Zierikzeesche Nieuwsbode
ZEELAND's ROEM
Ei
VRAAGT
FRiSA-BAAï
JE ZEEPPOEDER
ABONNEMENT:
p>{l> per 3 maanden f 1,30,
franco per poet ƒ1,80. Voor het
buitenland per jaar f 10,
Afzonderlijke nummers 5 eent.
Vereohgnt Maandag, Woensdag
en Vrijdag.
ADVERTENTIEN
Woensdaa 4 Jan 199R ZIERIKZEESCHE COURANT 83ste JAARGANG. - No. 11641. Iniending op den dag ran uit-
ÏUUIMJdy t Jdll. 13/0. /lfcmK/E.caCHfc, COURANT. DE mtg-Rtdecfr U.i. KOSTEN, gare vóór 10 ur*.
Inzending Advertentiën
BINNENLAND.
FEUILLETON.
Rijk, jong «n knap.
UWEN WINKELIER
met bon van
Uit Stad »n Provincie.
Bij Vorst
D.e Hollandsche
Waschvrouw
•fan 13 regels 60 ets., ran 4
regels en daarboven 20 ots. per
regel. Beolames 30 ets. p. regel.
Bg oontraot belangrjjke korting.
uiterlijk 10 uur op den dag v. uitgaaf
BUITENLAND.
OP ZOEK NAAR EEN MAN.
De United Press geeft liet volgende
eigenaardige verhaal van een 20-j. meisje
uit San Francisco, dat op weg is nair
Londen en erfgename wordt van een
groot fortuin als ze er binnen een jaar in
slaagt een man te vinden, die met haar
wil trouwen. Liefhebbers genoeg natuur
lijk! Op het eerste gezicht zou men dat
wel denken, maar het is een delicaat
geval en dat*zal .waarschijnlijk (gelukkig)
een groot aantal fortuinjagers afschrik
ken. Het meisje is n.l. zeer schoon... ge
weest. Zij was verloofd. Bij een auto-
ongeluk is ze ernstig gewond en werd
daardoor aan één oog blind, hield een ge
broken neus en een misvormden mond
Haar verloofde, die blijkbaar niet al te
ernstig met de liefde omging, vond dit
op den duur een reden om de verloving
te doen eindigen en trouwide met een
ander meisje. Het noodlot kwam echter
opnieuw tusschehbeide. Een rijke oom van
het meisje stierf te Londen. Hij1 was vol
ledig op de hoogte van w'at er met haar
gebeurd was en meende het zijne te moe
ten doen voor haar geluk door in zijn
(testament te bepalen dat ze een groot
fortuin van hem zou erven, indien ze voor
haar 21ste jaar te Londen een man vond,
die met haar wilde trouwen.
Nu gaat ze naar Londen, om den
wiensch van haar oom te volvoeren. Of
ze daar een echtgenoot hoopt te vinden?
Niet voor geld, want ze heeft gezegd: i'k
zal alleen trouwén, als het werkelijk uit
liefde gebeurt.
EEN SLANG IN DE LUCHT.
Zooals men zich zal herinneren, zijn
mevrouw Keith Milles en kaïpiitein Lan
caster bezig van Engeland naar Australië
te vlieglem. Zijl zijn nu te Favoy aangeko
men uit Rangoon. Op dit stuk van hun
reis hebben, ze aan een ongfewoon gevaar
bloot gestaan. Onder? het vliegen bemerkte
kapitein Lancaster, die aan het stuur zat,
dat zich een slang in Zijn stuurstoel be
vond. Het beest was er waarschijnlijk
tijdens het ononthoud o,p het vliegveld
te Rangoon ingekropen. De vlieger moest
zich echter met de bestuiring van zijn
vliegtuig blijven bezjÉghouden en kon niet
verhinderen, dat de slang naar de zit
plaats van mevrouw Keith Miller kroop.
