Zierikzeesche Nieuwsbode
Wasch Uw haar
abonnement:
advertentien
Woensdag 5 Maart 1930.zierikzeesche courant.
Inzending Advertentiën
buitenland.
Uit Stad Provin©!©.
FEUILLETON.
Het meisje uit de Stad.
STER-TABAK
MIJN HAR
I'rjji pet 8 waanden f 1,50,
ftueo per poet f 1,80. Yoor het
buitenland pet jaar t 10,-.
Afsonderlijke nummert 5 oent.
Veraohgnt Mud., Wn»d. en Yrjjd.
Tel. Mo. 82. - Postgiro 18T6TT.
ran 1—8 regel» 80 eta., ran 4
regela en daarberen 20 cta. pet
regel. Beolamea 30 eta. p. tegel.
Kg eontraet belangrijke korting.
uiterlijk 10 uur op dun dag v. uitgaat
eens met Purolzeep. U zult dan I
zien hoe mooi, zacht en roosvrij
UW haar wordt. Purolicep Is cvenal» PuroL I
vetkrl|gbaar bij Apoth. cd Drogisten. I
OVERSTROOMINGEN IN FRANKRIJK.
De overstroomingen in Zuid-Frankrijk
hebben catastrophale afmetingen aange
nomen. Geheele landstreken zijn eenvou
dig verdwenen. Wijnbergen werden ver
woest, spoordijken werden weggespoeld
en woonhuizen stortten tengevolge vaii
onderspoeling in. Brandweer, infanterie
en pioniers verleenen hulp, doch het is
dikwijls niet mogelijk de benarde plaat
sen te naderen. Vele menschen bevin
den zich in levensgevaar. Uit de inge
komen berichten is slechts bij benade
ring te bepalen, hoeveel personen om
het leven gekomen zijn en welke de
materieele schade er is. Eenige bladen
becijferen het aantal slachtoffers op 32,
maar eenige bevestiging hiervan is er
nog niet. Slechts uit bepaalde plaatsen
is het aantal slachtoffers bekend. Zoo
zijn in Castres (departement Tarn) drie
menschen verdronken. De stad zelf staat
volkomen onder water; 7 huizen zijn in
gestort. Uit Mazamet, in het zelfde de
partement, wordt één doode gemeld. De
talrijke fabrieken aldaar kunnen niet wer
ken. De aangerichte schade wordt op 20
millioen fracs geschat. Ook te Cahuzac
is een doode te betreuren. Hfet zwaarst
is de stad St.-Sulpice getroffen, waar
21 huizen ingestort zijn. De spoorweg
verbindingen Albi-Toulouse en Albi-Cas-
tres zijn verbroken. Het Canal du Midi
is buiten zijn oevers getreden. Tusschen
Narbonnt en Calassonne ligt het heele
verkeer stil. Te Bessières zijn 15 huizen
ingestort. Ook de spoorwegverbindingen
Toulouse—Languedcc, Toulouse—Narbon-
nn, Toulouse—Cette en Toulouse—Bor
deaux zijn verbroken. Tusschen deze bei
de steden is in het geheel geen telefo
nische en telegrafische verbinding. Door
den enormen was van de Vézère, die
te Limeuil in de Dordogne valt, is de
heele valfei van de Dordogne onder ge-
loopen. De kaden van Bergerac en de
aangrenzende straten zijn ondergeloopen.
Te Lavaur heeft het water van de Agent
een 100 huizen meegesleept. De voedsel
voorziening van de bewoners is moeilijk.
Te Oigeuil en Sapiar zijn 80 huizen in
gestort. Bij het appel in de kazernè ont
braken een adjudant van de gendarme
rie, twee Senegaleezen en drie ponte
niers. Uit Isle sur Tarn wordt gemeld,
dat tien soldaten, die behulpzaam wa
ren bij het werk om de civiele burgerij
te redden, verdwenen zijn. Twee hunner
waren reeds eerder door het water mee
gesleurd zonder dat de anderen hen had
den kunnen redden. Tardieu heeft 200,000
fr. ter beschikking van de prefecten der
vijf overstroomde departementen gesteld,
als eerste hulp. Tardieu heeft nog ver
klaard, dat hij in de Kamer een drin
gend wetsontwerp in zal dienen, om voor
de getroffenen 100 millioen fr. beschik
baar te stellen.
