ARJOS Zwartzegel
ARJOS Tabak
abonnement:
Maandag 16 Dec. 1929. zierikzeesche courant.
advertentien
HH. ADVERTEERDERS
Nieuwjaarswenschen.
Nieuwjaarswenschen.
Mosselvisscherij.
DE TABAK
fWinterteenen-K
Kloosterbalsem
rrfi. per 8 maanden f 1,50,
ran co per post f 1,80. Voor het
uitenland per jaar 10,
kfaonderlgke nummers 5 cent.
ersohjjnt Mnd., Wnsd. en Vrgd.
el. No. 32. - Postgiro 137677.
Zierikzeesche Nieuwsbode
SSsttt JAARGANG. - No. <1941
sir. k, J. CE LOOZE, Ultt.-RiOictOGr M. 1. KOSTEN.
T*n 18 re-gel» 80 sta., yan i
regels en daarboven 20 ote. per
regel. Reclames 30 ets. p. regel.
Bij oontraot belangrijke korting.
Intending op den dag van uit
gave vóór 10 ure.
deelen wij nogmaals mede, dat
nè 10 ure, op dan dig vin ultgtaf,
geen advertentie» meer kunnen
worden aangenomen. WIJ zien ons
genoodzaakt aan dit uur stipt de
hand ta houden en kunnen van
dezan maatregel niet meer afwij
ken. Man galieva ons ré 10 uur
ook niet meer telefonisch op te
Oraisma van Valkeeburg'a Levertraan
is voor enflrraii verkrijgbaar bij
D. C. F. VROON t« Dinteloord.
ballen
DE DIRECTEUR.
Zij, die zich van af heden op
ons blad abonneeren, ontvangen
de tot 1 Jan. a.s. verschijnende
nummers GRATIS.
wadht, tot stand gebracht Zal kunnen
worden. Daar is gebleken, dat de kos
ten van de dijkwerken in 1929 ongeveer
81/2 !pt't. lager zijn geweest dan deze op
grond van de in 1928 geldende prijzen
geweest zouden zijn (in 1928 werden de
kosten der afsluiting op 128 millioen
geraamd), mag worden verwaidht, dat de
kosten van den afsluitdijk, wanneer de
nader verkregen ervaring en beschik
bare kennis in rekening worden (gebracht
en ae pTijzen van 1929 ook verder gel
den, op 120 mjiSlioen of 8 mi 11 [oen jager
zullen kunnen worden gesteld.
In het met 1 Jan. a.s.
nummer van ons blad worden evenals
vorige jaren opgenomen
De prijs hiervan is van 15 regels
75 cent, elke regel meer 15 oent.
De inzending kan geschieden tot en
met Maandag 30 December,
uiterlijk 'a voormiddags 11 ure.
BUKGEM. en WkTH van Zietikzea
bieden in paoht au; uitslui
tend voor mosaelteelt en mos-
aelvlsscherij:
Don Buitengrond of Vooroevor diar
Gemienta, gelegon tusschon de
Cauwas-lnlaag on de Kitzara-
Inlaag, van dljkpaal 22 tot 28.
Gegadigden worden vei zocht hunne
aanbiedingen aan den Burgemeester in
te zenden voor 31 December a.s.
Ziikikzm, den 13 December 1929.
De Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. C. A. BANNINK, Bu- gem eest er.
P. F. WITTERMANS, Secretaiis
BINNENLAND."
DE AFSLUITING VAN DE ZUIDERZEE.
In de M. v. A. op het V. V. van de
Eerste Kamer over de begroot ing van
het 2uider2eefonds voor 1930, merkt de
minister van waterstaat op, dat op dit
O-ogenblik nog slechts in uitvoering zijn
de afsluiting van de Zuiderzee en de
droogmaking van de WieringermeeT.