In den tweeden stuurstoel ontspon zich
nu een gevecht! tusschen de dappere vlieg-
ster en haar ongewonen en onverwachten
aanvaller, waarbij ditmaal de vrouw en
niet de slang de baas was. Na een ver
woeden strïj'd, hoog inde lucht, werd
de slang gedood'.
HET WEER IN DECEMBER.
Aan het overzicht van het weer in
December van het Kon. Meteorologisch
Instituut te De Bilt ontleenen wij: Ge
middeld over de vijf hoofdstations wias
de ochtendtemper a t uur 3,09 gr. C. te
laag. De grootste afwijkingen kwamen
voor op den 20sten en 23sten, resp. 6J/i
gr. boven en 12 gr. beneden normaal. De
laagste temperatuur te De Bildt was 14,3
gr. beneden het vriespunt. Dit w'as de
laagste December-temperatuur sinds 1923
toen 16,1 gr. onder het vriespunt werd
bereikt. De regenval was meer dan de
normale hoeveelheid. Te De Bildt war
den 73 ui'en zonneschijn waargenomen te
gen 36 noirmaal.
Naar het Engelsch van N. BOWLBY-
5 (Nadruk uerbhdenh
Onderweg praatten ze niet veel.
„We zijn bijzonder stil, of ik heb het
mis?" vroeg hij glimlachend.
„Soms geeft het je wel eens rust, als
je niet hoeft te praten", antwoordde zij
peinzend.
„Is u in zoo'n ernstige stemming?"
„Misschien wel. Maar ik dacht u ook!
„Jawel. Maar ik dacht ;eer aan de uit
drukking van uw gelaat waar te nemen,
dat u over iets tobde. En dat tracht ik
u af te schaffen. Ik heb ondervonden, dat
in negen-en-negentig van de honderd ge
vallen een ding het tobben niet waard is!"
„Ja maar om nu juist dit honderdste
van de negen-en-negentig gevallen te on
derscheiden; dat is de zaak!" meende zij"1
ook weer hoogst-ernstig.
„W,at 'beteekent die zucht? Heeft
het honderdste geval dan onderhanden.
Vertélt u imij' liever maar een|S of ik (waar-
lijk Koekoek dit hek moet laten binnen'
rijden?"
,.Ja zeker. Dit kleine grijze gebouwtje
is het clubhuis en Chesney staat op het
bordes".
Godfrey bleek weer een uistekend hoe
key-speler. Toch leek het Wlell, dat Lorna
hem nog overtroeven Zou. Hij!' moest haar
DE BIOSCOOPWET.
Het St.bl. no. 400 bevat een Kon. be
sluit van den 22sten December, waarbij is
bepaald, dal de Bioscoopwet in werking
treedt op 1 Maart 1928.
HET CADEAU-STELSEL.
In antwioiord op een vraag va,n het
Kamerlid Van Wijnbergen, heeft minister
Slotemaker de Bruine thans verklaard, dat
hij bereid is, over te gaan tot instelling
van een oommissie tot onderzoek van
het z.g. cadeau-stelsel, de daaruit voort
vloeiende nadeelen en de daartegen te
nemen maatregelen.
HET NIEUWE KLOKKENSPEL.
ZIERIKZE2E. Dinsdagmiddag tegen drïe
uur hadden zich in de groote zaal van
het Stadhuis alhier een groot aantal per
sonen verzajmeld, die getuige wilden zijin
vain de oifficiëele ün gébruikstelling van
,het -nieuiw'e carillon, waaropi zéo lang Kis
gejwaieht.
Ongeveer drie uur kWa|m! dé burge
meester, wethouder Timmerman, dé ge
meente-secretaris, vele leden van den
raad, Dr. van der Eist uit Utrecht en de
heer Addincks uit Amsterdam de zaal
'binnen, waarna de 'burgemeester deze
plechtigheid opendie.
