Zierikzeesche Nieuwsbode
ABONNEMENT:
Maandag 24 Febr. 1930. zierjkzeesche courant.
No. 11969,
ADVERTENTIEN
Inzending Advertentiën
Vaststelling du Kiezerslijst.
binnenland.
Uit Stad en Provincie.
FEUILLETON.
Na de Wasch
Pijn in rug
'en lendenen
Kloosterbalsem
Het meisje uit de Stad.
Fiji per 8 nundeii f 1,50,
fruoo per poet 1,80. Voor het
buitenland per jut 10,-.
Afionderlijke nummer. 5 oent.
tui) fint Mud., Wn.d, en Vrijd.
TeL No. 82. - Poatgiro 18T87T.
UlltrMitlMr M. J. IDSTFI.
T*n 18 regel. #0 et.., tu 4
regel, en daarboven 20 oU. pet
regel. Reclame. 30 et., p. regel.
Bg contract belangrijke korting.
Inaending op den dag ran nit-
gare vóór 10 ore.
■IterI Ijk 10 uur op don dag v. uitgaaf
BURGEMEESTER en WETHOUDER* van
Zlisiizit makon b*»k«nd. dat da op hedan
door hen vastgestelde kiezerslijst voor bet
jaar 19S0-19dl van 23 Febmarl tot en met
16 Maart a.s. ter Secretarie der gemeente
voor een ieder ter inzage wordt nedergelegd
en, tegen betaling der kosten, in afschrift,
ea stemdistrictsgewjjze,in «ittreksel, verkrijg
baar wordt gesteld
Tot en met 9 Maart A.a. is een ieder be
voegd bij het gemeentebestuur varbetering
van de vastgestelde kiezerljjst te vragen, op
grond dat hjj zelf of een ander, in strjjd
met de wet, daarop voorkomt niet voorkomt,
niet behoorlijk voorkomt of al dan niet voor
eenige verki zing aangewezen is als bevoegd
bjj volmacht te stemmen.
Het verzoekschrift kan op ongezegeld papier
worden gesteld.
Zieruzee, 22 Februari 193Q.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. C. A. BANNINK, Burgemeester.
P. F. WITTERMANS, Secretaris.
Gevonden voorwerpen:
Een heerenhorloge; een paar grijze kou
sen; kinderschoenen; een ketting; een kin
derhandschoen; een beursje; een huis
huurboekje.
KON. FAMILIE NAAR NEDERLAND.
Zooals gemeld, keeren de Koningin,
Prinses Juliana en haar reisgezelschap
24 Februari a.s. uit Oberstdorff naar ons
land terug. De vorstelijke personen wor
den Dinsdagmiddag 25 Febr. a.s. te 4,38
aan het Staatsspoor in de Residentie ver
wacht.
c TWEEDE KAMER.
Indische begrooting.
De algemeene beraadslagingen over de
Indische Begrooting werden Vrijdag be
ëindigd. De beide door den heer Cramer
ingediende moties werden verworpen.
De eerste motie-Cramer (afkeuring van
weigering der Indische regeering om den
Volksraad volledig in te lichten omtrent
de resultaat der huiszoekingen op 21
Dec.) werd verworpen met 62 tegen 22
stemmen. Voor: de soc.-dem.
De tweede motie-Cramer: (eisch van op
heffing van alle beperkende bepalingen
waardoor de vrije meeningsuiting, het
recht van vereeniging en vergadering,
het stakingsrecht worden belemmerd en
van onmiddellijke vrijlating van allen, di
om politieke redenen in voorloopige hech
tenis zijn gesteld en amnestie voor alle
politieke gevangenen en verbannenen)
werd verworpen met 63—22 stemmen.
Voor: de soc.dem.