Over voortzetting van de droogmaking
zal later bij nieuwe wetsvoorstellen moe
ten worden beslist. Het zou niet verant
woord wezen, bij de daartoe noodige
voorbereiding geen gebruik te maken
van de met de droogmaking van de Wie-
ringermeer opgedane ervaringen. Aïvo
rens dus voorstellen voor volgende droo_
makingen te doen, zullen eerst deze' er
varingen bekend moeten Zijn.
De milnister deelt mede, dat, naar het
Zich laat aanzien, de afsluiting van de
Zuiderzee reeds in 1932, dus nog een
jaar eerder dan laatstelijk werd ver-
FEUILLETON^
Het maisje uit de Stad.
Uit het Engelsch van H. A. VecheU.
15
Het pad kronkelde zich naar een topje,
vanwaar men een prachtig uitzicht op
de hoeve had. George stond stil en keek
pp in de blauwe ljuicht, terwijl hij zijn
oogen met Zijn breede hand overscha
duwde.
Waar kijk je naar? vroeg. Hazel.
Aasgieren 1 Een van mijn veulens
is in een geul gevallen of er ligt een
kalf op sterven. Dat weten zo, ze Zijn
altijd bij de hand. We moeten gaan kij
ken wat er aan de hand is. Het spijt Imé,
dat ik je ritje moet bederven, maar mli/si-
schien valt er een leven te redden.
Ik Wil graag he'.pen. Mijn oogen
zijn heel goed, antwoordde Hazel bemin
nelijk.
Ze tuurde tl',ar beneden in de vallei,
die doorkloofd was met spleten door
Zware regens uitgespoeld. Maar George
hield de gieren, in de gaten. Hij1 zag er
drie.
Daarginds is de narigheid.
Hij 'wees naar dien rotsspleet, ongeveer
een halve mlijl weg.
Wil je hieT wachten? vroeg hij1.
Kan ik niet meegaan?
Het zal een moeilijke tocht zijn.
Iets in. zijn pogen wekte haar aan
dacht. Beschouwde hijl haar alleen, maar
als een speelkameraad', die enkel plezier
Zocht langs den gemakkelij[ksten weg?
Ik wou graag meel
Uit Stac! ©nJProvinol®.
ZIERIKZEE. Vol Was de Concertzaal
Donderdagavond, toen dr. August Borms,
de bekende Vlaming en ziel der Vlaam
sche beweging bij onze Zuiderburen, opj-
trad. Uit alle deelen van het eiland wlarenj
de belangstellenden opgekomen orni den
strijder, lijder en leider der Vlaamsche
zaak te hooren.
Dr. U. Söhults, voorzitter vain het
comité, dat er voor gezorgd had, dat
dr. Bprimls ook hier kon optreden, opende
de druk bezochte bijeenkomst. Spr. noemf-
de het een voorrecht, dat dr. Bortos be
reid bleek een, bezoek te brengen aan
de Noorderlijke boorden van de hem en
ons zoo idierbare Schelde. Het is een
jaar geleden', dat de bladen ons het be
richt brachten van de verkiezing vain dr.
Bprms tot kamerlid voor Antwerpen, mlet
een stemmenaantal dst de 83000 over
schreed. Die tijding was voor zijn vrienden
en geestverwanten ,als 'n lang verwachte
zegekreet; voor zijn tegenstanders een
angstwekkende donderslag. Die merk
waardige stembusoverwinning werd be
haald door 'een candidaut, die zich be-
i in de gevangenis', die zijn poorten
/ongetwijfeld' niet achter dr. Borms had
gesloten;, als deze dat zelf niet gezocht
had. Hij verkoos met zijn ongerept ideaal
in de vaderiandsche cel te zitten, liever
dan met een ontzenuwd ideaal vrij' te
zijn in het buitenland. Van wiaar deze
keuze? Dr. Borms had karakter. En wie
karakter heeft, 'moet daarvan de conse-
kjr/emties aanvaarden. Voor hem wiaren
ze verschrikkelijk. Ih dezen wel wat ka-
rakterloozen tijd, hnogen Wij respeot heb
ben voor een karakter, als dat van dr.
