60 ct. per pond.
IZEELANDs ÏÖEMI
Spit
Zierikzeesclia Nieuwsbode
ien Excelsior Theefaon.
DE BUREN.
BIGGELAAR'5
VRAAGT
De Hollandsche
Waschvroüw
JE ZEEPPOEDER
TWEEDE BLAD
Uit Stad en Provincie.
FEUILLETON.
p KOFFIE
„«Zte Gocuden Jöxrw"
Brieven uit Frankrijk.
UWEN WINKELIER
DUBBELE WAARDEI
in den rug
Kloosterbalsem
PUROL er op
behoorends bi] da
van Vrijdag 23 Sopt. 1927, no. 11598.
I TH. LANGE, f
Dinsdagavond overleed [<n. het Zieken
huis te Noordgouwe op 67-jarigen leef
tijd dokter Th. Lange, arts te Haamstede,
een man welbekend in heel Schouwen om
zijn kundigheden en als bekwaam dokter.
Toen hij zich vóór bijna 40 jaar als
arts te Renesse vestigde ging de faam
hem vooruit. Hij had weldra een uitge
breide praktijk, een praktijk van Westen-
iSchouwen tot Brouwershaven. Tioeh b'leek
het, dat hij voor goed dokter niet in de
wieg was gelegd. Hij was niet met hart
en ziel geneesheer, stelde vaak weinig of
geen belang in de zieken, liet Moeder
Natuur meehelpen tot verkrijging van be
terschap, in één woord hij veronachtzaam
de 'in meerdere of mindere mate zijn
praktijk, wat er niet op verbeterde toen
zijn leven door een noodlottigen samen
loop van familie-aangelegenheden ge
knakt werd, nog verergerd door een lang
durig lichamelijk lijden. Van een forsch
robust krachtig mensch was hij op nog
betrekkelijk jongen leeftijd een oud, ver
sleten man geworden, die gebroken naar
de ziel, afgetakeld naar het lichaam zijn
weg schuivend, sloffend vervolgde.
Niemand is zonder gebreken. Dr. Lange
had ze ook. Hij was en bleef een zonder
ling. Zijn goede eigenschappen kunnen en
mogen wij echter niet over het hoofd z'ien.
Een edel karakter bezat hij; voor de ge
neeskundige behandeling van minder ge
goeden en arme patiënten .bracht hij voor
veel werk weinig of geen geld in re
kening. Voor velen was hij een stille
weldoener.
Onbaatzuchtig was hij, wars van groot
doenerij en opsnijerij; weekhartig, mede
lijdend van karakter en openhartig tegen
wie hem kende, ziedaar de goede te ires-
pecteeren eigenschappen van dokter
Lange, die door velen vereerd, dopr som
migen veroordeeld maar dooi' allen ge
ëerbiedigd om zijn deugdelijke kennis,
heden naar zijn laatste rustplaats is ge
bracht.
Zijn assehe ruste in vrede
Renesse, 23 Sept. 1927. M. 1st. L.
BURGH. De kermis behoort weer tot
het verleden. Vooral Dinsdag j.l. was zij,
mogelijk tengevolge van het vrij gunstige
weer, (wij zijn op dat punt tegenwoordig
niet verwend) ongewoon druk bezócht.
Er was voor „elck wat wils", kramen, ge
legenheid tot dansen op goede muziek,
zweefmolen en ^schiettent, benevens de
bioscoop van dhr. Sporre. Deze inrichting
viel een druk bezoek ten deel; zoowel
bij kindervoorstelling als bij vertoon voor
ouderen werden tot voldoening van het
publiek mooie beelden op1 de plaat ge
bracht. De kermis had als gewoonlijk een
ordelijk verloop.
ELKERZEE. Voor de hier te geven land-
bouwwintercursus hebben zich bereids 17
leerlingen aangemeld.
DREISCHOR. Op die 'eerste vergadering
van het nieuw benoemde Burg. Armbe
stuur, W|oiensfdaJg j.l., werd tot voorz.
glekozen die heer J. de Waalj' Gz.
VËRSOOPINGEN, EN2L
Een stuk tuingrond van de land-
bouwvereeniging „Scharendijke", bij het
slachthuis aldaar, werd deze 'week in het
openbaar voor 5 jaar verpacht. Pachter
werd de heer M. Cl Pleune, voor 55 ct.
per Schouwsche roede.
