Zierikzeesche ANieuwsbode i ZEELAND's ROEM ROOMBOTER MUM hardt- abonnement: Maandag 10 Jan. 1927. zierikzeesche courant. advertentien Bekendmaking. buitenland. feuilleton. Henny's Klok, KWATTA^" JAVA REEPEN" DatsKWïVm BINNENLAND. tabletten EHH Uit Stad en Provincie. SMAAKT ALS EN IS EVEN VOEDZAAM. LOUIS DOBBELMANN Gesprongen Handen Prijs per 3 maanden f 1,50, franco per post ƒ1,80. Yoor het buitenland per jaar f 10, Afzonderlijke nummers 5 cent. Verschijnt Maandag, "Woensdag en Vrijdag. van 13 regels 60 ets., van 4 regels en daarboven 20 ets. per regel. Reclames 30 ets. p. regel. Bij contract belangrijke korting. Inzending op dea dag van uit gave vóór 11 ure. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Zikrikzbr maken ter voldoening aan artikel 19 van het Koninkljjk besluit van den 18 Juli 1912, Staateblad no. 264 bekend, dat in 1926 aan #de Armen van Zierikzee" is g«le- gatterd een bedrag van twee honderd gulden. ZiKRixzBE, den 8 Januari 1927. Burgemeester en Wethouders voornoemd, A. J. F. FOKKER VAN CRATESTETN VAN RENGERSKERKE Burgem. P. F. WITTERMANS, Secretaris. Alg«m««n Overzicht. COMMUNISTISCH GESTOOK. De nieuwe landvoogd in Ned.-Indië heeft onlangs naar aanleiding van de communistische opstootjes in Wast-Su matra in een persconferentie verklaard: „de uitroeiing van de communistische pro paganda in Holland, die gericht is tegen het gezag in Indië, behoort tot de be voegdheid van het opperbestuur." Zijn er van de zijde van het opperbe stuur stappen te verwachten om aan die funeste propaganda een eind te maken? Het orgaan der Nederl. communisten behelst dagelijks de meest schandelijke taal aan het adres van het gezag in Indië. Deze propaganda valt ten ministe nog te controleeren. Ze geschiedt openlijk. Wat geschiedt er echter bovendien in het ge heim? Langs welke duistere wegen wor den Wlapens voor Indische opstandelingen aan boord van uit Nederlandsche havens w'egvarende vrachtschepen gebracht? Welke pogingen Worden van hier uit nog steeds ondernomen om de organen van het gezag in Indië te ondermijnen? Welke pamfletten zoekt men van hier uit nog steeds in Indië te verspreiden? Het onderw'erp heeft ook de aandacht gehad van den Kroniek-schrijver in het Kol. Tijdschrift. Deze zegt: „Het centrum van communistische actie ligt in Moskou, maar het werkt niet rechtstreeks op Ned.- Indië. Voorzoover de verbindingslijn 'loopt over Shanghai en Singapore, valt zij bui ten ons bereik. Maar het is niet twijfel achtig, dat een andere lijn gaat over Hol land. Ook van hieruit, vanuit dit Wilde Westen komen plannen, aanmoedigingen, fondsen, misschien wapens tot de Indo nesische kameraden. Doch terWlijl in In dië het gezag ook iedere communistische, voorbereiding met kracht tegen gaat, ge nieten hisr de aanstichters en medewer kers tot die voorbereidingen de grootste bewegingsvrijheid. Terwijl ginds ;bij de uitvoering slachtoffers vallen aan beide zijden, zitten hier degenen, die niet in de laatste plaats het onheil mede aandicht ten, in zoete veiligheid en jammeren zij op weerzinwekkende wijze om die op- gelukkigen, aan w(jer ongeluk zij niet in de laatste plaats mede schuldig staan. Dit is kortweg schandelijk. Nederland moge zich onbedreigd voelen dcor de communistische leer, die op ons volk tot dsuver weinig vat kreeg; moge voor eigen huis en haard geen vrees koesteren bij het Wilde strijdgeschreeuw, dat de di'iï of vier communistische organisaties tel kens aanheffen; moge de redevoeringen van communistische gemeenteraads- en parlementsleden toeschouwen als een ko misch en gepeperd intermezzo in het och tendblad, het mag