Zierilizeesche Nieuwsbode DERDE BLAD Uit Stad en Provinoie. FEUILLETON. Verbroken banden. behoorende bij de van Vrijdag S Oct. 1928, no. 11767 HAAMSTEDE. Vergadering van den ge meenteraad, gehouden op Woensdag 3 OctobeTAfwezig dhr. J. Braam1. Na ope ning door dein voorzitter, jhr. L. van Citters, lezing en vaststelling der notu len van de vorige vergadering. Wordt ge lezen een besluit van den Pensioenraad, waarbij aan deze gemeente gerestitueerd wordt een bedrag van f422,08, als teveel betaald aan pensioenpremie. Een ver zoekschrift van den havenmeester H. V. ld. Est, pin een verhoogden pensioengrond slag, wcrdt aangehouden tot men ant woord bekomen heeft op de daaromtrent aan den Pensioenraad gevraagde inlich tingen. Op een verzoek van het bestuur der Districts-Arbeidsbeurs te Rotterdam, om subsidie, wordt op voorstel van B. en W., wegens het weinige belang, dat de gemeente bij deze instelling heeft, afwijzend beschikt- Met algemfiene stem men wordt besloten adhesie te betuigen aan het bekende adres der gemieente Ar- nemuiden aan den Minister van O., K. en W., in verband met de toepassing van Art- 104 der Lager Onderwijswet 1920. Van Ged. Staten was een schrijven in gekomen betreffende een wijziging in de vaststelling van de kom der genteen te bij het Boomlgaardvoetpad. Dit schrijven was vergezeld van een advies van den provincialen hoofdingenieur, behelzende bezwaren tegen de uitbreiding der kom tot aan de grens der gemieente BurgH, Als mlotie'f wordt aangegeven, dat ge noemd gedeelte der gemieente niet kan beschouwd worden als bebouwde kom'. De heer Gilijiamlse zegt, dat uitbreiding voor toepassing der motor- en rijwiel verordening in dezte buurt, waar ook een school staat, met het oog op de veiligheid van het verkeer dringend gewenscht is, te meer daar de passage aldaar zeker nfe't minder druk is dan iin de tegenwoor dige kom van het dorp. Besloten wórdt nog eens bij Ged. Staten aatn te dringen, op de zOozeer gewenschte wijziging. Een begrootingswijz'iging 1928 wordt mla.st. goedgekeurd, terwijl de begnooting 1929 in ontvang e(n uitgaaf tot een bedra(g van f 32619,745, na igunstig uitgebracht rapport der commissie tot nazien dezer bdgirooting bij mlonde van dhr. Bolle öveneens m'. a.st. wordt vastgesteld. Ge noemde heer merkt hierbij op, dat het op deze begrooting uitgetrokken bedrag voor onderhoud van straten en pleinen, wel iets hooger had kunnen zijn. Hij wijdt daarbij ©enige beschouwingen aan den z. i. minder gunstigen toestand van den weg bij den Schuitkant. De heer Goudzwaard meent, dat men door aan koop van opden steen voor bestrating in deze minder drukke buurt op- goed koop© Wijze verbetering tot stand kan brengen. B. en W. zlullen aandacht aan deze zaak schenken. De voorz. deelt mede, dat op een schrijven der vereeni- ging van burgemeesters en secretaris sen omtrent een verzoek aan de P.Z.EM,. Oiri spoedige elektrificatie van Westelijk Schouwen, van genoemde Mij. bericht is ontvangen, dat het in de bedoeling ligt, dit wetrk zoo spoedig mogelijk ter hand te nemen, onder gelijke Meerwaarden als voor de gemeenten van het ovlerig© ge deelte van dit eiland. In verband met de ontsiering door plaatsing van palen voor het net, komt ter sprake een even- Naar 't Engelaeh van F. C. ARMSTRONG. 