Zierikzeesche Nieuwsbode ZEELAND's ROEM Ei VRAAGT FRiSA-BAAï JE ZEEPPOEDER ABONNEMENT: p>{l> per 3 maanden f 1,30, franco per poet ƒ1,80. Voor het buitenland per jaar f 10, Afzonderlijke nummers 5 eent. Vereohgnt Maandag, Woensdag en Vrijdag. ADVERTENTIEN Woensdaa 4 Jan 199R ZIERIKZEESCHE COURANT 83ste JAARGANG. - No. 11641. Iniending op den dag ran uit- ÏUUIMJdy t Jdll. 13/0. /lfcmK/E.caCHfc, COURANT. DE mtg-Rtdecfr U.i. KOSTEN, gare vóór 10 ur*. Inzending Advertentiën BINNENLAND. FEUILLETON. Rijk, jong «n knap. UWEN WINKELIER met bon van Uit Stad »n Provincie. Bij Vorst D.e Hollandsche Waschvrouw •fan 13 regels 60 ets., ran 4 regels en daarboven 20 ots. per regel. Beolames 30 ets. p. regel. Bg oontraot belangrjjke korting. uiterlijk 10 uur op den dag v. uitgaaf BUITENLAND. OP ZOEK NAAR EEN MAN. De United Press geeft liet volgende eigenaardige verhaal van een 20-j. meisje uit San Francisco, dat op weg is nair Londen en erfgename wordt van een groot fortuin als ze er binnen een jaar in slaagt een man te vinden, die met haar wil trouwen. Liefhebbers genoeg natuur lijk! Op het eerste gezicht zou men dat wel denken, maar het is een delicaat geval en dat*zal .waarschijnlijk (gelukkig) een groot aantal fortuinjagers afschrik ken. Het meisje is n.l. zeer schoon... ge weest. Zij was verloofd. Bij een auto- ongeluk is ze ernstig gewond en werd daardoor aan één oog blind, hield een ge broken neus en een misvormden mond Haar verloofde, die blijkbaar niet al te ernstig met de liefde omging, vond dit op den duur een reden om de verloving te doen eindigen en trouwide met een ander meisje. Het noodlot kwam echter opnieuw tusschehbeide. Een rijke oom van het meisje stierf te Londen. Hij1 was vol ledig op de hoogte van w'at er met haar gebeurd was en meende het zijne te moe ten doen voor haar geluk door in zijn (testament te bepalen dat ze een groot fortuin van hem zou erven, indien ze voor haar 21ste jaar te Londen een man vond, die met haar wilde trouwen. Nu gaat ze naar Londen, om den wiensch van haar oom te volvoeren. Of ze daar een echtgenoot hoopt te vinden? Niet voor geld, want ze heeft gezegd: i'k zal alleen trouwén, als het werkelijk uit liefde gebeurt. EEN SLANG IN DE LUCHT. Zooals men zich zal herinneren, zijn mevrouw Keith Milles en kaïpiitein Lan caster bezig van Engeland naar Australië te vlieglem. Zijl zijn nu te Favoy aangeko men uit Rangoon. Op dit stuk van hun reis hebben, ze aan een ongfewoon gevaar bloot gestaan. Onder? het vliegen bemerkte kapitein Lancaster, die aan het stuur zat, dat zich een slang in Zijn stuurstoel be vond. Het beest was er waarschijnlijk tijdens het ononthoud o,p het vliegveld te Rangoon ingekropen. De vlieger moest zich echter met de bestuiring van zijn vliegtuig blijven bezjÉghouden en kon niet verhinderen, dat de slang naar de zit plaats van mevrouw Keith Miller kroop. In den tweeden stuurstoel ontspon zich nu een gevecht! tusschen de dappere vlieg- ster en haar ongewonen en onverwachten aanvaller, waarbij ditmaal de vrouw en niet de slang de baas was. Na een ver woeden strïj'd, hoog inde lucht, werd de slang gedood'. HET WEER IN DECEMBER. Aan het overzicht van het weer in December van het Kon. Meteorologisch Instituut te De Bilt ontleenen wij: Ge middeld over de vijf hoofdstations wias de ochtendtemper a t uur 3,09 gr. C. te laag. De grootste afwijkingen kwamen voor op den 20sten en 23sten, resp. 6J/i gr. boven en 12 gr. beneden normaal. De laagste temperatuur te De Bildt was 14,3 gr. beneden het vriespunt. Dit