Zierikzeesche Nieuwsbode
Ni AMSTERDAMS!! ELEMENTENFABRIEK
zwakstroom, sterkstroom oo Radio-Artikelen
ABONNEMENT:
WoensdaB 23 Juli 1930. zierikzeesche courant. jï
ADVERTENTIES
Inzending Advertentiën
HINDERWET.
GEMEENTEREKENING.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
DE DOCTORES.
Uit Stad en Provinoie.
voorh. Gebr. PETERS,
Prjja pet S Builden f 1,50,
frtnco per peit f 1,80. Voor het
ónitenlnnd per jair f 10,
Aherderlijke nnmmen 5 cent.
Veiaehgnt Mud., Weed, en Vrgd
Tel. Ho. 32 - Postgiro 187677.
nn 1—8 regela #0 eta., m 4
regele en durboren 20 eta. per
regel. Beolames 80 efa. p. regel.
Bp eontraot belangrijke korting.
Iniending op den dag Tal alt-
gare vóór 10 ar*.
■ItarlIJkIO uur op du dag v. uitgaat
BURGEMEESTER en WETHOUDERS Tan
Ziirikzsi brengen ter openbare kennis, dat
ter gemeentesecretarie ter inzage ligt een
verzoek met bijlagen ran de N V. ZEEUWSCHE
VOEDER- en KUNSTMESTHANDEIj. voorh
S. en M. BOOGERD, gevestigd te Middelburg,
om VERQUNNING tot het plaatsen van een
Stoomkraan van 3 P.K., voor het laden en
lossen van schepen, op het perceel genaamd
de Visschersdijk, kadastraal bekend seetie F,
ongenummerd.
Op Woensdag 6 Augustus a.s., des na
middags twee uur, zal in het Stadhuis
gelegenheid bestaan om bezwaren tegen de
inwilliging van dit verzoek in te brengen en
deze mondeling en schriftelijk toe te lichten.
Zoowel de verzoeker, als zij, die bezwaren
hebben, kunnen gedurende drie dagen, vóór
het bovengemelde tjjdstip, ter secretarie
der gemeente kennis nemen van de ter
zake ingekomen schrifturen.
De aandacht van belanghebbenden wordt
er op gevestigd, dat volgens de bestaande
jurisprudentie niet tot beroep gerechtigd zijn
zij, die niet overeenkomstig art. 7 der Hinder
ivet op den bovenbepaalden dag voor het
Gemeentebestuur zijn verschenen, ten
einde hun bezwaren MONDELING toe te
lichten.
Zierikzkb, 23 Juli 1930.
Bur gem. en Weth. voornoemd,
J. C. A. BANNINK, Burgemeester.
F. NAEREBOUT, w.d Secretaris.
temperatuur 2°.9 te hoog. De dagelijk-
sche temperatuurschommeling was in alle
dekaden, vooral in de eerste en tweede,
boven normaal. Te De Bilt is de bereikte
gemiddelde temperatuur van 20°.l sinds
1849 slechts overtroffen door de Juni
maanden van 1858, 1889 en 1917. Het
aantal zomersche dagen, met maximum
boven 25°, bedroeg te De Bilt 10 tegen 4
normaal, ien werd sedert 1897 slechts
overtroffen door Juni 1897 en 1917, beide
met 14 zomersche dagen.
De hoeveelheid neerslag, gemiddeld
over het geheele land, bedroeg 42 mm
tegen 57 normaal.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
Zierikzee brengen ter openbare kennis, dat
de rekening der inkomsten en uitgaven van
de gemeente, over het dienstjaar 1929, is
overgtlegd aan den raad, en gedurende
veertien dagen, van af heden tot en met
5 Augastos as, ter gemeentesecretarie voor
een ieder ter lezing ligt en, tegen betaling
der kosten algemeen verkrijgbaar is gesteld
Zierikzee, 23 Juli 1930.
Burgem. en Weth. voornoemd
J. C. A. BANNINK, Burgemeester.
F. NAEREBOUT, w.d Secretaris.
ONDERWIJZERS ALS ASSISTENT MET
AKTE.
Het Tweede Kamerlid de heer van
Zadelhoff heeft den minister van On
derwijs, K. en W. de volgende vragen
gesteld
Is het den minister bekend, dat de
Bijzondere Commissi? van Onderwijsza
ken nu reeds geruimen tijd geleden met
algemeene stemmen besloot, den minis
ter te verzoeken, maatregelen te nemen
waardoor de jaren, door onderwijzers
als assistent met akte doorgebracht, zul
len voor periodieke verhoogingen bij vaste
aanstellingen als onderwijzer?
