Zierikzeesche Nieuwsbode
B IJ VOEGSEL
FEUILLETON.
Verbroken banden.
BINNENLAND.
OPENING DER 8TATEN-GENERAAL. H. M. de Koningin, H. K. H.
Prinses Juliana en Z. K. H. Prins Hendrik tijdens het voorlezen van de Troonrede.
rénberg (Z.-Duitschland), van waar wordt
doorgevlogen naar Budapest.
KORT EN BONDIG.
Wij bémérk'en gemakkelijker vaak de
sterren op 't midden van den dag, dan
een gebrek in ons zelve.
Hoe meer ge denkt aan de kortheid
van het leven-, hoe girooter en ernstiger
gebruik gij er van zult maken.
Strijd tegen uw gebreken, opdat gij
er niet het slachtoffer van wordt.
Wees vroolijk. Vroolijlkheld is kracht.
Dofheid en somberheid gaan theestal hand
aan hand.
Men is ou,d als then glimlacht om din
gen 'w'aaromi men vroeger hartelijk
lacjhte.
Onnadenkend handelen kan ook een
gevolg 'wezïen van te lang nadenken.
nu gevolgd. De overleden notaris stond
goed bekend en genoot algemeen ver
trouwen. Hij had een zeer druk kantoor
en zitting in zeer veel plaatselijke ver-
eenigingen. Wèl deelde tmen aan Het Volk
mee, dat de familie de nalatenschap niet
heeft aanvaard. Hot kantoor is gesloten.
Noodlottige vechtpartijOp de Regu-
lieregracht te Amsterdam geraakten twee
kooplieden aan het veohten. Een van hen
kwam daarbij .te vallen en kwam met
zijn hoofd op een sinaasappelenkist
terecht. Door den geneeskundigendienst
werd hjj naar het Isr. Ziekenhuis ver
voerd. In den loop van den dag is bij
aan de gevolgen overleden. Het slacht
offer is 51 jaar oud. De 34-jarige dader
is aangehouden.
behoorende bl] da
van Vrijdag 21 Sept. 1928, no. 11751.
DE TROONREDE.
De Troonrede, Waarmede H. M. de Ko
ningin, op de bekende plechtige wijze
in de Grafelijke Zalen op het Binnenhof
te 's-Gravenhage, waar de leden der Sta
ten-Generaal in Vereenigde Vergadering
waren bijeen gekomen, het nieuwe zit
tingjaar heeft geopend, kan niet buiten
gemeen belangrijk wörden genoemd. De
Troonrede, welker voorlezing ook dit
maal niet werd onderbroken door uit
roepen van het comlmjunistisch Kamer
lid voor welk schandaal de autoritei
ten eenige jaren angstig gesidderd heb
ben is opgesteld door een Kabinet,
dat werd geboren door den parlemen
tairen misgreep op 11 November 1925,
toen het Ministerie-Golijn den Woestijn
werd ingezonden; misgreep, waardoor
thans dö politieke partijen zeiven zuchten
onder een intermezizo-Kabinet, dat zijn
portefeuilles ter beschikking wil stellen,
doch reeds bijna drie jaren wacht op
een parlementaire meerderheid, welke
deze portefeuilles wil overnemen.
Dat het huidige Kabinet volstrekt niet
denzelfden koers wil volgen, dien dhr.
Colijn voorstaat, blijkt reeds aanstonds
uit het beleid ten aanzien van Nederl.-
Indië. immers, uit deze Troonrede blijkt,
dat de Regeering niet voornemens is,
in te gaan op het advies, neergelegd in
het bekende boek van den heer Colijn,
om een Staatscommissie te benoemen om
haar rapport uit te brengen over den
koers, die in Indië voor het vervolg zal
moeten worden gevolgd. Het feit, dat
de Regeering een ontwerp heeft inge
diend, waaTin Zij voorstelt wïjZiging te
brengen in de samenstelling van den
Volksraad, Zooals deze door de Staten-
Generaal is vastgelegd in de Wet op de
Indische Staatsregeling, is wel héél be
denkelijk!