ONDERWIJS.
BURGH. Met ingang van 1 November
Naar het Engelsch
1 van
BETTY BEGGS.
16
Nicholas dachit bijl zichzelven, dat de
oude d,ame zeker nog niet veel inzicht
had, in het karakter van Lad.y Nell, an
ders zou ze tegenover zoo iemand geen
pogingen in 't werk gesteld hebbten.
„Ik stel hoe laniger hoe meer belang
in Sir Lucius Nicholas, Northlake korrtt
me nu niet half zoo saai meer voor. Het
is wel eigenaardig, een oude grootvader,
die zijn kleinkinderen opzettelijk tot
slechte menschen wil opvoeden! Julie
Manning moet toch ook eens met hem
kennis maken. Zij zou plezier hebben in
het geval".
De uitdrukking op het (gelaat van Ni
cholas, duidde dan wel aan, dat hij1 al
thans in het geheel geen „plezier had in
't gevaTM
„Hij! schijnt onmietelijk rijk te wezen",
ging ze voort, „althans in Brïmley heef/
bij' kunstschatten, ter wiaarde van ik
weet niet hoeveel. En o, Nicholas, denk
eens aan.Hij heeft prachtige juweelen,
niet van diait moderne goed, maat bi>
voorbeeld diamanten, die hij' zelf als joing-
mensoh nog mee uit Indië heeft gebracht.
O, ik mtoet (maar zien, dat ik goede vrien
den mbt hem Mor dit. Misschien ais ik
hiem een handje hielp bijl de opvoeding
van zij!n kleinkinderen, dat hij m!ij dan
ftioeeuAAR's Kop-riL aoon voor boom KWAUTtrr
A.v/.Q.E>l<j<5ELAAP &C2 ROOSENDAAL
a.s. is tot wederopzegging tot assistent
aan de openbare lagere school alhier aan
gewezen, dhr. D. Gl Steur, thans in ge
lijke betrekking werkzaam aan de open
bare lagere school te Haamstede.
ZEEUWSCHE KALENDER.
Herinneringen der week.
I 25 September.
1687. De overstroomde polders der heer
lijkheid Bommeneede worden ter
bedijking uitgegeven aan vier Re-
L igenten van Zierikzee.
i 26 September.
1786. 24 manschappen van de schutterij
te Zierikzee trekken vrijwillig naar
f Utrecht tot hulp in de verdediging
dier stad.
I 27 September.
1477. Eerste Cosmus- en Damianus-vloed,
v welke veel schade in Zeeland ver
oorzaakte, o.a. bij. Biorrendamme en
in het Aardenblurger-ambacht.
28 September.
1811. Keizer Napoleon bezoekt voor de
derde en laatste maal Walcheren,
n.l. Vlissingen, Middelburg en Veere.
29- September.
1575. Charles Boisot sneuvelt bij den dijk
van Bruinisse, bij het landen der
Spanjaarden .aldaar.
f 30 September.
1911. Geduchte orkaan, welke vele hoo
rnen ontwortelt en schade veroor
zaakt.
1 October.
1568. Philips, koning van Spanje, ver-
I koopt de heerlijkheid Duinbeek op
Walcheren aan Jh.r. Jeronimus de
i Rollé, baljuw van Veere.
IV.
Diplomatieke taal.
Ieder welhaast is het er over eens, dat
uit zuiver practisch oogpunt beschouwd,
de kennis der Engelsche taal voor ons
als Zeevaarders en handeldrijvende natie*
van groot nut is, ook 't D.uitsch. Als zoo
danig beschouwd, zou het verdwijnen van
't Fransch als leervak bij het L.O., min-
een tegehbcleefdheid bewijisit. Verbeeld
je, idajt ik eens een robijnen halssnoer
kreeg, of enkele smaragden, o...."
„Ik geloof niet, d>at je nu zelf goed
weet, wait je zegt", sprak Nicholas 'bot
weg.
Ze keek helm! eens aan met doordrin
genden blik:
„Je zult toch, hoop ik, niet net zoo
vervelend Worden als Jack?".... \Want dan
zou i k je onuitstaanbaar Vinden. Heb lie
ver wat nog vopr 'de komische zijde".
„Een komische zij'de 'zie ik er niet aan!