Dinsdag, de af deeling Justitie met de
poenale sanctie, waarvoor wel bijzondere
aandacht zal bestaan, nu Amerikaansch
protectionisme poogt zich daarvan voor
doorzichtige doeleinden te bedienen,
ZIERIKZEE. Groot was de opkomst te
noemen bij de uitvoering, die ons Mond
harmonicagezelschap „D.O.K." Donderdag
avond in hotel „Juliana" gaf, wel een
bewijs hoezeer de prestaties ervan wor
den gewaardeerd en zoowel directeur als
leden kunnen met voldoening op dezen
avond terugzien. „D.O.K." heeft op deze
uitvoering wederom duidelijk bewezen,
wat na ernstige studie en oefening aan
een zoo eenvoudig instrument als het
heeft men vaak last van schrijnende
handen. Dit schrijnen houdt dadelijk
op door Purol.
mondorgel kan worden ontlokt. De num
mers 4 (Sonny Boy) en 10 (Grossmütter-
chen) gaven hiervan wel het beste be
wijs, hoewel de andere nummers voor
zeker ook genoemd dienen te worden.
Het applaus, dat geregeld weerklonk,
toonde dit ook genoegzaam aan. Bijzon
der werd het nummer, door de 2 jongsten
ten gehoore gebracht, toegejuicht. Een
nieuw element was de „chromatische ac
cordeon", een moeilijk te bespelen in- 3
strument, waarop een der leden een 2-
tal soli liet hooren, welke zeer in
den smaak vielen. Dit voor zoover het
muzikale gedeelte betreft. Het humoris
tische deel was ditmaal toevertrouwd aan
den conferencier, de heer Aug. de Laat,
uit Tilburg, ook hier welbekend door ra
dio en gramophoon. De goede indruk,
die genoemde heer hierdoor al bij velen
gemaakt zal hebben, is door zijn „per
soonlijk" optreden alhier, zeker bevestigd
geworden. Om een talrijk publiek lan
gen tijd op aangename en boeiende wijze
bezig te houden, is voorwaar geen lichte
taak. De heer de Laat haeft bewezen
deze kunst wel machtig te zijn. Met een
afwisselend program van ernst en luim
hield hij er de goede stemming steeds
in, waarbij zijn dochter Caroline hem
op uitstekende wijze aan de piano be
geleidde. Haar werd namens de vereen,
dan ook een bouquet aangeboden. De
voorzitter, de heer Weltevreden, was aan
het eind van den avond zeer zeker de
tolk der aanwezigen, toen hij aan zijn
dankwoord voor beiden een hartelijk „tot
weerziens" toevoegde. Het traditioneele
bal, dat volgde en waarbij „The Ameri
can Syncopated Band" (welke zich ove
rigens den laatsten tijd niet vaak meer
doet hooren) voor dansmuziek zorgde,
hield de aanwezigen nog langen tijd ge
zellig bijeen.
Het invitatie-balmasqué, dat 1.1.
Zaterdagavond alhier in de Concertzaal
werd gehouden, mocht zich wat het aan
tal bezoekers betreft, niet in een groote
mate van belangstelling verheugen, doch
zij die er waren zullen niet anders kun
nen getuigen dan dat het er niettemin
zeer gezellig was. De leiding was ditmaal
in handen van den heer Williams uit Rot
terdam, die op tactvolle en aangename
wijze zijn taak van balletmeester tot aller
genoegen heeft vervuld, terwijl het mu
zikale gedeelte was toevertrouwd aan de
Jazzband „Musica" van Oosterland, die er
ook zeer zeker het hare aan heeft bij
gedragen de pret zooveel mogelijk te
verhoogen. De clou van den avond wa9,
zooals steeds, de intrede der gemasker-
den, 54 in getal, die al direct de
wenschte stemming er in brachten, een
stemming welke den geheelen avond ge
handhaafd bleef en door geen enkele
wanklank werd verstoord. Van de cos
tumes was veel werk gemaakt, hoewel
ook hier het koddige element de over
hand had boven het mooie; 2 groepen
bloemenmeisjes trokken door hun fraaie
costumes in 't bijzonder de aandacht.