25 Steeds naderde meer dat geheimzinnige uur, waarop de nacht in dag overgaat. Er kwam eenige beweging ,op het kussen; ook scheen er leven te komen in de hand, die Winifred nog steeds omsloten hiefjd. Een omlmteZien later waren twee groot© peinzende oogen op haar gericht en het was of haar hart stil stond door ©en gemengd gevoel van vrees en hoop. Nauw hooibaar kwaim het van de blee ke lippen: „Winifred! O, Winifred!" „Ik ben het, Lancelot!" fluisterde Zij terug. Hij bracht de zfwakke hand omhoog, met ongewisse beweging. Was de aan doening hem toch te veel geweest? En had hij nu misschien een verstikkende ge waarwerding? Maar, neen; nadat de vingers een oogenblik te vergeefs naar iets gezocht hadden, haalden ze een glad den, gouden ring te voorschijn. Ze begreep* wat hij daarmee bedoelde ©n stak haar vinger uit. „Eindklijk de mijne?" vroeg hij stoo- ten d. „D© jouwe; voor nu en voor altijd!' sprak zij, -terwijl hij' haar mat inspanning van al Zijn krachten den ring aan den vinger schoof. Achter een scherm stond Andy Morton rniet trillende lippen en vochtige oogen dit' toonoel gade te slaan. „D© mijne!" sprak hijDe mijne tot iti den dood!" Het was nu klaarlichte dag en de pa- tueelen aanleg van ondeirgrondsehe ka bels. Besloten wordt z.h.s. inlichtingen daatromtrent te vragen. Dhr. v. Galen zegt, het te betreuren, dat met het oog op de toekomst en de volksgezondheid deze gemeente zich niet heeft aangeslo ten bij de aanstaande exploitatie der wa terleiding; gaarne zal hij alsnog, dit men in dezen het voorbeeld der ge meente Renesse volgde. Verlaging der gemeentelijke belasting zou hij vooral met het oog op de minder gunstige eco nomische omstandigheden der arbeiders klasse' met blijdschap begroeten, evenals ©en betere financiëele verhouding tus- sch©n Rijk en Gemeenten. Bovendien acht hij werkeloosheidsverzekering gewenscht. De arbeider moet zX door verletdagen bij regenachtig weer toch al genoeg van zijn schraal loon derven. De voorzitter zegt, dat ook de ver- eeniging van burgemeesters en secreta rissen het betreurt, dat Haamstede niet bij de waterleiding aangesloten is. Van werkeloosheid heeft men in dezte ge meente geen last, daar het niet te ver wachten is, dat de duinbeplanting, die in den winter zooveel handen werk ver schaft, de eerstkomtende jaren stop gezet zal worden- De heer Gilijamse is van meening, dat nten zoo noodig nog altijd ©en post voor werkverschaffing of steun bij werkeloosheid op de begrooting kan plaatsen en dat ook hij, als dit kan, een vooirstander is van Verlaging der ge meente-belasting. Men mloet in deZeo ech ter met het oog op koutende gtroote uit gaven m'et omzichtigheid te werk gaan ©n niet verlagen, om daarna spoedig weer te moeten verhoogten. Dhr. Bolle is verbaasd over de uiting Van dhr. van Galen, om'trent het schrale loon der ar beiders; rntet voorbeelden toont hij aan, dat in de gemeenten Haamstede en E.urgh de hoogste loonen worden uitbetaald. Bo vendien worden de arbeiders 'bij regen achtig weer nog zooveel mogelijk aan het Werk gehouden. Dhr. Blom zegt, dat een andere financiëele verhouding tussChen Rijk ©n gemeente voor de welvarende gtemteenten nu juist niet toe te juichen zal Zijn. Wat de kwestie der Waterleiding betreft, vindt 'dhr. Gilijamse het jammer, dat d©ze weer ter tafel wordt gebracht; deze zaak is tweemaal behandeld' en Ver worpen en kan hier niet altijd een twist appel blijven. Hij licht zlijn bezwaren tegen de verplichte aansluiting nog eens uitvoerig toe. Kwam1 er een flink adres uit de gemeente, waaruit bleek, dat m'en d© waterleiding voor de bedrijven en huishouding noodig had, dan zóu hij on der gunstige voorwaarden geen tegen