Is de minister niet van oordeel da'
deze diensten, die bijna steeds in wezen
niet anders waren dan diensten als on
derwijzer zonder vergoeding, of met een
zeer geringe toelage, naar billijkheid voor
periodieke verhoogingen dienen mee te
tellen?
Is de minister bereid spoedig een Kon
besluit uit te lokken in den geest van
het verzoek der Bijzondere Commissie?
HET WEER IN JUNI.
Aan het algemeen overzicht van de
weersgesteldheid in ons land in de maand
Juni, opgemaakt door het Koninklijk
Nederlandsch Meteorlogisch Instituut te
De Bilt ontleenen wijGemiddeld over
de geheele maand was de overdag
Naar het Engelsch.
HOOFDSTUK I.
3
Ze spraken over allerlei onderwerpen
dat wil zeggen: Queenie praatte en Mac
Bride luisterde.
Zij had veel smaak voor literatuur
meende eenmaal, dat hij hier niets voor
voelen zou en trad vrij en onbevangen
met haar oordeel te voorschijn, wat hem
dikwijls in stilte deed glimlachen; of
schoon hij zich, voor het uiterlijk, steeds
even ernstig hield.
Na eenigrn tijd zetten zij zich op een
verhooging in het heideveld en ze zei
dat hij best rooken kon.
„Ja?.... Maar mijn pijp is geen toon
beeld!"
„O, zoo ziet die van Vader er ook
uit. Ik stop ze altijd voor hem. Zal ik
het voor u ook doen?"
Hij reikte haar het ding over, nam
zijn tabakszak en het stoppen ging haar
zoo handig en bevallig af, of zij heel
haar leven niets anders gedaan had; en
vrij wat beter, bijvoorbeeld, dan zij sprak
over literatuur, naar hij meende.
Toen hij de pijp van haar overnam
zei hij opeens:
„Ik geloof niet, dat ik ze rooken zal".
„Waarom niet?"
„Omdat u .ze voor mij gestopt heeft"
ZIERIKZEE. Een belangrijke uitbreiding
heeft de A.N.W.B., Toeristenbond voor
Nederland gegeven aan zijn reisgidsen,
door de uitgifte van een geheel nieuwe
serie- ten dienste van toeristen die ge
bruik maken van spoor- en tramwegen.
Als no. 1 van deze nieuwe serie is
verschenen een gids voor Noord-Belgie,
met 10 kaartjes en 21 plattegronden van
steden en zee-badplaatsen
In dit boekje worden 18 verschillende
spoor- en tramroutes beschreven, welke
ook op een overzichtskaartje zijn aan
gegeven. Met behulp van dit gidsje kan
ieder, zonder veel moeite zelf zijn eigen
reisplan vaststellen en ook met behulp
van de vermelde kilometertarieven en
abonnementsprijzen een kostenberekening
maken. Bij de 21 plattegronden van ste
den en kustplaatsen zijn uitvoerige be
schrijvingen gevoegd. Het boekje bevat
ook plattegronden van de tentoonstellin
gen te Antwerpen en Luik, met opgaaf
van de verkeersmiddelen waarmede men
die tentoonstellingen bereiken kan.
Als no. 2 van de nieuwe serie is ver
schenen een gids voor de Ardennen,
welke met dien voor Noord-België één
geheel vormt. In dit boekje, met 16
kaarten en 7 stadsplattegronden, worden
12 verschillende route's behandeld en
worden uitvoerige beschrijvingen gegeven
van wandelingen in de omgeving van
Luik (ook met gegevens omtrent de ten
toonstelling) en in de omstreken van
Namen, Spa, Rochefort, Han, Bouillon
met het dal van de Semois, Dinant, enz.
enz. In afwijking van den tot dusver
gevolgden regel worden deze boekjes
ook voor wei-leden van den Bond ver
krijgbaar gesteld.
Bij Koning's Uitgeverij te Baarri is
ter gelegenheid van den 50sten verjaar
dag van H.M. de Koningin, een „Wilhel-
mina Album" verschenen, bevattende vijf
en zestig met zorg gekozen foto's in
koperdiepdruk, met onderschriften, uit
het leven onzer Koningin, van haar vroeg
ste jeugd tot op heden. Verschillende der
opgenomen afbeeldingen zijn voor de
meesten onzer lezers oude bekenden,
maar nog nooit werden die gebundeld
zooals thans in dit album, een klein his
torisch document.