Z.E.A. herinnerde aan den verbbuw van
het stadhuis in 1550, wla;arlblij' men toen
ook een klokkenspel wilde hebhén. Bij
den Meohelschen klokkengieter, peter van
den Ghein werd het besteld. Uit 1550
zijin er vijlf klokken, uit 1551 is er 1 (de
grootste die ï,n den toren hangt), uit
1553 z'ijh ie|r 4 en uit 1554 fdrie. Een klok
is zonder naam en Waarschijnlijk later
aangebracht. Wat de oude klokken gekost
hébbén is onbekend, want alle rekenin
gen uit dien tijd zijn fn 1811 als scheur
papier verkocht. In 1750 is er ernstig
over gedacht het klokkenspel door een
beter te doen vervangen, want de klank
was niet fraaihard en ijizerachtüg. Er
moe:st toen een nieuwe organist komen,
Wélke betrekking sinds 1750 vereen]iigd
was mét het ambt van organist van de
Groote Kerk. (Zooalsi békend is dezé oude
hand thans verbroken door de niet mede-
Werking van de kerkvoogdij' der Ned.
Hierv. Gem. alhier). De gegadigden moes
ten hun talenten oip de klokken toonen.
Bijl die gelegenheid wérd het „iin allen
déele zeer defëcticus 'bévonden", zoo
dat imén schrééf aan een bekend klok
kengieter te Brugge om de klokken eens
te koimen onderzoeken. Deze kwam in
October 1760 en verklaarde dat geen der
klokken zuiver van toon was en dat ze
alle vergoten (moesten 'worden. Als hij
alle klokken kreeg, dan zou; bovendien
nog !f 9600 'bïjbétaald mtoeten worden.
Wel vonden 'burgemeesters en thesau-
wéér bewonderen, of hij wilde of niet.
Een oogenblik' liepen ze beidien denzelf
den bal na; en juist toen hij zijn giolf
stok opstak, was zij zó|ó dicht nabij
hem, dat hij haar onder de kin raakte.
Zó|ó iets: dat hij een vrouw al wajs
het dan ook een sport-vrouw pijn zou
doen, was hem een onuitstaanbare ge
dachte; hij trad dus op haar toe en
maakte Zijn excuus.
„Ik hoop- dat ik u niet ernstig bezeerd
heb? Dat zou mij 'heel erg spijten. Maar
ik stak juist mijn stok op en u is oók
zoo vlug in uw bewegingen!"
Lorna glimlachte hem goedmoedig toe,
Als hij altijd zoo vriendelijk was dan zou
zij hem wel aardig vinden!
„O, Zoo erg was het niet! Ik ben wel
gewoon aan zoo'n duwtje; in physie-
kén en moreelen zin!"
Chesney keek dien middag aan het di'
ner Godfrey aan met een blik, die ein
digde in een glimlach.
t.Nu, Wat meen je eigenlijk?" vroeg
de vriend.
„Hoor eens, Moily, het is niet geraden
om dien jongen man op het hockey-veld
te brengen als miss Conway da,ar ook is,
Dan neemt hij' wraak op haar voor
heel de klasse, die Zij vertegenwoordigt.
Je hebt haar toch zeker je excuses aan
geboden?"
„Natuurlijk".
„Ze wist zeker wel, dat je het expres-
deedt?"
„Het was een puur toeval".
„Jawel! jawel!" spotte Chesney.
„Hij weet niet beter, maar hij meient
het zoo erg niet, moet u maar denken!
PER
ViPOND
V. DOUWt CG0ERI5 VAOAKSt.'.G Hit KEN'OPGERICHT 1753
rieren het oude klokkenspel „ten eenen-
male onnut en onbekwaam1" en wensch-
ten zij' wel een nieuw „tot een aange
naam en groot cieraad voor de stad",
maar de kosten schrikten blijkbaar af,
zoodiat dit voorstel werd afgewezen. Ook
een later aanbéd van denzeffden klok
kengieter om een carillon van 25 klokjes
leveren, samen niet méér dan 1700
pond wégend, van di voorhanden klok-
sipijls en zonder bijbetaling, werd afge
wezen. In 1765, 1776 en 1788 is het oude
carillon hersteld, m'aair later schijnt er
niet veel meer aan ten koste gelegd te
zijn.