stander blijven, daar niet de waterleiding hem onsympathiek is, maar wel de ge dwongen aansluiting en de z. i. te hoog© kosten. Dhr. Blom is van meening', dat, als het getij verloopt, men de bakens ntoet verzetten- Had geheel Wesfcelijk- SehiOirwten zich aan de aansluiting ont trokken, dan Zou de zaak larnders zijn, mlaar nu staan wij als éénling tusschen andere gemeenten en loopen wij gevaar o'p den .achtergrond gedrongen te wor den, wat voor een welvarende gemeente als Haamistede allerminst gewettsteht is en waarvoor het nageslacht ons zeker niet zal zegenen. Aansluiting is dus ge- gemteentebeiang; ook dhr. Bolle is dezte meening toegedaan. Omtrent de vraag van dhr. Bolle naar het onderhoud der algiefrrteene begraafplaats, heggen B. en W. toe, dat dit onderhoud vóór 1 Janu ari a.s. in voldoenden toestand zal op geleverd worden. De heer Gilijamse be spreekt verder den onvoldoenden afvoer, voornamelijk bij de woning van G. vian Damtóe; gebracht Zal worden hierin ver betering te brengen. De heer Goudzwaard' vraagt naar helt plan van rooien en aan plant der hoornen in de kom der ge meente; hem wordt geantwoord, dat men daarover in onderhandeling is met het Staatsboschbehecr Genoemde heer zag gaarne verbetering in den toestand aan de Oostzijde van de haven en bepleit een verbreeding van den nu dikwijls las- tigen aan- en afrit daar te plaatse; een verbetering wordt in 't vooruitzicht ge steld. Aan het verzoek van dhr. Bolle, om h©n, die de ziekenbarak als noodwo ning wenschen te gebruiken tot een spoe- digen opbouw daarvan aan te sporen, zal gevolg gegeven worden. Daarna slui ting, JjAXDBOUW «s veeteelt. tiënt sliep alweer. Generaal Garden was overreed, om1 toch ook een paar uur rust te nemen, terwijl Andy hem plechtig beloofd had, dat ze hem Waarschuwen zou, zoodra er eenige verandering in den toestand viel waar te nemten. Al vroeg op den ochtend kwamen dok toren. De jongste mloimlpelde zoo iets van „dat alle' opwinding toch vooral verme den moest worden", toen hij Miss Bat- hurst aan het bed vond zitten; mlaar de oudere collega schudde goedmoedig het hoofd, niet de geruststellende opmerking: „Geloof mij, het kan geen kwaad". In de gang ontmoette hij zuster Mor ton, die hem1 imteedeelde, wat er ge beurd was. „Ik weet niet, wiat ik er van zeggen móet", betuigde hij nadrukkelijk. „Toen ik: u laatst waarschuwde, dat u haiar wel hier mocht brengen, dacht ik, dat het eind dan al zeer nabij was. Bn nu ver telt u mij, dat hij, vlak na het verschij nen van Miss Bathurst, in een gerusten slaap is gevallen. Zoo begin ik waarlijk hoop te krijgen. Wie weet, van hoe guns tigen invloed dit bezoek op hem is!" Lancelot werd herhaaldelijk waikkter en sliep dan weer in, steeds de hand vast houdende, die zijn trouwring droeg. „Zijn leven hangt nog altijd aam een Zijden draad", sprak de dokter later op den dag. Maar, toen hij 's avonds nog eens terug kwiam, durfde hij toch veel meer hoop geven. De oude generaal was zoodanig van streek, dat hij snikte als een kind. Lady Bounderby kwam ook, lmaa,r Lan celot was nog niet in staat, haar te ont vangen. „O, hoe vreeselijk is dat alles toch geweest!" snikte Mylady. „Edmund York is nu al w&g en die arme Clement Roo- kesley ook. Als wij ten minste m'aar Lancelot mogen behouden! Zoodra hij vervoerd kan worden, moet men hem naar Castle Guard brengen". „We Zullen een langen tocht maken in BEZOEK DE RIJKSLANDBOUW- WINTERSCHOOL TE GOES. Na het verschijnen van dit nummer resten nog