Bormis, welk karakter spr. groot noemde.
Na deze inleiding gaf hijl het woord aan
d!r. Bprms, die met applaus werd begroet.
Spr. begon met te zeggen, dat hij, na zijn
vrijlating pp 17 Jan. jl. Veel hartelijkheid
heeft ondervonden in Npord-Nederland bij
zijn optreden in verschillende plaatsen.
Diezelfde hartelijkheid ondervond spT. pok
hier in Zierikzee en omgeving, Waar hijl,
naar hij hoopte, niet vpor de laatste
maal is geweest.
Toen de gruwelijke wereldoorlog uit
brak!, had spr. reeds een verleden achter
zich als Is.trijder in de voorposten van
het Vlaamsche strijdieger. Reeds als jong
student maakte hijl in zijn geboorteplaats
St.-Nicolaas (Waes) kennis met die be
weging der taalkwestie en de indrukken
daar opgedaan hebben hem! bewiaard voor
zijn, volk, want anders was (misschien
ook hij |den weg opgegaan, als zoo velen
in Vlaanderen, die vervreemdden van de
Vlamingen; ïntellectueelen en bemiddel-
den, die zich afscheiden van _den gewo
nen man. Die ongelijkheid vergroot in
Vlaanderen de klove, omdat die standen
een andere taal spreken dan het gewone
volk. Van zijn prille jeugd/ is spreker
geleid op' den weg, die leidde naar de
liefde mor zijn volk en zijn taal. De
strijd gaat vuil', voor de vernederland-"
landsching van de universiteit te Gent^
opdat daar de leiders kunnen worden
gekweekt voor VlaandeTen's volk1, dat in
middeleeuwen uitblonk op velerlei ge
bied!, bezield met hooge idealen, maar
nu die koelies zijn, die in het Walenland
slaafschen tmüjnarbeid verrichten.
De Vlaamsche hoogeschool, door Wil
le/ml I gesjticht, WeTd na de afscheiding
in 1832 het Vlaamsche volk ontstolen.
In Augustus 1914 brak de wereldoor
log uit. De partijstrijd werd stilgelegd j,
ook door de Vlamingen, maar al heel
spoedig bleek!, dat de vijanden van Vlaan
deren bezig waren het beetje recht dat
verkregen was, te niet te doen.
Brieven van achter het front meldden
de achteruitzetting van de Vlaamsche sol
daten en toen besloten de leiders der
Vlaamsche beweging i.p.v. passief, ac
tief voor de rechten van de Vlamingen
op te komen, en de mannen van den
Yzer een beter vaderland voor te berei
den. Toen de bezetter, de Duitschers, de
Gentsche Hoogeschool' wilde openen en
de colleges weer zouden worden gege
ven jn 'de Fransehe taai, is ispr. naar Ber
lijn geweest om] te bewerkstelligen, dat
de lessen zouden worden gegeven in het
Vlaamsch 'en zouden dienen als factor
van herleving'' van het Vlaamsche volk.
De bezetter gaf aan dien wensch gehoor.
Half October 1916 begonnen de colleges
en aan het eind' van den oorlog waren
400 studenten ingeschreven. Vele Duit
schers, die meenden, dat België na den
oorlog Duitseh zoiu blijven, bestreden de
Gentsche universiteit. De toenmalige
Vlamingen volgden de politiek van een
vrede door vergelijk, waarop tijdens 1914
—1918 tweemaal de kans heeft 'bestajan!
en de actieve Vlaaimingen vroegen vol
ledig zelfbestuur, politieke zelfstandig!?
held, een eigen wetgevende en uitvoeren
de macht, eisehen tegen den wil van den
bezetter en die Duitsehland niet wilde
erkennen. In den Raad van Vlaanderen
was spr. de taak van voorzitter van de
commissie van verweer opgedragen, d.wtz.
het verweer met het woord en de pen,
de propaganda. En toen het misliep voor
de Duitschers en de geallieerden over
wonnen.^ een vrede van geweld werd
gesloten, wist spr. zeer goed wat hem
te wachten stond, wanneer hij in hett
land bleef. Den 8 FebTuaTi 1919 werd
spr. gevangen genomen,,.'welke gevangen
schap zou duren, tot 17 Jan. 1929, toen
de regeering hem eindelijk na een ker
kerstraf van 10 jaar vrijliet.