w'as de laagste December-temperatuur sinds 1923 toen 16,1 gr. onder het vriespunt werd bereikt. De regenval was meer dan de normale hoeveelheid. Te De Bildt war den 73 ui'en zonneschijn waargenomen te gen 36 noirmaal. Naar het Engelsch van N. BOWLBY- 5 (Nadruk uerbhdenh Onderweg praatten ze niet veel. „We zijn bijzonder stil, of ik heb het mis?" vroeg hij glimlachend. „Soms geeft het je wel eens rust, als je niet hoeft te praten", antwoordde zij peinzend. „Is u in zoo'n ernstige stemming?" „Misschien wel. Maar ik dacht u ook! „Jawel. Maar ik dacht ;eer aan de uit drukking van uw gelaat waar te nemen, dat u over iets tobde. En dat tracht ik u af te schaffen. Ik heb ondervonden, dat in negen-en-negentig van de honderd ge vallen een ding het tobben niet waard is!" „Ja maar om nu juist dit honderdste van de negen-en-negentig gevallen te on derscheiden; dat is de zaak!" meende zij"1 ook weer hoogst-ernstig. „W,at 'beteekent die zucht? Heeft het honderdste geval dan onderhanden. Vertélt u imij' liever maar een|S of ik (waar- lijk Koekoek dit hek moet laten binnen' rijden?" ,.Ja zeker. Dit kleine grijze gebouwtje is het clubhuis en Chesney staat op het bordes". Godfrey bleek weer een uistekend hoe key-speler. Toch leek het Wlell, dat Lorna hem nog overtroeven Zou. Hij!' moest haar DE BIOSCOOPWET. Het St.bl. no. 400 bevat een Kon. be sluit van den 22sten December, waarbij is bepaald, dal de Bioscoopwet in werking treedt op 1 Maart 1928. HET CADEAU-STELSEL. In antwioiord op een vraag va,n het Kamerlid Van Wijnbergen, heeft minister Slotemaker de Bruine thans verklaard, dat hij bereid is, over te gaan tot instelling van een oommissie tot onderzoek van het z.g. cadeau-stelsel, de daaruit voort vloeiende nadeelen en de daartegen te nemen maatregelen. HET NIEUWE KLOKKENSPEL. ZIERIKZE2E. Dinsdagmiddag tegen drïe uur hadden zich in de groote zaal van het Stadhuis alhier een groot aantal per sonen verzajmeld, die getuige wilden zijin vain de oifficiëele ün gébruikstelling van ,het -nieuiw'e carillon, waaropi zéo lang Kis gejwaieht. Ongeveer drie uur kWa|m! dé burge meester, wethouder Timmerman, dé ge meente-secretaris, vele leden van den raad, Dr. van der Eist uit Utrecht en de heer Addincks uit Amsterdam de zaal 'binnen, waarna de 'burgemeester deze plechtigheid opendie. Z.E.A. herinnerde aan den verbbuw van het stadhuis in 1550, wla;arlblij' men toen ook een klokkenspel wilde hebhén. Bij den Meohelschen klokkengieter, peter van den Ghein werd het besteld. Uit 1550 zijin er vijlf klokken, uit 1551 is er 1 (de grootste die ï,n den toren hangt), uit 1553 z'ijh ie|r 4 en uit 1554 fdrie. Een klok is zonder naam en Waarschijnlijk later aangebracht. Wat de oude klokken gekost hébbén is onbekend, want alle rekenin gen uit dien tijd zijn fn 1811 als scheur papier verkocht. In 1750 is er ernstig over gedacht het klokkenspel door een beter te doen vervangen, want de klank was niet fraaihard en ijizerachtüg. Er moe:st toen een nieuwe organist komen, Wélke betrekking sinds 1750 vereen]iigd was mét het ambt van organist van de Groote Kerk. (Zooalsi békend is dezé oude hand thans verbroken door de niet mede- Werking van de kerkvoogdij' der Ned. Hierv. Gem. alhier). De gegadigden moes ten hun talenten oip de klokken toonen. Bijl die gelegenheid wérd het „iin allen déele zeer defëcticus 'bévonden", zoo dat imén schrééf aan een bekend klok kengieter te Brugge om de klokken eens te koimen onderzoeken. Deze kwam in October 1760 en verklaarde dat geen der klokken zuiver