Zierikzeesche til Nieuwsbode
iZEELAND's BOEI
Hoest
KWATTAW
I Harold Lloyd, j
ROOMBOTER
Dat s KWAIÏA
abonnement:
Woensdag 26 Jan. 1927. zierikzeesche courant. r311 f 0ej lo?ze sau!/kgfi
advertentien
buitenland.
feuilleton.
Een wanhopige keuze
VOILE-MELK REEPEN
SMAAKT
ALS
EN IS EVEN
VOEDZAAM.
en
steken in de zijde
Akker's Abdijsiroop
Prijs per 8 maanden f 1,50,
franco per post ƒ1,80. Voor het
buitenland per jaar f 10,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt Maandag, "Woensdag
en Vrijdag.
- No. 11497.
Ultg -Redacteur M J KOSTEN.
van 18 regels 60 ote., van 4
regels en daarboven 20 ets. per
regel. Reclames 30 ets. p. regel.
Bij contract belangrijke korting.
Inzending op den dag van uit
gave vóór 11 ure.
Algemeen Overzicht.
HET COMMUNISME IN IN DIE.
De onrust in Jpdië met het daarop in
grijpen door onze Regeering 'behoort
weer tot het verleden. Thans imag worden
geconstateerd, dat deze onrust weer eens
ten duidelijkste heeft bewezen dat, wan
neer de groote Inlandsche massa op han
dige wijze in beroering wordt gebracht,
dit aan de aandacht van onze Europee-
sche bestuursambtenaren ontgaat en eerst
te hunner kennis komt, wanneer het
kwaad groote uitbreiding heeft gekregen.
De bekende taktiek der communisten om
steeds onrust te zaaien, heeft wederom
bewezen de juiste voor hun streven te
zijn. De groote massa daarginds, die voor
95 noch lezen noch schrijven kan,
moest' tegen ons bestuur in beweging
worden gebracht, doch de door de com
munisten gehoopte algemeene opstand
bleef gelukkig uit. Het meest te betreu
ren is daarbij dat een groot aantal van
de goedige en vreedzame Inlandsche be
volking als slachtoffer is gevallen.
Een volk oogst wat het zaait. De groote
Inlandsche bevolking staat volstrekt niet
vijandig tegenover ons, integendeel. De
adat-hoofden zullen ongetwijfeld onze
zijde blijven kiezen, wanneer wij hen al
thans in oude rechten herstellen, dus on
der toezicht van onze ambtenaren laten
regeeren. Wanneer deze adat-hoofden dan
in hun regeertaak worden gesteund door
het Inlandsche intellect, door ons geko
zen uit de besten onder hen, en door een
onverbiddelijke handhaving van het Ne-
derlandsch gezag door onze Regeering,
dan zal het communisme nimmer vat
krijgen op de groote massa in Insulinde!
DE CHINEESCHE DRAAK.
De datum waarop het Engelsche par
lement moet bijeenkomen is 8 Februari,
maar er gaan reeds stemmen op, die
wenschen, dat in verband met de ont
wikkeling der gebeurtenissen in China het
Lagerhuis vroeger bijeen zal worden ge
roepen. Officieel wordt de noodzakelijk
heid daarvan niet ingezien daar de Chi-
neesche quaestie er een is van buiten,
fandsche politiek en het kabinet geregeld
bijeenkomt om naar gelang van de ont
wikkeling der dingen te handelen. Intus-
schen is het publiek nog niet gerust om
trent den omvang der genomen maatre
gelen ter bescherming van de Eritsche
belangen en levens in China is gebleken,
dat er in totaal 16.000 man naar China
zijn gezondbn, terwijl 4 kruisers, 2 tor
pedojagers en 2 kanonneerhootem olp weg
zijn en nog twee torpedojagers aanzeg
ging hebben gekregen, zich gereed te
houden. Een volledige verklaring in het
Lagerhuis zou deze onrust waarschijn
lijk kunnen doen bedaren. Officieel wordt
verklaard dat de strijdmacht niet grooter
is dan noodzakelijk wordt gedacht, dat
zij alleen als voorzorgsmaatregel dient
en stellig niet om agressief op te treden.
