Zierikzeesehs Nieuwsbode TWEEDE BLAD Uit Stad en Provincie. FEUILLETON. DE DOCTORES. behoorsnde bl] da van Vrijdag 12 S*pt 1930, no. 12053. LANDSSPELEN. Lang voordat „het gehuil van sneeuw en regen" ons den winter aankondigt, zijn werkende leden van de dilettantcn- tooneelvereenigingen, reeds druk bezig met het instudeeren van het tooneelwerk, waarmede'men het winterseizoen zal ope nen. Heeft de eerste voorstelling plaats gehad, dan vangen de repetities aan voor de tweede opvoering, die wellicht nog door de vertooning van een derde too- neelstuk gevolgd wordt, doch dan zijn de werkzaamheden voor de spelende le den gemeenlijk afgeloopen. De zomer met zijn warme dagen is meestal weinig gesi hikt om toeschouwers naar een zaal te lokken, en de ama teurs doen als de beroepstooneelisten, die, op een enkele uitzondering na, ook de deuren hunner schouwburgen sluiten. Gedurende den zomer rust dus 't di lettantent ooneel, niet omdat zijn spelers die rust behoeven wegens een afmatten de wintercampagne, als de tooneelkun- stenaars van beroep, doch om de in den voorafgaanden zin genoemde reden. Toch zou er voor de amateurs in vele steden, gedurende de zomermaanden, werk genoeg te vinden Zijn, evenwel niet in warme schouwburgzalen, doch in de vrije natuur, op het z.g. openlucht-too- neel. Doch de meeste liefhebberij-spelers weten niet, dat er hier te lande een Nationale Landsspelraad bestaat, die tracht in plaatsen, welke zich hiertoe leenen, b.v. .wegens het bezit van his* torische gebouwen of een mooie omge ving, den lust 'op te wekken tot het ge ven van landsspelen, d.w.z. van een ge dramatiseerde gebeurtenis pit de plaat selijke geschiedenis in vorige eeuwen of wel van een sage of legende, voortle vende in de streek, waar het spel ge geven wordt. Genoemd comité koos den naam Lands spelraad!, omdat het voorlichting, raad verstrekt aan vereenigingen tot verede ling van het volksvermaak, afdeelingen van V.V.V., volksfeestcommissies, enz., die vertooningen willen geven als de Nationale Landsspelraad hier zoo gaarne zou willen invoeren en waardoor reeds vele plaatsen in het buitenland zulk een groote bekendheid hebben verworven. Het? is waar, dat men buiten onze gren zen, vooral in Beieren, reeds op een oude traditie, hier en daar zelfs van eeuwen, kan bogen, doch oude stadjes met een schilderachtig plein, met een mooi gebouw, .bastion, stadswal of poort, zoo bij uitstek geschikt om als achtergrond voor jde vertooning te die nen, bezitten Wij ook, evenals een ge schiedenis rijk 'aan gebeurtenissen, ge schikt als onderwerp voor een boeiend landsspel. Het spreekt vanzelf, dat de leden van bet dilettanten-tooneel en niet de be roepsartiesten de aangewezen acteurs zijn om in bedoelde spelen op te treden, vooral ook 'omdat die spelen in alle opzichten plaatselijke feesten moeten zijn. De Nationale Landsspelraad geeft voorlichting omtrent Izijn bedoeling en Üie spelen len is daartoe in staat, om dat hij onder 'zijn leden personen telt, die een bijzondere studie hebben ge maakt van legenden, geschiedenis, fol klore, volksdansen, oude muziek, enz. en in 't buitenland 'n rijke ondervinding hebben opgedaan op het gebied van de z.g. „Heimatspiele". ZlERIKZEE. De uitgestelde vergade ring van het Chr. Lyceum wordt mor gen (Zaterdag) in de Gemeentekamer gehouden. Naar hel Engelsch. 