van toon was en dat ze alle vergoten (moesten 'worden. Als hij alle klokken kreeg, dan zou; bovendien nog !f 9600 'bïjbétaald mtoeten worden. Wel vonden 'burgemeesters en thesau- wéér bewonderen, of hij wilde of niet. Een oogenblik' liepen ze beidien denzelf den bal na; en juist toen hij zijn giolf stok opstak, was zij zó|ó dicht nabij hem, dat hij haar onder de kin raakte. Zó|ó iets: dat hij een vrouw al wajs het dan ook een sport-vrouw pijn zou doen, was hem een onuitstaanbare ge dachte; hij trad dus op haar toe en maakte Zijn excuus. „Ik hoop- dat ik u niet ernstig bezeerd heb? Dat zou mij 'heel erg spijten. Maar ik stak juist mijn stok op en u is oók zoo vlug in uw bewegingen!" Lorna glimlachte hem goedmoedig toe, Als hij altijd zoo vriendelijk was dan zou zij hem wel aardig vinden! „O, Zoo erg was het niet! Ik ben wel gewoon aan zoo'n duwtje; in physie- kén en moreelen zin!" Chesney keek dien middag aan het di' ner Godfrey aan met een blik, die ein digde in een glimlach. t.Nu, Wat meen je eigenlijk?" vroeg de vriend. „Hoor eens, Moily, het is niet geraden om dien jongen man op het hockey-veld te brengen als miss Conway da,ar ook is, Dan neemt hij' wraak op haar voor heel de klasse, die Zij vertegenwoordigt. Je hebt haar toch zeker je excuses aan geboden?" „Natuurlijk". „Ze wist zeker wel, dat je het expres- deedt?" „Het was een puur toeval". „Jawel! jawel!" spotte Chesney. „Hij weet niet beter, maar hij meient het zoo erg niet, moet u maar denken! PER ViPOND V. DOUWt CG0ERI5 VAOAKSt.'.G Hit KEN'OPGERICHT 1753 rieren het oude klokkenspel „ten eenen- male onnut en onbekwaam1" en wensch- ten zij' wel een nieuw „tot een aange naam en groot cieraad voor de stad", maar de kosten schrikten blijkbaar af, zoodiat dit voorstel werd afgewezen. Ook een later aanbéd van denzeffden klok kengieter om een carillon van 25 klokjes leveren, samen niet méér dan 1700 pond wégend, van di voorhanden klok- sipijls en zonder bijbetaling, werd afge wezen. In 1765, 1776 en 1788 is het oude carillon hersteld, m'aair later schijnt er niet veel meer aan ten koste gelegd te zijn. Kondein 'de oude klokken eens spreken, Wat zouden zijl al niet te vertellen heb'- bén. Zij waren er al ten tijlde van Karei V; zij warén getuige van het béleg de® Spanjaarden en van de vrijmaking; van ';het stadhouderlijke en niet stadhouder lijke tijdperk; van koning Lodewijk Na poleon; van de Fransche overheersching en de koimist van den souvereinen vorst- B;ijl ,al de feestelijke gelegenheden, hoe itegenstrijldig die somls ook waren, stort ten de oude klokken mlet groote onpar tijdigheid hun kliajikéh uit over de stad ie)n hare béwoners Weemoedig stemde sipjr. het, thans te denken aan die duizenden en honderddui zenden, die in dé bijna; 400 jaar 'het klokkenspel hebben gehoord; niet alleen de generaties van de inwoners dite gingen, maar ook de generaties van vreemden en inwöners van SchouwenDuiveland die zoo vaak naar de klank van 't oude carillon hébbén geluisterd, en van wier zelffs de namén niet meer békend z'ijn. Wat zullen de nieuwe- klokken voor deze en volgende generaties brengen en wat zullén ze na 4 eeuwén béleefd héb- bén? Zullen ze dan i nog in dén toren hangen, nu de mechanische kracht zic!h zoozeer ontwikkelt en de wetenschap voortschrijdt? Of zullen ze mét den toren tegen den grond geslagen Zijin door den oorlog oif nogj hangen'op hun oude plaats, maar zander geluid te geven, daar een gifgasaanval alle leven aan hun voet heeft vernietigd? Dat alles lïgt in den schoot