ZIERIKZEE. De Ned. Heide-Mpij. te
Arnhem heeft in verband met het feit,
dat jaarlijks in ons land groote uitge-
Uit het Engelsch van H. A. Vachell.
34
Juffrouw Goodrich vroeg me alle
mogelijke dingen^ maar ik vermoed, dat
ze niets van mijn antwoorden begreep.
Toen George nu vannacht op herten uit
was, dacht ze zeker, dat ze zelf maar
eens op onderzoek moest uitgaan.
Juist! zei de dokter.
Samantha voegde er verder niets aan
toe, maar leunde achterover en sloot
de oogen. De dokter dacht, dat ze sliep.
Maar zij herhaalde voor de honderdste
maal bij zichzelf, dat, als Hazel stierf,
dat zou komen, doordat de eerste hulp
niet vlug genoeg was verschenen. Hazel's
dood zou dus haar schuld zijn. Als Ge
orge de waarheid wist, zou hij haar stel
lig als een moordenaar beschouwen.
De dokter hoorde een onderdrukten
snik.
Wat zullen we nu hebben?
Niets!
De dokter dacht bij zichzelf, dat ze
een beetje overspannen was en geen
wonder!
Huilt u maar eens goed uit, als u
daar zin in hebt, zei hij vriendelijk. Dat
zal u goed doen.
Blijkbaar volgde zij zijn advies op.
Een half uur lang hoorde hij haar snik
ken.
Toen het snikken wat bedaarde, zei hij
opmonterend
U bent werkelijk een wereldwonder.
Er is een zeker aantal niet»
pijprookers, die meenen,
dat het te veel moeite is om
telkens een pijp te stoppen.
Laat hen het eens prooee-
ren met
Dan zullen zij het stoppen
van een pijp niet langer
lastig vinden, maar het be
schouwen als voorberei
ding tot een heerlijk genot.
strektheden bosch en heide door brand
verloren gaan het vorig jaar zelfs
ruim 8000 H.A., een nieuwe sprekende
plaat uitgegeven met de opwekking:
Helpt ons bosch- en heidebrand voor
komen! In 1929 bedroeg de schade door
bosch- en heidebranden ruim 6 ton, maar
grooter nog is het verlies aan natuur
schoon, om gelegenheid tot ontspanning
en om gezondheid op te doen.
En, jammer genoeg, ontstaan de bran
den meest door toedoen van de men
schen zelf.
De Ned. Heide-Mpij. verstrekt de pla
ten gratis.
In de Dinsdagnamiddag alhier
gehouden voltallige raadsvergadering wer
den goedgekeurd de verslagen der com
missies van toezicht op 't L. O. en M. O.,
de pachtverlenging van het poldertje bij
den voormaligen Zaagmolen; het kohier
der hondenbelasting; verleenen van het
voorschot volgens de Landarbeiderswet
en aanvraag van het voorschot aan het
Rijk. De salarisverhooging van den fa
brieksbaas a/d. gem. gasfabriek werd
z.h.s. goedgekeurd. Het voorstel tot ver
hooging van de salarissen van de boek
houdster en klerk aan de gem. gasfabriek
werd aangenomen met 11—2 stemmen.
Tegen de heeren Quant en de Broekert.
Een voorstel-Versteeg, om het loon der
stokers aan de gasfabriek met f 1 per
week te verhoogen, werd met de stem
men van de heeren Versteeg en Catshoek
vóór, verworpen. Tot vertegenwoordiger
in het afd. bestuur der vereeniging tot
bevordering van de verkrijging van on
roerend goed door landarbeiders, werd
dhr. A. J. v. Schelven gekozen. Een voor
stel-Versteeg tot het in het leven roepen
van een commissie, die zou hebben te
beoordeelen of het noodzakelijk moet
worden geacht dat ook de wethouders
pensioen krijgen, werd verworpen met
7—5 stemmen. Voor de heeren Catshoek,
Versteeg, den Boer, Guinée en Gerritsen.
Weth. Koopman bleef buiten stemming.