20 HOOFDSTUK X. „Volop frissche lucht en goed voed sel heb je noodig, maar geen medicij nen", zei dokter Frampton. „Toch zal ik die geen van beide krij gen", antwoordde de patiënte kortaf. „Waarom niet? Heeft je vader geen werk?" Het meisje lachte. Margaret had al ge merkt, dat zij iets beschaafders over zich had dan degenen, die haar in den reg 1 in het ziekenhuis kwamen raadplegen. Ze was zeker ook knap te noemen als ze niet zoo erbarmelijk mager was ge weest „Mijn vader zou geen werk hebben! U zoudt opkijken, als ik u zei, wie mijn vader was! Gebrek aan werk heeft hij tenminste niet!" „Waarom zorgt hij dan niet beter voor je?" „Dat zal ik u vertellen als u het hooren wilt. Moeder verbergt het maar en ze is *er ook nooit voor uitgekomen, ter wijl haar beide andere kinderen gestor ven zijn. Maar ik zie er eigenlijk niets in om het verborgen te houden. Ik hoef er mij niet over te schamen. Mijn vader De firma v. d. Eist Matthes te Amsterdam verbond aan haar kalender- uitgave voor 1930 een prijsvraag. De uit slag daarvan is thans bekend gemaakt. Wat onze provincie betreft, kreeg J. W. de Wilde te St.-Maartensdijk een 2en pr.; C. Gast te Brouwershaven en J. L. Kuijper Cz. te Ouwerkerk een 4e prijs. NOORDGOUWE. Zoo werd dan Zater dag 6 Sept. het Oranjefeest in deze ge meente gehouden, wegens den 50en ver jaardag van H.M. Koningin Wilhelmina. Het is een schitterenden dag geworden. Het was mooi weer. Velen hadden zich naar onze gemeente begeven; we zagen b.v. zoowel bewoners uit Bruinisse als uit) Burgh. Het leek wel of elke gemeente van Schouwen en Duiveland zijn afge vaardigden had gezonden; daardoor aan ons mooi dorp als het ware brengende eert stille groet. En dat het gemeend was zouden! al die velen kunnen vertellen. De drukte was soms zoo geweldig, dat er geen doorkoinen aan was. Des morgens werden de kinderen der o. 1. school on der de goede leiding van het personeel getracteerd op het schoolplein, terwijl eenige spelletjes met ze werden gehou den. Door een gift van een geacht in gezetene werd dit aangenaam bezigzijn nog verhoogd. Dank daarvoor namens de kinderen is hier zeker op zijn plaats. De door het gemeentebestuur beschik baar gestelde jubileumbekers konden nog niet aan de kinderen worden uitgereikt, daar de leveringstijd te kort was, zoo dat dit later zal plaats hebben. Na deze tractatie, welke een geruimen tijd had in beslag genomen, volgde rondgang door de versierde kom met de versierde fietsen, welke er keurig uitzagen. De jury1 had dan ook geen gemakkelijke taak om de prijzen te bepalen. Het muziekge zelschap „Con Amore" had zich aan het hoofd gesteld en onder het spelen van vaderlandsche liederen trok men door het dorp, hetgeen er de feestvreugde in bracht. Onderwijl werd het tijd Idat het samenstellen van den optocht, waar aan o. a. deelnamen pl. m. 40 ruiters, Idie allen in keurige pakjes gestoken waren, 14; prachtige praalwagens en de versierde fietsen. De leiders, de heeren P. F. van der'Bijl, Commandant, ejn J. L. Vis, komen voor deze samenstelling alle eer toe. De optocht werd het glanspunt van den dag. Ook hier had de jury een moeilijke taak te vervullen bij het keuren der wagens. Na zich rond de kerkgracht ,te hebben geschaard, was het de voorzit ter van het feestcomité, ds. A. F. van Griethuijzen, die van af de muziektent tot de verzamelden ongeveer als volgt sprak: „Geachte medeburgers. Hoewel het feest eigenlijk dezen morgen reeds be gonnen is voor de kinderen, wil ik als voorzitter van het feestcomité toch een enkel wöord tot u zeggen. „Onze Konin gin' verjaarde een kroonjaar, vijftig jaren zijn haar geschonken. Dat