Voorts traden eenige pierrots, benevens
„Had je me maar" zeer op den voor
grond, terwijl een draaiorgel, dat door 3
orgeldraaiers door de zaal gesjouwd
werd, meer ter opluistering dan ter mu-
zieklevering aanwezig scheen te zijn. Na
het démasqué, dat zooals steeds, groote
verrassingen opleverde, had de prijsuit
reiking plaats, welke door den heer Wil
liams met een toepasselijk woord ge
schiedde. De jury, gevormd door alle toe
schouwers, bleek den prijs voor het
«MM
Blijf daarnet tocb tót looptn.
Akker. Kloosterbtóem zal Uw
pijn onmiddellijk tot bedaren
brengen, U snel behnaglljke ver
lichting, knlmte cn ruzt bezorgen.
„Geen goud
zoo goed"
mooiste damescostuum te hebben toege
kend aan no. 38, die voor het mooiste
heerencostuum aan no. 1, die voor de
leukste groep aan no. 46. De prijs voor
degene, die het publiek het meest ver
maakt had, viel ten deel aan no. 3, ter
wijl groep no. 43 in aanmerking kwam
voor een troostprijs. Onder luid gejuich
werden de prijzen in ontvangst genomen,
waarna allen zich opnieuw aan de car
navalsvreugde overgaven. Tot vroeg in
den morgen duurde de pret voort, een
pret die velen ongetwijfeld nog lang m
vroolijke herinnering zal bijblijven.
Bij de opening van de derde Nuts-
avond in dit seizoen, op Vrijdagavond,
door den voorzitter van het Departement,
de heer Schram de Jong, deelde deze,
na dr. Ritter te Utrecht, die de spreek
beurt zou vervullen en het publiek
welkom te hebben geheeten, mede, dat
men was afgeweken van de gewoonte
alléén literaire voordrachten te houden en
thans, nu 2 dergelijke lezingen zijn ge
houden, eens wat anders wil geven, n.l.
een reisbeschrijving, terwijl de heer J.
van Elsacker de volgende maand voor
deze nutsafdeeling hoopt op te treden.
Dr. Ritter, die daarop het woord ver
kreeg, nam ons in gedachten mede naar
Italië, naar de Arno en wel speciaal naar
de schoone stad Florence, om in het 2de
deel van zijn voordracht bij lichtbeelden
het gesprokene te verduidelijken en de
schoonheid te toonen van deze bizondere
stad, wat zijn bouwwerken en geschiede
nis betreft. In het eerste deel van zijn
rede maakte spr. zijn auditorium duide
lijk, dat men Florence niet kan beschou
wen, zonder haar geschiedenis te kennen.
F. is voor den toerist het beeld van den
overgang van de Middeleeuwen in de
Renaissance, waarvan de stad de baker
mat is, evenals van de groote meesters
uit een cultuurleven, dat nog onzen tijd
beheerscht. F.'s kunstschatten groepeeren
om twee groote figuren, n.l. Lorenzo de
Medici, de prachtlievende edelman en Sa
vonarola, de strenge boetprediker, de 2
symbolen van de Italiaansche kunst van
dien tijd, welke beide mannen hun stem
pel hebben gedrukt op de architectonische
schoonheid dezer bijzondere Italiaansche
stad, waarin dr. Ritter zijn aandachtige
toehoorders in den geest rondleidde, om
hen binnen te voeren in paleizen, kerken
en kloosters, waar Fra Angelico of Mi
chel Angelo heerlijke kunstwerken hebben
gewrocht, die nog de bewondering af
dwingen van het nageslacht. De sfeer van
F. wordt gekenmerkt door een wit-grijze
tonaliteit, die alles overweldigt en alles
omgeeft; een tonaliteit van grilligheid
en rust en 't evenwicht te midden van
de bewogenheid, die uit alles spreekt!
De voorzitter bracht dr. Ritter aan het
einde zijner voordracht dank voor zijn
interessante lezing.
Feijenoord, of zooals het in Rot
terdam gewoonlijk heet: „de overkant",
is een groot modern winkelpaleis rijker
geworden. Op den hoek van de Beijer-
landsche laan, in het bouwcomplex van
Uit het Engelsch van H. A. Vaohell.