slechts enkele dagen em de aangifte voor de RijicslamdbouWwinter- school te Goes zal zij'n gesloten. Naar wij vernemen is de aangifte tot nog toe beslist onvoldoende en de vraag mag gesteld woirden, hoe .is het toch mogelijk? Zoo had Leeuwarden er 31 en Drachten 21, dus Friesland totaal 52 aangiften. Het zou een blaam voor Zee land zijjn, dat m'en de school te Goes, met een uitstekenden naam in binnen- en buitenland, niet zou kunnen bevolken. Er is echter nu nog tijfd voor onze landbouwers, om de vraag te overwe gen: „Zal mijtn zoon naar de R.L.W.S. gaan?" Moest dit eigenlijk een vraag zijn O. i. niet! Men mag immers aannemen, dat de landbouwende stand van deze tijden beseft, dat ontwikkeling en kennis belangrijke en onmisbare factoren zijn in höt bedrijfsleven, ook in dat van den boer. Hiji Zal toch weten, dat het een eisch van den tijid is, dat de grondslag voor de later te verkrijigen practische ervaring is en móet z'ijin,: theoretische kennis. Hoevele vraagstukken Van tech- nischen-, economischan- en socialen aard dringen 'bij'» voortduring in den landbouw naar voren. Meer en meer wordt van den landbouwers geëischt, dat hiji voor zijln 'bedrijf en zlijn stand zelf zal opko men. Wat móet er van onzen landbouw in de' toekomst te wachten zijtn, Wanneer de 'Ouders van heden niet zorgen voor een ontwikkeld jonger geslacht? Wij weten het, dat er 'helaas iook in den 'boerenstand nog zoovelem zijh, die de beteekenis van goed onderlegd© the oretisch© kennis, die men aan de land- bouWwinterschool kan opdoen, onder schatten, ja, zelfs durven geringschat ten en bedekt of openlijjk ook doen. En toch hebben dezen zoo volslagen onge lijk. Niet, dat men in Goes van de jon gelui practische boeren maakt; we we ten het maar al te goed, dat de praetijR en ondervinding dit alleen zelve kan, doch w'e'l leert men daar het „hoe en Waar om", verduidelijkt Wen de"' vaak moeilijke problemen en leert daarin wegwijs te worden, om zoo de grondslagen te vor men, waarop de latere practische kennis zal moeten worden opgebouwd. Geen theorie alleen, niet enkel praetijk, doch na de theorie de praetijk, op dat stre ven moet ook de landbouwer zijjn inge steld en dat eischt het moderne land bouwbedrijf. Reeds meermalen is het ge zegd, dat het meest waardevolle, dat men aan de jeugd om den strijd voor het bestaan in het verdere leven m'ee kan geven is: „goed onderlegde kennis". Laat ze learen, die lust hebben om hun kenn/s te vermeerderen, moedig de studie van dc theorie gebaseerd op de wetenschappelijk© en practische ken nis van Directeur en Leeraren zooveel mógelijk aan, opdat de jongeren later ons jacht", sprak zij, „en daarna gaan we dan naar ons eigen huis". „Me'en je dat, lieve?" vroeg Lady Boun- derby toen weer, m'et stralenden blik. „Ben je van plan, hem eindelijk dan toch te trouwen? En hem waarlijk geluk kig te maken?" „Ik ben van plan, te doen, al wat in mijn 'macht is, om het leed, dat ik hem berokkend heb, weer ©enigszins goed te maken. Ik weet nu, dat hij geen schuld heeft. En 'had ik maar meer aan hèm en 'minder aan mijzelve gedacht, dan zou al die ellende niet over ons ge bracht zijn! Maar nu heb ik mijh les geieeird...." Zoo gauw mogelijk nam Winifred weer plaats naast het ziekbed. In-gelukkig pre velde Lancelot: „Verbroken banden!.... Ja, zoo was het Winnie! En ik dacht, dat ze nooit meer gehecht konden worden. Maar toch is het èr van gekomen hè?" Als eenig antwoord streek Zij hem lief- koozend over het dikke