beteekent feest in Nederland, feest in 't hart van elk goed vaderlander. Want Oranje is ons dierbaar, onze Koningin niet 't minst. Nederland en Oranje hooren bij elkaar. Wie Oranje zegt, di,e zegt eendracht, vrijheid, godsvrucht. Zaken, die onont beerlijk zijn. Wie zie waardeert, viere heden een blij feest, in groote eendracht, hopelijk zonder storing, met een warm en dankbaar hart voor onze Koningin. En nu ik open dit feest mede, namens de andere comitéleden en spreek onze erkentelijkheid uit aan allen, die door gift en daad hun medewerking hebben verleend. Waarna een luid hoera klonk. De stoet zette zich weer, vooraf gegaan door den hoornblazer, die zich dapper van zijn taak kweet, in beweging en trok langs ;den Kloosterweg over Schud- debeurs, waar velen zich langs den weg geschaard hadden naar de oude Tol, waar omgekeerd werd, en vervolgens langs den Donkeren weg terug naar de kom der gemeente. De muziek liet zich onafgebroken hooren. Op het laadterrein der R.T.M., waar ze was gevormd, werd de stoet ook ontbonden. Daarna werd het tijd om met ,de volksspelen aan te vangen. Voor het ringsteken met fietsen noemt zich een heer. Hij is een kunst schilder. Moeder was zijn model eer hij haar trouwde en weer in den steek liet. Hij was nog niet de man, die hij nu is, maar een jolig, zorgeloos studentje!" „Als je vader nog in leven is, moet hij je onderhouden". „Dat doet hij ook; hij geeft moeder vijftig pond per jaar." „Wat doet zij daarmee? Ze heeft dan toch in ieder geval een pond per week, behalve je verdienste". Het meisje lachte bitter: „Ik schijn mijn ouders dan al niet hoog te houden, hé? Maa'1 moeder drinkt; ver driet heeft haar daartoe gedreven". Margaret knikte: „Ik geloof dat het 't beste is, dat ik dan eens aan je vader zal schrijven, dat hij je waarlijk wat meer geld moet ge ven voor voedsel en zoo, want dat het anders niet goed met je zal afloopen. Hij kart toch ook wel wat meer missen". „Weet u hoe ik heet?Hetty Mal- lory. Mijn vader is Edward Mallory!" Die naam bezorgde Margaret een schok: Edward Mallory had immers het portret van Queenie Donnington geschil derd en het was haar niet aangenaam, om diens naam verbonden te hooren, met dien van een vrouw, die dronk en een meisje dat armoe leed. „Als je vader Mallory is, de portret schilder, dan geloof ik wel, dat ix iemand ken, die eens met hem spreken zal. Waarschijnlijk zou ze je zaak zelfs beter weten te bepleiten, dan ik. Maar hoe komt hij je moeder maar zoo weinig ondersteuning te geven?" „O, daar heeft hij gelijk In, want het hadden zich bij de 70 personen opge geven, zoodat aan dit deel veel tijd moest worden besteed. ften volgde het zakloopen, ejn hindernisloopen met ton- kruipen. Eetn en ander bracht veel vroo- lijkheid. Con Amore, ging intusschen op de tent populaire liederen spelen, dat een rondedans voor de tent deed ont staan, welke intact bleef tot den laten avond. Aan ieder der 16 deelnemers in het zakloopen werd een prijs uitgereikt. Voon het hindernisloopen werden 10 prij zen uitgereikt, aantaldeelnemers 12. Aan de 9 deelnemers met vers/erde fietsen wedden 7 prijzen toegekend: le. Jaap Geluk, ^e. Corrie Kort, 3e. Janna v. d. Cingel, 4e. Anton Blom, 6e. Marien Wa- gemaker, 6e. Dirkje Schiettekatte, 7e. extra prijs, Jan Blom. Voor de wagens werden de prijzen toegekend: le P. y. Putten, 2e C. Bolle, 3e Gez. van der Bijl, 4e W. de Keijzer, 5e Zangvereeni- ging Noordgouwe, 6e idem, 7e D. de Wit en P. Stoel. In deze afdeeling