Zierikzeesche ANieuwsbode
i
ZEELAND's ROEM
ROOMBOTER
MUM hardt-
abonnement:
Maandag 10 Jan. 1927. zierikzeesche courant.
advertentien
Bekendmaking.
buitenland.
feuilleton.
Henny's Klok,
KWATTA^"
JAVA REEPEN"
DatsKWïVm
BINNENLAND.
tabletten
EHH
Uit Stad en Provincie.
SMAAKT
ALS
EN IS EVEN
VOEDZAAM.
LOUIS DOBBELMANN
Gesprongen Handen
Prijs per 3 maanden f 1,50,
franco per post ƒ1,80. Yoor het
buitenland per jaar f 10,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt Maandag, "Woensdag
en Vrijdag.
van 13 regels 60 ets., van 4
regels en daarboven 20 ets. per
regel. Reclames 30 ets. p. regel.
Bij contract belangrijke korting.
Inzending op dea dag van uit
gave vóór 11 ure.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
Zikrikzbr maken ter voldoening aan artikel
19 van het Koninkljjk besluit van den 18
Juli 1912, Staateblad no. 264 bekend, dat in
1926 aan #de Armen van Zierikzee" is g«le-
gatterd een bedrag van twee honderd
gulden.
ZiKRixzBE, den 8 Januari 1927.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
A. J. F. FOKKER VAN CRATESTETN
VAN RENGERSKERKE Burgem.
P. F. WITTERMANS, Secretaris.
Alg«m««n Overzicht.
COMMUNISTISCH GESTOOK.
De nieuwe landvoogd in Ned.-Indië
heeft onlangs naar aanleiding van de
communistische opstootjes in Wast-Su
matra in een persconferentie verklaard:
„de uitroeiing van de communistische pro
paganda in Holland, die gericht is tegen
het gezag in Indië, behoort tot de be
voegdheid van het opperbestuur."
Zijn er van de zijde van het opperbe
stuur stappen te verwachten om aan die
funeste propaganda een eind te maken?
Het orgaan der Nederl. communisten
behelst dagelijks de meest schandelijke
taal aan het adres van het gezag in Indië.
Deze propaganda valt ten ministe nog te
controleeren. Ze geschiedt openlijk. Wat
geschiedt er echter bovendien in het ge
heim? Langs welke duistere wegen wor
den Wlapens voor Indische opstandelingen
aan boord van uit Nederlandsche havens
w'egvarende vrachtschepen gebracht?
Welke pogingen Worden van hier uit
nog steeds ondernomen om de organen
van het gezag in Indië te ondermijnen?
Welke pamfletten zoekt men van hier
uit nog steeds in Indië te verspreiden?
Het onderw'erp heeft ook de aandacht
gehad van den Kroniek-schrijver in het
Kol. Tijdschrift. Deze zegt: „Het centrum
van communistische actie ligt in Moskou,
maar het werkt niet rechtstreeks op Ned.-
Indië. Voorzoover de verbindingslijn 'loopt
over Shanghai en Singapore, valt zij bui
ten ons bereik. Maar het is niet twijfel
achtig, dat een andere lijn gaat over Hol
land. Ook van hieruit, vanuit dit Wilde
Westen komen plannen, aanmoedigingen,
fondsen, misschien wapens tot de Indo
nesische kameraden. Doch terWlijl in In
dië het gezag ook iedere communistische,
voorbereiding met kracht tegen gaat, ge
nieten hisr de aanstichters en medewer
kers tot die voorbereidingen de grootste
bewegingsvrijheid. Terwijl ginds ;bij de
uitvoering slachtoffers vallen aan beide
zijden, zitten hier degenen, die niet in de
laatste plaats het onheil mede aandicht
ten, in zoete veiligheid en jammeren zij
op weerzinwekkende wijze om die op-
gelukkigen, aan w(jer ongeluk zij niet in
de laatste plaats mede schuldig staan.