Volgens mij' moest zoo iemia'nd als Sir
Lucius hiaar eenvoudig een kopje kleiner
gemaakt Worden; zonde en jammer voor
rijn kleinkinderen dat dit niet gebeuren
kan „Bia Ik vertel je ook niets
meer ilk weet niet Wat je den laatsten
tijd bezielt, Nick, maar <'t lijkt wel, of
je op eens heel 'vroom' geworden blent,
net als Jack! De buitenlucht dofcx je zeker
geen goed. Keer terug naar Londen en
wordt wijls, mijn zoon!"
Dit zeggende liep zé 'rusteloos het ver
trek heen en w eer, steeds olj zich zelve
herhalende
Een halssnoer van sm'ardgden'; 'èn paar-
len; èn diamanten! Ik zou er mijn ziel
en 'zaligheid voor verkoopen als ik dien
collier had! W(ant zoo weinig VrpuWen
bezitten tegenwoordig maar 'smaragden.
Ik zal het 'den oude wel naar den zin
weten te maken!"
Nicholas stond haar aan te staren met
een .gelaat gloeiende van verontwaardi
ging. Voor het eerst van zijn leven was
hij echt boos op ha;air. Hij vergat, dat
Lady Nell z'ijin 'gastvrouw was en me/
hiet grootste genoegen Zou bij haar bij
d|e schouders '.genomen hebben om' haar
heen en weer te schudden, dat het een
aard had!
der te betreuren zijn geweest. De in
vloed der Fransche taal moge minder
groot zijn dan ten tijde van koning Lode-
wijk XIV, minder aanzien genieten dan
in 't tijdvak van 'n Richelieu en 'n Maza-
rin, het neemt niet ;weg dat die invloed op
de werelddenkbeelden op de Ned. let
terkunde, de Ned. journalistiek, onze in-
tellectueele vorming nog onmiskenbaar
groot is.
Gedurende vele eeuwen heeft het Chris
tendom .één taal gebruikt, het Latijn,
waarvan allen die geestesarbeid verricht
ten zich bedienden. De hervorming en het
ontstaan der groote staten, gaven aanzien
aan de nationale geest en hebben in de
16e eeuw deze laaloverheersching vernie
tigd. Zoo verrezien tussehen de volkeren
de intellectueele grenzen, maar de naties
gevoelden weldra behoefte aan één ge
meenschappelijke omgangstaal, aan één
diplomatieke taal. Zoo werd door het
geestelijk overwicht van Frankrijk in
Europa gedurende de 17e en 18e eeuw,
het Fransch de diplomatieke taal. Zij be
vatte vele elementen van het vroegere
Latijn, muntte uit door juistheid en hel
derheid, terwijl wiskundigen als Descar
tes en Pascal hare verdere ontwikkeling
bevorderden door preciese logische ge-
dachtengang en groote welsprekendheid,
die in hunne werken tot uitdrukking kwa
men. De zucht tot overdrijving heeft ech
ter later onder den invloed van het ro
mantisme veel aan die duidelijkheid .af
breuk gedaan. Hoe het ook' zij, ze werd
als het beste hulpmiddel beschouwd om
de internationale betrekkingen te onder
houden. Zelfs de Engelschen die steeds
hun eigen taal gebruikten, voegden toch
steeds een Fransche vertaling bij hunne
diplomatieke stukken. De hoven van het
Noorden en Rusland gebruikten geregeld
het Fransch, zoo zelfs dat de correspon
dentie tussehen St.-Petersburg (later Pe-
trograd, Leningrad etc.) en hare diplo
matieke vertegenwoordigers en consuls
in 't Fransch werd gevoerd. Onder Cz'ar
Alexander III week het gouvernement
daar van af, om de beweging van het
opkomend panslavisme te bevredigen.