Ingeval het Nationalistische Chin, leger ide
Noordelijken overwint en er in slaagt
naar Sjanghai op te marcheeren, bestaat
er geen plan, dit van Britsche zijde te
beletten en de eenige dienst dien de troe
pen mogen verrichten is het beletten van
mishandeling en plundering van de Brit
sche inwoners. Generaal Duncan is aan
gewezen als opperbevelhebber van de
Britsche legermacht. Met de andere be
langhebbende mogendheden wordt nog
onderhandeld over de te nemen maat
regelen ingeval de internationale conces
sies in gevaar komen, maar er is nog niet
tot een gezamenlijk optreden besloten.
BINNENLAND,
HET BELGISCH VERDRAG.
Verschenen is het Voorloopig Verslag
der Eerste Kamer, over het ontwerp van
wet tot goedkeuring van het op 3 Apiri.L
door
MA ft IE CORNER LEI«HT*N.
HOOFDSTUK II.
Donkere wolken.
3
Toen hij weg was liep Joan Tempest
op haar stiefzuster toe en keek haar
scherp aan. De sporen van tranen in de
mooie ooigen van het meisje ontsnapten
niet aan haar aandacht.
„Wat heeft Malcolm King tegen je ge
zegd, Clara? Je ziet er zoo opgewonden
uit".
Clara glimlachte gedwongen en terwijl
ze haar zuster een kus gaf, antwoordde
ze luchtig:
„Dat is nu eeus een geheim, Joan. Ik
vraag je ook niet wat mijnheer Blasklock
tegen je gezegd heeft op weg van het
station naar hier".
Joan Tempest wisselde snel een blik
met den man, die achter haar stond.
Hij stond rustig met de handen in zijn
zakken. Toen keek! ze weer naar het nog
bevende meisje.
Slechts een merk kan aan de spits staan
1925 tusschen Nederland en België geslo
ten verdrag.
Tegemoetkoming aan de wenschen Van
België, internationale toenadering, zijn Ze
ker belangrijke factoren, maar dat dit
door dit Verdrag zal worden bereikt, Werd
ernstig betwijfeld. Indien het wordt aan
genomen, zal, meenden vele leden, Ne
derland van België worden vervreemd,
toenadering behoort niet van ééne zijde
te komen. Noch Nederland, noch België
zullen door de aanneming worden be
vredigd. Het tractaat zal aanleiding ge
ven tot geschillen, veel moeilijker dan
uit het 'bestaande verdrag ooit zijn ont
staan. Al moge de geest, waarin minister
Vandervelde heeft gesproken, bevredi
gend zijn, er is geen waarborg dat Bel
gië waarlijk door zulk een geest bezield
is.
Vele leden konden de gedragslijn niet
goedkeuren, die de Minister in 1920 heeft
gevolgd.
Toen België in 1920 weigerde het ont
worpen verdrag te teekenen wegens de
Wielingen-kwestie, had de Minister zich
geheel Van dit ontwerp moeten losma
ken. In elk geval had de Minister ip
1924 ziieh niet gehouden moeten adhten
aan het ontwerp vlan 1919/20. Na het
afbreken der onderhandelingen door Bel
gië stonden wij geheel vrijalle vroegere
concessies waren daardoor vervallen.
Sommige leden zagen in het tractaat
wiet anders dan een oorlogsproduct, ter
wijl men de door de regeering gevolgde
wijze van behandeling van het verdrag
niet gelukkig werd geacht.
Duidelijk is het niet geworden waar
om zooveel geheimzinnigheid is betracht.
Waarom zijn geen behoorlijke kaarten
bij de stukken gevoegd, waarom is de
kaart Van dé Schelde eerst op verzoek
cVergelegd en waarom is niet dadelijk
het adres van Gedeputeerde Staten van
Zeeland aan de Slaten-Generaal mede
gedeeld?
Verscheidene leden, zoo zij al over de
economische bedenkingen zouden willen
heenstappen hoewel daarvoor volgens
hen geen afdoende gronden zijn aange
voerd hadden tegen het verdrag vol
strekt onoverkomelijke staatkundige be
zwaren, omdat door deze overeenkomst
met België in een al te grooten afstand
Van staatsbevoegdheid op eigen grond
gebied wordt toegestemd, omdat wij net
recht op geheel zelfstandige beslissing
omtrent de Vraag, of door ons eventueel
aan een oorlog zal worden deelgenomen,
prijs geven en omdat wiij ons noódeloos
(n oorlogsgevaar wikkelen.
De economische bezwaren trokken zich
Vooral samen op het Moerdijk-kar aal. Men
wees er op, dat de overgroote meerder
heid der Tweede Kamer tegen dit kanaal
was gekant. Wel zullen bijzonderlijk Rot
terdam en Amsterdam door den aanleg
Van dit kanaal schade ondervinden, maar
toch ook dn niet geringe mate het ge-
heele land.