haar en drukte hem een kus op het voorhoofd. Toen volgde er een lange stilte. „Zou nu de huwelijksvoltrekking nog niet kunnen plaats hebben?" fluisterde hij. „Als het einde eens onverwacht mocht komen, dan draag je in ieder geval mijn naam. En dat zou mij ©en heel© troost Zijn, want, verschrikkelijk zóu ik het vinden", ging hij na een korte pooze voort, „om nu nog ééns Zoo'n huwelijks plechtigheid geheel in den vorm' te moe ten doormaken, na hetgeen er achter ons ligt. Zou het nu niet heel stilletjes in Z'n werk kunnen gaan, enkel rntet vader en zuster als getuigen, terwijl Toto er na- tuurlijk ook bij tegenwoordig moet Zijn; die is zoo heel in stilte getrouwd, hè, Win, heeft haar vader mij verteld?" „O, laat ons toch nooit weer spreken van dien verschrikkelijken, afschuwelijkten tijd! Het leek alles wel een benauWdrn droom'!" met des te meer ijver en voldoening zich zullen toeleggen op de beoefening van het landbouwbedrijf, de oplossing zijner tallooze problemen, opdat ze in slaat geacht mogen worden later mede te kunnen werken aan de verschaffing van den Zeeuwschen landbouw en om leiding te geven aan het organisatieleven van den boerenstand. Wanneer er boe renzoons hun wensch te kennen geven „bper" te willen worden, laat hel ant woord d©r ouders dan zijn: „Dat is goed, doch eerst de RJL.W.S. door!" Dat is een soortgelijke eisch, die in zoovele andere kringen wordt gesteld. Er is een bijzondere reden, waarom men dit aan onze tegenwoordige landbou wers en boerenzoons in de komende jaren zal moeten voorhouden om' te trachten de meest 'mógelijke kennis theoretisch ais practisch zich eigen te maken. Er zal ©en tijd komen Wij doelen hier op de drooglegging der Zuiderzee dat er grond en bedrijven beschikbaar komen, die aan hun leiders de hoogste ©iscben aan kennis van den vaderlandsOhen; bodem en cultuur zullen stellen. Niet hij hopen we die het meeste geld kan bieden, zal daar een bedrijf kunnen ver krijgen, doch wel degene, wiens be kwaamheid de waarborgen 'biedt, dat met te verwachten succes hem de cbitivee- ring van een deel vain Nederland's 12e provincie in handen kan woréen gegeven. Ook op onzen Zeeuwschen boerenstand zal dan he't oog gericht zijnC, omdat de historie leert, dat er in Holland als el ders, zelf tot in Drenlthe toe, Zeeuwen onder de voortrekkers zijn' geweest. Nu nog is het tijd voor hen', die weife len, om een spoedige beslissing over de vraag: „zal m'ijn zoon naiar Goe"s" te ntemen. We' weten wel, dat de kosten voor hen, die' over de Ooster- of Wester-Scheldle wónen, niet onbelangrijk zijn-, en de win sten in de laatste jaren niet overmatig groot, ja veelal gering waren, doch men fctedenke, dat het kapitaal besteed aan opvoeding en vermeerdering aan kennis van de jeugd, de hoogste rente zal op leveren, welke mtede berekend kan wor den uit de dankbaarheid van het toe komstige geslacht en waardeering van de geheel© samenleving. SIEBENGA- De' toelatingsexamens vinden 10 October plaats. Inlichtingen worden op aanvraag verstrekt door den Directeur der R.L.W.S- te Goes. OCTOBERWEiRKZAAAMHEDEN. October - Wijnmaand, staat in mijn oude almanak. En al zegt men nu wel, almanak, leugenzak, hierin heeft de al manak nu toch eens gelijk. De druiven, die kluiten groeien worden in dieze maand rijp, ze moeten althans geplukt worden, ook al zijn ze niet rijp. En dan. kan men er het beste maar Wijn van maken. Het is eigenlijk zoo jammer, dat ons klimaat ier zich Zoo slecht toe leent druiven