ZEELANDs ROEM
El
Tuidd ^nsat'0,lee'e
DE BUREN,
VRAAGT
abonnement:
Woensdag 26 Oct. 1927. zierikzeesche courant. 83sts JAARGANG. - No. 11612.
advertentien
Inzending Advertentiën
HERINNERING
BUITENLAND.
FEUILLETON.
UWEN WINKELIER
met bon van
BINNENLAND.
Concertzaal-Bioscoop.
I W S Hoofdnummers.
Puistjes
Uit Stad en Provincie.
Prjja per 3 maanden f 1,50,
franco per post ƒ1,80. Voor het
buitenland per jaar f 10,-1-
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Yersohgnt Maandag, Woensdag
en Vrijdag.
Zierikzeesche Nieuwsbode
Dir. J. DE LOME. Ultg-Rodiclnr U J. KOSTEN
?an 13 regels 60 ots., ran
regels en daarboven 20 ets. per
regel. Reclames 30 ets. p. regel.
Bij oontraot belangrijke korting.
Inzending op den dag van uit
gave vóór 10 ure.
uiterlijk 10 uur op den dag v. uitgaaf
tijd van aanvrage tot het bekomen
van nieuwe rijbewijzen.
Onder verwijzing naar de bekendmaking,
betreffende de uitgifte van nieuwe rijbe
wijzen, in de Zierikzeesche Nieuwsbode van
Vrjjdag 24 October 1927, wordt herinnerd
aan de datums van indiening der aanvragen
ter Gemeente-Secretarie:
door hen, die in het bezit zjjn van een
oud rijbewijs, uitgegeven:
a. in de jaren 1912 en 1913van 24 -
tot en met 29 October a.s.;
b. in het jaar 1914: van 31 October tot
en met 5 November a.s.
c. in het jaar 1915: van 7 - tot Vu met
12 November a.s.;
d. in de jaren 1916 en 1917; van 14-
tot en met 19 November a.s.;
e. in de jaren 1918 sn 1919: van 21 -
tot en met 26 November a.s.
f. in het jaar 1920: van 28 November
tot en met 3 December a.s.
Met den meesten nadruk wordt er op ge
wezen, dat geenszins kan worden gegaran
deerd, dat spoedigi) vernieuwing zal plaats
hebben, wanneer het indienen der aan
vrage niet in bovenstaande tijdvakken ge
schiedt, of geen rekening wordt gehouden
met de aanwijzingenin boven aangehaalde
bekendmaking gege?en.
Zierikzee, 25 October 1927.
De Burgemeester van Zierikzee,
A. TIMMERMAN Cz., w.d-Burgem
DE ZUID -AFRIKA ANSCHE VLAG.
Er wojrdt 'den laats ten tijd aan (de punt
van 't „zwarte we|reld'd|eel" een felle
partijstrijd gevoerd, die in zekeren zin
een strijd is tusschen de beide rassen,
welke de 'blanke bevolking van Zuid-
Afrika vormen, voornamelijk oV|sr de vlag-
genwet.
Tot dusver w'as 'de vlag Voor de Unie
van Zuid-Afrika de Britsdie vlag, de Uni
on Jack, die eveneens met uitzondering
van den Ierscben Vrijstaat de vlag is
van ide overige zelfbesturende kolonies.
Toen de nationale partij met steun en
medewerking van 'die Arbeiderspartij aan
de regeering kwam, blesliofot zij aan Zuid-
Afrika een eigen vlag te geven. 'Z.-Afnka
moest ook door de aanvaarding van een
eigen vlag zijn volkomen zelfstandigheid
als -dominion toonen.
De vraag was alleen maar, hoe deze
vlag er zou mioeten uitzien? Generaal
Hertzog en zijn vrienden meenden, dat
het verstandig zou Zijn een volkomen
nieuwe vlag te maken. Tal van lieden
sloofden zich uit om een vlag te vinden,
die Brit en Boer zou kunnen verzoenen.