De economische paragraaf is bevredi
gend, Wijl, zij het indirect, wordt ont
kend, dat bescherming noodig is. Doch
wel zéér positief is de aanmaning om
financiëele lichtzinnigheden te vermijden.
De financiëele toestand, aldus de Troon
rede, blijft tot soberheid ménen, niet het
minst omdat de zJwaTe lasten, door de
verschillende publieke lichamen! op de be
volking gelegd, een duurzame verbetering
van ddn economischen toestand belem
meren.
Zeer vermoedelijk heeft de Regeöring
hietbij niet gedacht aan de tollen, Welke
door publieke lichamen worden gehand
haafd niettegenstaande 'Zij groote ver-
keersbeiemmeringen vormen. Maar 'wel is
het een dringende waarschuwing aan de
gemeenten, waar in vele gevallen de
financiëele toestand, en niet minder het
financieel beheer, veel te wenschen over
laat. In de meeste gemeenten is het
totaal der uitgaven hoog opgeloopen.
Tenminste even sterk als voor het Rijk
geldt dan ook voor de gemeenten de
eisch, dat gestreefd moet wo(rden naar
verstandige bezuiniging, naar verminde
ring Van het totaal aan uitgaven door
beter en doelmatiger organisatie, waar
mogelijk ook door inperking van gemeen
telijke bemoeiingen', als dezie zonder on
herstelbare schade aan economische en
cultureel© belangen der toekomst rnbge-
lijk is. De eisch, dat bij de uitgaven der
Overheid Zoo Zuinig mogelijk wordt te
werk gegaan, geldt voor alle tijdén,
maar geldt te sterker, zoolang de uit
gaven op een betrekkelijk hoog peil bïij-
ven en de belastingdruk te zwaar is.
Inderdaad, deze Troonrede is geen 'be
langrijk Staatsstuk, maar 'Wanneer deze
aanmaning van de Koningin aan Haar
Volk Wordt ter harte genomten, Zooals
zij verdient, dan is de Troonrede in haar
gevolgen belangrijker dan vele van. haar
voorgangsters! i
Naar 't Engelsch van F. C. ARMSTRONG.
21
„Hijl is dus onder dienst, maar toch zie
ik geen enkel teeken, waaruit we zJijln
identiteit zouden kunnen vaststellen. Op
dat mlonogra'm) IL. M. C. daar kunnen
we niet wel opi afgaan- Andy, daar zit
het een of andere geheim achter1, of ik
Zou mij al erg moeten vergissen!"
„O, vader, ik hoop toch van niet!
Tiep Zijl.
„Ik vrees het maar al' te zeer, kindje!
Nu, hij is nog jong en gelukkig heeft
hij een goede constitutie, zie je; maar
die wonde aan den slaap....!"
En bedenkelijk schudde d© oude heer
het hoofd.
Den heelen dag waakten ze bijl hem
en den nacht daarop eveneens, In den
ochtend werd er een telegram verzon
den naar een vriend van den. dokter.
Ook diens opinie luidde: „Hijl is nog jong
eh gezond. Maar het is een kwaadaardig
soort hersenschudding. Je (hebt Zijln fa
milie toch wel gewaarschuwd?"
„We weten niets van hem afniet
anders, dan dat hijl hier 'bij ons hek weird
gevonden, vlak naast een beschadigden
auto", antwoordde de heer Mofrton.
De specialiteit had nog, niet de och
DE VLU CHTHAVEN TE ZIJPE.
Uit de Waterstaaitsbegrooting blijkt, dat
men voor 1929 den aanleg van de vlucht-
haven Stoofpolder bij Zijlpe weer op het
werkplan wil brengen. Of daarbij op de
oorspronkelijke plannen kan "worden
doorgewerkt dan wel of hieromtrent se
dert 1923 gewijzigde inzichten zfijh ver
kregen, Zal nader kunnen worden be
oordeeld.