de;r toekomst verbórgen, Wij kim men, aldus spr., alleen onze hoop uit spreken, en dan hopen wij", dat dé klok ken over 4 eeuwen nog mogen beieren over een gelukkig Zierïkzee, welks in woners tevreden z'ijh miet hun lot en niet te klagen hebbien! Spr. Iblracht daarop dank aan den Ned. Klokkenraad, die de gemeente kracht dadig hééft bijgestaan 'bij 't verkrijgen van een nieuw carillon; aan de aanne mers, de firma Addincks te Amsterdam, voor de uitstekende wijize waarop: het Wérk is uitgevoerd en aan de Engelsche klokkengieters, die firma. Taylor, die de nieuwe klokken heeft gegoten. (Spreker mérkte hierbij1 op, dat men in vroeger eeuwén die klokken voor Engeland in Nederland of Vlaanderen béstelde; tegen woordig is het juist omgekeerd. De kloik- kenigieterskunst is hluer verdwenen). In de hoop, dat de nieuwe klokken voor allen vermaak mogen opleveren en dat ze eeuwen mogen luiden over Zierikzee, verklaarde spr., dat dé gemeenteraad de klokken aece-pteerde. (Applaus). De heer Ferd. Timlm'ermians, stadsbei- aardier te Rotterdam', door een aantal personen hiertoe uitgenoodligd, blracht op het nieuwe carillon als eerste lied het oude Wilhelmus ten gehoore, dat vooral op straat door zeer velen werd aange hoord. Zoo werd achtereenvolgens het programma afgewerkt, dat Wij Maandag reeds konden puiblioearen. Zeer velen heb1- bén genoten van de zuivere klanken, die deze békende klokkenist over de stad liet klinken en menigeen was voldaan over het klokkenspel, dat voor 't thans levend en komend geslacht zal zijh, het carillon van Zierfkzee. Vele inwoners zullen mede verblijd zijn, dat ook de klok van den stadhuistoren wéér, zooais tot vóór Augustus, de uren des tijds en de stomden van 's menschen levensdagen aftelt. Op een mededeeling van den kapi tein der Prov. boot, dat op de Vonde lingenplaat een schip om hulp seinde, is Maandag door de redding-berging-Mpij. alhier met de Koophandel II, schipper P. van der Doe en de 11 man die zich aan boord bevond, de motorboot „Nieuwe Zorg", van den beurtdienst Terneuzen— Amsterdam, schipper F. de Nijs, etn ge- Iaden jnet bloem, stijfsel en stroop, varn genoemde plaat, na gelicht te zijn, rï- gesleept, waarna de boot op eigen kracht de haven alhier kon bereiken, wa?;r men tegen 10 uur behouden aankwam. WESTEN-SCHOUWEN. Het op den Banjaard gestrande stoomschip „Redcar" is Dinsdagavond met hoog water met sleepbootenhulp vlot gekomen, nadat e©rst een groot deel der lading, bestaan de uit stukkolen, over boord w'as gewo.r- >en. Het schip heeft machine-defect en leeft een anker verloren. De eveneens bij voornoemd schip gestrande sleepboot ,Humber" is Maandagnacht reeds vlot gekomen en heeft eveneens een anker met ketting verloren. HAAMSTEDE. Maandagna.middag jj. werden vanwege de ijsclub „Haamstede- Burgh" op haar keurig in orde zijnde baan onder veel belangstelling verschil lende wedstrijden gehouden, met uitslag als volgt: Hardrijden: le pr. M. Hanse, 2e pr. B. Blom; 3e pr. M. d. Werf; 4e pr. C. v. d. Hoek; Ringsteken: le pr. M. J. van 't Hof; 2e pr. M. v. d. Werf; 3e pr. L. Bom; 4e pr. C. de Koster; Turfrapen: le pr. W. Zijjta; 2e pr. G. A. v. Zuijen; 3e pr. M. Slaager; 4e pr. WP Kloejt; Knik'kerrijden: le pr. C. Prinse; 2e pr. L- Bakker; 3e pr. M. Thijsse; 4e pr. U. Brandenburg. BURGH. Maandagavond j.l. hield de Mondharmonicaclüb „Melodia" te Noord- Welle, Sirecteur dhr. P. de Bllomde, een uitvoering in de volle zaal' van hotel v. d. Moer. Een 13-tal muzieknummers Werden zeer verdienstelijk ten gehoore gebracht en