Lang werd gediscussieerd over de „f on-
Die rit door het ravijn! Ik ken die plek.
Ik zou er bij dag niet door durven rijden.
En om zoo maar uw paard achter te
laten! En dat laatste eind kreupelhout!
Schitterend!
Ik had misschien vlugger bij haar
kunnen zijn!
Zit u dat dwars? Daar zou ik nu
maar niet over tobben. Ik heb er zoo'n
idee van dat die logee van u op den
duur minder merken zal van de gevol
gen van dien beet dan u! Ze zal ver
schrikkelijk misselijk zijn, zeeziekte van
het ergste soort, en haar been zal mis
schien opzetten, maar ik wil er alles
onder verwedden, dat u op tijd bent
geweest.
Misschien wel, zei Samantha ver
drietig.
Het was haar onmogelijk om haar som
bere gedachten van zich af te werpen.
Als Hazel zou sterven, dan zou er een
onverdragelijke last op haar gevoelig ge
weten blijven rusten, als Hazel niet
stierf, dan zou George met haar trou
wen!
Die arme Samantha!
De dageraad begon aan te breken, toen
de auto door Aguila stoof. De zon was
nog achter den horizon, maar reeds ver
schenen er zilveren strepen achter de
toppen van het kustgebergte. De fris-
sche morgenwind verkoelde Samantha's
brandend gezicht en voorhoofd. Binnen
enkele minuten zouden ze de vallei be
reiken. Ze zagen de lichten van het huis.
Er was licht in Hazel's kamer en in de
woonkamer. Toen de auto stilstond kwam
George de stoep afgerend.
Ben jij daar, Samantie?
Hoe is het met Ha2el
teinkwestie" en breedvoerig besproken de
vraag, of het niet beter was de muziek
tent te verplaatsen naar het midden van
het Havenplein en* op de dan vrijgekomen
plaats in het Havenpark de fontein te
plaatsen. De voorzitter zegde toe met de
loterijcommissie over deze zaak te confe-
reeren.
Den belangstellenden lezer verwijzen
wij naar de stukken, in ons blad van
Maandag opgenomen en naar het uitge
breid verslag dat Vrijdag volgt.
Geheel gevuld was de smaakvol
en feestelijk versierde Concertzaal Dins
dagavond ter gelegenheid van de 10e uit
voering der gymnastiekver. „Olympia".
8 uur klonken hoornsignalen en trom
geroffel en even daarna had de intocht
der gymnasten plaats, die op de maat
van de marsch „Groen-Zwart" naar het
podium marcheerden, waar allen den
groet aan hun veldteeken brachten, onder
het spelen van 2 regels onzer nationale
hymne.
De voorzitter, de heer C. O. J. Hen-
drikse, riep de talrijke aanwezigen het
welkom toe, inzonderheid aan den bur
gemeester en diens echtgenoote, aan me
vrouw Fokker, de fam. Visser, afgevaar
digden van zustervereenigingen, hoof
den van diverse onderwijsinrichtingen in
deze stad en aan mevr. de Jong met
haar violisten, etc. Spr. herinnerde aan
de uitbreiding van het aantal donateurs,
gewaagde van de verheffing door de
sport, die het gevoel van saamhoorigheid
in deze vereeniging bewerkstelligt en gaf
na deze inleiding het woord aan den
heer Visser, de directeur de ziel dezer
vereeniging - wien een bloemenhulde
werd gebracht, evenals aan mevr. Visser
en mevr. de Jong.
Met groote belangstelling is ook dit-,
maal de uitvoering van „Olympia" ge
volgd.
Zonder uitzondering hebben zeker allen
hun best gedaan, maar de ouderen, de
dames en werkende leden, droegen de
meeste eer weg, door hun schitterende
oefeningen. In hoogrekturnen en vrije
oefeningen blonken de heeren uit, in
brugturnen en knotsoefeningen staken de
dames de heeren naar de kroon. Vooral
deze oefeningen werden luide toegejuicht.
De nummers 4, 8, 11 en 14 vormden
hoogtepunten op dezen sportavond.