Tegenover de Engelsc'hen, die beweer
den hun dierb'a|re Union Jack niet te
willen zien verdwijnen, waren er de Afri
kaners, die verklaarden niet te kunnen
dulden, dat in de nationale vlag de her
innering zou levendig 'blijven aan de Brit
s-die overweldiging.
Ten slotte is de regeering van Hertzog
er toe gekomen een vlag voor te stel
len: oranje-'blanje-'bleu met op de witte
baan een schild, waarin zoowel Union
Jack, als de oude Transvaalsche vier
kleur en de vlag van dien Oranje Vrijstaat
werden opgenomen. De regeering gaf
hierbij van e enige tegemoetkoming b'lijk
en zij deed dat eveneens door toe te
stemmen in een referendum na de aan
vaarding van haar ontwerp1 in de ge
meenschappelijke zitting der heide Ka-
Naar het Engeisch
van
BETTY BEGGS.
2 3
„Wat een mooi schepseltje is het toch!"
sprak Miss Manning, terwijl zJe haar na
keek'. Ze zou een veel betere partij zijn
geweest voor Jack, dan Lady Nell!" I
„Ach, kom, Julie, jij wilt er altijd een
heel romannetje aan vastknoopem! Blijf
gerust maar wat- lager bij den grond en
hel'p me eens even miet dien naren band!"
Zwijgend had Jack naast Clorinda
voortgeloopen, tot het huis in zicht kwam,
en hij onwillekeuring vroeg:
„Hier wilde u zeker dat bezoek bren
gen?"
„Ja, juist, ik dacht wel, dat u het be
greep", antwoordde zij met Oen glim
lach. „Daar steekt toch geen kwaad in
niet waar? Grootvader hoeft het niet te
toeten en zij is zoo eenzaam' altijd!"
„Neen, kwaad kan ik er ook niet in
zien", klonk het vol overtuiging, „en ik
ben blij, dat ik meteen nu eens in de
gelegenheid |ben u (mijn tuin te laten zien".
Ze g'ngen nu door het hek jn den muur
den ouderwetschen tuin binnen waar een
overvloed van bloemen prijkte, en een
heerlijke geur van narcissen en lelietjes
der-dalen hun al tegemoet stroomde.
Miss Jefferies genoot melt recht van de
wandeling en verrukt klonk het: !s
Na veel politiekan strijd zijn Smuts
en Herzog thans over het vraagstuk tot
een aecoord gekomen, evenals de twee
partijen, de Nationalisten en de Zuid"
Afrikaansche partij.
De nieuwe vlag zal drie horizontale ba
nen in oranje, wit en blauw hebben. In
de witte baan komt nu, in plaats van
het vroeger voorgestelde schild (links
een Union Jack (Engelsdie vlag), daar
naast de oude Vrijstaatsche vlag .verticaal
en daar weer naast de oude vierkleur.
Het wordt nu een soort van lappendeken:
;in 'de witte baan is de vorm1 van een kruis,
waarvan de oranje-wit gestreepte Vrij
staatsche vlag, met het rood-wit-blauw
in de bovenhoek, de stollc iis en de beide
andere vlaggen de dwarslat vormen.
Het ontwerp is, zooals men weet, van
den jmin. van just. Tielman Roo®. Het
wiordt de vlag voor het gebruik in het
land zelf. De „Union Jack" zal de rijks
vlag blijven. Heden (Woensdag) wordt 't
ontwerp bij den Volksraad ingediend en
zal waarschijnlijk nog in die zitting tot
wet worden.
HET VACCINATIE-VRAAGSTUK.
In het Ned. Tijdschrift voor Geneesk.
komt deze week o.a. een artikel voor
van Iprof. dr. E. Gorter en dr- H. J. v.