32
Ze begreep, dat Samantha alle pogin
gen in 't werk stelde om haar te redden.
Samantha prikte in de wond, tot het
bloed vrij vloeide. Toen boog ze zich
voorover en begon krachtig te zuigen.
Hazel was te slap, om er iets tegen in
te brengen; ze begreep nauwelijks meer
wat er gebeurde.
Samantha zei met dezelfde harde stem:
Nu zal ik tante Almira halen. Be
weeg u niet. Als je je beweegt, stroomt
je bloed vlugger door je lichaam. Ze
holde naar boven en al heel spoedig
verscheen juffrouw Spragge. De beide
vrouwen droegen Hazel naar haar ka
mer en legden haar plat op het bed.
Waar is George? vroeg zijn moeder.
Dat weet ik niet! Ergens in de heu
vels op jacht naar een hert.
En hoe is dit gebeurd?
Hazel in plaats van Samantha, ant
woordde zwakjes. Juffrouw Spragge ging
naar beneden en kwam terug met den
sleutel van de deur van George's kamer.
Anders kon George er wel eens
binnenloopenl
Maak nu een verband met de krui
den en kook er ook een aftreksel van!
zei Samantha. Juffrouw Spragge knikte.
Ik zal meneer' Bungard gaan halen,
tante!
Zou je veel aan hem hebben?
Misschien weet hij, welke medicij
nen we kunnen gebruiken.
Misschien wel! dat is zoo.
Ik zal George's vos nemen.'
Hazel lag huiverend te luisteren. Toen
werd ze overvallen door een doodelijke
misselijkheid.
Binnen tien- minuten was Samantha op
weg naar Aguila, langs het afsnijpad over
de heuvels, dat ze van haar vroegste
jeugd af kende. Het dorp lag in diepe
rust, zelfs in de herberg van Pat Hen
bessy was alles donker. Samantha hield
stil bij de drogisterij, gleed van den
hijgenden vos en trok verwoed aan de
bel. Weldra werd er een hoofd door
een raam gestoken en een verontwaar
digde stem deed zich hooren:
Houd op met dat gebelf Wat moet
je op dit uur van den nacht!
Den professor! schreeuwde Saman
tha. Een geval van slangenbeet!
Lieve hemel! Ben jij het Samantha,
Wie is er gebeten, kindlief?
Juffrouw Goodrich! Waar is de pro
fessor, mevrouw Bungard? Er is geen
minuut te verliezen!
Mijn man is in San Lorenzo! Hij
komt pas morgen terug!
Lieve hemel! Weet u wat voor medi
cijnen we moeten gebruiken?
Nee! Nee! En er is in het heele
dorp niemand die het weet! En het tele
graaf kantoor is dicht! Hemelsche goed
heid, wat vreeselijk! Dat lieve meisje!
Samantha ging naar den vos terug,
achtervolgd door de verwarde vragen
het kortelings geopende Colosseum-thea
ter, heeft de bekende firma H. H. de
Klerk Zonen, naar 5e filiaal geopend!
Hiermede zouden we kunnen volstaan,
omdat hiermede als het ware vaststaat,
dat deze nieuwe zaak van de Klerk we
derom klinkt als een klok! We zullen
ons echter niet beperken tot deze een
voudige vermelding, omdat daarvoor de
opzet te grootsch en deze nieuwe uit
breiding der firma te belangrijk is. Uit
het kleine zaakje, dat in 1903 door den
stichter der firma wijlen den heer H. H.
de Klerk werd opgericht in een win
keltje dat nauwelijks 30 M2. oppervlakte
a/h. Achterklooster, is het omvangrijke
bedrijf van tegenwoordig gegroeid, dank
zij de energie en het gezonde zaken-
inzicht der tegenwoordige firmanten. In
de loop der jaren hield de uitbreiding
der winkels gelijken tred met de uit
breiding der artikelen. En thans zet deze
nieuwe zaak a/d. Beijerlandsche laan de
kroon op het werk. Een schitterend in
gerichte groote verkoopsruimte gelijk
vloers, wordt geëvenaard door een vol
komen gelijke ruimte in het sous-terrain
van dit geweldig groote winkelpand, dat
door de goede zorgen van de bouw
ondernemers van Dorp, Kuijk en Klein
tot stand werd gebracht, onder leiding
van de architecten Legrand en Ten Bos.
