er toe bij om
den indruk van rouw te verdiepen.
Ononderbroken rijen van belangstellen
den trokken naar de plaats waar de ramp
geschiedde. Zwarte vanen wapperden van
de. hooge gebouwen der mijn. Halfstok
staken alom de vlaggen uit. Van over
heidswege wordt een enorme organisatie
gevormd. De hoofdwegen waren voor de
auto's afgezet, die met honderden naar
parkeerplaatsen verwezen werden. In het
mijndorp Alsdorf zelf verdrongen zich
weldra een paar honderdduizend men
schen. 's Morgens acht uur waren in de
Katholieke en Evangelische kerken rouw
diensten gehouden. Iets later hield de
gemeenteraad een rouwzitting, waarin de
burgemeester zijn om het leven gekomen
gemeentenaren herdacht.
Een ontzaglijke menigte had zich tegen
tien uur voor het administratiegebouw der
„Anna. I" samengedrongen, waar de plech
tige rouwdienst plaats zou vinden. Met
moeite werd de weg vrij gemaakt voor
de autoriteiten en voor de geestelijken
in kerkelijk rouwgewaad verschenen.
Tallooze corporaties waren met om-
verteld hebben. Nu wilde ik U dit vra
gen. Als er tusschen U en Bickerdike
niets was voorgevallen, dan zoudt u toe
stemming hebben gegeven tot ons huwe
lijk, niet waar? En Bickerdike is immers
dezelfde gebleven die hij altijd was?"
voegde hij er aan toe.
„Natuurlijk", was 't antwoord. „Alleen
kende ik hem toen nog niet zoo als ik
hem nu ken".
„Ik trouw niet met Bickerdike", wierp
Louis John tegen, „ik trouw met zijn
dochter".
„Alles goed en wel, maar ik heb geen
lust met jou denzelfden last te krijgen
als met Lionel Arthur 1"
„Dit is een heel ander geval", hernam
Louis John. „Lionel Arthur trouwde met
een fabrieksmeisje. Maar ik trouw niet
met een fabriekskind, ik trouw met een
knap, goed opgevoed, ontwikkeld meisje,
waarop U later daar ben ik zeker
van trosch zult zijn als schoondochter,
't Treft ongelukkig, dat haar vader U
juist zoo'n verdriet veroorzaakt heeft,
maar wij kunnen ons leven toch niet
bederven, omdat onze vaders oneenigheid
hebben gehad?"
Oliver schoof onrustig heen en weer.
„Dat is zeker, wat ze een modern hu
welijk noemen", antwoordde hij scham-
floerste vaandels opgekomen om de laat
ste eer te bewijzen aan de slachtoffers.
Door een afzonderlijke ingang trokken
de familieleden naar de in een indruk
wekkende rouwkapel herschapen wasch-
lokalen der mijn, waar de 220 geïndenti-
fioeerd© lijken opgebaard lagen. Zij lagen
er in doodkisten met een kleurig kleed
van bloemen. En nog steeds droegen nabe
staanden bloemstukken' aan als een aller
laatste hulde der bloeiende aarde aan
die in de diepte der mijngangen 't leven
lieten.
Namens den rijkspresident, den rijks
rijksminister van arbeid, dr. Stegerwald,
kanselier en de rijksregeering nam de
namens de Pruisische regeering, da minis
ter van handel, dr. Schreiber, aan de
plechtigheid deel.
Ook verschillende buitenl. regeeringen
hadden vertegenwoordigers gezonden.
Na de verschillende redevoeringen,
werden de 262 kisten onder orgelspel uit
het administratiegebouw gedragen.
Een dichte menigte stond langs den
weg naar het kerkhof geschaard om den
dooden de laatste eer te bewijzen.
Herhaaldelijk moesten de Roodekruis-
mannen hulp bieden aan door smart en
emotie overweldigde vrouwen, 't Werd
middag voordat de laatste kist aan de
aarde werd toevertrouwd.
EEN NIEUWE MIJNRAMP.