niet vergeten, dat het deel uitmaakt van en verantwoordelijk heid draagt voor den Nederl. staat, en dat •al dat grappige en onschuldige gedoe in een ander deel van dien staat tragische gevolgen heeft. Indië heeft het recht van Nederland maatregelen tegen die actio te vorderen; Nederland de plicht, hoe moeilijk het met zijn begrippen van po litieke vrijheid strookt, aan die vordering te voldoen." door J. MIBBBLftBEft 13 Maar neen ,nu niet langer die beelden, die herinneringen, nu niet achter of voor uit zien, slechts genieten en rusten, rusten Berkensteyn en Juliane zagen hoe de groote oogen langzaam dicht vielen. Hen- Tiy sliep in, een lachje om den bleeken mond. Hoe zWiak en etherisch was nu dat smalle gezichtje, Welk een bitter, on dragelijk verwijt meende de jonge moe der er op te lezen. Tranen Weidien bran dend iin haar oogen en grievende smart teekende lijnen op het nog zoo jonge ge laat. Berkensteyn zag het en in zijn hart bloeide sterker dan ooit die trouwe war me liefde, jaren onderdrukt, maar nooit overwonnen. Waarom had het alles zoo moeten gebeuren, vroeg hij zich af. Waarom moest zijn arme liefste in een oogenblik van dwaling zich binden aan Urnen rode, en heur eigen hart gewield doen? Waarom moest het leven van haar begaafd kind zoo jong afgesneden wor den Slechts égn merk kan'tbeste zyn VLEESCHKEURINGSWET. De minister van arbeid, handel en nij verheid heeft aan Ged. St. der v«rschiMieni- de provinciën een circulaire gezonden, 'waarin er op wordt gewezen, dat de over gangstermijn van 5 jaar, bedoeld in art. 47 der Vleeschkeu rings wet, zal eindigen op 31 (Mei 1927. Er zijn veel belangheb benden, die hun inrichting reeds in over eenstemming met de gestelde eischen heb ben gebracht, maar er zijn er ook, die dit toog niet hebben gedaan. In verband daarmee verzoekt de min. aan Ged. Sta,, ten, de gemeentetoesturen uit te noodi- gen, belanghebbenden er op te Wijzen, dat hun inrichtingen op dien datum aan de gestelde eischen moeten voldoen. Daarbij Ware in het bizonder nog de aandacht te vestigen op de gemakkelijke overgangsbepalingen van de artikelen 12 en 13 van het Kon. besluit van 10 Juli 1926 S. 233. Het ligt in de bedoeling van den minister, de 'wet ten deze aanvan kelijk met eenige soepelheid toe te pas sen. 'Met name ziet de minister er geen bezwaar in, dat de particuliere slachte rijen en andere particuliere inrichtingen bedoeld in art. 19 der VleeschkeuringsL. iWet, in die gemeenten, welke op 1 Juni 1927 besloten zullen hebben tot den bouiw' van een openbaar slachthuis, onveran derd blijven in afwachting van de inge bruikneming van dat slachthuis. Ook ligt het in 's minister^ bedoeling, ongehin derd te laten die particulieren, Wier in richting op 1 Juni 1927 nog niet aan de gestelde eischen voldoet, doch die op dat tijdstip ernstige plannen hebben, hun inrichtingen te verbouwen op een zoo danige 'Wijze, dat daaruit blijkt, dat het hun bedoeling is, deze inrichtingen bin nen redelijken tijd in overeenstemming, met de gestie eischen te bTenigen. HET NEDERL.-BELG. VERDRAG. Naar aanleiding yan het uitblijven Van het antwoord ,op de vragen, die 't Bel gische Kamerlid Vos gesteld heeft inzake de doorvaart Van Belgische oorlogssche pen op de W.