Dit is kortweg schandelijk. Nederland
moge zich onbedreigd voelen dcor de
communistische leer, die op ons volk tot
dsuver weinig vat kreeg; moge voor eigen
huis en haard geen vrees koesteren bij
het Wilde strijdgeschreeuw, dat de di'iï
of vier communistische organisaties tel
kens aanheffen; moge de redevoeringen
van communistische gemeenteraads- en
parlementsleden toeschouwen als een ko
misch en gepeperd intermezzo in het och
tendblad, het mag niet vergeten, dat het
deel uitmaakt van en verantwoordelijk
heid draagt voor den Nederl. staat, en dat
•al dat grappige en onschuldige gedoe in
een ander deel van dien staat tragische
gevolgen heeft. Indië heeft het recht van
Nederland maatregelen tegen die actio
te vorderen; Nederland de plicht, hoe
moeilijk het met zijn begrippen van po
litieke vrijheid strookt, aan die vordering
te voldoen."
door
J. MIBBBLftBEft
13
Maar neen ,nu niet langer die beelden,
die herinneringen, nu niet achter of voor
uit zien, slechts genieten en rusten, rusten
Berkensteyn en Juliane zagen hoe de
groote oogen langzaam dicht vielen. Hen-
Tiy sliep in, een lachje om den bleeken
mond.
Hoe zWiak en etherisch was nu dat
smalle gezichtje, Welk een bitter, on
dragelijk verwijt meende de jonge moe
der er op te lezen. Tranen Weidien bran
dend iin haar oogen en grievende smart
teekende lijnen op het nog zoo jonge ge
laat.
Berkensteyn zag het en in zijn hart
bloeide sterker dan ooit die trouwe war
me liefde, jaren onderdrukt, maar nooit
overwonnen. Waarom had het alles zoo
moeten gebeuren, vroeg hij zich af.
Waarom moest zijn arme liefste in een
oogenblik van dwaling zich binden aan
Urnen rode, en heur eigen hart gewield
doen? Waarom moest het leven van haar
begaafd kind zoo jong afgesneden wor
den
Slechts égn merk kan'tbeste zyn
VLEESCHKEURINGSWET.
De minister van arbeid, handel en nij
verheid heeft aan Ged. St. der v«rschiMieni-
de provinciën een circulaire gezonden,
'waarin er op wordt gewezen, dat de over
gangstermijn van 5 jaar, bedoeld in art.
47 der Vleeschkeu rings wet, zal eindigen
op 31 (Mei 1927. Er zijn veel belangheb
benden, die hun inrichting reeds in over
eenstemming met de gestelde eischen heb
ben gebracht, maar er zijn er ook, die
dit toog niet hebben gedaan. In verband
daarmee verzoekt de min. aan Ged. Sta,,
ten, de gemeentetoesturen uit te noodi-
gen, belanghebbenden er op te Wijzen,
dat hun inrichtingen op dien datum aan
de gestelde eischen moeten voldoen.
Daarbij Ware in het bizonder nog de
aandacht te vestigen op de gemakkelijke
overgangsbepalingen van de artikelen 12
en 13 van het Kon. besluit van 10 Juli
1926 S. 233. Het ligt in de bedoeling van
den minister, de 'wet ten deze aanvan
kelijk met eenige soepelheid toe te pas
sen. 'Met name ziet de minister er geen
bezwaar in, dat de particuliere slachte
rijen en andere particuliere inrichtingen
bedoeld in art. 19 der VleeschkeuringsL.
iWet, in die gemeenten, welke op 1 Juni
1927 besloten zullen hebben tot den bouiw'
van een openbaar slachthuis, onveran
derd blijven in afwachting van de inge
bruikneming van dat slachthuis. Ook ligt
het in 's minister^ bedoeling, ongehin
derd te laten die particulieren, Wier in
richting op 1 Juni 1927 nog niet aan de
gestelde eischen voldoet, doch die op
dat tijdstip ernstige plannen hebben, hun
inrichtingen te verbouwen op een zoo
danige 'Wijze, dat daaruit blijkt, dat het
hun bedoeling is, deze inrichtingen bin
nen redelijken tijd in overeenstemming,
met de gestie eischen te bTenigen.
HET NEDERL.-BELG. VERDRAG.
Naar aanleiding yan het uitblijven Van
het antwoord ,op de vragen, die 't Bel
gische Kamerlid Vos gesteld heeft inzake
de doorvaart Van Belgische oorlogssche
pen op de W.-Schelde, schrijft de Rsb.:
„Wij weten met zekerheid, dat de hou
ding van een gansdie partij in de Eer
ste Kjameir ten minste van de invloed
rijkste harer leiders Zal worden be
paald naar den inhoud v,an het aintwoord
tvan Minister Vander Velde. Min. Vander-
velde is van deZen toestand volledig op
de hoogte; hij weet, of verkeert in de
meening, dat het Verdrag staat of valt
naar gelang zijn iantwoord luiden zal.
„Men zal zich dus niet moeten ver
wonderen als het antwoord nu de nood
aan den main komt, gedeeltelijk of zelfs
geheel geruststellend zal luiden".