dient naar voren te worden gebracht de groep wa gens, welke de zangvereeniging Npord- gouwe in den optocht bracht, en dat waren er niet minder dan zes, waar van 4 de jaargetijden voorstelden, enz. Een woord van hulde laan de leidster dezer vereeniging, mevr. jvan Griethuij zen, is wel verdiend. Voor het ringste ken werden de prijzen gewonnen: meis jes beneden 14 jaar,: le J. Oosse, 2e L. Kort, 3e C. van Gorsel, 4e N. Kort, 5e J. Kloet; (meisjes boven 14 jaar: le J. Manni, 2|e J. Vink, 3e M. van Gorsel, 4e P. van Leeuwen, 6e Dj. Schiettekatte, 6e M. van Staalen, 7e P. Kraak, jongens beneden 14 jaar: le T. Goosen, 2e J. Geluk, 3e C. Leeuw, 4e N. Viergever, 5e T;. Klaasse, ;6e N. van der Werf, 7e A. Bravenboer; jongens boven 14 jaar: le P. Stoel, ;2ie M. Klaasse, 3e L. Panne- koek, 4e C. jde Keijzer, 5e A. Schiette katte; 6e C. Viergever, 7e A. Bakker, 8e C. Pannekoek, 9e M. van den Bos, 10 W. v. d. Werf, 11e Th. Ganzeman, 12(e A. Kloet. Na (afloop der prijsuitdeeling sprak de voorzitter ieeu warm woord vart dank tot jal degenen, 'die op eeriiger- lei wijze hunne medewerking verleend hadden tot het Welslagen van tiit feest. Waarna de heer >J. J. Geluk, Wethouder der gemeente, gelegenheid vond om har telijk dank te brengen aan het comité, dat in den (tijd van een Week zoo'n voor treffelijk feest heeft voorbereid, aan me vr. v. Griethuijzen jen aan allen, die heb ben medegewerkt. Intusschen ideed „Con Amore" zijn naam (eer aan, door onver moeid te spelen, pe vorming van de lichtstoet met de (muziek voorop gaf veel geestdrift. Nadatf eenige teertonnen wa ren verbrand, ging de menigte tegen middernacht uiteen. Nog moet vermeld worden, dat de P.Z.E.M. (dank dient 1je worden gebracht voor de verlichting van ;den kerktoren, ieen stralenbundel van niet minder dan 16000 N.K. werd er op gericht, Het effect was verbluffend mooi. Op dezen dag Werd ook aan de armen gedacht N1EUWERKERK. Vergadering van den gemeenteraad, gehouden op Vrijdag 5 September. Voorzitter ,de burgemeester. Tegenwoordig 6 leden (1 vacature). De door het benoemd Jid van den raad, den heer M. J. Stoutjesdijk ingezonden ge loofsbrief wordt in orde bevonden, waar na tot zijne toelating als raadslid wordt besloten. Aangezien de heer Stoutjesdijk wegens ongesteldheid daartoe verhinderd is, wordt zijne beëediging aangehouden tot de volgende vergadering. De begroo ting van den keuringsdienst voor vee en vleesch in den keuringskring Oosterland, voor 1931 wordt vastgesteld. Aan het co mité van actie ter verbetering van het veer Anna-Jacoba—Zijpe wordt een bij drage toegekend van 1 cent per inwoner. Naar aanleiding van het ingekomen be richt van B. en W. van Ouwerkerk, dat die gemeente van eene samenwerking met Oosterland en Nieuwerkerk inzake aanschaffing en exploitatie van een auto- brandspuit afziet, wordt besloten om te trachten om met de gemeente Oosterland over te gaan tot aanschaffing van een autobrandspuit. Vastgesteld wordt eenbe- zou toch allemaal denzelfden weg ui1, gaan Het meisje kreeg een vreeselijke hoest bui: Het was juist die mistige dag, die Queenie zoo (Ongedurig had gestemd. „Nu, kom over een week eens terug", zei dokter Frampton, „en als je dan niet wat beter bent, zal ik je eens met de dame spreken, die je vader kent. Over het geheel houd ik er niet van, om mij met dergelijke zaken te bemoeien." Margaret ging terug naar haar woning en vertelde Anna, wat zij gehoord had. „Ik dacht wel, dat hij niet d-ugde", zei de oude