buiten te kweeken. Het best is dit nog te be proeven met de soort Vroege van der Laan. Die kan nog wel eens een hee'lje goede oogist geven, vooral als men een mooie Septembermaand treft. In den moestuin raakt het nu ook al volop herfst. Heeft men in het laatst van Juli nog suikerboontjes gezaaid, dan heeft men nu nog vooral door het mio|pie weer in September een goede pluk boo- nen te wachten. De andijvie heeft flinke kroppen kunnen vormen en het is nu tijd deze op te binden, om ze voldoende te laten bleken. Voor de inmaak kan men ze ook zoo wel gebruiken, terwijl als men ze opgebonden laat staan er in de winter weinig omzien naar heeft. Dokt men ze dan als de vorst wat al te bar „Maar je hebt rrtij nog niet geant woord," zei hij. „Ik h©b je nog niet geantwoord", sprak zij, terwijl ze dichter naar hem toeschoof, „omdat.... het precies m'ijn eigen gedacht© Was, die je onder Woorden bracht, Lance". „Dan zal je alles wel in orde 'brengen, lieveling", zei hij. „Dat had eigenlijk m'ijn werk moeten Zijn; maar, och, wat kan je doen, als je zoo aan ted gekluis terd bent!" „Niets dan stil afwachten, tot je be ter bent", zei ze, zich over hem heen buigend. „Het is nog verreweg de beste oplos sing", sprak Lady Boundcrby tot Miss Savoy, toen ze Winnie's verlangen mee deelde, oni' het huwelijk zoo in alle stille te doen plaats hebben. „De bisschop, die de plechtigheid zou vervullen, op dien verschrikkelijken dag....." „O, laten we niet meer dearvan spre ken?" riep Miss Savoy. „Winifred's trouwjapon ligt noig altijd...." „Van ©en trouwjapon zal geen sprake zijn", lachte Lady Bounderby, door haar tranen heen. „Winifred zal eenvoudig in haar verpleegsterscostuum trouwen en er zullen geen anderen bij tegenwoordig zijn dan de bisschop, de dokter, Toto, mijn persoontje en Mr. Rose, die alle zakelijke beschikkingen zal nemen". „'Ze zullen zich zeker nog niet dade lijk op Biokerstead vestigen, zooals dt inrichting op het oogent'lik daar nog is?" ,1,0, neen; ze gaan een tocht imet het jacht maken, zoodra Lancelot maar goed genoeg is, om aan boord gedragen te Worden. En ik denk, dal ze niet terug komen, eer die verschrikkelijke oorlog tem einde is. Dan komt vanzelf alles weer in orde. Intusschen staat Miss Morton aan het hoofd van de verpleging, terwijl u en Mirs. Fane de huishouding leiden. Me dunkt, een beter gebruik had Winifred niet kunnen maken van haar onmetelijk for tuin." Vroeg op den ochtend van den bewus- wordt met een dun laagje stroo toe, dan is er genoeg aan gedaan. Bevriezen zal ze dan niet licht. In het eind van deze maand zal men ook zoo zoetjes aan eens naar het Brusselsch Witlof om moe ten gaan zien. De wortels worden gerooid en de bladeren 1 of 2 c.M. boven den wortelhals afgesneden. Men laat nu wor tels een dag of 3 liggen en daarop kuilt men in, in een kuiltje van 25 c.M. djiepj. We zorgen ervoor, dat de wortelhalzen even hoog komen te staan. Desnoods snij den we een stukje van onder de wortels weg. Nu komt er een lrsgje stroo op en daarop een 25 c.M. aarde. Wil men vroeg kroppen hebben, dan legt men het kuiltje aan in den kouden bak, of is men zoo rijk, in het warenhuis. Valt de vorst al wat vroeg in dan moeten de roode en witte kooien nu ook bezorgd worden. Men trekt ze met stronk en al uit den grond en steekt ze met de krop in een kuil, die daar den heelen winter, ja tot laat in het voorjaar goed over blijft. De savoóije kool kan beter tegen de vorst en de spruitkool dekt zichzelf wel. Wil men