SCHOUWEN—DUIVELAND WEES
PARAAT!
„Luctor et emergo".
Geachte lezer of lezeres, wanneer ge
nooit van Schouwen-Duiveland hebt ge
hoord, dan zal niemand u zulks kwalijk
nemen. Wij Nederlanders zijn nu eenmaal
niet sterk in onze eigen aardrijkskunde
schrijft J. C. A. B. in 't „Vad." De Zeeuw-
sche en de Zuid-Hollandsche eilanden,
uit heel die lapjesdeken kunnen de mees
ten niet wijs worden. Maar als ge even
uw atlas ter hand neemt, dan zal u
blijken, dat Schouwen-Diuiveland het
noordelijkste eiland is van de Zeeuw
sche groep en aan de Oosterschelde ligt,
Ze beloonde hem met een glimlach en
zei op beschermenden toon:
„Heel aardig van u gedacht, Mr. Mac
Bride. Maar rookt u ze gerust! Mis
schien dat ik nog wel eens aan andere
voor u stop".
Dus deed hij lange halen en genoot
nog ééns zoo zeer van het bevallige
figuurtje aan zijn zijde.Wat zag zij er
allerliefst teer en kinderlijk uit!
„Hoe lang hebt u dat kuchje al ge
had?"
Queenie, die sinds dien ochtend niet
gehoest had, keek verrast:
„Ik weet niet. En ik dacht ook niet
dat u zoo zeer belangstelde in hoesten.
Vader zei, dat u voor specialist studeer
de, maar in welke branche, dat weet ik
niet?"
Dit was niet waar; zij wist het zéér
goed.
„In hartziekten", antwoordde hij hoogst
ernstig.
„Hartziekten?.... Hoe eigenaardig! Ik
dacht niet, dat u veel afwist van het
hart, Mr. MacBride!"
„Ik weet er net zooveel van als an
deren, en ik hoop er alles van te leeren
wat er van te weten valt".
Uit den toon van zijn stem kon Queenie
niet opmaken, hoe hij dit eigenlijk meen
de, maar heel neutraal merkte zij op
„Ja, me dunkt, dit moet wel interes
sent zijn!"
„Maar ik vroeg naar uw hoesten, weet
u wel?"
„Wat kunt u aanhouden!"
„U heeft mij immers tot medisch lei
der van dezen tocht benoemd?" vroeg
hij met van geest tintelende uitdrukking
in de helder-grijze oogen.
terwijl Zierikzee er zich over verheugt
bp dat eiland een voorname plaats te
mogen bekleeden. Het was een goede
gedachte van de Vereeniging Oost en
West om juist dat eiland eens met een
bezoek te vereeren: je komt er anders
nooit. De wakkere voorzitter der afdee-
ling Bergen-op-Zoom, tevens voortvarend
burgemeester, had de trip georganiseerd,
terwijl aan de Vereeniging voor Vreem
delingenverkeer te Zierikzee was ver
zocht de uitvoering op zich te nemen,
waarvoor ze zich de belanglooze mede
werking had verzekerd van automobiel-
bezitters en de 275 gasten langs Westen
Schouwen, Haamstede, Renesse, Brou
wershaven en Schuddebeurs liet rijden,
om zoodoende het eiland in zijn meest
markante punten even te peilen. Het
Was een ware triomftocht, een soort
ontdekking van Amerika en voor de vele
oud-Indischgasten een openbaring van
natuurschoon in Zeeland. Hoe kan men-1
dat groene eiland bereiken, waar ruim
24.000 stoere Zeeuwen wonen, nog ge
zwegen van den veestapel en de vogel
kolonies?
Langs drie routes, waarvan die via
Rotterdam-Numansdorp het goedkoopst,
die via Roozendaal-Steenbergen-Veer van
Zijpe het langdradigst en die via Goes-
Katsche Veer het vlugst en het duurst
is. De Vereeniging Oost en West had
een eigen route, want zij kwam per
gecharterd schip van Bergen-op-Zoom
rechtstreeks over de Oosterschelde naar
Zierikzee.