Men kon niet inzien, dat Nederland
eenige aanleiding had gegeven tot klach
ten, dóe het graven van dit kanaal zou
den kunnen rechtvaardigen; gedurende de
laatste haiVe eeuw heeft Nederland geen
stroobreed aan de ontwikkeling van. Ant
werpen ctn den weg gelegd. Waarom zoif-
de Nederland dan dit Voor het land zeer
nadeelige kanaal aan België toestaan?
Vele led&rt Maren. dan oordeel, dat bo
ven' eenige motie, waarvan zij geen goe
den uitslag Verwachten, de doorkeur
moest worden gegeven aan eene verwer
ping dan het wetsontwerp, omdat in het
„We hebben over jou gesproken, Clara.
Mijnheer Blacklock heeft mij gevraagd,
of hij er op hopen mag met je te trou
wen". Uit medelijden voor hem want
hij heeft al lang geduldig gewacht
héb ik ja gezegd. Is het niet waar, Ste
phen?"
De zwartharige, gladgeschoren man
trad naderbij, terwijl er een donkeTe
bios verscheen op zijn ongunstig gelaat.
„Het is waar, juffrouw' Escott", zei hij.
„Het is mij zelfs beloiofd, dat ik u spoe-
de mijne zal kunnen noemen. Ik zou
gaarne van u vernemen hoe spoedig. In
dien het mogelijk is, zou ik wel willen
dat ons huwelijk binnen veertien dagen
werd voltrokken."
Een blik van 'begeerte brandde in zijne
stekende oogen, die 'haar scherp aanke
ken, alsof ze wilden doordringen tot hare
geheimste gedachten, Clara Escott beant
woordde dien blik vol verbazing. Deze
man was al jaren lang de vriend van
Joan. Nu en dan was hij' op Deep Deen
house verschenen niemand wist van
waar hij kwam en daarna was hij
steeds weer verdwenen, even stil en ge
heimzinnig als een geestverschijning. Wat
haar betrof, zij bad altijd iets als afkeer
voor hem gevoeld. Zijn uiterlijk met zijn
eigenaardige uitdrukking van sluwheid en
het geluid van zijn merkwaardig rustige
stem hadden altijd een onaangenamen in
druk op haar gemaakt. Langen tijd ge
ledein had Joan wel eens gekscherend
•i*'nin "ui in BTr •wN~iifrriT~-irnwiTii»»"nnntf'*
Concertzaal-Bioscoop, j
ZATERDAG an D'NSDAfi op verzoek
Laatste geval de Regeering tegenover Bel
gië sterker zoude staan dan bij het aan
nemen der motie. Bij Verwerping zal men
eene schoone lei verkrijgen en zal het
mogelijk zijn te zijner tijd, indien België
diit wenscht, nieuwe onderhandelingen op
anderen grondslag te Voeren, welke zou
den kunnen leiden tot een nieuw Ver
drag, dat ,aati beide partijen voldoening
zoude schenken.
Uit Stad en Provincie.
ZIERIKZEE. Maandagavond sprak voor
de R.-K. Propagandaclub alhier, professor
Molkenboer, 'bu'tengewoon hoogleeraar
aan de Keizer Karei Universiteit te Nij
megen. Na het dingen van het lied „Room-
sche Blijdschap", riep de pastoor der
Zierikzeesche parochie de vele aanwezi
gen het welkom toe en gaf het woord
aan prof. Molkenboer, die in zijn in
leidend woord gewaagde van de schil
derachtigheid van onze stad, die zoo rijk
is aan monumenten uit het grijs verle
den. Zoo stond hier in de Middeleeuwen
een klooster van de orde der predikhee-
ren, tot welke orde ook de spr. behoorde.
De St.-Domusstraat (St.-Dominions) duidt
'ffbg den naam aan van het reeds lang
verdwenen klooster, dat in die omgeving
moet hébhen gestaan.