-Schelde, schrijft de Rsb.: „Wij weten met zekerheid, dat de hou ding van een gansdie partij in de Eer ste Kjameir ten minste van de invloed rijkste harer leiders Zal worden be paald naar den inhoud v,an het aintwoord tvan Minister Vander Velde. Min. Vander- velde is van deZen toestand volledig op de hoogte; hij weet, of verkeert in de meening, dat het Verdrag staat of valt naar gelang zijn iantwoord luiden zal. „Men zal zich dus niet moeten ver wonderen als het antwoord nu de nood aan den main komt, gedeeltelijk of zelfs geheel geruststellend zal luiden". Het blad wil echter om den hoek kij ken. Het meent allereerst dat het abnor maal l'ang uitblijven Van het antwoord bewijst dat het klaire en duidelijke af doende antwoord, niet zop gemakkelijk schijnt te kunnen worden gevonden. Het blad kan hierbij verzekeren, dat dit ant woord het vo,or werp uitmaakt Van latoo- rieuse studie en dat... voeling wordt ge houden tusschen partijen over en weer. van de igrens. „Het wordt dus zoo iets als een door gestoken kaart! Is het wonder, dat, na dit feit, het antwoord aldus bekok stoofd, maar heel matig meer interes seert? Anderzijds toidh blijft hiet steeds een Ach, zoo dikwijls vragen mensc'henkin- deren 't 'wjaarom en zoo zelden ontvangen ze 't antwoord. Achter 't slapende meisje heen strekte Berkensteyn zijn arm, legde zijn hand op de saamgew'Togen handjes van Juliane. Toen hief ze het door smart en be~ rouw vertrokken gezichtje op ('t was voor het eerst dat hij het zoo zag) en blikte recht in zijn grijze oogen. Eenige seconden lang, en in die korte spanne tijds 'wierd alles, alles gezegd, wat zoo vele jaren tusschen hen verzwegen was. „Vergeef me, Leonard", nokte de jonge vrouw fluisterend, „nu, nu zie ik 't pas in."' „Liane, Liane, praat toch niet van ver- feven. Het w'as mijn gebrek aan flink- eid ook, ik had me niet terstond ge krenkt terug moéten trekken, maar je moeten helpen, je eigen hart te begrijpen. Laten 'we alles a.an elkander 'goedma ken, Liane, mijn vrouWt' t Is de harte- wensch van het kind en altijd de mijne gebleven". „Kan het dan toch 'w'aar zijn?" sta melde Juliane. O, Leonard, hoe jieto ik zoo kunnen dw'alen, nu begrijp ik dat zelve niet meer. Ik was een kind, een dom, eigenzinnig kind en ik smeet mijn geluk Weg, om er altijd vruchte loos naar te smachten. Al die jaren heb ik van je gehouden, Leonard, alleen van jou, en mijn arm kind heb1 ik laten ver kwijnen, terwijl ik slechts dacht aan eigen leed, aan de liefde, die ik verbeurd meen de te hebben". feit, dat de inlassctoimg der beruchte re serve omtrent de doorvaart der oorlogs schepen door België destijds werd ge- eisttot en dat zif in de bespreking in de Belgische Kamer, o. m. door Staatsminis ter Segers, met den meesten nadruk werd onderstreept. De vroeger door Minister VanderVelde afgelegde verklaringen waren al te Vaag om het wantrouwen weg te nemen. Uit al deze feiten blijkt het wel dui delijk dat booze plannen achter deze be palingen van Verdrag schuilen". DE HUIDIGÈ^SUIKERPRIJZEN. Het Tweede Kamerlid, mr. A. G. A. Ridder van Rappard, heeft tot den rst^n. van Financiën de volgende vraag gericht: Is de regeering njet van meening, in verband met de opmerkingen, gemaakt bij de algemeen© beschouwingen over de Staatsbegrooting vqo^.1927, dat, al mogen de suikerprijzen achteraf nog. al zijn mee gevallen, dit met het oog op de toekomst geen reden mag zijn om niet reeds thans het Initiatief te nemen tot een interna tionale regeling te komen, Wlaarbij tus schen de produceerende landen der ge- heele wereld overeengekomen 'wordt, het stelsel der binnenlandsche protectie ,in Welken vorm ooik, op te heffen? DE VRIJHEIDSBOND. In de te Rotterdam gehouden algem. vergadering van den Vrijheidsbond is mr. D. Fock, oud-gouverneur-generaal van Ned.