Zierilizeesche Nieuwsbode
DERDE BLAD
Uit Stad en Provinoie.
FEUILLETON.
Verbroken banden.
behoorende bij de
van Vrijdag S Oct. 1928, no. 11767
HAAMSTEDE. Vergadering van den ge
meenteraad, gehouden op Woensdag 3
OctobeTAfwezig dhr. J. Braam1. Na ope
ning door dein voorzitter, jhr. L. van
Citters, lezing en vaststelling der notu
len van de vorige vergadering. Wordt ge
lezen een besluit van den Pensioenraad,
waarbij aan deze gemeente gerestitueerd
wordt een bedrag van f422,08, als teveel
betaald aan pensioenpremie. Een ver
zoekschrift van den havenmeester H. V.
ld. Est, pin een verhoogden pensioengrond
slag, wcrdt aangehouden tot men ant
woord bekomen heeft op de daaromtrent
aan den Pensioenraad gevraagde inlich
tingen. Op een verzoek van het bestuur
der Districts-Arbeidsbeurs te Rotterdam,
om subsidie, wordt op voorstel van B.
en W., wegens het weinige belang, dat
de gemeente bij deze instelling heeft,
afwijzend beschikt- Met algemfiene stem
men wordt besloten adhesie te betuigen
aan het bekende adres der gemieente Ar-
nemuiden aan den Minister van O., K.
en W., in verband met de toepassing van
Art- 104 der Lager Onderwijswet 1920.
Van Ged. Staten was een schrijven in
gekomen betreffende een wijziging in de
vaststelling van de kom der genteen te
bij het Boomlgaardvoetpad. Dit schrijven
was vergezeld van een advies van den
provincialen hoofdingenieur, behelzende
bezwaren tegen de uitbreiding der kom
tot aan de grens der gemieente BurgH,
Als mlotie'f wordt aangegeven, dat ge
noemd gedeelte der gemieente niet kan
beschouwd worden als bebouwde kom'.
De heer Gilijiamlse zegt, dat uitbreiding
voor toepassing der motor- en rijwiel
verordening in dezte buurt, waar ook een
school staat, met het oog op de veiligheid
van het verkeer dringend gewenscht is,
te meer daar de passage aldaar zeker
nfe't minder druk is dan iin de tegenwoor
dige kom van het dorp. Besloten wórdt
nog eens bij Ged. Staten aatn te dringen,
op de zOozeer gewenschte wijziging. Een
begrootingswijz'iging 1928 wordt mla.st.
goedgekeurd, terwijl de begnooting 1929
in ontvang e(n uitgaaf tot een bedra(g
van f 32619,745, na igunstig uitgebracht
rapport der commissie tot nazien dezer
bdgirooting bij mlonde van dhr. Bolle
öveneens m'. a.st. wordt vastgesteld. Ge
noemde heer merkt hierbij op, dat het
op deze begrooting uitgetrokken bedrag
voor onderhoud van straten en pleinen,
wel iets hooger had kunnen zijn. Hij
wijdt daarbij ©enige beschouwingen aan
den z. i. minder gunstigen toestand van
den weg bij den Schuitkant. De heer
Goudzwaard meent, dat men door aan
koop van opden steen voor bestrating in
deze minder drukke buurt op- goed
koop© Wijze verbetering tot stand kan
brengen. B. en W. zlullen aandacht aan
deze zaak schenken. De voorz. deelt
mede, dat op een schrijven der vereeni-
ging van burgemeesters en secretaris
sen omtrent een verzoek aan de P.Z.EM,.
Oiri spoedige elektrificatie van Westelijk
Schouwen, van genoemde Mij. bericht is
ontvangen, dat het in de bedoeling ligt,
dit wetrk zoo spoedig mogelijk ter hand
te nemen, onder gelijke Meerwaarden als
voor de gemeenten van het ovlerig© ge
deelte van dit eiland. In verband met
de ontsiering door plaatsing van palen
voor het net, komt ter sprake een even-
Naar 't Engelaeh van F. C. ARMSTRONG.
25
Steeds naderde meer dat geheimzinnige
uur, waarop de nacht in dag overgaat. Er
kwam eenige beweging ,op het kussen;
ook scheen er leven te komen in de
hand, die Winifred nog steeds omsloten
hiefjd. Een omlmteZien later waren twee
groot© peinzende oogen op haar gericht
en het was of haar hart stil stond door
©en gemengd gevoel van vrees en hoop.