Nederveen, waarin wordt betoogd, dat de
gevallen van hersenziekte moeten worden
toegeschreven aan de veranderde berei
dingswijze van de koepokstof; vroeger
werd deze van kalf op kalf ingeënt;
thans ent men van het kalf op een konij'n
en imet de van dit dier verkregen (pokstof
„lapine" ent men weer op* een nieuw
kalf. De schrijvers rneenen, dat men weer
terug moet gaan tot de bereidingswijze
van de koepokstof en van koepokinen
ting van het vorige geslacht, welke van
oude tijden her, en juist door de ver
plichte inenting, ook voor ons land zulke
zegenrijke gevolgen heeft gehad. Zij be
twisten verder, dat de wetenschap „voor
lap pig is uitgepraat", integendeel, dat
Ze pas begint. In vroegere tijden, toen
de koepokinenting van een leien dakje
verliep en eigenlijk empirisch plaats had,
was haar ingrijpen veel minder noodzake
lijk dan thans.
TWEEDE KAMER.
Zitting van Dinsdag 25 Oct.
Aan de o|rde is die intarpellaliie-L. de
Visser over de vervolging veroordeeliing
en miassa-interneiering van de commu
nisten in Indonesië.
Interp. wensdht onbepjaökten spreek
tijd.
Een voorstel vian den Voorzitter om
dien tijd opi 1 uur te bepalen, wojrdt aan
genomen met 42 tegen 19 stemmen. Ook
de soolaaLdemodraten stetm'den teg'en.
„Wat is 't hier heerlijk! 't Lijkt wel
als in een tooversprookje, Zoo irfajpi!"
Het geluid van naderende voetstappen
deed hen opkijken:
„O, vader, vader!.... ik heb u al zoo
lang zien komen en toen zag ik' u in eens
weer niet!"
Verder kwam Bets niet, want, met kin
derlijke iomstuimigheid, wienpi ze zich in
zijn armen en overdekte zijn gelaat met
kussen. 1
„Kijk eens, kindje, wie ik hier meege
bracht heb?" zei Jack, zich met moeite
uit de vurige omhelzing losmakend.
Betsy keek op, met ooigen, wijd-open
van verrassing:
„O, Papa..... De „mooie dame"!'
Jack lachtte en lichtte dien vereerenden
bijnaam wat nader toe.
Tot Betsy's niet geringe voldoening
boog Clorinda zich over haar heen en
kuste haar teeder.
„Wacht, ik Zal Johnie even halen. Want
die zal 't ook zoo prettig vinden om eens
gekust te worden".
,,/k wist niet, dat u kinderen hadt?"
sprak Clorinda, terwijl ze Betsy nakeek.
„Wat een allerliefst gezellig dikkerdje!
Ik wou, dat ik zelf fnog zoo klein was,
dat ik met haar hier in dezen heerlijken
tuin "kon spelen!"
,;AJS u nu liever hier blijft, dan Zal
ik Mrs. Wagstaff wel bij! u brengen. Ter
wijl de kinderen dan spelen kunt u met
uw grootmoeder het ee'n en ander be
spreken".
Met genoegen nam Clorinda dit voor
stel aan en Jack trad het huis binnen.
Kort daarop kwam Betsy terug met haar
broertje aan de hand. John was in 't eerst
Zatërdag en Zondag
De heer U de Visser bfetoogt, dat de
Indische regeering stemlmttng wil ma
ken tegen de vervolgde communisten door
de voorstelling, dat de onlusten van bui
tenaf zijn aangekweekt. In dit verbfend
zegt spr., dat de geschiedenis der koloni
ale overheerschir.g een aaneenschakeling
is van onlusten en daden van verzet
tegen de negeering. De Indische regeenng
heeft steeds mtoord- en roofpjolitiek ge
voerd, Het Indische volk had het Volste
Teoht zich te verzetten. Spr. brengt hul
de aan de opstandelingen, die gevallen
zijn onder 'den terreur van het Indische
kapitaal en stelt een vijftal vragen, waar
in aangedrongen wordt op intrekking vain
alle strafmaatregelen, amnestie van alle
politieke gevangenen en geïnterneerden.
Zoo de minister dat niet wil, vraagt
spreker een Commissie van onderzoek,
waarin plaats zon moeten worden in
geruimd voor ten minste twee leden v,an
de communistische internationale.
Minister Koningsberger antwoordt, dat
is vastgesteld, dat de opstanden in eerste
instantie toiaren toe te schrijven aan Com
munistische actie uit het Verjre Oosten
en Rusland, en voor een deel in Indië
zelf. Zij' die 'den stoot hebben gegeven,
zijn. bbjten schot gebleven.