Wanneer het eerste het geval mOdhit
zijn, kan aanstonds worden begonnen;
daarvoor wordt reeds thans een eerste
termijn, groot f 50.000, op den dienst 1929
aangevraagd,
WACHTGELDERS.
Op vragen van het Tweede Kamerlid,
den heer Braat, nopens de wachtgelders,
heeft de minister van onderwijs geant
woord:
In het algemteen bestaat er geen wet
telijke verplichting voor de gemeenten
tot het benoemen van wachtgelders bij
het onderwijs. Alleen met betrekking tot
de aanspraak op de in art. 56 der Lager-
OnderWijswet 'bedoelde rijksvergoeding
bevatten het vierde en het vijfde lid
van dat wetsartikel ten deze eenige be
palingen.
Voor de toepassing dezer 'b©pa!ing!en
Wordt geen onderscheid gemaakt tusschen
stad en dorp.
DE RIJKSMIDDELEN.
Augustus, de vacantiemaand, is een
ongunstige maand voor den fisous, daar
de betaling der belastiugpenningen wel
eens wordt uitgesteld. Op de ontvangsten
van 's Rijks sohatkist drukt dit natuur-
ljjk ook zijn stempel. Augustus bracht
bijna f 3,6 millioen minder op dan Juli.
De invoerrechten vertoonden niettemin
een stijging en leverden 74,9 millioen
op. Ook de registratierechten vertoonen
een stijging, n 1. 6 ton meer dan in
dezelfde maand van 't vorig jaar.
De Rijksinkomstenbelasting braoht met
f 3,4 millioen ruim 8 ton minder op
dan in Augustus 1927. Deze daling is
geheel gevolg van de geringere ont
vangsten uit dit middel voor het loopende
belastingjaar.
De opbrengst der dividend- en tantième
belasting is teleurstellend. In tweeërlei
opiioht. Allereerst voor de sohatkist,
maar in de tweede plaats ook, omdat
er uit is af te leiden, dat vele onder
nemingen lagere dividenden uitkeerden
dan het vorige jaar.
De suikeraccijns toont met f 3,8 tegen
f 4,2 millioen in Aug. 1927 ook een
gevoelige daling.
In totaal bedraagt de opbrengst der
middelen in de eerste aoht maanden van
dit jaar thans f 329.546 872 tegen
f 335.477.141 in de maanden Januari
tot en met Aug. 1927 en f310.651.333
sla twee derden van de raming. De
raming is dus nog met 6.1 overtroffen.
LANDBOUW EN VEETEELT.
HENGSTENKEURING.
De provinciale regeüiingsclommLssie voor
de paardenfokkerij1 in Zeeland maakt be
kend dat 'de naj aarShengstenkeuringen
Vrijdag 19 Octobter te Zierikzee pm| 9 uur
Zulten worden gehouden. Te Zierikzee
'Wordt alléén gekeurd door de commissie
Van het stamboek voor het Nederlandsdh
Trekpaard'.
DE WINTER KOMT!
De winter komt en met den winter
komen ook de lang© avonden weer. Ver
scheiden maanden is er nu niet veel om
handen op de boerderij. Zijln de suiker
bieten eenm!aail geleverd, dan komt het
wintérploegen nog Wlat tijd. vragen, maar
Zoodra hét donker wjoirdt, is het met
't werk ook gedaan. En vanzelf komt
dan de vraag: hoe Zal men die lange
winteravonden besteden? D:at is een Zaak
van beteekeni®, al wordt het niet altijd
Zoo gevoeld'. Zopi vaak toch is mén blij1,
tendbladen gelezen; anders Zou hijl er
wel wat van geweten, of nu althans be
grepen hebben. Wat de Mortons bëtrof,
die waren mijlen ver afgesloten van alle
verkeer.