-Indië, bij acclamatie tot voorzitter benoemd. Deze heeft telegrafisch bericht gezonden, dat hij die functie aanvaardt. MIJNHARDTS genezen UW HOEST en VERKOUDHEID ZIERIKZEE. Met 1 Jan. is aan den heer P. J. Boone als technisch ambtenaar bij den Prov. Waterstaat eervol ontslag verleend, terwijl tot zijn opvolger is be noemd de heer J. P. Overbeeke alhier. Met ingaing van 1 Januairi j.l., is de heer P. J. BOONE, Tectonisch-ambtetiaar van den Provincialen Waterstaat in dit gewest, op de meest eervolle iwijze door Gedeputeerde Staten van Zeeland ont- De heer Boone werd op 1 Februari 1926, 70 jaar ioud, de leeftijd dus, dat aan elk ambtenaar in overheidsdienst ont slag wordt verleend idoor het bevjoegd Ondanks het feit, dat bedoelden amb tenaar thans reeds bijna 6 jaar van zijn Vast en innig sloot Berkensteyn's sterke hand om de hare, dat 'wjais zijn eenig ant woord. Vroeg vallen de avondnevelen in het najaar. Juliane moest haar kind wekken met een kus, 't Werd te kil in het bosch, ze moesten naar huis. En, in 't nu bijna donkere sparren- laantje vertelden ze het haar. Een reine glans van geluk o vertoog haar gezichtje. „Laat het gauw gebeu ren", smeekte ze, dan heb ik niets te wenschen meer over. Hoofdstuk X. Het weggaan. En steeds ouder werd de herfst, tot hij stierf en de eerste sneeuw hem een smetteloos doodskleed spreidde. De eerste sneeuw. Henny keek ernaar, liggend in haair zacht nestje de divan vooir 't groote raam. Eiken morgen legde vader haar daar op, eiken avond droeg hij haar Weer in bed. Henny's "kleine voeten -waren nauwe lijks meer sterk genoeg om haar te dra gen naar den vleugel, Henny's handjes (Waren izóó zwak, dat ze nog slechts fcaidbte teere muziek konden maken. Maar toch nog eiken dag speelde ze. Tot ook dat voorbij Wlas. Vader en moeder, ze bemerkten het DOOR HET IN GEBRUIK NEtaÊ» vein onze nieuwe, op de meest moderne wijze ingerichte, tabriek en door de sterk verlaagde prijzen op de Amerikaansche Tabaks- markt kan de prijs van BZK thans gesteld worden op 12 ct. per pakje. DE KWALITEIT BLIJKT ONVERANDERD, DUS ONOVERTROFFEN. BETAALT GEEN 15 ct. MEER I ROTTERDAM..; als gevolg van Weersinvloeden of Arbeid maakt men spoedig weder gaaf en zacht door in- wrijving met Doos 30, Tube 80 ct. PUROL pensioen had kunnen genieten, heeft hij, toen hij 65 jaar oud werd, zich nog krachtig en frisch genoeg gevoeld om zijn dienst nog langer te kunnen waar nemen. Ieder, die den heer Boone van nabij kent, zal het werkzame leven, dat hij achter den rug heeft, in hem moeten bewonderen. Op 13 April 1875, kwam hij als bui tengewoon opzichter in dienst van den Rijkswaterstaat. Hij bleef in die betrek king tot 15 Maairt 1882, om daarna als opzichter (thans Technisch-ambtenaar) in dienst te komen van den Provincialen Waterstaatsdienst in Zeeland. De Provinciale Waterstaat in Zeeland is opgericht in het jaar 1882, weshalve de heer Boone dus bijna van de oprich ting af onafgebroken bij dat lichaam is werkzaam geweest. Dooir Zijn superieuren werd zijn werk steeds hoog gewaardeerd; zelfs op den hoogen leeftijd van 70 jaar gaf hij in hoioge mate blijk van nauwkeurigheid en accuratesse en liet zich in geen enkel opzicht verdringen door 2ijn jongere ambtjgenooten. 45 jaar laaneen dus, had hij toezicht op bijna alle waterstaatsaan- gelegenhedeu op het eiland Schouwen— Duiveland. Het behoeft dus n'.et te Ver wonderen, dat het beeld van de kaart van Schouwen—Duivieland hem helder voor den geest ligt. Elke diijkpaal en elk stuk oeveiVardediging, weet hij haast niet aan hun lieveling, hoe iwlaair haar dat te dragen viel. Ze konden het slechts flauWI vermoeden door de trilling harer stem, als ze telkens iweer vroeg: iMoeder, speel eens voor me. sprak niet over haar leed, niet over het oude, onver flauwde beeld van dien nacht. De