Kondein 'de oude klokken eens spreken,
Wat zouden zijl al niet te vertellen heb'-
bén. Zij waren er al ten tijlde van Karei
V; zij warén getuige van het béleg de®
Spanjaarden en van de vrijmaking; van
';het stadhouderlijke en niet stadhouder
lijke tijdperk; van koning Lodewijk Na
poleon; van de Fransche overheersching
en de koimist van den souvereinen vorst-
B;ijl ,al de feestelijke gelegenheden, hoe
itegenstrijldig die somls ook waren, stort
ten de oude klokken mlet groote onpar
tijdigheid hun kliajikéh uit over de stad ie)n
hare béwoners
Weemoedig stemde sipjr. het, thans te
denken aan die duizenden en honderddui
zenden, die in dé bijna; 400 jaar 'het
klokkenspel hebben gehoord; niet alleen
de generaties van de inwoners dite gingen,
maar ook de generaties van vreemden
en inwöners van SchouwenDuiveland
die zoo vaak naar de klank van 't oude
carillon hébbén geluisterd, en van wier
zelffs de namén niet meer békend z'ijn.
Wat zullen de nieuwe- klokken voor
deze en volgende generaties brengen en
wat zullén ze na 4 eeuwén béleefd héb-
bén? Zullen ze dan i nog in dén toren
hangen, nu de mechanische kracht zic!h
zoozeer ontwikkelt en de wetenschap
voortschrijdt? Of zullen ze mét den toren
tegen den grond geslagen Zijin door den
oorlog oif nogj hangen'op hun oude plaats,
maar zander geluid te geven, daar een
gifgasaanval alle leven aan hun voet
heeft vernietigd? Dat alles lïgt in den
schoot de;r toekomst verbórgen, Wij kim
men, aldus spr., alleen onze hoop uit
spreken, en dan hopen wij", dat dé klok
ken over 4 eeuwen nog mogen beieren
over een gelukkig Zierïkzee, welks in
woners tevreden z'ijh miet hun lot en
niet te klagen hebbien!
Spr. Iblracht daarop dank aan den Ned.
Klokkenraad, die de gemeente kracht
dadig hééft bijgestaan 'bij 't verkrijgen
van een nieuw carillon; aan de aanne
mers, de firma Addincks te Amsterdam,
voor de uitstekende wijize waarop: het
Wérk is uitgevoerd en aan de Engelsche
klokkengieters, die firma. Taylor, die de
nieuwe klokken heeft gegoten. (Spreker
mérkte hierbij1 op, dat men in vroeger
eeuwén die klokken voor Engeland in
Nederland of Vlaanderen béstelde; tegen
woordig is het juist omgekeerd. De kloik-
kenigieterskunst is hluer verdwenen).
In de hoop, dat de nieuwe klokken voor
allen vermaak mogen opleveren en dat
ze eeuwen mogen luiden over Zierikzee,
verklaarde spr., dat dé gemeenteraad de
klokken aece-pteerde. (Applaus).
De heer Ferd. Timlm'ermians, stadsbei-
aardier te Rotterdam', door een aantal
personen hiertoe uitgenoodligd, blracht op
het nieuwe carillon als eerste lied het
oude Wilhelmus ten gehoore, dat vooral
op straat door zeer velen werd aange
hoord. Zoo werd achtereenvolgens het
programma afgewerkt, dat Wij Maandag
reeds konden puiblioearen. Zeer velen heb1-
bén genoten van de zuivere klanken, die
deze békende klokkenist over de stad
liet klinken en menigeen was voldaan
over het klokkenspel, dat voor 't thans
levend en komend geslacht zal zijh, het
carillon van Zierfkzee.
Vele inwoners zullen mede verblijd zijn,
dat ook de klok van den stadhuistoren
wéér, zooais tot vóór Augustus, de uren
des tijds en de stomden van 's menschen
levensdagen aftelt.