„We zullen voor hem doen, wat w'ij
kunnen", 'beloofde de oude heer.
ïntusscheh was Lancelot's vader bui
ten zichzelven van angst. D avenant Ver
dédigde Zijb kameraad, gelijk dit onder
vrienden betaamt. Want natuurlijk Wer
dén er ook onmiddellijk min-gu,nstige ge
ruchten verspreid.
Op Huize Morton volgden dagen van
grootö spanning; Andy alleen kon het
niét meer af; dus had lm!en een verpleeg
ster uit de stad laten Women. Die had
dan althans éenig licht kunnen versprei
den omtrent de zaak. Diaar zijl zoo pas
uit Londen kwam', had Ze wel gehoord
van die opzienbarende huwelijksplechtig
heid, die ineens niet had kunnen door
gaan, omdat de 'bruidegom verdwenen
was, en er vandoor was gegaan mét
Zijln oud© liefde!
De pas aangekomene had slechts een
verwarde lezing gehoord van het feit;
én, toen Ze die zooi meedeelde aan haar
oude vriendin Andy, sprak die:
„Ik geloof, dat de bruid nog met pns
gei'ijk op school is geweest, al was zé
dan ook zeker een paar jaar jonger;
't is Winifred Bathurst, die imlmers aian
hét tooneel Zou gaan. Den laatsten tijd
heb ik weer heel wat van haar gehoord
uit een andere bron. Mijh neef, Frred
Rose, gaat binnenkort met. haar beste
vriendin, Sarah Fane, trouwen; je
dat de wintertijd weer aanbreekt, omL
.dat men dan eens echt „lui" kan zijn.
Zooals het zomers is imlet de kippen pre
sent, maar ook mét de kippen op stok,
zoo vindt mén het ook 's winters in ver
scheiden streken van ons land. 'k Her
inner mé nog igded, enkele jaren gele
den, om1 half acht 's avonds geen gehoor
méér te kunnen krijgen 'bij1 een kennis
van me. Toen lag het heele gezin al in
Morpheu's armen,, omdat men toch niets
te doen had en men zich anders maar
verveelde! Maar zöo hoeft het niet!" Zoo
déugt het ook niet! Een boer, die zijn
tijd verstaat, is daarmede niet tevree.
Dié zal zijn winteravonden rendabel we
ten te maken, en hoe? In den tijd, dat
schrijver dezes in een der zandprovin-
cids van ons land woonde, Was het altijd
een toer van belang de andere boeren
op een vergadering van deplaatselijke
landblouwvereeniging te krijgen, 't Deed
er niet toe, wélke onderwerpen door des
kundige sprekers Werden ingeleid, alleen
de jongeren en dan speciaal die een
cursus hadden meegemaakt(kwamen
trouw. En nu ik weer in de klei zit,
zien Wé hetzelfde. Op vele plaatsen is
mén 'blij als er. mét het bestuur 15 a
20 m'an tegenwoordig is. En ziet, dat
moést niet! Daaruit blijkt een mentali
teit, een geestesgtesteldhei d, die niet
deugt. „Men gelooft het wel". En dat
Wordt fataal. Juist door onderlinge sa
menwerking en onderlinge bespreking van
de mbéilijkheden, die het bedrijf ople
vert, van het nieuwe, dat zich aanmeldt,
kan ér Vooruitgang koimten en Wan de
boér persoonlijk ook een grootere be
drijfswinst gaan mlakén. En daarvoor lee-
netn zich de winteravonden bijzonder goedj.