Alle ambachtslieden, zonder uitzondering,
hebben er toe medegewerkt, om te be
reiken, dat de geopende zaak, zonder
eenigen twijfel een belangrijke aanwinst
genoemd kan worden voor Rotterdam-
Zuid. En de naam der firma H. H. de
Klerk Zonen, is een waarborg, dat
ook dit vijfde filiaal op overtuigende
wijze zal slagen!
WESTENSCHOUWEN. 7 mijl ten wes
ten van hier is Maandagmorgen vroeg
een zeilvaartuig, vermoedelijk een Osten-
der Vischsluep gezonken. De masten met
zeilen steken boven water uit. Van de
bemanning is niets bekend. De reddings
boot van Burghsluis is ter assistentie uit
gevaren.
- De reddingsboot van Burghsluis is
Maandagmiddag teruggekeerd, 't Vaar
tuig, dat te Blankenberghe thuis behoort,
is als verloren te beschouwen.
(Zie verder onder Telegrammen).
HAAMSTEDE. Donderdagavond jl. hield
het Onderl. Ziekenfonds „De Wilhel-
minavereeniging" een door 88 person n
(w.o. ook enkele werkgevers) bezochte
vergadering. Na opening en welkom me
moriseerde de voorzitter, de heer H.
Brandenburg, de aanstaande invoering
der Ziektewet. Hij verklaarde met ge
noegen te kunnen mededeelen, dat nog
op het laatste oogenblik de Nederland-
sche Bond voor Ziekenkassen als bedrijfs-
vereeniging ten opzichte der Ziektewet
is erkend, wat een zelfstandig voortbe
staan der Wilhelminavereeniging als af-
deeling van den Bond mogelijk maakt.
Besproken wordt het belang van vrij
willige verzekering voor losse arbeiders,
die tijdelijk werkeloos zijn, voor hen,
wien de Ziektewet geen verplichte ver-
:ekering oplegt en suppletie verzekering
voor uïfkeering van het verschil tusschen
wettelijk ziektegeld en loon. Een en an
der verwierf de instemming der verga
dering. De voorzitter drukte den wensch
uit, dat velen zich alsnog bij de reads
32 jaar bestaande vereeniging mogen aan
sluiten. Dhr. T. L. Jonker hield nog eenige
beschouwingen, terwijl eenige gestelde
vragen door voorzitter en bestuursleden
beantwoord werden. Het bestuur ward
gemachtigd tot het zenden van enkele af
gevaardigden naar de op 22 Februari
te Goes te houden vergadering, teneinde
meerdere inlichtingen omtrent een en an
der te bekomen. Met een woord van
dank voor de flinke opkomst en de aan-
van de vroegere onderwijzeres, die ze
niet eens hoorde.
Ze moest een besluit nemen. Zij kon
óf naar het provinciestadje rijden öf
een afsnijweg van tien mijlen door het
kreupelhout naar Roblar nemen, waar
de bekende zwavelbronnen waren en waar
een goede dokter woonde.
Waar ga je heen? gilde mevrouw
Bungard.
Naar Roblar!
Dat zal je bij nacht nooit lukken!
-? Dat zullen we nog wel eens zien!
Ze zat al weer in het zadel. Ze boog
zich voorover en klopte het paard op
den bezweeten nek.
Jouw werk ligt voor je! fluisterde
zij.
De vos schoot in galop vooruit, want
een vlak stuk weg van ongeveer een
mijl, lag voor hem.