Graaf Osten Saeken, destijds Russisch
gezant te Berlijn ontving op zekeren dag
.uit de „Wilhelmstrasse" een nota in 't
D.uitsch geredigeerd. Hij antwoordde
daarop, 'in 't Russjsch, doch de „Wilhelm
strasse" 'zond onmiddellijk daarop de
zelfde mededeeling teruig, nu in 't Fransch
gesteld. (Mémoires de. Jules Camblon ex-
g-ouverneur-général de l'Algerie, ex-am
bassadeur ide France a Berlin). Graaf Os-
ten Sacken die later deze anecdote aan
den heer Jules Cambon verteld heeft,
voegde er san toe: „Men scheen te hebben
begrepen, dat met dit nieuwe systeem te
volgen, men er .zich ,apn zóu [blootstel
len nota's te ontvangen in het Chineesch
eai ;het 'Turksch. Het Weenercongres in
1815, dat van Parijs in 1856 werden in 't
Fransch gehouden. Zoo was het leChlter
niet mee,r in 1919; bijl het Verdrag van
Versailles, zijn Engelsch en Fransch ge
bruikt. Het uitsluitend gebruik van
Frainsdh als diplomatieke taal schijnt dus
met bon van
Daar had hij' opeeps dat droeve ge
zichtje weer vóór zich, nat van tranen
en met zenuwaChtig-trillend 'lipje.En hij
zag den oudén -gedienstige het grafje cel-
ven van de armé kat "die het slachtoffer
was geworden van zooveel Wreedheid.,..
Hij voelde duidelijk dat het om der wille
van Miss Do-rinda Was, diat zijh gemoed
zoo zeer in opstand kwam tegen de roe-
kelooze zelfzuchtigheid v,an de vrouw,
die da|ar voor 'hem stond en die met
dei grootste gewetenloosheid nog meer
leed zou 'helpen brengen over dat arme
jonge ding, enkel om zich jzélve een aan
gename afwisseling te 'bezorgen.
„Lady Nell" riep hij dus'; „leen je toch
niet tot zulke slechtheid1! Denk aan de
gevolgen voor die armie jonge meisjes!"
Lachend schudde ze het hoofdi en riep:
„Hoor eens Nick, je bent verliefd; dat
is 't'! Nu beigr'ij'p ik het! Je hebt je hart
verloren aan één van die antiek-moderne
schoonheden. W,at zal 'j'ij1 een vurig kam
pioen voor haar zijn. Dat maakt het ge
val nog ééns zoo grappig!"
Nicholas had zich verraden door een
kleur als vuur. In 't eerst had Lady Nell
zóó ma-ar wat gezégd; maar ze zag wel,
dat ze doel getroffen had, keek hem nog
eens vorsc-hend aan en glimlachte toen
sluw.
Zóó, zóó'... Nu, ik wensch u geluk mr.
Cartwrighf! Wat een ontvankelijk gemoed
htoudt u er op na!!.,.. Neen (bloos nu
rriaiar niet meer 't is al zéér voldoende
zóó'!.... Je lijkt wel een schooimeisjet
Zieker is- dit je eerste liefde! In ieder ge
val zal ik Sir Lucius Waarschuwen, da/
hüj binnenkort één van zijn lammetjes
verliezen ziaf!" Hem in de grootste ver_
legenbejjd achter latend-, stoof ze den
salon uit.
Nicholas vervvenpchte zichzelven. Hij
Ineens is het er....
Ineens, terwijl Ge een stoel
verzet, een krant opraapt
of een andere oogenschijn"
lijk onschuldige beweging
maakt, schiet de pijn in Uw
rug. Als ge er het minst
op voorbereid bent, krijgt
Ge het Spit in Uw rug.
Hebt Ge Akker's Klooster
balsem in huis - en omdat dit
middel in zoovele gevallen te pas
komt, zijn velen niet gerust, wan
neer niet een pot in hun kast
staat - dan kunt Ge U van stonde
aan met dezen weldadigen balsem
laten wrijven. Het zal U verbazen
hoe snel Uw aanval verdwijnt.
AKKER's
Groote pot 60 ct. Zeer groote pot f 1.—
q
„Geen Goud zoo goed"
terrein te verliezen. Toch voelt men dat
het loslaten ,van die gewoonte zou kun
nen leiden tot congressen, die sterk aan
het beeld van den Toren van Babel doen
'herinneren. En zoowel B.riand als Sir
Austen Chamberlain komen de eer toe,
dat het Congres van Locarno, als van
ouds, -eentalig was, n.l. Fransch. De Ver.
Staten hebben zich echter steeds voor
gestaan op het gebruik van het Engelsch.