Het gaat natuurlijk niet aan, elke week
Zoo'n vergadering te beleggen. De avon
den, die resten kunnen toch wel goed
besteed 'worden. Al Was het alleen maar
m'et het bijhouden van de litteratuur, die
het boerenbedrijf aanbelangt. Wie Van
't niepiVe Wdi 1wil weten» ntoéti het leëen
niet vergeten t Het voorbeeld Van Sadler,
die in Zijn bedrijf leeft, pp de hoogte
'blijft van Zijlnl tijldi een- zich ook geen moei
te ontziet oml Van dait nieuwe meer te
weten te komén, is voor de jongeren
•een prikkel van beteekenis, om op' dien
weg te volgen. Want vop'r hen is het nu
een schoon© tijd olm' zich de allereerste
beginselen van de theoretische Landbouw
eigen te maken. De landböuwcursussen',
hetzij, algemeen© of bljlzbmidiere in vee
teelt, paardenkennis, veevoeding, land-
bouwboékhouden enz., die met October
én daarna weer aanvangen, Zijn voor hen
dé plaatsen, Wlaar Ze zich' voor de toe
komst kunnen „veilig stellen". Wat een
somlmén gelds worden elk jaar nog niet
weggegooid door onoordeelkundig© vee
voeding bijv.! Emi 'Wat is het, vooral in
dé kleistreken, vaa|k niet bedroevenddat
alleen mét kunst- en vliegwerk de land-
blouwonderwijzers de vereischte 12 of 20
leerlingen bij' elkaar mbeten bedelen. De
Zandboeren geven hierbij blijlk va,n een
jujstér oordeel. Zij' 'weten, dat de eu)r-
sussén', o ja ook Wel >een deel overbodige
kennis te slikken' geven, maar dat het
practisché nut erVani zeer groot en tot
hun eigen welzijn is. Nog beter is het,
als zé, indien daarvoor althans de ge
legenheid is, hun jongens naar de lagere
landbouwschool te zenden. Dit instituut
past Zich zoo heel mooi aan bij de be
hoeften van het bedrijf. En kunnen Ze
hun jongens een paar heele Winters mis
sen, dan Zijn de directeuren der Lan'd-
bouwW'interseholen graag 'beireid een
plaatsje voor Ze in te ruimten. Zooi zien
We, dat de winter allesbehalve een tijd
van niets doen behoeft te Zijn, m'aar,
dat de theorie in dienl tijd een goedé en
nuttige beoefening kan vinden door jong
en oud.
LUCHTVAART.
NAAR INDIË!
Donderdagmorgen 'kwiart over Zes is
het tweede van de vijf postvliegtuigen
voor Ned.-Indië, de H. N. A. Ff- Bi., naar
Indië vertrokken mét 197 K.G. post aan
boord.
Te 9.43 Holl. tijd landde het te Neu-
weet wel, die wij Toto noemden. Wini
fred möet nu opeens een kolossaal ver
mogen geërfd hebben, en Toto is toen
bij haar komén inwonen".
Terwijl Zuster Alice deze geschiedenis
vertelde, had Andy stil zitten toeluis
teren. Toen de jonge man weer bij be
wustzijn was gekomen, had hij rnéer dan
eens .den naam „Winifred" gepreveld*
daarom vroeg Andy dan ook aan Zuster
Alice, als Ze weer naar de stad terug
ging of Zé haar eenige couranten wilde
sturen, waarin mélding werd gemaakt van
het geval.
Mén had nog; steeds reden, om zich
bezorgd te maken over deze geheim
zinnige ziekte; want, ofschoon er aan
Carden's herstel nu niet langer getwijl-
feid Werd, was Zijb geheugen toch nog
steeds niet teruggekeerd.
Maar, toen het voorjaar weer in het
land kwam', mocht Lancelot het bed ver
laten; hij kon zelfs al eens wandelen,
en gelukkig begon h'ijl Zich ook hoe lan
ger hoe meer te interesseeren voor de
dingen om zich heen. Met zoekenden
peinzen den blik kon hij dikwijls „om zich
heen kijlken.
HOOFDSTUK XI.
Ze waren iït dén tuin. Het was een
héérlijke middag en overal viel nieuw
leven waar te nemen; de musschen sjilp
ten in de oude taxisheg en de mterjel
Zong haar hoogste liedje uit.