Prof. Molkenboer, die in het habijt
zijner orde het spreekgestoelte innam,
heeft de vele aanwezigen dien avond la
ten genieten van z'n onmiskenbaar ta
lent in 't zeggen der verzien van Neder
lands' g.roo/sten poeët der 17e eeuw,
Joost van den Vondel, wiens levensge-
schiedianis de pater-lector belichtte en
wel vooral het jaar 1641, waarin Vondel
op -ruim 50-jarigen Leeftijd tot het katho
licisme overging. Na dien overgang kwa
men de dichterlijke talenten eerst goed
los en zoo heeft hij o.m. het beroemde
treurspel gedicht „Peter -en Pauwels",
waarin de poeët hulde 'brengt aan den
opperpriester te Rome, den Paus. In die
tragedie heeft Vondel den grondslag, de
stichting van het Pausdom bezongen en
den strijd tusschen de eerste Christe
nen en de Romeinen. Pater Molkenboer
heeft, na telkens in 't kort de hoofd
personen in het treurspel te hebben be
schreven en ingeleid, met talent de moei
lijke, maar schoone verzen van Vondel
gezegd en het geheele spel voor ons doen -
leven. De treffendste passages werden
voorgedragen op een wijze, die bewon
dering afdwong en hij heeft zeker hij
velen onder zijn auditorium den lust
opgewekt eens nader kennis te maken
met de werken van Joost van den Von-
toespelingen gemaakt op zijn toewijding
voor haar. Zij Clara had diaiarpfm, |g©,-
lachen, maar nu scheen het wel, of er
ernst achter had gescholen.
Zij bloosde van verontwaardiging on
der zijn oribeschaamden, onderzoekenden
blik,
„Op zulk eein vraag, waarbij het gaat
om het geluk van mijn leven, kan zelfs
mijn zuster niet voor mij antwoorden,
mijnheer Blacklock", zei ze. „Maar nu u
mij de gelegenheid 'hebt gegeven, om n
ronduit mijn meening te zeggen, zal ik
daar gébruik van maken. Ik wil u voor
eens en voor altijd mededeelen, dat ik
nimmer uw vrouw kan zijn. In dit opzicht-
zal ik nooit van meening veranderen."
Ze sprak met een rustige beslistheid,
die meer indruk maakte dan een wilde
uitbarsting zou hebben gedaan. Half be
vreesd door haar eigen woorden, draaide
ze zich daarom om en snelde heen, de
hall door, de trap op naar haar slaap
kamer. Ze verlangde er naar alleen te
zijn. Stephen Blacklock1 uit hare gedach
ten te bannen en te denken aan den
man, dien ze lief had en aan de zoete
woorden, die hij bad gesproken.
Over de gang kwam het regelmatige
„tik-tik-tik" van een stok. Het was de
stok van haar blinden oom, Craven Tem
pest, die langzaam naar haar toe kwam
loopen. Zijne niets ziende oogen schenen
op haar gevestigd te zijn. Zijn gerimpeld
gelaat was vertrokken van woede.
del, dien dichter uit Nederland's gouden
eeuw. Na het zingen van het bekende
vers van dr. Schaepman: „Aan u, o ko
ning der eeuwen", sloot de heer pastoor
deze 'bijeenkomst.
N,a de uitnemende Fransche film,
welke wij de vorige week gehad hébben,
krijgen wij Zaterdag in de Concertzaal
Weder eene film van „Harold Lloyd",
van wien men steeds versteld staat bij
de Vindingrijkheid waarmede hij er in
geslaagd is, telkens wanneer hij in eene
nieuwe film optreed, ernst en luim zo<?
in de goede verhoudingen bij elkaar te
voegen, dat men dikwijls een traan weg
pinkt tusschen twe»e hevige lachbuien.
„Trek je d'r niks Van an" is weer een
van die uiterst goed geslaagde Harold-
Lloyd producties. Ondanks het feit, dat
de opzet dikwijls aanleiding geeft tot
groote onwaarschijnlijkheden, overdreven
toestanden en ongeloofelijke avonturen,
blijft de tóeschouwer met klimmende be
langstelling naar het doek staren. Zeer
zeker een bewijs van groot talent, van
ervarenheid en menschenkennis, zoowel
bij den regisseur als bij de hoofdartisten.
Dinsdagvoormiddag werd het stoffe
lijk overschot van wijlen Ds. J. H. DE
ROODE aan den schoot der aarde toe
vertrouwd. Nadat op het sterfhuis dr. J.
Helder het woord bad gevoerd, zette de
droeve stoet zich in beweging en be
reikte tegen 12 uur den doodenakker.
Daar werd, nadat de kist in de groeve
was neergelaten en familieleden en vrien
den bloemen op de kist hadden gestrooid,
het eerst het woord gevoerd door ds.
G. J. Waardenburg, die een treffende
rede hield, welke diepen indruk maakte.