Toen in 1895 te Parijs een scheidsgerecht
werd bijeengeroepen, -om uitspraak te
doen in 't geschil over de, jurisdictie der
Behringstraat (partijen Engeland en de
Vereenigde Staten) werd er besloten dat
de arbitrage in 't Engelsch zóu worden
behandeld, pit was zelfs de eisc'h van
dhr. Harrison, den president der V. S.,
hij machtigde evenwel de Fransche, Ita-
liaansche en Zweedsche scheidsrechters
om advies in 'hun landstaal uit te brengen.
Sedert dien en het deelnemen der Vér.
Staten aan de Europeesche vraagstukken,
is -het gebruik der Engelsche taal in een
nieuw tijdperk getreden. Verder is het
'blekend, dat de Amelrikanen juist vrij! on
verschillig staan tegenover Europeesche
„gevoeligheid", tradities en overleverin
gen. De heer Langwerth, Duitsch gezant
te Madrid, heeft bij het overleggen van
'z'ijin geloofsbrieven aan Koning ALphionso
XIII, zijne intredeJrede uitgesproken in
het Spiaiansch. Het bijzonder karakter der
Fransche taal zal haiair 'nogwel voor lan
gen tlj'd de -gunst der diplomaten verze
keren, al heeft zij niet meer de universeele
beteekenis die Xodewijik XIV en Vol
taire haar wisten te geven.
Wij hebben -gepoogd aan de hand der
feiten en der geschiedenis, eéne kleine be
schouwing te geven, die een groot deel
dier lezers waarschijnlijk genoegen zal
doen.
bégreep nog niet, hoe hij1 zich nu toch
ri)ó had kunnen verraden!.... Lady Nell
wia,s dan wel zoo harteloos als 'ze slim
w&s!.... Hij' Wist, Üalt ze z&clh niet ontzien
zou, 'zijh geheim overal -rond te ba-zuinen.
Hfiji ook verliet het vertrek en het huis,
wiaar de atmosfeer hem Imet recht on
verdraaglijk was- géworden.
HOOFDSTUK VIII.
Dien volgenden dag was het Zondag.
Terwijl h-un ouders nog aan 't ontbijt
zaten kwamen Betsy en John de eel ka
mer binnen, gereed en gekleed om naar
de kerk te gaan.
„Ik heb mijh bhste jurk ;aan", zei Bets
trots. „Mijn nieuwiste, 'mooiste j«urk, Omf-
dat het de eterste Zondag) is in Mei, zegt
nurse".
„Een dichterlijke -gedachtemerkte Ni
cholas op.
„Maar 't is (dan ook een heel lief jurk
je; dat móet ik zeggen!" luidde de uit
spraak van Jack. „En met dien blauwen
hoed er bijl, maakt het een befoo verend
(geheel
,^W(at bebeekent dat, Papip'a vroeg
John.
f „Dat beteekent", nam Nicholas de ver
klaring op- zich", dat de dominé niet In
stlaait zal zijn tot preeken, omdat Jiij
steeds maar naar Betsy's hoed zal moe
ten kijken".
Met een bëwönderenden blik naar zijn
zusje, sprak John toen ernstig:
„Dan is er dus geen preek en zal het
heel gi.auw gedaan zijh?"
„O, jou kleine heiden!" riep Jack. „Ik
gleloof, dla.t ik hVaiar eens met jullie -mee
zal gaan, oml te zien, of er echt niet ge
preekt Woirdt
„Lady Nell keek op van haar brieven:
RADIO-NIEUWS.
RADIO-TELEFONISCHE VERBINDING
I MET INDIE.
Opnieuw heeft een kruisgesprek Hol
land—Indië plaats igevonden, doch thans
sprak de heer Holtzappel, hoofd van den
radiodienst in Indië, van zijn hotel in Dep
Haag uit, met verschillende aangeslotenen
te Bandoeng, zoodat dus aan beide zijden
van een gewoon telefoontoestel werd ge
bruik gemaakt. Evenals de vorige ma
len werd de Philips-kortegolfz'ender ge
bruikt om de gesprekken uit Holland
naar Indië door te zenden. Van ongeveer
.6 tot 7 uur s avonds bleef de verbinding
bestaan, de proef mocht over het alge
meen .yitstekend geslaagd heeten. Tus
sehen de Philips-studio en die te Ban
doeng werd gesproken als was men
slechts enkele meters van elkander ver"
wijderd. Als bewijs, hoe de afstanden
thans niet meer medetellen, moge het
volgende igelden. Bij het tot stand bren
gen van de doorverbinding van de tele
foonlijn van Den Haag via Amsterdam met
den Phililpszender vroeg de Philips-om-
roeper: Hallo, spreek ik met Amsterdam?