Nauw hooibaar kwaim het van de blee
ke lippen:
„Winifred! O, Winifred!"
„Ik ben het, Lancelot!" fluisterde Zij
terug.
Hij bracht de zfwakke hand omhoog,
met ongewisse beweging. Was de aan
doening hem toch te veel geweest? En
had hij nu misschien een verstikkende ge
waarwerding? Maar, neen; nadat de
vingers een oogenblik te vergeefs naar
iets gezocht hadden, haalden ze een glad
den, gouden ring te voorschijn.
Ze begreep* wat hij daarmee bedoelde
©n stak haar vinger uit.
„Eindklijk de mijne?" vroeg hij stoo-
ten d.
„D© jouwe; voor nu en voor altijd!'
sprak zij, -terwijl hij' haar mat inspanning
van al Zijn krachten den ring aan den
vinger schoof.
Achter een scherm stond Andy Morton
rniet trillende lippen en vochtige oogen
dit' toonoel gade te slaan.
„D© mijne!" sprak hijDe mijne tot
iti den dood!"
Het was nu klaarlichte dag en de pa-
tueelen aanleg van ondeirgrondsehe ka
bels. Besloten wordt z.h.s. inlichtingen
daatromtrent te vragen. Dhr. v. Galen
zegt, het te betreuren, dat met het oog
op de toekomst en de volksgezondheid
deze gemeente zich niet heeft aangeslo
ten bij de aanstaande exploitatie der wa
terleiding; gaarne zal hij alsnog, dit
men in dezen het voorbeeld der ge
meente Renesse volgde. Verlaging der
gemeentelijke belasting zou hij vooral
met het oog op de minder gunstige eco
nomische omstandigheden der arbeiders
klasse' met blijdschap begroeten, evenals
©en betere financiëele verhouding tus-
sch©n Rijk en Gemeenten. Bovendien acht
hij werkeloosheidsverzekering gewenscht.
De arbeider moet zX door verletdagen
bij regenachtig weer toch al genoeg van
zijn schraal loon derven.
De voorzitter zegt, dat ook de ver-
eeniging van burgemeesters en secreta
rissen het betreurt, dat Haamstede niet
bij de waterleiding aangesloten is. Van
werkeloosheid heeft men in dezte ge
meente geen last, daar het niet te ver
wachten is, dat de duinbeplanting, die
in den winter zooveel handen werk ver
schaft, de eerstkomtende jaren stop gezet
zal worden- De heer Gilijamse is van
meening, dat nten zoo noodig nog altijd
©en post voor werkverschaffing of steun
bij werkeloosheid op de begrooting kan
plaatsen en dat ook hij, als dit kan, een
vooirstander is van Verlaging der ge
meente-belasting. Men mloet in deZeo ech
ter met het oog op koutende gtroote uit
gaven m'et omzichtigheid te werk gaan
©n niet verlagen, om daarna spoedig
weer te moeten verhoogten. Dhr. Bolle
is verbaasd over de uiting Van dhr. van
Galen, om'trent het schrale loon der ar
beiders; rntet voorbeelden toont hij aan,
dat in de gemeenten Haamstede en E.urgh
de hoogste loonen worden uitbetaald. Bo
vendien worden de arbeiders 'bij regen
achtig weer nog zooveel mogelijk aan het
Werk gehouden. Dhr. Blom zegt, dat een
andere financiëele verhouding tussChen
Rijk ©n gemeente voor de welvarende
gtemteenten nu juist niet toe te juichen zal
Zijn. Wat de kwestie der Waterleiding
betreft, vindt 'dhr. Gilijamse het jammer,
dat d©ze weer ter tafel wordt gebracht;
deze zaak is tweemaal behandeld' en Ver
worpen en kan hier niet altijd een twist
appel blijven. Hij licht zlijn bezwaren
tegen de verplichte aansluiting nog eens
uitvoerig toe. Kwam1 er een flink adres
uit de gemeente, waaruit bleek, dat m'en
d© waterleiding voor de bedrijven en
huishouding noodig had, dan zóu hij on
der gunstige voorwaarden geen tegen
stander blijven, daar niet de waterleiding