Voorbereid; op gevangenschap, door
zijn liefde voor zijn eenmaal gesteld
ideaal, viel spr. de opsluiting niet zoo
buitengewoon zwaar, maar toch zWaar
genoeg om zoo lang te dragen. Het inte
'ressantste deel van hetgeen spr. mede
deelde over zijn gevangenschap, was wel
het proces_Bonms, waar hij blijk gaf van
Goedl
Hij drong dichter in het kreupelhout
Hazel volgde. De taaie manzianitatakkeil
sloegen haar tegen de Wangen, h^aar
paard! struikelde en slipte langs de steile
heling. De hitte wias ontzettend.
Wat Imooi! riep ze toen ze uit het
kreupelhout in een verrukkelijk laantje
kwamen.
Een groote winterharde eik spreidde
zijn reusachtige takken over het nog
groene gras. Een bron ontsprong uit den1
heuvel en vloeide in en over een paar
troggen. Iets lager Was 'n weitje, waar
vee graasde. Verschillende boomsoorten
teekenden zich af tegen den grijsgroenen
achtergrond der heuvels. George stak de
open plek over, gevolgd' door Hazel. Ze
had graag wat gerust bij de bron, maar
ze merkte, dat George wou doorzetten.
- Het dier is bijna dood. Er zijn nu
vijf gieren! zei hij'.
Ze gingen opnieuw door het kreupel
hout, gleden nieuwe hellingen af en kwia-
meri (eindelijk op den bodem van de geul.
een oud! rivier-bed, nu leeg, op de cao.
tuspianten na, 'bezaaid met rotsblokken
'George vloekte woedend.
Stijf tegen den rotsmuur, nog op de
pooten, maar klaarblijkelijk worstelend
met dien dood, stond een veulen. Voor
een moimlent herkend© Hazel het niet als
zoodanig, want de kop van het dier was
tot monsterachtig© afmetingen opgezwol
len. Het zag ©Tuit als een ponjjy met den
kop van een nijlpaard.
Wat mankeert dlat beest? vroeg
Hpzel!
SLangebleet! Houd imlijn paard vast!
Hij gleed uit het zadel en ging naar
het veulen toe, terwijil hij het met zachte
stem) toesprak. Het arme dier deed geen
is nu eenmaal
voor een kenner.
poging om zidh te bewegen. George klop
te het op den nek en aaide het langs de
trillende zijden. Tpen kwam hij teTug
bij Hazel.
Hij is gebeten door een ratelslang.
Ik kan hemi misschien redden, m"aar het
Zal er om gaan. Stap teens <af.
Ze glieedl in zijn armen. Hij bond de
beide paarden vast en nam een lasso
van zijn zadel.
Ga daar in de schaduw viajn de rot
sen zitten, beval hij.
jHazeli gehoorzaamde, terwijl z© God
dankte, dat ze geen man Was. Onder het
gaan, keek ze angstig van rechts naar
links, in verwachting, ld© ineengerold©
ratelslangen te zullen zien, gereed voor
den doodelijken beet. T}oen ging ze zit
ten ten keek naar wat George deed. Hij
bond het veulen vast en gooide het op
'd©n grond. Later legde hij uit, dat een
paard het domste en ondankbaarste dier
is, klaar om d©n tmlan die hem helpen
•wil, aan te vallen en niet in staaft vriend
van vijand te onderscheiden.