Er was een vreemde rusteloosheid over
VERSCHILLENDE BERICHTEN.
Belangrijke Verduistering. De m'aré-
chaussée te Oudenbjosch (heeft als ver
dacht van verduistering in dienstbetrek
king gearresteerd Zekere P. van A., rijks-
klerk le klas bijl den rijks-ontvanger al
daar. Eén der dagen van de vorige week
begaf deZe P. van A. zich naar den offi
cier van justitie te Breda en deeldle
dézén mede, dat er in Zijn boeken een
groot abuis was, doch dat hij' zelf niets
ontvreemd had. De officier gaf hem
daai-pp in overweging rustig naar huis
té gaan en aangifte te doen bij de m'aré-
dhaussées en ook Zijln chef van een en
andér op de hoogte te brengen. Tevens
Zou een accountant gezonden worden, om!
mét den rijks-ontvanger en heimZelv© een
onderzoek in te stellen. In plaats even
wél naar huis terug te Weeren, is van
A. geten idiw'alen. Naar alle richtingen werd
géZocht tot hij eindelijk 'weer thuis kwam.
Mét Zijln vrouw' en zijn vader begaf hij
zich naar dén ontvanger waar intusschen
was geconstateerd, dat er een tekort van
verscheidene duizenden Was. Aldaar werd
hij! rnéteen door de maréohaussé als ver
dacht van verduistering gearresteerd. Het
pndérZoek tot op heden heeft reeds een
vermissing van ruim f 20.000 aan het licht
gebracht. Na aanvankelijk te heb'bten ont
kend, heeft van A. ten slotte een vol
ledige 'bekentenis afgelegd. De verduis
teringen verklaarde hij over een tijds
verloop van verscheidene jaren te héb
ben bedreven. Het eene gat had hijl met
het andere gestopt tot het niet mK|er
ging. Juist déze week vierde A. Zijln 25-
jaTig diénstjubileum'. Hij is thans in het
huis van bewaring te Breda ingesloten.
Betalingen gestaakt. Een landbouwer uit
Appelscha (Fr.) vervoegde zich Zaterdag
bij' het notariskantoor R. te Assen om
betaling te vragen van geld, dat onder
beheer was, van den nu drie weken ge
leden overlieden notar/s K. L. R. Het bleek
dat aan de verplichtingen niet kon wor
den voldaan en aangifte bij' de politie is
haar patiënt gekomén en Andy wist niet
goed, waar dit op zou uitloopen.
De zieke stond op van zijd stoel en
betrad het terras, met onzekere schre
den. Zij volgde hem', terwijl het haar
opviel, met Zooveel belangstelling hiji om
zich heen keek.
„Is er een heuvel hier?" vroeg hijl,
naar den hellenden weg wijkende.
„Ja, zoüdt u zoó ver Willen gaan?"
vroeg zij mét een glimlach.
„Ik méén te Wéten, dat er een heuvel
is; maar toch staat alles tmüjl even nevelig
voor", antwoordde liij. en parn Zijn plaats
weer in onder den ouden ceder. „Zoo
kan ik nog jaltijd niet op mijn eigen
naam komén".
„U is ook erg Ziek geweest", sprak
z'ij. „We vonden u hier bij het bek lig
gen, geheel bewusteloos".
„Was ik alleen? Had ik geen ander
bij mij?" Dit laatste vroeg hij. met
een uitdrukking van Zoo groote ontstel
tenis op het gelaat, dat zij vriendelijk
kalméeTend de hand op zijn schouders
légde
„Span u toch niet Zoo in; dat geheu
gen komt wel terecht!"
„Denkt p?.,.. Maar ik zou zoo graag
nu al, hete! wat weten... O, wacht, daar
heb ik het!" Hij stond andermaal op,
en streek m'et de hand langs 't voor
hoofd. O, Zuster, kunt u mij toch
niet helpen, om' nog 'wat (meer den sluier
op te lichten?"