hem onsympathiek is, maar wel de ge
dwongen aansluiting en de z. i. te hoog©
kosten. Dhr. Blom is van meening', dat,
als het getij verloopt, men de bakens
ntoet verzetten- Had geheel Wesfcelijk-
SehiOirwten zich aan de aansluiting ont
trokken, dan Zou de zaak larnders zijn,
mlaar nu staan wij als éénling tusschen
andere gemeenten en loopen wij gevaar
o'p den .achtergrond gedrongen te wor
den, wat voor een welvarende gemeente
als Haamistede allerminst gewettsteht is
en waarvoor het nageslacht ons zeker
niet zal zegenen. Aansluiting is dus ge-
gemteentebeiang; ook dhr. Bolle is dezte
meening toegedaan. Omtrent de vraag
van dhr. Bolle naar het onderhoud der
algiefrrteene begraafplaats, heggen B. en
W. toe, dat dit onderhoud vóór 1 Janu
ari a.s. in voldoenden toestand zal op
geleverd worden. De heer Gilijamse be
spreekt verder den onvoldoenden afvoer,
voornamelijk bij de woning van G. vian
Damtóe; gebracht Zal worden hierin ver
betering te brengen. De heer Goudzwaard'
vraagt naar helt plan van rooien en aan
plant der hoornen in de kom der ge
meente; hem wordt geantwoord, dat men
daarover in onderhandeling is met het
Staatsboschbehecr Genoemde heer zag
gaarne verbetering in den toestand aan
de Oostzijde van de haven en bepleit
een verbreeding van den nu dikwijls las-
tigen aan- en afrit daar te plaatse; een
verbetering wordt in 't vooruitzicht ge
steld. Aan het verzoek van dhr. Bolle,
om h©n, die de ziekenbarak als noodwo
ning wenschen te gebruiken tot een spoe-
digen opbouw daarvan aan te sporen,
zal gevolg gegeven worden. Daarna slui
ting,
JjAXDBOUW «s veeteelt.
tiënt sliep alweer. Generaal Garden was
overreed, om1 toch ook een paar uur rust
te nemen, terwijl Andy hem plechtig
beloofd had, dat ze hem Waarschuwen
zou, zoodra er eenige verandering in den
toestand viel waar te nemten.
Al vroeg op den ochtend kwamen dok
toren. De jongste mloimlpelde zoo iets van
„dat alle' opwinding toch vooral verme
den moest worden", toen hij Miss Bat-
hurst aan het bed vond zitten; mlaar de
oudere collega schudde goedmoedig het
hoofd, niet de geruststellende opmerking:
„Geloof mij, het kan geen kwaad".
In de gang ontmoette hij zuster Mor
ton, die hem1 imteedeelde, wat er ge
beurd was.
„Ik weet niet, wiat ik er van zeggen
móet", betuigde hij nadrukkelijk. „Toen
ik: u laatst waarschuwde, dat u haiar wel
hier mocht brengen, dacht ik, dat het
eind dan al zeer nabij was. Bn nu ver
telt u mij, dat hij, vlak na het verschij
nen van Miss Bathurst, in een gerusten
slaap is gevallen. Zoo begin ik waarlijk
hoop te krijgen. Wie weet, van hoe guns
tigen invloed dit bezoek op hem is!"
Lancelot werd herhaaldelijk waikkter en
sliep dan weer in, steeds de hand vast
houdende, die zijn trouwring droeg.
„Zijn leven hangt nog altijd aam een
Zijden draad", sprak de dokter later op
den dag. Maar, toen hij 's avonds nog
eens terug kwiam, durfde hij toch veel
meer hoop geven. De oude generaal was
zoodanig van streek, dat hij snikte als
een kind.
Lady Bounderby kwam ook, lmaa,r Lan
celot was nog niet in staat, haar te ont
vangen.
„O, hoe vreeselijk is dat alles toch
geweest!" snikte Mylady. „Edmund York
is nu al w&g en die arme Clement Roo-
kesley ook. Als wij ten minste m'aar
Lancelot mogen behouden! Zoodra hij
vervoerd kan worden, moet men hem
naar Castle Guard brengen".
„We Zullen een langen tocht maken in
BEZOEK DE RIJKSLANDBOUW-
WINTERSCHOOL TE GOES.