Op een mededeeling van den kapi
tein der Prov. boot, dat op de Vonde
lingenplaat een schip om hulp seinde, is
Maandag door de redding-berging-Mpij.
alhier met de Koophandel II, schipper P.
van der Doe en de 11 man die zich
aan boord bevond, de motorboot „Nieuwe
Zorg", van den beurtdienst Terneuzen—
Amsterdam, schipper F. de Nijs, etn ge-
Iaden jnet bloem, stijfsel en stroop, varn
genoemde plaat, na gelicht te zijn, rï-
gesleept, waarna de boot op eigen kracht
de haven alhier kon bereiken, wa?;r men
tegen 10 uur behouden aankwam.
WESTEN-SCHOUWEN. Het op den
Banjaard gestrande stoomschip „Redcar"
is Dinsdagavond met hoog water met
sleepbootenhulp vlot gekomen, nadat
e©rst een groot deel der lading, bestaan
de uit stukkolen, over boord w'as gewo.r-
>en. Het schip heeft machine-defect en
leeft een anker verloren. De eveneens
bij voornoemd schip gestrande sleepboot
,Humber" is Maandagnacht reeds vlot
gekomen en heeft eveneens een anker
met ketting verloren.
HAAMSTEDE. Maandagna.middag jj.
werden vanwege de ijsclub „Haamstede-
Burgh" op haar keurig in orde zijnde
baan onder veel belangstelling verschil
lende wedstrijden gehouden, met uitslag
als volgt: Hardrijden: le pr. M. Hanse, 2e
pr. B. Blom; 3e pr. M. d. Werf; 4e pr.
C. v. d. Hoek; Ringsteken: le pr. M. J.
van 't Hof; 2e pr. M. v. d. Werf; 3e pr.
L. Bom; 4e pr. C. de Koster; Turfrapen:
le pr. W. Zijjta; 2e pr. G. A. v. Zuijen;
3e pr. M. Slaager; 4e pr. WP Kloejt;
Knik'kerrijden: le pr. C. Prinse; 2e pr.
L- Bakker; 3e pr. M. Thijsse; 4e pr. U.
Brandenburg.
BURGH. Maandagavond j.l. hield de
Mondharmonicaclüb „Melodia" te Noord-
Welle, Sirecteur dhr. P. de Bllomde, een
uitvoering in de volle zaal' van hotel
v. d. Moer. Een 13-tal muzieknummers
Werden zeer verdienstelijk ten gehoore
gebracht en vielen evenals de opgevoerde
blijspelen: „Het verilote landhuis aan den
griooten 'wieg", „In naam der Koningin"
en de vroolijke coupletten: „De vier ge-
emancipeerde dames" getuige het dave-
rand applaus, in den smaak van het pu
bliek. Een gezellig bal besloot dezen
goedgeslaagden avond.
OUD-VOSSEMEER. De heer D. J. Ampt
G.Jz., herdacht op 1 Jan. j.l. den d
waarop hij1 voor 25 jaar de betrekking
van gemeente-ontvanger aanvaardde.
troostte Molly. „Vertelt u mij liever eens
zingt u ook, mr. Loraine? Me dunkt van
wèl?"
„Och, ik weet niet. Maar in uw gewone
stem is al zoo iets muzikaals".
„Ja, ik doe wel wat aan zingen",
„Met de grootste bescheidenheid ge
zeg'd", vulde Chesney in.
„Hè, zingt u dan nu eens wat vioor oiijS?
Wij doen er geen van beiden aan en ik
houd er toch zocx veel van!"
„Met genoegen; als u maar niet al te
scherp in uw critiek is!"
„Kom, je weet best dat je boven alle
critiek verheven bent, Godfrey!"
Als haar broer zóo< iets zei, dan was
het ook zeker een talentvol zingén; verre
boven het middelmatige verheven!