„Hoprt u eens ©ven" sprak zij nu weer
op sussenden toon, „doet u maar goed,
al wat Wij Zeggen, dan wordt u gauiw
SPORT.
ZIERIKZEE, 2 Sept. Wedvlucht der
Postduivenver. „Prins Hendrik" alhier,
van Lier; afstand 73 K.M. In de vlucht
168 stuks oude en jonge vogels. Gelost
8 uur. Wind Zuid-West. le, 8e, 9e pr.
W. K. Schot, 2e J. Nieskens, 3e, 10©;
lie en 31e J. Schot, 4e, 15e, 18e, 19e,
22e Wi. F. V. d. Ende, '5e, 16e, 28e, *24e,
29e B. A. Post, 6e, 14e, 21e L. Tuinder,
7 e, 25e J. v. d. Kasteel©, 12e C. V- d.
Wielen, 13e H. Padmos, 17e C. v. Aken,
20e R. Eikema, 26e, 27e W. N. PankoW,
28e, 33e M. J. v. d. Wielen, 30e, 35e
J. Boogerd, 32e, 36e P. Hillebrand, 34©
M. Schoonakker, 37e H. P. Maijs. Eerste
prijswinnende duif aankomst 8.57.305 u.,
laatste 9.47.33 p.
WEET GIJ....
dat van de 10.200 millioen brieven, die
jaarlijks over de geheele wereld ge
schreven worden, er 8000 millioen in het
Engelsch Zijn geschreven, 1200 millioen
in h«1t Duitsch en slechts 1000 millioen
in het Fransch?
dat menschen met volkomen symme
trisch lichaam buitengewoon Zeldzaam!
Zijn?
dat volgens metingen bij duizenden re-
cruten de rechterarm en schouder ge
woonlijk van grootéren omvang Zijln dan
de linker lichaamsdeelen?
dat mét de opbrengst van eigen bodem
in Engeland de bewoners slechts 100
dagen gevoed kunnen worden?
dat voor de andere 265 diagen van het
jaar zij Zijb aangewezen op invoer vdn
hef 'buitenland?
dat de zéemanstijdrekening van zooveel
„glazen", dateert uit den tijd; dlait 't half-
uur-zandlooperglas nog gebruikt werd?
dat eiken keer, als het glas omgekeerd
werd, er ©en bei geluid werd?
dat in Engeland, Frankrijk en Duitsch-
land m iep we pToeven worden gedaan voos4
stérker en dan Zult u zich wel alles
van u zélven herinneren".
„Alles van mij zeiven", herhaalde hij
al weer met die eigenaardige btewegimlg
langs het hoofd.
„Geduld m'aar!" sprak de Zuster weer.
„En gaat u nu mee, Want uw diner
Wacht".
Hij stond op en tot Zijb groote vol
doening restte hem nog genoeg kracht,
om alleen naar huis te wandelen, zon
der de hulp van den langen jongen, die
he'm bij het hek gevonden had.
„Die zou een goed soldaat zijn", sprak
hij tot de zuster. „Ik geloof, dat ik ook
onder militairen was... Kan dat?"
„Ja, zeker", antwoordde zij.
Was haair vader daar nu maar bij',
dacht Ze, want waarschijnlijk keerde nu
langzamerhand het geheugen 'w©er bij den
patiënt.
Na Zijn dinér sliep de jonge man lang
en rustig en, toen hij ontwaakte, scheen
©en nieuw licht in Zijn oogen.
Ze gebruikten de thee in den tuin on
der den ceder, genietend© van de heer
lijke voorjaarslucht. Carden ging er hoe
langer hoe levendiger en opgewekter uit
zien.
„Als ik' dit stukjé van den Wég op
kijk, heb ikl een gevoel, of er een wijlde
grijze vlakte achter ligt en of' aan het
eind daarvan iemand op 'm!ij wacht,
iemand aan wien ik mtet handen en voe
ten gebonden ben".
(Woidt vervolgd).