Gracieus, op de maat der muziek, ge
kleed in een decoratief costuum, voerde
het vrouwelijke deel der vereeniging, de
rhythmische oefeningen uit, die de bewon
dering afdwongen van de enthousiast
applaudisseerende toeschouwers. No. 14,
rhythmische oefeningen voor dames,
vormde het glanspunt en waardig slot.
Naar de mate hunner krachten en gymna
stisch kunnen, hebben ook de jongens,
groote en kleine, er het hunne toe bijge
dragen om het sportfestijn' te doen
slagen.
In de pauze kwam de voorzitter weer
voor 't voetlicht, ditmaal om dank uit te
spreken aan den directeur, mevr. de Jong,
dhr. Breetvelt en het beschermheerschap
aan te bieden aan onzen burgemeester,
Ze leeft nog!
Ik heb den dokter meegebracht,
George!
Terwijl zij sprak, was de dokter uit
de auto gesprongen. George herkende
hem en kneep zijn hand bijna fijn.
Goddank, dat u gekomen bent! Nu
zal zij er wel doorheen komen. Het lig
gen wachten op u, met het idee, dat
wij er toch niet aan konden doen, was
haast te veel voor haar. Wij hebben
haar om zoo te zeggen vol whiskey ge
goten.
Breng me dadelijk bij haar!
De twee mannen klommen de krakende
trap op. Samantha bleef beneden. Ze kon
juffrouw Spragge's diepe stem boven
hooren. En toen kwamen George's voet
stappen de trap weer af. Ze ging in de
schaduw zitten en keerde het licht den
rug toe. George kwam binnen en deed
de deur dicht. Hij bleef naast haar staan
en keek haar onderzoekend aan, want
hij herkende de blouse niet. Hij begon
onhandig:
Moeder heeft me verteld, wat je
gedaan hebt, Samantie. De wond uitge
zogen!
Dat is de moeite niet!
- Heere! Ik zou zeggen van wel! Ik
ben zoowat een half uur nadat jij weg
was gegaan, teruggekomen. Waar ben
je dien dokter uit Roblar tegengekomen?
In Roblar!
In Roblar? Je bent toch niet naar
Roblar geweest?
Ja zeker!
Maar hoe dan?
Langs het afsnijpad!
Hij overstelpte haar met vragen, waar
op ze maar heel spaarzaam antwoordde
na wijlen mr. Fokker herdacht te hebben.
De voorzitter overhandigde den burge
meester een fraaie oorkonde als herin
nering aan 't feit, dat hem 't bescherm
heerschap werd aangeboden.
De burgemeester dankte den voor
zitter voor het feit, dat hij waardij*
was gekeurd in de groote familie te
worden opgenomen. Sport verbindt de
menschen, kweekt een geest aan, van
kameraadschap en saamhoorigheid. Deze
vereeniging heeft spr.'s volle sympathie.
In de sport ziet spr. nog Iets anders.
Ons eiland telt verschillende gemeenten
en daaruit ziet spr. in de toekomst een
sportvereeniging „Schouwen—Duiveland"
groeien. Z.E.A. dankte de gymnasten voor
wat ze te zien hebben gegeven, hetgeen
wedijveren kan met wat tegenwoordig
in Holland geboden wordt en daarom
is hij trots op de geleverde prestaties
door „Olympia", welke vereeniging, naar
spr. hoopt, nog lang zal mogen bloeien,
niet alleen tot opbouw en saamhoorigheid,
maar ook tot vreugde der ouders! (Appl.)
Mevr. Bannink kreeg bloemen.
Uitstekend is ook deze uitvoering weer
geslaagd en een woord van lof mag
niet onthouden worden voor de vlotte
afwerking van 't programma, dat aardig
^was gevarieerd.
BURGH. Door prachtig voorjaarsweer
begunstigd, vierden Burgh en Haamstede
Maandag j.l. hun gecompliceerd „Stra-
feest" (Strandrijden). Dit folklorisch feest
waarvan zich de oorsprong in den nacht
dei eeuwen verliest, een van de weinig
overgebleven oude gebruiken van Weste
lijk Schouwen, wordt steeds gehouden
op den Maandag vóór Asch-Woensdag.