Na het verschijnen van dit nummer
resten nog slechts enkele dagen em de
aangifte voor de RijicslamdbouWwinter-
school te Goes zal zij'n gesloten.
Naar wij vernemen is de aangifte tot
nog toe beslist onvoldoende en de vraag
mag gesteld woirden, hoe .is het toch
mogelijk? Zoo had Leeuwarden er 31
en Drachten 21, dus Friesland totaal 52
aangiften. Het zou een blaam voor Zee
land zijjn, dat m'en de school te Goes,
met een uitstekenden naam in binnen-
en buitenland, niet zou kunnen bevolken.
Er is echter nu nog tijfd voor onze
landbouwers, om de vraag te overwe
gen: „Zal mijtn zoon naar de R.L.W.S.
gaan?" Moest dit eigenlijk een vraag zijn
O. i. niet! Men mag immers aannemen,
dat de landbouwende stand van deze
tijden beseft, dat ontwikkeling en kennis
belangrijke en onmisbare factoren zijn
in höt bedrijfsleven, ook in dat van den
boer. Hiji Zal toch weten, dat het een
eisch van den tijid is, dat de grondslag
voor de later te verkrijigen practische
ervaring is en móet z'ijin,: theoretische
kennis. Hoevele vraagstukken Van tech-
nischen-, economischan- en socialen aard
dringen 'bij'» voortduring in den landbouw
naar voren. Meer en meer wordt van
den landbouwers geëischt, dat hiji voor
zijln 'bedrijf en zlijn stand zelf zal opko
men. Wat móet er van onzen landbouw
in de' toekomst te wachten zijtn, Wanneer
de 'Ouders van heden niet zorgen voor
een ontwikkeld jonger geslacht?
Wij weten het, dat er 'helaas iook in
den 'boerenstand nog zoovelem zijh, die
de beteekenis van goed onderlegd© the
oretisch© kennis, die men aan de land-
bouWwinterschool kan opdoen, onder
schatten, ja, zelfs durven geringschat
ten en bedekt of openlijjk ook doen. En
toch hebben dezen zoo volslagen onge
lijk. Niet, dat men in Goes van de jon
gelui practische boeren maakt; we we
ten het maar al te goed, dat de praetijR
en ondervinding dit alleen zelve kan, doch
w'e'l leert men daar het „hoe en Waar
om", verduidelijkt Wen de"' vaak moeilijke
problemen en leert daarin wegwijs te
worden, om zoo de grondslagen te vor
men, waarop de latere practische kennis
zal moeten worden opgebouwd. Geen
theorie alleen, niet enkel praetijk, doch
na de theorie de praetijk, op dat stre
ven moet ook de landbouwer zijjn inge
steld en dat eischt het moderne land
bouwbedrijf. Reeds meermalen is het ge
zegd, dat het meest waardevolle, dat
men aan de jeugd om den strijd voor
het bestaan in het verdere leven m'ee
kan geven is: „goed onderlegde kennis".
Laat ze learen, die lust hebben om
hun kenn/s te vermeerderen, moedig de
studie van dc theorie gebaseerd op
de wetenschappelijk© en practische ken
nis van Directeur en Leeraren zooveel
mógelijk aan, opdat de jongeren later
ons jacht", sprak zij, „en daarna gaan
we dan naar ons eigen huis".
„Me'en je dat, lieve?" vroeg Lady Boun-
derby toen weer, m'et stralenden blik.
„Ben je van plan, hem eindelijk dan
toch te trouwen? En hem waarlijk geluk
kig te maken?"
„Ik ben van plan, te doen, al wat
in mijn 'macht is, om het leed, dat ik
hem berokkend heb, weer ©enigszins
goed te maken. Ik weet nu, dat hij geen
schuld heeft. En 'had ik maar meer aan
hèm en 'minder aan mijzelve gedacht,
dan zou al die ellende niet over ons ge
bracht zijn! Maar nu heb ik mijh les
geieeird...."
Zoo gauw mogelijk nam Winifred weer
plaats naast het ziekbed. In-gelukkig pre
velde Lancelot:
„Verbroken banden!.... Ja, zoo was het
Winnie! En ik dacht, dat ze nooit meer
gehecht konden worden. Maar toch is het
èr van gekomen hè?"