Wil Schouwen-Duiveland niet achter
blijven in den wedloop der hedendaag-
sche concurrentie, dan moet het over
vlotte en goedkoope verbindingen be
schikken. Nu kost van Den Haag een
retour 2e kl. via Goes pl.m. f 15 en via
Numansdorp pl.m. f 7,50, maar men is er
bijna altijd 5 a 6 uur mee onderweg. Er
is echter 'n veer Zijpe-Anna Jacoba en
als dat nu maar de noodige vaarbeurten
produceerde tegen affabele prijzen en
niet zoo, dat men des Zondags bijna
niet meer van het eiland af kan komen
en evenmin er op, dan was dat veer
een prachtige verbinding, speciaal voor
auto's, en vooral des winters een ware
uitkomst, omdat dan de booten door
mist of ijs de passagiers ergens in nie
mandsland laten zitten. Het is lang geen
zeldzaamheid, dat een kunstenaar of
spreker, die te Zierikzee zal optreden,
op een der toegangswegen strandt en
daarmee het publiek dupeert, dat in de
zaal naar een leeg podium zit te staren.
Een staatscommissie, waarin zeer be
kwame deskundigen, heeft thans na rijpe
studie een rapport ingediend aan den
minister van Waterstaat, aan wiens
goede gezindheid voor vlotte verbindin
gen op het eiland twijfelt: de vlotte
oud-bu,rgemeester van Hilversum zal de
eilanders gewis niet teleurstellen. In
Zierikzee hebben belangstellende ingeze
tenen bereids vergaderd, omdat men nu
al sedert een twintigtal jaren warm
loopt, als het Veer van Zijpe aan de
orde wordt gesteld. Daar is onmiddellijk
een comité van actie gekozen om de
ijzers in het vuur te houden, want dezen
keer moet de verbinding worden ge
smeed, waaraan nog slechts een zilveren
schakel ontbreekt. Het rapport is thans
gepubliceerd. Nu kan de belangstelling
over het heele eiland worden gemobili
seerd en staan de vereenzaamden als
één man achter den bewindsman om het
eiland uit zijn isolement te verlossen.
Excellentie, Schouwen-Duiveland is pa
raat!
Evenals 't vorig jaar ontvingen we
ook nu weer een in het Nederlandsch
uitgegeven exemplaar van het „Heidel-
„Dat is waar!" lachte zij; en vond
dat hij er lang niet onaardig uitzag, als
hij zoo schertste. Jammer, dat hij dit
zoo zelden deed! „O, die kuch beduidt
niets! Die heb ik al heel mijn leven ge
had! Ja, 't zou natuurlijk beter zijn, als
ik in het zuiden woonde; maar dat gaat
nu eenmaal niet!"
MacBride keek recht voor zich uit. Hij
zei niets en Queenie's hartje begon lui
der te kloppen. Zoo jong als ze was
had ze toch al veel ervaring op dat
punt achter den rug en meende dus
symptonen van eeen naderende liefdes
verklaring waar te nemen. Daar ze niet
goed wist, wat haar antwoord in dezen
moest zijn, sprong ze op en noodde:
„Kom, zullen we eens verder gaan? Zal
ik u ophelpen, Mr. MacBride?"
„Graag", zei hij. Maar eer hij nog de
aanraking van haar hand gevoeld had
was hij al op en haalde zijn horloge te
voorschijn: „Wij hebben nog anderhalf
uur", constateerde hij.
„Vindt u dat prettig?" vroeg zij.
„Zeker!" was èl, wat hij noodig achtte,
hier op te zeggen.
„Laten wij dat beekje volgen. Het
loopt langs den voet van de heuvels.
Dan kunnen wij meteen niet verdwalen",
Dit deden zij ook. Zoo nu en dan
praatten ze eens, maar het meest nog
genoten ze van elkaar's gezelschap. Ein
delijk kwamen ze aan een gedeelte, waar
ze een grooten steen zagen, midden in
'de beek en daar er enkele kleinere waren
die als brug konden dienen, drong zij
„Laten we dèèr gaan zitten, Mr. Mac
Bride!"
En, licht als een hinde, sprong ze voor
hem uit.
bericht, dat haar nieuw* uitgebreide prljsoourant van
op aanvraag gratis aan Hearen Handelaren wordt toe
gezonden. - Amsterdam C., Prinsengracht 220-224.
berger Fremdenblatt", officieel orgaan
der stad Heidelberg, hetwelk zeer zeker
een waardevolle gids zal zijn voor Ne
derlanders die een bezoek aan de oude
universiteitsstad en omgeving in hun relis-
plan hebben opgenomen. Naast tal van
interessante beschrijvingen van de be
zienswaardigheden der stad en van
andere steden uit den omtrek, bevat dit
keurig verzorgde nummer een schat van
foto's, waarvan enkele in kleurendruk.
Het doel om de aandacht op deze streek
van Duitschland te vestigen, zal door
deze speciaaluitgave ongetwijfeld wel be
reikt worden.