in het komende voorjaar bessen-» struiken stekken, dan moet men, zoodra het blad van de struiken af is hiervan takken snijden ter lengte van ongeveer 50 c.M. Men houdt deze stekken vorst- vrij over en in hel laatst van Februari of begin Maart steekt men ze voor twee derde in den grond na eerst van den top en van het ondereind een stukje van 10 C.M. afgesneden te hebben. De onderste knoppen zijn zwak en de bovenste Zijn nog niet rijp. De geraniums moeten voor het invallen van de vorst in den kelder gebracht worden. Dat is ook het geval met de begonia's. De bedden met bollen moeten nu klaar gemaakt. Beter is het, dit wat vroeger te doen, maar doet men het nu dan kan men toch nog mooie! bloemen in het voorjaar verwachten. velschillende berichten. Ge mi Lmi'jeS met pageiiuar. In de laatst gehouden kerke raadsvergadering der Ger. Gem. te Rotterdam (kerk Boezemsingel, predikant ds. G. H. Kersten) is besloten, geen huwelijken meer kerkelijk te doen bevestigen van paartjes „waarvan de 'bruid zonder noodzaak zich het haar heeft la ten afsnijden". ZEEUWSCHE KALENDER. Htrlnntringan dar waak. 7 October. 1832. De Sint-Lievens Monsterkerk te Zier ik zee door brand vernield. 8 October. 3675. De geschiedschrijver Lieven Ferdi nand de Beaufort wordt geboren op het fort Sint Anna onder Hul- sterambacht. 9 October. 1817. De heerlijkheid Domburg uit den boedel van Mr. A. E. van Dishoeck verkocht aan vrouwe W. C. van den Brande, wed. A. K. C- Slicherj. 10 October. 1848. De kerktoren te Domburg door den bliksem getroffen, brandt met de kerk af. 11 October. 1763. De dichter en landbouwer Jacobus Faro te Waterlandkerkje geboren. 12 October. 1696. De staatsman Mr. Aarnout van Cit ters (geb. te Middelburg) gezant van onzen staat in Spanje, over lijdt te Madrid. 13 October. 1630. De geleerde Jezuïet Gislenus Per duin wordt geboren te Middelburg. ten dag sloop zuster Andy het vertrek binnen. Haar patiënt sliep rustig. Een ©ogenblik stond ze te genieten van den toch al veel gezonder tint op Lancelot's gelaat. „De wereld is immers ruim genoeg voor ons allen!" zuchtte zij. „Gelukkig, dat ik ook ditmaal zegen mocht hebben op> mijn werk!" En, d/t zeggende, phatste zij een vaas hiet witte rozen naast hem op tafel. Som mige vrcuwen schijnen enkel geschapen, cm anderen gelukkig te maken; en, kun nen ze dan al zelf het geluk niet terei ken, waarnaar haar hart uitgaat, waar schijnlijk vinden ze. door den tijd, wel haar voldoening in dien algemeenen men- schenm'in. De bisschop1 sprak enkele, innig-gemeen- de woorden; maar hij maakte het kort. Alleen Lancelot's vader, Toto en Mr. Fane waren aanwezig. Onnoodig te zeg gen, hoezeer hel kleine gezelschap onder den indruk was van die plechtigheid. Al scheen de bruidegom op dien be wust en dag ook zoovee! leler, toch kwa men er nog oogenblikken, dat zijn toe stand aanleiding tot bezorgdheid gaf. Al thans er fou nog wel een goede halve maand verloopen, eer het schoon© jacht de jonggehuwden op een tocht naar het Zuiden nahi. Toen Winifred dien eersten avond in den salon zat, naast de tank van hajar echtgenoot, en steeds met diens hand in de hare, was zij zoo stil, dat hij eindelijk vroeg: „Drooht je, Winnie?" „Ja, wakende droom ik, Lance! En een gelukkiger droom-, dan ik ooit had!" „O, ik kan ook haast niet geloovew, dat het werkelijkheid is, kind! Nooit wer den verbroken banden weer zoo schoen aaneengehecht". EINDE.

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1928 | | pagina 9