Als eenig antwoord streek Zij hem lief-
koozend over het dikke haar en drukte
hem een kus op het voorhoofd. Toen
volgde er een lange stilte.
„Zou nu de huwelijksvoltrekking nog
niet kunnen plaats hebben?" fluisterde
hij. „Als het einde eens onverwacht mocht
komen, dan draag je in ieder geval mijn
naam. En dat zou mij ©en heel© troost
Zijn, want, verschrikkelijk zóu ik het
vinden", ging hij na een korte pooze
voort, „om nu nog ééns Zoo'n huwelijks
plechtigheid geheel in den vorm' te moe
ten doormaken, na hetgeen er achter ons
ligt. Zou het nu niet heel stilletjes in Z'n
werk kunnen gaan, enkel rntet vader en
zuster als getuigen, terwijl Toto er na-
tuurlijk ook bij tegenwoordig moet Zijn;
die is zoo heel in stilte getrouwd, hè,
Win, heeft haar vader mij verteld?"
„O, laat ons toch nooit weer spreken
van dien verschrikkelijken, afschuwelijkten
tijd! Het leek alles wel een benauWdrn
droom'!"
met des te meer ijver en voldoening
zich zullen toeleggen op de beoefening
van het landbouwbedrijf, de oplossing
zijner tallooze problemen, opdat ze in
slaat geacht mogen worden later mede
te kunnen werken aan de verschaffing
van den Zeeuwschen landbouw en om
leiding te geven aan het organisatieleven
van den boerenstand. Wanneer er boe
renzoons hun wensch te kennen geven
„bper" te willen worden, laat hel ant
woord d©r ouders dan zijn: „Dat is
goed, doch eerst de RJL.W.S. door!" Dat
is een soortgelijke eisch, die in zoovele
andere kringen wordt gesteld.
Er is een bijzondere reden, waarom
men dit aan onze tegenwoordige landbou
wers en boerenzoons in de komende jaren
zal moeten voorhouden om' te trachten
de meest 'mógelijke kennis theoretisch
ais practisch zich eigen te maken. Er
zal ©en tijd komen Wij doelen hier
op de drooglegging der Zuiderzee
dat er grond en bedrijven beschikbaar
komen, die aan hun leiders de hoogste
©iscben aan kennis van den vaderlandsOhen;
bodem en cultuur zullen stellen. Niet hij
hopen we die het meeste geld kan
bieden, zal daar een bedrijf kunnen ver
krijgen, doch wel degene, wiens be
kwaamheid de waarborgen 'biedt, dat met
te verwachten succes hem de cbitivee-
ring van een deel vain Nederland's 12e
provincie in handen kan woréen gegeven.
Ook op onzen Zeeuwschen boerenstand
zal dan he't oog gericht zijnC, omdat de
historie leert, dat er in Holland als el
ders, zelf tot in Drenlthe toe, Zeeuwen
onder de voortrekkers zijn' geweest.
Nu nog is het tijd voor hen', die weife
len, om een spoedige beslissing over de
vraag: „zal m'ijn zoon naiar Goe"s" te
ntemen.
We' weten wel, dat de kosten voor hen,
die' over de Ooster- of Wester-Scheldle
wónen, niet onbelangrijk zijn-, en de win
sten in de laatste jaren niet overmatig
groot, ja veelal gering waren, doch men
fctedenke, dat het kapitaal besteed aan
opvoeding en vermeerdering aan kennis
van de jeugd, de hoogste rente zal op
leveren, welke mtede berekend kan wor
den uit de dankbaarheid van het toe
komstige geslacht en waardeering van
de geheel© samenleving.
SIEBENGA-
De' toelatingsexamens vinden 10
October plaats. Inlichtingen worden op
aanvraag verstrekt door den Directeur
der R.L.W.S- te Goes.
OCTOBERWEiRKZAAAMHEDEN.
October - Wijnmaand, staat in mijn
oude almanak. En al zegt men nu wel,
almanak, leugenzak, hierin heeft de al
manak nu toch eens gelijk. De druiven,
die kluiten groeien worden in dieze maand
rijp, ze moeten althans geplukt worden,
ook al zijn ze niet rijp. En dan. kan men
er het beste maar Wijn van maken. Het
is eigenlijk zoo jammer, dat ons klimaat
ier zich Zoo slecht toe leent druiven buiten
te kweeken. Het best is dit nog te be
proeven met de soort Vroege van der
Laan. Die kan nog wel eens een hee'lje
goede oogist geven, vooral als men een
mooie Septembermaand treft.