Z.Eerw. herdacht de nobele figuuir, die
door den dood uit ons midden is wegge
nomen. Voor velen kwam die dood niet
onverwacht, vooral niet voor hen, die met
hem in aanraking kwamen. Wanneer we
het beeld van den heengeganen predikant
voor oogen stellen, dan wees spr. op
enkele speciale trekken die den overle
dene kenmerkten. Zoo zijn eigenaardige
zelfstandigheid, waardoor hij veel moei
lijkheden in het leven ondervond, maar
hij durfde het aan alleen te staan. Een
voudig en bescheiden was ds. de Roode;
hij plaatste zich nooit op den voor
grond, maar als het moest kwam hij naar
voren. Hij was een man met een diepen
zin voor recht, goedhartig, van onkreuk-
baren levenswandel, een man, dóe in zijn
prediking steeds wees op het verant
woordelijkheidsgevoel, waarmede we
moeten leven. Hij liet dat niet bij woor
den alleen, maar trachtte waar te maken
wat hij tot zijn gemeente sprak.
Met dankbaarheid herinnerde spr. aan
hetgeen ds. De Roode voor kerk en ge
meente heeft gedaan, waarna hij zich in
treffende bewoordingen tot de eenige
dochter van den overledene richtte. Ds.
de Roode had, toen hij eenige jaren ge
leden voor een operatie naar Rotterdam
moest, bij spr. den wensch achtergelaten,
om, wanneer hij niet zou terugkeeren, bij
zijn begrafenis eeen psalmvers in herinne
ring te 'brengen en wél plsl. 73 13, waar
uit hij tijdens z'n leven zooveel kracht
had geput. Door 't opzeggen van dat vers
voldeed ds. W. aan dat eenmaal gedaan
verzoek, waarna spr. eindigde.
Daarna trad de heer A. Geluk naar
voren om in enkele woorden de nage
dachtenis van den overledene te eeren;
na hem sprak mej. Geisendorpher en
na deze voerde ds. P. v. d. Linden het
woord namens den Ring. Een brtpeder van
den overledene dankte voor de belang
stelling. Verscheidene leden van de ker
kelijke colleges alhier hadden zich bij den
stoet aangesloten, terwijl eenige kransen
de lijkbaar dekten. Vele belangstellenden
woonden de droeve plechtigheid bij.
HAAMSTEDE. Vanwegö het Comité van
Chr. Winter lezingen had Vrijdagavond j.l.
de aangekondigde bijeenkomst plaats in
de zaal van hotel Bom. De heerschende
ongesteldheid enhet minder gunstige
„Je zult Blacklock trouwen, meisje, of
je hem lief hebt, of niet", mompelde hij
in het voorbijgaan.
Een rillig voer haar diooir de leden. Ze
vroeg zich af of hij zou kunnen hebben
gehoord hetgeen een (oogen'bilik gieiledien in
het vertrek beneden was 'besproken. Het
scheen haar toe alsof er dien dag een
vreemde en onheilspellende igeest door
het huis waarde.
Bracht de liefde haar nu reeds in ge
vaar, evenals dat vroeger met hare zus
ters het geval was geweest? Pakten er
zich nu reeds donkere walken 'boven haar
hoofd samen?
In haar kamer gekomen zette ze haar
hoed op en trok haar mantel aan; daarna
ging ze de. trappen af naar buiten. Ze
wilde naar den predikant gaan, om bij
hem troost te zoeken en hem raad te
vragen die goede, oude dominee, die
bij haar zoo dikwijls de plaats had in
genomen van haar jong gestorven vader.
Hij zou haar wel helpen. Hij zou haar den
weg wijzen om uit de moeilijkheden te
geraken.