Zij kwam vlot vooruit, tot het punt
waar de weg zich splitste. Ze boog van
den hoofdweg af en volgde het smalle
spoor, dat naar den top van een wa
terscheiding leidde. Een keer had het
meisje dezen weg gereden, bij die ge
Iegenheid had ze George een partij kal
veren naar Roblar helpen drijven. De
moeilijkheden van dit karweitje lagen
haar nog versch in het geheugen. Ge
orge had een dergelijken tocht niet voor
de tweede maal geprobeerd.
Zij liet den vos de steile helling stap
voets nemen, gleed uit het zadel en
leidde hem aan de teugels. Gelukkig
scheen de maan helder uit een woike-
loozen hemel. Op den top stond ze een
oogenblik stil. Het allerwildste gedeelte
van een wild land lag voor haar, geulen
Caruso luidspreker
ook voor Radio-Centrale&
en elk radio-toestel
Dubb.HAGHEETSYSTEEM ƒ30-
en spleten, eikenstruikgewas en chap-
paral, een doolhof, waardoor zij haar
weg moest zoeken. In het dal kon ze
een coyote hooren huilen, hier was een
vrijplaats voor allerlei wild gedierte.
Haar polsen klopten, want ze voelde zich
even wild, als de dieren van dit wilde
land.
We moeten het er maar op wagen!
zei ze tegen den vos. De daling was
steil, langs een ruwe rotsige helling, door
zeefd met de holen van de aard-eek
hoorns, bestrooid met losse stukken rots
en steen, maar vrij van kreupelhout.
Samantha leunde achterover en liet het
paard den vrijen teugel. Als hij strui
kelde, zou hij over den kop gaan en zou
op zijn berijdster te land komen en
haar verpletteren onder zijn gewicht.
Ze kwam echter behouden beneden aan
en het paard bleef trillend stil staan
voor een diepe geul over het pad, die
door de laatste regens was uitgespoeld.
We hebben geen tijd, om er om
heen te rijden, zei Samantha tegen het
dier. Ze liet het in den geul kijken, deed
het terugstappen, klopte het op den nek
en sprak het vleiend toe. Ze was er
zeker van, dat het haar verstond.
Nu!
Ze reed met groote vaart op de geul
toe. Op den verbrokkelden rand hief
ze haar arm op en ziepte het paard ste
vig met haar karwats.
Ze was er over.
Samantha schreeuwde haar triomfen uit.
De geul was een voorteeken voor haar
geweest. Als ze daar overheen kwamen,
zou ze op tijd in Roblar komen.
Worstelend door het kreupelhout, ge-
fTUUM,TC£\ NV. Peters Prinsengracht 220/24
VnJKC/ÖV AM5TÊQ0AM Tel.48862.,
gename besprekingen werd de vergade
ring door den voorzitter gesloten.
Gedep. Staten van Zeeland hebben
goedgekeurd de door den gemeenteraad
op 18 November 1929 vastgestelde ver
ordening, houdende verbod tot het telen
van voor wratziekte vatbare aardappel
soorten, met name Bravo, Kampioen, De
Wet en Bintje.
ELKERZEE. Aan de jaarvergadering
van de geitenfokvereeniging ontleenen we
het volgende: Het ledental is vooruit
gaande, thans 56 leden. De vereeniging
maakte een winstsaldo van f 12,066; ink.
i 100,66, uitg. f 88,505. De heer B. van
Splunter bedankte als bestuurslid; in zijn
plaats werd gekozen de heer A. N. Kloet.
Herkozen de heer L. Kristelijn. Een regle-
metswijziging bepaalt, dat leden, die geen
geit(en) meer hebben, voortaan begun
stigers heeten. Het salaris van den bok-
houder blijft bepaald op f 60 voor 85
geiten en f 0,40 voor elke geit daarboven.
De heer Grootenboer uit Fijnaart
kwam Donderdag te Scharendijke bij dhr.
Kooman spreken over de N.V. Eerste Ned.