In den moestuin raakt het nu ook al
volop herfst. Heeft men in het laatst
van Juli nog suikerboontjes gezaaid, dan
heeft men nu nog vooral door het mio|pie
weer in September een goede pluk boo-
nen te wachten. De andijvie heeft flinke
kroppen kunnen vormen en het is nu tijd
deze op te binden, om ze voldoende te
laten bleken. Voor de inmaak kan men
ze ook zoo wel gebruiken, terwijl als
men ze opgebonden laat staan er in de
winter weinig omzien naar heeft. Dokt
men ze dan als de vorst wat al te bar
„Maar je hebt rrtij nog niet geant
woord," zei hij.
„Ik h©b je nog niet geantwoord", sprak
zij, terwijl ze dichter naar hem toeschoof,
„omdat.... het precies m'ijn eigen gedacht©
Was, die je onder Woorden bracht, Lance".
„Dan zal je alles wel in orde 'brengen,
lieveling", zei hij. „Dat had eigenlijk m'ijn
werk moeten Zijn; maar, och, wat
kan je doen, als je zoo aan ted gekluis
terd bent!"
„Niets dan stil afwachten, tot je be
ter bent", zei ze, zich over hem heen
buigend.
„Het is nog verreweg de beste oplos
sing", sprak Lady Boundcrby tot Miss
Savoy, toen ze Winnie's verlangen mee
deelde, oni' het huwelijk zoo in alle stille
te doen plaats hebben. „De bisschop, die
de plechtigheid zou vervullen, op dien
verschrikkelijken dag....."
„O, laten we niet meer dearvan spre
ken?" riep Miss Savoy. „Winifred's
trouwjapon ligt noig altijd...."
„Van ©en trouwjapon zal geen sprake
zijn", lachte Lady Bounderby, door haar
tranen heen. „Winifred zal eenvoudig in
haar verpleegsterscostuum trouwen en er
zullen geen anderen bij tegenwoordig zijn
dan de bisschop, de dokter, Toto, mijn
persoontje en Mr. Rose, die alle zakelijke
beschikkingen zal nemen".
„'Ze zullen zich zeker nog niet dade
lijk op Biokerstead vestigen, zooals dt
inrichting op het oogent'lik daar nog is?"
,1,0, neen; ze gaan een tocht imet het
jacht maken, zoodra Lancelot maar goed
genoeg is, om aan boord gedragen te
Worden. En ik denk, dal ze niet terug
komen, eer die verschrikkelijke oorlog
tem einde is. Dan komt vanzelf alles weer
in orde. Intusschen staat Miss Morton
aan het hoofd van de verpleging, terwijl u
en Mirs. Fane de huishouding leiden. Me
dunkt, een beter gebruik had Winifred
niet kunnen maken van haar onmetelijk
for tuin."
Vroeg op den ochtend van den bewus-
wordt met een dun laagje stroo toe,
dan is er genoeg aan gedaan. Bevriezen
zal ze dan niet licht. In het eind van
deze maand zal men ook zoo zoetjes aan
eens naar het Brusselsch Witlof om moe
ten gaan zien. De wortels worden gerooid
en de bladeren 1 of 2 c.M. boven den
wortelhals afgesneden. Men laat nu wor
tels een dag of 3 liggen en daarop kuilt
men in, in een kuiltje van 25 c.M. djiepj.
We zorgen ervoor, dat de wortelhalzen
even hoog komen te staan. Desnoods snij
den we een stukje van onder de wortels
weg. Nu komt er een lrsgje stroo op en
daarop een 25 c.M. aarde. Wil men vroeg
kroppen hebben, dan legt men het kuiltje
aan in den kouden bak, of is men zoo
rijk, in het warenhuis. Valt de vorst al
wat vroeg in dan moeten de roode en
witte kooien nu ook bezorgd worden.