Het blad wil echter om den hoek kij
ken. Het meent allereerst dat het abnor
maal l'ang uitblijven Van het antwoord
bewijst dat het klaire en duidelijke af
doende antwoord, niet zop gemakkelijk
schijnt te kunnen worden gevonden. Het
blad kan hierbij verzekeren, dat dit ant
woord het vo,or werp uitmaakt Van latoo-
rieuse studie en dat... voeling wordt ge
houden tusschen partijen over en weer.
van de igrens.
„Het wordt dus zoo iets als een door
gestoken kaart! Is het wonder, dat, na
dit feit, het antwoord aldus bekok
stoofd, maar heel matig meer interes
seert?
Anderzijds toidh blijft hiet steeds een
Ach, zoo dikwijls vragen mensc'henkin-
deren 't 'wjaarom en zoo zelden ontvangen
ze 't antwoord.
Achter 't slapende meisje heen strekte
Berkensteyn zijn arm, legde zijn hand
op de saamgew'Togen handjes van Juliane.
Toen hief ze het door smart en be~
rouw vertrokken gezichtje op ('t was
voor het eerst dat hij het zoo zag) en
blikte recht in zijn grijze oogen. Eenige
seconden lang, en in die korte spanne
tijds 'wierd alles, alles gezegd, wat zoo
vele jaren tusschen hen verzwegen was.
„Vergeef me, Leonard", nokte de jonge
vrouw fluisterend, „nu, nu zie ik 't pas
in."'
„Liane, Liane, praat toch niet van ver-
feven. Het w'as mijn gebrek aan flink-
eid ook, ik had me niet terstond ge
krenkt terug moéten trekken, maar je
moeten helpen, je eigen hart te begrijpen.
Laten 'we alles a.an elkander 'goedma
ken, Liane, mijn vrouWt' t Is de harte-
wensch van het kind en altijd de mijne
gebleven".
„Kan het dan toch 'w'aar zijn?" sta
melde Juliane. O, Leonard, hoe jieto ik
zoo kunnen dw'alen, nu begrijp ik dat
zelve niet meer. Ik was een kind, een
dom, eigenzinnig kind en ik smeet
mijn geluk Weg, om er altijd vruchte
loos naar te smachten. Al die jaren heb
ik van je gehouden, Leonard, alleen van
jou, en mijn arm kind heb1 ik laten ver
kwijnen, terwijl ik slechts dacht aan eigen
leed, aan de liefde, die ik verbeurd meen
de te hebben".
feit, dat de inlassctoimg der beruchte re
serve omtrent de doorvaart der oorlogs
schepen door België destijds werd ge-
eisttot en dat zif in de bespreking in de
Belgische Kamer, o. m. door Staatsminis
ter Segers, met den meesten nadruk werd
onderstreept.
De vroeger door Minister VanderVelde
afgelegde verklaringen waren al te Vaag
om het wantrouwen weg te nemen.
Uit al deze feiten blijkt het wel dui
delijk dat booze plannen achter deze be
palingen van Verdrag schuilen".
DE HUIDIGÈ^SUIKERPRIJZEN.
Het Tweede Kamerlid, mr. A. G. A.
Ridder van Rappard, heeft tot den rst^n.
van Financiën de volgende vraag gericht:
Is de regeering njet van meening, in
verband met de opmerkingen, gemaakt bij
de algemeen© beschouwingen over de
Staatsbegrooting vqo^.1927, dat, al mogen
de suikerprijzen achteraf nog. al zijn mee
gevallen, dit met het oog op de toekomst
geen reden mag zijn om niet reeds thans
het Initiatief te nemen tot een interna
tionale regeling te komen, Wlaarbij tus
schen de produceerende landen der ge-
heele wereld overeengekomen 'wordt, het
stelsel der binnenlandsche protectie ,in
Welken vorm ooik, op te heffen?
DE VRIJHEIDSBOND.
In de te Rotterdam gehouden algem.
vergadering van den Vrijheidsbond is mr.
D. Fock, oud-gouverneur-generaal van
Ned.-Indië, bij acclamatie tot voorzitter
benoemd. Deze heeft telegrafisch bericht
gezonden, dat hij die functie aanvaardt.
MIJNHARDTS
genezen
UW HOEST en VERKOUDHEID
ZIERIKZEE. Met 1 Jan. is aan den
heer P. J. Boone als technisch ambtenaar
bij den Prov. Waterstaat eervol ontslag
verleend, terwijl tot zijn opvolger is be
noemd de heer J. P. Overbeeke alhier.