Reeds in den vroegen morgen reed een
talrijke ruiterschaar, gezeten op met pal
men en bloemen versierde paarden naar
Westenschouwen om via Burghsluis naar
Burgh terug te keeren. Met de harmo
nie „Witte van Haamstede" aan 't hoofd
deed men een paar omgangen door het
dorp, tenslotte werd naar Haamstede ge
reden, waar zich hetzelfde tooneel her
haalde. In gepaste vroolijkheid werd de
dag verder doorgebracht.
ËLLEMEET. Zaterdag 1 Maart is hier
het traditioneele strafeest met groote op
gewektheid gevierd. We zullen niet trach
ten den oorsprong van dit zeer bijzon
dere gebeuren, dat uitsluitend in Schou
wen plaats heeft, te ontdekken, maar ons
bepalen tot de feiten van den dag. Om
streeks twee uur verzamelden zich twin
tig ruiters, gezeten op hun fraai versier
de paarden, bij de muziektent. Toen
allen bijeen waren, trok men langs de
tramhalte naar Scharendijke. Weer op
het dorp teruggekomen, was daar, door
de goede zorgen van den heer A. P.
v. d. Weijde, die de leiding van 't feest
had, de operateur van de filmfabriek
„Orion" uit Den Haag gearriveerd. Deze
maakte allereerst kiekjes van de jongste
strarijder. Adr. v. d. Weijde, die gezeten
was op een fraaie zwarte ponny. In
draf ging het nu den weg naar de dui
nen op. Het was een prachtig gezicht
de kloeke paarden het duin te zien be
en terwijl ze oppaste, dat haar gezicht
in het duister bleef. Maar zijn opwin
ding deelde zich langzamerhand aanhaar
mee; ze begon nu pas zich te realisee-
ren, wat ze eigenlijk gedaan had en welk
een geweldig uithoudingsvermogen ze aan
den dag had gelegd. Met een plotselingen
glimp zag ze zichzelf, zooals hij haar
zag. Toen ze klaar was met vertellen,
riep hij
Samantha, sta eens op en laat mij
eens naar je kijken.
Ze gehoorzaamde.
Het licht van de lamp viel op haar
opgezet en gestriemd gezicht. Niet alleen
door de manzanita-takken was ze geha
vend, maar ook door de cactus, met
zijn venijnige stekels. George stiet een
kreunenden zucht uit.
O, goeie Godl
Ik geloof, dat ik er uit zie om
kleine kinderen naar bed te jagen, zei
ze met een geforceerden glimlach.
En dat heb je allemaal voor haar
overgehad
Zij keek hem recht in de oogen:
Ik deed het voor jou, George 1
HOOFDSTUK XV.
Wilbur en Hazel.
George keek tot op den bodem vaö
Samantha's ziel. Toen draaide hij zich
op de hielen om en ging het huis uit.
Op de waranda bleef hij wachten tot
de dokter terug zou komen. Het was
vijf uur en weldra hoorde hij dan ook
Samantha in de keuken beginnen met
de toebereidselen voor het ontbijt. Op
gewonden rende hij naar binnen en riep:
klimmen, waartoe eerst vier ruiters het
pad gingen verkennen, die boven op het
duin gekomen rechtsomkeert maakten om
de achtergebleven hoofdgroep te ga
halen. De filmoperateur stond boven op,
het duin weer gereed om het vreemde
gebeuren op de gevoelige strook vast
te leggen. De paarden bleken niet bang
te zijn voor het zeewater, want weldra
plasten de dieren, op een enkele uitzon
dering na, in het zilte nat. Na dit bad
ging het huistoe en werd de stoet even
buiten het dorp opgewacht door het
muziekgezelschap „Kunst na arbeid", dat
onder een vroolijke marsch allen weer
in het dorp bracht. Hier werd een paar
maal rond de muziektent gedraafd, bij
welke gelegenheid de Ellemeetsche schoa-
nen blijk gaven geboren amazones te
zijn, want weldra zaten ook zij te paard.
Toen allen weer afgestegen waren ge
bruikten de ruiters voor hun paarden
staande, het aangeboden „glaasje" en dit
vormde het slot van het strafeest, dat
heel wat menschen op de been had ge
bracht. Het is zeker een verheugend ver
schijnsel, dat in dezen tijd van vervlak
king dit uitzonderlijk gebruik in eere
wordt gehouden.