De voor „Herwonnen Levenskracht"
gehouden speldjesdag, op Zondag 20 Juli
j.l., bracht alhier de som van f 110,825 op.
ELKERZEE. In de Vrijdag gehouden
aadsvergadering nam de heer A. Flohil,
na aflegging der vereischte eeden, zitting
in den raad dezer gemeente. Verschil
lende rekeningen óf goedgekeurd óf ter
fine van onderzoek in handen van com
missies gesteld. Over de verlichting van
een scheidingsweg tusschen Eikerzee en
Duivendijke zal men met laatstgenoemde
gemeente trachten tot overeenstemming
te komen. Daarmede zullen bewoners van
beide gemeenten gebaat zijn.
HjAKDBOUW en veeteelt»
BOND VAN OUD-LEERLINGEN IN
ZEELAND.
Onder voorzitterschap van den heer
W. de Buck hield bovengenoemde Bond
Zaterdag te Middelburg zijn jaarverga
dering. Bij zijn opening betreurde de
voorzitter de geringe opkomst. Spreker
heette in het bijzonder welkom den secre
taris van de Z.L.M., en den rijkszuivel-
consulent. Spr. wees op het belangrijke
onderwerp, dat aan de orde kwam, n.l.
de landbouwcrisis. Het is goed dit onder
jongeren te behandelen, ten bate van be
houd van een goeden geest onder de
landbouwers. Het is te bejammeren, dat
bij sommigen het hoofd warm en het
hart koud is. De toestand is ernstig en
de toekomst donker. Men moet zich ech
ter tot het uiterste inspannen en de re-
geering moet helpen. De nood is hoog
en zal nog wel meer stijgen. Maar dan
moet men het onderwerp met een koel
hoofd bespreken en spr. meent dat men
zich moet scharen achter het urgentie-
program der centrale landbouworgani
saties. De voorzitter wees er nog op,
dat de kringvorming in den Bond reeds
voor een deel haar beslag gekregen heeft.
De secretaris rapporteerde nog over
het vraagstuk: „De heerschende Land
bouwcrisis" en wees op de noodzakelijk
heid van eensgezindheid organiseeren, ge
zamenlijk optrekken en betoonen van
saamhoorigheid. Spreker critiseerde daar
om scherp de laksheid van vele leden.
Men moet laten zien, dat er in den jon
gen boer nog pit zit. Het urgentie
programma verdient instemming, maar
ook moet gestreefd worden naar ver
lichting van den druk der sociale wet
geving. Verder moeten er zijn een be-
>*ere en deskundige voorlichtingsdienst,
goed landbouwonderwijs, verbetering en
veredeling der gewassen, beter zaai- en
pootgoed, gezamenlijke aankoop en -
waar mogelijk gezamenlijke verkoop
goedkooper productie, beter werkmetho
des enz.
Men moet eerst zijn best doen voor
ontmoedigd te zijn. Maar dan mag men
ook eischen, dat de regeering den nood
van den landbouw verstaat en sommige
practijken van het buitenland tegengaat.
Aan het geduld der boeren kan ook een
einde komen. Men mag echter niet direct
ontevreden worden en de jonge boeren
moeten krachtig werken in bedrijf en
organisatie. De heer Siebenga waarschuwt
tegen misverstand. Zal de landbouw iets
bereiken dan moet er eenheid komen.
(Applaus). Men moet zich dan ook alleen
bezig houden met de punten, die op het
urgentieprogram staan. De soc. wetge
ving is feitelijk crisiszaak en verstandii-
ger is daarom ze voorloopig te laten
rusten. De vragen zijn: wat kunnen de
landbouwers, wat khnnen de organisa
ties en wat kan de regeering doen? Spr.
noemt uitvoercontróle alle producten op
de veiling, coöp. inkoop. Men komt daar
mede in Zeeland 15 tot 20 jaar achter
bij de zandgronden. De organisaties kun
nen niets doen zonder haar leden. Na
tionale eenheid is goed, maar men moet
eerst plaatselijk tot samenwerking ko
men. Spr. sloot met een propagandistisch
woord voor de landbouwers.
De heer Zwagerman dringt- er op aan
bij de behandeling van de crisis nuchter
te blijven en bij de behartiging der land
bouwbelangen één te zijn. Men mag niet
vergeten, dat Nederland een industrie
en handelsland is en slechts 30 o/o bij
land- en tuinbouw betrokken. Daarbij
wordt Nederland niet geregeerd door
een dictator, maar door een vertegen
woordiger van het volk zelf. Spr. wekt
de boeren op te zorgen, dat het geld
voor steun aan de, suikerbieten ook in
hun handen komt.