Spr. herinnert er aan, dat de agitatoren
hun medewerking befobfen gezocht tot on
der de misdadige ©lementen in de on
derste lagen der bevolking.
De bevolking zelve ziet blijkbaar in,
dat streng doch rechtvaardig is gestraft.
Spr. 'bfeamtwopfrdt de gestelde vragen.
De heer Cramer acht het niet onom1-
sto;ote]ijk vast, dlat die oorzaken der on
lusten te zoeken zijn in de communis
tische agitable.
Spr. dient de volgende motie in:
De Kamer, overwegende, 'dat de artt.
35 en 38 der' Indische staatsregelen de
mogelijk openen van ernstige inbreuk cp
de persoonlijke vrijheid, noodigt de re-
geering uit een nauwgezet onderzoek te
doen instellen naar de redenen van elk
der interneeringen Van hen, due naar het
gebied van den bbven-DAgoel zijh Ver
bannen en de resultaten van dit onder
zoek in een beredeneerd rapport aan de
Kamer over te leggen.
De heer v. Boetselaer vraagt den heer
Cramer, of- deze niet bezig is krachten
te ontketenen, waarvan hij' de draag
wijdte niet kan overzien en of het toe
spitsen van; den rassen- en klassenstrijd
niet tbt hoogst 'bedenkelijke gevolgen
imloet leiden. Wat de kwestie van de
uitvoering1 'betreft, het is sprekers stel
lige overtuiging, dat de regeering de
exobbitante wetten niet kan missen.
De heer Joekes wijst op het optreden
van de geestverwanten vian den heer L.
de Visser in Indië. Dit werken ging' ook
in Indië gepaard met b'edfiegelijke voor
spiegelingen, zelfs van bblaslXrig vrijdom.
De heer L. de Visser had' dus zeker niet
het recht om verontwaardigd te zijn over
het optreden der regeering. Spr. citeert
het Bantamrappoirt, volgens hetwelk aan
de afstammelingen van den sultan zelfs
werd voorgespiegeld', dat zij: in den nieu
wen heilstaat een eigen harem zouden
mogen houden. Ook werd vrij' reizen en
automobielen aan de bevolking voprge.
spiegeld. Dit karakteriseert het geweten
een beetje verlegen; maar dit gevceü
had hij gauw overwonnen; en even later
zat hij bij de „mooie dame" op schoot
en sloeg zijn mollige armpjes pm haar
hals
„John heeft u 't eerst gekozen", zei
Biets, die met de handen op den rug van
„de 'mooie dame" stond te genieten.
„Mij gekozen?" herhaalde Miss Jeffe
ries, die er niets van begreep.
„Ja, om mijn nieuwe moeder te Zijn"
sprak John.
Op dat oiogenblik ging het hek open en
Mrs. Wagstaff verscheen. Clorinda wilde
opstaan, maar John hield haar terug.
„Laat Waggie maar naast ons komen
Zitten", achtte hij het de beste oplossing.
„U is mijn „mooie dame" nu!
De huishoudster ging zitten en nam de
handen van Clorinda in de hare. „Lieve,
lieve kind!" was al, wat de oude vrouw
Icon uitbrengen.
Zoo bleven ze zitten, toit het bewusitie
hoornsignaal Miss Jefferies waarschuwde,
dat zij' gaan moest. Ze kuste haar groot
moeder en de kinderen goedendag en
ging heen.
„Ik zou veel liever den heelen dag
hier bij u blijven, als ik mocht", sprak
zij. „Het leven is hier zoo heerlijk vredig!"
„Och, lieve, ieder huis heeft zfn kruis!"
antwoordde Mrs. Wagstaff filosophisch.
„'t Is hier ook niet alles Zoo rooskleurig,
als 't wel lijkt. Die arme schapen hebben
een goeden vader, maar in haar moeder
missen zij veel! Die geeft niets om' haar
man en haar kinderen!"
Clorinda keek ontsteld.