Toen haaldie hij' een groot mes uit den
Zak, opende het en voelde met zijn duim
er langs. Haziel dacht: Nu gaiat hij het
arm© schepsel afmaken"! Ze had wel graag!
haar oogen van dien Wanstaltigen kop
afgewienid, maar ze kon niet. George be
keek neus en lip, op zoek naar den 'beet.
Toen sneed en hakte hij1 er op los. Ha
zel wendde haar oogen af, w,ant ze wist,
dat het gezicht van bloed haar wee zou
maken.
Het wias maar gtaed ook., dat ze niets
Zag, want het bloed Was bijna zwiart
en het vloeide langzaam. Toen 't over
vloediger begon te vloeiert, gaf George
een zucht van verlichting.
Hij; zei tegen Hazel:
Zijn. liefde voor de Vlaamsche taal en
rechten en ten duidelijkste bleek, hoe
de rechtspleging door den voorzitter der
rechtbank partijdig behandeld werd;
De doodstraf -werd tegen spr. geëisoht,
welke straf omgezet werd in levenslange
kerkerstraf, later weer veranderd in le
venlange dwangarbeid. Hard Was het
lot in de sombere gevangenis t© Leuven
te dragen. De hoop bij de verkiezingen
in 1925 vrij te komen, werd den bodem
ingeslagen, zoodat hem' toen weer 4 ja
ren gevangenschap wachtten tot de vol
gend© verkiezingen. Heel onverwat)ht
kwam de verlossing, toen bij een tus-
sdhentijdsche verkiezing in Antwerpen,
spr. tmfet 83058 stemjm'en gekozen werd
als lid der Kamer, voor Antwerpen. De
regeering talmde toen nog tot 17 Jan.
eer de poorten - der gevangenis open
gingen om hem' vrij te laten. Een pas
voor 's Hertogenbosdh weigerde hij aan
te nem'en en de regeeringauto's 'brachten
hem" naar Merxem, te midden zijner
vrienden. En van dien datum1 zet spr.
de strijd voort. De verkiezingen van dit
jaar brachten 11 Vlaamsche nationalisten
in de 'Kamer, hetgeen de bekroning is
geweest van Zijn onvarmpeide pogingen,
Zijn strijd vopr de vrijheid) van 't Vlaam
sche volk. Spr. heeft dit alles mledege-
deeld de Nederlanders eens voor te lich
ten omtrent de Vlaamsche beweging en
w'at spr. van hen vraagt, is alleen de
sympathie voor dezen strijd! Een lang
durig applaus volgde oip deze kernacktilge,
met overtuiging uitgesproken rede, ter-
Wijl hem een bouquet werd aangeboden.
Nadat de heer S eerden met mooie stem
een lied .„De Schelde»' had voorg,edragen,
Werd de Bo,rmisfilm, voor het eerst in
Nederland, hier vertoond, welk© rolprent
aandachtig werd gevolgd.
Dr. Bo^ms dankte daarop voor het
onthaal hier ondervonden en voor de bij-
Zonder© aandacht die zijn auditoriumj "aan
den dag had gelegd, tijdens Zijn rede.
Een uitstekend strijkje, onder leiding
van den heer van Bergen, sjoelde „De
Vlaamische Leeuw1", illustreerde de film',
terwijl de heer Seerden met gevoel de
ballade „Drie akkers Gerst"', ivan dell heer
Van Bergen, voordroeg. Aan het slot
dankte de heer Sühults dr. Bormis voor
zijn eminente, voorzichtige rede, waar
in hij heeft laten uitkomen wat karak
ter is en het publiek voor de waardige
WijZe, die het heeft aan den dag gelegd
tijdens de lezing. Onder applaus eindig
de spr Zijn toespraak,' die het slot vorm
de van deZen Borms avond.
van af één Guldan het
pond garandeert U een
kwaliteits-tabak die niet te
evenaren Is voor haar geld.