vielen evenals de opgevoerde blijspelen: „Het verilote landhuis aan den griooten 'wieg", „In naam der Koningin" en de vroolijke coupletten: „De vier ge- emancipeerde dames" getuige het dave- rand applaus, in den smaak van het pu bliek. Een gezellig bal besloot dezen goedgeslaagden avond. OUD-VOSSEMEER. De heer D. J. Ampt G.Jz., herdacht op 1 Jan. j.l. den d waarop hij1 voor 25 jaar de betrekking van gemeente-ontvanger aanvaardde. troostte Molly. „Vertelt u mij liever eens zingt u ook, mr. Loraine? Me dunkt van wèl?" „Och, ik weet niet. Maar in uw gewone stem is al zoo iets muzikaals". „Ja, ik doe wel wat aan zingen", „Met de grootste bescheidenheid ge zeg'd", vulde Chesney in. „Hè, zingt u dan nu eens wat vioor oiijS? Wij doen er geen van beiden aan en ik houd er toch zocx veel van!" „Met genoegen; als u maar niet al te scherp in uw critiek is!" „Kom, je weet best dat je boven alle critiek verheven bent, Godfrey!" Als haar broer zóo< iets zei, dan was het ook zeker een talentvol zingén; verre boven het middelmatige verheven! Godfrey koos een lied uit de muziek en Godfrey zou hem begeleiden. Zoodra hij' inviel, merkte Zij dat Ches wel gelijk had: Loraine was althans verre boven haar critiek verheven! Hij had een prach 'tige, zuivere tenor en zijin stem was zeker bijzonder goed geschoold en ver zorgd. Molly speelde voort als in een droom en in het eerst Wlas het haair niet moge lijk iets te zeggen; het was als voel: zé zich nog doortrild: van eeri rijke har monie. i Toen hief zijl het hoofdje op en keek hem recht in de oogen. „Ik wist niet, diat iemand ooit zóó zingen kon hehalve „sterren" aan den kunsthemel dan! U moest zich waarlijk meer laten hoeren! „Ja, van deskundige zijde hebben Ze hem al verteld, dat hij' een fortuin kan malton met Zijh. stem! Nu, dit blijft hem wordt de huid ruw en schraal en springen lippen en haoden stuk. Men verzacht en geneest dit met Doos 80, 60, Tube 80 ct. PUROL &BCBTZASE3* DE CULEMBORGSCHE MOORDZAAK. De Culemborgsche moordzaak zal Don derdag 2 Féblr. wederom in openbare be handeling komen voor het ATrihemsChe gerechtsholf1. LANDBOUW fiN VEETEELT EEN AANTIJGING. De Rijkslandbouwconsulent voor Zea land schrijft in het Z. Landb. blad: Er werd in den laatsten tijd op Schou wen-Duiveland van commissionairszij-to het gerucht rondgestrooid, dat de Beve lander-aardappelen door hen voortaan niet meer gekocht zullen worden, omdat dit ras niet tegen „reizen" zou kunnen. Het zou n.l. gebleken zijn, dat door het •transport blauw worden in zeer sterke mate zou optreden. Deze ernstige aantij ging was voor mij oorzaak een onderzoek in te stellen naar de waarde, die ,aan neze mededeelingen moest worden geschonken, omdat door mij nimmer eenige klacht wérd vernomen. Uit het onderzoek blijkt, dat aan de geruchten |elke basis van waar heid -ontbreekt. We dringen dan ,ook ten zeerste erop aan zich te onthouden van dergelijke grove overdrijving, omdat daar door ernstige schade teweeg gebracht kan worden aan een bij uitstek Zeeuwsch product dat reeds bewezen heeft alle aandacht te verdienen. ssmraiMim Ned. Herv. Kerk. Beroepen: Te Beers c.a., J. R. Stra- tingh te Hooge-Beintum. Te Noori- wiolde, G. J. A. Offerhaus te Eemevvoude. Te Ooster-Nijkerk (Fr.), J. W. Pie per te Oudega (H.O.N.) Te Alphen a. d. Rijn, Joh. Stehouwer te Weesp. Aangenomen: Naar Gelsetoar (toez.), cand. F. C. Bosboom te Utrecht. Bedankt: Voor Herveld (toez.), E. A. Lazonder te Warns. Voor Roermtxnd (toez.), D. Tromlpi te Heerlen. Voor .Lei den, J. A. van Seimls