Men trekt ze met stronk en al uit den
grond en steekt ze met de krop in een
kuil, die daar den heelen winter, ja tot
laat in het voorjaar goed over blijft. De
savoóije kool kan beter tegen de vorst
en de spruitkool dekt zichzelf wel. Wil
men in het komende voorjaar bessen-»
struiken stekken, dan moet men, zoodra
het blad van de struiken af is hiervan
takken snijden ter lengte van ongeveer
50 c.M. Men houdt deze stekken vorst-
vrij over en in hel laatst van Februari
of begin Maart steekt men ze voor twee
derde in den grond na eerst van den top
en van het ondereind een stukje van 10
C.M. afgesneden te hebben. De onderste
knoppen zijn zwak en de bovenste Zijn
nog niet rijp. De geraniums moeten voor
het invallen van de vorst in den kelder
gebracht worden. Dat is ook het geval
met de begonia's. De bedden met bollen
moeten nu klaar gemaakt. Beter is het,
dit wat vroeger te doen, maar doet men
het nu dan kan men toch nog mooie!
bloemen in het voorjaar verwachten.
velschillende berichten.
Ge mi Lmi'jeS met pageiiuar. In de laatst
gehouden kerke raadsvergadering der Ger.
Gem. te Rotterdam (kerk Boezemsingel,
predikant ds. G. H. Kersten) is besloten,
geen huwelijken meer kerkelijk te doen
bevestigen van paartjes „waarvan de 'bruid
zonder noodzaak zich het haar heeft la
ten afsnijden".
ZEEUWSCHE KALENDER.
Htrlnntringan dar waak.
7 October.
1832. De Sint-Lievens Monsterkerk te
Zier ik zee door brand vernield.
8 October.
3675. De geschiedschrijver Lieven Ferdi
nand de Beaufort wordt geboren
op het fort Sint Anna onder Hul-
sterambacht.
9 October.
1817. De heerlijkheid Domburg uit den
boedel van Mr. A. E. van Dishoeck
verkocht aan vrouwe W. C. van
den Brande, wed. A. K. C- Slicherj.
10 October.
1848. De kerktoren te Domburg door den
bliksem getroffen, brandt met de
kerk af.
11 October.
1763. De dichter en landbouwer Jacobus
Faro te Waterlandkerkje geboren.
12 October.
1696. De staatsman Mr. Aarnout van Cit
ters (geb. te Middelburg) gezant
van onzen staat in Spanje, over
lijdt te Madrid.
13 October.
1630. De geleerde Jezuïet Gislenus Per
duin wordt geboren te Middelburg.
ten dag sloop zuster Andy het vertrek
binnen. Haar patiënt sliep rustig. Een
©ogenblik stond ze te genieten van den
toch al veel gezonder tint op Lancelot's
gelaat.
„De wereld is immers ruim genoeg
voor ons allen!" zuchtte zij. „Gelukkig,
dat ik ook ditmaal zegen mocht hebben
op> mijn werk!"
En, d/t zeggende, phatste zij een vaas
hiet witte rozen naast hem op tafel. Som
mige vrcuwen schijnen enkel geschapen,
cm anderen gelukkig te maken; en, kun
nen ze dan al zelf het geluk niet terei
ken, waarnaar haar hart uitgaat, waar
schijnlijk vinden ze. door den tijd, wel
haar voldoening in dien algemeenen men-
schenm'in.
De bisschop1 sprak enkele, innig-gemeen-
de woorden; maar hij maakte het kort.
Alleen Lancelot's vader, Toto en Mr.
Fane waren aanwezig. Onnoodig te zeg
gen, hoezeer hel kleine gezelschap onder
den indruk was van die plechtigheid.
Al scheen de bruidegom op dien be
wust en dag ook zoovee! leler, toch kwa
men er nog oogenblikken, dat zijn toe
stand aanleiding tot bezorgdheid gaf. Al
thans er fou nog wel een goede halve
maand verloopen, eer het schoon© jacht
de jonggehuwden op een tocht naar het
Zuiden nahi.
Toen Winifred dien eersten avond in
den salon zat, naast de tank van hajar
echtgenoot, en steeds met diens hand in
de hare, was zij zoo stil, dat hij eindelijk
vroeg:
„Drooht je, Winnie?"
„Ja, wakende droom ik, Lance! En een
gelukkiger droom-, dan ik ooit had!"
„O, ik kan ook haast niet geloovew,
dat het werkelijkheid is, kind! Nooit wer
den verbroken banden weer zoo schoen
aaneengehecht".
EINDE.