Woensdagmorgen te ongeveer 9 u.
trekt een schare kinderen, ongeveer 200,
van verschillende lagere scholen alhier,
na eerst op;t Havenplein verzameld te
zlijnonder leiding van hunne onderwij
zers naar het einde van den Blekweg,
om' daar te beginnen aan den oprit
van dell Steene-ndijk met het planten
van 'boomeii, welke bzomplan'dag op ini
tiatief van' de Provincie wordt gehouden.
Van den Sleenejjdijk tot den voormali-
gen tel te Schuddebeurs, waar de grens
paal van Zierikzee staat, worden de
boompjes geplant. De kinderen worden in
U behoeft niet met winterteenen te blijven i
'oipen. Maar U moet er wattegen doen.
Ei U kunt er wat tegen doen. Akkers
Kloosterbahem herstelt de cellen der
huid, verzacht onmiddellijk de pijn en
voorkomt ernstiger ontstekingen. Akker s
„Geen goud
zoo goed"
ploegen van 6 verdeeld. Iedere ploeg
krijgt één bopm te planten. De gaten er
voor Zijn bereids klaar gemaakt en wach
ten op vulling. Na afloopt worden dei (kin
deren in het café van den heer W. J.
Dekker te Schuddebeurs onthaald op c-ho-
coliademielk en speculaas. Met de tram
van 1 uur gaan alien weer huiswaarts.
Het doel van boomplantdagen kan ieder
'begrijpen. De bopmen, door de kinderen
zelf geplant zijn gevrijwaard tegen ver
nieling en beschadiging door de jeugd
en de jongens en meisjes, die aan het
planten hebben deelgenomen, zullen be
ginnen t© beseffen, dat zoowel planten
als dieren de 'bescherming van den
mensch ton volle Waardig Zijn. Ze zullen
voor een gedeelte alhans, opgroeien tot
ordelievende staatsburgers, wars van ver
nielzucht en rulwheid. Door de kinderen
self de bbomen te doen planten en on
derhouden, waaronder hunne kinderen
en !kindskinderen zich missehjen zullen
verpoozen, kan men .medehelpen een ge
slacht te doen opgroeien, dat, trots alle
materieel© zorgen, vroolijk en blijmoedig
de toekomst ingaat.
Zaterdagmorgen hoorde de heer J.
Wijsman, die zich op 't erf achter zijn
woning in de Wevershoek bevond, hulp
geroep. Hij sprong over de schutting op
het erf van de wed. M. Mallander, wear
het hulpgeroep vandaan kwam. Hem
bleek, dat genoemde weduwe in een
welput was gevallen, doordat de z.g.
„keer" was ingezakt. Met veel moeite
siaagde W. erin, de vrouw uit haar wei
nig benijdenswaardige positie te ver
lossen.
Zeer gaarne voldoen wij aan een
aan ons gericht verzoek, de aandacht
te vestigen op een tweeta! series prent
briefkaarten, naar schilderijen van Ne-
derlandsche meesters uit onz© gouden
eeuw en naar origineel© feekeningen door
Óen 'bekenden schilder-schrijver Felix
Timmermans. De prijs per serie bedaagt
c©nt. De winst op deze kaarten be
haald wordt, tezamen met die van de
w'eldadigheidsposiZegels onder de ver-
eenigingen die verwaarloosde, zwakzin
nige, gebrekkige kinderen, e^z. e^z. ver
plegen. De kaarten Zijn verkrijgbaar bij
dhr. H. G. Krom, boekhandelaar alhier.
SEROOSKERKE. Telt 'behoeve der ra-
di|o-installatie in 't ziekenhuis te Noord-
gouwe heeft de burgemeester dezer ge
meente in totaal ontvangeii een bedrag
van f 7,50.
HAAMSTEDE. Onder leiding van ha
ren directeur dhr. I. C. Boot, hield de
Mondharmoniciavereenlging „H.D.S.", teT
gelegenheid van haar 5-jarig bestaan; Vrij
dagavond j.l. een uitvoering in de volle
en 'keurig versierde zaal van hotel Bom.