Met ingaing van 1 Januairi j.l., is de
heer P. J. BOONE, Tectonisch-ambtetiaar
van den Provincialen Waterstaat in dit
gewest, op de meest eervolle iwijze door
Gedeputeerde Staten van Zeeland ont-
De heer Boone werd op 1 Februari
1926, 70 jaar ioud, de leeftijd dus, dat
aan elk ambtenaar in overheidsdienst ont
slag wordt verleend idoor het bevjoegd
Ondanks het feit, dat bedoelden amb
tenaar thans reeds bijna 6 jaar van zijn
Vast en innig sloot Berkensteyn's sterke
hand om de hare, dat 'wjais zijn eenig ant
woord.
Vroeg vallen de avondnevelen in het
najaar.
Juliane moest haar kind wekken met
een kus, 't Werd te kil in het bosch, ze
moesten naar huis.
En, in 't nu bijna donkere sparren-
laantje vertelden ze het haar.
Een reine glans van geluk o vertoog
haar gezichtje. „Laat het gauw gebeu
ren", smeekte ze, dan heb ik niets te
wenschen meer over.
Hoofdstuk X.
Het weggaan.
En steeds ouder werd de herfst, tot hij
stierf en de eerste sneeuw hem een
smetteloos doodskleed spreidde.
De eerste sneeuw.
Henny keek ernaar, liggend in haair
zacht nestje de divan vooir 't groote
raam.
Eiken morgen legde vader haar daar
op, eiken avond droeg hij haar Weer in
bed.
Henny's "kleine voeten -waren nauwe
lijks meer sterk genoeg om haar te dra
gen naar den vleugel, Henny's handjes
(Waren izóó zwak, dat ze nog slechts fcaidbte
teere muziek konden maken. Maar toch
nog eiken dag speelde ze.
Tot ook dat voorbij Wlas.
Vader en moeder, ze bemerkten het
DOOR HET IN GEBRUIK NEtaÊ»
vein onze nieuwe, op de meest
moderne wijze ingerichte, tabriek
en door de sterk verlaagde prijzen
op de Amerikaansche Tabaks-
markt kan de prijs van BZK thans
gesteld worden op 12 ct. per pakje.
DE KWALITEIT BLIJKT
ONVERANDERD, DUS
ONOVERTROFFEN.
BETAALT GEEN 15 ct. MEER I
ROTTERDAM..;
als gevolg van Weersinvloeden
of Arbeid maakt men spoedig
weder gaaf en zacht door in-
wrijving met
Doos 30, Tube 80 ct. PUROL
pensioen had kunnen genieten, heeft hij,
toen hij 65 jaar oud werd, zich nog
krachtig en frisch genoeg gevoeld om
zijn dienst nog langer te kunnen waar
nemen.
Ieder, die den heer Boone van nabij
kent, zal het werkzame leven, dat hij
achter den rug heeft, in hem moeten
bewonderen.
Op 13 April 1875, kwam hij als bui
tengewoon opzichter in dienst van den
Rijkswaterstaat. Hij bleef in die betrek
king tot 15 Maairt 1882, om daarna als
opzichter (thans Technisch-ambtenaar) in
dienst te komen van den Provincialen
Waterstaatsdienst in Zeeland.
De Provinciale Waterstaat in Zeeland
is opgericht in het jaar 1882, weshalve
de heer Boone dus bijna van de oprich
ting af onafgebroken bij dat lichaam is
werkzaam geweest.
Dooir Zijn superieuren werd zijn werk
steeds hoog gewaardeerd; zelfs op den
hoogen leeftijd van 70 jaar gaf hij in
hoioge mate blijk van nauwkeurigheid en
accuratesse en liet zich in geen enkel
opzicht verdringen door 2ijn jongere
ambtjgenooten. 45 jaar laaneen dus, had
hij toezicht op bijna alle waterstaatsaan-
gelegenhedeu op het eiland Schouwen—
Duiveland. Het behoeft dus n'.et te Ver
wonderen, dat het beeld van de kaart
van Schouwen—Duivieland hem helder
voor den geest ligt. Elke diijkpaal en
elk stuk oeveiVardediging, weet hij haast
niet aan hun lieveling, hoe iwlaair haar
dat te dragen viel. Ze konden het slechts
flauWI vermoeden door de trilling harer
stem, als ze telkens iweer vroeg: iMoeder,
speel eens voor me. sprak niet over
haar leed, niet over het oude, onver
flauwde beeld van dien nacht. De ge
dachte aan deu ellendig gestorven vader,
het Wicht van alle ellende in de we
reld, het Wicht van haar machteloosheid.