ge dachte aan deu ellendig gestorven vader, het Wicht van alle ellende in de we reld, het Wicht van haar machteloosheid. Daar sprak ze niet over. Ze sprak erover, hoe heerlijk het 'Was, dat moesje nu niet meer ging zingen, maar altijd «(huis 'w'as, Ihoe gelukkig het haar maakte va der Leonard immer bij zich te hebben. Oom Leo noemde ze hem nog, hij w'as en bleef voor haar oom Leonard, cn ze smeekte om het te mogen blijven zeggen, dat andere 'woord vader kon ze zoo moeilijk over de lippen krijgen. Het 'w'as toch zoo goed. Om harent wille had hij er in toegestemd, in moe- der's huis te 'wonen, omdat Henny zich daaraan zoo gehecht was gaan voelen in die 'weinige maanden, en er graag tot het laatste blijven zou. Hoe sterk eé hecht was de band tus schen zijn ziel en de hare. Ze begrepen elkander volkomen. Zóólang had Henny met hem en met. Juliane gepraat, tot alle bitterheid en verwijt in moeder's hairt weken en slechts oneindige 'weemoed overbleef, tot oom Leonard rustig met hasr spreken kon over het komende. Eens op een middag, toen ze in de bleeke sneeuwschemering bij elkaar za- blindelMigs te vinden als waren het li'dhaamsdeeleri van hem. Dat zijn kwaliteit als Technisch-ambte- naar hoog geschat 'werd, moge blijken uit de onderscheiding, welke hem in 1924 ten deel viel. In dat jaar werd hij Ridder in de orde van Oranje Nassau. Moige het den heer Boone gegeven zijn, dat bij en de zijnen nog vele jaren mogen genieten van het hem Verstrekte pensi oen. KERKWERVE. De loop. der bevolking dezer gemeente w'as gedurende het jaar 1926 .als volgt: Op 31 December 1925 'be droeg de bevolking 828 personen, waar van 457 mannelijke en 421 vrouwtelijke. Er Wferden geboren 11 mannelijke en 10 vrouwelijke, terwijl door vestiging wer den ingeschreven 30 mannelijke en 34 vrouwelijke. Door overlijden verminder de de bevolking met 5 mannelijke en 2 vrouw'elijke en door vertrek met 35 man nelijke en 56 vrouwelijke. Het aantal man nelijke vermeerderde derhalve met 1 en het aantal vrouwelijke verminderde met 14. Op 31 Dec. 1926 waren er dus in 't geheel 458 mannelijke en 407 vrouwe lijke, in 't geheel 865 of een geheele ver mindering van 13 personen. Door den ontvanger der Directe Belastingen van Zferikzee zullen in het vervolg de zitdagen worden gehouden^ den werken zonder kramp of pijn Doos 60cent. ten, zei Henny plotseling: „Oom Leo, je kunt nooit begrijpen, hoe dankbaar ik je b'en, Als ik in 't leven bleef, zou ik nooit van iemand zooveel kunnen houden als van jou'wl. Berkensteyn verborg zijn ontroering achter een lach en schertste: ,i,kindje, kindje, 'w!ie weet hoe spoedig een ander beeld 'in je hart zou komen, w'aaraan het onze (hij legde zijn arm om Liane's schou ders), de voornaamste plaats moest in ruimen". Maar Henny schudde het hoofd. Ze dacht aan de gouden bloemharten op het behang van haar oude kamer hoe ze daarin de namen had geschreven van hen, die haar lief waren. Oom Leonard stond midden in, en toch had ze hem toen nog slechts enkele malen gezien. 't Was nog hetzelfde als toen, en zou tot aan het eind hetzelfde blijven. Soms verweet ze zich, dat moeder eerst na oom Leo kWlam. 'Maar ze Iron dat niet veran deren. Alles 'wat in haar was aan schoone fantasie en gulden droomen, en dat wtas zéér veel, vlocht zich als een lichtkrans om zijn persoonlijkheid. Hij wias voor haar geheel verschillend van alle andere menschen, en dat verschil Was zóó groot, zóó veelzijdig, dat ze er zelve Jieel dik wijls over denken moest, hoe dat toch kWam. (Slot volgt.)

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Nieuwsbode | 1927 | | pagina 1