Nauwelijks zijn de 262 slachtoffers van
de mijnramp in Alsdorf ter aarde besteld,
of men wordt opgeschrikt door een nieu
we jobstijding: In de mijn Maybach bij
Friedrichstal (in het Saargebied) heeft
Zaterdagmiddag om halfvier een ontplof
fing plaats gebed die weer \a\ van
slachtoffers heeft gemaakt. Op het oogen-
blik van de ontploffing waren 130 mijn-
weikers in de mijn aan het- werk, daar
van zijn negentig door de reddingsko-
lonnes dood gevonden. Van de gered
den waren er 25 gewond, terwijl een
der gewonden enkele uren na zijn red
ding in het ziekenhuis overleed.
De reddingswerkzaamheden werden met
koortsachtige haast voortgezet, daar men
hoopte nog een aantal der ingesloten
mijnwerkers levend te voorschijn te kun
nen brengen. Uit de mijn stijgen onafge
broken rookwolken op. Een reusachtige
menschenmenigte verdringt zich in de
omgeving. Zaterdagavond waren 23 doo
den en 25 gewonden te voorschijn ge
bracht. Van de dooden vertoonen die,
welke het eerst in de gangen zijn ge
vonden, vreeselijke verwondingen, die
door steekvlammen zijn veroorzaakt. Zij
zijn zoodanig verbrand, dat zij onherken
baar zijn. De later gevonden slachtoffers
zijn allen tengevolge van gasvergiftiging
omgekomen. Mijnemployé's, die in de
mijngangen zijn afgedaald, deelden mede
dat men uitsluitend dooden vindt. Het
bergingswerk geschiedt slechts langzaam,
daar de mijngangen nog steeds met gas
zijn gevuld en de verongelukten door
een op verren afstand gelegen blinde
schacht naar boven moeten worden ge
bracht.
Men vreest dat het aantal van 90 doo
den nog zal worden overschreden.
Met zekerheid valt omtrent de oorzaak
van de ramp nog niets te zeggen, doch
volgens het mijnpersoneel zelf, zou een
benzollocomotief uit elkaar zijn gespron
gen, hetgeen wederom een mijngasont-
ploffing tengevolge zou hebben gehad.
TWEEDE KAMER.
De suppl. defensiebegrooting aangenomen.
Het parlementaire werk der Tweede
Kamer is Vrijdag op de allerergerlijkste
wijze verstoord door den officieuzen ge
zant van Moskou, Loutje de Visser, die
door zijn onparlementair optreden eerst
het woord werd ontnomen en, toen waar
schuwingen van den voorzitter niet beat-
ten, de vergadering voor een uur moest
worden geschorst. Elke poging om deze
groote luidspreker af te zetten mislukte
echter en toen heeft de voorzitter voor
gesteld den „geachten" afgevaardigde het
woord voor dien dag te ontnemen, welk
per. „In mijn tijd bestond er nog zoo
iets als gehoorzaamheid aan ouders".
„De tijden zijn veranderd", weerlegde
Louis John koel, „en verbeterd ook! Welk
recht hebt U om onze toekomst te be
derven
„Jouw motief is, dat jij het recht hebt
om op je zelf te passen, niet waar? Nu
dan
„Mijn motief stemt in elk opzicht over
een met de opvattingen, waarin wij hier
in Halfirth opgegroeid zijn", viel Louis
John zijn vader in de rede. Ieder voor
zich! Ik kan niet leven zonder haar,
zij niet zonder mij. Dus trouwen we
samen
„Je houdt dus geen rekening met de
gevoelens van je vader", vroeg Oliver
streng. „Je hebt dus geen enkele ver
plichting aan hem?"
„Zeker wel, natuurlijk! Maar ik heb
ook verplichtingen aan Miss Bickerdike
en onze liefde".
„Laten we niet theoretiseeren", weerde
Oliver af. „Waar het op aan komt, is
dit, dat je zeker wel begrijpt, Louis
John, dat ik onmogelijk toestemming kan
geven tot jullie huwelijk".
„Dat spijt me", antwoordde Louis John
gelaten..
(Wordt vervolgd),