„Hij zou dus niet gelukkig zijn, meènt
u?" vroeg zij op zachten topn.
Ippze van de actie 'der communistische
propagandisten. Waar 'de communisten
van huis uit antireligieus zijn, spiegel
den zij' aan 'de inlanders in Indië, die
wel gelopvig zijn, den heilstaat in hun
eigen geloof voor. Ook 'hebben de com
munisten hun doel trachten te bereiken
met moorden en iafdreiging. Speciaal is
dit geschied op Sumatra's Westkust. De
Communisten zijh. dus niet geroepen om
verontwaardigd te zijn over het optre
den der regeering.
De heer Kieerekooper dient 'de volgen
de mloitie in:
De Kamfer, van coirdeei. 'dait 't gewensfeht
is ten aanzien van de doodstraf voor
het geheeie Koninkrijk der Nederlanden
dezelfde .gedragslijn te aanvaarden, wel
ke reeds mieer dan een halve eeuw voor
het Rijk in Europa 'wordt gevolgd, spreekt
de Wensdhelijkheid uit, dat de afschaf
fing van de doodstraf ook Voor de ge
bieden d'es rijks buiten Europa in over
weging wordt genomen en gaat over tot
de orde van dien dag.
in het gelaat verdwijnen spoedig dcor
het gelaat 's avonds mot PTJROL in
te wrijven en 's morgens met warm
water en zeep uit te wasschen.
't Voldoet iedereen
ZIERIKZEE. Naar aanleiding van een
desbetreffend verzoek, ontving het H.-B.
van „Schuttevaer" yan het gemeentebe
stuur bericht, dat in 1928 zal worden
voortgegaan met het jaarlijks aanbrengen
van een ijzeren trap' in de Nieuwe Haven.
Wat betreft het doen branden van een
licht aan de Oostzijde van het haven
hoofd Wierd pipgemerkt, dat de commissie
van toezicht pp de stoomboptdiensten van
de provincie Zeeland",' hoewel bereid aan
vankelijk om 'het licht tegen een jaar-
lijksehe vergoeding te laten branden, die
'bereidverklaring later heeft teruggeno
men, wijl haar bij nadere informatie ge
bleken (was, dat het zteör gevaarlijk en
daarom1 niet gebruikelijk is, om; bij in
gang van havens slechts één licht te laten
„Hoe kan dat nu, als hij' ziet dat zijn
kinderen zoo verwaarloosd worden! Ze
heeft nooit eens een liefkoozing of een
goed woord voor hen over! O, 't is een
schande!... Hun nurse zou je er meer
van kunnen vertellen! En 's avjonds is
het ook niet de moeder die hen nog eens
lekker komt toestoppen, maar de vader,
en je kunt wel zeggen, dat die de plaats
van beide ouders veryult".
„Dat doet me leed voor hen alle
drie", sprak Clorinda, met oprechte deel
neming. Mrs. Wagstaff schudde 't hoofd.
„Lady Nell is geen goed mensch, lieve,
en zie maar dat jie zoo weinig mogelijk
met haar te doen hebt! Buitengewoon
harteloos en w'reed is ze!"
„Dat meent Dorinda ook!" prevelde
Clorinda. „Ze zegt dat Lady Nell dienzelf
den wreeden trek om1 den mond heeft,
als grootvader, en dat ze ons maar ver
driet zal doen zooveel als ze kan!"
De kinderen plukten bloemen voor hun
bezoekster.
„Ja, dat is vast zoo", sprak Mrs. Wag
staff, droef het hoofd schuddend. „En
*'t is bij haar niet anders dan sport; ze
doet het om zich wat afleiding te be
zorgen. O, je zoudt er van schrikken als je
eens hoorde de onaardige dingen, die z'e
tegen haar eigen dochtertje kan Zeggen".
„Arm1 klein ding", riep Clorinda uit.