Het liep reeds tegen den avond. Ze
spoedde zich voort over den hardbe1-
vroren grond met schitterende oogen en
met een blos op hare wangen van de
koude, scherpe lucht. Toen ze aan het
eind van het pad kwam, hield ze plotse
ling stil. Ze hoorde weer het getik van
den stok van den blinde. Haar oom liep
voor het hek heen en weer heen en
zijn 't gevolg van een ver
waarloosde verkoudheid en
waarschuwen U voor het
naderend gevaar van borst-
aandoening. Gebruik daar
om nog vandaag de beproefde
weer in aanmerking genomen, was de
opkomst bevredigend te noemen. Ds. Boo
gaard opende de bijeenkomst met gebed,
heette de aanwezigen, in't bijzonder den
spr. voor dezen avond, dhr. H. de Boer
van 's-Gravenhage, welkom en zette in
een korte inleiding het doel van dezen
avond uiteen. Daarna gaf hij het woord
aan dhr. de Boer, die aan de hand van
scherp b'elijnde lichtbeelden, op het doek
gébracht doior .dhr. v. d. Borg, die steeds
bereidwillig is voor nuttige doeleinden
zijn projectielantaarn beschikbaar te stel
len, een verhandeling hield over de be
teeken is van het Huis Oranje-Nassau voor
land en volk van Nederland. Vanaf Prins
Willem van Oranje, den grondlegger on
zer onafhankelijkheid, werden de beelden
der stadhouders, koningen en ons tegen
woordig regeerend Vorstenhuis, benevens
verschillende episoden daarmee verband
houdend vertoond, waarbij de eminente
spr. op ongekunstelde en dikwijls tref
fende wijze een schoon stuk uit onze ge
schiedenis behandelde en -waaruit bleek,
hoeveel Nederland en het Nederlandscbe
volk aan het Huis-Oranje-Nassau te dan
ken hébben. De stilte in de zaal en de
gespannen aandacht van het publiek be
wezen, dat spr. (zijn gehoor wist te boeien.
Bij het einde dankte Ds. Boogaard dhr.
de Boer voor ^en genotvollen en nuttigen
avond en werd de bijeenkomst door Ds.
v. Binsbergen met gebed, gesloten. Deze
avond 'is voor het comité, dat zidh steeds
beijverde om gDede sprekers te doen-
optreden, een succes geweest.
ST.-ANNALAND. Vrijdag 21 dezer hield
de vereeniging Onderlinge Hulp bij het
verliezer van varkens te St.-Annaland
hare 25e algemeene jaarvergadering, wel
ke door 21 van de 58 leden werd bij
gewoond. Uit het verslag bleek, dat in
bet af geloop en jaar gemiddeld honderd
varkens per week verzekerd waren, ter
wijl hiervan een 10-tal zijn gestorven voor
een waarde van f 560,24, waarvan 80 o/0
aan de 'betrokken eigenaars werd uitge
keerd. Volgens de rekening waren de
ontv. f 649,27 en de uitgj. f 7i60,15, zoodat
het jaar sluit met een nadeelig saldo
van f 56,88. De reserve bedroeg op' 31
Dec. nog f 1048,67. De aftredende be
stuursleden Iz. Overbeeke, W. Goedege-
buure en W. A. Boogaard, werden met al
gemeene stemmen herkozen, terwijl het
salaris van, den bode werd gehandhaafd
op f 50, en de aftredende blode, J. van
der Male, werd wederom herbenoemd,
welke deze betrekking thans 25 jaar ver
vuld heeft.
EECMT2AEEN.
MALVERSATIES TE ST.-F1LIPSLAND.
Maandag hébben voor de rechtbank te
Breda opnieuw terecht gestaan de gem.-
Influenza en Griep
Koórt8werend en genezend zijn
Sanapirin-tabletten
(Wettig beschermd tegen vervalsching).
Bij Apoth. en Drog.
Buisje 75, 40 en 25 ct.
weer. Voor het eerst in haar leven was
het haar onmogelijk naar hem toe te
gaan. Er scheen een atmosfeer van boos
aardigheid en slechtheid om hem te zwe
ven; ze durfde hem niet vooirbij te gaan.
f HOOFDSTUK III.
Naar den rand van den afgrond.
Het was iets vreemds, die plotelinge af
keer van den ouden man, die zich van
Clara meester maakte. Ze noemde hem
oom, maar hij was eigenlijk heelemaal
niet aan haar verwant. Hij was slechts
de oom van Joan. Zij had haar ge
heele 'leven bijna met hem in hetzelfde
huis gewoond, hem voorgelezen, hem da
gelijks verzorgd en toch was z!e nooit
van hem gaan houden. Maar op dit
oogenblik, terwijl ze er naar stond te
kijken hoe hij steeds heen en weer liep
en haar den weg versperde, veranderde
haar instinctmatig gevoel van weerzin
tegen hem in afschuw en ze deinsde voor
hem terug als voor iets slechts en drei
gends.
Enkele qiinuten stond ze stil, twijfe
lende of ze zou pogen hem voorbij te
komen. Ze wist dat, ofschoon hij blind
was, hij zich bewust zou zijn van haar
tegenwoordigheid, al liep ze nog zoo
zachtjes. i! i
(Wordt vervolgd),