Dit staat volgens spr. nog lang niet
vast. De boeren verstaan niet altijd hun
belangen.
Na een gemeenschappelijken lunch werd
gereden naar Nieuwland, voor een bezoek
aan het bedrijf van den heer van Nieu-
wenhuijsendaarna werd naar Middel
burg gereden voor bezichtiging van het
gemaal van den polder Walcheren en
de Coöp. Zuivelfabriek.
Maar daar één van de steenen uitgleed
slipte ook haar voet, en zou zij zeker
gevallen zijn, als hij haar niet te hulp
gekomen wasl
„Heeft u zich bezeerd?" vroeg hij, vol
deelneming.
„Ja, mijn enkel doet pijn".
Hij sloeg de armen om haar heen en
tildo haar, al wadende door het vocht,
op den grooten steen die zij als zitplaats
had bedoeld. Ze was bijna bewusteloos,
want veel pijn kon ze niet verdragen!
Terwijl MacBride haar nog steeds on
dersteunde, deed hij haar schoen en
haar kous uit en toen hij haar neergezet
had, zóó dat zijn beide handen vrij wa
ren, maakte hij zijn zakdoek nat in het
water, dat gelukkig vlak bij de hand
was, bette daarmee eerst den enkel en
verbond die toen vlug.
Langzaam bedaaTde de pijn en toen
Queenie merkte, dat ze bij MacBride zat
met het hoofd tegen zijn borst geleund,
bleef zij nog even roerloos daar zoo
zitten.
Hij sloeg iedere verandering op haar
gelaat gade en vroeg:
„Gaat het nu beter?"
„Ja", antwoordde zij, sloeg langzaam
de oogen op en hun blikken ontmoetten
elkaar.
„Nu zult u wel gauw weer l<unnen
loopen. De enkel is niet verstuikt, maar
wat verrekt. We zullen hier blijven zit
ten, zoo lang we kunnen, dan geloof ik
wel dat u terug kunt wandelen naar het
station. En mocht u dit te veel pijn
doen, dan kan ik u dragen".
„Ik ben zwaar!"
„Maar ik ben sterk!"
Queenie stond op, al lachende:
ONDERWIJS.
KERKWERVE. Bij het te Leeuwarden
gehouden examen voor .de hoofdacte is
o.a. geslaagd de heer M. C. de Vlieger
Jr., geboren alhier, thans onderwijzer te
Leeuwarden.
OUD-VOSSEMEER. De heer J. Snijders,
geboren alhier, thans onderwijzer te Ban
doeng, is verplaatst in gelijke betrek
king te Buitenzorg.
„U is een goed dokter!"
„Ik ben méér voor u, miss Donning-
ton!"
Ze begreep, dat een verklaring nu niet
lang meer kon uitblijven en ze wist
eigenlijk niet, of ze dat nu zoo zeer ver
langen moest. MacBride gaf haar een
gevoel vanveiligheid. Ze was overtuigd,
dat hij het ééns nog ver zou brengen;
dus: een leven aan zijn zijde beloofde
een lang niet verwerpelijke positie in de
maatschappij. Anderzijds was hij haar
zoo èrg geleerd, zoo benauwend zwaar
wichtig! vv
„Wat meent u daarmee?" vroeg ze
met een stem, die hem in de ooren klonk
als een liefkoozing.
„Ik geloof, dat u het wel begrijpt, is
het niet?.... Nu dan, ik voel liefde, groote
liefde voor u! U heeft altijd den indruk
op mij gemaakt van een bloem, die ik
bij mij zou willen dragen, om geur en
kleur aan mijn leven te geven. En ik
zou goed voor u zijn!"
Echt iets voor hem, om te zeggen, dat
ze zijn leven zoo zeer verfraaien zou.
Hierin bestond allereerst haar bekoring
tegenover hem, dat ze steeds het licht
punt zou wezen, waarnaar hij, telkens
weer, genietend, den blik zou richten,
te midden van den ingespannen hersen
arbeid, dien zijn werk van hem zou
eischen.
„Daar twijfel ik niet aan!" antwoordde
zij. „Maar ik vrees, dat u te veel van
mij vragen zoudt; want ik ben niet
zeker genoeg van mijn gevoelens voor u,
Mr. MacBride!"
fWordt vervolgd.)