overtuigd. „Waarom? Wat bedoel je daarmee?" „Wel, dat meisje, dat bij de Donning- tons dient, zei, dat Miss Queenie altijd er naar snakte, om voor den schilder te poseeren. Ze vertelde ook dat hij een heel knappe man moet zijn en dat hij Miss Donnington dan wel zeer mooi vond". „Er is geen mensch, die haar -niet be wondert om haar schoonheid!" „Hoe kunnen de menschen toch zoo veel geven om uiterlijk schoon!" filoso feerde Anna. Da oude getrouwe werd nog ééns zoo zorgzaam voor haar meesteres. En toen MacBride zich een paar dagen later daar aan huis vertoonde, begroette zij hem haast hartelijk. Het was een vaste gewoonte gewor den bij den dokter, om zijn collega één maal 's weeks te bezoeken. Er was na melijk één dag van de zeven, dat Quee nie bezet |Wa9 dat zij hem niet kon ontvangen, gedurende zijn vrijen tijd. Dan richtte hij zijn schreden naar de sluit tot wijziging der begrooting voor 1930. De begrooting van het Burgerlijk Armbestuur voor 1931 wordt goedgekeurd in ontv. en uitg. op f 1573,725 en met een gemeentelijk subsidie van f 950. De begrooting voor 1931 wordt door B. en W. aan den raad aangeboden. Bij de rondvraag vestigt de heer Boogerd de aandacht op het onoogelijke dak van de muziektent. De voorzitter zal onderzoe ken, wat daaraan is te doen. De heer Flikweert zegt, dat de borden van maxi mumsnelheid niet goed zijn. De voorzitter zal ook hiernaar een onderzoek instel len. Hierna sluiting. OUDi-VOSSEMEER. Openbare Raads vergadering, gehouden op Dinsdag 9 Sept. Tier tafel komt, de gemeentereke- ning 192i9, in ontvang jop f 68287,61, in uit gaaf op f 61339,2)51/2; )de kapitaaldienst op f 8142,551/2 in 'ontvang en uitgaaf, ïn verband waarmede voorlezing geschiedt va(n het rapport yan de commissie, be last geweest met {het nazien dier reke ning. De heer Daane geeft toe, dat het crediet ad f500 .Voor de woning B ïio. 11 belangrijk is overschreden. Voor die Woning is in 1918 uitgegeven f 240, in 1919 f 275, in 1920 f 390, in 1921 f 535, in 1922 f142, dus in 5 jaar tijd ruim f1500. Ondanks die uitgaven was de woning voor een hufgergezin 'zoo goed als onbewoonbaar. Nu is f 12Ö0- uitgegeven in éen jaar, maar men zal moeten toe woning dichtbij hét kleine ziekenhuis. D(ie heele week al, sinds hij haar van Mallory had gesproken was Quee nie doordrijverig en opstandig geweest tegenover hem. Dit zou hem boos op haar hebben gemaakt, als zij er niet zoo slecht had uitgezien. Nu volgde hij zich enkel bezorgd (en ongerust: Er ging ze ker iets in haar om, waar hij buiten ge houden werd. Het had allerminst in de bedoeling van Margaret gelegen om MacBride te ver tellen van wat zij had gehoord van Hetty Mallory en ze zou het ook niet gedaan hebben, als de naam van den schilder niet toevallig genoemd was. „Ik ben vroeg", zei William, „omdat Queenie opnieuw poseert voor dien Mal lory. Kent u hem?" „Neen; dat niet". „Waarom zegt u dat zoo kortaf?" Een oogenblik aarzelde Margaret. Toen meende ze, dat het toch maar beter zou zijn, om niets te verbergen, en antwoordde: „Omdat ik een geschiedenis van hem heb gehoord, die mij niet aanstaat". „Wat dan?" vroeg hij. „Ik wilde maar liever dat u ze mij vertelde, Miss Framp ton. Want Miss Donnington is zéér on voorzichtig. in haar onschuld en het kon dus wel eens noodig zijn, dat ik haar beschermde." Hem niet aankijkend, sprak zij voor zich heen „Mr. Mallory is een getrouwd man, die zijn vrouw verlaten heeft. Zijn doch ter is teringachtig en heeft een betere verzorging noodig. Ik