In verband met het strêfeest werd
's avonds door het Harmoniegezelschap
„Kunst na Arbeid", directeur dhr. C. v.
d. Nood, een uitvoering gehouden. De
voorzitter, dhr. M. den Engelsman, riep
alle aanwezigen een hartelijk welkom toe
en vestigde er de aandacht op, dat op
andere jaren de Rederijkerskamer dezen
avond tot een gezellige placht te maken,
maar dat hij hoopte, dat het Harmonie-
gezelschap daarin niet minder zou sla
gen. Dat de zustervereeniging f15 voor
het gebruik der coulissen had gevraagd,
vond hij niet liefderijk. Na deze woorden
bracht „Kunst na Arbeid" de eerste vier
nummers van het programma ten gehoore
waarna als nummer vijf volgde het too-
neelspel in drie bedrijven „Verlaten". Het
was lang geen gemakkelijk stuk en dat
het zoo goed tot zijn recht kwam, pleit
wel voor de spelers, waarvan door hun
goedé spel opvielen Mej. Kristelijn en
dhr. Korsman, respectievelijk als Thora
Edlin en Sanden, arts, waarmee niet ge
zegd is, dat de overigen geen lof ver
dienen. Na de pauze kwam ten tooneele
„Lots Huisvrouw, het fijnste Tafelzout"»
een blijspel in twee bedrijven. De situaties
op het tooneel waren wel in staat op de
lachspieren van de aanwezigen te werken
en vooral Joost, de knecht (dhr. P.a de
Graaf Sz.) bracht er met zijn dooreenhas-
pelen van diverse spreekwoorden, veel
toe bij, den lach er bij het publiek in' te
houden. Dhr. J. v. d. Bout zorgde met
„Hannes gaat scheiden van zijn Trui"
voor de toegift en hij deed dit op voor
treffelijke wijze. Hierna dankte de voor
zitter allen die meegewerkt hadden aan
't welslagen van dezen avond en maakte
dhr. A. P. v. d. Weijde zich tot tolk! van
het publiek door de medewerkenden te
danken voor hun goede prestaties. Hij
beloofde, als beschermheer van de Rede
rijkerskamer alle pogingen in het werk
te zullen stellen om alsnog de huur van
de coulissen verminderd te krijgen, waar
voor de voorzitter hem bij voorbaat har
telijk dankte. Deze zeer geslaagde avond,
waarop de medewerkers met groote vol-
Ga toch naar bed, Samantha!
Neen, daar heb ik niets geen zin in!
Maar ben je dan niet bek-af?
Misschien zou jij de koeien wel.wil*
len melken?
Hij knikte en ging langzaam weer
terug. Hij had niet vee! zin om haar
alleen te laten, maar hij was zich heel
goed bewust, dat hij nooit de juiste
woorden zou vinden die hij tegen haar
zeggen moest. Hij was tegen drie uur
uit de heuvels teruggekeerd, zonder wild
en buiten adem, omdat hij licht in huis
had gezien en begreep dat er iets ge
beurd moest zijn.
Hazel was toen al onder den invloed
van de whiskey, die juffrouw Spnagge
haar in groote hoeveelheden had toe.
gediend. Met een paar woorden vertelde
juffrouw Spragge hem van het ongeval.
Hij kon niet veel anders dan stamelen:
Wat had zij met mijn slangen - te
maken?
Op die vraag antwoordde zijn moe
der kortaf'I
Als zij beter is zal zij je dit zelf
wel eens vertellen.
Maar hij hoefde eigenlijk niets tè vra
gen. Hij was slim genoeg om te raden'
wat er eigenlijk gebeurd was, de nieuws
gierigheid had haar gedreven om haar.
neus in zijn zaken te steken. Hij schortte
zijn oordeel op, want hij voelde dat de
straf de zondj verre had overtroffen.
Juffrouw Spragge had hem echter ge
zegd, 4j<at Hazel naar haar meening er
wel wéér bovenop zou komen. Haar laat
ste woorden voor ze weer naar de
zieke terugging, maakten diepen indruk
op George.
(Wordt vervolgd,}