te Nijmegen. Voor Gramsbergen, P. Visser te Lemelerveld. Garef. Kerk. Beroepen: Te Wilnis, J. C. Houtzagers te Reeuwlj'k. Te Ottoland, cand. M. Vreugdenhil te Rotterdam. Te Ter- naaird, Jutrij'p-Hommerts en Goënga-Sy- 'brandaburen, cand. D. ZWart te Ooster- Nijkerk. Te iJmuiden (als hulppred., cand. R. J. van der Meulen te Maassluis-. Aangenomen: Naar IJmuiden, (als hulp pred.), cand. R. J. van der Meulen te Maassluis. Bedankt: Voor Makkum, S. v. Dijken te Nieuweroord. Voor Paesens, B. Ra maker te Ten Post. OUD-VOSMEER. Herkozen tot ouder ling, M. Koolaard. Gekozen tot diaken Anth. Gunst, die voor de benoeming heeft bedankt. SPORT. OVER DE STRAAT VAN GIBRALTAR. Na ongeevèer 8 uur in het water ge~ dan altijd nog over, mochten de zaken eens tegenloopen!" „Wat heelft u toch een voorrechten! Ja, het is wél ongelijk verdeeld m de we reld! Zoudt u ons nog wat willen zin gen?" Godfrey zong nog twee numlmers. Toen stond Molly op en sloot de piano. „Ik zou Wel stééds naar u willen blij ven luisteren!" ziei ze. „Miaar dat mag natuurlijk niet, want het is toch al laat en we hebben allen een verm-oeienden hodkéymiddag achter dén rug!" „De antipathie zïlngt óók!" plaagde Chesney weer; „o|fschoon ik denk dat die stomp onder haar kin haar wel eeni ge weken daarvan zal doen afzien!" „Ze schijint dan Wél aan alles te do-en!" 2éi Godjfrey. „Ja; en al wait zij' doet, doet ze even goed; dat is juist het merkwaardige!" „Nu; toch kan ik niets met haar olp1- hebben, tot ze althans afziet van heel wat van haar tijd verdrijven!" „Cf ze mui één man meer of minder onder haar aanbidders! telt, daar zal Lor na Conway zich zeker niet veel van aantrekken!" meende Chesney. „Valt zé over het algemeen dan zoo zeer in den smaak?" „Dat zou ik meenen!" antwoordde hij'. HOOFDSTUK V. „Mr. Loraine, ik wilde miss Rivers op zoeken. Maar Chesney wil niet meegaan. Zo.udt u mij dus wel daarheen willen rij den? Want Koekoek is een beetje ziek het is te modderig om1 te fietsen en de Feeks durf ik niet tijden". „Val Godfrey nu niet lastig, Molly", ^ei Chesney, zonder op te kijken van de gewichtige bezigheid van het poet sen van zijn geweer. Laat Mao Pherson er je heen rijden. De Feeks is aan hem zpo geWoon"l „Ik zal het eenvoudig als een persoon lijke béleediging opvatten als je nog Iets meer zegt", meende Godfrey. „Je weet toch 'Wel, dat ik meer gereden heb van mijn leven 1" Toch zou Godfrey ook ondervinden dat de Feeks dan wel heel zijn aandacht in 'béslag nam, want het dier deed haar naam eer aan tegenover vreemden. Ze werden in een ruimen gezellïgen salon gelaten en miss Rivers trad de gas ten onmiddellijk tegemoet. Godfrey had zeer veel medelijden met het oude dametje, dat het natuurlijk har a te verantwoorden mloest hebben onder, de tyrannie van haar nichtje. „Lorna is juist uitgegaan, Molly'1, sprak zij' op zenuwachtigen toon. „Ze is naar het paard van Mamie Trotter gaan hooren; dat hééft laatst blij' de jacht een ongeluk gehad. Ik houd er ook niet van, dat meisjes jagen". „Neen, ik óók niet", viel Godfrey in. „Volgens mijn opyatting zijin meisjes..." Molly trapte hem even op den voet bijl 'Wij'ze vaai waarschuwing en Godfrey maakte dan ook -maar z'ijn zin niet af. Een paar fox-terriers, die steeds van 'bij den haard een oogje in het zeil had den gehouden, kwamen nu wantrouwend een eindje -nader; maar Godfrey liefkoos de ze zóódanig, dat ze zelfs bevriend niet de stompstaartjes kwispelden. (Wordt vervolgd)%

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1928 | | pagina 1