Waarop hem met een lach geantwoord
werd: Neen, u spreekt met Bandoeng.
VAN HEINDE EN VER.
Wellicht zullen er spoedig in de
Ver. Staten glazen huizen worden ge-
bbuwd. Een New-Yorksch architect heeft
als 'zijn in-eening te kennen gegeven dat
glas weldra- de plaats van steen in zial
nemen, daar het zich uitstekend tot bouw
materiaal leent. Bovendien ziouden glazen
huizen hygiënischer en vooral vroolijker
'zijn.
In het dorp Liidersdorf (Duitschl.)
zijn een vrouw en haar acht kinderen
ziek (geworden na het eten van vergif
tige paddestoelen, die zij; ais eetbaar had
den ingezameld. De vrouw, twee zoons
en dochtertje zijn al gestorven; nog twee
kinderen liggen zwaar ziek. De andere
ziijn er goed afgekomen. i
VERSCHILLENDE BERICHTEN.
Valsche munters. Te Blerick (L.) zijn
in |hun woning aangehouden de gepen-
sionneerde spoorwegbeambte P. W„ diens
vrouw .en 7 kinderen, als verdacht van
het vervaardigen en uitgeven van valseh
geld, dat zij- de laatste dagen tijdens ide
kermis in omloop hadden gebracht. Bij
de huiszoeking werd valsch geld en de
aanmaakingredienten gevonden. De man
legde een volledige bekentenis af en ver
klaarde door armoede en ellende tot het
plegen van dit misdrijf gekomen te zijn.
De Verdachte, die slechts één arm heeft,
is href izfijn 7 kmderen in arrest gesteld en
Zijn vrouw, die op 't oogenblik ziek in
haar woning ligt, wordt door een politie
post bewaakt.
Dit moet Uw eerste gedachte
zijn bij Brand- en Snij wonden,
Ontvellingen en allerlei Huid
verwondingen.
Hef verzacht en geneest.
Neem Nicholas dan ook vooral mee: die
sclhjijlnt in dén laatsten tijd veel te voelen
voor preeken!"
Nicholas lachte.
„Neen, neen; 'doe dat maar niet! Ik
ben nog) niet klaar met ontbijten. Wat
liateir op Tien idag zal ik !wel naar d-e
kerk Igaan".
„Naar do kerk 'in 't bloisch dan zekér?"
zei Lad(y Nell. „Ik 'móet 'zeggen: ije hebt
bet 'dan góed 'te pakken, Nicholas".
Met vragenden bvik keek Jack van de
een haiair den lander, maar Nicholas lachte
slechts1.
„Dia,n kap jlijl ide plaats van Napoleon
innemen!" sprak Lady Nell. „Ik héb hem
geschreven, dat ik hem om drie pu-r
Vör'wacht; 'dps zlj'n izpsters zull-en zich Iwel
eenzaam1 voeleh, als hïjl er niet bij' is".
Jack keek haar aan zonder iets te zeg
gen en onmiddellijk vroeg Betsy ook
weer zijln aandadht door haar verm'a,-
nendi: „Kom, Vader, daar luidt de klok!"
Nicholas las do ui-tdlaging in den 'blik
vjan zijh gtastvrouw en antwoordde toen
kalm:
„Hij zal niet komen!"
„'Waar wiedt je om?" vroeg ze [dade
lijk gretig.
„Zoo Vroeg op den dia|g Wed -ik niet",
antwoordde hij luchtig. „Ik voorspel en
kel, dat het jongemensch bij zijn izfusters
blijft".
„Dus dienk je, diat hij' piets geeft om
m'ijh uitnoodiginig?" vroeg zij.
„Hij1 geeft meer om' zijn zusters", ant
woordde hij weer even kalm. „Niet dat
ik het jongemensch ken, (maar zoo -naar
ziijh uiterlijk te oordeel-en, 'zal (hij niet
licht afwijken van -heigeeP hij zich een
maal voorstelde".
(Wondt Vpj volffi'l).