Godfrey koos een lied uit de muziek
en Godfrey zou hem begeleiden. Zoodra
hij' inviel, merkte Zij dat Ches wel gelijk
had: Loraine was althans verre boven
haar critiek verheven! Hij had een prach
'tige, zuivere tenor en zijin stem was
zeker bijzonder goed geschoold en ver
zorgd.
Molly speelde voort als in een droom
en in het eerst Wlas het haair niet moge
lijk iets te zeggen; het was als voel:
zé zich nog doortrild: van eeri rijke har
monie. i
Toen hief zijl het hoofdje op en keek
hem recht in de oogen.
„Ik wist niet, diat iemand ooit zóó
zingen kon hehalve „sterren" aan den
kunsthemel dan! U moest zich waarlijk
meer laten hoeren!
„Ja, van deskundige zijde hebben Ze
hem al verteld, dat hij' een fortuin kan
malton met Zijh. stem! Nu, dit blijft hem
wordt de huid ruw en schraal
en springen lippen en haoden
stuk. Men verzacht en geneest
dit met
Doos 80, 60, Tube 80 ct. PUROL
&BCBTZASE3*
DE CULEMBORGSCHE MOORDZAAK.
De Culemborgsche moordzaak zal Don
derdag 2 Féblr. wederom in openbare be
handeling komen voor het ATrihemsChe
gerechtsholf1.
LANDBOUW fiN VEETEELT
EEN AANTIJGING.
De Rijkslandbouwconsulent voor Zea
land schrijft in het Z. Landb. blad:
Er werd in den laatsten tijd op Schou
wen-Duiveland van commissionairszij-to
het gerucht rondgestrooid, dat de Beve
lander-aardappelen door hen voortaan
niet meer gekocht zullen worden, omdat
dit ras niet tegen „reizen" zou kunnen.
Het zou n.l. gebleken zijn, dat door het
•transport blauw worden in zeer sterke
mate zou optreden. Deze ernstige aantij
ging was voor mij oorzaak een onderzoek
in te stellen naar de waarde, die ,aan neze
mededeelingen moest worden geschonken,
omdat door mij nimmer eenige klacht
wérd vernomen. Uit het onderzoek blijkt,
dat aan de geruchten |elke basis van waar
heid -ontbreekt. We dringen dan ,ook ten
zeerste erop aan zich te onthouden van
dergelijke grove overdrijving, omdat daar
door ernstige schade teweeg gebracht
kan worden aan een bij uitstek Zeeuwsch
product dat reeds bewezen heeft alle
aandacht te verdienen.
ssmraiMim
Ned. Herv. Kerk.
Beroepen: Te Beers c.a., J. R. Stra-
tingh te Hooge-Beintum. Te Noori-
wiolde, G. J. A. Offerhaus te Eemevvoude.
Te Ooster-Nijkerk (Fr.), J. W. Pie
per te Oudega (H.O.N.) Te Alphen a. d.
Rijn, Joh. Stehouwer te Weesp.
Aangenomen: Naar Gelsetoar (toez.),
cand. F. C. Bosboom te Utrecht.
Bedankt: Voor Herveld (toez.), E. A.
Lazonder te Warns. Voor Roermtxnd
(toez.), D. Tromlpi te Heerlen. Voor .Lei
den, J. A. van Seimls te Nijmegen. Voor
Gramsbergen, P. Visser te Lemelerveld.
Garef. Kerk.
Beroepen: Te Wilnis, J. C. Houtzagers
te Reeuwlj'k. Te Ottoland, cand. M.
Vreugdenhil te Rotterdam. Te Ter-
naaird, Jutrij'p-Hommerts en Goënga-Sy-
'brandaburen, cand. D. ZWart te Ooster-
Nijkerk. Te iJmuiden (als hulppred.,
cand. R. J. van der Meulen te Maassluis-.
Aangenomen: Naar IJmuiden, (als hulp
pred.), cand. R. J. van der Meulen te
Maassluis.