„Gelukkig, dat haar vader zoo lief voor
haar is, dat die het wel weer voor hen
heiden goed maakt! Zoo lang 'hij' in
Brimley is heb ik zoo'n veilig gevoel
over mij' of grootvader niets zou dur
ven beginnen. Gisteren, toen ik zoo ver
legen was, heeft hij me zoo heerlijk pp
mijn gemiak gezet". i
branden en zij daarom, ter voorkoming
van ongevallen enz., niet wenscht mede
te werken, te me'er niet, omdat volgens
het bekende arrest van den Hoogen Raad,
indien er slechts één licht brandde, de
provincie voor eventueele ongelukken
aansprakelijk Zou zijn, terwijl het sinds
jaren bestaande havenlicht aan de West-
Zijde, volgens de wettelijke bepalingen,
niet als een licht schijnt te mogen worden
medegerekend. Het voteeren van gelden
voor het houden van twee lichten achtte
de Raad, in aanmerking nemende de hoo-
ge kosten en het gering aantal schepen
dat 's avonds en 's nachts de haven bin
nenvaart, niet gerechtvaardigd. Het H.-B.
stelt ,zich voor, zich tot genoemde com
missie van toezicht te wenden, in de hoop
haar te kunnen overtuigen, dat bij den be-
staanden toestand ongevallen porder zijn
te duchten, dan wanneer dfe haven zou
zijn verlicht door het kustvuur en een
groen licht.
Van de klokken, die eerlang het
nieuwe carillon van den stadhuistoren
Zullen vormen, zijn Maandag de 7 groot
ste per „Koophandel" gearriveerd. Mor
gen (Donderdag) komen de 16 kleinere,
waarmede het carillon compleet is. De
zwaarste klok weegt 330 K.G., de kleinste
10 K.G.
Naar ons werd medegedeeld, zal het
nog wel begin December worden, voor
dat de nieuwe beiaard zijn klanken over
'de stad zal laten schallen.
Ter geruststelling van velen kan.
worden medegedeeld, dat het de politie
alhier gelukt is de hand te leggen op
een persoon, welke zich op den Blok-
weg heeft schuldig gemaakt aan feen feit,
strafbaar gesteld bij art. 239 1 van het
Wetboek van Strafrecht.
De man heeft bekend en proces-verbaal
is opgemaakt.
Het hoofdbestuur van den Bond v.
Staatspensionneering heeft in zijn nage
noeg voltallige vergadering van 17 dézer
het overleden hoofdbestuurslid, den heef
J. A. van der Valk te Zierikzee herdacht,
die Zich gedurende vele jaren en op ve
lerlei wijze voor doel en streven van
•dien bond op belangelooze wijze zeer
verdienstelijk heeft gemaakt, en met al-
Het hek ging open en Jack trad ijlings
op het huis toe. Hij zag er bleek en
ontdaan uit en had een geopend tele
gram in de hand.
„Miss Jefferies, het spijt mij zeg
maar ik moet -weg. Mijn vader is ge
vaarlijk ziek; ik mOet er onmiddellijk
heen". 1
Clorinda sprong op
„Is uw1 vader ziek? O, Wat zult u 'dan
ongerust zijn! Kan ik iets voor u doen?"
„Dank u; heel vriendelijk van u! u
weet niet, hoe geweldig het mij spijt,
dat ik u nu alleen mfeet laten; maar
het kan niet anders".
Mrs. Wagstaff had 'de kinderen in be
slag genomen.
„O, 'bekommer u niet om mij", sprak
zij', uit den grond van haar hart.
„Ja, dal doe ik toch wel! Zooals ik
reeds zei: het is voor mij de kwellend,
ste gedachte, wat u wel overkomen kan,
terwijl ik weg ben. Nicholas zal zijn
best doen, om' u te beschermen; maar,
als ze er u toe dwingen??"
Clorinda legde haar hand op zijn arm.
„Toe dwingen??.... Waartoe dan?" vrofeg
zij. „Als u mij immers van te voren
waarschuwt, wfeet ik, hoe ik mij houden
moet".
„Beloof (mij1 dan, dat u er onder geen
enkele omstandigheid toe zult oveTgaan,
om een aanzoek van Sir George aan
te nemfen".
„Van dien vriendelijken man, die giste
ren aan tafel naast mij zat?"
(Wordt Vervolg 1).