Na een openingswoord door den voorZ.
dhr. C. I. Boot, werd een goed verzorgd
programm'a ten beste gegeven, bestaande
uit een 12-tal muzieknummers, 2 zang
nummers door ©enige dames en heeren,
met 'begeleiding van mondorgelmuziek en
een blijspel in 3 bedrijven: „Het Raads-
Ik! zal direct naar huis terug moe
ten rijden.
Waarom in vrediesniaaiml?
We hebben een miiddeltje bij de
hand. Er is ©en tegengif vo<or dit ver
gift, dat hier in de heuvells giroeit. Ik
heb het al dikwijls gebruikt Negen van
de tien kalven of veulens komen er bo
ven op. Blijf jïj hier.
Hier, bij de slangen?
We.es maar niet bang, je zult er
geen zien. Ik neem een korteren wglx1
Voordat Zij het protest, dat zij' op dé
lippen had, Iron formu'.eeren, was hij op
zijn paard gesprongen, en uit het ge
zicht verdwienen. Hazei was Woedend.
Hoe durfde hij weg te rijden en haar
een in dit slangen land achterlatend
Hoe durfde Tiiji?
Ze keek sidderend om zich heen, over
tuigd, dat er achter eiken steen een ra
telslang zat. En dan Was hiet oiiimejr
scheiijk heet. De zonnestralen vielen lood
recht in de kloof, waar geen briesje
doordrong. De rotsen kaatsten de hitte
terug. Door haar dunne schoenen heen,
kon Zij ze voelen branden. Ze dacht aan
de bosChpiek daarboven en vroeg zich
af of ze daar zou kunnen komen. Ze
was nooit zonder hulp op een paard ge
klommen.
Ze besloot het te probeeren. George
irtoest eens een lesje hebben. Ze ging
naar haar ouden knol toe. TerwÜjl ze dat
deed, keek ze op en zag de gieren door
de luclht Zweven. Die afschuwelijke aas
vogels! Als ©r eens lets met haaT ge
beurde op deze akelige plek! Zij' durfde
er niet verder aan denken.
Een vreemd scherp geluid deed haar
opschrikken. Het was een krekel, maar
ze was vast overtuigd, dat het de wiaaav
schuwing van een ratelslang waS. En
bovendien was het heelemaal onmoge
lijk precies te bepalen vanwaar dat grie
zelige geluidi kwam. Bevend bleef ze stil
staan. Nooit in haar korte leven had ze
zich zoo hulpeloos gevoeld. Een tweede
krekel antwoordde de eerste en toen
mengd© een derde zich in het ©oneert.
De heele kloof zat vol ratelslangen! Toen-
steeg id© eerste krekel gonzend op en
ze zag, dat zJe zich een ongeluk geschrok
ken had van een miserabel insect.
Ze lachte grimmig. Al déze angsten
zou zij George betaald zetten!
Ze maakte haar paard los, bracht het
bij een rotsblok en slaagde na eenige
mislukte pogingen erin, om er boven op
te komen.
Ze reed langzaam de geul op, tot ze
'bij een ruw1 pad kwam!, dat in het kreu
pelhout uitliep. Hazel was overtuigd', dat
dat pad naar het open plekje in het
bosoh leidde, 'maar haar pa^rd had niet
veel zin de geul te verlaten. Hazel, met
de pedanterie van een stadskind', koos
het pad toch. Het paard protesteerde,
maar gaf toe. Hazel keek naar den grond!,
op zoek naar hoefsporen, maar de boderni
was jhardl en rots'g. Z© dreef het paard
verder, in de overtuiging, dat Zij op
het rechte piad w'ast, maar z?e vergiste
iziCh.
Het kreupelhout werd dichter, ondoor
dringbaar bijna. Eindelijk hield 't spoor,
een stmal weggetje, op bij een 'diepe
spleet. Hazel durfde niet verder gaan.
Ze hield het paard in. Dat gehoorzaamde
dadelijk en naimi een (mondje alfalfagras.
j (Wcrdt veruolgA.l