Daar sprak ze niet over. Ze sprak
erover, hoe heerlijk het 'Was, dat moesje
nu niet meer ging zingen, maar altijd «(huis
'w'as, Ihoe gelukkig het haar maakte va
der Leonard immer bij zich te hebben.
Oom Leo noemde ze hem nog, hij w'as
en bleef voor haar oom Leonard, cn ze
smeekte om het te mogen blijven zeggen,
dat andere 'woord vader kon ze
zoo moeilijk over de lippen krijgen.
Het 'w'as toch zoo goed. Om harent
wille had hij er in toegestemd, in moe-
der's huis te 'wonen, omdat Henny zich
daaraan zoo gehecht was gaan voelen in
die 'weinige maanden, en er graag tot
het laatste blijven zou.
Hoe sterk eé hecht was de band tus
schen zijn ziel en de hare. Ze begrepen
elkander volkomen.
Zóólang had Henny met hem en met.
Juliane gepraat, tot alle bitterheid en
verwijt in moeder's hairt weken en slechts
oneindige 'weemoed overbleef, tot oom
Leonard rustig met hasr spreken kon
over het komende.
Eens op een middag, toen ze in de
bleeke sneeuwschemering bij elkaar za-
blindelMigs te vinden als waren het
li'dhaamsdeeleri van hem.
Dat zijn kwaliteit als Technisch-ambte-
naar hoog geschat 'werd, moge blijken uit
de onderscheiding, welke hem in 1924
ten deel viel. In dat jaar werd hij Ridder
in de orde van Oranje Nassau.
Moige het den heer Boone gegeven zijn,
dat bij en de zijnen nog vele jaren mogen
genieten van het hem Verstrekte pensi
oen.
KERKWERVE. De loop. der bevolking
dezer gemeente w'as gedurende het jaar
1926 .als volgt: Op 31 December 1925 'be
droeg de bevolking 828 personen, waar
van 457 mannelijke en 421 vrouwtelijke.
Er Wferden geboren 11 mannelijke en 10
vrouwelijke, terwijl door vestiging wer
den ingeschreven 30 mannelijke en 34
vrouwelijke. Door overlijden verminder
de de bevolking met 5 mannelijke en 2
vrouw'elijke en door vertrek met 35 man
nelijke en 56 vrouwelijke. Het aantal man
nelijke vermeerderde derhalve met 1 en
het aantal vrouwelijke verminderde met
14. Op 31 Dec. 1926 waren er dus in 't
geheel 458 mannelijke en 407 vrouwe
lijke, in 't geheel 865 of een geheele ver
mindering van 13 personen.
Door den ontvanger der Directe
Belastingen van Zferikzee zullen in het
vervolg de zitdagen worden gehouden^ den
werken zonder
kramp of pijn
Doos 60cent.
ten, zei Henny plotseling: „Oom Leo, je
kunt nooit begrijpen, hoe dankbaar ik je
b'en, Als ik in 't leven bleef, zou ik nooit
van iemand zooveel kunnen houden als
van jou'wl.
Berkensteyn verborg zijn ontroering
achter een lach en schertste: ,i,kindje,
kindje, 'w!ie weet hoe spoedig een ander
beeld 'in je hart zou komen, w'aaraan het
onze (hij legde zijn arm om Liane's schou
ders), de voornaamste plaats moest in
ruimen".
Maar Henny schudde het hoofd. Ze
dacht aan de gouden bloemharten op
het behang van haar oude kamer hoe
ze daarin de namen had geschreven van
hen, die haar lief waren. Oom Leonard
stond midden in, en toch had ze hem toen
nog slechts enkele malen gezien.
't Was nog hetzelfde als toen, en zou
tot aan het eind hetzelfde blijven. Soms
verweet ze zich, dat moeder eerst na oom
Leo kWlam. 'Maar ze Iron dat niet veran
deren.
Alles 'wat in haar was aan schoone
fantasie en gulden droomen, en dat wtas
zéér veel, vlocht zich als een lichtkrans
om zijn persoonlijkheid. Hij wias voor
haar geheel verschillend van alle andere
menschen, en dat verschil Was zóó groot,
zóó veelzijdig, dat ze er zelve Jieel dik
wijls over denken moest, hoe dat toch
kWam.
(Slot volgt.)