Bedankt: Voor Makkum, S. v. Dijken
te Nieuweroord. Voor Paesens, B. Ra
maker te Ten Post.
OUD-VOSMEER. Herkozen tot ouder
ling, M. Koolaard. Gekozen tot diaken
Anth. Gunst, die voor de benoeming heeft
bedankt.
SPORT.
OVER DE STRAAT VAN GIBRALTAR.
Na ongeevèer 8 uur in het water ge~
dan altijd nog over, mochten de zaken
eens tegenloopen!"
„Wat heelft u toch een voorrechten! Ja,
het is wél ongelijk verdeeld m de we
reld! Zoudt u ons nog wat willen zin
gen?"
Godfrey zong nog twee numlmers. Toen
stond Molly op en sloot de piano.
„Ik zou Wel stééds naar u willen blij
ven luisteren!" ziei ze. „Miaar dat mag
natuurlijk niet, want het is toch al laat
en we hebben allen een verm-oeienden
hodkéymiddag achter dén rug!"
„De antipathie zïlngt óók!" plaagde
Chesney weer; „o|fschoon ik denk dat
die stomp onder haar kin haar wel eeni
ge weken daarvan zal doen afzien!"
„Ze schijint dan Wél aan alles te do-en!"
2éi Godjfrey.
„Ja; en al wait zij' doet, doet ze even
goed; dat is juist het merkwaardige!"
„Nu; toch kan ik niets met haar olp1-
hebben, tot ze althans afziet van heel
wat van haar tijd verdrijven!"
„Cf ze mui één man meer of minder
onder haar aanbidders! telt, daar zal Lor
na Conway zich zeker niet veel van
aantrekken!" meende Chesney.
„Valt zé over het algemeen dan zoo
zeer in den smaak?"
„Dat zou ik meenen!" antwoordde hij'.
HOOFDSTUK V.
„Mr. Loraine, ik wilde miss Rivers op
zoeken. Maar Chesney wil niet meegaan.
Zo.udt u mij dus wel daarheen willen rij
den? Want Koekoek is een beetje ziek
het is te modderig om1 te fietsen en de
Feeks durf ik niet tijden".
„Val Godfrey nu niet lastig, Molly",
^ei Chesney, zonder op te kijken van
de gewichtige bezigheid van het poet
sen van zijn geweer. Laat Mao Pherson
er je heen rijden. De Feeks is aan hem
zpo geWoon"l
„Ik zal het eenvoudig als een persoon
lijke béleediging opvatten als je nog Iets
meer zegt", meende Godfrey. „Je weet
toch 'Wel, dat ik meer gereden heb van
mijn leven 1"
Toch zou Godfrey ook ondervinden dat
de Feeks dan wel heel zijn aandacht in
'béslag nam, want het dier deed haar
naam eer aan tegenover vreemden.
Ze werden in een ruimen gezellïgen
salon gelaten en miss Rivers trad de gas
ten onmiddellijk tegemoet.
Godfrey had zeer veel medelijden met
het oude dametje, dat het natuurlijk har a
te verantwoorden mloest hebben onder,
de tyrannie van haar nichtje.
„Lorna is juist uitgegaan, Molly'1,
sprak zij' op zenuwachtigen toon. „Ze
is naar het paard van Mamie Trotter
gaan hooren; dat hééft laatst blij' de
jacht een ongeluk gehad. Ik houd er
ook niet van, dat meisjes jagen".
„Neen, ik óók niet", viel Godfrey in.
„Volgens mijn opyatting zijin meisjes..."
Molly trapte hem even op den voet
bijl 'Wij'ze vaai waarschuwing en Godfrey
maakte dan ook -maar z'ijn zin niet af.
Een paar fox-terriers, die steeds van
'bij den haard een oogje in het zeil had
den gehouden, kwamen nu wantrouwend
een eindje -nader; maar Godfrey liefkoos
de ze zóódanig, dat ze zelfs bevriend
niet de stompstaartjes kwispelden.
(Wordt vervolgd)%