Maatpij. voor ziekenhuisverpleging. De
opkomst was niet groot: 25 30 men-
schen. Spr. beschreef, hoe na het eerste
fonds in Gouda, in 1924 deze N.V. ge
groeid is. Hoe de werkkring zich achter
eenvolgens over de verschillende pro
vincies uitbreidde, de tarieven, de ver
goedingen, den groei van het aantal deel
nemers tot pl.m. 100,000 enz. enz. Van
de gelegenheid tot toetreden maakte
vooralsnog niemand gebruik.
NIEUWERKERK. Vrijdagavond gaf het
fanfarecorps „Oefening en Uitspanning"
alhier haar jaarlijksche uitvoering in ho
tel „De Meebaal". Evenals Woensdag was
de zaal goed bezet. Na opening door den
heer A. v. d. Stolpe, werden, onder lei
ding van den Direteur, de heer A. v.
d. Berge, een 6-tal muzieknummers ten
gehoore gebracht, die getuigden van ern
stige studie, wat bleek uit voordracht en
maatvastheid. Een krachtig applaus weer
klonk dan ook na elk nummer. Ter af
wisseling werd opgevoerd: „Ze krijgen
mekaar", een kluchtspel in 2 bedrijven.
De rollen waren goed verdeeld en het
stuk werd vlot gespeeld. Een daverend
applaus was de belooning. No. 5 van 't
program kon, door bijzondere omstandig
heden, niet voor 't voetilcht worden ge
bracht; no. 6 was een aardige klucht,
die goed werd voorgedragen. Na de
pauze werd opgevoerd: „Het valsche eti
ket". Kluchtspel in één bedrijf, dat, even
als het eerste, talentvol werd opgevoerd
en blijkens de bijvalsbetuigingen zeer in
den smaak viel. Na nog een paar pittige
nummertjes was 't program afgewerkt.
Bij ontstentenis van den voorzitter werd
bij monde van den heer Eveleens wel
verdienden dank gebracht aan den Direc
teur en leden van „O. en U." en in 't
bijzondei aan de plaatsvervangenden van
elders, voor wat zij hadden ten gehoore
gebracht en niet minder ook de dames
en heeren, die door hun spel zooveel
hadden bijgedragen tot dezen genotvollen
avond. Ook de familie v. d. Berg bracht
spreker hulde voor wat deze hadden ge
presteerd en dank voor de opkomst aan
de aanwezigen. Met een geanimeerd bal
werd verder dezen avond besloten.
zweept door de manzanitatakken, verloor
ze wel tien maal het spoor en vond
het telkens weer terug. Eindelijk, buiten
adem, en trillend van vermoeidheid, be
reikte ze den tweeden top, nog booger
dan de eerste. Ze was nu halverwege
Roblar.
Nu volgde er een moeilijk kwartiertje.
Een honderd voet lager was een beek,
in den regentijd een bruisende stroom,
in den zomer droog. Daarboven hing
een dreigende r otsmuur. Samantha
merkte tot haar schrik, dat het pad hier
en daar was weggebrokkeld. Er lagen
groote rotsblokken op en hoopjes puin.
Klaarblijkelijk was dit pad den laat
sten tijd niet gebruikt door de squatters,
die gewoon waren geweest daarlangs
hun voorraden naar hun land te ver
voeren.
Waarom?
Ze was niet in staat, die vraag te be
antwoorden, maar omdat zij geen an
deren weg kende, dreef ze haar paard
vooruit. Al heel gauw echter moest ze af
stappen en den vos bij den teugel lei
den. Meer dan eens week het paard
snuivend en trillend achteruit, als de
losgeraakte steenen donderend in de beek
beneden vielen. Het pad werd steeds
smaller. We gaan toch niet terug! zei
Samantha.
Plotseling werd het pad weer breeder
en de laatste helft van dezen gevaarlij
ken weg was, bij de eerste vergeleken,
gemakkelijk.
Nu zijn we er door! zei Samantha.
Ze kwamen nu in een vruchtbaarder
streek, een deel van een groote hoeve.
(Werdt vervlgi).