had er juist over gedacht, om Miss Donnington te vragen, geven, dat de woning nu voor het hoofd dier school ook goed in (orde is. De heer den Engelsman wijst er op, dat de wet houders in 1929 de raming ad f1000 van den heer Vriens te hoog vonden, f500 voldoende hebben geacht en nu is het toch f1200. De heer Daane geeft dit toe, aanvankelijk was het ook de bedoeling alles te beperken tot f500, maar de woning zag er zoo slecht uit, dat men van het een !in het ander viel. Gelukkig dat dhr. Heijboer geen wethouder was, want dan had het misschien nog duur der geweest. Dieze wilde nog meerdere verbeteringen. De heer van Gorsel vraagt, of bij behoorlijk -onderhoud de woning nu-in orde gehouden kan worden, het geen toestemmend wordt beantwoord. Hierop werden de rekeningen voorloo- pig vastgesteld en de pndere rekeningen goedgekeurd. Daar de (heer A. Rijnberg zijn benoeming tot lid van het alge meen armbestuur niet heeft aangenomen, worden aanbevolen de heeren A. Gunst Pz. en J. L. Rijstenbil; na gehouden stem-- mingen wordt benoemd de heer Jac. v. d. Houten. Voor den gemeente-veld wach ter zal een nieuw rijwiel worden aan gekocht, terwijl aan de geitenfokvereeni- gingen een subsidie zal worden verleend van f30. De heer van Gorsel zag liever f 25, doch hen (de f30 voor éen jaar goed vinden. Besloten wordt tot aan koop van een nieuwe schrijfmachine. of zij er hem eens over spreken wilde. Waarschijnlijk wéét zij van die dochter, als zij hem goed kent". MacBride luisterde met strakke uit drukking op het gelaat. Deze openbaring betreffende Mallory bezorgde hem een schok, en tegelijkertijd kreeg hij net schuldig gevoel, dat hij Queenie onrecht had gedaan. Het was immers waarschijn lijk, zooals Margaret terecht zei dat het jongemeisje wist, hoe de schilder "een getrouwd man was en dat zij dit vóór zich gehouden had. Dit zou ook haar spijtigheid verklaren, toen hij haar tegen hem gewaarschuwd had. Ze zou zeker in zichzelve hebben gezegd: „Als Will wist, dat die man getrouwd was, zou hij er zich niet zoo druk over gemaakt hebben, dat ik voor hem poseerde". Haar houding tegenover den artist verscheen hem nu in een ander licht. „Ik ben blij, dat u mij dit gezegd heeft", sprak hij. „Wilt u het Miss Donnington vragen. „Neen, liever niet". „Goed. Als het dan noodig blijkt te zijn, zal ik het doen. De man moet dan wel dóór en dóór zelfzuchtig zijn! Hij geeft haar maar vijftig pond per jaar. Ofschoon er (wel eenig excuur is voor hem, want haar moeder schijnt te drin ken Misschien zou hij haar wel niet verlaten hebben, als zij niet zoo on matig was". „U weet prachtig excuus te bedenken, Mis Frampton 1" (Wordt vervolgd)* DE VERMAKELIJKE HISTORIE YAH DE FAMILIE TAN EMMEN. door G. TH. ROTMAN. 45. Wat zat Keesje in de benauwd- 46. „Ziezoo!" dacht zij toen, „nu ga j heid! Hij vluchtte naar 't uiterste hoekje ik me eens netjes voor de visite ver van den izolder. En toen begon de fluit- kleeden!" Maar och, och, wat 'n schrik, ketel te piepen. Mevrouw kwam de keu- toen zij haar mooie witte japon in 't ken in en ging thee zetten. Want de oog kreeg. Het goeie mensch stond ge- notaris, bij wie meneer van Emmen op woonweg stokstijf van ontzetting en kantoor was, zou op visite komen. In staarde met wijd opengespalkte oogen de zeep had ze heelemaal geen erg. Ze naar het besmeurde en verfrommelde zong vroolijk van tra-la-la. kleedingstuk. Toen werd er gebeld.

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1930 | | pagina 5